The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Saturday, June 21, 2025

The True Meditation: The Pathless Path to Awakening

In the silence beyond thought, in the space where mind dissolves into the infinite, the essence of True Meditation is revealed. It is not an act, nor a practice bound by time or effort. It is the formless realization that blooms in the dissolution of all delusion, an ever-present awareness beyond striving, beyond seeking.

Many souls wander through countless lifetimes, engaging in practices, austerities, and disciplines, believing that spiritual attainment is the fruit of rigorous effort. Yet, no amount of struggle, no accumulation of years in meditation halls or temples, no mountains climbed in search of the sage, can bestow the jewel of Truth. For Truth is not an object to be gained, but the very foundation of existence itself.

The Illusion of Attainment

The spiritual seeker often labors under the illusion that something must be achieved—enlightenment, awakening, divine grace. The mind, conditioned by its own limitations, projects the goal into the distance, forever just beyond reach. And so, lifetimes are spent chasing the mirage of liberation, weaving intricate paths through the vast landscapes of philosophy, ritual, and devotion. But all this, like shapes drawn in the air, dissolves into nothingness.

True Meditation requires nothing because it is already everything. It is not a journey with an end, nor a bridge from one state to another. It is the vastness that simply is, always present, waiting only to be recognized. When the illusion of separation ceases, when the idea of “I am meditating” vanishes, what remains is the silent, boundless presence—unnameable, yet unmistakably real.

Dissolving the Barriers

To sit in True Meditation is not to do anything at all. It is to allow the waves of thought, emotion, and memory to arise and fall without resistance. There is no technique, no prescribed posture, no demand to control or silence the mind. Instead, one surrenders completely to the eternal flow of existence. In this surrender, all falsehoods crumble. The seeker and the sought merge into one, and meditation becomes the effortless resting in what has always been.

It is not about acquiring knowledge, but unlearning. Not about perfecting concentration, but dissolving the illusion of the one who concentrates. This is the paradox that so few truly understand—liberation is found in the relinquishment of the search for liberation.

The Ocean of Pure Being

Imagine a wave on the ocean. If it believes itself to be separate, it fears its own end as it crashes upon the shore. But the wave was never separate; it was always the ocean in motion, moving through a temporary form. When this realization dawns, the fear of loss, the attachment to identity, the clinging to form—these all vanish like mist in the morning sun.

True Meditation is this recognition: you are not a drop seeking to return to the ocean; you are the ocean itself. You have never been apart, never been bound. It was only the dream of separation that veiled this truth from your sight.

Beyond Time and Effort

Some may ask: “If meditation requires no effort, no practice, then what is the way?” The answer is both simple and impossible to grasp by the mind: there is no way, because you have never left the truth. The moment you cease looking for it elsewhere, it is there. The moment the mind stops demanding experience, experience dissolves into boundless awareness.

All notions of progress are but dust in the wind. The enlightened one is not a being who has traveled far, but one who has stopped running. In the moment of complete stillness, the eternal unfolds. What was once sought in scriptures, in disciplines, in the guidance of teachers, is revealed as ever-present, unchanging, luminous.

The Blooming of the Unborn

To sit in this effortless awareness is to witness the birthless and the deathless. It is to taste the nectar of the Unborn, the space where all things arise and dissolve, yet nothing is ever lost. Here, all suffering ceases, for suffering belongs only to that which clings. In the vastness of pure being, nothing can be owned, nothing can be held, and yet, all things are already whole.

This is the True Meditation. Not a practice, but a realization. Not an attainment, but a dissolution of all that obscures the radiant truth. Sit quietly, without aim, without grasping, and behold: the boundless sky within you, where nothing was ever missing, where everything has always been.

Let go, and it will reveal itself. Surrender, and you will find that you were never apart from it.

The True Meditation is not a path—it is the end of all paths. And in this end, you will find the beginning that was always here.

…

Ο Αληθινός Διαλογισμός: Το Μονοπάτι Χωρίς Μονοπάτι προς την Αφύπνιση

Στη σιωπή πέρα από τη σκέψη, στο χώρο όπου ο νους διαλύεται στο άπειρο, αποκαλύπτεται η ουσία του Αληθινού Διαλογισμού. Δεν είναι μια πράξη, ούτε μια πρακτική δεσμευμένη από τον χρόνο ή την προσπάθεια. Είναι η άμορφη συνειδητοποίηση που ανθίζει στη διάλυση κάθε αυταπάτης, μια διαρκής επίγνωση πέρα από την προσπάθεια, πέρα από την αναζήτηση.

Πολλές ψυχές περιπλανιούνται μέσα από αμέτρητες ζωές, ακολουθώντας πρακτικές, ασκήσεις και πειθαρχίες, πιστεύοντας πως η πνευματική επίτευξη είναι ο καρπός του σκληρού μόχθου. Όμως, καμία ποσότητα αγώνα, καμία συσσώρευση ετών σε αίθουσες διαλογισμού ή ναούς, κανένα βουνό που αναρριχήθηκε στην αναζήτηση του σοφού, δεν μπορεί να χαρίσει το κόσμημα της Αλήθειας. Γιατί η Αλήθεια δεν είναι ένα αντικείμενο που αποκτάται, αλλά το ίδιο το θεμέλιο της ύπαρξης.

Η Αυταπάτη της Επίτευξης

Ο πνευματικός αναζητητής συχνά μοχθεί υπό την αυταπάτη ότι κάτι πρέπει να επιτευχθεί—φώτιση, αφύπνιση, θεία χάρη. Ο νους, περιορισμένος από τις ίδιες του τις κατασκευές, προβάλλει τον στόχο σε μια μακρινή απόσταση, πάντα λίγο πιο πέρα από την προσιτή εμβέλεια. Και έτσι, ζωές ολόκληρες ξοδεύονται κυνηγώντας το αντικαθρέφτισμα της απελευθέρωσης, υφαίνοντας περίπλοκα μονοπάτια μέσα στα αχανή τοπία της φιλοσοφίας, του τελετουργικού και της αφοσίωσης. Αλλά όλα αυτά, όπως τα σχήματα που χαράσσονται στον αέρα, διαλύονται στο τίποτα.

Ο Αληθινός Διαλογισμός δεν απαιτεί τίποτα, γιατί ήδη είναι τα πάντα. Δεν είναι ένα ταξίδι με τέλος, ούτε μια γέφυρα από μια κατάσταση σε μια άλλη. Είναι η απεραντοσύνη που απλώς υπάρχει, πάντα παρούσα, περιμένοντας μόνο να αναγνωριστεί. Όταν η αυταπάτη του διαχωρισμού παύει, όταν η ιδέα του «εγώ διαλογίζομαι» εξαφανίζεται, αυτό που μένει είναι η σιωπηλή, απεριόριστη παρουσία—ανώνυμη, κι όμως αναμφισβήτητα αληθινή.

Διαλύοντας τα Εμπόδια

Το να καθίσει κανείς σε Αληθινό Διαλογισμό δεν σημαίνει να κάνει κάτι. Σημαίνει να επιτρέψει στα κύματα της σκέψης, του συναισθήματος και της μνήμης να αναδύονται και να καταρρέουν χωρίς αντίσταση. Δεν υπάρχει τεχνική, δεν υπάρχει προκαθορισμένη στάση, δεν υπάρχει απαίτηση να ελεγχθεί ή να σιγήσει ο νους. Αντίθετα, υπάρχει η πλήρης παράδοση στη διαρκή ροή της ύπαρξης. Μέσα σε αυτήν την παράδοση, όλες οι ψευδαισθήσεις διαλύονται. Ο αναζητητής και το αντικείμενο της αναζήτησης συγχωνεύονται σε ένα, και ο διαλογισμός γίνεται η αβίαστη ανάπαυση σε αυτό που πάντα ήταν.

Δεν πρόκειται για την απόκτηση γνώσης, αλλά για την απεμπλοκή από αυτήν. Όχι για την τελειοποίηση της συγκέντρωσης, αλλά για τη διάλυση της αυταπάτης εκείνου που συγκεντρώνεται. Αυτό είναι το παράδοξο που λίγοι πραγματικά κατανοούν—η απελευθέρωση βρίσκεται στην εγκατάλειψη της ίδιας της αναζήτησης για απελευθέρωση.

Ο Ωκεανός της Αγνής Ύπαρξης

Φανταστείτε ένα κύμα στον ωκεανό. Αν πιστεύει πως είναι ξεχωριστό, φοβάται το τέλος του καθώς πλησιάζει την ακτή. Αλλά το κύμα ποτέ δεν ήταν ξεχωριστό· ήταν πάντοτε ο ωκεανός σε κίνηση, κινούμενος μέσα από μια προσωρινή μορφή. Όταν αυτή η συνειδητοποίηση ανατέλλει, ο φόβος της απώλειας, η προσκόλληση στην ταυτότητα, η αγκίστρωση στη μορφή—όλα αυτά εξαφανίζονται σαν ομίχλη στο πρωινό φως.

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι αυτή η αναγνώριση: δεν είσαι μια σταγόνα που αναζητά να επιστρέψει στον ωκεανό· είσαι ο ίδιος ο ωκεανός. Ποτέ δεν ήσουν ξεχωριστός, ποτέ δεν ήσουν δεσμευμένος. Ήταν μόνο το όνειρο του διαχωρισμού που έκρυβε αυτήν την αλήθεια από το βλέμμα σου.

Πέρα από τον Χρόνο και την Προσπάθεια

Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Αν ο διαλογισμός δεν απαιτεί προσπάθεια, ούτε εξάσκηση, τότε ποιος είναι ο δρόμος;» Η απάντηση είναι τόσο απλή όσο και αδύνατη να κατανοηθεί από τον νου: δεν υπάρχει δρόμος, γιατί ποτέ δεν έφυγες από την αλήθεια. Την στιγμή που παύεις να την αναζητάς αλλού, είναι ήδη εδώ. Την στιγμή που ο νους σταματά να απαιτεί εμπειρίες, η εμπειρία διαλύεται σε απεριόριστη επίγνωση.

Όλες οι έννοιες της προόδου είναι σαν σκόνη στον άνεμο. Ο φωτισμένος δεν είναι εκείνος που ταξίδεψε μακριά, αλλά εκείνος που σταμάτησε να τρέχει. Στην στιγμή της απόλυτης ακινησίας, το αιώνιο ξεδιπλώνεται. Αυτό που κάποτε αναζητούσαν στις γραφές, στις πειθαρχίες, στην καθοδήγηση των δασκάλων, αποκαλύπτεται ως πάντα παρόν, αμετάβλητο, λαμπερό.

Η Άνθιση του Αγέννητου

Το να καθίσεις σε αυτήν την αβίαστη επίγνωση σημαίνει να γίνεις μάρτυρας του αγέννητου και του αθάνατου. Σημαίνει να γευτείς το νέκταρ του Αγέννητου, τον χώρο όπου όλα τα πράγματα αναδύονται και διαλύονται, κι όμως τίποτα ποτέ δεν χάνεται. Εδώ, κάθε πόνος παύει, γιατί ο πόνος ανήκει μόνο σε εκείνο που προσκολλάται. Στην απεραντοσύνη της καθαρής ύπαρξης, τίποτα δεν μπορεί να ανήκει, τίποτα δεν μπορεί να κρατηθεί, κι όμως, όλα είναι ήδη πλήρη.

Αυτός είναι ο Αληθινός Διαλογισμός. Όχι μια πρακτική, αλλά μια συνειδητοποίηση. Όχι μια επίτευξη, αλλά μια διάλυση όλων όσων καλύπτουν την ακτινοβόλο αλήθεια. Κάθισε ήσυχα, χωρίς σκοπό, χωρίς προσκόλληση, και δες: ο απέραντος ουρανός μέσα σου, όπου ποτέ δεν έλειπε τίποτα, όπου όλα πάντα υπήρχαν.

Άφησε τα πάντα, και θα σου αποκαλυφθεί. Παραδώσου, και θα ανακαλύψεις πως ποτέ δεν ήσουν ξεχωριστός από αυτό.

Ο Αληθινός Διαλογισμός δεν είναι μονοπάτι—είναι το τέλος όλων των μονοπατιών. Και σε αυτό το τέλος, θα βρεις την αρχή που ήταν πάντοτε εδώ.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES