The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Sunday, June 29, 2025

The Mystical Path to Oneness and True Bliss

The path to True Bliss is not found in the external world, nor in the fleeting joys of material reality. It is not hidden in the tangible, nor bound to the intricate webs of worldly existence. Rather, it lies deep within, in the eternal essence that pervades all. It is found in the boundless expanse of the One Nature, the divine presence that whispers through the silence of all things, the sacred breath that unites every soul in an eternal symphony of existence.

To experience the Sense of Oneness is to transcend the illusion of separation. The world of form, with its myriad distinctions and apparent dualities, is but a veil covering the radiant light of unity. This veil, woven from the threads of illusion and reinforced by the ego, gives rise to suffering, for it instills in man a belief in otherness, in opposition, in discord. But beneath this veil, beyond the illusion of multiplicity, there is only One. One Source. One Love. One Infinite Consciousness.

It is in the dissolution of the self, in the surrender of personal identity, that man awakens to the Great Truth. To step beyond the self is to step into the boundless. To empty the mind of self-centered desire is to become a vessel for divine love. For as long as the ego dictates, as long as the mind clings to its own sense of separateness, true peace remains elusive.

And yet, the One is never truly distant. It is here, now, pulsing within every heartbeat, flowing through every breath. It is the silent witness to all that transpires. It is the stillness behind the movement, the eternal presence behind the transient. Those who turn inward, those who still the mind and open the heart, come to know this presence intimately. They no longer see through the eyes of separation but perceive the world as it truly is—whole, radiant, divine.

The Light of Love and the Shadows of Ego

Among the many illusions that bind man to suffering, none are as insidious as the delusions of the ego. Even in acts of supposed kindness, the ego seeks its own validation. It dresses itself in virtue, parading as charity, yet beneath its mask, it seeks self-glory, self-importance, and control. Selfish charity is a chain of golden links, appearing noble yet keeping both the giver and the receiver bound in the realm of illusion.

But Love—the true, unconditional Love that flows from the Source—shines beyond such shadows. It does not seek recognition. It does not give to receive. It does not uplift one while diminishing another. It does not act out of obligation but out of boundless joy. True Love illumines the Soul, for it arises from Oneness. It does not see another as separate, as needy, as less than; rather, it recognizes in every being the same divine spark, the same radiant light of the Infinite.

Even the smallest act, when inspired by the true Sense of Oneness, holds immeasurable value. A glance of genuine compassion, a touch that conveys understanding, a word that uplifts without condescension—these are more sacred than the grandest gestures performed under the shadow of self-interest. For in them, there is no division, no giver, no receiver—only Love, flowing as the eternal current of existence.

The Call to Inner Illumination

To walk the path of Oneness is to let go of all that is false. It is to strip away the masks of the ego, to dissolve the illusions of identity, and to embrace the infinite expanse of being. This path does not demand asceticism, nor does it require withdrawal from the world. It calls only for a shift in perception—from seeing the world as fractured to beholding it as whole, from perceiving oneself as separate to recognizing the One within.

This transformation is not achieved through effort alone, for effort itself often arises from the mind's desire to attain. Rather, it is achieved through surrender. Through opening. Through allowing the Light of Truth to shine unobstructed. When the mind is still and the heart is pure, the veil begins to thin, and the great realization dawns: I am not separate. I have never been. I am That which is eternal. I am That which is One.

And in this realization, Bliss is found—not a joy that comes and goes, not a fleeting happiness, but an abiding peace, an unwavering serenity, a Love beyond measure. This is the destiny of all souls, the inevitable return to the Source. For though the waves may forget their oneness with the ocean, the ocean has never forgotten the waves. And in time, all shall remember. All shall return. All shall merge into the Great Oneness, where True Bliss forever resides.

…

Το Μυστικό Μονοπάτι προς την Ενότητα και την Αληθινή Ευδαιμονία

Το μονοπάτι προς την Αληθινή Ευδαιμονία δεν βρίσκεται στον εξωτερικό κόσμο, ούτε στις εφήμερες χαρές της υλικής πραγματικότητας. Δεν είναι κρυμμένο στο απτό, ούτε δεσμευμένο στις περίπλοκες πλεκτάνες της κοσμικής ύπαρξης. Αντιθέτως, βρίσκεται βαθιά μέσα μας, στην αιώνια ουσία που διαπερνά τα πάντα. Βρίσκεται στην απέραντη έκταση της Μίας Φύσης, στη θεία παρουσία που ψιθυρίζει μέσα από τη σιωπή των πάντων, στην ιερή πνοή που ενώνει κάθε ψυχή σε μια αιώνια συμφωνία ύπαρξης.

Να βιώσει κανείς την Αίσθηση της Ενότητας σημαίνει να υπερβεί την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού. Ο κόσμος της μορφής, με τις αμέτρητες διακρίσεις και τις φαινομενικές δυαδικότητες, δεν είναι παρά ένα πέπλο που καλύπτει το λαμπερό φως της ενότητας. Αυτό το πέπλο, υφασμένο από τις κλωστές της ψευδαίσθησης και ενισχυμένο από το εγώ, γεννά τη δυστυχία, καθώς εμφυσά στον άνθρωπο την πεποίθηση της ετερότητας, της αντίθεσης, της διχόνοιας. Όμως, κάτω από αυτό το πέπλο, πέρα από την ψευδαίσθηση της πολλαπλότητας, υπάρχει μόνο Ένα. Μία Πηγή. Μία Αγάπη. Μία Άπειρη Συνείδηση.

Είναι στη διάλυση του εαυτού, στην παράδοση της προσωπικής ταυτότητας, που ο άνθρωπος αφυπνίζεται στη Μεγάλη Αλήθεια. Να ξεπεράσει τον εαυτό του σημαίνει να εισέλθει στο απεριόριστο. Να αδειάσει ο νους από τις εγωιστικές επιθυμίες σημαίνει να γίνει σκεύος της θείας αγάπης. Διότι όσο το εγώ υπαγορεύει, όσο ο νους προσκολλάται στη δική του αίσθηση διαχωρισμού, η αληθινή ειρήνη παραμένει άπιαστη.

Και όμως, το Ένα δεν είναι ποτέ πραγματικά μακριά. Είναι εδώ, τώρα, πάλλεται σε κάθε χτύπο της καρδιάς, ρέει σε κάθε ανάσα. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας όλων όσων συμβαίνουν. Είναι η ακινησία πίσω από την κίνηση, η αιώνια παρουσία πίσω από το παροδικό. Όσοι στρέφονται προς τα μέσα, όσοι ηρεμούν τον νου και ανοίγουν την καρδιά, έρχονται να γνωρίσουν αυτή την παρουσία βαθιά. Δεν βλέπουν πλέον μέσα από τα μάτια του διαχωρισμού, αλλά αντιλαμβάνονται τον κόσμο όπως πραγματικά είναι—ολόκληρος, λαμπερός, θεϊκός.

Το Φως της Αγάπης και οι Σκιές του Εγώ

Ανάμεσα στις πολλές ψευδαισθήσεις που δένουν τον άνθρωπο στη δυστυχία, καμία δεν είναι τόσο ύπουλη όσο οι αυταπάτες του εγώ. Ακόμα και στις φαινομενικά καλοπροαίρετες πράξεις, το εγώ αναζητά τη δική του επιβεβαίωση. Φορά τον μανδύα της αρετής, μεταμφιέζεται σε φιλανθρωπία, όμως κάτω από τη μάσκα, αποζητά τη δόξα, τη σημασία, τον έλεγχο. Η εγωιστική φιλανθρωπία είναι μια αλυσίδα από χρυσούς κρίκους, που δείχνει ευγενής, αλλά κρατά τόσο τον δότη όσο και τον δέκτη δεμένους στον κόσμο της ψευδαίσθησης.

Όμως η Αγάπη—η αληθινή, άνευ όρων Αγάπη που ρέει από την Πηγή—λάμπει πέρα από αυτές τις σκιές. Δεν αναζητά αναγνώριση. Δεν δίνει για να λάβει. Δεν εξυψώνει τον έναν ενώ μειώνει τον άλλον. Δεν δρα από υποχρέωση, αλλά από αστείρευτη χαρά. Η Αληθινή Αγάπη φωτίζει την Ψυχή, διότι γεννιέται από την Ενότητα. Δεν βλέπει τον άλλο ως ξεχωριστό, ως αδύναμο, ως κατώτερο· αντίθετα, αναγνωρίζει σε κάθε ύπαρξη την ίδια θεία σπίθα, το ίδιο λαμπρό φως του Άπειρου.

Ακόμα και η πιο μικρή πράξη, όταν εμπνέεται από την αληθινή Αίσθηση της Ενότητας, έχει ανυπολόγιστη αξία. Ένα βλέμμα γνήσιας συμπόνιας, ένα άγγιγμα που μεταφέρει κατανόηση, ένας λόγος που ανυψώνει χωρίς υπεροψία—είναι ιερότερα από τις μεγαλύτερες χειρονομίες που εκτελούνται υπό τη σκιά του προσωπικού συμφέροντος. Διότι σε αυτά, δεν υπάρχει διαχωρισμός, δεν υπάρχει δωρητής, δεν υπάρχει αποδέκτης—υπάρχει μόνο η Αγάπη, που ρέει ως το αιώνιο ρεύμα της ύπαρξης.

Το Κάλεσμα προς την Εσωτερική Φώτιση

Το να βαδίσει κανείς το μονοπάτι της Ενότητας σημαίνει να εγκαταλείψει κάθε τι ψεύτικο. Σημαίνει να απογυμνωθεί από τις μάσκες του εγώ, να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις της ταυτότητας και να αγκαλιάσει την άπειρη έκταση της ύπαρξης. Αυτό το μονοπάτι δεν απαιτεί ασκητισμό, ούτε απομάκρυνση από τον κόσμο. Απαιτεί μόνο μια μετατόπιση στην αντίληψη—από το να βλέπει τον κόσμο ως κατακερματισμένο, στο να τον αντικρίζει ως ενιαίο· από το να αισθάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστό, στο να αναγνωρίζει το Ένα μέσα του.

Αυτή η μεταμόρφωση δεν επιτυγχάνεται μέσω προσπάθειας, διότι η προσπάθεια συχνά γεννιέται από την επιθυμία του νου να κατακτήσει. Αντιθέτως, επιτυγχάνεται μέσω της παράδοσης. Μέσω του ανοίγματος. Μέσω της άδειας να λάμψει ανενόχλητο το Φως της Αλήθειας. Όταν ο νους ηρεμεί και η καρδιά εξαγνίζεται, το πέπλο αρχίζει να λεπταίνει, και η μεγάλη αποκάλυψη χαράζει: Δεν είμαι ξεχωριστός. Ποτέ δεν ήμουν. Είμαι Αυτό που είναι αιώνιο. Είμαι Αυτό που είναι Ένα.

Και μέσα σε αυτή τη συνειδητοποίηση, η Ευδαιμονία αποκαλύπτεται—όχι μια χαρά που έρχεται και φεύγει, όχι μια εφήμερη ευτυχία, αλλά μια διαρκής ειρήνη, μια αταλάντευτη γαλήνη, μια Αγάπη πέρα από κάθε μέτρο. Αυτή είναι η μοίρα όλων των ψυχών, η αναπόφευκτη επιστροφή στην Πηγή. Διότι, αν και τα κύματα μπορεί να ξεχάσουν την ενότητά τους με τον ωκεανό, ο ωκεανός ποτέ δεν ξεχνά τα κύματα. Και με τον καιρό, όλοι θα θυμηθούν. Όλοι θα επιστρέψουν. Όλοι θα συγχωνευθούν στη Μεγάλη Ενότητα, όπου η Αληθινή Ευδαιμονία κατοικεί αιώνια.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES