Western esotericism
PRIVATE ORDERS, INNER SCHOOLS,
SECRET SOCIETIES
THE TRUE INITIATION AND THE
THEATER OF THE APPRENTICES
1. True Esotericism
2. The Actual Data
3. The Initiation
4. Conditions of True
Initiation
5. The Ancient Origin of
Western Esotericism
6. The Beginning and the End
7. 1980. The
"Ancients". The "Order of the Ancients".
"The Greatest Initiation
is Life."
"Every act done comes
from a Disposition... it opens or closes a way."
"Every soul is a prisoner
of its actions."
"The Initiation is True
only when the man who is initiated exits Illuminated from the Sacred Space, and
not potentially illuminated".
"True Initiation Is One,
It Pervades All Levels of Existence, and it is Ultimate...there are no degrees
and progressions and all that which men imagine."
1. TRUE INTERIORISM
True Esotericism is
Experiencing a Higher Unbounded Consciousness, Entering an Experiential Space
Without Attributes, which cannot be understood, described, communicated...
because you simply live it, you don't think about it. The True Life that is
Revealed to us (and Lived) leaves no traces. It cannot be Teaching, Theory,
discourse.
Those who attempt to define
the Living Incomprehensible, to describe the Boundless, to speak of the Beyond
of thought and speech, are simply making figures in the air, fancies they wish
to consider realities.
There is no greater nonsense
and fraud than the "history of esotericism". They can narrate the
fantastic theories of people, their action, their works, texts or deeds, etc...
But all this is not esotericism. It is what people consider esotericism, or
have said about esotericism. Esotericism is above all, beyond all, Living
Experience of the Eternal.
This is how the academic study
of esotericism, as it has been done in recent years in the universities of the
"civilized world", seems, to say the least, nonsense. Truth! Who
signs the study certificate? God; Or the fool who pretends to be a teacher and
considers his ignorance "knowledge", worthy of imparting it, to
equally fools?... and all this under the protection of the "state"
that manipulates university ignorance.
If you (everyone) really want
to see what Esotericism is you must "join" a real Initiate Order and
seek through the Experiential Approach the Inexpressible Truth, Life (True
Life).
But when someone enters a real
traditional order and not the various pseudo-esoteric associations of people
(which declare traditional orders and) which constitute a "parody" of
esotericism... he finds himself, since he is already "informed" (that
is, he already has some "experience" and is not completely ignorant),
in front of some Basic Findings.
First of all, the perception,
the image we form from the outside (and is based on external information) has
nothing to do with what we meet inside, with what we begin to live. From the
space of outer mental conception (of information) we pass into the Inner Space
of Experience. And it is precisely here that the Findings emerge.
1. What we experience is our
own, personal, experience, not something that comes from others, from
information, or external guidance.
2. What we perceive as a Space
of Existence, beyond "self," is That, the Reality Itself, of which
all Traditions, in East and West, speak, That which Is (not "that"
which men imagine within their distributions).
3, There is a unique way to
grope, to Touch That Which Is, abandoning all process of grasping the
Real...only then does Knowledge Rise.
Thus, what was transmitted,
from Antiquity until today, in the various Mystical Groups, was exactly Life,
True Life, beyond thought, theories, speech. Life has no method of
transmission. All roads, efforts are abandoned when we start living. Life is
imparted only by Life, as Life, not as teaching, or practice...
If they imposed
"silence" in the Mysteries, it is because we live Life, we do not
describe it. There is nothing to say… every word is redundant. The only way to
talk about the Mysteries of Life is to point them out, or rather to point out
the obstacles that prevent you from seeing (the functions within you that
prevent you from seeing)... or to speak symbolically about all of them (aiming
at the simultaneous experience, in the simultaneous understanding of what he
hears... otherwise the symbol is empty of content)... In both cases man is
called to go beyond the usual situation and live in another way, to know in
another way, different from that of thinking.
If you want to listen, you
have to shut up.
If you don't know you
shouldn't "talk".
When you know you will
understand that You Can Live but you have nothing to say, because Life is an
Experience and not a phenomenon to describe as an "observer".
You must Cross these Three Silences
to Touch the Eternal, Which Is the Essence of all Traditions.
Esotericism is beyond all
religions, but at the same time it is the essence of all religions. Esotericism
Leads You Beyond. In religions only their inner essence (and not the outer
doctrines and outer activities and rituals) leads beyond... religion itself is
a view, a teaching, outer activities and actions.
The Unshakable Foundation of
Esotericism is that Man, by his Nature, Has Something Eternal, and it is
precisely This Eternal, Revealed through Action, Meditation, Initiation.
2. THE ACTUAL DATA
When, during Real Initiation,
(and not in imitation initiations given in pseudo-orders, as we will explain
and document, below) You enter the Space of Sacred Experience, you feel that
you exist and operate Simultaneously in Three Cosmic (Fields or) Levels of
Existence .
1. On a Cosmic Level (The
Whole Universe, Invisible and Visible, is God's Sacred Space) Where You Are
Within.
2. In the Sacred Space of the
Temple where the Initiation takes place.
3. In your Body, in your body.
There is Correlation and
Interdependence in these Three Levels and Every "Action" is Done in
all Three Levels Simultaneously.
When you proceed to the
Initiative Act, at the same time, you "Rise" within your body (in the
various centers of energy and consciousness, awareness), You "Walk"
in the Sacred Space of the Temple (which is properly formed in levels and in
correspondence with the Universe and the Body ), and you Awaken to the Higher
Fields (the Higher Cosmic Areas of Awareness, the Higher Worlds).
The Material Body is the Specific
(Tangible) Existence in which you are currently manifesting.
The Holy Temple where the
Initiation takes place is at the same time the psychological space (the
metaphysical intermediate space) in which consciousness develops.
The Cosmic is the Spiritual
Space within Which Perception Expands Without Limits to Experience the
Absolute.
Initiation, which takes place
Here, Now, in the Present, beyond time, in the Eternal Flowing Moment, is the True
Transition to the Transcendent All, beyond Body, beyond Psychological
Existence, to Timeless Spirit . It is Something that Happens, Here, Now, with
the help of the Ritual... otherwise the Initiation is not real, authentic, but
a theater, a "performance".
3. THE INITIATION
Ritual Initiation is no
ordinary act.
The Symbolic Act (to
"Walk" in the Holy Space of the Temple, on the various
"levels" of the Temple) strictly defined, is outside of time,
stripped of time, always the same. It is always done Here, Now, in the Present,
in the Eternal Flowing Present, and leads, by its Execution, outside of time,
outside of the action itself, to the True Consciousness Shift Within Us which
is at the same time an Experience of the Higher Cosmic Fields of Existence … is
the True Transcendence into the Immensity of the Original Physical State of
Existence.
Initiation is Intended to Lead
us, at the Time It Takes Place (Here, Now) to an Inner Realization, to a Shift
of Consciousness, from the ordinary state (of the ordinary man) to Wider Fields
of Awareness.
Thus, the Initiation is
neither given by someone, nor magically performed by the Ritual, but is
Acquired as an Understanding (as an Expansion of Consciousness) as a personal
achievement by him who is initiated.
Neither the Initiate, who
certainly plays a "role", nor the Initiation, which certainly has its
utility, is the Substantial, but the Work of Transition that takes place at the
Initiation, of the Initiate into a Wider Consciousness, the Personal Experience
of the Limitless, of the Absolute.
In fact, the Initiate (as long
as he is a true Initiate and does not formally hold the office of
"teacher") transmits the Prime Impulse, lost in the Depths of
Antiquity, and passes from Initiate to Initiate... for the realization of the
Transition to a Wider Consciousness ( from them who are initiated).
The Ritual Standard itself is
Actions that Illuminate and Move Consciousness into Understanding (which is
Substantial Action), Here, Now, into a Conscious Shift.
4. CONDITIONS OF TRUE
INITIATION
(the Space, the Time, the
Sacred Act)
The Initiation Takes Place
Within the Man Himself, when the Consciousness Coordinates with the Sacred
Space of the Temple, and "Raises" (to the various
consciousness-energy centers within the Body as we "Walk" through the
levels of the Temple and Perception Experiences the Higher Spiritual States and
It expands into the Limitless Space of the Spirit.
Initiation Always Happens in
the Present (Here, Now). If it does not happen, if the Shift of Consciousness
does not take place, in the higher centers within the Body, while we are at the
corresponding levels within the Sacred Space of the Temple and the Spiritual
States are not Experienced in the Wider Space of the Spirit... there is simply
no Initiation but a failed act.
He who is initiated, since he
himself is called upon to carry out the Work of the Transition, must be Ready,
Active and Οperative and Perform the
Transition... It is understood that he must be prepared for it, free from
external attachments, freed from desires and passions, to have a clean mind
(from all the "mental garbage" of external human culture) in order to
be able, within the Sacred Space of the Direct Experience in Which He
Participates, Here, Now... to Concentrate on the Ritual Act (which takes place
Simultaneously, in the Body , in the Sacred Space of the Temple And in the
Wider Space of Cosmic Existence)... and to Realize, the Moment the Liturgy is
Performed, Here, Now, the Shift of Consciousness.
Real Initiation, since it aims
to lead us to the Infinite, has no Theoretical Teaching. And since it Directly
Leads us, it has no "process"... It takes place Here, Now, beyond
time... However, such a "Transmission" (from the Initiator to him who
is initiated... like a lighted candle lights another candle) is essentially
very difficult, if not impossible, even for people who have been dealing with
Esotericism for years. Thus the Way of Ritual Action is Preferred... Within the
Three Interdependent Existential Spaces (Cosmic Space, Sacred Temple, Body),
there are Interdependent Actions ("Lifting" in the Body,
"Walking" in the Sacred Space, "Awareness" in the Spiritual
Space), which They lead on their Progress to the "Great Exit" into
the Eternal... Existential Symbols, Specific Actions, and Shifting
Consciousness, all work simultaneously to Experience the Absolute... And all
lead beyond all process to the Eternal Unchanging Reality, where there is no
more " external movement”… All Is One.
5. THE ANCIENT ORIGIN OF WESTERN
INTERIORISM
When talking about history we
must ask ourselves "what history" are we talking about... The one
that tries to trace what really happened in the past, or the official
"made up history" that people are taught... In Hellenic Religion
Orpheus was the True Face of Dionysus, He Who Revealed the Unknown Divine to
the Hellenes. The Orphic Mysteries (which profoundly transformed the Eleusinian
Mysteries and shaped the Delphic Cult), as experienced in the Orphic Troupes
(as well as the Dionysian Troupes) led man to the Experience of the Divine...
Within the Cosmic Conception of Orpheus (the Man, the mystic ) and through the
Sacred Act revealed within the man (who participated) the Divine, his Divine
Nature, Reality, Redemption... Thus Initiation in the Mysteries had a Triple
Dimension: Perception of the Cosmic Divine Space, Sacred Act (religious ritual
), and Personal Experience (personal participation in divine reality)... These
are, since then, the three elements of every Initiation.
Coming from the Heart of
Orphism, Pythagoras shifted the Perception of Reality from Religious Conception
to Philosophical Understanding and Expression, teaching the Pythagorean Society
(and the later Pythagorean societies) Initiation through
"discipline", the Living of Being... In this line they moved all the
Great Philosophers, Parmenides, Heraclitus, Plato... up to the Neoplatonists...
Thus, the Initiation in Philosophy had a corresponding (but differentiated from
the religious) Triple Dimension: Perception of Cosmic Reality, Philosophical
"Discipline" (as he defines it Plato in "Phaedon, 67, d ", "dissolution and separation of soul from
body"), and Experiencing the True Being.
Already from the beginning of
the 1st.B.C century, the historical period when the Hellenistic Monarchies
(which had been created by Alexander's Empire) were collapsing and the World
Empire of Rome was emerging, a New Perception of Reality,
"Knowledge", had spread everywhere in the Hellenistic World.
Springing through the Hellenic Mysteries, Having assimilated the Entire Hellenic
Philosophy of the previous centuries, "Knowledge" taught the Inner
Mysteries, a Complete Conception of Cosmic Reality, a "Symbolic
Ritual" (the Mysteries), Leading to True Knowledge, viz. in the Direct
Super-Intellectual Contact with Reality, with God... We will speak elsewhere
about "Knowledge", to restore the Truth... Unfortunately what is said
about "Knowledge" does not refer to the Genuine Gnostic Stream, which
developed primarily in Alexandria, and who created the 2nd , 3nd century
AD. the Hermitism... The "Poimandris" or "The mind of
authority", contains all the Cosmic Perception of the Gnostics (First Mind
- Second Mind Creator "pervading all nature", or Logos, or "Place",
or Sun Conceivable, or Heavenly Man - Fire or mind - Water or soul - Spirit or
energy - Matter or body... etc.)... From the 4th AD century
Gnosticism spread throughout the West through the Mystical Initiatory Orders...
But what is said "officially" about Gnosticism refers to that part of
Gnosticism that mixed Christian concepts (that is, Gnostic Christianity which
was taken by Christians as Christian Gnosticism) and was persecuted and it was
slandered as a Christian heresy and eventually isolated from the official
Christian church... so the prevailing perception of Gnosticism is completely
wrong.
From this Ancient Gnosticism
came all the Esoteric Initiatic Orders of the West, either staying within the
Ancient Stream, or mixing Kabbalistic or Christian concepts... The Ancients,
the Hermitists of the Middle Ages, the Cathars, the Rosicrucians, the
Freemasons...
The Ancient Gnostics had
perhaps the most Complete Conception of Reality in the Ancient World, and they
had a Simple Pure Initiation through symbolic baptisms, into the spirit (the
subtle energy that supports matter), into the psychic water, into the mental
fire, into the Mental Ether ( of the Second Mind), and which Lead to the
Knowledge of the First Mind.
Ηe who is initiated, after he
had been sufficiently prepared, was led to the Symbolic Gnostic Temple and
passed through the trials (baptisms... baptism of the "spirit, baptism of
water, baptism of fire) to reach the Refuge where he received the Final
Initiation (the Baptism of Ether, of the Second Mind) which would lead him to
the Exit to God (to the Entry into the Divine Reality)... During the Initiation
Process He Really Experienced the Shift from the lower inner centers of
operation to the Higher Mind and Realized Liberation into the Immensity of the
First Mind.
The Space, the Temple, the
Deed, the Sacred word, conveyed the Primordial Impulse that led Back to the
Source, to the Infinite One, to the Attribute-less.
("The beginning of beings
is God, both mind and nature and matter".
"It is not always
particles of God. There are always particles, always therefore God".
"And so everything and
everyone is of God."
"And the same God over
everything and through everything, but the mind over the soul, and the soul
over the air, and the air over the matter".
"God is in me, mind is in
the soul, and soul is in matter."
"Knowledge is profound
silence and abolition of the senses."
"This end of Knowledge is
indeed divined."
"And they encompassed the
mind, the whole soul takes over and ascends through the body and it essentially
changes everything. It is impossible for a deified soul to live in a human
body."
"If you do not equate
yourself with God, you cannot understand God; for like is like to be thought.
In every body that has sprung forth, add to yourself the immeasurable greatness
and ever transcending time eternal generation, and understand God".
"Father, I see all things
in myself, in the mind of the heavens. I am in heaven, on earth, in water; in
air; I am in animals, in plants; in stomach, before stomach; then stomach; I am
everywhere".
"Know, child, the way of old age."
Hermetic, Books I, X, XVI )
This Wave of Esotericism also
affected Western Christianity... not so much the official church as those who
within the church were looking for the Deeper Meaning of Tradition... Western
Esoteric Christianity thus acquired a purely Mystical Character, carried out in
Mystical Temples... While Eastern Esoteric Christianity...springing from John
and extending from Origen, Evagrius, Dionysius, Maximus, and the other mystical
fathers found refuge (and its true place) in the "Desert" (either
real or symbolic).
Little by little, however, the
Ancient Real Mystical Orders tend to disappear. The Revivals, both of 1717 in
England, and of other attempts, are usually "fake", because they do
not Provide True Initiation, leading to Completion in God (during the
Initiation), but imitations of initiation that give the anointing, anoint
"potentially" enlightened, who will then, in hindsight, with efforts,
realize the Work of the Transition of Consciousness from the limited to the
Unlimited... something that almost no one succeeds... Thus, they are formally
initiated, they formally hold degrees and positions, and their whole life is a
constant effort to realize "That which they ought to have Received in the
Duration of their Initiation."
The initiation (the
initiations, degree initiations, etc.) that all these initiatory orders present
as "historically authentic", is nothing more than a symbolic
representation of a True Initiation that they do not know (nor what it is, nor
how it is done), loaded with irrelevant symbols, with no real meaning, actions,
in an arbitrary setting... a theatrical performance, a bad theatrical
performance... And we insist on saying this for the simple reason that in these
"initiations" no True Transition of the initiate Beyond takes
place... They "justify" (totally stupid for anyone who knows) that
the initiation is "potential"... the misfortune is that it remains
"potential" until the day they leave life, even 33rd and 333333rd degree...
True Initiation Reveals to You
What You Are, Here You Are, Now, Beyond Time... False Initiation “calls” you to
perform an imaginary work of refinement... But you cannot become “what You Are”,
nor can you go “to position where You are”… this is simply a misunderstanding,
a lack of understanding of Reality.
True Initiation is Knowledge,
Transmission of Knowledge... False Initiation is a process of completion (only
evolving in people's imagination).
True Initiation Reveals the
Immutability of Nature and the Delusion of All Personal Development... False
Initiation perceives the unreal as real and is led on a dead-end journey.
Within the false initiatory
orders no one ever reached the Truth...except, perhaps, with his imagination.
It is written: "What is
Here is also there and what is not Here is nowhere."
6. THE BEGINNING AND THE END
Man, as Existence, as
Consciousness in the Body, is "God in the Body".
The Human Body is the True
Temple of God.
The Sacred Space (of the
Temple) transports us, when we Enter Correctly, to the Higher Levels (the
psychological, metaphysical) of Existence.
Free Space, Boundless Space,
Unites us with the Limitless, the Timeless, the True.
The Limitless, the Unworldly,
the Beyond Time, is the True Heaven of Man... from the Awareness of Whom he
"fell" into the limited ego and the material body.
Representation of the
Limitless is Every Sacred Space, Within Which the Timeless Meets Place and
Time.
According to the Image of the
True Man is Man, in whose Body everything "is made".
The Limitless, is the Mythical
Kingdom of Heaven, the Upper Earth, the True Abode of Beings, the Spiritual
Ithaca in the sea of delusion.
Experiencing, Within Us, the
Limitless, is in fact the Return Back to the Original State, Where All Is
Unified Within Unchanged Eternity.
7. 1980. THE
"ANCIENTS". THE ORDER OF THE ANCIENTS
"True Initiation is
Realized by him who is initiated... while false initiation is experienced (by him
who is initiated) passively, as a spectator."
In 1980, at the age of 25, and
through the "mediation" of some very Beloved Teachers and Friends and
Brothers (as I later realized) I came "in contact with a Group of People
who were known (in esoteric circles) and “unknown” (in the wider society) as
"the Ancients", "the Order of the Ancients".
I admit that I was
"accepted" because of acquaintances and had preferential treatment...
but I deserved it, as I thought at the time, in my "spiritual
egoism", my foolishness... Later I realized that I was being
"favored"... and I landed in full human humility... for to hear what
people had to "tell" me... Even today, after all these years, I feel
ashamed of my stupidity... Luckily I quickly understood... I bowed down... and
waited a long time, until they "decided" to look at me... but I'm not
complaining , I was taught... I was taught every moment... I feel immense
gratitude for these people... as well as for my Beloveds in Old Faliro, most of
whom have already "gone" from the world.
It was a "Farm",
outside the City, in Southeast Attica, several acres, fenced. In the Northern
part there was a two-story house and some smaller houses scattered around the
area... there were patios in various places... You moved on carved paths among
few trees and flowers... In the center of the area was built the
"Temple", a little higher from the ground, with a spacious enclosure
all around. It was oriented (as they explained to me at the time) from West to
East exactly on the axis, the path, followed by the Sun on December 22, the
Winter Solstice. It was a Simple Bare Room, with nothing inside (as I found
when I entered), but divided into “areas”.
You entered the Temple from
the West, passing through a covered spacious corridor, several meters long. In
the middle of the corridor was a Gate. If you entered There (as they explained
to me) there was no "return" because the Gate Locked behind you. At
the end of the Corridor was another Gate. North and South of the Corridor there
were also two doors, very low, up to a meter high, open, hidden behind
curtains, and you had to "bend" to be outside the Temple.
Passing through the Second
Gate (after receiving the warning that "there is only one way in, but two
ways to the exit"), you were in a large area of the Temple, a Pronaοs. Facing East was a Third
Gate, while North and South there were also low doors, as in the Corridor,
leading out of the Temple.
Passing through the Third Gate
you were in the Main Temple, which also had two low doors, North and South. The
Main Temple was quite large and dark, even in the Daytime… it was a completely
bare hall. Opposite to the East There Was a Fourth Gate, not seen (from the
Main Temple) which Leads.
Passing through the Fourth
Gate you were in a Very Well Lit Hall, even during the Night from the ambient
light. And here in the East there was a Fifth Gate, leading Out, in the East,
and North and South there were also two low doors.
If you decided to Enter the
Temple, to be Initiated, (and of course if you were "deemed"
suitable), you had to "enter" through the Western Gate , with the
West of the Sun and "exit" through the Eastern Gate, with the Sunrise
of the Sun … unless you decided to exit early through some North or South low
door… it was up to you.
When you "Entered"
the Temple to be Initiated, in each area, the Gate was opened for you (to enter
the next area) by the Initiate who gave you the "Corresponding
Instruction" and then withdrew. You had to find your own way to move
forward.
For example, when you were in
the Entrance Corridor to enter Pronaos, the Initiate would tell you that
"If you have attachments you cannot advance, if you have no attachments,
you still cannot advance." You had to decide for yourself, in complete
honesty, whether to proceed East or whether to leave through the North or South
door….
When you were in Pronaos the
Initiate warned you to "give up all desires, except your last
desire"... Again you had to decide for yourself what to do... If you were
not sincere, you would later find Closed Doors in front of you (because you
would be 'in control' and not be able to “hide”)…
When you were in the Main
Temple, completely dark in the Night, the Initiate called you to "see your
thoughts with your eyes"... And you had to understand what this meant and
give (when you were "checked") the right answer... Only then could
you pass the Fourth Gate.
When you entered the Holy
Space Passing the Fourth Gate you were also given a "Secret
Instruction" and you had to, until Sunrise, have Found the Answer, given
the Solution... If You Gave the Solution the Eastern Gate Opened Exactly at
Sunrise and You went out into the world, the Same and Totally Different at the
same time... otherwise you were politely indicated to go out by the North or
South door.
The Initiation actually took place
during the Night. You traversed Within yourself and in the Temple and in
Existence all the Cosmic Regions to reach the True Light, of which only a poor
symbol is the Rising of the Sun. In this Initiation, the Initiation took place
once and for all, all the degrees of Initiation, Complete and Final.
You had to, Entering from the
Western Gate, and by the time you exited from the Eastern one, you had Raised
Within yourself, Walked the Precincts of the Temple and Conquered the
Corresponding Spiritual States... otherwise you had to retire... and if you
didn't do it yourself, you would they indicated it to you.
But if you managed to get out
of the Eastern Gate, you were now one of the "Ancient Brothers", an
Enlightened One, who had seen the True Spiritual East, the True Light.
There are many Initiative
Orders... The world does not know the real ones... If someone is interested in
True Initiation, he must find a real initiatory order, and not be
"fabled" by theatrics, nor be deceived by "theatrical
performances".
Of course, we cannot
accurately represent here all the Action, the Events, the Symbolisms, nor the
Internal Situations that he who is initiated experienced, or the Depth of his
Understanding that was Lost in the Infinite... Let us only note that
"existence" and "use" of the Temple has nothing to do with
the Temples of the religions... There are even architectural differences... The
Temples of the religions are incomplete and their use is usually external and
ineffective.
I have no intention, nor
"obligation" to apologize for the truth of what I said... I have
reason to give only to God and my conscience, that I spoke about the True
Initiation, as (with favor) it was "given" to me by someone people.
Nor can I tell someone who will "find" the "Ancients", the
"Order of the Ancients"... after all, they are not interested in such
a thing either... When someone is in need and needs to "find" them, he
will "find" them.
The truth of my words is
proved by what it indicates, that is, the True Transition to a Unified Concept
of Existence, the Living of the Eternal. If some consider it false or
impossible, they are simply excluding themselves from the Experience, nothing
else... The Universe Flows Peacefully, regardless of the perceptions and
activities of people.
He who Loves the Light, Walks
in the Light, Rises in the Light and Passes Beyond, into True Life, beyond
time... People of the Shadow, are engaged in fighting and defeating only
shadows... not suspecting that all this is not true.
However, it must be said that
the Initiation, after all, is One, in East and West... And Accomplishing the
Work of Transition from ordinary consciousness (of the ordinary man) to
Universal Consciousness, and to the Absolute, is Something to Experience we
ourselves, whether we follow the Eastern Path of Meditation (or Non-Meditation,
more correctly) or we follow the Western Path of Ritual Initiation (in a true Ιnitiatory Order, and not in
imitations of the True One, which is an insult to Tradition as well, and to
man, to humanity.
…..
Δυτικός εσωτερισμός
ΜΥΗΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ,
ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΜΑΘΩΝ
1. Ο Αληθινός Εσωτερισμός
2. Τα Πραγματικά Δεδομένα
3. Η Μύηση
4. Προϋποθέσεις της
Αληθινής Μύησης
5. Η Αρχαία Καταγωγή του
Δυτικού Εσωτερισμού
6. Η Αρχή και το Τέλος
7. 1980. Οι «Αρχαίοι». Το
«Τάγμα των Αρχαίων».
«Η Μεγαλύτερη Μύηση είναι
η Ζωή».
«Κάθε πράξη που γίνεται
προέρχεται από μια Διάθεση… ανοίγει ή κλείνει ένα δρόμο».
«Κάθε ψυχή είναι
αιχμάλωτη των πράξεών της».
« Η Μύηση είναι Αληθινή
μονάχα όταν ο Μυούμενος εξέρχεται Φωτισμένος από τον Ιερό Χώρο, κι όχι εν
δυνάμει φωτισμένος».
«Η Αληθινή Μύηση Είναι
Μία, Διαπερνά Όλα τα Υπαρξιακά Επίπεδα, κι είναι Τελειωτική… δεν υπάρχουν
βαθμοί κι εξελίξεις κι όλα αυτά που φαντάζονται οι άνθρωποι».
1. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ
Ο Αληθινός Εσωτερισμός
είναι Βίωση μιας Ανώτερης Χωρίς Περιορισμούς Συνείδησης, Είσοδος σε ένα
Βιωματικό Χώρο Χωρίς Ιδιότητες, που δεν μπορεί να κατανοηθεί, να περιγραφεί, να
μεταδοθεί… γιατί απλά το ζεις, δεν το σκέφτεσαι. Η Αληθινή Ζωή που μας
Αποκαλύπτεται (και την Ζούμε) δεν αφήνει ίχνη. Δεν μπορεί να γίνει Διδασκαλία,
Θεωρία, λόγος.
Όσοι επιχειρούν να
προσδιορίσουν το Ζωντανό Ακατανόητο, να περιγράψουν το Χωρίς Όρια, να μιλήσουν
για το Πέραν της σκέψης και του λόγου, απλά φτιάχνουν σχήματα στον αέρα,
φαντασίες που θέλουν να θεωρούν πραγματικότητες.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη
ανοησία κι απάτη από την «ιστορία του εσωτερισμού». Μπορούν να εξιστορήσουν τις
φανταστικές θεωρίες των ανθρώπων, την δράση τους, τα έργα τους, κείμενα ή
πράξεις, κλπ… Αλλά όλα αυτά δεν είναι εσωτερισμός. Είναι όσα θεωρούν οι
άνθρωποι εσωτερισμό, ή έχουν πει για τον εσωτερισμό. Ο Εσωτερισμός είναι πάνω
από όλα, πέρα από όλα, Ζωντανή Εμπειρία του Αιώνιου.
Έτσι φαντάζει, το
λιγότερο, ανοησία η ακαδημαϊκή σπουδή του εσωτερισμού, όπως γίνεται τα τελευταία
χρόνια στα πανεπιστήμια του «πολιτισμένου κόσμου». Αλήθεια! Την βεβαίωση
σπουδών ποιος την υπογράφει; Ο Θεός; Ή ο ανόητος που παριστάνει τον δάσκαλο και
θεωρεί την αμάθειά του «γνώση», άξια να την μεταδώσει, σε εξίσου ανόητους;… κι
όλα αυτά υπό την προστασία του «κράτους» που χειραγωγεί την πανεπιστημιακή
αμάθεια.
Αν θέλεις (ο καθένας)
πραγματικά να δεις τι είναι Εσωτερισμός πρέπει να «μπεις» σε ένα πραγματικό Μυητικό Τάγμα και να
αναζητήσεις μέσα από την Βιωματική Προσέγγιση την Ανέκφραστη Αλήθεια, την Ζωή
(την Αληθινή Ζωή).
Εισερχόμενος όμως κάποιος
σε κάποιο πραγματικό παραδοσιακό τάγμα
κι όχι στις διάφορες ψευτοεσωτερικές ενώσεις των ανθρώπων (που δηλώνουν
παραδοσιακά τάγματα και) που αποτελούν μια «παρωδία» εσωτερισμού… βρίσκεται, εφόσον
ήδη είναι «ενήμερος» ( δηλαδή έχει ήδη κάποια «εμπειρία» και δεν είναι τελείως
αμαθής), μπροστά σε κάποιες Βασικές Διαπιστώσεις.
Καταρχήν, η αντίληψη, η
εικόνα που σχηματίζουμε από έξω (και βασίζεται σε εξωτερικές πληροφορίες) δεν
έχει καμία σχέση με αυτό που συναντάμε μέσα, με αυτό που αρχίζουμε να ζούμε.
Από τον χώρο της εξωτερικής διανοητικής σύλληψης (των πληροφοριών) περνάμε στον
Εσωτερικό Χώρο της Εμπειρίας. Κι είναι ακριβώς εδώ, που αναδύονται οι
Διαπιστώσεις.
1. Αυτό που ζούμε είναι
δική μας, προσωπική, εμπειρία, όχι κάτι που έρχεται από άλλους, από
πληροφορίες, ή εξωτερική καθοδήγηση.
2. Αυτό που
αντιλαμβανόμαστε σαν Χώρο Ύπαρξης, πέρα από τον «εαυτό», είναι Αυτό, η Ίδια
Πραγματικότητα, για την Οποία μιλούν όλες οι Παραδόσεις, σε Ανατολή και Δύση,
Αυτό που Υπάρχει (όχι «αυτό» που φαντάζονται οι άνθρωποι μέσα στα διανοήματά
τους).
3, Υπάρχει ένας μοναδικός
τρόπος να ψηλαφίσουμε, να Αγγίξουμε Αυτό που Υπάρχει, εγκαταλείποντας κάθε
διαδικασία σύλληψης του Πραγματικού… μόνο τότε Ανατέλλει η Γνώση.
Έτσι, αυτό που μεταδίδονταν,
από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στις διάφορες Μυητικές Ομάδες, ήταν ακριβώς η
Ζωή, η Αληθινή Ζωή, πέραν της σκέψης, των θεωριών, του λόγου. Η Ζωή δεν έχει
μέθοδο να μεταδοθεί. Όλοι οι δρόμοι, οι προσπάθειες εγκαταλείπονται όταν
αρχίσουμε να ζούμε. Η Ζωή μεταδίδεται μόνο από την Ζωή, σαν Ζωή, όχι σαν
διδασκαλία, ή πράξη…
Αν στα Μυστήρια επέβαλαν
την «σιωπή» είναι γιατί την Ζωή την Ζούμε, δεν την περιγράφουμε. Δεν υπάρχει
τίποτα να ειπωθεί… κάθε λέξη είναι πλεονασμός. Ο μόνος τρόπος να μιλήσεις για
τα Μυστήρια της Ζωής είναι να τα υποδείξεις, ή καλύτερα να υποδείξεις τα εμπόδια
που σε εμποδίζουν να δεις (τις λειτουργίες μέσα σου που σε εμποδίζουν να δεις)…
η να μιλήσεις συμβολικά για όλα αυτά (στοχεύοντας στην ταυτόχρονη εμπειρία,
στην ταυτόχρονη κατανόηση αυτού που ακούει… αλλιώς το σύμβολο είναι άδειο από
περιεχόμενο)… Και στις δυο περιπτώσεις ο άνθρωπος καλείται να υπερβεί την συνηθισμένη κατάσταση και να ζήσει με άλλο
τρόπο, να γνωρίσει με ένα άλλο τρόπο, διαφορετικό από αυτόν της σκέψης.
Αν θες να ακούσεις πρέπει
να σωπάσεις.
Αν δεν γνωρίζεις δεν
πρέπει να «μιλάς».
Όταν γνωρίσεις θα
κατανοήσεις ότι Μπορείς να Ζεις αλλά δεν έχεις τίποτα να πεις, γιατί η Ζωή
είναι Βίωμα κι όχι φαινόμενο να το περιγράφεις σαν «παρατηρητής».
Πρέπει να Διασχίσεις
αυτές τις Τρεις Σιωπές για να Αγγίξεις το Αιώνιο, που Αποτελεί την Ουσία όλων
των Παραδόσεων.
Ο Εσωτερισμός είναι πέρα
από όλες τις θρησκείες, αλλά ταυτόχρονα είναι η ουσία όλων των θρησκειών. Ο
Εσωτερισμός σε Οδηγεί Πέραν. Στις θρησκείες μόνο η εσωτερική ουσία τους (κι όχι
τα εξωτερικά δόγματα κι οι εξωτερικές δραστηριότητες και τελετουργίες) οδηγούν
πέραν… η ίδια η θρησκεία αποτελεί μια θεώρηση, μια διδασκαλία, εξωτερικές
δραστηριότητες και πράξεις.
Το Ακλόνητο Θεμέλιο του
Εσωτερισμού είναι ότι ο Άνθρωπος, από την Φύση του, Έχει Κάτι Αιώνιο, κι είναι
ακριβώς Αυτό το Αιώνιο, που Αποκαλύπτεται μέσω της Δράσης, του Διαλογισμού, της
Μύησης.
2. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Όταν, κατά την Πραγματική
Μύηση, (κι όχι σε απομιμήσεις μύησης που δίνονται σε ψευτοτάγματα, όπως θα
εξηγήσουμε και θα τεκμηριώσουμε, πιο κάτω) Εισέρχεσαι στον Χώρο του Ιερού Βιώματος,
νοιώθεις ότι υπάρχεις και δραστηριοποιείσαι Ταυτόχρονα σε Τρία Κοσμικά (Πεδία
ή) Επίπεδα Ύπαρξης.
1. Σε ένα Κοσμικό Επίπεδο
(Όλο το Σύμπαν, Αόρατο και Ορατό, είναι ο Ιερός Χώρος του Θεού) Όπου Είσαι
Μέσα.
2. Στον Ιερό Χώρο του
Ναού όπου Τελείται η Μύηση.
3. Στο Σώμα σου, μέσα στο
σώμα σου.
Υπάρχει Συσχετισμός κι
Αλληλεξάρτηση σε αυτά τα Τρία Επίπεδα και Κάθε «Δράση» Τελείται και στα Τρία
Επίπεδα Ταυτόχρονα.
Όταν Προχωράς στην
Μυητική Πράξη, ταυτόχρονα, «Υψώνεσαι» μέσα στο σώμα σου (στα διάφορα κέντρα
ενέργειας και συνειδητότητας, επίγνωσης), «Βαδίζεις» στον Ιερό Χώρο του Ναού
(που είναι κατάλληλα διαμορφωμένος σε επίπεδα και σε αντιστοιχία με το Σύμπαν
και το Σώμα), και Αφυπνίζεσαι στα Ανώτερα Πεδία (στις Ανώτερες Κοσμικές
Περιοχές Επίγνωσης, στου Ανώτερους Κόσμους).
Το Υλικό Σώμα είναι η
Συγκεκριμένη (Απτή) Ύπαρξη στην οποία εκδηλώνεσαι αυτή την στιγμή.
Ο Ιερός Ναός όπου
Τελείται η Μύηση είναι ταυτόχρονα ο ψυχολογικός χώρος (ο μεταφυσικός ενδιάμεσος
χώρος) μέσα στον οποίο αναπτύσσεται η συνειδητότητα.
Το Κοσμικό είναι ο
Πνευματικός Χώρος μέσα στον Οποίο Επεκτείνεται Χωρίς Όρια η Αντίληψη για να
Βιώσει το Απόλυτο.
Η Μύηση, που Συμβαίνει
Εδώ, Τώρα, στο Παρόν, πέρα από τον χρόνο, στην Αιώνια Στιγμή που Ρέει, είναι η
Αληθινή Μετάβαση προς το Υπερβατικό Όλον, πέρα από το Σώμα, πέρα από την
Ψυχολογική Ύπαρξη, στο Άχρονο Πνεύμα. Είναι Κάτι που Συμβαίνει, Εδώ, Τώρα, με
την βοήθεια της Τελετουργίας… αλλιώς η Μύηση δεν είναι πραγματική, αυθεντική,
αλλά ένα θέατρο, μια «παράσταση».
3. Η ΜΥΗΣΗ
Η Τελετουργική Μύηση δεν
είναι μια συνηθισμένη πράξη.
Η Συμβολική Πράξη (να
«Βαδίσεις» στον Ιερό Χώρο του Ναού, στα διάφορα «επίπεδα» του Ναού) αυστηρά
καθορισμένη, είναι έξω από τον χρόνο, απογυμνωμένη από τον χρόνο, ίδια πάντα.
Τελείται πάντα Εδώ, Τώρα, στο Παρόν, στο Αιώνιο Παρόν που Ρέει, κι οδηγεί, με
την Εκτέλεσή της, έξω από τον χρόνο, έξω από την ίδια την δράση, στην Αληθινή
Συνειδησιακή Μετατόπιση Μέσα μας που είναι ταυτόχρονα Βίωση των Ανώτερων
Κοσμικών Πεδίων Ύπαρξης… είναι η Αληθινή Μετάβαση στην Απεραντοσύνη της Αρχικής
Φυσικής Κατάστασης της Ύπαρξης.
Η Μύηση έχει Σκοπό να μας
Οδηγήσει, την Ώρα που Εκτελείται (Εδώ, Τώρα) σε μια Εσωτερική Πραγματοποίηση,
σε μια Μετατόπιση της Συνείδησης, από την συνηθισμένη κατάσταση (του
συνηθισμένου ανθρώπου) σε Ευρύτερα Πεδία Επίγνωσης.
Έτσι η Μύηση, ούτε
δίνεται από κάποιον, ούτε πραγματοποιείται μαγικά από την Τελετουργία, αλλά
Κατακτιέται σαν Κατανόηση (σαν Διεύρυνση της Συνείδησης) σαν προσωπική επίτευξη
από τον Μυούμενο.
Ούτε ο Μυητής, που
ασφαλώς παίζει «ρόλο», ούτε η Μύηση, που ασφαλώς έχει την χρησιμότητά της,
είναι το Ουσιαστικό, αλλά το Έργο της Μετάβασης που Συντελείται κατά την Μύηση,
του Μυούμενου σε μια Ευρύτερη Συνειδητότητα, η Προσωπική Βίωση του
Απεριόριστου, του Απολύτου.
Στην πραγματικότητα, ο
Μυητής (εφόσον είναι πραγματικός Μυητής και δεν έχει τυπικά το αξίωμα του
«δασκάλου») μεταδίδει την Αρχική Ώθηση, που χάνεται στα Βάθη της Αρχαιότητας,
και περνά από Μυητή σε Μυούμενο… για την πραγματοποίηση της Μετάβασης σε μια
Ευρύτερη Συνείδηση (από τον Μυούμενο).
Το ίδιο το Τελετουργικό
Τυπικό είναι Δράσεις που Φωτίζουν και Ωθούν την Συνείδηση σε Κατανόηση (που
είναι Ουσιαστική Δράση), Εδώ, Τώρα, σε μια Συνειδησιακή Μετατόπιση.
4. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ
ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΥΗΣΗΣ
(ο Χώρος, ο Χρόνος, η
Ιερή Πράξη)
Η Μύηση Πραγματοποιείται
Μέσα στον Ίδιο τον Άνθρωπο, όταν η Συνειδητότητα Συντονίζεται με τον Ιερό Χώρο
του Ναού, κι «Ανυψώνεται» (στα διάφορα συνειδησιακά-ενεργειακά κέντρα μέσα στο
Σώμα καθώς «Βαδίζουμε» στα επίπεδα του Ναού κι Αντίληψη Βιώνει τις Ανώτερες Πνευματικές
Καταστάσεις κι Επεκτείνεται στον Απεριόριστο Χώρο του Πνεύματος.
Η Μύηση Συμβαίνει Πάντα
στο Παρόν (Εδώ, Τώρα). Αν δεν συμβεί, αν δεν πραγματοποιηθεί η Μετατόπιση της
Συνείδησης, στα ανώτερα κέντρα μέσα στο Σώμα, την ώρα που βρισκόμαστε στα
αντίστοιχα επίπεδα μέσα στον Ιερό Χώρο του Ναού και δεν Βιωθούν οι Πνευματικές
Καταστάσεις στον Ευρύτερο Χώρο του Πνεύματος… απλά δεν υπάρχει Μύηση αλλά μια
αποτυχημένη πράξη.
Ο Μυούμενος, εφόσον αυτός
ο ίδιος καλείται να Πραγματοποιήσει το Έργο της Μετάβασης, πρέπει να είναι
Έτοιμος, Ενεργός και Δραστήριος και να Τελέσει την Μετάβαση… Εννοείται ότι
πρέπει να είναι προετοιμασμένος για αυτό, να μην έχει εξωτερικές προσκολλήσεις,
να έχει απαλλαγεί από επιθυμίες και πάθη, να έχει καθαρό νου (από όλα τα
«διανοητικά σκουπίδια» του εξωτερικού ανθρώπινου πολιτισμού) για να μπορέσει,
μέσα στον Ιερό Χώρο του Άμεσου Βιώματος στο Οποίο Συμμετέχει, Εδώ, Τώρα… να
Συγκεντρωθεί στην Τελετουργική Πράξη (που Συντελείται Ταυτόχρονα, στο Σώμα,
στον Ιερό Χώρο του Ναού Και στον Ευρύτερο Χώρο της Κοσμικής Ύπαρξης)… και να
Πραγματοποιήσει, την Στιγμή που Τελείται η Ιερουργία, Εδώ, Τώρα, την Μετατόπιση
της Συνείδησης.
Η Πραγματική Μύηση,
εφόσον έχει Στόχο να μας Οδηγήσει στο Απεριόριστο, δεν έχει Θεωρητική
Διδασκαλία. Κι εφόσον μας Οδηγεί Άμεσα δεν έχει «διαδικασία»… Πραγματοποιείται
Εδώ, Τώρα, πέρα από τον χρόνο… Μια τέτοια όμως «Μετάδοση» (από τον Μυητή στον
Μυούμενο… όπως ένα αναμμένο κερί ανάβει ένα άλλο κερί) είναι ουσιαστικά πολύ
δύσκολη, αν όχι αδύνατη, ακόμα και για ανθρώπους που ασχολούνται χρόνια με τον
Εσωτερισμό. Έτσι Προτιμάται ο Δρόμος της Τελετουργικής Πράξης… Μέσα στους Τρεις
Αλληλεξαρτώμενους Υπαρξιακούς Χώρους (Κοσμικός Χώρος, Ιερός Ναός, Σώμα),
υπάρχουν Αλληλεξαρτώμενες Δράσεις («Ανύψωση» στο Σώμα, «Βάδισμα» στον Ιερό Χώρο,
«Επίγνωση» στον Πνευματικό Χώρο), που Οδηγούν κατά την Πρόοδό τους στην «Μεγάλη
Έξοδο» στο Αιώνιο… Υπαρξιακά Σύμβολα, Συγκεκριμένες Δράσεις, και Μετατόπιση της
Συνείδησης, όλα λειτουργούν ταυτόχρονα για να Βιώσουμε το Απόλυτο… Κι όλα
οδηγούν πέρα από κάθε διαδικασία στην Αιώνια Αναλλοίωτη Πραγματικότητα, όπου
δεν υπάρχει πλέον «εξωτερική κίνηση»… Όλα Είναι Ένα.
5. Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ
ΔΥΤΙΚΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ
Μιλώντας για την ιστορία
πρέπει να αναρωτηθούμε για «ποια ιστορία» μιλάμε… Αυτή που προσπαθεί να ανιχνεύσει
τι συνέβη πραγματικά στο παρελθόν, ή την επίσημη «κατασκευασμένη ιστορία» που
διδάσκουν στους ανθρώπους… Μέσα στην Ελληνική Θρησκευτικότητα ο Ορφέας υπήρξε
το Αληθινό Πρόσωπο του Διονύσου, Αυτός που Αποκάλυψε το Άγνωστο Θείο στους
Έλληνες. Τα Ορφικά Μυστήρια (που μεταμόρφωσαν βαθιά τα Ελευσίνια Μυστήρια και
διαμόρφωσαν την Δελφική Λατρεία), όπως τα βίωναν στους Ορφικούς Θιάσους (καθώς
και τους Διονυσιακούς Θιάσους) οδηγούσαν τον άνθρωπο στη Βίωση του Θείου… Μέσα
στην Κοσμική Αντίληψη του Ορφέα (του Ανθρώπου, του μύστη) και μέσω της Ιερής
Πράξης αποκάλυπταν μέσα στον άνθρωπο (που συμμετείχε) το Θείο, την Θεία Φύση
του, την Πραγματικότητα, την Λύτρωση… Έτσι η Μύηση μέσα στα Μυστήρια είχε μια
Τριπλή Διάσταση: Αντίληψη του Κοσμικού Θείου Χώρου, Ιερή Πράξη (θρησκευτική
τελετουργία), και Προσωπική Βίωση (προσωπική συμμετοχή στη θεία
πραγματικότητα)… Αυτά είναι, από τότε τα τρία στοιχεία κάθε Μύησης.
Από την Καρδιά του
Ορφισμού προερχόμενος ο Πυθαγόρας μετατόπισε την Αντίληψη της Πραγματικότητας
από την Θρησκευτική Σύλληψη στην Φιλοσοφική Κατανόηση κι Έκφραση, διδάσκοντας
στον Πυθαγόρειο Σύλλογο (και στους μετέπειτα πυθαγόρειους συλλόγους) την Μύηση
μέσω «πειθαρχίας», την Βίωση του Όντος… Στην γραμμή αυτή κινήθηκαν όλοι οι
Μεγάλοι Φιλόσοφοι, ο Παρμενίδης, ο Ηράκλειτος, ο Πλάτωνας… μέχρι τους
Νεοπλατωνικούς… Έτσι η Μύηση μέσα στην Φιλοσοφία είχε μια αντίστοιχη (αλλά
διαφοροποιημένη από την θρησκευτική) Τριπλή Διάσταση: Αντίληψη της Κοσμικής
Πραγματικότητας, Φιλοσοφική «Πειθαρχία» (όπως την ορίζει ο Πλάτωνας στον «Φαίδωνα,
67,d», «λύσις και χωρισμός ψυχής από
σώματος»), και Βίωση του Αληθινού Όντος.
Ήδη από τις αρχές του 1ου
π.Χ. αιώνα, την ιστορική περίοδο που κατέρρεαν οι Ελληνιστικές Μοναρχίες (που
είχαν δημιουργηθεί από την Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου) κι Αναδυόταν η
Κοσμοκρατορία της Ρώμης είχε διαδοθεί παντού στον Ελληνιστικό Κόσμο μια Νέα
Αντίληψη της Πραγματικότητας, η «Γνώσις». Πηγάζοντας μέσα από τα Ελληνικά
Μυστήρια, Έχοντας αφομοιώσει Ολόκληρη την Ελληνική Φιλοσοφία των προηγούμενων
αιώνων, η «Γνώσις» δίδασκε τα Εσωτερικά Μυστήρια, μια Ολοκληρωμένη Σύλληψη της
Κοσμικής Πραγματικότητας, μια «Συμβολική Τελετουργία» (τα Μυστήρια), που
Οδηγούσε στην Αληθινή Γνώση, δηλαδή στην Άμεση Υπερδιανοητική Επαφή με την
Πραγματικότητα, στο Θεό… Θα μιλήσουμε αλλού για την «Γνώση», για να
αποκαταστήσουμε την Αλήθεια… Δυστυχώς όσα λέγονται για την «Γνώση» δεν
αναφέρονται στο Γνήσιο Γνωστικό Ρεύμα, που αναπτύχθηκε κατά κύριο λόγο στην
Αλεξάνδρεια, και που δημιούργησε τον 2ο , 3ο αιώνα μ.Χ.
τον Ερμητισμό… Ο «Ποιμάνδρης» ή «Ο της αυθεντίας νους», περιέχει όλη την Κοσμική Αντίληψη των
Γνωστικών (Πρώτος Νους - Δεύτερος Νους Δημιουργός «διακεχυμένος εν πάσει τη
φύσει», ή Λόγος, ή «Τόπος», ή Ήλιος Νοητός, ή Ουράνιος Άνθρωπος - Φωτιά ή
νους - Ύδωρ ή ψυχή - Πνεύμα ή ενέργεια -
Ύλη ή σώμα… κλπ.)… Από τον 4ο μ.Χ. αιώνα ο Γνωστικισμός
διαδόθηκε σε όλη την Δύση μέσω των Μυστικών Μυητικών Ταγμάτων… Όσα όμως
λέγονται «επίσημα» για τον Γνωστικισμό αναφέρονται στο τμήμα εκείνο του
Γνωστικισμού που ανέμιξε χριστιανικές αντιλήψεις (δηλαδή στον γνωστικό
χριστιανισμό που εκλήφθηκε από τους χριστιανούς σαν χριστιανικός γνωστικισμός)
και καταδιώχθηκε και κατασυκοφαντήθηκε σαν χριστιανική αίρεση κι απομονώθηκε
τελικά από την επίσημη χριστιανική εκκλησία… έτσι η αντίληψη που επικρατεί για
τον Γνωστικισμό είναι τελείως εσφαλμένη.
Από αυτόν τον Αρχαίο
Γνωστικισμό προήλθαν όλα τα Εσωτερικά μυητικά Τάγματα της Δύσης, είτε μένοντας
μέσα στο Αρχαίο Ρεύμα, είτε αναμιγνύοντας καμπαλιστικές, ή χριστιανικές
αντιλήψεις… Οι Αρχαίοι, οι Ερμητιστές του Μεσαίωνα, οι Καθαροί, οι Ροδόσταυροι, οι Τέκτονες…
Οι Αρχαίοι Γνωστικοί
είχαν την πιο Ολοκληρωμένη ίσως Αντίληψη της Πραγματικότητας στον Αρχαίο Κόσμο,
κι είχαν μια Απλή Καθαρή Μύηση μέσα από συμβολικά βαπτίσματα, στο πνεύμα (την
λεπτή ενέργεια που υποστηρίζει την ύλη), στο ψυχικό ύδωρ, στη νοητική φωτιά,
στον Νοητικό Αιθέρα (του Δεύτερου Νου),
και που Οδηγούσαν στην Γνώση του Πρώτου Νου.
Ο Μυούμενος, αφού είχε
προετοιμαστεί επαρκώς οδηγούνταν στον Συμβολικό Γνωστικό Ναό και περνούσε μέσα
από τις δοκιμασίες (βαπτίσματα… βάπτισμα του «πνεύματος, βάπτισμα του ύδατος,
βάπτισμα της φωτιάς) για να φτάσει στο Άδυτο όπου λάμβανε την Τελική Μύηση (το
Βάπτισμα του Αιθέρα, του Δεύτερου Νου) που θα τον Οδηγούσε στην Έξοδο στο Θεό
(στην Είσοδο στη Θεία Πραγματικότητα)… Στην Διάρκεια την Μυητικής Διαδικασίας
Βίωνε Πραγματικά την Μετατόπιση από τα κατώτερα εσωτερικά κέντρα λειτουργίας
προς το Ανώτερο Νοητικό και Πραγματοποιούσε την Απελευθέρωση στην Απεραντοσύνη
του Πρώτου Νου.
Ο Χώρος, ο Ναός, η Πράξη,
η Ιερή λέξη, μετέδιδαν την Αρχέγονη Ώθηση που Οδηγούσε Πίσω στην Πηγή, στο
Απεριόριστο Ένα, στο Χωρίς Ιδιότητες.
(«Αρχή των όντων ο Θεός,
και νου και φύσεως και ύλης».
«Πάντα δε μόρια του Θεού
έστιν. Ει δε πάντα μόρια, πάντα άρα Θεός».
«Και ούτω πάντα τε και
πάντες από του Θεού είσιν ηρτημένοι».
«Και ο μεν Θεός περί πάντα και δια πάντων, ο
δε νους περί την ψυχήν, η δε ψυχή περί τον αέρα, ο δε αήρ περί την ύλην».
«Ο μεν Θεός εν τω νω, ο
δε νους εν τη ψυχή, η δε ψυχή εν τη ύλη».
«Η Γνώσις βαθεία σιωπή
έστι και καταργία των αισθήσεων».
«Τούτο το τέλος τοις
Γνώσιν εσχηκόσι θεωθήναι».
«Περιλάμψαν δε τον νουν,
την όλην ψυχήν αναλαμβάνει και ανέλκει δια του σώματος και όλον αυτός εις
ουσίαν μεταβάλλει. Αδύνατον γαρ ψυχήν αποθεωθήναι εν σώματι ανθρώπου μένουσαν».
«Εάν μη σεαυτόν εξισάσης
τω Θεώ, τον Θεόν νοήσαι ου δύνασαι· το γαρ όμοιον τω ομοίω νοητόν. Παντός
σώματος εκπηδήσας συναύξησον σεαυτόν τω αμετρήτω μεγέθει και πάντα χρόνον
υπεράρας αιώνιος γενού, και νοήσεις τον Θεόν».
«Πάτερ, το παν ορώ
εμαυτόν όντα, εν τω νοΐ ορών. Εν ουρανώ ειμί, εν γη, εν ύδατι· εν αέρι· εν
ζώοις ειμί, εν φυτοίς· εν γαστρί, προ γαστρός· μετά γαστέρα· πανταχού πάρειμι».
«Έγνωκας, ω τέκνον, της
παλιγγενεσίας τον τρόπον».
Ερμητικά, Βιβλία I, X, XVI)
Αυτό το Κύμα Εσωτερισμού
επηρέασε και τον Δυτικό Χριστιανισμό… όχι τόσο την επίσημη εκκλησία όσου αυτούς
που στους κόλπους της εκκλησίας αναζητούσαν το Βαθύτερο Νόημα της Παράδοσης… Ο
Δυτικός Εσωτερικός Χριστιανισμός απέκτησε έτσι ένα καθαρά Μυητικό Χαρακτήρα,
που πραγματοποιούνταν σε Μυστικούς Ναούς… Ενώ ο Ανατολικός Εσωτερικός
Χριστιανισμός… πηγάζοντας από τον Ιωάννη και επεκτεινόμενος από τον Ωριγένη,
τον Ευάγριο, τον Διονύσιο, τον Μάξιμο, και τους άλλους μυστικούς πατέρες βρήκε
καταφύγιο (και τον αληθινό χώρο του) στην «Έρημο» (είτε πραγματική είτε
συμβολική).
Σιγά σιγά όμως τα Αρχαία
Πραγματικά Μυητικά Τάγματα τείνουν να εκλείψουν. Οι Αναβιώσεις, και του 1717
στην Αγγλία, και άλλων προσπαθειών, συνήθως είναι «πλαστές», γιατί δεν Παρέχουν
Αληθινή Μύηση, που να Οδηγεί στην Τελείωση μέσα στο Θεό (κατά την Διάρκεια της
Μύησης), αλλά απομιμήσεις μύησης που δίνουν το χρίσμα, χρίουν «εν δυνάμει»
φωτισμένους, που θα πρέπει μετά, εκ των υστέρων, με προσπάθειες, να
πραγματοποιήσουν το Έργο της Μετάβασης της Συνείδησης από το περιορισμένο στο
Απεριόριστο… πράγμα που δεν πετυχαίνει σχεδόν κανείς… Έτσι είναι τυπικά
μυημένοι, τυπικά κατέχουν βαθμούς κι αξιώματα, και όλη η ζωή τους είναι μια
διαρκής προσπάθεια να πραγματοποιήσουν «Αυτό που θα έπρεπε να Είχαν Λάβει κατά
την Διάρκεια της Μύησής τους».
Η μύηση (οι μυήσεις,
μυήσεις βαθμών, κλπ.) που παρουσιάζουν σαν «ιστορικά αυθεντική» όλα αυτά τα
μυητικά τάγματα, δεν είναι παρά μια συμβολική αναπαράσταση μιας Αληθινής Μύησης
που δεν Γνωρίζουν (ούτε τι είναι, ούτε πως γίνεται), φορτωμένη με άσχετα
σύμβολα, με χωρίς πραγματικό νόημα, πράξεις, μέσα σε ένα αυθαίρετο σκηνικό… μια
θεατρική παράσταση, μια κακή θεατρική παράσταση… Κι επιμένουμε να το λέμε αυτό
για τον απλούστατο λόγο, ότι σε αυτές τις «μυήσεις» δεν πραγματοποιείται
Αληθινή Μετάβαση του μυούμενου Πέραν… Το «δικαιολογούν» (τελείως ανόητα για
όποιον Γνωρίζει) ότι η μύηση είναι «εν δυνάμει»… το δυστύχημα είναι ότι μένει
«εν δυνάμει» μέχρι την μέρα που φεύγουν από την ζωή, ακόμα και μύστες του 33ου
και του 333333ου βαθμού…
Η Αληθινή Μύηση σου
Αποκαλύπτει Αυτό που Είσαι, Εδώ που Είσαι, Τώρα, Πέρα από τον χρόνο… Η
ψευτομύηση σε «καλεί» να πραγματοποιήσεις ένα φανταστικό έργο τελειοποίησης…
Αλλά δεν μπορείς να γίνεις «αυτό που Είσαι», ούτε μπορείς να πας «στην θέση που
Είσαι»… πρόκειται απλά για παρεξήγηση, για μη κατανόηση της Πραγματικότητας.
Η Αληθινή Μύηση είναι
Γνώση, Μετάδοση Γνώσης… Η ψευτομύηση είναι διαδικασία τελείωσης (μόνο που
εξελίσσεται στην φαντασία των ανθρώπων).
Η Αληθινή Μύηση Αποκαλύπτει το Αναλλοίωτο Της Φύσης και την αυταπάτη κάθε προσωπικής
εξέλιξης… Η ψευτομύηση εκλαμβάνει το μη αληθινό σαν αληθινό κι οδηγείται σε ένα
αδιέξοδο ταξίδι.
Μέσα στα πλαστά μυητικά τάγματα δεν έφτασε ποτέ
κανείς στην Αλήθεια… εκτός, ίσως, με την φαντασία του.
Είναι γραμμένο: «Ό,τι
είναι Εδώ είναι κι εκεί κι ό,τι δεν είναι Εδώ δεν είναι πουθενά».
6. Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Ο Άνθρωπος, σαν Ύπαρξη,
σαν Συνείδηση μέσα στο Σώμα, είναι « ο Θεός Μέσα στο Σώμα».
Το Ανθρώπινο Σώμα είναι ο
Αληθινός Ναός του Θεού.
Ο Ιερός Χώρος (του
Ναού) μας μεταφέρει, όταν Εισερχόμαστε
Σωστά, στα Ανώτερα Επίπεδα (τα ψυχολογικά, μεταφυσικά) της Ύπαρξης.
Ο Ελεύθερος Χώρος, ο
Χωρίς Όρια Χώρος, μας Ενώνει με το Απεριόριστο, το Άχρονο, το Αληθινό.
Το Απεριόριστο, το
Ακοσμικό, το Πέρα από τον χρόνο, είναι ο Αληθινός Παράδεισος του Ανθρώπου… από
την Επίγνωση του Οποίου «έπεσε» μέσα στο περιορισμένο εγώ και στο υλικό σώμα.
Αναπαράσταση του
Απεριόριστου είναι Κάθε Ιερός Χώρος, Εντός του Οποίου Συναντάται το Άχρονο με
τον Τόπο και τον Χρόνο.
Κατ’ Εικόνα του Αληθινού
είναι ο Άνθρωπος, μέσα στο Σώμα του οποίου «γίνονται» όλα.
Το Απεριόριστο, είναι το
Μυθικό Βασίλειο του Ουρανού, η Άνω Γη, η Αληθινή Κατοικία των Όντων, η
Πνευματική Ιθάκη μέσα στην θάλασσα της αυταπάτης.
Η Βίωση, Μέσα μας, του
Απεριόριστου, είναι στην πραγματικότητα η Επιστροφή Πίσω στην Αρχική Κατάσταση,
Εκεί Όπου Όλα Ενοποιούνται Μέσα στην Αναλλοίωτη Αιωνιότητα.
7. 1980. ΟΙ «ΑΡΧΑΙΟΙ». ΤΟ
ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ
«Την Αληθινή Μύηση την
Πραγματοποιεί ο Μυούμενος… ενώ την ψευτομύηση την υφίσταται (ο μυούμενος)
παθητικά, σαν θεατής».
Το 1980, σε ηλικία 25
χρόνων, και με την «μεσολάβηση» κάποιων πολύ Αγαπημένων Διδασκάλων και Φίλων
και Αδελφών (όπως συνειδητοποίησα αργότερα) ήρθα σε «επαφή με μια Ομάδα
Ανθρώπων που ήταν γνωστοί (στους κύκλους της εσωτερικής κοινωνίας) κι
«άγνωστοι» (στην ευρύτερη κοινωνία) σαν
«οι Αρχαίοι», «το Τάγμα των Αρχαίων».
Ομολογώ πως έγινα
«δεκτός» λόγω γνωριμιών κι είχα προνομιακή μεταχείριση… αλλά το άξιζα, όπως
νόμιζα τότε, μέσα στον «πνευματικό εγωισμό» μου, την ανοησία μου… Αργότερα
κατάλαβα πως μου γινόταν «χάρη»… και προσγειώθηκα στην πλήρη ανθρώπινη
ταπεινότητα… για να ακούσω τι είχαν να μου «πουν» οι άνθρωποι… Ακόμα σήμερα,
μετά από τόσα χρόνια, νοιώθω ντροπή για την ανοησία μου… Ευτυχώς γρήγορα
κατάλαβα… υποκλίθηκα… και περίμενα πολύ καιρό, μέχρι να «αποφασίσουν» να με
κοιτάξουν… όμως δεν παραπονιέμαι, διδάχτηκα… διδασκόμουν κάθε στιγμή… νοιώθω
απέραντη ευγνωμοσύνη για αυτούς τους ανθρώπους… όπως και για τους Αγαπημένους
μου στο Παλιό Φάληρο, οι πιο πολλοί από τους οποίους έχουν «φύγει» πια από τον
κόσμο.
Ήταν ένα «Αγρόκτημα», έξω
από την Πόλη, στην Νοτιοανατολική Αττική, κάμποσα στρέμματα, περιφραγμένο. Στο
Βορεινό μέρος υπήρχε ένα διώροφο σπίτι και κάποια μικρότερα σπιτάκια σκόρπια στο
χώρο… υπήρχαν αίθρια σε διάφορα σημεία… Κινιόσουν σε χαραγμένα μονοπάτια
ανάμεσα σε λιγοστά δένδρα και λουλούδια… Στο κέντρο της περιοχής ήταν κτισμένος
ο «Ναός», λίγο πιο ψηλά από το έδαφος, με ένα ευρύχωρο περίβολο γύρω-γύρω. Είχε
προσανατολισμό (όπως μου εξήγησαν τότε) από την Δύση στην Ανατολή ακριβώς πάνω
στον άξονα, στην τροχιά, που ακολουθούσε ο Ήλιος στις 21 Μαρτίου, που είναι η
Εαρινή Ισημερία. Ήταν μια Απλή Γυμνή Αίθουσα, χωρίς τίποτα μέσα (όπως
διαπίστωσα όταν μπήκα), αλλά χωρισμένη σε «περιοχές».
Έμπαινες μέσα στο Ναό από
την Δύση, περνώντας από ένα στεγασμένο ευρύχωρο διάδρομο, αρκετά μέτρα μακρύ.
Στην μέση του διαδρόμου υπήρχε μια Πύλη. Αν έμπαινες Εκεί (όπως μου εξήγησαν)
δεν είχε «επιστροφή» γιατί η Πύλη Κλείδωνε πίσω σου. Στο τέλος του Διαδρόμου
υπήρχε μια άλλη Πύλη. Βόρεια και Νότια του Διαδρόμου υπήρχαν επίσης δυο πόρτες,
πολύ χαμηλές, μέχρι ένα μέτρο ύψος, ανοιχτές, κρυμμένες πίσω από παραπετάσματα,
κι έπρεπε να «σκύψεις» για να βρεθείς έξω από τον Ναό.
Περνώντας την Δεύτερη
Πύλη (αφού λάβαινες την προειδοποίηση
ότι «υπάρχει μόνον ένας τρόπος να μπεις, αλλά δύο τρόποι να φτάσεις στην
έξοδο»), βρισκόσουν σε μια μεγάλη περιοχή του Ναού, ένα Πρόναο. Απέναντι
Ανατολική υπήρχε μια Τρίτη Πύλη, ενώ Βόρεια και Νότια υπήρχαν επίσης χαμηλές πόρτες,
όπως και στον Διάδρομο, που οδηγούσαν έξω από τον Ναό.
Περνώντας την Τρίτη Πύλη
βρισκόσουν στον Κυρίως Ναό, που είχε επίσης Βόρεια και Νότια δυο χαμηλές
πόρτες. Ο Κυρίως Ναός ήταν αρκετά μεγάλος και σκοτεινός, ακόμα και στην
διάρκεια της Ημέρας… ήταν μια τελείως γυμνή αίθουσα. Απέναντι Ανατολικά Υπήρχε
μια Τέταρτη Πύλη, που δεν φαινόταν (από τον Κυρίως Ναό) που Οδηγεί.
Περνώντας την Τέταρτη
Πύλη βρισκόσουν σε μια Πολύ Καλά Φωτισμένη Αίθουσα, ακόμα και στην διάρκεια της
Νύχτας από το φως του περιβάλλοντος. Κι εδώ υπήρχε Ανατολικά μια Πέμπτη Πύλη,
που οδηγούσε Έξω, στην Ανατολή, και Βόρεια και Νότια υπήρχαν επίσης δυο χαμηλές
πόρτες.
Αν αποφάσιζες να Μπεις
στο Ναό, να Μυηθείς, (και βεβαίως αν «κρινόσουν» κατάλληλος), έπρεπε να
«μπεις» από την Δυτική Πύλη, με την Δύση
του Ήλιου και να «βγεις» από την Ανατολική Πύλη, με την Ανατολή του Ήλιου…
εκτός κι αν αποφάσιζες να βγεις νωρίτερα από κάποια Βόρεια ή Νότια χαμηλή
πόρτα… εξαρτιόταν από σένα.
Όταν «Έμπαινες» στον Ναό
για να Μυηθείς, σε κάθε περιοχή, σου ανοιγόταν η Πύλη (για να μπεις στην
επόμενη περιοχή) από τον Μυητή που σου Έδινε την «Αντίστοιχη Οδηγία» και μετά
αποσυρόταν. Έπρεπε μόνος σου να βρεις τον τρόπο να προχωρήσεις.
Για παράδειγμα, όταν
ήσουν στον Διάδρομο Εισόδου για να μπεις στον Πρόναο σου έλεγε ο Μυητής ότι «Αν
έχεις προσκολλήσεις δεν μπορείς να προχωρήσεις, αν δεν έχεις καμία προσκόλληση,
πάλι δεν μπορείς να προχωρήσεις». Έπρεπε, μόνος σου, μέσα σε απόλυτη
ειλικρίνεια να αποφασίσεις αν θα Προχωρήσεις Ανατολικά ή αν θα αποχωρήσεις από
την Βόρεια ή Νότια πόρτα….
Όταν βρισκόσουν στον
Πρόναο ο Μυητής σε προειδοποιούσε να «εγκαταλείψεις όλες τις επιθυμίες, εκτός
από την τελευταία επιθυμία σου»… Και πάλι έπρεπε μόνος σου να αποφασίσεις τι θα
κάνεις… Αν δεν ήσουν ειλικρινής, θα έβρισκες, αργότερα, μπροστά σου Κλειστές
Πόρτες (γιατί θα «ελεγχόσουν» και δεν θα μπορούσες να «κρυφτείς»)…
Όταν βρισκόσουν στον
Κυρίως Ναό, τελείως σκοτεινό μέσα στην Νύχτα, ο Μυητής σε καλούσε να «δεις με
τα μάτια σου τις σκέψεις σου»… Κι έπρεπε να κατανοήσεις τι σημαίνει αυτό και να
δώσεις (όταν θα σε «έλεγχαν») την σωστή απάντηση… Μόνο τότε μπορούσες να
περάσεις την Τέταρτη Πύλη.
Όταν έμπαινες στον Ιερό
Χώρο Περνώντας την Τέταρτη Πύλη σου δινόταν επίσης μια «Μυστική Οδηγία» κι
έπρεπε, μέχρι την Ανατολή του Ήλιου να έχεις Βρει την Απάντηση, να έχεις Δώσει
την Λύση… Αν Έδινες την Λύση η Ανατολική Πύλη Άνοιγε Ακριβώς στην Ανατολή του Ήλιου
κι Έβγαινες στον κόσμο, ο Ίδιος και Τελείως Διαφορετικός ταυτόχρονα…
διαφορετικά με ευγενικό τρόπο σου υπεδείκνυαν να βγεις από την Βόρεια ή την
Νότια πόρτα.
Η Μύηση στην
πραγματικότητα γινόταν στην διάρκεια της Νύχτας. Διέσχιζες Μέσα σου και στο Ναό
και στην Ύπαρξη όλες τις Κοσμικές Περιοχές για να Φτάσεις στο Αληθινό Φως, που
μόνο ένα φτωχό σύμβολό του είναι η Ανατολή του Ηλίου. Σε αυτή την Μύηση
πραγματοποιούνταν, μια δια παντός, η Μύηση, όλοι οι βαθμοί της Μύησης,
Ολοκληρωτικά και Τελειωτικά.
Έπρεπε, Μπαίνοντας από
την Δυτική Πύλη, και μέχρι να Βγεις από την Ανατολική, να έχεις Ανυψωθεί Μέσα
σου, να Βαδίσεις τις Περιοχές του Ναού και να Κατακτήσεις τις Αντίστοιχες
Πνευματικές Καταστάσεις… διαφορετικά έπρεπε να αποσυρθείς… κι αν δεν το έκανες
μόνος σου, θα σου το υπεδείκνυαν.
Αν όμως κατάφερνες να
Βγεις από την Ανατολική Πύλη Ήσουν Πλέον Ένας από τους «Αρχαίους Αδελφούς»,
ένας Φωτισμένος, που είχε Δει την Αληθινή Πνευματική Ανατολή, το Φως το
Αληθινό.
Μυητικά Τάγματα υπάρχουν
πολλά… Τα πραγματικά δεν τα γνωρίζει ο κόσμος… Αν κάποιος ενδιαφέρεται για την
Αληθινή Μύηση, πρέπει να βρει ένα πραγματικό μυητικό τάγμα, και να μην
«παραμυθιάζεται» από θεατρίνους, ούτε να ξεγελιέται από «θεατρικές
παραστάσεις».
Βέβαια, δεν μπορούμε εδώ,
να αναπαραστήσουμε με ακρίβεια όλη την
Δράση, τα Συμβαίνοντα, τους Συμβολισμούς, ούτε τις Εσωτερικές Καταστάσεις που
Βίωνε ο Μυούμενος, ή το Βάθος της Κατανόησής του που Χανόταν στο Απεριόριστο…
Να σημειώσουμε μόνο ότι η «ύπαρξη» κι η «χρήση» του Ναού, δεν έχει καμιά σχέση με
τους Ναούς των θρησκειών… Υπάρχουν ακόμα και αρχιτεκτονικές διαφορές… Οι Ναοί
των θρησκειών είναι ελλιπείς κι η χρήση τους, συνήθως, εξωτερική και μη αποτελεσματική.
Δεν έχω καμιά πρόθεση,
ούτε και «υποχρέωση» άλλωστε, να απολογηθώ για την αλήθεια των λεγομένων μου…
λόγο έχω να δώσω μόνο στον Θεό και στην συνείδησή μου, ότι μίλησα για την
Αληθινή Μύηση, όπως (με εύνοια) μου «δόθηκε» από κάποιος ανθρώπους. Ούτε μπορώ
να πω σε κάποιον που θα «βρει» τους «Αρχαίους», το «Τάγμα των Αρχαίων»… άλλωστε
κι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο… Όταν κάποιος έχει ανάγκη και πρέπει
να τους «βρει», θα τους «βρει».
Η αλήθεια των λόγων μου
αποδεικνύεται από αυτό που υποδεικνύον, δηλαδή την Αληθινή Μετάβαση σε μια
Ενοποιημένη Αντίληψη της Ύπαρξης, την Βίωση του Αιώνιου. Αν κάποιοι το θεωρούν
ψεύδος ή αδύνατο, απλά αποκλείουν τον εαυτό τους από την Εμπειρία, τίποτα άλλο…
Το Σύμπαν Κυλάει Ειρηνικά, άσχετα από τις αντιλήψεις και τις δραστηριότητες των
ανθρώπων.
Όποιος Αγαπά το Φως,
Βαδίζει στο Φως, Ανυψώνεται στο Φως και Περνά Πέραν, στην Αληθινή Ζωή, πέρα από
τον χρόνο… Οι άνθρωποι της Σκιάς, ασχολούνται παλεύουν και νικούν μόνο σκιές…
χωρίς να υποψιάζονται ότι όλα αυτά δεν είναι αληθινά.
Πάντως, πρέπει να το
πούμε ότι η Μύηση, τελικά, είναι Μια, σε Ανατολή και Δύση… Και η Πραγματοποίηση
του Έργου της Μετάβασης από την συνηθισμένη συνείδηση (του συνηθισμένου
ανθρώπου) στην Παγκόσμια Συνείδηση, και στο Απόλυτο, είναι Κάτι που πρέπει να
Βιώσουμε εμείς οι ίδιοι, είτε ακολουθούμε τον Ανατολικό Δρόμο του Διαλογισμού
(ή Μη-Διαλογισμού, πιο σωστά) είτε ακολουθούμε τον Δυτικό Δρόμο της
Τελετουργικής Μύησης (σε ένα αληθινό Μυητικό Τάγμα, κι όχι στις απομιμήσεις του
Αληθινού, που είναι προσβολή και προς την Παράδοση, και προς τον άνθρωπο, προς
την ανθρωπότητα.