Esoterism Academy: December 2012

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Monday, December 17, 2012

The Kingdom of Heaven is within you! (Luke 17,21)

For thousands of years now, in the Jewish mystical tradition, "direct contact with God", "Experiencing the Presence of God", has been known as the "Kingdom of Heaven". The experience of the "Presence of God" is the most direct and powerful proof of the "Existence" of God, of Contact with God, of the "Kingdom of Heaven". When "Something" is Present, when we Experience it we don't need to "prove" it...just as we don't need to prove (to ourselves) that we exist, that we breathe.

The "Immediate Perception of God", the "Kingdom of the Heaven", is a State of Expanded Perception that Spreads Boundlessly in the Presence of God, and Embraces everything, transcending all limitation... a State without "discriminations", without "idioms"... A State where the "distance" between God and man (I) is abolished, a State where there is no Inside-Out, before-after, an Eternal Presence that includes all.

This State of Eternal Present, Now, Here, which includes all, is Eternal Life, True Life, Life in God... a State of Complete, Fullness, Eternal, Existence, beyond all limits, existence, time, space, situation...

In the line of this mystical tradition, brought up in this tradition of the "Presence of God", Jesus Experienced and Preached and Taught the "Kingdom of Heaven".

Jesus, the True Jesus (not the Jesus of the dogmas), was a Great Man, so Great that He was Raised as God, to the point of "experiencing" and "confessing" that he "is one with God".

Jesus knew well this State of the "Kingdom of Heaven" (because he experienced it) and so he spoke about it simply, authentically, and above all experientially. It "describes" a State of human consciousness, a State that can be experienced by anyone who desires and seeks it.

When they asked Jesus "what is the Kingdom of Heaven", how it is realized, how it comes, how it is observed and described... Jesus could not help but smile (of the few times he smiled). They were asking him about something he was experiencing. So, he could only tell the "truth", the simple truth of "reality", a truth that could set man free if he paid a little attention to it.

"The Kingdom of Heaven is within you." It is there from the beginning and forever. Something that Exists is not realized, does not come, is not observed by external phenomena...

The "Presence of God" Exists From the Beginning and Forever. It supports everything. It never left us. This State of experiencing the "Presence of God", of "direct contact with God", is actually the pre-fall state of man described in the "hagiographic symbolism", (which we do not know exactly in which "space" evolved), and this State is the Limit of man's evolution, and the Completion of man. The "loss" of this "direct contact with God" is the "fall" of man, and sin, and man's illness (always within the "hagiographical symbolism"). And the "return", the "emergence” of the Presence of God, again, within us, our Elevation to the Infinite God, is the "healing".

The "Kingdom of Heaven" Is always within us and forever. It "gives birth", nourishes and sustains us. If we don't realize it, if we don't experience it and don't understand it, it's because ignorance and disobedience and selfishness "orientate" us elsewhere... But when we set aside all the "obstacles" God reveals Himself in us, the "kingdom of Heaven" it is experienced within us…

It is like the house whose doors and windows are hermetically closed, so that not a crack of light can enter and it is deep darkness and frost and chill... But when we open the doors and windows the Sun of Life will pour in and illuminate and warm every corner with his caress…

Thus, at the feet of Jesus, his disciples and listeners were surprised to hear that what they are looking for (the most precious of all) is within themselves and they don't need to look for it elsewhere. We only need to clean our "heart", to put aside the veil of thoughts, to feel the "Presence of God" which is the substance of our existence, to become one with Him, to become God, in God, (simply, experientially, no explanations, no dogmas, no human nonsense).

We need to love God with all our "heart", with all our mind, with all our being, to "give" ourselves wholeheartedly to the Infinite, overcoming our small existence, to be with God, not away from God .

The "Kingdom of Heaven" is the "Presence of God" within us, the experience of the "Presence of God, the "direct contact with God", the "True Divine Communion". It is an inner state of understanding and openness to the Limitless God who Embraces and Supports us.

In the footsteps of Jesus, all the mystical fathers, in the desert, or in society, sought within themselves the "Presence of God", and experienced the "kingdom of Heaven". And there have been many great people who have spoken about it. Not one, or two, many, and not only those that Nicodemus included in his "Philokalia", but also many others.

The "Neptic tradition" precisely identified the stages of God's Revelation within us, described the path and revealed the most precious treasure within us. The "kingdom of Heaven" is within us. We don't need to look for it elsewhere.

Beyond the immediately perceived there is the space of the "heart", all that we feel and share, which overflow and do not fit into the universe of our senses. If we do not clean this space of the "heart" we cannot Ascend to God. Blessed are those who have a pure "heart" because they will "see" God, they will feel His "Presence", abstractly at the beginning, in every step they take after.

The space of the "HEART" which transcends the material universe, is the First Heaven of mystics.

But it is not enough to pray in the "heart" with the "heart", to love God with the "heart".

Higher and more "spacious" is the space of the “Nous”, which is the vision of the soul. The nous is like the sky. When it's cloudy it's dark and cold and distant. But when the Sun of Truth scatters the clouds of ignorance, the clouds of thought, the sky shines vast, clear and eternal. All 'discriminations', separations from God, perceptions and explanations of the mind, all activities, are ignorance. The nous can "see" and understand only in the silence of thoughts.

Only in Silence can we hear the Breath of God.

The space of the “ILLUMINATED NOUS” is the Second Heaven of mystics.

But it is not enough to pray in the nous, in the silence of thoughts, to listen to the Breath of the Infinite.

We need to Ascend still more to That which Pervades and Embraces and Unifies all.

What "separates" us from the Limitless is only the limitations we ourselves set, the perception of our small existence and all that is related to it. When we give up all non-existent limitation, every "separate" existence, when we break all the boundaries that separate us from the Ocean of Oneness, we understand that all is "One in All"

Within the Ocean of Light of Unity, all is One, all is Love, Love that dissolves all divisions, there is no I, no you, but only Love... and thus it becomes evident, within us, that in the world of spirit "God Is Love".

The space of the “SPIRIT OF ONENESS” is the Third Heaven of mystics.

But this is not the End, because in God there is no end.

To Really Reach God we must Ascend to the “Three Spiritual Heavens” (to the States of Logos).

Beyond Spreads the Reality of God.

Beyond Purity, beyond Silence, in the Immensity of Unity Rises the Sun of Truth, God As He Really Is. The God who is Blinding Light, the God who is the Source and Support and Limit of every “Motion”, every 'Sound', every “Change”, every “Image”...

When We Ascend To God, When We Flatten All Horizons, When We Transcend All Limits, When We Become Unlimited, Then Only We Know The Truth.

And it is this Truth that sets us free.

God is within us, we should not look for him elsewhere.

Within us is the "Kingdom of Heaven", we cannot realize it elsewhere.

Within us is the Beginning and the End, Light and darkness, Life and death.

Within us is everything, outside are only passing images...

And when we find the Truth within ourselves, we understand that there is only One Reality, One God, there is no inside-outside, there is no before-after... Everything exists, Here, Now, in the Eternal Flowing Present, in Eternal Life, in the True Life.

"He who has ears to hear is listening."

…..

H βασιλεία των Ουρανών εντός υμών εστί! (Λουκ. 17,21)

Χιλιάδες χρόνια τώρα, στην Ιουδαϊκή μυστική παράδοση, η «άμεση επαφή με τον Θεό», η «Βίωση της Παρουσίας του Θεού», είναι γνωστή σαν «βασιλεία των Ουρανών». Το βίωμα της «Παρουσίας του Θεού» αποτελεί την πιο άμεση και ισχυρή απόδειξη της «Ύπαρξης» του Θεού, της Επαφής με τον Θεό, της «βασιλείας των Ουρανών». Όταν «Κάτι» είναι Παρόν, όταν το Βιώνουμε δεν χρειάζεται να το «αποδείξουμε»… όπως δεν χρειάζεται να αποδείξουμε (στον εαυτό μας) ότι υπάρχουμε, ότι ανασαίνουμε.

Η «Άμεση Αντίληψη του Θεού», η «βασιλεία των Ουρανών», είναι μία Κατάσταση Διευρυμένης Αντίληψης που Απλώνεται Απεριόριστα στην Παρουσία του Θεού, κι Αγκαλιάζει τα πάντα, ξεπερνώντας κάθε περιορισμό… μία Κατάσταση χωρίς «διακρίσεις», χωρίς «ιδιώματα»… μία Κατάσταση όπου καταργείται η «απόσταση» μεταξύ Θεού και ανθρώπου (εγώ), μία Κατάσταση όπου δεν υπάρχει Έσω-έξω, πριν-μετά, ένα Αιώνιο Παρόν που τα περιλαμβάνει όλα.

Αυτή η Κατάσταση του Αιώνιου Παρόντος, Τώρα, Εδώ, που τα περιλαμβάνει όλα, είναι η Αιώνια Ζωή, η Αληθινή Ζωή, η Εν Θεώ Ζωή… μία Κατάσταση Ολοκληρωμένης, Πλήρους, Αιώνιας, Ύπαρξης, πέρα από όλα τα όρια, ύπαρξης, χρόνου, χώρου, κατάστασης…

Στην γραμμή αυτής της μυστικής παράδοσης, αναθρεμμένος μέσα σε αυτή την παράδοση της «Παρουσίας του Θεού», ο Ιησούς Βίωσε και Κήρυξε και Δίδαξε την «βασιλεία των Ουρανών».

Ο Ιησούς, ο Αληθινός Ιησούς (όχι ο Ιησούς των δογμάτων), υπήρξε ένας Μεγάλος Άνθρωπος, τόσο Μεγάλος που Ανυψώθηκε Ως τον Θεό, σε σημείο που να «βιώσει» και να «ομολογήσει» ότι «είναι ένα με τον Θεό».

Ο Ιησούς γνώριζε καλά αυτή την Κατάσταση της «βασιλείας των Ουρανών» (επειδή την βίωνε) κι έτσι μιλούσε γι’ αυτήν απλά, αυθεντικά, και προπάντων βιωματικά. «Περιγράφει» μία Κατάσταση της ανθρώπινης συνείδησης, μία Κατάσταση που μπορεί να βιώσει όποιος επιθυμεί και το επιδιώκει.

Όταν ρωτούσαν τον Ιησού «τι είναι η βασιλεία των Ουρανών», πως πραγματοποιείται, πως έρχεται, πως παρατηρείται και περιγράφεται… ο Ιησούς δεν μπορούσε παρά να χαμογελάσει (από τις λίγες φορές που χαμογελούσε). Τον ρωτούσαν για κάτι που βίωνε. Δεν θα μπορούσε λοιπόν παρά να πει την «αλήθεια», την απλή αλήθεια της «πραγματικότητας», μια αλήθεια που θα μπορούσε να ελευθερώσει τον άνθρωπο, αν της έδινε λίγη προσοχή.

«Η βασιλεία των Ουρανών εντός υμών εστί». Η «βασιλεία των Ουρανών είναι μέσα σας». Υπάρχει Εκεί εξ’ αρχής και για πάντα. Κάτι που Υπάρχει δεν πραγματοποιείται, δεν έρχεται, δεν παρατηρείται με εξωτερικά φαινόμενα…

Η «Παρουσία του Θεού» Υπάρχει Εξ’ Αρχής και για Πάντα. Στηρίζει τα πάντα. Δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Αυτή η Κατάσταση της βίωσης της «Παρουσίας του Θεού», της «άμεσης επαφής με τον Θεό», είναι στην πραγματικότητα η προ-πτωτική κατάσταση του ανθρώπου που περιγράφεται μέσα στον «αγιογραφικό συμβολισμό», (που δεν γνωρίζουμε ακριβώς σε ποιο «χώρο» εξελίχθηκε), κι αυτή η Κατάσταση είναι το Όριο της εξέλιξης του ανθρώπου, και η Ολοκλήρωση του ανθρώπου. Η «απώλεια» αυτής της «άμεσης επαφής με τον Θεό», είναι η «πτώση» του ανθρώπου, κι η αμαρτία, κι η αρρώστια του ανθρώπου (πάντα μέσα στον «αγιογραφικό συμβολισμό»). Κι η «επάνοδος», η «ανάδυση» της Παρουσίας του Θεού, εκ νέου, μέσα μας, η Ανύψωσή μας προς τον Απεριόριστο Θεό, είναι η «θεραπεία».

Η «βασιλεία των Ουρανών» Υπάρχει Πάντα μέσα μας και για πάντα. Μας «γεννά», μας ουσιώνει και μας στηρίζει. Αν δεν το αντιλαμβανόμαστε, αν δεν το βιώνουμε και δεν το κατανοούμε είναι γιατί η άγνοια κι η ανυπακοή κι ο εγωισμός μας «προσανατολίζουν» αλλού.. Όταν όμως παραμερίσουμε όλα τα «εμπόδια» ο Θεός Αποκαλύπτεται μέσα μας, η «βασιλεία των Ουρανών» βιώνεται μέσα μας…

Είναι σαν το σπίτι που έχει πόρτες και παράθυρα ερμητικά κλειστά, τόσο που δεν μπορεί να εισχωρήσει μήτε μια χαραμάδα φως κι είναι βαθύ σκοτάδι και παγωνιά κι ανατριχίλα… Όταν όμως ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα ο Ήλιος της Ζωής θα χυθεί μέσα και θα φωτίσει και θα ζεστάνει κάθε γωνιά με το χάδι του…

Έτσι, στα πόδια του Ιησού, οι μαθητές κι οι ακροατές του άκουγαν με έκπληξη ότι αυτό που ψάχνουν (το πιο πολύτιμο απ’ όλα) είναι μέσα τους και δεν χρειάζεται να το αναζητήσουν αλλού. Χρειάζεται μόνο να καθαρίσουμε την «καρδιά» μας, να παραμερίσουμε το πέπλο των σκέψεων, να νοιώσουμε την «Παρουσία του Θεού» που ουσιώνει την ύπαρξή μας, να γίνουμε ένα Μαζί Του, να γίνουμε Θεός, μες στο Θεό, (απλά, βιωματικά, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς δόγματα, χωρίς ανθρώπινες ανοησίες).

Χρειάζεται να αγαπήσουμε το Θεό με όλη μας την «καρδιά», με όλα μας τον νου, με όλη μας την ύπαρξη, να «δοθούμε» ολόψυχα στο Απεριόριστο, ξεπερνώντας την μικρή μας ύπαρξη, να Είμαστε με τον Θεό, όχι μακριά από τον Θεό.

Η «βασιλεία των Ουρανών» είναι η «Παρουσία του Θεού» μέσα μας, η βίωση της «Παρουσίας του Θεού, η «άμεση επαφή με τον Θεό», η «Αληθινή Θεία Κοινωνία». Είναι μια εσωτερική κατάσταση κατανόησης κι ανοίγματος στον Απεριόριστο Θεό που μας Αγκαλιάζει και μας Στηρίζει.

Στα βήματα του Ιησού όλοι οι μυστικοί πατέρες, στην έρημο, ή μέσα στην κοινωνία, αναζήτησαν μέσα τους την «Παρουσία του Θεού», και βίωσαν την «βασιλεία των Ουρανών». Κι υπήρξαν πολλοί μεγάλοι άνθρωποι που μίλησαν γι’ αυτό. Όχι ένας, ή δύο, πολλοί, κι όχι μόνο αυτοί που συμπεριέλαβε ο Νικόδημος στην «Φιλοκαλία» του, αλλά και πολλοί άλλοι.

Η «νηπτική παράδοση» προσδιόρισε με ακρίβεια τα στάδια της Αποκάλυψης του Θεού μέσα μας, περιέγραψε τον δρόμο και φανέρωσε τον πιο πολύτιμο θησαυρό μέσα μας. Η «βασιλεία των Ουρανών» είναι μέσα μας. Δεν χρειάζεται να την ψάχνουμε αλλού.

Πέρα από το άμεσα αντιληπτό υπάρχει ο χώρος της «καρδιάς», όλα όσα συναισθανόμαστε και μοιραζόμαστε, που ξεχειλίζουν και δεν χωράνε στο σύμπαν τον αισθήσεών μας. Αν δεν καθαρίσουμε αυτό τον χώρο της «καρδιάς» δεν μπορούμε να Ανυψωθούμε προς τον Θεό. Είναι μακάριοι όσοι έχουν καθαρή «καρδιά» γιατί αυτοί θα «δουν» τον Θεό, θα νοιώσουν την «Παρουσία» Του, αφηρημένα στην αρχή, σε κάθε βήμα τους μετά.

Ο χώρος της «ΚΑΡΔΙΑΣ» που υπερβαίνει το υλικό σύμπαν, είναι ο Πρώτος Ουρανός των μυστικών.

Δεν αρκεί όμως να προσευχόμαστε μέσα στην «καρδιά» με την «καρδιά», να αγαπάμε τον Θεό με την «καρδιά».

Πιο ψηλά και πιο «ευρύχωρος» είναι ο χώρος του νου, που είναι η όραση της ψυχής. Ο νους είναι σαν τον ουρανό. Όταν έχει σύννεφα είναι σκοτεινός και κρύος κι απόμακρος. Όταν όμως ο Ήλιος της Αλήθειας σκορπάει τα σύννεφα της άγνοιας, τα σύννεφα της σκέψης, ο ουρανός λάμπει απέραντος, διαυγής κι αιώνιος. Όλες οι «διακρίσεις», οι διαχωρισμοί από τον Θεό, οι αντιλήψεις κι οι εξηγήσεις του νου, όλες οι δραστηριότητες, είναι άγνοια. Ο νους μπορεί να «δει» και να κατανοήσει μόνο στη σιωπή των σκέψεων.

Μονάχα μέσα στη Σιωπή μπορούμε να ακούσουμε την Ανάσα του Θεού.

Ο χώρος του «ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ ΝΟΥ» είναι ο Δεύτερος Ουρανός των μυστικών.

Δεν αρκεί όμως να προσευχόμαστε στο νου, στη σιωπή των σκέψεων, να αφουγκραζόμαστε την Ανάσα του Απέραντου.

Χρειάζεται να Ανυψωθούμε ακόμα περισσότερο προς Αυτό που Διαπερνά κι Αγκαλιάζει κι Ενοποιεί τα πάντα.

Ό,τι μας «χωρίζει» από το Απεριόριστο είναι μόνο οι περιορισμοί που μόνοι μας βάζουμε, η αντίληψη της μικρής μας ύπαρξης, κι όσων σχετίζονται με αυτή. Όταν εγκαταλείψουμε κάθε ανυπόστατο περιορισμό, κάθε «ξεχωριστή» ύπαρξη, όταν σπάμε όλα τα όρια που μας διαχωρίζουν από τον Ωκεανό της Ενότητας, κατανοούμε ότι όλα είναι « Ένα εν πάσι».

Μέσα στον Ωκεανό του Φωτός της Ενότητας, όλα είναι Ένα, όλα είναι Αγάπη, Αγάπη που διαλύει όλους τους διαχωρισμούς, δεν υπάρχει εγώ, εσύ, παρά μόνον Αγάπη… και γίνεται έτσι φανερό, μέσα μας, ότι στον κόσμο του πνεύματος «ο Θεός Είναι Αγάπη».

Ο χώρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ» είναι ο Τρίτος Ουρανός των μυστικών.

Αλλά αυτό δεν είναι το Τέρμα, γιατί στο Θεό δεν υπάρχει τέρμα.

Για να Φτάσουμε Πραγματικά στον Θεό πρέπει να Ανυψωθούμε στους Τρεις Πνευματικούς Ουρανούς (στις Καταστάσεις του Λόγου).

Πέραν Απλώνεται η Πραγματικότητα του Θεού.

Πέρα από την Καθαρότητα, πέρα από την Σιωπή, στην Απεραντοσύνη της Ενότητας Ανατέλλει ο Ήλιος της Αλήθειας, ο Θεός Όπως Είναι Πραγματικά. Ο Θεός που Είναι Φως που τυφλώνει, ο Θεός που είναι η Πηγή και το Στήριγμα και το Όριο κάθε «Κίνησης», κάθε «Ήχου», κάθε «Μεταβολής», κάθε «Εικόνας»…

Όταν Ανυψωνόμαστε Προς τον Θεό, όταν Πλαταίνουμε όλους τους Ορίζοντες, όταν Ξεπερνάμε όλα τα Όρια, όταν γινόμαστε Απεριόριστο, τότε μονάχα Γνωρίζουμε την Αλήθεια.

Κι είναι Αυτή η Αλήθεια που μας Ελευθερώνει.

Μέσα μας είναι ο Θεός, δεν πρέπει να τον ψάχνουμε αλλού.

Μέσα μας είναι η «βασιλεία των Ουρανών», δεν μπορούμε να την πραγματοποιήσουμε αλλού.

Μέσα μας είναι η Αρχή και το Τέλος, το Φως και το σκοτάδι, η Ζωή κι ο θάνατος.

Μέσα μας είναι όλα, έξω είναι μόνο περαστικές εικόνες…

Κι όταν μέσα μας Βρούμε την Αλήθεια κατανοούμε ότι δεν υπάρχει παρά μόνο Μία Πραγματικότητα, Ένας Θεός, δεν υπάρχει μέσα-έξω, δεν υπάρχει πριν-μετά… Υπάρχουν όλα, Εδώ, Τώρα, στο Αιώνιο Παρόν που Ρέει, στην Αιώνια Ζωή, στην Αληθινή Ζωή.

«Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».

Friday, December 7, 2012

Ο Αληθινός Άνθρωπος

Η Αληθινή Φύση του Ανθρώπου Είναι, Αιώνια, Ελεύθερη, κι Ανεμπόδιστη Αντίληψη. Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι αυτή η Αιώνια Φύση, όχι, η εξωτερική ύπαρξη, η άγνοια, η σύγχυση, και το χάος, όπως «εμφανίζεται» στην καθημερινή εμπειρία.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι Αυτογνωσία, Φώτιση, Αλήθεια: Ο Αληθινός Άνθρωπος, είναι ο Άνθρωπος σαν Αληθινή Φύση, ο Άνθρωπος στο Βάθος της ύπαρξής του: Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι Απέραντη Αντίληψη, κι όχι το μικρό, περιορισμένο «εγώ» μέσα στην υλική ύπαρξη.
Ο Αληθινός Άνθρωπος βιώνει την Φύση του, στο βάθος της ύπαρξής του, όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι κι αν κάνει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος υψώνεται στον ουρανό και κατεβαίνει στη γη χωρίς να αλλάξει φύση, και συμπεριφορά.
Ο Αληθινός Άνθρωπος από την φύση του είναι ταπεινός και προτιμά τις χαμηλότερες θέσεις στη ζωή, αλλά η ίδια η φύση του τον εξυψώνει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι αποφασιστικός, δεν γνωρίζει εμπόδια, και μπορεί να πάει ως την άκρη του κόσμου, να κάνει κύκλο, για να φτάσει στο προορισμό του.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι υπομονετικός, μπορεί να περιμένει για πάντα μέχρι να ωριμάσει ο χρόνος για το κάθε τι.
Ο Αληθινός άνθρωπος είναι επίμονος, και χίλια χρόνια να περάσουν θα ξεπεράσει ό,τι του φράζει τον δρόμο προς τον σκοπό του.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι ευγενικός, αν τον διώξεις θα φύγει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι καταδεκτικός, αν τον καλέσεις θα έρθει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι υπάκουος, αν τον σπρώξεις θα απομακρυνθεί.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι σταθερός, γιατί η φύση του δεν αλλάζει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος όπου κι αν είναι, είναι σπίτι του, ούτε έρχεται, ούτε πηγαίνει, χίλιες φορές να ανέβει στον ουρανό, χίλιες φορές να κατέβει στη γη, τίποτα δεν αλλάζει.
Ο Αληθινός Άνθρωπος είναι η Αληθινή Φύση σου, Εσύ (στον βαθμό που το κατανοείς), και το Εσύ είναι ο καθένας.
.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Monday, December 17, 2012

The Kingdom of Heaven is within you! (Luke 17,21)

The Kingdom of Heaven is within you! (Luke 17,21)

H βασιλεία των Ουρανών εντός υμών εστί! (Λουκ. 17,21)

Friday, December 7, 2012

Ο Αληθινός Άνθρωπος

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright