Esoterism Academy: FOUNDATION FOR THE STUDY OF ESOTERISM

FOUNDATION FOR THE STUDY OF ESOTERISM

THE ORDER OF THE ANCIENTS

For thousands of years there have been (always, in every age) Wise Men who have Awakened to Reality, beyond all limited perception, beyond the mind and intellect, beyond the external senses. People who Understand and Practically Experience the True Nature, the Real Essence of Existence, of Human Existence which, being Invisible, Limitless, Eternal and Free, comes and "connects" with the body and performs specific functions through specific functional, energy centers of the human being body. Humans Experiencing and Becoming One with What Humans Call Reality, Uncreated, God, etc.

Of These Men, the people around us know few, those whose Experiential Teaching became External Teaching, Theory, Dogma and in whose Name religious organizations, communities or churches were created and an external worship is held (supposedly at their command) which it can, in addition to beliefs, ways of behavior and life, also include rituals, sacred acts, mysteries, etc.

In reality, These few well-known, founders of religions, Orpheus, Lao Tzu, the Masters of Vedanta and Yoga, Buddha, Jesus, the Prophet, up to the modern Krishnamurti (whose work is "continued" by some) have not absolutely nothing to do with what their "fans" present. The True Buddha, the True Christ, for example, have nothing to do with what Buddhism of all Schools presents, or Christianity of all Creeds, respectively. In fact, Divine Men such as Buddha or Christ, already in life had overcome the perception of duality, ego and thought, in which ordinary people operate, and not only had, In Life, Universal Consciousness, but this Universal Consciousness It deepened so much that in the end it was lost as a "perception" in the Absolute that is Beyond All Perception. This is the true "meaning" of Buddha's Enlightenment or Christ's union with God (who said "I and the Father are one"). Thus, practically and logically and "historically", even from the time when These Divine Men walked the earth, there "was" no Buddha and no Christ apart from the Absolute, which is the Basis of All. To which Buddha do Buddhists address themselves? And to which Christ do Christians turn? There is only the Absolute which from time to time Manifests itself in human history, like Orpheus, Buddha or Christ, only to be absorbed back into the Absolute (as we perceive it). All those who worship Buddha, Christ, or anyone else, are in fact worshiping the idol they have made in their own minds, or the body of information agreed upon by its followers. They are real idolaters (for even the "images of the mind are idols") and their hypocrites pretend to be pious. Their "godliness" shows in their works.

_____

In fact, there have been thousands of people who have Experienced the Absolute, who have Awakened to Reality, even though they are not known in fabricated human history. In every age there are Enlightened People, or Sacred Communities, dedicated to the Work of Awakening. Experience is passed on from hand to hand, from teacher to student, and this is the Real Sacred Tradition. On the contrary, all human organizations, religions, churches, communities, beyond the purely intellectual doctrine, do not know the Practical Path of Enlightenment or Deification. They talk about it, about Meditation, about Prayer, about Spiritual Development, but nobody ever gets anywhere. The result is seen in the spiritual level of the people and the social condition that exists throughout the planet. Ignorance, selfishness, strife, violence and war in every form.

From very long ago, even from pre-Christian times, there are people, special people, dedicated to the Truth, to the Work of Awakening to Reality, who Understand that the Absolute that Manifests and Speaks through Sages like Buddha or Christ, is not Approached by Perception, it does not become a basis for a theoretical teaching or for a dogmatic catechism and it is not worshiped by external means. Within us is the Truth, Within us we must Experience the Truth, Understanding our True Nature and not outside, in religions, teachings, religious organizations or sacred rituals and actions. These people, often working independently of each other, communicate on a spiritual level and Merge into One Consciousness and Experience and Understand the Oneness of Existence. Thus, the many currents of the Sacred Tradition unite (as the rivers unite in the sea and become one with the sea) in One Unique Sacred Tradition. Within this Sacred Tradition that is already beginning to manifest itself clearly from the pre-Christian centuries, the Truth is Preserved and Transmitted, not as intellect, intellectual information but as a Practical Indication for the Awakening to Reality, Indication with Spiritual Influence, the Sacred Word, Symbols or Movements. But real things, which have an effect and lead to the Experience of Reality and not to an imaginary worship of an "idea", an idol. This is the Order of the Ancients. It encloses within itself every True Man who has Awakened to Reality and Become One with That which is Beyond All Perception (by dissolving all limited perception, all ego). The Awakened Ones Merge with the Universal, Become Expressive of the Universal as they manifest in the outer world, and Dissolve into the Absolute Real as they withdraw from the outer world. Thus the Order, in reality, Represents the Living Reality, the Unseen Manifested in the outer world. It is a Living Community, created by Nature, by Life. It is not a religion, it is not a religious community. It is not and has no teaching, beyond reference to real things and real events. Often, at times, it does not even have an overt external public action. But the Flame of Truth Never Extinguishes and is always Transmitted through human time.

Why are we talking about all this today? Because it is a time of confusion and ignorance, misunderstanding and distortion of Spiritual Truth. The Truth must be Heard, Shown, Experienced. The True Religion, the Only True Religion, is the Religion of Experience. Here, Now, in Real Time, to Immediately See what is really happening, to dissolve illusions and limitations, to Free ourselves in the Space of Reality, to Awaken to Reality. It is for this reason that within the Current, the Order of the Ancients (those who "represent" it today) created the Foundation for the Study of Esotericism, to restore, to the extent of the powers of the people who work here, the Truth, which is an Experiential Approach of Reality and not theoretical teaching, theory, or external worship. Although we use the word, in speeches or in articles, we do it not to expose some theory about Reality, man, life, but precisely to dispel the misunderstandings, the myths that people have made, in spiritual, religious , or philosophical level.

_____

Truth is not something you experience. Anyone who says this knows nothing. Another thing is to "experience the Truth." Truth exists when illusions and limitations dissolve. This is the only "truth" that can be communicated on a mental level. But this is purely practical work. The "how" is not something to be intellectually understood and applied after the fact. Such "knowledge" could be recorded in text and shared with stakeholders. The "how" is something we do. And to do something, to really act, you have to do it here, now, in real time, with specific behavior. It's not something you have to think about or imagine. You either do it or you don't. But in order for someone to Act, to Act Correctly, he needs to recognize what is, what is happening. And to do this he must Observe Carefully, he must See. To truly see, directly and not through limitations or filters of perception, or beliefs, but here, now, what is. This means quite simply that he must recognize the various functions we perform as beings within the body and understand exactly what each function does. Only thus does the Vision of Reality become clear. Reality is not what we think, what we feel, or what we perceive with the external senses. The First Step is precisely the dissolution of all limitations, not only of the beliefs we have but also of the very root of individuality, the "observer". It is the Understanding that Reality Is One, Without observer, observed, One Infinite Unified Perception, the Awareness of the Oneness of Existence. The theoretical description here is not enough to indicate what we are saying. We need to do it practically. Let's do it. This is all we can actually convey and this is the Foundation's Work. We talk about what we have understood, experienced and suggest to anyone who is interested to do it themselves. It remains to be established by someone, personally, practically, if all this is true. Nothing else.

_____

In order to be able to precisely codify this Work, in the Form of Hints, with the word (which dispels misunderstandings and delusions) but above all with practical hints, we created the Academy of Esoterism which has precisely a more specialized task within the Foundation.

...

ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

Εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχουν (πάντα, σε κάθε εποχή) Σοφοί Άνθρωποι που Αφυπνίζονται στην Πραγματικότητα, πέρα από κάθε περιορισμένη αντίληψη, πέρα από τον νου και την διανόηση, πέρα από τις εξωτερικές αισθήσεις. Άνθρωποι που Κατανοούν και Βιώνουν Έμπρακτα την Αληθινή Φύση, την Πραγματική Ουσία της Ύπαρξης, της Ανθρώπινης Ύπαρξης που όντας Αόρατη, Απεριόριστη, Αιώνια κι Ελεύθερη, έρχεται και «συνδέεται» με το σώμα και επιτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες μέσα από συγκεκριμένα λειτουργικά, ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου σώματος. Άνθρωποι που Βιώνουν και Γίνονται ένα με Αυτό που αποκαλούν οι άνθρωποι Πραγματικότητα, Αδημιούργητο, Άκτιστο, Θεό, κλπ.

Από Αυτούς τους Ανθρώπους, οι άνθρωποι γύρω μας γνωρίζουν λίγους, αυτούς που η Βιωματική Διδασκαλία τους έγινε Εξωτερική Διδασκαλία, Θεωρία, Δόγμα και στο Όνομα των οποίων δημιουργήθηκαν θρησκευτικοί οργανισμοί, κοινότητες ή εκκλησίες και τελείται (υποτίθεται κατ’ εντολήν τους) μια εξωτερική λατρεία που μπορεί, πέρα από πεποιθήσεις, τρόπους συμπεριφοράς και ζωής, να περιλαμβάνει και τελετουργίες, ιερές πράξεις, μυστήρια, κλπ.

Στην πραγματικότητα Αυτοί οι λίγοι γνωστοί, ιδρυτές θρησκειών, ο Ορφέας, ο Λάο Τσε, οι Δάσκαλοι της Βεδάντα και της Γιόγκα, ο Βούδας, ο Ιησούς, ο Προφήτης, μέχρι τον σύγχρονο Κρισναμούρτι (του οποίου το έργο «συνεχίζουν» κάποιοι) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό που παρουσιάζουν οι «οπαδοί» τους. Ο Αληθινός Βούδας, ο Αληθινός Χριστός, για παράδειγμα, δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζει ο Βουδισμός όλων των Σχολών, ή ο Χριστιανισμός όλων των Δογμάτων, αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα Θείοι Άνδρες όπως ο Βούδας ή ο Χριστός, ήδη εν ζωή είχαν ξεπεράσει την αντίληψη της δυαδικότητας, το εγώ και την σκέψη, στην οποία λειτουργούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, κι όχι μόνο είχαν, Εν Ζωή, Παγκόσμια Συνείδηση, αλλά αυτή η Παγκόσμια Συνείδηση Βάθυνε τόσο πολύ που στο τέλος χάθηκε σαν «αντίληψη» μέσα στο Απόλυτο που Είναι Πέρα από Κάθε Αντίληψη. Αυτό είναι το πραγματικό «νόημα» της Φώτισης του Βούδα ή της ένωσης με τον Θεό του Χριστού (που είπε «εγώ κι ο Πατήρ έν εσμέν»). Έτσι, πρακτικά και λογικά και «ιστορικά», ήδη από την εποχή που Αυτοί οι Θείοι Άνδρες περπατούσαν στη γη, δεν «υπήρχε» κανένας Βούδας και κανένας Χριστός ξεχωριστοί από το Απόλυτο, που Είναι η Βάση του Παντός. Σε ποιόν Βούδα απευθύνονται οι βουδιστές; Και σε ποιόν Χριστό απευθύνονται οι χριστιανοί; Υπάρχει Μόνο το Απόλυτο που από καιρό σε καιρό Εκδηλώνεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, σαν Ορφέας, Βούδας ή Χριστός, για να Απορροφηθεί πάλι πίσω στο Απόλυτο (όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς). Όλοι αυτοί που λατρεύουν τον Βούδα, τον Χριστό ή οποιονδήποτε άλλον, στην πραγματικότητα, λατρεύουν το είδωλο που έφτιαξαν με τον νου τους, ή το σύνολο των πληροφοριών στο οποίο έχουν συμφωνήσει οι οπαδοί του. Είναι πραγματικοί ειδωλολάτρες (γιατί κι οι «εικόνες του νου είδωλα είναι) και παριστάνουν οι υποκριτές τους ευσεβείς. Η «ευσέβειά» τους φαίνεται στα έργα τους.

_____

Στην πραγματικότητα έχουν υπάρξει χιλιάδες άνθρωποι που Βίωσαν το Απόλυτο, που Αφυπνίστηκαν στην Πραγματικότητα, κι ας μην είναι γνωστοί στην κατασκευασμένη ανθρώπινη ιστορία. Σε κάθε εποχή υπάρχουν Φωτισμένοι Άνθρωποι, ή Ιερές Κοινότητες, που είναι αφιερωμένες στο Έργο της Αφύπνισης. Η Εμπειρία μεταδίδεται χέρι με χέρι, από δάσκαλο σε μαθητή, κι αυτή είναι η Πραγματική Ιερή Παράδοση. Αντίθετα, όλοι οι ανθρώπινοι οργανισμοί, θρησκείες, εκκλησίες, κοινότητες, πέρα από το καθαρά διανοητικό δόγμα, δεν γνωρίζουν τον Έμπρακτο Δρόμο της Φώτισης ή της Θέωσης. Μιλούν για αυτά, για τον Διαλογισμό, για την Προσευχή, για την Πνευματική Ανάπτυξη, αλλά ποτέ, κανένας, δεν φτάνει πουθενά. Το αποτέλεσμα φαίνεται στο πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και στην κοινωνική κατάσταση που υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ημιμάθεια, εγωισμός, διαμάχη, βία και πόλεμος σε κάθε μορφή.

Από πολύ παλιά, ήδη από την προχριστιανική εποχή, υπάρχουν άνθρωποι, ιδιαίτεροι άνθρωποι, αφιερωμένοι στην Αλήθεια, στο Έργο της Αφύπνισης στην Πραγματικότητα, που Κατανοούν ότι το Απόλυτο που Εκδηλώνεται και Μιλά μέσα από Σοφούς όπως ο Βούδας ή ο Χριστός, δεν Προσεγγίζεται με την Αντίληψη, δεν γίνεται βάση για μια θεωρητική διδασκαλία ή για μια δογματική κατήχηση και δεν λατρεύεται με εξωτερικά μέσα. Μέσα μας Είναι η Αλήθεια, Μέσα μας πρέπει να Βιώσουμε την Αλήθεια, Κατανοώντας την Πραγματική Φύση μας κι όχι έξω, σε θρησκείες, διδασκαλίες, θρησκευτικούς οργανισμούς ή ιερές τελετουργίες και πράξεις. Αυτοί οι άνθρωποι, εργαζόμενοι πολλές φορές ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, επικοινωνούν σε πνευματικό επίπεδο και Συγχωνεύονται σε Μία Συνείδηση και Βιώνουν και Κατανοούν την Ενότητα της Ύπαρξης. Έτσι το πολλά ρεύματα της Ιερής Παράδοσης ενώνονται (όπως ενώνονται τα ποτάμια στην θάλασσα και γίνονται ένα με την θάλασσα) σε Μία Μοναδική Ιερή Παράδοση. Μέσα σε αυτή την Ιερή Παράδοση που ήδη αρχίζει να εκδηλώνεται με σαφήνεια από τους προχριστιανικούς αιώνες Διαφυλάσσεται και Μεταδίδεται η Αλήθεια, όχι σαν διανόημα, διανοητική πληροφορία αλλά σαν Πρακτική Υπόδειξη για την Αφύπνιση στην Πραγματικότητα, Υπόδειξη με την Πνευματική Επήρεια, τον Ιερό Λόγο, Σύμβολα ή Κινήσεις. Πράγματα όμως αληθινά, που έχουν αποτέλεσμα και Οδηγούν στο Βίωμα της Πραγματικότητας κι όχι σε μια φανταστική λατρεία μιας «ιδέας», ενός ειδώλου. Αυτό είναι το Τάγμα των Αρχαίων. Περικλείνει Μέσα του κάθε Γνήσιο Άνθρωπο που Αφυπνίσθηκε στην Πραγματικότητα κι Έγινε Ένα με Αυτό που Είναι Πέρα από Κάθε Αντίληψη (με την διάλυση κάθε περιορισμένης αντίληψης, κάθε εγώ). Αυτοί που Αφυπνίσθηκαν Συγχωνεύονται με το Παγκόσμιο, Γίνονται Εκφραστές του Παγκόσμιου όσο εκδηλώνονται στον εξωτερικό κόσμο και Διαλύονται στο Απόλυτο Πραγματικό όταν αποσσύρονται από τον εξωτερικό κόσμο. Έτσι το Τάγμα, στην πραγματικότητα, Εκπροσωπεί την Ζωντανή Πραγματικότητα, το Αόρατο που Εκδηλώνεται στον εξωτερικό κόσμο. Είναι μια Ζωντανή Κοινότητα, δημιουργημένη από την Φύση, από την Ζωή. Δεν είναι μια θρησκεία, δεν είναι θρησκευτική κοινότητα. Δεν είναι και δεν έχει διδασκαλία, πέρα από την αναφορά σε αληθινά πράγματα και πραγματικά γεγονότα. Συχνά, κάποιες εποχές, δεν έχει καν φανερή εξωτερική δημόσια δράση. Αλλά η Φλόγα της Αλήθειας δεν Σβήνει Ποτέ και πάντα Μεταδίδεται μέσα στον ανθρώπινο χρόνο.

Γιατί μιλάμε σήμερα για όλα αυτά; Επειδή είναι μια εποχή σύγχυσης και αμάθειας, παρεξήγησης και διαστρέβλωσης της Πνευματικής Αλήθειας. Πρέπει να Ακουσθεί η Αλήθεια, να Δειχθεί, να Βιωθεί. Η Αληθινή Θρησκεία, η Μόνη Αληθινή Θρησκεία, είναι η Θρησκεία του Βιώματος. Εδώ, Τώρα, στον Πραγματικό Χρόνο, να Δούμε Άμεσα αυτό που συμβαίνει πραγματικά, να διαλύσουμε αυταπάτες και περιορισμούς, να Απελευθερωθούμε στον Χώρο της Πραγματικότητας, να Αφυπνισθούμε στην Πραγματικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που μέσα στο Ρεύμα, το Τάγμα των Αρχαίων (αυτοί που το «εκπροσωπούν» σήμερα) δημιούργησε το Ίδρυμα Μελέτης του Εσωτερισμού, για να αποκαταστήσει, στο μέτρο των δυνάμεων των ανθρώπων που εργάζονται εδώ, την Αλήθεια, που είναι Βιωματική Προσέγγιση της Πραγματικότητας κι όχι θεωρητική διδασκαλία, θεωρία, ή εξωτερική λατρεία. Αν και χρησιμοποιούμε τον λόγο, σε ομιλίες ή σε άρθρα, το κάνουμε όχι για να εκθέσουμε κάποια θεωρία για την Πραγματικότητα, τον άνθρωπο, την ζωή, αλλά ακριβώς για να διαλύσουμε τις παρεξηγήσεις, τους μύθους που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι, σε πνευματικό, θρησκευτικό, ή φιλοσοφικό επίπεδο.

_____

Η Αλήθεια δεν είναι κάτι που βιώνεις. Όποιος το λέει αυτό δεν γνωρίζει τίποτα. Άλλο πράγμα σημαίνει «να βιώσουμε την Αλήθεια». Η Αλήθεια υπάρχει όταν διαλύονται οι αυταπάτες κι οι περιορισμοί. Αυτή είναι η μόνη «αλήθεια» που μπορεί να μεταδοθεί σε διανοητικό επίπεδο. Αλλά αυτό είναι καθαρά πρακτικό έργο. Το «πως» δεν είναι κάτι που πρέπει να κατανοήσουμε διανοητικά και να εφαρμόσουμε εκ των υστέρων. Μια τέτοια «γνώση» θα μπορούσε να καταγραφεί σε κείμενο και να μοιραστεί στους ενδιαφερόμενους. Το «πως» είναι κάτι που κάνουμε. Και για να κάνεις κάτι, για να δράσεις πραγματικά, πρέπει να το κάνεις εδώ, τώρα, σε πραγματικό χρόνο, με συγκεκριμένη συμπεριφορά. Δεν είναι κάτι που πρέπει να σκεφτείς ή να φανταστείς. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Για να Δράσει όμως κάποιος, να Δράσει Ορθά, χρειάζεται να αναγνωρίσει αυτό που είναι, αυτό που συμβαίνει. Και για να το κάνει αυτό πρέπει να Παρατηρεί με Προσοχή, πρέπει να Δει. Να Δει πραγματικά, άμεσα κι όχι μέσα από περιορισμούς ή φίλτρα αντίληψης, ή πεποιθήσεις, αλλά εδώ, τώρα, αυτό που είναι. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι πρέπει να αναγνωρίσει τις διάφορες λειτουργίες που επιτελούμε σαν όντα μέσα στο σώμα και να κατανοήσει τι ακριβώς κάνει η κάθε λειτουργία. Έτσι μονάχα ξεκαθαρίζει η Όραση της Πραγματικότητας. Η Πραγματικότητα δεν είναι ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι συναισθανόμαστε, ή ό,τι συλλαμβάνουμε με τις εξωτερικές αισθήσεις. Το Πρώτο Βήμα είναι ακριβώς η διάλυση όλων των περιορισμών, όχι μόνο των πεποιθήσεων που έχουμε αλλά και της ίδιας της ρίζας της ατομικότητας, του «παρατηρητή». Είναι η Κατανόηση ότι η Πραγματικότητα Είναι Μία, Χωρίς παρατηρητή, παρατηρούμενο, Μία Απέραντη Ενοποιημένη Αντίληψη, η Επίγνωση της Ενότητας της Ύπαρξης. Η θεωρητική περιγραφή εδώ δεν είναι αρκετή για να υποδείξουμε αυτό που λέμε. Χρειάζεται να το κάνουμε πρακτικά. Να το κάνουμε. Αυτό είναι το μόνο που μπορούμε ουσιαστικά να μεταδώσουμε κι αυτό είναι το Έργο του Ιδρύματος. Μιλάμε για αυτό που έχουμε κατανοήσει, έχουμε βιώσει κι υποδεικνύουμε σε όποιον ενδιαφέρεται να το κάνει κι ο ίδιος. Μένει να διαπιστώσει κάποιος, προσωπικά, πρακτικά, αν ισχύουν όλα αυτά. Τίποτα άλλο.

_____

Για να μπορέσουμε ακριβώς να κωδικοποιήσουμε αυτή την Εργασία, σε Μορφή Υποδείξεων, με τον λόγο (που διαλύει τις παρεξηγήσεις και τις αυταπάτες) αλλά κυρίως με πρακτικές υποδείξεις, δημιουργήσαμε την Ακαδημία Εσωτερισμού που έχει ακριβώς ένα πιο ειδικευμένο έργο μέσα στο Ίδρυμα.

Subscribe to: Posts (Atom)

Chapter 14. The Buddha (The Awakened)

The Trackless Path: In Search of the Awakened One

In the silence between heartbeats, in the space between thoughts, there exists a realm where footsteps leave no traces and the seeker becomes the sought. Here, in this luminous void, dwells the Awakened One—The Buddha—whose very essence transcends the boundaries of the knowable world.

The Conquest Beyond Conquest

"He whose conquest is not conquered again, into whose conquest no one in this world enters, by what track can you lead him, the Awakened, the Omniscient, the trackless?" The ancient words echo through dimensions unseen, speaking of a victory so complete that it exists beyond the very concept of victory itself. This is not the triumph of armies or the conquest of kingdoms, but the sublime surrender of all that binds the soul to suffering.

The Awakened One moves through existence like moonlight through water—present yet untouchable, illuminating yet casting no shadow. His conquest is the paradox of ultimate surrender: having claimed nothing, he possesses everything; having sought nothing, he has found all. The trackless path he walks is invisible to those who measure distance in steps and time in moments, for it exists in the eternal now where past and future collapse into pure being.

Beyond the Snares of Desire

In gardens of golden temptation, where desires bloom like poisonous flowers, the ordinary soul wanders lost among mirages. But of the Awakened, it is written: "He whom no desire with its snares and poisons can lead astray, by what track can you lead him, the Awakened, the Omniscient, the trackless?" Here lies the great mystery—how does one who has tasted every pleasure find fulfillment in emptiness? How does one who has seen through all illusions continue to see?

The answer whispers itself in the spaces between words: the Awakened One has discovered that "there is no satisfying lusts, even by a shower of gold pieces." He has learned the secret that eludes princes and paupers alike—that true wealth lies not in accumulation but in the recognition of our inherent completeness. The shower of gold becomes mere metal; the feast becomes mere food; the palace becomes mere walls when seen through eyes that have glimpsed the infinite.

The Envy of Gods

"Even the gods envy those who are awakened and not forgetful, who are given to meditation, who are wise, and who delight in the repose of retirement from the world." What sublime irony dances in these words! The celestial beings, draped in cosmic power and dwelling in realms of unimaginable beauty, cast longing glances toward those who have chosen the humble path of awakening. The gods, for all their glory, remain bound by the very perfection of their realm, while the awakened soul has discovered freedom in the midst of limitation.

This divine envy reveals a truth that shatters conventional understanding: the highest attainment is not ascension to heavenly realms but the recognition of paradise within the present moment. The meditator, sitting in stillness, becomes more powerful than thunder; the wise one, speaking in whispers, commands more attention than celestial proclamations.

The Difficult Path

"Difficult is the conception of men, difficult is the life of mortals, difficult is the hearing of the True Law, difficult is the birth of the Awakened." These words fall like prayer beads through the fingers of time, each one carrying the weight of cosmic rarity. To be born human is to win a lottery played across infinite lifetimes; to hear the dharma is to find water in an endless desert; to achieve awakening is to discover a jewel that exists beyond the realm of discovery itself.

The difficulty spoken of here is not the difficulty of climbing mountains or crossing oceans—it is the exquisite challenge of seeing what has always been present. Like trying to glimpse one's own eyes without a mirror, the search for enlightenment leads us in circles until we realize we are both the seeker and the sought, the question and the answer, the path and the destination.

The Teaching of All Awakened

"Not to commit any sin, to do good, and to purify one's mind, that is the teaching of all the Awakened." In this crystalline simplicity lies the entire universe of spiritual practice. Three movements, as natural as breathing: the cessation of harm, the cultivation of benefit, and the clarification of consciousness itself. Yet within this simplicity hides complexity that would dizzy scholars and depth that would humble sages.

To purify the mind is to polish a mirror that reflects infinity. Each thought released, each judgment dissolved, each attachment loosened reveals more of the clear light that was never absent. The mind, purified, becomes like space itself—vast enough to contain all experiences yet touched by none, present to all phenomena yet identified with nothing.

The Patience of the Eternal

"The Awakened call patience the highest penance, long-suffering the highest Nirvana." Here patience is revealed not as passive endurance but as active participation in the eternal. The awakened soul does not wait for enlightenment to arrive—patience *is* enlightenment, for it represents the complete acceptance of what is while remaining open to what may be.

This patience is not the white-knuckled endurance of the frustrated but the serene stillness of the lake that welcomes both storms and calm. It is the patience of the mountain that allows seasons to pass without rushing toward spring, the patience of the star that shines without demanding to be seen.

The Safe Refuge

When fear drives souls to seek shelter in "mountains and forests, to groves and sacred trees," they search for refuge in forms that themselves are impermanent. But the true refuge exists beyond the reach of time and change: "He who takes refuge with Buddha, the Law, and the Church; he who, with clear understanding, sees the four holy truths... That is the safe refuge, that is the best refuge."

This refuge is not a place but a recognition—the sudden knowing that safety was never about hiding from the storm but discovering oneself as the calm within it. The four holy truths become not doctrines to be learned but realities to be lived: the truth of suffering acknowledged, its origin understood, its cessation realized, and the path to freedom walked with each conscious breath.

The Supernatural Ordinary

"A supernatural person (a Buddha) is not easily found, he is not born everywhere. Wherever such a sage is born, that race prospers." The supernatural nature of the Buddha lies not in magical powers but in the magic of complete ordinariness—the extraordinary achievement of being fully present, fully awake, fully human. The rarity spoken of is not the rarity of unicorns or dragons but the precious scarcity of complete authenticity in a world of pretense.

When such a being appears, reality itself seems to exhale in relief. The very presence of one who has awakened from the dream of separation reminds all others that awakening is possible, that the prison of suffering has no real walls, that freedom is not a destination but our natural state temporarily obscured by clouds of confusion.

The Immeasurable Merit

"He who pays homage to those who deserve homage... his merit can never be measured by anybody." In the act of genuine recognition and reverence, the one who honors becomes worthy of honor. The merit that flows from this recognition is immeasurable not because it is vast but because it exists outside the realm of measurement entirely. It belongs to the dimension where quality transcends quantity, where a single moment of true understanding outweighs lifetimes of accumulated knowledge.

This merit is like the fragrance of flowers—it exists, it affects all who encounter it, yet it cannot be grasped or stored. It is the natural emanation of a heart that has recognized its own Buddha-nature reflected in another.

The Eternal Teaching

In the end, all teachings point to the trackless path, all words gesture toward the wordless truth, all practices prepare us for the moment when practice dissolves into pure being. The Awakened One stands at the center of existence and simultaneously nowhere at all, teaching through presence what cannot be taught through words, demonstrating through being what cannot be demonstrated through doing.

"Happy is the arising of the awakened, happy is the teaching of the True Law, happy is peace in the church, happy is the devotion of those who are at peace." This happiness is not the happiness of acquiring but of recognizing, not of becoming but of being, not of finding but of realizing what was never lost.

The trackless one continues to walk the pathless path, leaving no footprints yet showing the way to all who have eyes to see. In the silence of this teaching, in the emptiness of this fullness, the seeker discovers that they have always been what they sought, that the Buddha they sought outside was always the Buddha within, waiting patiently in the space between thoughts for recognition to dawn like sunrise after the longest night.

…

Το Χωρίς Δρόμο Μονοπάτι: Αναζητώντας τον Αφυπνισμένο

Στη σιωπή ανάμεσα στους χτύπους της καρδιάς, στον χώρο ανάμεσα στις σκέψεις, υπάρχει ένα βασίλειο όπου τα βήματα δεν αφήνουν ίχνη και ο αναζητητής γίνεται ο αναζητούμενος. Εδώ, σε αυτό το φωτεινό κενό, κατοικεί ο Αφυπνισμένος—ο Βούδας—του οποίου η ίδια η ουσία υπερβαίνει τα όρια του γνωστού κόσμου.

Η Κατάκτηση Πέρα από την Κατάκτηση

«Αυτόν του οποίου η κατάκτηση δεν κατακτάται ξανά, στην κατάκτηση του οποίου κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν εισέρχεται, από ποιο μονοπάτι μπορείτε να τον οδηγήσετε, τον Αφυπνισμένο, τον Παντογνώστη, τον Χωρίς Δρόμο;» Τα αρχαία λόγια αντηχούν μέσα από αόρατες διαστάσεις, μιλώντας για μια νίκη τόσο ολοκληρωμένη που υπάρχει πέρα από την ίδια την έννοια της νίκης. Αυτή δεν είναι η θριαμβευτική νίκη των στρατών ή η κατάκτηση βασιλείων, αλλά η υπέροχη παράδοση όλων όσων δένουν την ψυχή με τον πόνο.

Ο Αφυπνισμένος κινείται μέσα στην ύπαρξη σαν το φως του φεγγαριού μέσα στο νερό—παρών αλλά ανέγγιχτος, φωτίζοντας αλλά χωρίς να ρίχνει σκιά. Η κατάκτησή του είναι το παράδοξο της απόλυτης παράδοσης: χωρίς να διεκδικήσει τίποτα, κατέχει τα πάντα· χωρίς να αναζητήσει τίποτα, έχει βρει τα πάντα. Το χωρίς δρόμο μονοπάτι που βαδίζει είναι αόρατο για όσους μετρούν την απόσταση σε βήματα και τον χρόνο σε στιγμές, γιατί υπάρχει στο αιώνιο τώρα, όπου παρελθόν και μέλλον καταρρέουν σε καθαρή ύπαρξη.

Πέρα από τις Παγίδες της Επιθυμίας

Σε κήπους χρυσού πειρασμού, όπου οι επιθυμίες ανθίζουν σαν δηλητηριώδη λουλούδια, η συνηθισμένη ψυχή περιπλανιέται χαμένη ανάμεσα σε αντικατοπτρισμούς. Αλλά για τον Αφυπνισμένο, έχει γραφτεί: «Εκείνον που καμία επιθυμία με τις παγίδες και τα δηλητήριά της δεν μπορεί να παρασύρει, με ποιο μονοπάτι μπορείς να τον οδηγήσεις, τον Αφυπνισμένο, τον Παντογνώστη, τον χωρίς δρόμο;» Εδώ κρύβεται το μεγάλο μυστήριο—πώς μπορεί κάποιος που έχει γευτεί κάθε απόλαυση να βρει πληρότητα στο κενό; Πώς μπορεί κάποιος που έχει δει πέρα από όλες τις ψευδαισθήσεις να συνεχίζει να βλέπει;

Η απάντηση ψιθυρίζει μέσα στους χώρους ανάμεσα στις λέξεις: ο Αφυπνισμένος έχει ανακαλύψει ότι «δεν υπάρχει ικανοποίηση των πόθων, ούτε με μια βροχή από χρυσά νομίσματα». Έχει μάθει το μυστικό που διαφεύγει από πρίγκιπες και φτωχούς—ότι ο αληθινός πλούτος δεν βρίσκεται στη συσσώρευση αλλά στην αναγνώριση της εγγενής μας πληρότητας. Η βροχή από χρυσό γίνεται απλό μέταλλο· το γεύμα γίνεται απλή τροφή· το παλάτι γίνεται απλοί τοίχοι όταν τα βλέπουν μάτια που έχουν ρίξει μια ματιά στο άπειρο.

Ο Φθόνος των Θεών

«Ακόμα και οι θεοί ζηλεύουν όσους είναι αφυπνισμένοι και όχι λησμονημένοι, που είναι αφοσιωμένοι στον διαλογισμό, που είναι σοφοί, και που απολαμβάνουν την ηρεμία της αποχώρησης από τον κόσμο.» Ποια υπέροχη ειρωνεία χορεύει σε αυτά τα λόγια! Τα ουράνια όντα, ντυμένα με κοσμική δύναμη και διαμένοντα σε βασίλεια αδιανόητης ομορφιάς, ρίχνουν λαχταριστά βλέμματα προς εκείνους που έχουν επιλέξει το ταπεινό μονοπάτι της αφύπνισης. Οι θεοί, παρά τη δόξα τους, παραμένουν δεσμευμένοι από την ίδια την τελειότητα του βασιλείου τους, ενώ η αφυπνισμένη ψυχή έχει ανακαλύψει την ελευθερία μέσα στα όρια.

Αυτός ο θεϊκός φθόνος αποκαλύπτει μια αλήθεια που συντρίβει τη συμβατική κατανόηση: η ύψιστη επίτευξη δεν είναι η ανάβαση σε ουράνια βασίλεια αλλά η αναγνώριση του παραδείσου μέσα στη παρούσα στιγμή. Ο διαλογιστής, καθισμένος στη σιωπή, γίνεται πιο ισχυρός από τη βροντή· ο σοφός, μιλώντας με ψιθύρους, τραβά περισσότερη προσοχή από τις ουράνιες διακηρύξεις.

Το Δύσκολο Μονοπάτι

«Δύσκολη είναι η αντίληψη των ανθρώπων, δύσκολη είναι η ζωή των θνητών, δύσκολη είναι η ακρόαση του Αληθινού Νόμου, δύσκολη είναι η γέννηση του Αφυπνισμένου.» Αυτά τα λόγια πέφτουν σαν χάντρες προσευχής μέσα από τα δάχτυλα του χρόνου, κάθε ένα φέροντας το βάρος της κοσμικής σπανιότητας. Το να γεννηθείς άνθρωπος είναι σαν να κερδίσεις ένα λαχείο που παίζεται σε άπειρες ζωές· το να ακούσεις το δόγμα είναι σαν να βρίσκεις νερό σε μια ατέλειωτη έρημο· το να πετύχεις την αφύπνιση είναι σαν να ανακαλύψεις ένα κόσμημα που υπάρχει πέρα από το βασίλειο της ανακάλυψης.

Η δυσκολία που αναφέρεται εδώ δεν είναι η δυσκολία του να σκαρφαλώσεις σε βουνά ή να διασχίσεις ωκεανούς—είναι η εξαιρετική πρόκληση του να δεις αυτό που πάντα υπήρχε. Σαν να προσπαθείς να δεις τα μάτια σου χωρίς καθρέφτη, η αναζήτηση της φώτισης μας οδηγεί σε κύκλους μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε και ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση, το μονοπάτι και ο προορισμός.

Η Διδασκαλία Όλων των Αφυπνισμένων

«Να μην διαπράττεις καμία αμαρτία, να κάνεις το καλό, και να καθαρίζεις το μυαλό σου, αυτή είναι η διδασκαλία όλων των Αφυπνισμένων.» Σε αυτή την κρυστάλλινη απλότητα κρύβεται ολόκληρο το σύμπαν της πνευματικής πρακτικής. Τρεις κινήσεις, φυσικές σαν την αναπνοή: η παύση της βλάβης, η καλλιέργεια του οφέλους, και η διαύγεια της συνείδησης. Ωστόσο, μέσα σε αυτή την απλότητα κρύβεται πολυπλοκότητα που θα ζάλιζε τους μελετητές και βάθος που θα ταπείνωνε τους σοφούς.

Το να καθαρίζεις το μυαλό είναι σαν να γυαλίζεις έναν καθρέφτη που αντανακλά το άπειρο. Κάθε σκέψη που απελευθερώνεται, κάθε κρίση που διαλύεται, κάθε προσκόλληση που χαλαρώνει αποκαλύπτει περισσότερο από το καθαρό φως που ποτέ δεν έλειψε. Το μυαλό, καθαρισμένο, γίνεται σαν ο ίδιος ο χώρος—αρκετά απέραντο για να χωρέσει όλες τις εμπειρίες αλλά ανεπηρέαστο από καμία, παρόν σε όλα τα φαινόμενα αλλά ταυτισμένο με τίποτα.

Η Υπομονή του Αιώνιου

«Οι Αφυπνισμένοι αποκαλούν την υπομονή την ύψιστη μετάνοια, τη μακροθυμία το ύψιστο Νιρβάνα.» Εδώ η υπομονή αποκαλύπτεται όχι ως παθητική αντοχή αλλά ως ενεργή συμμετοχή στο αιώνιο. Η αφυπνισμένη ψυχή δεν περιμένει τη φώτιση να φτάσει—η υπομονή είναι η φώτιση, γιατί αντιπροσωπεύει την πλήρη αποδοχή του τι είναι ενώ παραμένει ανοιχτή σε ό,τι μπορεί να είναι.

Αυτή η υπομονή δεν είναι η αγχωμένη αντοχή του απογοητευμένου αλλά η γαλήνια ηρεμία της λίμνης που καλωσορίζει τόσο τις καταιγίδες όσο και την ηρεμία. Είναι η υπομονή του βουνού που επιτρέπει στις εποχές να περνούν χωρίς να βιάζεται για την άνοιξη, η υπομονή του αστεριού που λάμπει χωρίς να απαιτεί να το δουν.

Το Ασφαλές Καταφύγιο

Όταν ο φόβος οδηγεί τις ψυχές να αναζητήσουν καταφύγιο σε «βουνά και δάση, σε άλση και ιερά δέντρα», ψάχνουν για καταφύγιο σε μορφές που είναι οι ίδιες παροδικές. Αλλά το αληθινό καταφύγιο υπάρχει πέρα από την εμβέλεια του χρόνου και της αλλαγής: «Εκείνος που καταφεύγει στον Βούδα, τον Νόμο, και την Εκκλησία· εκείνος που, με καθαρή κατανόηση, βλέπει τις τέσσερις ιερές αλήθειες... Αυτό είναι το ασφαλές καταφύγιο, αυτό είναι το καλύτερο καταφύγιο.»

Αυτό το καταφύγιο δεν είναι ένας τόπος αλλά μια αναγνώριση—η ξαφνική γνώση ότι η ασφάλεια δεν ήταν ποτέ να κρυφτείς από την καταιγίδα αλλά να ανακαλύψεις τον εαυτό σου ως την ηρεμία μέσα της. Οι τέσσερις ιερές αλήθειες γίνονται όχι δόγματα για να μαθευτούν αλλά πραγματικότητες για να βιωθούν: η αλήθεια του πόνου αναγνωρίζεται, η προέλευσή του κατανοείται, η παύση του πραγματοποιείται, και το μονοπάτι προς την ελευθερία βαδίζεται με κάθε συνειδητή ανάσα.

Το Υπερφυσικό Συνηθισμένο

«Ένας υπερφυσικός άνθρωπος (ένας Βούδας) δεν βρίσκεται εύκολα, δεν γεννιέται παντού. Όπου γεννιέται ένας τέτοιος σοφός, αυτή η φυλή ευημερεί.» Η υπερφυσική φύση του Βούδα δεν βρίσκεται σε μαγικές δυνάμεις αλλά στη μαγεία της πλήρους καθημερινότητας—το εξαιρετικό επίτευγμα του να είσαι πλήρως παρών, πλήρως ξύπνιος, πλήρως άνθρωπος. Η σπανιότητα που αναφέρεται δεν είναι η σπανιότητα των μονόκερων ή των δράκων αλλά η πολύτιμη σπανιότητα της πλήρους αυθεντικότητας σε έναν κόσμο προσποίησης.

Όταν εμφανίζεται ένα τέτοιο ον, η ίδια η πραγματικότητα φαίνεται να αναπνέει με ανακούφιση. Η ίδια η παρουσία ενός που έχει αφυπνιστεί από το όνειρο του διαχωρισμού υπενθυμίζει σε όλους τους άλλους ότι η αφύπνιση είναι εφικτή, ότι η φυλακή του πόνου δεν έχει πραγματικούς τοίχους, ότι η ελευθερία δεν είναι προορισμός αλλά η φυσική μας κατάσταση, προσωρινά κρυμμένη από σύννεφα σύγχυσης.

Η Αμέτρητη Αξία

«Εκείνος που αποτίει φόρο τιμής σε όσους αξίζουν τιμή... η αξία του δεν μπορεί ποτέ να μετρηθεί από κανέναν.» Στην πράξη της γνήσιας αναγνώρισης και σεβασμού, αυτός που τιμά γίνεται άξιος τιμής. Η αξία που πηγάζει από αυτή την αναγνώριση είναι αμέτρητη όχι επειδή είναι τεράστια αλλά επειδή υπάρχει έξω από το βασίλειο της μέτρησης εντελώς. Ανήκει στη διάσταση όπου η ποιότητα υπερβαίνει την ποσότητα, όπου μια μόνο στιγμή αληθινής κατανόησης υπερτερεί έναντι ζωών συσσωρευμένης γνώσης.

Αυτή η αξία είναι σαν το άρωμα των λουλουδιών—υπάρχει, επηρεάζει όλους όσους το συναντούν, αλλά δεν μπορεί να συλληφθεί ή να αποθηκευτεί. Είναι η φυσική ακτινοβολία μιας καρδιάς που έχει αναγνωρίσει τη δική της φύση Βούδα αντανακλώμενη σε έναν άλλο.

Η Αιώνια Διδασκαλία

Στο τέλος, όλες οι διδασκαλίες οδηγούν στο χωρίς δρόμο μονοπάτι, όλες οι λέξεις δείχνουν προς την άφωνη αλήθεια, όλες οι πρακτικές μας προετοιμάζουν για τη στιγμή που η πρακτική διαλύεται σε καθαρή ύπαρξη. Ο Αφυπνισμένος στέκεται στο κέντρο της ύπαρξης και ταυτόχρονα πουθενά, διδάσκοντας μέσω της παρουσίας του αυτό που δεν μπορεί να διδαχθεί με λόγια, δείχνοντας μέσω της ύπαρξής του αυτό που δεν μπορεί να δειχθεί μέσω της πράξης.

«Ευτυχής είναι η εμφάνιση των αφυπνισμένων, ευτυχής είναι η διδασκαλία του Αληθινού Νόμου, ευτυχής είναι η ειρήνη στην εκκλησία, ευτυχής είναι η αφοσίωση όσων βρίσκονται σε ειρήνη.» Αυτή η ευτυχία δεν είναι η ευτυχία της απόκτησης αλλά της αναγνώρισης, όχι του γίνομαι αλλά του είμαι, όχι του βρίσκω αλλά του συνειδητοποιώ αυτό που ποτέ δεν χάθηκε.

Ο χωρίς δρόμο συνεχίζει να βαδίζει το χωρίς δρόμο μονοπάτι, αφήνοντας κανένα αποτύπωμα αλλά δείχνοντας τον δρόμο σε όλους όσους έχουν μάτια να δουν. Στη σιωπή αυτής της διδασκαλίας, στην κενότητα αυτής της πληρότητας, ο αναζητητής ανακαλύπτει ότι πάντα ήταν αυτό που αναζητούσε, ότι ο Βούδας που αναζητούσε έξω ήταν πάντα ο Βούδας μέσα, περιμένοντας υπομονετικά στον χώρο ανάμεσα στις σκέψεις για να ανατείλει η αναγνώριση σαν την ανατολή του ηλίου μετά την πιο μακριά νύχτα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

FOUNDATION FOR THE STUDY OF ESOTERISM

TAOΪSM

BUDDHISM

Chapter 14. The Buddha (The Awakened)

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright