CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Mystical Unity of Reality and Consciousness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 22 June, 2025

FOUNDATION FOR THE STUDY OF ESOTERISM

THE ORDER OF THE ANCIENTS

For thousands of years there have been (always, in every age) Wise Men who have Awakened to Reality, beyond all limited perception, beyond the mind and intellect, beyond the external senses. People who Understand and Practically Experience the True Nature, the Real Essence of Existence, of Human Existence which, being Invisible, Limitless, Eternal and Free, comes and "connects" with the body and performs specific functions through specific functional, energy centers of the human being body. Humans Experiencing and Becoming One with What Humans Call Reality, Uncreated, God, etc.

Of These Men, the people around us know few, those whose Experiential Teaching became External Teaching, Theory, Dogma and in whose Name religious organizations, communities or churches were created and an external worship is held (supposedly at their command) which it can, in addition to beliefs, ways of behavior and life, also include rituals, sacred acts, mysteries, etc.

In reality, These few well-known, founders of religions, Orpheus, Lao Tzu, the Masters of Vedanta and Yoga, Buddha, Jesus, the Prophet, up to the modern Krishnamurti (whose work is "continued" by some) have not absolutely nothing to do with what their "fans" present. The True Buddha, the True Christ, for example, have nothing to do with what Buddhism of all Schools presents, or Christianity of all Creeds, respectively. In fact, Divine Men such as Buddha or Christ, already in life had overcome the perception of duality, ego and thought, in which ordinary people operate, and not only had, In Life, Universal Consciousness, but this Universal Consciousness It deepened so much that in the end it was lost as a "perception" in the Absolute that is Beyond All Perception. This is the true "meaning" of Buddha's Enlightenment or Christ's union with God (who said "I and the Father are one"). Thus, practically and logically and "historically", even from the time when These Divine Men walked the earth, there "was" no Buddha and no Christ apart from the Absolute, which is the Basis of All. To which Buddha do Buddhists address themselves? And to which Christ do Christians turn? There is only the Absolute which from time to time Manifests itself in human history, like Orpheus, Buddha or Christ, only to be absorbed back into the Absolute (as we perceive it). All those who worship Buddha, Christ, or anyone else, are in fact worshiping the idol they have made in their own minds, or the body of information agreed upon by its followers. They are real idolaters (for even the "images of the mind are idols") and their hypocrites pretend to be pious. Their "godliness" shows in their works.

_____

In fact, there have been thousands of people who have Experienced the Absolute, who have Awakened to Reality, even though they are not known in fabricated human history. In every age there are Enlightened People, or Sacred Communities, dedicated to the Work of Awakening. Experience is passed on from hand to hand, from teacher to student, and this is the Real Sacred Tradition. On the contrary, all human organizations, religions, churches, communities, beyond the purely intellectual doctrine, do not know the Practical Path of Enlightenment or Deification. They talk about it, about Meditation, about Prayer, about Spiritual Development, but nobody ever gets anywhere. The result is seen in the spiritual level of the people and the social condition that exists throughout the planet. Ignorance, selfishness, strife, violence and war in every form.

From very long ago, even from pre-Christian times, there are people, special people, dedicated to the Truth, to the Work of Awakening to Reality, who Understand that the Absolute that Manifests and Speaks through Sages like Buddha or Christ, is not Approached by Perception, it does not become a basis for a theoretical teaching or for a dogmatic catechism and it is not worshiped by external means. Within us is the Truth, Within us we must Experience the Truth, Understanding our True Nature and not outside, in religions, teachings, religious organizations or sacred rituals and actions. These people, often working independently of each other, communicate on a spiritual level and Merge into One Consciousness and Experience and Understand the Oneness of Existence. Thus, the many currents of the Sacred Tradition unite (as the rivers unite in the sea and become one with the sea) in One Unique Sacred Tradition. Within this Sacred Tradition that is already beginning to manifest itself clearly from the pre-Christian centuries, the Truth is Preserved and Transmitted, not as intellect, intellectual information but as a Practical Indication for the Awakening to Reality, Indication with Spiritual Influence, the Sacred Word, Symbols or Movements. But real things, which have an effect and lead to the Experience of Reality and not to an imaginary worship of an "idea", an idol. This is the Order of the Ancients. It encloses within itself every True Man who has Awakened to Reality and Become One with That which is Beyond All Perception (by dissolving all limited perception, all ego). The Awakened Ones Merge with the Universal, Become Expressive of the Universal as they manifest in the outer world, and Dissolve into the Absolute Real as they withdraw from the outer world. Thus the Order, in reality, Represents the Living Reality, the Unseen Manifested in the outer world. It is a Living Community, created by Nature, by Life. It is not a religion, it is not a religious community. It is not and has no teaching, beyond reference to real things and real events. Often, at times, it does not even have an overt external public action. But the Flame of Truth Never Extinguishes and is always Transmitted through human time.

Why are we talking about all this today? Because it is a time of confusion and ignorance, misunderstanding and distortion of Spiritual Truth. The Truth must be Heard, Shown, Experienced. The True Religion, the Only True Religion, is the Religion of Experience. Here, Now, in Real Time, to Immediately See what is really happening, to dissolve illusions and limitations, to Free ourselves in the Space of Reality, to Awaken to Reality. It is for this reason that within the Current, the Order of the Ancients (those who "represent" it today) created the Foundation for the Study of Esotericism, to restore, to the extent of the powers of the people who work here, the Truth, which is an Experiential Approach of Reality and not theoretical teaching, theory, or external worship. Although we use the word, in speeches or in articles, we do it not to expose some theory about Reality, man, life, but precisely to dispel the misunderstandings, the myths that people have made, in spiritual, religious , or philosophical level.

_____

Truth is not something you experience. Anyone who says this knows nothing. Another thing is to "experience the Truth." Truth exists when illusions and limitations dissolve. This is the only "truth" that can be communicated on a mental level. But this is purely practical work. The "how" is not something to be intellectually understood and applied after the fact. Such "knowledge" could be recorded in text and shared with stakeholders. The "how" is something we do. And to do something, to really act, you have to do it here, now, in real time, with specific behavior. It's not something you have to think about or imagine. You either do it or you don't. But in order for someone to Act, to Act Correctly, he needs to recognize what is, what is happening. And to do this he must Observe Carefully, he must See. To truly see, directly and not through limitations or filters of perception, or beliefs, but here, now, what is. This means quite simply that he must recognize the various functions we perform as beings within the body and understand exactly what each function does. Only thus does the Vision of Reality become clear. Reality is not what we think, what we feel, or what we perceive with the external senses. The First Step is precisely the dissolution of all limitations, not only of the beliefs we have but also of the very root of individuality, the "observer". It is the Understanding that Reality Is One, Without observer, observed, One Infinite Unified Perception, the Awareness of the Oneness of Existence. The theoretical description here is not enough to indicate what we are saying. We need to do it practically. Let's do it. This is all we can actually convey and this is the Foundation's Work. We talk about what we have understood, experienced and suggest to anyone who is interested to do it themselves. It remains to be established by someone, personally, practically, if all this is true. Nothing else.

_____

In order to be able to precisely codify this Work, in the Form of Hints, with the word (which dispels misunderstandings and delusions) but above all with practical hints, we created the Academy of Esoterism which has precisely a more specialized task within the Foundation.

 


...

ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

Εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχουν (πάντα, σε κάθε εποχή) Σοφοί Άνθρωποι που Αφυπνίζονται στην Πραγματικότητα, πέρα από κάθε περιορισμένη αντίληψη, πέρα από τον νου και την διανόηση, πέρα από τις εξωτερικές αισθήσεις. Άνθρωποι που Κατανοούν και Βιώνουν Έμπρακτα την Αληθινή Φύση, την Πραγματική Ουσία της Ύπαρξης, της Ανθρώπινης Ύπαρξης που όντας Αόρατη, Απεριόριστη, Αιώνια κι Ελεύθερη, έρχεται και «συνδέεται» με το σώμα και επιτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες μέσα από συγκεκριμένα λειτουργικά, ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου σώματος. Άνθρωποι που Βιώνουν και Γίνονται ένα με Αυτό που αποκαλούν οι άνθρωποι Πραγματικότητα, Αδημιούργητο, Άκτιστο, Θεό, κλπ.
Από Αυτούς τους Ανθρώπους, οι άνθρωποι γύρω μας γνωρίζουν λίγους, αυτούς που η Βιωματική Διδασκαλία τους έγινε Εξωτερική Διδασκαλία, Θεωρία, Δόγμα και στο Όνομα των οποίων δημιουργήθηκαν θρησκευτικοί οργανισμοί, κοινότητες ή εκκλησίες και τελείται (υποτίθεται κατ’ εντολήν τους) μια εξωτερική λατρεία που μπορεί, πέρα από πεποιθήσεις, τρόπους συμπεριφοράς και ζωής, να περιλαμβάνει και τελετουργίες, ιερές πράξεις, μυστήρια, κλπ.
Στην πραγματικότητα Αυτοί οι λίγοι γνωστοί, ιδρυτές θρησκειών, ο Ορφέας, ο Λάο Τσε, οι Δάσκαλοι της Βεδάντα και της Γιόγκα, ο Βούδας, ο Ιησούς, ο Προφήτης, μέχρι τον σύγχρονο Κρισναμούρτι (του οποίου το έργο «συνεχίζουν» κάποιοι) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό που παρουσιάζουν οι «οπαδοί» τους. Ο Αληθινός Βούδας, ο Αληθινός Χριστός, για παράδειγμα, δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που παρουσιάζει ο Βουδισμός όλων των Σχολών, ή ο Χριστιανισμός όλων των Δογμάτων, αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα Θείοι Άνδρες όπως ο Βούδας ή ο Χριστός, ήδη εν ζωή είχαν ξεπεράσει την αντίληψη της δυαδικότητας, το εγώ και την σκέψη, στην οποία λειτουργούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, κι όχι μόνο είχαν, Εν Ζωή, Παγκόσμια Συνείδηση, αλλά αυτή η Παγκόσμια Συνείδηση Βάθυνε τόσο πολύ που στο τέλος χάθηκε σαν «αντίληψη» μέσα στο Απόλυτο που Είναι Πέρα από Κάθε Αντίληψη. Αυτό είναι το πραγματικό «νόημα» της Φώτισης του Βούδα ή της ένωσης με τον Θεό του Χριστού (που είπε «εγώ κι ο Πατήρ έν εσμέν»). Έτσι, πρακτικά και λογικά και «ιστορικά», ήδη από την εποχή που Αυτοί οι Θείοι Άνδρες περπατούσαν στη γη, δεν «υπήρχε» κανένας Βούδας και κανένας Χριστός ξεχωριστοί από το Απόλυτο, που Είναι η Βάση του Παντός. Σε ποιόν Βούδα απευθύνονται οι βουδιστές; Και σε ποιόν Χριστό απευθύνονται οι χριστιανοί; Υπάρχει Μόνο το Απόλυτο που από καιρό σε καιρό Εκδηλώνεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, σαν Ορφέας, Βούδας ή Χριστός, για να Απορροφηθεί πάλι πίσω στο Απόλυτο (όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς). Όλοι αυτοί που λατρεύουν τον Βούδα, τον Χριστό ή οποιονδήποτε άλλον, στην πραγματικότητα, λατρεύουν το είδωλο που έφτιαξαν με τον νου τους, ή το σύνολο των πληροφοριών στο οποίο έχουν συμφωνήσει οι οπαδοί του. Είναι πραγματικοί ειδωλολάτρες (γιατί κι οι «εικόνες του νου είδωλα είναι) και παριστάνουν οι υποκριτές τους ευσεβείς. Η «ευσέβειά» τους φαίνεται στα έργα τους.
_____

Στην πραγματικότητα έχουν υπάρξει χιλιάδες άνθρωποι που Βίωσαν το Απόλυτο, που Αφυπνίστηκαν στην Πραγματικότητα, κι ας μην είναι γνωστοί στην κατασκευασμένη ανθρώπινη ιστορία. Σε κάθε εποχή υπάρχουν Φωτισμένοι Άνθρωποι, ή Ιερές Κοινότητες, που είναι αφιερωμένες στο Έργο της Αφύπνισης. Η Εμπειρία μεταδίδεται χέρι με χέρι, από δάσκαλο σε μαθητή, κι αυτή είναι η Πραγματική Ιερή Παράδοση. Αντίθετα, όλοι οι ανθρώπινοι οργανισμοί, θρησκείες, εκκλησίες, κοινότητες, πέρα από το καθαρά διανοητικό δόγμα, δεν γνωρίζουν τον Έμπρακτο Δρόμο της Φώτισης ή της Θέωσης. Μιλούν για αυτά, για τον Διαλογισμό, για την Προσευχή, για την Πνευματική Ανάπτυξη, αλλά ποτέ, κανένας, δεν φτάνει πουθενά. Το αποτέλεσμα φαίνεται στο πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και στην κοινωνική κατάσταση που υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ημιμάθεια, εγωισμός, διαμάχη, βία και πόλεμος σε κάθε μορφή.
Από πολύ παλιά, ήδη από την προχριστιανική εποχή, υπάρχουν άνθρωποι, ιδιαίτεροι άνθρωποι, αφιερωμένοι στην Αλήθεια, στο Έργο της Αφύπνισης στην Πραγματικότητα, που Κατανοούν ότι το Απόλυτο που Εκδηλώνεται και Μιλά μέσα από Σοφούς όπως ο Βούδας ή ο Χριστός, δεν Προσεγγίζεται με την Αντίληψη, δεν γίνεται βάση για μια θεωρητική διδασκαλία ή για μια δογματική κατήχηση και δεν λατρεύεται με εξωτερικά μέσα. Μέσα μας Είναι η Αλήθεια, Μέσα μας πρέπει να Βιώσουμε την Αλήθεια, Κατανοώντας την Πραγματική Φύση μας κι όχι έξω, σε θρησκείες, διδασκαλίες, θρησκευτικούς οργανισμούς ή ιερές τελετουργίες και πράξεις. Αυτοί οι άνθρωποι, εργαζόμενοι πολλές φορές ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, επικοινωνούν σε πνευματικό επίπεδο και Συγχωνεύονται σε Μία Συνείδηση και Βιώνουν και Κατανοούν την Ενότητα της Ύπαρξης. Έτσι το πολλά ρεύματα της Ιερής Παράδοσης ενώνονται (όπως ενώνονται τα ποτάμια στην θάλασσα και γίνονται ένα με την θάλασσα) σε Μία Μοναδική Ιερή Παράδοση. Μέσα σε αυτή την Ιερή Παράδοση που ήδη αρχίζει να εκδηλώνεται με σαφήνεια από τους προχριστιανικούς αιώνες Διαφυλάσσεται και Μεταδίδεται η Αλήθεια, όχι σαν διανόημα, διανοητική πληροφορία αλλά σαν Πρακτική Υπόδειξη για την Αφύπνιση στην Πραγματικότητα, Υπόδειξη με την Πνευματική Επήρεια, τον Ιερό Λόγο, Σύμβολα ή Κινήσεις. Πράγματα όμως αληθινά, που έχουν αποτέλεσμα και Οδηγούν στο Βίωμα της Πραγματικότητας κι όχι σε μια φανταστική λατρεία μιας «ιδέας», ενός ειδώλου. Αυτό είναι το Τάγμα των Αρχαίων. Περικλείνει Μέσα του κάθε Γνήσιο Άνθρωπο που Αφυπνίσθηκε στην Πραγματικότητα κι Έγινε Ένα με Αυτό που Είναι Πέρα από Κάθε Αντίληψη (με την διάλυση κάθε περιορισμένης αντίληψης, κάθε εγώ). Αυτοί που Αφυπνίσθηκαν Συγχωνεύονται με το Παγκόσμιο, Γίνονται Εκφραστές του Παγκόσμιου όσο εκδηλώνονται στον εξωτερικό κόσμο και Διαλύονται στο Απόλυτο Πραγματικό όταν αποσσύρονται από τον εξωτερικό κόσμο. Έτσι το Τάγμα, στην πραγματικότητα, Εκπροσωπεί την Ζωντανή Πραγματικότητα, το Αόρατο που Εκδηλώνεται στον εξωτερικό κόσμο. Είναι μια Ζωντανή Κοινότητα, δημιουργημένη από την Φύση, από την Ζωή. Δεν είναι μια θρησκεία, δεν είναι θρησκευτική κοινότητα. Δεν είναι και δεν έχει διδασκαλία, πέρα από την αναφορά σε αληθινά πράγματα και πραγματικά γεγονότα. Συχνά, κάποιες εποχές, δεν έχει καν φανερή εξωτερική δημόσια δράση. Αλλά η Φλόγα της Αλήθειας δεν Σβήνει Ποτέ και πάντα Μεταδίδεται μέσα στον ανθρώπινο χρόνο.
Γιατί μιλάμε σήμερα για όλα αυτά; Επειδή είναι μια εποχή σύγχυσης και αμάθειας, παρεξήγησης και διαστρέβλωσης της Πνευματικής Αλήθειας. Πρέπει να Ακουσθεί η Αλήθεια, να Δειχθεί, να Βιωθεί. Η Αληθινή Θρησκεία, η Μόνη Αληθινή Θρησκεία, είναι η Θρησκεία του Βιώματος. Εδώ, Τώρα, στον Πραγματικό Χρόνο, να Δούμε Άμεσα αυτό που συμβαίνει πραγματικά, να διαλύσουμε αυταπάτες και περιορισμούς, να Απελευθερωθούμε στον Χώρο της Πραγματικότητας, να Αφυπνισθούμε στην Πραγματικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που μέσα στο Ρεύμα, το Τάγμα των Αρχαίων (αυτοί που το «εκπροσωπούν» σήμερα) δημιούργησε το Ίδρυμα Μελέτης του Εσωτερισμού, για να αποκαταστήσει, στο μέτρο των δυνάμεων των ανθρώπων που εργάζονται εδώ, την Αλήθεια, που είναι Βιωματική Προσέγγιση της Πραγματικότητας κι όχι θεωρητική διδασκαλία, θεωρία, ή εξωτερική λατρεία. Αν και χρησιμοποιούμε τον λόγο, σε ομιλίες ή σε άρθρα, το κάνουμε όχι για να εκθέσουμε κάποια θεωρία για την Πραγματικότητα, τον άνθρωπο, την ζωή, αλλά ακριβώς για να διαλύσουμε τις παρεξηγήσεις, τους μύθους που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι, σε πνευματικό, θρησκευτικό, ή φιλοσοφικό επίπεδο.
_____

Η Αλήθεια δεν είναι κάτι που βιώνεις. Όποιος το λέει αυτό δεν γνωρίζει τίποτα. Άλλο πράγμα σημαίνει «να βιώσουμε την Αλήθεια». Η Αλήθεια υπάρχει όταν διαλύονται οι αυταπάτες κι οι περιορισμοί. Αυτή είναι η μόνη «αλήθεια» που μπορεί να μεταδοθεί σε διανοητικό επίπεδο. Αλλά αυτό είναι καθαρά πρακτικό έργο. Το «πως» δεν είναι κάτι που πρέπει να κατανοήσουμε διανοητικά και να εφαρμόσουμε εκ των υστέρων. Μια τέτοια «γνώση» θα μπορούσε να καταγραφεί σε κείμενο και να μοιραστεί στους ενδιαφερόμενους. Το «πως» είναι κάτι που κάνουμε. Και για να κάνεις κάτι, για να δράσεις πραγματικά, πρέπει να το κάνεις εδώ, τώρα, σε πραγματικό χρόνο, με συγκεκριμένη συμπεριφορά. Δεν είναι κάτι που πρέπει να σκεφτείς ή να φανταστείς. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Για να Δράσει όμως κάποιος, να Δράσει Ορθά, χρειάζεται να αναγνωρίσει αυτό που είναι, αυτό που συμβαίνει. Και για να το κάνει αυτό πρέπει να Παρατηρεί με Προσοχή, πρέπει να Δει. Να Δει πραγματικά, άμεσα κι όχι μέσα από περιορισμούς ή φίλτρα αντίληψης, ή πεποιθήσεις, αλλά εδώ, τώρα, αυτό που είναι. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι πρέπει να αναγνωρίσει τις διάφορες λειτουργίες που επιτελούμε σαν όντα μέσα στο σώμα και να κατανοήσει τι ακριβώς κάνει η κάθε λειτουργία. Έτσι μονάχα ξεκαθαρίζει η Όραση της Πραγματικότητας. Η Πραγματικότητα δεν είναι ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι συναισθανόμαστε, ή ό,τι συλλαμβάνουμε με τις εξωτερικές αισθήσεις. Το Πρώτο Βήμα είναι ακριβώς η διάλυση όλων των περιορισμών, όχι μόνο των πεποιθήσεων που έχουμε αλλά και της ίδιας της ρίζας της ατομικότητας, του «παρατηρητή». Είναι η Κατανόηση ότι η Πραγματικότητα Είναι Μία, Χωρίς παρατηρητή, παρατηρούμενο, Μία Απέραντη Ενοποιημένη Αντίληψη, η Επίγνωση της Ενότητας της Ύπαρξης. Η θεωρητική περιγραφή εδώ δεν είναι αρκετή για να υποδείξουμε αυτό που λέμε. Χρειάζεται να το κάνουμε πρακτικά. Να το κάνουμε. Αυτό είναι το μόνο που μπορούμε ουσιαστικά να μεταδώσουμε κι αυτό είναι το Έργο του Ιδρύματος. Μιλάμε για αυτό που έχουμε κατανοήσει, έχουμε βιώσει κι υποδεικνύουμε σε όποιον ενδιαφέρεται να το κάνει κι ο ίδιος. Μένει να διαπιστώσει κάποιος, προσωπικά, πρακτικά, αν ισχύουν όλα αυτά. Τίποτα άλλο.
_____

Για να μπορέσουμε ακριβώς να κωδικοποιήσουμε αυτή την Εργασία, σε Μορφή Υποδείξεων, με τον λόγο (που διαλύει τις παρεξηγήσεις και τις αυταπάτες) αλλά κυρίως με πρακτικές υποδείξεις, δημιουργήσαμε την Ακαδημία Εσωτερισμού που έχει ακριβώς ένα πιο ειδικευμένο έργο μέσα στο Ίδρυμα.


Created with Artisteer
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning

14. The Flame of True Learning

 

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

 

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

 

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

 

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

 

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

 

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

 

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

 

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

 

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

 

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

 

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

 

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

 

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

 

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

 

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

 

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

 

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

 

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

 

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
The Shadow of Selfishness: A Mystical Reflection
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~