ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ
ΑΡΧΑΙΩΝ
Εδώ και χιλιάδες χρόνια υπάρχουν (πάντα, σε κάθε εποχή) Σοφοί Άνθρωποι που
Αφυπνίζονται στην Πραγματικότητα, πέρα από κάθε περιορισμένη αντίληψη, πέρα από
τον νου και την διανόηση, πέρα από τις εξωτερικές αισθήσεις. Άνθρωποι που
Κατανοούν και Βιώνουν Έμπρακτα την Αληθινή Φύση, την Πραγματική Ουσία της
Ύπαρξης, της Ανθρώπινης Ύπαρξης που όντας Αόρατη, Απεριόριστη, Αιώνια κι
Ελεύθερη, έρχεται και «συνδέεται» με το σώμα και επιτελεί συγκεκριμένες
λειτουργίες μέσα από συγκεκριμένα λειτουργικά, ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου
σώματος. Άνθρωποι που Βιώνουν και Γίνονται ένα με Αυτό που αποκαλούν οι
άνθρωποι Πραγματικότητα, Αδημιούργητο, Άκτιστο, Θεό, κλπ.
Από Αυτούς τους Ανθρώπους, οι άνθρωποι γύρω μας γνωρίζουν λίγους, αυτούς
που η Βιωματική Διδασκαλία τους έγινε Εξωτερική Διδασκαλία, Θεωρία, Δόγμα και
στο Όνομα των οποίων δημιουργήθηκαν θρησκευτικοί οργανισμοί, κοινότητες ή
εκκλησίες και τελείται (υποτίθεται κατ’ εντολήν τους) μια εξωτερική λατρεία που
μπορεί, πέρα από πεποιθήσεις, τρόπους συμπεριφοράς και ζωής, να περιλαμβάνει
και τελετουργίες, ιερές πράξεις, μυστήρια, κλπ.
Στην πραγματικότητα Αυτοί οι λίγοι γνωστοί, ιδρυτές θρησκειών, ο Ορφέας, ο
Λάο Τσε, οι Δάσκαλοι της Βεδάντα και της Γιόγκα, ο Βούδας, ο Ιησούς, ο
Προφήτης, μέχρι τον σύγχρονο Κρισναμούρτι (του οποίου το έργο «συνεχίζουν»
κάποιοι) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό που παρουσιάζουν οι «οπαδοί»
τους. Ο Αληθινός Βούδας, ο Αληθινός Χριστός, για παράδειγμα, δεν έχουν καμία
σχέση με αυτό που παρουσιάζει ο Βουδισμός όλων των Σχολών, ή ο Χριστιανισμός
όλων των Δογμάτων, αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα Θείοι Άνδρες όπως ο Βούδας ή
ο Χριστός, ήδη εν ζωή είχαν ξεπεράσει την αντίληψη της δυαδικότητας, το εγώ και
την σκέψη, στην οποία λειτουργούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, κι όχι μόνο είχαν,
Εν Ζωή, Παγκόσμια Συνείδηση, αλλά αυτή η Παγκόσμια Συνείδηση Βάθυνε τόσο πολύ
που στο τέλος χάθηκε σαν «αντίληψη» μέσα στο Απόλυτο που Είναι Πέρα από Κάθε
Αντίληψη. Αυτό είναι το πραγματικό «νόημα» της Φώτισης του Βούδα ή της ένωσης
με τον Θεό του Χριστού (που είπε «εγώ κι ο Πατήρ έν εσμέν»). Έτσι, πρακτικά και
λογικά και «ιστορικά», ήδη από την εποχή που Αυτοί οι Θείοι Άνδρες περπατούσαν
στη γη, δεν «υπήρχε» κανένας Βούδας και κανένας Χριστός ξεχωριστοί από το
Απόλυτο, που Είναι η Βάση του Παντός. Σε ποιόν Βούδα απευθύνονται οι βουδιστές;
Και σε ποιόν Χριστό απευθύνονται οι χριστιανοί; Υπάρχει Μόνο το Απόλυτο που από
καιρό σε καιρό Εκδηλώνεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, σαν Ορφέας, Βούδας ή
Χριστός, για να Απορροφηθεί πάλι πίσω στο Απόλυτο (όπως το αντιλαμβανόμαστε
εμείς). Όλοι αυτοί που λατρεύουν τον Βούδα, τον Χριστό ή οποιονδήποτε άλλον,
στην πραγματικότητα, λατρεύουν το είδωλο που έφτιαξαν με τον νου τους, ή το
σύνολο των πληροφοριών στο οποίο έχουν συμφωνήσει οι οπαδοί του. Είναι
πραγματικοί ειδωλολάτρες (γιατί κι οι «εικόνες του νου είδωλα είναι) και
παριστάνουν οι υποκριτές τους ευσεβείς. Η «ευσέβειά» τους φαίνεται στα έργα
τους.
_____
Στην πραγματικότητα έχουν υπάρξει χιλιάδες άνθρωποι που Βίωσαν το Απόλυτο,
που Αφυπνίστηκαν στην Πραγματικότητα, κι ας μην είναι γνωστοί στην
κατασκευασμένη ανθρώπινη ιστορία. Σε κάθε εποχή υπάρχουν Φωτισμένοι Άνθρωποι, ή
Ιερές Κοινότητες, που είναι αφιερωμένες στο Έργο της Αφύπνισης. Η Εμπειρία
μεταδίδεται χέρι με χέρι, από δάσκαλο σε μαθητή, κι αυτή είναι η Πραγματική
Ιερή Παράδοση. Αντίθετα, όλοι οι ανθρώπινοι οργανισμοί, θρησκείες, εκκλησίες,
κοινότητες, πέρα από το καθαρά διανοητικό δόγμα, δεν γνωρίζουν τον Έμπρακτο
Δρόμο της Φώτισης ή της Θέωσης. Μιλούν για αυτά, για τον Διαλογισμό, για την Προσευχή,
για την Πνευματική Ανάπτυξη, αλλά ποτέ, κανένας, δεν φτάνει πουθενά. Το
αποτέλεσμα φαίνεται στο πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και στην κοινωνική
κατάσταση που υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ημιμάθεια, εγωισμός, διαμάχη,
βία και πόλεμος σε κάθε μορφή.
Από πολύ παλιά, ήδη από την προχριστιανική εποχή, υπάρχουν άνθρωποι,
ιδιαίτεροι άνθρωποι, αφιερωμένοι στην Αλήθεια, στο Έργο της Αφύπνισης στην
Πραγματικότητα, που Κατανοούν ότι το Απόλυτο που Εκδηλώνεται και Μιλά μέσα από
Σοφούς όπως ο Βούδας ή ο Χριστός, δεν Προσεγγίζεται με την Αντίληψη, δεν
γίνεται βάση για μια θεωρητική διδασκαλία ή για μια δογματική κατήχηση και δεν
λατρεύεται με εξωτερικά μέσα. Μέσα μας Είναι η Αλήθεια, Μέσα μας πρέπει να
Βιώσουμε την Αλήθεια, Κατανοώντας την Πραγματική Φύση μας κι όχι έξω, σε
θρησκείες, διδασκαλίες, θρησκευτικούς οργανισμούς ή ιερές τελετουργίες και
πράξεις. Αυτοί οι άνθρωποι, εργαζόμενοι πολλές φορές ανεξάρτητα ο ένας από τον
άλλον, επικοινωνούν σε πνευματικό επίπεδο και Συγχωνεύονται σε Μία Συνείδηση
και Βιώνουν και Κατανοούν την Ενότητα της Ύπαρξης. Έτσι το πολλά ρεύματα της Ιερής
Παράδοσης ενώνονται (όπως ενώνονται τα ποτάμια στην θάλασσα και γίνονται ένα με
την θάλασσα) σε Μία Μοναδική Ιερή Παράδοση. Μέσα σε αυτή την Ιερή Παράδοση που
ήδη αρχίζει να εκδηλώνεται με σαφήνεια από τους προχριστιανικούς αιώνες
Διαφυλάσσεται και Μεταδίδεται η Αλήθεια, όχι σαν διανόημα, διανοητική
πληροφορία αλλά σαν Πρακτική Υπόδειξη για την Αφύπνιση στην Πραγματικότητα,
Υπόδειξη με την Πνευματική Επήρεια, τον Ιερό Λόγο, Σύμβολα ή Κινήσεις. Πράγματα
όμως αληθινά, που έχουν αποτέλεσμα και Οδηγούν στο Βίωμα της Πραγματικότητας κι
όχι σε μια φανταστική λατρεία μιας «ιδέας», ενός ειδώλου. Αυτό είναι το Τάγμα
των Αρχαίων. Περικλείνει Μέσα του κάθε Γνήσιο Άνθρωπο που Αφυπνίσθηκε στην
Πραγματικότητα κι Έγινε Ένα με Αυτό που Είναι Πέρα από Κάθε Αντίληψη (με την
διάλυση κάθε περιορισμένης αντίληψης, κάθε εγώ). Αυτοί που Αφυπνίσθηκαν
Συγχωνεύονται με το Παγκόσμιο, Γίνονται Εκφραστές του Παγκόσμιου όσο
εκδηλώνονται στον εξωτερικό κόσμο και Διαλύονται στο Απόλυτο Πραγματικό όταν
αποσσύρονται από τον εξωτερικό κόσμο. Έτσι το Τάγμα, στην πραγματικότητα,
Εκπροσωπεί την Ζωντανή Πραγματικότητα, το Αόρατο που Εκδηλώνεται στον εξωτερικό
κόσμο. Είναι μια Ζωντανή Κοινότητα, δημιουργημένη από την Φύση, από την Ζωή.
Δεν είναι μια θρησκεία, δεν είναι θρησκευτική κοινότητα. Δεν είναι και δεν έχει
διδασκαλία, πέρα από την αναφορά σε αληθινά πράγματα και πραγματικά γεγονότα.
Συχνά, κάποιες εποχές, δεν έχει καν φανερή εξωτερική δημόσια δράση. Αλλά η
Φλόγα της Αλήθειας δεν Σβήνει Ποτέ και πάντα Μεταδίδεται μέσα στον ανθρώπινο
χρόνο.
Γιατί μιλάμε σήμερα για όλα αυτά; Επειδή είναι μια εποχή σύγχυσης και
αμάθειας, παρεξήγησης και διαστρέβλωσης της Πνευματικής Αλήθειας. Πρέπει να
Ακουσθεί η Αλήθεια, να Δειχθεί, να Βιωθεί. Η Αληθινή Θρησκεία, η Μόνη Αληθινή
Θρησκεία, είναι η Θρησκεία του Βιώματος. Εδώ, Τώρα, στον Πραγματικό Χρόνο, να
Δούμε Άμεσα αυτό που συμβαίνει πραγματικά, να διαλύσουμε αυταπάτες και
περιορισμούς, να Απελευθερωθούμε στον Χώρο της Πραγματικότητας, να Αφυπνισθούμε
στην Πραγματικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που μέσα στο Ρεύμα, το Τάγμα των
Αρχαίων (αυτοί που το «εκπροσωπούν» σήμερα) δημιούργησε το Ίδρυμα Μελέτης του
Εσωτερισμού, για να αποκαταστήσει, στο μέτρο των δυνάμεων των ανθρώπων που
εργάζονται εδώ, την Αλήθεια, που είναι Βιωματική Προσέγγιση της Πραγματικότητας
κι όχι θεωρητική διδασκαλία, θεωρία, ή εξωτερική λατρεία. Αν και χρησιμοποιούμε
τον λόγο, σε ομιλίες ή σε άρθρα, το κάνουμε όχι για να εκθέσουμε κάποια θεωρία
για την Πραγματικότητα, τον άνθρωπο, την ζωή, αλλά ακριβώς για να διαλύσουμε τις
παρεξηγήσεις, τους μύθους που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι, σε πνευματικό,
θρησκευτικό, ή φιλοσοφικό επίπεδο.
_____
Η Αλήθεια δεν είναι κάτι που βιώνεις. Όποιος το λέει αυτό δεν γνωρίζει
τίποτα. Άλλο πράγμα σημαίνει «να βιώσουμε την Αλήθεια». Η Αλήθεια υπάρχει όταν
διαλύονται οι αυταπάτες κι οι περιορισμοί. Αυτή είναι η μόνη «αλήθεια» που
μπορεί να μεταδοθεί σε διανοητικό επίπεδο. Αλλά αυτό είναι καθαρά πρακτικό
έργο. Το «πως» δεν είναι κάτι που πρέπει να κατανοήσουμε διανοητικά και να
εφαρμόσουμε εκ των υστέρων. Μια τέτοια «γνώση» θα μπορούσε να καταγραφεί σε
κείμενο και να μοιραστεί στους ενδιαφερόμενους. Το «πως» είναι κάτι που
κάνουμε. Και για να κάνεις κάτι, για να δράσεις πραγματικά, πρέπει να το κάνεις
εδώ, τώρα, σε πραγματικό χρόνο, με συγκεκριμένη συμπεριφορά. Δεν είναι κάτι που
πρέπει να σκεφτείς ή να φανταστείς. Ή το κάνεις ή δεν το κάνεις. Για να Δράσει όμως
κάποιος, να Δράσει Ορθά, χρειάζεται να αναγνωρίσει αυτό που είναι, αυτό που
συμβαίνει. Και για να το κάνει αυτό πρέπει να Παρατηρεί με Προσοχή, πρέπει να
Δει. Να Δει πραγματικά, άμεσα κι όχι μέσα από περιορισμούς ή φίλτρα αντίληψης,
ή πεποιθήσεις, αλλά εδώ, τώρα, αυτό που είναι. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι
πρέπει να αναγνωρίσει τις διάφορες λειτουργίες που επιτελούμε σαν όντα μέσα στο
σώμα και να κατανοήσει τι ακριβώς κάνει η κάθε λειτουργία. Έτσι μονάχα
ξεκαθαρίζει η Όραση της Πραγματικότητας. Η Πραγματικότητα δεν είναι ό,τι
σκεφτόμαστε, ό,τι συναισθανόμαστε, ή ό,τι συλλαμβάνουμε με τις εξωτερικές
αισθήσεις. Το Πρώτο Βήμα είναι ακριβώς η διάλυση όλων των περιορισμών, όχι μόνο
των πεποιθήσεων που έχουμε αλλά και της ίδιας της ρίζας της ατομικότητας, του «παρατηρητή».
Είναι η Κατανόηση ότι η Πραγματικότητα Είναι Μία, Χωρίς παρατηρητή,
παρατηρούμενο, Μία Απέραντη Ενοποιημένη Αντίληψη, η Επίγνωση της Ενότητας της Ύπαρξης.
Η θεωρητική περιγραφή εδώ δεν είναι αρκετή για να υποδείξουμε αυτό που λέμε.
Χρειάζεται να το κάνουμε πρακτικά. Να το κάνουμε. Αυτό είναι το μόνο που
μπορούμε ουσιαστικά να μεταδώσουμε κι αυτό είναι το Έργο του Ιδρύματος. Μιλάμε
για αυτό που έχουμε κατανοήσει, έχουμε βιώσει κι υποδεικνύουμε σε όποιον
ενδιαφέρεται να το κάνει κι ο ίδιος. Μένει να διαπιστώσει κάποιος, προσωπικά,
πρακτικά, αν ισχύουν όλα αυτά. Τίποτα άλλο.
_____
Για να μπορέσουμε ακριβώς να κωδικοποιήσουμε αυτή την Εργασία, σε Μορφή
Υποδείξεων, με τον λόγο (που διαλύει τις παρεξηγήσεις και τις αυταπάτες) αλλά
κυρίως με πρακτικές υποδείξεις, δημιουργήσαμε την Ακαδημία Εσωτερισμού που έχει
ακριβώς ένα πιο ειδικευμένο έργο μέσα στο Ίδρυμα.
