Vedanta Commentaries
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya)
The Illuminated Path: A Mystical Journey Through Atma-Bodha
In the hallowed echoes of ancient wisdom, we find the resonant verses of Atma-Bodha, the Knowledge of the Self. Composed for the seekers who have transcended worldly attachments through austerities and attained a serene and peaceful heart, this treatise illuminates the path to liberation with the torch of knowledge. It calls upon those who are free from cravings and yearn for liberation, guiding them to the ultimate realization of the Self.
The Light of Knowledge: A Beacon for Liberation
"Just as fire is the direct cause for cooking, so without Knowledge no emancipation can be had." This profound metaphor underscores the indispensability of knowledge on the path to liberation. Fire transforms raw ingredients into nourishment, just as the flame of knowledge transforms the soul from the bondage of ignorance to the freedom of enlightenment. All other disciplines and practices, no matter how noble or rigorous, are but supportive acts. The direct means to liberation lies in the acquisition and internalization of self-knowledge.
The journey toward this knowledge is not merely an intellectual exercise but an experiential realization that transcends the boundaries of the mind. It demands a surrender of ego and an embrace of the true nature of the Self. In this pursuit, one must navigate the inner landscapes with the precision of a sage, recognizing that action alone cannot dispel the darkness of ignorance.
The Dissolution of Ignorance
"Action cannot destroy ignorance, for it is not in conflict with or opposed to ignorance. Knowledge does verily destroy ignorance as light destroys deep darkness." In these words lies a timeless truth: action, bound by its own limitations, cannot uproot the ignorance that veils the soul. It is only through the dawning of true knowledge that this ignorance is obliterated, much like the dispelling of darkness by the rising sun.
The ignorance that binds the soul creates a false sense of finiteness. The Self, in its purest form, is infinite and unbound. This ignorance, however, casts shadows that make the infinite appear finite. When the clouds of ignorance part, the true nature of the Self is revealed in its full splendor, much like the sun emerging from behind clouds, illuminating the sky with its radiant light.
The Revelation of the Self
"The Soul appears to be finite because of ignorance. When ignorance is destroyed the Self which does not admit of any multiplicity truly reveals itself by itself: like the Sun when the clouds pass away." The revelation of the Self is an unveiling process where the layers of ignorance are peeled away, revealing the unchanging, infinite essence that is the true nature of the soul. This Self is beyond multiplicity and division, existing in a state of eternal oneness.
This journey is akin to the practice of constant self-reflection and meditation, where knowledge is repeatedly invoked and internalized. This persistent practice purifies the Self, cleansing it of the stains of ignorance. As the muddy water settles and clears, revealing its true clarity, so does the Self, once purified, shine forth in its pristine purity.
The Purification of the Self
"Constant practice of knowledge purifies the Self, stained by ignorance and then disappears itself as the powder of the settles down after it has cleansed the muddy water." The process of self-purification is both gradual and profound. It involves the consistent application of knowledge, which acts as a cleansing agent, purging the soul of ignorance. Once this purification is complete, the knowledge itself dissolves, having served its purpose, much like the powder that settles after cleansing muddy water.
In this mystical journey, the seeker transforms from a state of bondage to one of liberation. The realization of the Self is not a mere intellectual understanding but an awakening to the inherent divinity within. This realization transcends the dualities of existence, ushering the seeker into the realm of eternal peace and bliss.
The Mystical Union
Atma-Bodha is not just a treatise; it is an invitation to a mystical union with the Self. It beckons the seeker to transcend the transient and embrace the eternal. It guides through the labyrinth of ignorance to the sanctuary of self-realization, where the soul rests in its true nature, unbound and infinite.
This journey is deeply personal and profoundly transformative. It calls for the courage to look within, the wisdom to discern the real from the unreal, and the unwavering commitment to pursue the path of knowledge. As one treads this path, the illusions of finiteness dissolve, revealing the boundless, radiant Self, the ultimate reality that lies beyond the veil of ignorance.
In the serene silence of self-realization, the seeker merges with the infinite, where all distinctions fade, and only the oneness of the Self remains. This is the essence of Atma-Bodha, the sublime knowledge that leads to liberation, the ultimate truth that sets the soul free.
(Atma Bodha 1-5)
…
Το Φωτισμένο Μονοπάτι: Ένα μυστικιστικό ταξίδι μέσω του Atma-Bodha
Στους αγιασμένους απόηχους της αρχαίας σοφίας, βρίσκουμε τους ηχηρούς στίχους του Atma-Bodha, της Γνώσης του Εαυτού. Αυτή η πραγματεία, που δημιουργήθηκε για τους αναζητητές που έχουν υπερβεί τις εγκόσμιες προσκολλήσεις μέσω λιτότητας και έχουν αποκτήσει μια γαλήνια και ήσυχη καρδιά, φωτίζει το μονοπάτι προς την απελευθέρωση με τη δάδα της γνώσης. Καλεί αυτούς που είναι απαλλαγμένοι από πόθους και λαχταρούν για απελευθέρωση, οδηγώντας τους στην τελική συνειδητοποίηση του Εαυτού.
Το Φως της Γνώσης: Ένας φάρος για την απελευθέρωση
«Όπως η φωτιά είναι η άμεση αιτία για το μαγείρεμα, έτσι χωρίς τη Γνώση δεν μπορεί να υπάρξει χειραφέτηση». Αυτή η βαθιά μεταφορά υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της γνώσης στην πορεία προς την απελευθέρωση. Η φωτιά μετατρέπει τις πρώτες ύλες σε τροφή, όπως η φλόγα της γνώσης μεταμορφώνει την ψυχή από τη σκλαβιά της άγνοιας στην ελευθερία της φώτισης. Όλες οι άλλες πειθαρχίες και πρακτικές, ανεξάρτητα από το πόσο ευγενείς ή αυστηρές είναι, δεν είναι παρά υποστηρικτικές πράξεις. Το άμεσο μέσο για την απελευθέρωση βρίσκεται στην απόκτηση και εσωτερίκευση της αυτογνωσίας.
Το ταξίδι προς αυτή τη γνώση δεν είναι απλώς μια διανοητική άσκηση, αλλά μια βιωματική συνειδητοποίηση που ξεπερνά τα όρια του νου. Απαιτεί μια παράδοση του εγώ και μια αγκαλιά της αληθινής φύσης του Εαυτού. Σε αυτή την επιδίωξη, πρέπει κανείς να περιηγηθεί στα εσωτερικά τοπία με την ακρίβεια ενός σοφού, αναγνωρίζοντας ότι η δράση από μόνη της δεν μπορεί να διαλύσει το σκοτάδι της άγνοιας.
Η διάλυση της άγνοιας
"Η δράση δεν μπορεί να καταστρέψει την άγνοια, γιατί δεν έρχεται σε σύγκρουση ή αντίθεση με την άγνοια. Η γνώση καταστρέφει πραγματικά την άγνοια όπως το φως καταστρέφει το βαθύ σκοτάδι." Σε αυτά τα λόγια βρίσκεται μια διαχρονική αλήθεια: η δράση, δεσμευμένη από τους δικούς της περιορισμούς, δεν μπορεί να ξεριζώσει την άγνοια που καλύπτει την ψυχή. Μόνο μέσα από την ανατολή της αληθινής γνώσης αυτή η άγνοια εξαλείφεται, όπως και η διάλυση του σκότους από τον ανατέλλοντα ήλιο.
Η άγνοια που δένει την ψυχή δημιουργεί μια ψευδή αίσθηση πεπερασμένου. Ο Εαυτός, στην πιο αγνή του μορφή, είναι άπειρος και αδέσμευτος. Αυτή η άγνοια, όμως, ρίχνει σκιές που κάνουν το άπειρο να φαίνεται πεπερασμένο. Όταν τα σύννεφα της άγνοιας αποχωρίζονται, η αληθινή φύση του Εαυτού αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, σαν τον ήλιο που αναδύεται πίσω από τα σύννεφα, φωτίζοντας τον ουρανό με το λαμπερό φως του.
Η Αποκάλυψη του Εαυτού
"Η Ψυχή φαίνεται να είναι πεπερασμένη λόγω άγνοιας. Όταν η άγνοια καταστρέφεται, ο Εαυτός που δεν παραδέχεται καμία πολλαπλότητα αποκαλύπτεται αληθινά από μόνος του: όπως ο Ήλιος όταν τα σύννεφα περνούν." Η αποκάλυψη του Εαυτού είναι μια αποκαλυπτική διαδικασία όπου τα στρώματα της άγνοιας ξεφλουδίζονται, αποκαλύπτοντας την αμετάβλητη, άπειρη ουσία που είναι η αληθινή φύση της ψυχής. Αυτός ο Εαυτός είναι πέρα από την πολλαπλότητα και τη διαίρεση, υπάρχει σε μια κατάσταση αιώνιας ενότητας.
Αυτό το ταξίδι μοιάζει με την πρακτική του συνεχούς αυτοστοχασμού και διαλογισμού, όπου η γνώση επικαλείται και εσωτερικεύεται επανειλημμένα. Αυτή η επίμονη πρακτική εξαγνίζει τον Εαυτό, καθαρίζοντας τον από τους λεκέδες της άγνοιας. Καθώς το λασπωμένο νερό κατακάθεται και καθαρίζει, αποκαλύπτοντας την αληθινή του διαύγεια, έτσι και ο Εαυτός, αφού καθαριστεί, λάμπει στην παρθένα αγνότητά του.
Η Κάθαρση του Εαυτού
«Η συνεχής εξάσκηση της γνώσης εξαγνίζει τον Εαυτό, που έχει λερωθεί από την άγνοια και μετά εξαφανίζεται καθώς η σκόνη του κατακάθεται αφού καθαρίσει το λασπωμένο νερό». Η διαδικασία της αυτοκάθαρσης είναι σταδιακή και βαθιά. Περιλαμβάνει τη συνεπή εφαρμογή της γνώσης, η οποία δρα ως καθαριστικός παράγοντας, καθαρίζοντας την ψυχή από την άγνοια. Μόλις ολοκληρωθεί αυτός ο εξαγνισμός, η ίδια η γνώση διαλύεται, έχοντας εξυπηρετήσει το σκοπό της, όπως ακριβώς η σκόνη που κατακάθεται μετά τον καθαρισμό του λασπωμένου νερού.
Σε αυτό το μυστικιστικό ταξίδι, ο αναζητητής μεταμορφώνεται από κατάσταση δουλείας σε κατάσταση απελευθέρωσης. Η συνειδητοποίηση του Εαυτού δεν είναι μια απλή διανοητική κατανόηση αλλά μια αφύπνιση στην εγγενή θεότητα μέσα. Αυτή η συνειδητοποίηση υπερβαίνει τις δυαδικότητες της ύπαρξης, εισάγοντας τον αναζητητή στο βασίλειο της αιώνιας ειρήνης και ευδαιμονίας.
Η Μυστική Ένωση
Το Atma-Bodha δεν είναι απλώς μια πραγματεία. είναι μια πρόσκληση σε μια μυστικιστική ένωση με τον Εαυτό. Καλεί τον αναζητητή να υπερβεί το παροδικό και να αγκαλιάσει το αιώνιο. Οδηγεί μέσα από τον λαβύρινθο της άγνοιας στο άδυτο της αυτοπραγμάτωσης, όπου η ψυχή αναπαύεται στην αληθινή της φύση, αδέσμευτη και άπειρη.
Αυτό το ταξίδι είναι βαθιά προσωπικό και βαθιά μεταμορφωτικό. Απαιτεί το θάρρος να κοιτάξεις μέσα σου, τη σοφία για να διακρίνεις το πραγματικό από το μη πραγματικό και την ακλόνητη δέσμευση να ακολουθήσεις το μονοπάτι της γνώσης. Καθώς κανείς βαδίζει σε αυτό το μονοπάτι, οι ψευδαισθήσεις του πεπερασμένου διαλύονται, αποκαλύπτοντας τον απεριόριστο, λαμπερό Εαυτό, την απόλυτη πραγματικότητα που βρίσκεται πέρα από το πέπλο της άγνοιας.
Στη γαλήνια σιωπή της αυτοπραγμάτωσης, ο αναζητητής συγχωνεύεται με το άπειρο, όπου όλες οι διακρίσεις σβήνουν και μένει μόνο η ενότητα του Εαυτού. Αυτή είναι η ουσία του Άτμα-Μπόδα, η υπέρτατη γνώση που οδηγεί στην απελευθέρωση, η απόλυτη αλήθεια που ελευθερώνει την ψυχή.
The Mystical Unveiling of Reality: Insights from Adi Sankaracharya's Atma Bodha
In the timeless wisdom of Adi Sankaracharya’s “Atma Bodha”, verses 6 through 10 guide us through the profound mysteries of existence, illusion, and the ultimate truth. These teachings illuminate the path toward self-realization, offering us a way to transcend the transient world and experience the eternal reality of Brahman.
The Illusory World of Attachments and Aversions
"The world which is full of attachments, aversions, etc., is like a dream. It appears to be real, as long as it continues but appears to be unreal when one is awake (i.e., when true wisdom dawns)."
Adi Sankaracharya begins by drawing a parallel between the waking state and the dream state. In our daily lives, we are caught in a web of attachments and aversions, mistaking them for reality. Much like a dream that feels real while we are asleep, our worldly experiences seem tangible and permanent until we awaken to higher wisdom.
This metaphor encourages us to question the nature of our reality. Are our pursuits and desires rooted in the eternal, or are they mere figments of a dream? True wisdom, or self-realization, dispels the illusions of the mind, revealing the transient nature of worldly attachments and guiding us toward the unchanging truth.
The Illusion of Silver in Mother-of-Pearl
"The Jagat appears to be true (Satyam) so long as Brahman, the substratum, the basis of all this creation, is not realised. It is like the illusion of silver in the mother-of-pearl."
Here, the world (Jagat) is likened to the illusion of silver in mother-of-pearl. To the uninformed eye, mother-of-pearl may seem like silver, but this perception is merely an illusion. Similarly, the world appears real and substantial until we realize Brahman, the ultimate substratum of all creation.
This analogy invites us to look beyond appearances and seek the underlying reality. Just as the illusion of silver vanishes upon closer inspection, the seeming reality of the world dissolves when we perceive the omnipresent Brahman. This realization transforms our understanding, leading us to see the world as a manifestation of the divine rather than an end in itself.
The Bubbles in Water
"Like bubbles in the water, the worlds rise, exist and dissolve in the Supreme Self, which is the material cause and the prop of everything."
Adi Sankaracharya illustrates the ephemeral nature of the universe with the image of bubbles in water. Bubbles form, exist briefly, and then merge back into the water, their source. Similarly, worlds and beings arise from, exist within, and ultimately dissolve into the Supreme Self, Brahman.
This metaphor highlights the transient nature of all creation. The bubbles, though momentarily distinct, are never separate from the water. In the same way, all phenomena are expressions of Brahman, the eternal source and support of everything. Recognizing this unity allows us to transcend the fear of change and loss, finding peace in the eternal continuity of the Self.
The Substratum of Imagination
"All the manifested world of things and beings are projected by imagination upon the substratum which is the Eternal All-pervading Vishnu, whose nature is Existence-Intelligence; just as the different ornaments are all made out of the same gold."
The manifested world is likened to various ornaments crafted from gold. Though the ornaments differ in form and function, they are essentially the same gold. Similarly, all things and beings are projections of the imagination upon the substratum of Vishnu, whose essence is existence and intelligence.
This analogy underscores the unity underlying apparent diversity. Just as gold remains unchanged despite being shaped into different ornaments, the divine essence pervades all forms and names. By recognizing the underlying oneness of all creation, we transcend superficial distinctions and experience the unity of existence.
The Diversity of Akasa
"The All-pervading Akasa appears to be diverse on account of its association with various conditionings (Upadhis) which are different from each other. Space becomes one on the destruction of these limiting adjuncts: So also the Omnipresent Truth appears to be diverse on account of Its association with the various Upadhis and becomes one on the destruction of these Upadhis."
Adi Sankaracharya uses the analogy of space (Akasa) to illustrate the concept of upadhis, or limiting adjuncts. Space, in its essence, is indivisible and all-pervading. However, it appears diverse when associated with different conditionings, such as rooms or containers. When these limiting adjuncts are removed, the unity of space becomes evident.
Similarly, the omnipresent Truth appears diverse due to its association with various upadhis—individual identities and conditions. When these limiting adjuncts are transcended through self-realization, the underlying unity of the Self is revealed. This realization dissolves the apparent multiplicity, merging us into the singular reality of Brahman.
Embracing the Eternal Truth
The teachings of Adi Sankaracharya in *Atma Bodha* guide us to transcend the illusions of the material world and recognize the eternal truth of Brahman. By understanding the transient nature of attachments, the illusory nature of perceived reality, and the underlying unity of all existence, we can awaken to our true nature.
This journey of self-realization is not merely philosophical but deeply transformative. It invites us to shift our perspective from the ephemeral to the eternal, from the superficial to the profound. As we internalize these teachings, we move closer to experiencing the ultimate reality, where the distinctions of the world dissolve into the boundless expanse of the Self.
In embracing this mystical wisdom, we align ourselves with the eternal flow of existence, finding peace and fulfillment in the realization of our oneness with the divine. Let these insights from “Atma Bodha” be a guiding light on our path to spiritual awakening, illuminating the way to the eternal truth that lies within us all.
(Atma Bodha 5-10)
...
Η μυστικιστική αποκάλυψη της πραγματικότητας: Πληροφορίες από το Atma Bodha του Adi Sankaracharya
Στη διαχρονική σοφία του “Atma Bodha” του Adi Sankaracharya, οι στίχοι 6 έως 10 μας καθοδηγούν στα βαθιά μυστήρια της ύπαρξης, της ψευδαίσθησης και της απόλυτης αλήθειας. Αυτές οι διδασκαλίες φωτίζουν το μονοπάτι προς την αυτοπραγμάτωση, προσφέροντάς μας έναν τρόπο να ξεπεράσουμε τον παροδικό κόσμο και να βιώσουμε την αιώνια πραγματικότητα του Μπράχμαν.
Ο Απατηλός Κόσμος των Προσκολλήσεων και των Αποστροφών
"Ο κόσμος που είναι γεμάτος προσκολλήσεις, αποστροφή κ.λπ., μοιάζει με όνειρο. Φαίνεται αληθινός, όσο συνεχίζεται, αλλά φαίνεται εξωπραγματικός όταν κάποιος είναι ξύπνιος (δηλαδή όταν ξημερώνει η αληθινή σοφία)."
Ο Adi Sankaracharya ξεκινά κάνοντας έναν παραλληλισμό μεταξύ της κατάστασης εγρήγορσης και της κατάστασης του ονείρου. Στην καθημερινή μας ζωή, βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε έναν ιστό προσκολλήσεων και αποστροφής, παρερμηνεύοντάς τα ως πραγματικότητα. Σαν ένα όνειρο που μοιάζει αληθινό ενώ κοιμόμαστε, οι κοσμικές εμπειρίες μας φαίνονται απτές και μόνιμες μέχρι να ξυπνήσουμε σε ανώτερη σοφία.
Αυτή η μεταφορά μας ενθαρρύνει να αμφισβητήσουμε τη φύση της πραγματικότητάς μας. Οι επιδιώξεις και οι επιθυμίες μας έχουν τις ρίζες τους στο αιώνιο ή είναι απλώς αποκυήματα ενός ονείρου; Η αληθινή σοφία, ή η αυτοπραγμάτωση, διαλύει τις ψευδαισθήσεις του νου, αποκαλύπτοντας την παροδική φύση των εγκόσμιων προσκολλήσεων και καθοδηγώντας μας προς την αμετάβλητη αλήθεια.
Η Ψευδαίσθηση του Ασημιού στη Μητέρα του Μαργαριταριού
"Το Jagat φαίνεται να είναι αληθινό (Satyam) όσο το Brahman, το υπόστρωμα, η βάση όλης αυτής της δημιουργίας, δεν έχει πραγματοποιηθεί. Είναι σαν την ψευδαίσθηση του ασημιού στο μαργαριτάρι."
Εδώ, ο κόσμος (Jagat) παρομοιάζεται με την ψευδαίσθηση του ασημιού σε φίλντισι. Στο ανενημέρωτο μάτι, το φίλντισι μπορεί να φαίνεται σαν ασήμι, αλλά αυτή η αντίληψη είναι απλώς μια ψευδαίσθηση. Ομοίως, ο κόσμος φαίνεται πραγματικός και ουσιαστικός μέχρι να συνειδητοποιήσουμε το Μπράχμαν, το απόλυτο υπόστρωμα όλης της δημιουργίας.
Αυτή η αναλογία μας καλεί να κοιτάξουμε πέρα από τα φαινόμενα και να αναζητήσουμε την υποβόσκουσα πραγματικότητα. Ακριβώς όπως η ψευδαίσθηση του αργύρου εξαφανίζεται με μια πιο προσεκτική εξέταση, η φαινομενική πραγματικότητα του κόσμου διαλύεται όταν αντιλαμβανόμαστε το πανταχού παρόν Μπράχμαν. Αυτή η συνειδητοποίηση μεταμορφώνει την κατανόησή μας, οδηγώντας μας να δούμε τον κόσμο ως εκδήλωση του θείου και όχι ως αυτοσκοπό.
Οι φυσαλίδες στο νερό
«Όπως οι φυσαλίδες στο νερό, οι κόσμοι υψώνονται, υπάρχουν και διαλύονται στον Υπέρτατο Εαυτό, που είναι η υλική αιτία και το στήριγμα των πάντων».
Ο Adi Sankaracharya απεικονίζει την εφήμερη φύση του σύμπαντος με την εικόνα των φυσαλίδων στο νερό. Σχηματίζονται φυσαλίδες, υπάρχουν για λίγο και μετά συγχωνεύονται ξανά στο νερό, την πηγή τους. Ομοίως, κόσμοι και όντα προκύπτουν από, υπάρχουν μέσα και τελικά διαλύονται στον Υπέρτατο Εαυτό, το Μπράχμαν.
Αυτή η μεταφορά τονίζει την παροδική φύση όλης της δημιουργίας. Οι φυσαλίδες, αν και στιγμιαία διακριτές, δεν είναι ποτέ ξεχωριστές από το νερό. Με τον ίδιο τρόπο, όλα τα φαινόμενα είναι εκφράσεις του Μπράχμαν, της αιώνιας πηγής και υποστήριξης των πάντων. Η αναγνώριση αυτής της ενότητας μας επιτρέπει να υπερβούμε τον φόβο της αλλαγής και της απώλειας, βρίσκοντας ειρήνη στην αιώνια συνέχεια του Εαυτού.
Το Υπόστρωμα της Φαντασίας
"Όλος ο εκδηλωμένος κόσμος των πραγμάτων και των όντων προβάλλεται με τη φαντασία πάνω στο υπόστρωμα που είναι ο Αιώνιος Παντοδύναμος Βισνού, του οποίου η φύση είναι Ύπαρξη-Νοημοσύνη, όπως ακριβώς τα διαφορετικά στολίδια είναι όλα φτιαγμένα από τον ίδιο χρυσό."
Ο εκδηλωμένος κόσμος παρομοιάζεται με διάφορα στολίδια κατασκευασμένα από χρυσό. Αν και τα στολίδια διαφέρουν ως προς τη μορφή και τη λειτουργία, είναι ουσιαστικά ο ίδιος χρυσός. Ομοίως, όλα τα πράγματα και τα όντα είναι προβολές της φαντασίας πάνω στο υπόστρωμα του Βισνού, του οποίου η ουσία είναι η ύπαρξη και η ευφυΐα.
Αυτή η αναλογία υπογραμμίζει την ενότητα που κρύβεται πίσω από τη φαινομενική ποικιλομορφία. Ακριβώς όπως ο χρυσός παραμένει αμετάβλητος παρά το σχήμα του σε διαφορετικά στολίδια, η θεϊκή ουσία διαπερνά όλες τις μορφές και τα ονόματα. Αναγνωρίζοντας την υποκείμενη ενότητα όλης της δημιουργίας, υπερβαίνουμε τις επιφανειακές διακρίσεις και βιώνουμε την ενότητα της ύπαρξης.
Η διαφορετικότητα του Akasa
"Το παντοδύναμο Akasa φαίνεται να είναι ποικίλο λόγω της συσχέτισής του με διάφορους όρους (Upadhis) που είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο χώρος γίνεται ένα με την καταστροφή αυτών των περιοριστικών πρόσθετων: Έτσι και η Πανταχού παρούσα Αλήθεια φαίνεται να είναι διαφορετική λόγω της συσχέτισής της με τους διάφορους Ουπαντί και γίνεται ένα για την καταστροφή αυτών των Ουπαντί».
Ο Adi Sankaracharya χρησιμοποιεί την αναλογία του χώρου (Akasa) για να επεξηγήσει την έννοια των upadhis, ή των περιοριστικών πρόσθετων. Ο χώρος, στην ουσία του, είναι αδιαίρετος και διαπεραστικός. Ωστόσο, εμφανίζεται ποικίλος όταν συνδέεται με διαφορετικές ρυθμίσεις, όπως δωμάτια ή κοντέινερ. Όταν αφαιρεθούν αυτά τα περιοριστικά πρόσθετα, η ενότητα του χώρου γίνεται εμφανής.
Ομοίως, η πανταχού παρούσα Αλήθεια εμφανίζεται ποικίλη λόγω της συσχέτισής της με διάφορους ουπαντί—ατομικές ταυτότητες και συνθήκες. Όταν αυτά τα περιοριστικά πρόσθετα ξεπεραστούν μέσω της αυτοπραγμάτωσης, αποκαλύπτεται η υποκείμενη ενότητα του Εαυτού. Αυτή η συνειδητοποίηση διαλύει τη φαινομενική πολλαπλότητα, συγχωνεύοντάς μας στη μοναδική πραγματικότητα του Μπράχμαν.
Αγκαλιάζοντας την Αιώνια Αλήθεια
Οι διδασκαλίες του Adi Sankaracharya στο “Atma Bodha” μας καθοδηγούν να ξεπεράσουμε τις ψευδαισθήσεις του υλικού κόσμου και να αναγνωρίσουμε την αιώνια αλήθεια του Μπράχμαν. Κατανοώντας την παροδική φύση των προσκολλήσεων, την απατηλή φύση της αντιληπτής πραγματικότητας και την υποκείμενη ενότητα κάθε ύπαρξης, μπορούμε να αφυπνιστούμε στην αληθινή μας φύση.
Αυτό το ταξίδι αυτοπραγμάτωσης δεν είναι απλώς φιλοσοφικό αλλά βαθιά μεταμορφωτικό. Μας καλεί να μετατοπίσουμε την οπτική μας από το εφήμερο στο αιώνιο, από το επιφανειακό στο βαθύ. Καθώς εσωτερικεύουμε αυτές τις διδασκαλίες, πλησιάζουμε περισσότερο στο να βιώσουμε την απόλυτη πραγματικότητα, όπου οι διακρίσεις του κόσμου διαλύονται