CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

 

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

 

The Nature of Consciousness

 

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

 

The Duality of Perception: Objective and Subjective

 

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

 

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

 

The One Unique Reality

 

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

 

The Path to Objective Awareness

 

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

 

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

 

Breaking the Walls of Subjectivity

 

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

 

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

 

The Eternal Now

 

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

 

Conclusion: Embracing the Great Space

 

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

 

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

 

 

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

 

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

 

Η Φύση της Συνείδησης

 

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

 

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

 

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

 

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

 

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

 

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

 

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

 

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

 

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

 

Το Αιώνιο Τώρα

 

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

 

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

 

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

 

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 6 July, 2025

Saturday, November 26, 2016

Η ΠΥΛΗ


( Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ)

Η Αληθινή Θρησκεία είναι η Θρησκεία του Βιώματος, της Άμεσης Εμπειρίας της Πραγματικότητας, της Άμεσης Επαφής με αυτό που συμβαίνει πραγματικά, Εδώ, Τώρα, στον Πραγματικό Χρόνο. Μια Κατάσταση Συνείδησης διαφορετική από αυτή του συνηθισμένου ανθρώπου. Μια Αντίληψη Καθαρή, Ανοιχτή, χωρίς διαστρεβλώσεις, πέρα από την σκέψη, το εγώ, την δυαδικότητα, τον διαχωρισμό υποκειμένου-αντικειμένου, την ψεύτικη εξέλιξη και τον ψεύτικο χρόνο της σκέψης. Ένας άλλος τρόπος να βλέπουμε, να ζούμε και να «αγγίζουμε» τα πράγματα. Μια Κατάσταση Ενότητας της Ύπαρξης, Μια Παγκόσμια Συνείδηση.
Η Αληθινή Θρησκεία είναι να Βιώσουμε Άμεσα την Πραγματικότητα, να Δούμε, να Κατανοήσουμε εμείς οι ίδιοι, (όχι να συλλάβουμε την πραγματικότητα με την σκέψη, να σκεφτούμε). Η Κατανόηση, σαν απόλυτα δική μας «πράξη», είναι μια απόλυτα προσωπική μοναχική «πράξη», μια Προσωπική Πύλη, Διέξοδος, Οδός, προς την Πραγματική Ζωή, προς την Εμπειρία της Πραγματικότητας. Είναι μια πράξη τόσο μοναχική όσο η γέννησή μας στον κόσμο ή ο θάνατος, το πέρασμα σε μια άλλη κατάσταση ύπαρξης. Δεν είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε με κάποιον άλλον, (άσχετα αν παράλληλα το κάνουν κι άλλοι). Η Αφύπνιση στην Πραγματικότητα είναι σαν μια δεύτερη γέννηση, γινόμαστε ένας νέος άνθρωπος, ένας άλλος άνθρωπος, επειδή τώρα Βλέπουμε ενώ τόσο καιρό είμασταν τυφλοί (στην πραγματικότητα βλέπαμε αυτό που «κατασκευάζαμε» με την σκέψη).
Το να μιλήσεις στους ανθρώπους για την Αληθινή Θρησκεία, για την Άμεση Εμπειρία της Πραγματικότητας, για την Αφύπνιση στην Πραγματικότητα, δηλαδή για την Κατανόηση που πρέπει να κατακτήσουν αυτοί οι ίδιοι μέσα τους, μόνοι τους, για μια εσωτερική μοναχική πράξη, όπου θα είναι ο καθένας τελείως μόνος μέχρι μα Περάσει την Πύλη προς την Ενότητα της Ύπαρξης, είναι κάτι πολύ δύσκολο. Οι άνθρωποι φοβούνται να είναι μόνοι και μάλιστα σε κάτι τόσο σοβαρό όπως μια «νέα γέννηση». Αντίθετα οι άνθρωποι μπορούν, όλοι μαζί, να βιώνουν «μαζί» την εξωτερική ζωή. Έτσι θέλουν να πιστεύουν. Στην πραγματικότητα ο καθένας είναι φυλακισμένος στην δική του προσωπική αντίληψη της πραγματικότητας (που κατασκευάζει με την σκέψη του) κι όλοι ζουν στον δικό τους ξεχωριστό κόσμο κι αυτό που ονομάζουν «μαζί» είναι απλά ότι τα σώματά τους είναι μαζί, κοντά, (ενώ οι ψυχές τους μένουν πάντα «χώρια»). Έτσι, με αυτή την έννοια, όλοι μαζί, μπορούν να κάνουν οποιοδήποτε εξωτερικό έργο. Να φτιάξουν θρησκείες, φιλοσοφίες, πολιτικές ιδεολογίες, να χτίσουν τον υψηλότερο ναό του κόσμου ή την πιο μεγάλη γέφυρα του πλανήτη, ακόμα και να ταξιδέψουν στο διάστημα (αν και είναι προφανές ότι το διάστημα δεν φτιάχτηκε τόσο απέραντο για τον άνθρωπο της γης, μόνο για τον άνθρωπο της γης, ό,τι κι αν λένε οι αμαθείς). Όλα αυτά τα κάνουν γιατί στα εξωτερικά έργα είναι μαζί με άλλους, τουλάχιστον σωματικά, κι ως ένα σημείο συμφωνούν με τους άλλους σε κάποια δραστηριότητα. Όμως στον Εσωτερικό Μοναχικό Δρόμο αρνούνται να βαδίσουν. Ελάχιστοι το αποφασίζουν. Σχεδόν κανείς δεν Περνάει την Πύλη, προς την Ενότητα της Ύπαρξης, προς την Παγκόσμια Συνείδηση. Μπορούν όμως να γίνουν Διδάσκαλοι, να φτιάξουν Οργανώσεις κι Εταιρείες, να λένε θαυμάσια πράγματα για την Ενότητα και την Αγάπη, να εκθέτουν εμπνευσμένες φιλοσοφίες, η να προφέρουν σοφά λόγια. Γιατί; Επειδή όλα αυτά είναι εξωτερικά (ακόμα κι η διανόηση κι όχι μόνο τα υλικά έργα). Δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την Πραγματική Ζωή, με την Αληθινή Θρησκεία, με την Άμεση Εμπειρία της Πραγματικότητας, με την Αφύπνιση στην Αλήθεια που είναι Βίωμα πέρα από την σκέψη. Οι άνθρωποι, ακόμα και παγκόσμιοι Διδάσκαλοι, παγκόσμια γνωστοί (όχι όλοι, κάποιοι), πάντα σταματούν έξω από την Πύλη. Δεν περνούν ποτέ την Πύλη. Ίσως γιατί πρέπει να «εγκαταλείψουν» το εγώ (το πολύ «εκλεπτυσμένο εγώ», που μιμείται το Παγκόσμιο) από την εδώ μεριά.
Όταν Βαδίζεις την Οδό, Ξαφνικά Διαπιστώνεις ότι είσαι Τελείως Μόνος. Μπροστά σε μια Πύλη (Πύλη Κατανόησης). Από έξω ο κόσμος φαίνεται όπως τον γνωρίζουμε, ο κόσμος της δυαδικότητας, ο κόσμος της σκέψης, ο πολιτισμένος κόσμος των ανθρώπων (που περιλαμβάνει και τον «πολιτισμό της τεχνολογίας» και την βαρβαρότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, με την βία, την διαμάχη, την εκμετάλλευση, την χειραγώγηση, τους πολέμους, οικονομικούς ή πραγματικούς με όπλα, κλπ.). Μπορείς να είσαι «μαζί» με όλους αυτούς μέσα στην παγκόσμια αυταπάτη της παγκόσμιας βαρβαρότητας. Αν θέλεις όμως να Γνωρίσεις την Πραγματικότητα, Αυτό το Ιερό που δεν αγγίζει η σκέψη, το Άχρονο, το Αληθινό, τότε Πρέπει μόνος να Περάσεις την Πύλη, Έσω, Μέσα σου, Εδώ, Τώρα. Και Τότε, (αν το κάνεις, περνώντας πέρα από τον χρόνο) η Πραγματικότητα θα είναι Τελείως Διαφορετική. Θα Βλέπεις. Μέχρι τώρα νόμιζες ότι έβλεπες αλλά έβλεπες τις σκιές που σχημάτιζε ο περιορισμένος φοβισμένος «νους» σου, τα πράγματα που κατασκεύαζε η «σκέψη» σου.
Είναι πραγματικά περίεργο, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, γύρω, με τον πολιτισμό τους, τα έργα τους, τον πλούτο ή την φτώχεια τους, τους πολέμους ή την ψεύτικη ειρήνη τους και την δυστυχία τους, την ζωώδη αμεριμνησία του «χορτάτου» και τον πόνο του «εξαθλιωμένου», να ζουν μέσα στην αυταπάτη. Κι όλα όσα κάνουν, όλες οι εξωτερικές ανόητες πράξεις, μοιάζουν με παιχνίδια, παιχνίδια που συχνά γίνονται σκληρά γιατί το αίμα που χύνεται είναι πραγματικό (κι όχι εικόνες στην τηλεόραση των σαλονιών των αραγμένων πολιτισμένων ζώων). Ένας πλανήτης ανώριμων πολιτισμένων, με την γνώση τους την τεχνολογία τους, την σχιζοφρένεια και τις συγκρούσεις τους. Ώρες-ώρες νομίζεις πως ζεις σε ένα πλανήτη ανθρωποειδών που ειρωνικά κάποιοι δήθεν επιστήμονες ονόμασαν homo sapiens. Το ορθό είναι homo simian.
Όσοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι «Είναι Εδώ», νοιώθουν ότι η Αλήθεια δεν είναι μπροστά τους, σε ό,τι βλέπουν έξω, αλλά Μέσα τους. Όταν είσαι σε Αληθινή Εγρήγορση, σε Προσοχή, σε Απορία, νοιώθεις ότι Είσαι Μόνος σου. Μπροστά στην Πύλη. Η Αληθινή Ζωή είναι πέρα από τον κόσμο των ανθρώπων, σε μια «άλλη συνείδηση», σε μια «νέα πραγματικότητα», σε μια Διαφορετική Όραση της Πραγματικότητας. Ακριβώς αυτό. Δεν αλλάζει η Πραγματικότητα. Αλλάζει ο Τρόπος που Βλέπουμε. Επειδή Τώρα Βλέπουμε. Κι αυτό που Βλέπουμε είναι το Αληθινό.
Και Βλέπουμε κάτω, τον κόσμο των ανθρώπων. Βλέπουμε την ανωριμότητα και την πλάνη των ανθρώπων. Βλέπουμε πως ό,τι αντιλαμβάνονται, σκέπτονται, ο πολιτισμός τους, οι θρησκείες τους, οι ιδεολογίες τους, οι δραστηριότητές τους, τα αγαθά τους κι οι διαμάχες τους για την διαχείριση των πόρων, όλα είναι ανοησίες. Οι θρησκείες τους είναι ειδωλολατρία. Η πολιτική τους είναι άδικη βία. Ο πολιτισμός τους είναι υποκριτική αδιαφορία για τον πόνο των άλλων ανήμπορων ανθρώπων. Η ζωή τους είναι αμεριμνησία του χορτάτου ζώου ή λυσσασμένη πείνα, ανάλογα με το που βρίσκεσαι. Η καθημερινότητά τους είναι το όνειρο που προσπαθούν να χτίσουν στον χρόνο και που γλιστράει συνεχώς από τα χέρια τους.
Και Βλέπουμε πέρα από τον κόσμο των ανθρώπων. Η Αλήθεια δεν είναι εδώ, σε αυτό που ζουν οι άνθρωποι. Κι όσους δρόμους κι αν χαράξουν οι άνθρωποι μέσα στον κόσμο τους (τον κόσμο της «σκέψης», του ονείρου) δεν θα βρουν την Αλήθεια, επειδή ο κόσμο τους είναι περιορισμένος, κλεισμένος μέσα στην αυταπάτη. Η Αλήθεια Είναι Έξω από όλο αυτό. Κι υπάρχει μόνο μια Έξοδος, Μία Πύλη, που είναι ταυτόχρονα Είσοδος στον Αληθινό Κόσμο. Μέσα μας. Στην μοναχική απόφαση να Περάσουμε Πέραν. Οι Αληθινοί Άνθρωποι, ελάχιστοι, είναι αλήθεια, που έρχονται στην γη, αργά ή γρήγορα Κατανοούν και Περνούν την Πύλη. Κι ο πλανήτης των ανθρώπων θα συνεχίσει να πορεύεται, για χιλιάδες ανθρώπινα χρόνια ακόμα, στο σκοτεινό σύμπαν (κι ας βλέπουν οι ανόητοι τον ήλιο να βγαίνει κάθε πρωί). Ακόμα κι αν οι άνθρωποι βρουν τρόπο να ταξιδεύουν στο σύμπαν δεν θα βρουν τίποτα εκεί έξω, καμία Αλήθεια. Ο Δρόμος προς τον Άνθρωπο, προς την Αλήθεια του, είναι Μέσα, όχι έξω. Έξω είναι μόνο το όνειρο που δεν θα γίνει ποτέ αλήθεια όσο κι αν επιμένουν οι άνθρωποι.
Κι εσύ αδελφέ; Που διαβάζεις εδώ, γιατί διαβάζεις; Ποια αναζήτηση σε φέρνει εδώ; Εδώ μιλάμε σοβαρά, σε μεγάλους ανθρώπους. Εδώ μιλάμε για τον Δρόμο της Υπευθυνότητας, τον Μοναχικό Δρόμο του Ώριμου Ανθρώπου, τον Δρόμο της Αρετής, που εγκαταλείπει την αυταπάτη του εγώ και τα όνειρα της σκέψης, τον Δρόμο της Θλίψης και των δακρύων για τις αυταπάτες που πρέπει να εγκαταλείψουμε, για την ασφάλεια του περιορισμένου ζώου που χάνουμε. Γιατί, αδελφέ, δεν πας να παίξεις με τα άλλα παιδιά, εκεί έξω, στον πολιτισμένο κόσμο. Οι άνθρωποι είναι καλύτερα «μαζί» κι ας είναι μέσα στην αυταπάτη, αρκεί να είναι «μαζί». Τούτος ο Δρόμος, ο Δρόμος της Αφύπνισης, είναι απόλυτα μοναχικός. Μέχρι να Βγεις Πέρα. Αλλά, μπορείς να Βασιστείς στο Αγαπημένο Όραμα της Βαθύτερης Ύπαρξής σου, στο Όραμα της Φωτεινής Ζωής, στην Βαθύτερη Συναίσθηση της Αλήθειας; Μήπως είναι καλύτερα στην ασφάλεια της σκοτεινής σπηλιάς του εγώ; Πρέπει να απαντήσεις σε αυτό. Είναι το μοναδικό πρόβλημα της ζωής.
Όταν Προχωράς προς την Πύλη συναντάς όλο και λιγότερους ανθρώπους. Κάποιο φίλοι, που ένοιωθες φίλους, μένουν πίσω. Στο τέλος μένεις ολομόναχος. Αλλά τι έχεις να φοβηθείς; Καθώς Πλησιάζεις στο Φως όλες οι σκιές διαλύονται. Όλα φαίνονται πεντακάθαρα. Κι είναι όλα τόσο Ειρηνικά. Μονάχα Φως Βλέπεις Πια. Τόσο Φως που σε Τυφλώνει. Και δεν χρειάζεσαι πλέον καν να βλέπεις, επειδή ΜΟΝΟ ΦΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ. Μόνο Φως Μέσα στο Οποίο οι σκιές έχουν διαλυθεί, υποψίες ύπαρξης κάποτε, και νοιώθεις αυτό που είναι πραγματικά, που ήταν πάντα, Φως, Φως εκ Φωτός (κι όχι η ψεύτικη σκιά που έκρυβε την Αληθινή Ουσία). ΜΟΝΟ ΦΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο Κόσμος της Αλήθειας δεν έχει σκιές. Όταν Ανατέλλει το Φως δεν Βλέπεις τίποτα άλλο. Είναι Ένας Νέος Άλλος Κόσμος, ο Αληθινός Κόσμος. Κι ο κόσμος της σκιάς, των ανθρώπων, της αυταπάτης και των ονείρων, παλιά ανάμνηση που σκορπίζει στο τίποτα, όπως σκορπίζει η πρωινή καταχνιά την ώρα που βγαίνει ο Ήλιος.

Κι αν θέλαμε να πούμε ένα τελευταίο λόγο, αποχαιρετισμό αγάπης, στους ανθρώπους που μένουν πίσω, τούτο μόνο θα λέγαμε κι εδώ θα κρύβονταν όλη η αλήθεια που μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι. «Αδελφοί! Αν Ζητάτε τον Θεό, την Πραγματικότητα, την Φώτιση, Οποιαδήποτε Αλήθεια, Περάστε την ΠΥΛΗ. Μέσα σας. Αδελφοί! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος».



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~