Monday, 1 September, 2025

14. The Non-Local Local Consciousness: A Mystical Exploration

In the grand spectrum of existence, there lies a profound and enigmatic concept—one that defies the ordinary experience of reality and penetrates into the essence of what it means to be. This concept is the nature of Consciousness itself, which is simultaneously Non-Local and Local, and whose true nature cannot be captured by surface appearances or finite descriptions. To understand this dual aspect of Consciousness, we must embark on a mystical journey that delves deep into the nature of reality, beyond the constraints of mind and matter, to the very core of existence where Subjective Spirit dwells.

The Essence of Consciousness: Beyond Surface States

Consciousness, in its most authentic form, is not merely an epiphenomenon arising from brain activity, nor is it a simple state of awareness linked to sensory experience. Its essence lies far beyond the transient configurations of thought, emotion, and perception. It is, at its root, an undivided Space of Existence, a Pure Presence that exists prior to the emergence of form. To define Consciousness only by its surface states—such as thoughts, emotions, and sensory experiences—is akin to defining the vast ocean by the waves on its surface, or the boundless sky by the passing clouds.

This Pure Presence is Non-Local, unbounded by space or time. It is the existential background, the Ground of Being, from which all manifestations arise and into which they dissolve. It is the Space within which worlds of form, thought, and matter emerge like transient ripples on the surface of still waters. In this sense, Consciousness, when apprehended in its depth, transcends all particularities and becomes an Infinite Field—an expanse of Pure Awareness, unconditioned and indivisible. It is an awareness that is simultaneously within and beyond all things, for it is the very essence of all that is.

The Dual Nature: Local and Non-Local Consciousness

When Consciousness descends into the world of forms and takes on a particular embodiment, whether as a mind, a dynamic soul, or a material body, it assumes a Local aspect. It becomes situated, connected to a carrier of manifestation. This is the aspect of Consciousness that operates through the finite lenses of individuality—thinking thoughts, experiencing emotions, and engaging in actions within the temporal-spatial domain.

However, this localization does not negate its deeper nature as Non-Local. Even while it is enmeshed in the finite, the essence of Consciousness remains as the Infinite Space of Existence. It is like light passing through a prism: though it appears divided into various colors, it is still one light. In a similar manner, Consciousness is One and Non-Local, but it becomes expressed as Local through the prism of individuality and form.

Thus, Consciousness, when embodied, is both Non-Local and Local. It is Non-Local when it turns inward, withdrawing from its outward projections, and abides in its Existential Depth. In such a state, Consciousness experiences itself as the Space of Existence, as Pure Presence that is untouched by the flux of thoughts, feelings, or sensory experiences. This is the State of Non-Dual Consciousness, where the subject-object distinction dissolves, and the experiencer, the act of experiencing, and the experienced become one.

When Consciousness, through its embodied carrier, turns outward to engage with the world, it becomes Local. It thinks, feels, and acts through the confines of the body and mind. It becomes a subject that perceives an object, creating a sense of separation and duality. In this outward orientation, Consciousness experiences itself as bound to the temporal flow, subject to change and transformation. Yet, this localized aspect is but a fleeting expression, a surface appearance of the deeper, unchanging Reality.

The Experience of Simultaneity: The Timeless in Time

The true nature of Consciousness reveals itself when it experiences both its Non-Local and Local aspects simultaneously. This is the state of the Mystic, who, while perceiving the world and acting within it, abides in the Unchanging Presence that is the essence of Consciousness. It is a state where the Timeless and time coexist, where the Infinite is experienced within the finite, and where the Eternal Present flows without changing.

In this state of simultaneous Non-Local and Local awareness, Consciousness perceives all apparent changes and movements as mere transitory phenomena arising and dissolving within its boundless Self. The Eternal Present is not a static moment frozen in time, but a dynamic field of Presence that transcends the linear flow of past, present, and future. It is a Present that encompasses all temporal sequences while remaining itself unchanging.

The Mystic, abiding in this state, experiences a profound serenity and clarity. The intellect, senses, and body become transparent to the Light of Pure Awareness. Even as thoughts arise and dissipate, even as sensations and emotions pass through, there is an underlying awareness of the Non-Local Presence that remains untouched and unaffected. This awareness is not an abstraction or a concept; it is a living reality, a direct experience of the Unity of all that exists.

The Transcendental Reality: Non-Dual Consciousness

The realization of Non-Dual Consciousness is the culmination of the spiritual quest. It is a return to the Source, to the Ground of Being that underlies all manifestations. In this realization, the sense of separation between self and other, between subject and object, vanishes. There is only One Consciousness, manifesting as the multiplicity of forms yet remaining forever Whole and Unbroken.

To describe this state in words is challenging, for language is rooted in duality and cannot capture the non-dual reality of Pure Presence. Yet, through mystical symbols, metaphors, and paradoxes, we may attempt to point towards it. It is like the eye that cannot see itself, yet it is aware of all that it sees. It is like a mirror that reflects all things, yet remains unchanged by what it reflects. It is the Silent Witness that observes all experiences without being entangled in them.

This Non-Dual Consciousness is the true Self, the innermost essence of what we are. It is Non-Local, beyond space and time, yet it is also Local, present in every thought, sensation, and experience. It is the Stillness within movement, the Emptiness within form, and the Fullness within emptiness. It is the Timeless witnessing the flow of time, the Infinite abiding within the finite.

Conclusion: Embracing the Non-Local Local Consciousness

To live from the realization of Non-Local Local Consciousness is to live in harmony with the deepest truth of existence. It is to recognize that we are not merely finite beings bound by the limitations of body and mind, but are, in our essence, Infinite Presence expressing itself through the finite. It is to see all things as expressions of the One Consciousness, which is both immanent and transcendent.

In this realization, the Mystic is no longer caught in the web of duality, no longer swayed by the illusions of separation and division. He abides in the Eternal Present, witnessing the dance of life with equanimity and joy. He sees the world as a play of forms within the boundless Field of Consciousness and experiences all beings as reflections of the same Pure Awareness.

Thus, the journey into the depths of Consciousness is a journey into the heart of existence itself. It is a journey that transcends all boundaries, all dualities, and all limitations. It is the realization that Consciousness is both Non-Local and Local, Infinite and finite, Timeless and temporal—forever One, yet manifesting as the Many. This is the Mystical Truth, the essence of the Non-Local Local Consciousness.

...

Η Μη-Τοπική Τοπική Συνείδηση: Μια Μυστικιστική Εξερεύνηση

Στο μεγάλο φάσμα της ύπαρξης, υπάρχει μια βαθιά και αινιγματική έννοια - αυτή που αψηφά τη συνηθισμένη εμπειρία της πραγματικότητας και διεισδύει στην ουσία αυτού που σημαίνει να είσαι. Αυτή η έννοια είναι η φύση της ίδιας της Συνείδησης, η οποία είναι ταυτόχρονα Μη Τοπική και Τοπική, και της οποίας η αληθινή φύση δεν μπορεί να συλληφθεί από επιφανειακές εμφανίσεις ή πεπερασμένες περιγραφές. Για να κατανοήσουμε αυτή τη διπλή όψη της Συνείδησης, πρέπει να ξεκινήσουμε ένα μυστικιστικό ταξίδι που εμβαθύνει στη φύση της πραγματικότητας, πέρα από τους περιορισμούς του νου και της ύλης, στον ίδιο τον πυρήνα της ύπαρξης όπου κατοικεί το Υποκειμενικό Πνεύμα.

Η Ουσία της Συνείδησης: Πέρα από τις Επιφανειακές Καταστάσεις

Η Συνείδηση, στην πιο αυθεντική της μορφή, δεν είναι απλώς ένα επιφαινόμενο που προκύπτει από την εγκεφαλική δραστηριότητα, ούτε είναι μια απλή κατάσταση επίγνωσης που συνδέεται με την αισθητηριακή εμπειρία. Η ουσία του βρίσκεται πολύ πέρα από τις παροδικές διαμορφώσεις της σκέψης, του συναισθήματος και της αντίληψης. Είναι, στη ρίζα του, ένας αδιαίρετος Χώρος Ύπαρξης, μια Καθαρή Παρουσία που υπάρχει πριν από την εμφάνιση της μορφής. Ο ορισμός της Συνείδησης μόνο από τις επιφανειακές της καταστάσεις —όπως σκέψεις, συναισθήματα και αισθητηριακές εμπειρίες— μοιάζει με τον ορισμό του απέραντου ωκεανού από τα κύματα στην επιφάνειά του ή του απεριόριστου ουρανού από τα σύννεφα που περνούν.

Αυτή η Καθαρή Παρουσία είναι Μη Τοπική, απεριόριστη από χώρο ή χρόνο. Είναι το υπαρξιακό υπόβαθρο, το έδαφος του Είναι, από το οποίο προκύπτουν όλες οι εκδηλώσεις και στο οποίο διαλύονται. Είναι ο Χώρος μέσα στον οποίο οι κόσμοι της μορφής, της σκέψης και της ύλης αναδύονται σαν παροδικοί κυματισμοί στην επιφάνεια των ακίνητων υδάτων. Με αυτή την έννοια, η Συνείδηση, όταν συλληφθεί στο βάθος της, ξεπερνά όλες τις ιδιαιτερότητες και γίνεται ένα Άπειρο Πεδίο - μια έκταση Καθαρής Επίγνωσης, χωρίς όρους και αδιαίρετη. Είναι μια επίγνωση που βρίσκεται ταυτόχρονα μέσα και πέρα από όλα τα πράγματα, γιατί είναι η ίδια η ουσία όλων όσων υπάρχουν.

Η Διπλή Φύση: Τοπική και Μη Τοπική Συνείδηση

Όταν η Συνείδηση κατεβαίνει στον κόσμο των μορφών και παίρνει μια συγκεκριμένη ενσάρκωση, είτε ως νους, είτε ως δυναμική ψυχή, είτε ως υλικό σώμα, προσλαμβάνει μια Τοπική όψη. Τοποθετείται, συνδέεται με έναν φορέα εκδήλωσης. Αυτή είναι η όψη της Συνείδησης που λειτουργεί μέσα από τους πεπερασμένους φακούς της ατομικότητας – σκέψης και σκέψεων, εμπειρίας συναισθημάτων και εμπλοκής σε ενέργειες εντός του χρονικού-χωρικού τομέα.

Ωστόσο, αυτός ο εντοπισμός δεν αναιρεί τη βαθύτερη φύση του ως Μη Τοπικού. Ακόμη και ενώ είναι εμπλεκόμενη στο πεπερασμένο, η ουσία της Συνείδησης παραμένει ως ο Άπειρος Χώρος της Ύπαρξης. Είναι σαν το φως που διέρχεται από ένα πρίσμα: αν και φαίνεται χωρισμένο σε διάφορα χρώματα, εξακολουθεί να είναι ένα φως. Με παρόμοιο τρόπο, η Συνείδηση είναι Μία και Μη Τοπική, αλλά εκφράζεται ως Τοπική μέσα από το πρίσμα της ατομικότητας και της μορφής.

Έτσι, η Συνείδηση, όταν ενσωματώνεται, είναι και Μη Τοπική και Τοπική. Είναι Μη Τοπική όταν στρέφεται προς τα μέσα, αποσύρεται από τις εξωτερικές προβολές της και μένει στο Υπαρξιακό της Βάθος. Σε μια τέτοια κατάσταση, η Συνείδηση βιώνει τον εαυτό της ως Χώρο Ύπαρξης, ως Καθαρή Παρουσία που είναι ανέγγιχτη από τη ροή των σκέψεων, των συναισθημάτων ή των αισθητηριακών εμπειριών. Αυτή είναι η Κατάσταση της Μη Διπλής Συνείδησης, όπου η διάκριση υποκειμένου-αντικειμένου διαλύεται και ο βιωτής, η πράξη της εμπειρίας και ο βιωμένος γίνονται ένα.

Όταν η Συνείδηση, μέσω του ενσαρκωμένου φορέα της, στρέφεται προς τα έξω για να εμπλακεί με τον κόσμο, γίνεται Τοπική. Σκέφτεται, αισθάνεται και δρα μέσα από τα όρια του σώματος και του νου. Γίνεται ένα υποκείμενο που αντιλαμβάνεται ένα αντικείμενο, δημιουργώντας μια αίσθηση διαχωρισμού και δυαδικότητας. Σε αυτόν τον εξωτερικό προσανατολισμό, η Συνείδηση βιώνει τον εαυτό της ως δεσμευμένη στη χρονική ροή, υπόκειται σε αλλαγές και μετασχηματισμούς. Ωστόσο, αυτή η εντοπισμένη πτυχή δεν είναι παρά μια φευγαλέα έκφραση, μια επιφανειακή εμφάνιση της βαθύτερης, Αμετάβλητης Πραγματικότητας.

Η Εμπειρία του Ταυτόχρονου: Το Άχρονο μέσα στον χρόνο

Η αληθινή φύση της Συνείδησης αποκαλύπτεται όταν βιώνει ταυτόχρονα τις Μη Τοπικές και Τοπικές της πτυχές. Αυτή είναι η κατάσταση του Μυστικού, ο οποίος, ενώ αντιλαμβάνεται τον κόσμο και ενεργεί μέσα του, μένει στην Αμετάβλητη Παρουσία που είναι η ουσία της Συνείδησης. Είναι μια κατάσταση όπου το Διαχρονικό και ο χρόνος συνυπάρχουν, όπου το Άπειρο βιώνεται μέσα στο πεπερασμένο και όπου το Αιώνιο Παρόν ρέει χωρίς να αλλάζει.

Σε αυτή την κατάσταση της ταυτόχρονης Μη Τοπικής και Τοπικής επίγνωσης, η Συνείδηση αντιλαμβάνεται όλες τις φαινομενικές αλλαγές και κινήσεις ως απλά παροδικά φαινόμενα που προκύπτουν και διαλύονται μέσα στον απεριόριστο Εαυτό της. Το Αιώνιο Παρόν δεν είναι μια στατική στιγμή παγωμένη στο χρόνο, αλλά ένα δυναμικό πεδίο Παρουσίας που υπερβαίνει τη γραμμική ροή του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Είναι ένα Παρόν που περιλαμβάνει όλες τις χρονικές ακολουθίες ενώ παραμένει αμετάβλητο.

Ο Μύστης, μένοντας σε αυτή την κατάσταση, βιώνει μια βαθιά γαλήνη και διαύγεια. Η νόηση, οι αισθήσεις και το σώμα γίνονται διαφανή στο Φως της Καθαρής Επίγνωσης. Ακόμη και όταν οι σκέψεις προκύπτουν και διαλύονται, ακόμα και όταν περνούν αισθήσεις και συναισθήματα, υπάρχει μια υποκείμενη επίγνωση της Μη Τοπικής Παρουσίας που παραμένει ανέγγιχτη και ανεπηρέαστη. Αυτή η επίγνωση δεν είναι μια αφαίρεση ή μια έννοια. είναι μια ζωντανή πραγματικότητα, μια άμεση εμπειρία της Ενότητας όλων όσων υπάρχουν.

Η Υπερβατική Πραγματικότητα: Μη Διττή Συνείδηση

Η συνειδητοποίηση της Μη Διπλής Συνείδησης είναι το αποκορύφωμα της πνευματικής αναζήτησης. Είναι μια επιστροφή στην Πηγή, στο Έδαφος του Είναι που βρίσκεται κάτω από όλες τις εκδηλώσεις. Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, η αίσθηση του διαχωρισμού μεταξύ εαυτού και άλλου, μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου, εξαφανίζεται. Υπάρχει μόνο Μία Συνείδηση, που εκδηλώνεται ως η πολλαπλότητα των μορφών που παραμένουν για πάντα Ολόκληρη και Αδιάσπαστη.

Η περιγραφή αυτής της κατάστασης με λέξεις είναι πρόκληση, γιατί η γλώσσα έχει τις ρίζες της στη δυαδικότητα και δεν μπορεί να συλλάβει τη μη διττή πραγματικότητα της Καθαρής Παρουσίας. Ωστόσο, μέσα από μυστικιστικά σύμβολα, μεταφορές και παράδοξα, μπορούμε να επιχειρήσουμε να το δείξουμε. Είναι σαν το μάτι που δεν μπορεί να δει τον εαυτό του, αλλά έχει επίγνωση όλων αυτών που βλέπει. Είναι σαν ένας καθρέφτης που αντανακλά τα πάντα, αλλά παραμένει αναλλοίωτος από αυτό που αντανακλά. Είναι ο Σιωπηλός Μάρτυρας που παρατηρεί όλες τις εμπειρίες χωρίς να μπλέκεται σε αυτές.

Αυτή η Μη Διπλή Συνείδηση είναι ο Αληθινός Εαυτός, η πιο εσώτερη ουσία αυτού που είμαστε. Είναι Μη Τοπικό, πέρα από χώρο και χρόνο, αλλά είναι επίσης Τοπικό, παρόν σε κάθε σκέψη, αίσθηση και εμπειρία. Είναι η ακινησία μέσα στην κίνηση, το κενό μέσα στη μορφή και η πληρότητα μέσα στο κενό. Είναι ο Διαχρονικός που παρακολουθεί τη ροή του χρόνου, το Άπειρο που μένει μέσα στο πεπερασμένο.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τη Μη-Τοπική Τοπική Συνείδηση

Το να ζεις από την συνειδητοποίηση της Μη-Τοπικής Τοπικής Συνείδησης σημαίνει να ζεις σε αρμονία με τη βαθύτερη αλήθεια της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι δεν είμαστε απλώς πεπερασμένα όντα που δεσμεύονται από τους περιορισμούς του σώματος και του νου, αλλά είμαστε, στην ουσία μας, Άπειρη Παρουσία που εκφράζεται μέσω του πεπερασμένου. Είναι να βλέπεις όλα τα πράγματα ως εκφράσεις της Μίας Συνείδησης, η οποία είναι και έμφυτη και υπερβατική.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, ο Μύστης δεν είναι πλέον παγιδευμένος στον ιστό της δυαδικότητας, δεν επηρεάζεται πλέον από τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του διχασμού. Διαμένει στο Αιώνιο Παρόν, παρακολουθώντας τον χορό της ζωής με ηρεμία και χαρά. Βλέπει τον κόσμο ως ένα παιχνίδι μορφών μέσα στο απεριόριστο Πεδίο της Συνείδησης και βιώνει όλα τα όντα ως αντανακλάσεις της ίδιας Καθαρής Επίγνωσης.

Έτσι, το ταξίδι στα βάθη της Συνείδησης είναι ένα ταξίδι στην καρδιά της ίδιας της ύπαρξης. Είναι ένα ταξίδι που ξεπερνά όλα τα όρια, όλες τις δυαδικότητες και όλους τους περιορισμούς. Είναι η συνειδητοποίηση ότι η Συνείδηση είναι και Μη Τοπική και Τοπική, Άπειρη και πεπερασμένη, Διαχρονική και χρονική—για πάντα Μία, αλλά εκδηλώνεται ως τα Πολλά. Αυτή είναι η Μυστική Αλήθεια, η ουσία της Μη-Τοπικής Τοπικής Συνείδησης.

Sunday, June 30, 2024

Pure Awareness

The Internal Contemplation

Consciousness, when it is in its Natural State is Full Perception (and not just operating in some field of Perception), it is Pure Awareness (and not just operating in some level of awareness). This means that Consciousness (as Perception and as Awareness) is Completely Free and Independent of its content. There may be no content or there may be content. When there is content it does not affect the Real State of Consciousness, the Field of Perception, the Level of Awareness. In each case, there is a Sense of Wholeness, Full Perception and Unobstructed Awareness that Embraces All (all that exists, all that manifests, all that is seen in its field). There is Freedom of Existence, Undaunted Bliss, Peace and the Quiet Flow of Life.

This State, the Sense of Wholeness, Existence and Life, is not affected even when Consciousness (with Full Consciousness) is reduced to Subjectivity and individuality and form (in some of the lower worlds, mental, dynamic, material). Consciousness remains As It is even when embodied in the worlds of form.

This Physical State is Never Lost and Always Remains as the Background of any Altered State of Consciousness. Absorption into Subjectivity, individuality, or the lower agent in the worlds of form and activity through the agent in the outer worlds is not ontological, but only epistemological. Only Mindfulness focuses on the surface current activity (and feels) and behaves as if these are the only (real) reality. In reality, Consciousness always remains as the Basis of Existence, Consciousness remains as the Background of every situation (objective and subjective) and Awareness, as Potentiality, as Pure Awareness, always constitutes the Foundation of all limited awareness. It is within Pure Awareness that all individual limited cognitions are formed. It is actually a completely natural state and function. We have by nature the ability (to perceive), to see , but also to focus our attention on individual activities.

The Real Physical State is Consciousness, in its Full Perception, in its Pure Awareness, where it is Free, Independent and Unaffected by its content. That is, Free Awareness that can accept and support any individual cognitions (without being altered or absorbed epistemologically and -always- temporarily into the particular cognitions). So, there is nothing to perceive or describe. Emptiness is the reality of "creation." And all that appears are temporary phenomena (like the clouds in the Infinite Clear Sky). There is nothing here to describe.

On the other hand, since Pure Awareness is the Stable Ground of all Awareness activity (every particular awareness) and is from the beginning and always here, regardless of what appears as content in awareness, there is nothing to be realized, nothing to evolve. You cannot be yourself. You are. You just are.

The "perception" that we are something (beyond Pure Awareness) and that through activity we can become something, get somewhere, accomplish anything, is simply in the realm of imagination. There is no activity, no path, no practice or method to reach the Natural State, Pure Awareness. All activities keep us in the realm of imagination.

The Only Right Action (real, logical and objective) is to give up fantasy. Let's stop doing it. All the secret (which is not a secret, but a natural operation) is in the Stillness, the Tranquility, the Serenity, the Silence, the Dissolution of individuality, the Extinction of Subjectivity, the Return to the Original State.

When one returns to the State of Silence, to the Natural State of Pure Awareness, one is freed, enlightened, understands that one simply is, simply perceives and simply acts or does not act. It is the State of Full Existence, Full Free Perception, Pure, Unobstructed Awareness that embraces everything. When one returns to the worlds of form one does not lose this Steady State, the Sense of Absolute Completion, Freedom, Silence, Undisturbed Bliss, Quietness but is fully functional at the level of thought and material life. He is the light that comes into the world.

When one is engrossed in the realm of imagination, focused on individuality or external activity, while always operating on the Natural Basis of Pure Awareness, one concentrates on the particular functions and thinks that this is the reality (that which he perceives through the particular functions). "Information" of the Real State and even the understanding that only the Natural State is real and all that lives are nothing but dependent and temporary, does not lead to liberation. Any attempt that is a dead end leads back to the realm of fantasy. What should one do? Just quit the activity. As long as it feeds the activity the imagination will continue. Resignation leads to exit. After Returning to Self, to Physical Reality, it can return to the outer worlds unaffected. All paths, all teachings, all religions, all religious activities, belong to the realm of imagination. The Only True Religion is the understanding of objective reality, objective action, the religion of experience. Everything else is just mental garbage.

The Religious Approach

Formal education, all over the planet, deals with external knowledge and hardly deals with psychological mechanisms, with perception, etc.

The "science of psychology", on the other hand, is completely anachronistic (and in our opinion does not deserve to be called a science...): It is based not on true facts but on prejudices and phenomena...

Even Jung – who passionately studied Eastern wisdom – makes a gross error, along with everyone else:

Everyone, but everyone, equates "awareness" with "I" (and concludes with their standard logic, that if the ego ceases to exist, there is no awareness, human awareness...)...

Error! Totally wrong!

Awareness is "immediate mode of seeing". The ego, however, is a "complex process" in which all information is referred to a center, which originates from the perception of existence, the organism, and which is juxtaposed with the external world.

The ordinary man cannot distinguish awareness from ego, that is, control the ego process, and possibly bypass it: eventually identifying the two, unconsciously, he is aware of ego, he becomes only ego...

But if the ego is a process, which some people perceive, control and bypass, then these "crazies" reach a pure awareness, a direct perception, without the ego process, without mental processing and without interventions in external perception:

In this state there is no distinction between awareness and the world, we participate in the world, we do not "see" it opposite....

That this is so, that the ego is a process, can be indicated.

That egoless higher awareness exists can be verified...

After all, the supposedly scientific view of the world has revised its views many times: it searches blindly... Newton's world was simply an intellectual construction. Even Einstein's world is a genius conception of a subject... But there are even more genius conceptions of the world, egoless conceptions...

In this state of awareness, human individuality, true entity, is not abolished (You misidentify it with ego, personality...)... There is participation in the whole, not confusion with the whole. We find our true selves within the whole. What is removed is the false personality. And this must be abolished, if we want to be one with reality... and not just put it in front of us, under the microscope...

This new consciousness, participation in the Universal, Objective, is the beginning of our contact with God... And there are stages in this...

(For someone whose "I" has "died", there is no death, no losses, no gains and losses... We personally have nothing to lose, nothing to gain, and from life in general, and from the discussion here... We are not trying to convince anyone of anything, the "savior" megalomania belongs to "ego"... And we are simply testifying to what we understand... because we are compelled to do so... nothing more)...

…

Καθαρή Επίγνωση

Η Εσωτερική Θεώρηση

Η Συνείδηση, όταν είναι στην Φυσική της Κατάσταση έχει Πλήρη Συνειδητότητα (και δεν λειτουργεί απλά σε κάποιο πεδίο συνειδητότητας), έχει Καθαρή Επίγνωση (και δεν λειτουργεί απλά σε κάποιο επίπεδο επίγνωσης). Αυτό σημαίνει ότι η Συνείδηση (σαν Συνειδητότητα και σαν Επίγνωση) είναι Τελείως Ελεύθερη και Ανεξάρτητη από το περιεχόμενό της. Μπορεί να μην υπάρχει περιεχόμενο ή να υπάρχει περιεχόμενο. Όταν υπάρχει περιεχόμενο αυτό δεν επηρεάζει την Πραγματική Κατάσταση της Συνείδησης, το Πεδίο Συνειδητότητας, το Επίπεδο της Επίγνωσης. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια Αίσθηση Ολοκλήρωσης, Πλήρης Αντίληψη και Ανεμπόδιστη Επίγνωση που Αγκαλιάζει τα Πάντα (όσα υπάρχουν, όσα εκδηλώνονται, όσα φαίνονται στο πεδίο της). Υπάρχει Ύπαρξη, Ελευθερία, Αδιατάρακτη Μακαριότητα, Ειρήνη και Ήσυχη Ροή της Ζωής.

Αυτή η Κατάσταση, η Αίσθηση Ολοκλήρωσης, της Ύπαρξης και της Ζωής, δεν επηρεάζεται ακόμη και όταν η Συνείδηση (με Πλήρη Συνειδητότητα) περιορίζεται σε Υποκειμενικότητα και σε ατομικότητα και σε μορφή (σε κάποιο από τους κατώτερους κόσμους, νοητικό, δυναμικό υλικό). Η Συνείδηση παραμένει Ως Έχει ακόμη και όταν ενσωματώνεται στους κόσμους της μορφής.

Αυτή η Φυσική Κατάσταση Ποτέ δεν χάνεται και Παραμένει Πάντα σαν Υπόβαθρο οποιασδήποτε αλλοιωμένης κατάστασης της Συνείδησης. Η απορρόφηση στην Υποκειμενικότητα, στην ατομικότητα ή στον κατώτερο φορέα στους κόσμους της μορφής και στη δραστηριότητα μέσω του φορέα στους εξωτερικούς κόσμους δεν είναι οντολογική, αλλά μόνο γνωσιολογική. Μονάχα η Προσοχή εστιάζει στην επιφανειακή τρέχουσα δραστηριότητα (και νιώθει) και συμπεριφέρεται σαν αυτά να είναι η μοναδική (πραγματική) πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα η Συνείδηση παραμένει πάντα σαν Βάση Ύπαρξης, η Συνειδητότητα παραμένει σαν Υπόβαθρο κάθε κατάστασης (αντικειμενικής και υποκειμενικής) και η Επίγνωση, σαν Δυνατότητα, σαν Καθαρή Επίγνωση, αποτελεί πάντα το Βάθρο κάθε περιορισμένης επίγνωσης. Είναι μέσα στην Καθαρή Επίγνωση που σχηματίζονται όλες οι επιμέρους περιορισμένες επιγνώσεις. Στην πραγματικότητα είναι μια εντελώς φυσική κατάσταση και λειτουργία. Έχουμε από τη Φύση μας την δυνατότητα (να αντιλαμβανόμαστε), να βλέπουμε, αλλά και να εστιάζουμε την προσοχή μας σε επιμέρους δραστηριότητες.

Η Πραγματική Φυσική Κατάσταση είναι η Συνείδηση, στην Πλήρη Συνειδητότητά της, στην Καθαρή Επίγνωσή της, όπου είναι Ελεύθερη, Ανεξάρτητη και Ανεπηρέαστη από το περιεχόμενο της. Δηλαδή η Άδεια Επίγνωση που μπορεί να δεχθεί και να στηρίξει οποιεσδήποτε επιμέρους επιγνώσεις (χωρίς να αλλοιώνεται ή να απορροφιέται γνωσιολογικά. και -πάντα- προσωρινά στις ιδιαίτερες επιγνώσεις). Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα να γίνει αντιληπτό ή να περιγραφεί. Η Αδειοσύνη είναι η πραγματικότητα της «δημιουργίας». Και όλα όσα εμφανίζονται είναι προσωρινά φαινόμενα (σαν τα σύννεφα στον Απέραντο Καθάριο Ουρανό). Δεν υπάρχει εδώ κάτι να περιγράψουμε.

Εξ άλλου, εφόσον η Καθαρή Επίγνωση αποτελεί το Σταθερό Βάθρο κάθε δραστηριότητας της Επίγνωσης (κάθε ιδιαίτερης επίγνωσης) και είναι εξ αρχής και πάντα εδώ, ανεξάρτητα από το τι εμφανίζεται σαν περιεχόμενο στην επίγνωση, δεν υπάρχει τίποτα να πραγματοποιηθεί, τίποτα να εξελιχθεί. Δεν μπορείς να γίνεις ο Εαυτός σου. Είσαι. Απλά είσαι.

Η «αντίληψη» ότι είμαστε κάτι (πέρα από Καθαρή Επίγνωση) και ότι μέσω της δραστηριότητας μπορούμε να γίνουμε κάτι, να φτάσουμε κάπου, να πραγματοποιήσουμε οτιδήποτε, είναι απλά στον χώρο της φαντασίας. Δεν υπάρχει δραστηριότητα, δεν υπάρχει δρόμος, δεν υπάρχει πρακτική ή μέθοδος να φτάσουμε στην Φυσική Κατάσταση, στην Καθαρή Επίγνωση. Όλες οι δραστηριότητες μας κρατούν στον χώρο της φαντασίας.

Η Μόνη Ορθή Δράση (πραγματική, λογική και αντικειμενική) είναι η παραίτηση από την φαντασία. Να σταματήσουμε να το κάνουμε. Όλο το μυστικό (που δεν είναι μυστικό, αλλά φυσική λειτουργία) είναι στην Ακινησία, στην Ηρεμία, στην Ησυχία, στην Σιωπή, στην Διάλυση της ατομικότητας, στο Σβήσιμο της Υποκειμενικότητας, στην Επάνοδο στην Αρχική Κατάσταση.

Όταν κάποιος Επανέρχεται στην Κατάσταση της Σιγής, στην Φυσική Κατάσταση της Καθαρής Επίγνωσης, απελευθερώνεται, φωτίζεται, κατανοεί ότι απλά είναι, απλά αντιλαμβάνεται και απλά δρα ή δεν δρα. Είναι η Κατάσταση της Πλήρους Ύπαρξης, της Πλήρους Ελεύθερης Συνειδητότητας, της Καθαρής, Ανεμπόδιστης Επίγνωσης που αγκαλιάζει τα πάντα. Όταν κάποιος επανέρχεται στους κόσμους της μορφής δεν χάνεται αυτή η Σταθερή Κατάσταση, η Αίσθηση της Απόλυτης Ολοκλήρωσης, της Ελευθερίας, της Σιωπής, της Αδιατάρακτης Μακαριότητας, της Ησυχίας αλλά είναι πλήρως λειτουργικός στο επίπεδο της σκέψης και της υλικής ζωής. Είναι το φως που έρχεται στον κόσμο.

Όταν κάποιος είναι απορροφημένος στον χώρο της φαντασίας, εστιασμένος στην ατομικότητα ή στην εξωτερική δραστηριότητα, ενώ λειτουργεί πάντα στο Φυσικό Βάθρο της Καθαρής Επίγνωσης, συγκεντρώνεται στις ιδιαίτερες λειτουργίες και νομίζει ότι αυτή είναι η πραγματικότητα (αυτή που αντιλαμβάνεται μέσω των ιδιαίτερων λειτουργιών). Η «πληροφόρηση» για την Πραγματική Κατάσταση ακόμη και η κατανόηση ότι μόνο η Φυσική Κατάσταση είναι αληθινή και όλα αυτά που ζει δεν είναι παρά κάτι εξαρτημένο και προσωρινό, δεν οδηγεί στην απελευθέρωση. Οποιαδήποτε προσπάθεια είναι αδιέξοδη, οδηγεί πάλι στον χώρο της φαντασίας. Τι πρέπει να κάνει κάποιος; Απλά να παραιτηθεί από την δραστηριότητα. Όσο τροφοδοτεί την δραστηριότητα θα συνεχίζεται η φαντασία. Η παραίτηση οδηγεί στην έξοδο. Μετά την Επάνοδο στον Εαυτό, στην Φυσική Πραγματικότητα, μπορεί να επανέλθει στους εξωτερικούς κόσμους χωρίς να επηρεάζεται. Όλοι οι δρόμοι, όλες οι διδασκαλίες, όλες οι θρησκείες, όλες οι θρησκευτικές δραστηριότητες, ανήκουν στο χώρο της φαντασίας. Η Μόνη Αληθινή Θρησκεία είναι η κατανόηση της αντικειμενικής πραγματικότητας, η αντικειμενική δράση, η θρησκεία του βιώματος. Όλα τα άλλα είναι απλά διανοητικά σκουπίδια.

Η Θρησκειολογική Ανάλυση

Η τυπική εκπαίδευση, σε ολόκληρο τον πλανήτη, ασχολείται με εξωτερικές γνώσεις και δεν ασχολείται σχεδόν καθόλου με τους ψυχολογικούς μηχανισμούς, με την αντίληψη, κλπ.

Η «επιστήμη της ψυχολογίας», από την άλλη, είναι τελείως αναχρονιστική (και κατά την γνώμη μας δεν δικαιολογείται να ονομάζεται επιστήμη...): Βασίζεται όχι στα αληθινά γεγονότα αλλά σε προλήψεις και φαινόμενα...

Ακόμα κι ο Γιούγκ – που μελέτησε με πάθος την ανατολική σοφία – κάνει ένα χονδροειδές σφάλμα, μαζί με όλους τους άλλους:

Όλοι, μα όλοι, ταυτίζουν την «επίγνωση» με το «εγώ» (και συμπεραίνουν με την τυπική λογική τους, ότι αν σταματήσει να υπάρχει εγώ, δεν υπάρχει επίγνωση, ανθρώπινη επίγνωση...)...

Λάθος! Τελείως λάθος!

Η επίγνωση είναι «άμεση λειτουργία θέασης». Το εγώ όμως είναι «σύνθετη διαδικασία» κατά την οποία όλες οι πληροφορίες αναφέρονται σε ένα κέντρο, που πηγάζει από την αντίληψη της ύπαρξης, του οργανισμού, και το οποίο αντιπαρατίθεται στον εξωτερικό κόσμο.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να διακρίνει την επίγνωση από το εγώ, να ελέγξει δηλαδή την διαδικασία εγώ, και ενδεχομένως να την παρακάμψει: τελικά ταυτίζοντάς τα αυτά τα δύο, ασυναίσθητα, έχει επίγνωση του εγώ, γίνεται μόνο εγώ...

Αν όμως το εγώ είναι διαδικασία, που κάποιοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται, ελέγχουν και παρακάμπτουν, τότε αυτοί οι «τρελοί» φτάνουν σε μία καθαρή επίγνωση, σε μία άμεση αντίληψη, χωρίς την διαδικασία εγώ, χωρίς διανοητική επεξεργασία και χωρίς επεμβάσεις στην εξωτερική αντίληψη:

Σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην επίγνωση και τον κόσμο, συμμετέχουμε στον κόσμο, δεν τον «βλέπουμε» απέναντι....

Το ότι είναι έτσι, ότι το εγώ είναι διαδικασία, μπορεί να υποδειχθεί.

Το ότι, η ανώτερη επίγνωση χωρίς εγώ, υφίσταται, μπορεί να επαληθευθεί...

Άλλωστε η δήθεν επιστημονική θεώρηση του κόσμου έχει αναθεωρήσει πολλές φορές τις απόψεις της: ψάχνει στα τυφλά... Ο κόσμος του Νεύτωνα ήταν απλά μία διανοητική κατασκευή. Ακόμα κι ο κόσμος του Αϊνστάιν είναι μία ιδιοφυής σύλληψη ενός υποκειμένου... Αλλά υπάρχουν ακόμα πιο ιδιοφυείς συλλήψεις του κόσμου, συλλήψεις χωρίς εγώ...

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν καταργείται η ανθρώπινη ατομικότητα, η αληθινή οντότητα (Κακώς την ταυτίζετε με το εγώ, την προσωπικότητα...)... Υπάρχει συμμετοχή στο όλο, όχι σύγχυση με το όλο. Βρίσκουμε τον αληθινό εαυτό μας μέσα στο όλο. Αυτό που καταργείται είναι η ψεύτικη προσωπικότητα. Κι αυτή πρέπει να καταργηθεί, αν θέλουμε να είμαστε ένα με την πραγματικότητα... κι όχι απλά να την βάζουμε απέναντί μας, κάτω από το μικροσκόπιο...

Αυτή νέα συνείδηση, η συμμετοχή στο Παγκόσμιο, Αντικειμενικό, είναι η αρχή της επαφής μας με τον Θεό... Κι υπάρχουν στάδια σε αυτό...

(Για κάποιον, που το «εγώ» έχει «πεθάνει», δεν υπάρχει θάνατος, δεν υπάρχουν απώλειες, δεν υπάρχουν κέρδη και ζημίες... Εμείς προσωπικά, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, τίποτα να κερδίσουμε, κι από την ζωή γενικότερα, κι από την συζήτηση εδώ... Δεν προσπαθούμε να πείσουμε κανέναν για τίποτα, η μεγαλομανία του «σωτήρα» ανήκει στο «εγώ»... Κι εμείς απλά μαρτυρούμε γι’ αυτό που κατανοούμε... επειδή είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε... τίποτα περισσότερο)...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

14. The Non-Local Local Consciousness: A Mystical Exploration

ESOTERISM STUDIES