Objective Consciousness

The Internal Contemplation

Consciousness is the ultimate mystery of existence. Consciousness manifests, emerges, appears, as Perception. It is Perception. And this is a first differentiation that leads to manifestation, to creation. Perception in its physical manifestation is without content. Otherwise, there is a perception of emptiness, an Awareness without attributes. And this is the second differentiation which constitutes the Basis, the background of creation. This Base supports all manifestations and phenomena of existence that appear.

On a more "outer" plane of view the state of emptiness is the Night of Existence (in the Orphic Tradition). It is the Great Mother of Creation (in Indian Mythology) who embraces all. It is the Wider of the Heavens (of the mysteries in Christianity).

This State in an inversion of view can be positively seen as the All that creates everything. It is the Sun of Creation. It is the Phanes of the Orphics, is the Ishvara of Indian Tradition, is the Logos of the Heavens in Christianity.

The State of All is One Open Ocean of Awareness, Sense of Existence, without other qualities. It is the Great Subject which has Objective Status, Content and Behavior. The Differentiation of the Subject leads to the limited subject, to individuality.

The Mechanism that leads from the Universal Subject to the individual is natural, simple and known. Perception has the natural ability, potentiality, to capture naturally, unhindered, without alteration. And this leads to an objective perception. It can just as naturally "interfere" with the processes of conception, in various ways. And this leads from the objective perception, that is always the basis of perceptual action, to a subjective consideration.

Thus, the Greater Subject, which has an objective nature and behavior, leads (by its "differentiation") to the emergence of the limited subject and the individual subject. Perception, always, in all Fields of Manifestation that emerges, operates on an objective basis that is differentiated into subjective considerations. It is precisely these subjective considerations that form the cores of individual existence, and it is these individual existences that manifest in the lower worlds (mental and astral) and are embodied in the material world.

Perception always operates on both an objective basis and a subjective dimension (which is a variation of the objective basis of perception). Embodied Consciousness has by nature the ability to perceive (first) objectively and (then) subjectively. Even the intellect works in the same way. There is objective observation and understanding. And there is subjective consideration and thought. And the senses work that way. In vision, for example, there is general vision (to see) and focused vision (to look).

…

From the beginning of life all creatures on the planet had a unique problem, survival. They had to give it all their attention. Man inherited (from his pre-human and human ancestors) this tendency to shape natural objective perception into a subjective and personal view of reality, in order to be able not only to perceive the environment according to his needs, but also to adapt his action to survive. This is not simply a tendency of man as a species. Humans since the dawn of humanity have understood that they must live in groups. From the beginning, man was born and lived in a society (with any organization). The society, which wanted to preserve itself as a society and as individuals, not only adopted the subjective view of life, as a way of perception, but also always codified it, according to the needs, in "rules" of coexistence and passed it on to the next generations inside, from initiation, education, training and pedagogy. Thus, for thousands of years man has been learning a way of perception, he has been taught how to perceive and what to perceive. Man in all societies is an image of society. And humans, for thousands of years now, have lived as members of their group (which may include many groups).

People are brought up in societies and always follow the "standards" of society. Times change, morals and attitudes change. People who move from old mindsets to new kinds of "perception" think they are evolving, progressing, or freeing themselves from old biases. In reality they are still controlled and directed by society to the new standards. They simply change their "position" in the "prison" of society. They don't go anywhere else.

With the turn of the millennium, Western societies (mainly) have changed morals. There is a general deprecation of everything, a profound breakdown and behaviors that were not tolerated in previous decades. Modern civilized Europeans and Americans think they are freeing themselves from the moral bonds of the past. In fact, they simply adopt the new "standards" imposed on them by those who direct the societies. People have always been herds and always manipulative and directed. Thus, there are few who are in the world but are not of the world.

…

Embodied Consciousness always operates on an objective basis of perception which it shapes according to its understanding. This understanding of life comes from natural possibilities, from upbringing in society, from personal needs and experiences, and from the specific environment. Thus, Consciousness works subjectively, life is always personal and action always particular.

On a practical level, what are the functions we do that embody physical objective perception?

1) We simplify and select information according to our needs and interests. Not only do we give our own interpretation to things (according to our ideological construct) but we prefer and reject situations, people, events and things.

2) We connect our personal states (and our physical states) with the environment. Our actions are planned, guided, organized. Thus, personal needs (and interests) are coordinated with the external world.

3) We set priorities for action with personal criteria. Survival, safety, hunger, health and pain, relationships, social connections, are factors that affect us.

4) We always adjust the information according to our stored knowledge and understanding. We change individual perceptions but hardly change mentality.

Everything we do, we don't always do it right. We often exaggerate the personal element, operate without logical and objective criteria and often without social responsibility and sensitivity. We operate too subjectively. We have a lot of ego. And this is how problems arise both on a social level and on a personal level.

We can fix the situation: The only way is to become more objective, less subjective. This means returning to the Eternal Ancient Values. Truth, Justice, Unity (fellowship of souls and love) and all that arises from the Core Values. Who will do it?

In the Esoteric Tradition (and in the individual religious traditions) the Goal is to go beyond the subjective, to Objective Non-Dual Consciousness. Thus, Consciousness can Emerge into Reality, Freedom (from all limitations), Wholeness (i.e. the Oneness of all).

The means used here are Immobility (on all levels), Renunciation (of limitations), Withdrawal (from all external functions).

The Inner Freedom thus realized Expands Awareness, Illuminates Action and Guides Life on the right path.

The Absolute Definition of Meditation (or Prayer or Spiritual Action) is Stillness. Immobility in the body, Quiet in the senses, Silence in the thought process, Elimination of the ego.

The "New Consciousness" that emerges Experiences Reality, Perceives correctly, Acts when it should, in the right direction. It is a model of life. This is the Enlightened Man. One who has completed his destiny in the Worlds of Form and can, Free, Ascend to the Higher Heavens where is the Real Abode of beings. In the Gulfs of the All, in the All, in the Whole, in the Eternal Mystery of Consciousness (which men call God).

The Religious Approach

For decades now, serious scientists, physiologists-psychologists (who also hold university seats and), who deal with the phenomenon of "awareness" (of consciousness), have established, in principle, the following simple...

The output system of the brain-consciousness (outgoing), affects the input system (incoming): the brain-consciousness is able to "choose its stimuli"...

Do you understand what this means? That the awareness of ordinary man is a "construction"... Consciousness does not coldly "photograph" the physical world, but intervenes in the process of intake, selecting, emphasizing, rejecting, categorizing, composing based on imprinted models, etc., etc. ...

I mean? The awareness we have is constantly shaped, constantly constructed, completely subjective... (Everyone "lives" in his own world...)...

But by doing experiments, the same scientists, with people who were meditating (Christians who were praying, Zen masters who were meditating, yogis who were in samadhi, etc.), found (besides the fact that not everyone's brain was operating at the B frequency of the ordinary human, but at a lower frequency A), the following remarkable…

These people through meditation reached a state of consciousness where they did not interfere with the brain's afferent system (stimuli) and at the same time they all had the same response to a certain stimulus... Consciousness in this state was both empty and not: It was not engaged with its contents, it simply contained them, accepted them, nothing else... Such a consciousness was no longer subjective, like that of the ordinary man.. The only suitable term to describe such a consciousness was: "objective consciousness"...

What we "say", dear friends, is very simple... The ordinary man has an awareness that is the result of "transaction" with the environment... But the people of the world's inner tradition, both in the East and in the West, with the their practices, they reach an objective state of consciousness... The ordinary man works in thought in a state, perception, duality, opposites, subjective-objective, light-dark, up-down, etc., etc... But someone which has gone beyond subjective perception does not operate at the level of thought, but at a deeper level of awareness, at a level of unity: It perceives objectively "what is" without "commenting" it with thought and including it in the system of opposites of thought...

The detachment, then, of consciousness from its contents (whether they exist as information from the external world or not), leads to the Perception of a Universal Objective Existence, the consciousness realizes that it participates, "communicates" with a Greater Reality.. And here we enter the area of the Sanctuary..

Dear friends, there are also specific scientists who have dealt with the phenomenon of awareness in laboratories, and literature (for anyone who reads English well) and whatever you want...

You see, we cannot get lost in the labyrinths of subjective thought... We can move into an "unaffected awareness" where things are illuminated differently, and Reality is revealed to be completely different from what thought sees... We must finally get out from the cave of thought (Plato's myth of cave), outside, in the Light... And the world here is beautiful.

…

Awareness and Logical Analysis

Dear friends, allow "us" to "make" some clarifications about what we "said" in the previous publication, about the experiments of psychophysiologists, with people who were meditating...

The subjects of the experiments reached the meditative state completely spontaneously and realized a deeper awareness (which the researchers called "objective consciousness"). An atheist, without previous practical experience, could never spontaneously carry out this whole process and enter into a higher awareness. So, what did the scientists experiment with? They tried with brain-consciousness interventions to create an artificial meditative state. But this is a scientific error for the simple reason that they were "blackmailing" the brain-consciousness to experience and accept a state that it had not naturally arrived at through personal development and assimilation of experience in the various stages. The result was that, yes there was an artificial meditative state, yes there was some experience, but this brain-consciousness had no physical experience of that state, it could not "assimilate" the state... So, the quality of awareness "looked like ", but it wasn't like the awareness of those who got there naturally. From a scientific point of view, the atheist's "testimony" was useless...

But listen to the grossness of the case... There have been pseudo-scientists and marketers who have, even today, in the United States recreational clinics and centers where they induce, by machines artificial, states of meditation and "metaphysics of experience"... Of course, all this has nothing to do with the Esoteric Tradition... Just because there are idiots in the US does not mean that we are all idiots...

Then something else...

People who naturally reach (through meditative practices) a higher level of awareness, where consciousness no longer interferes, by processing, with the information system, simply experience a higher state of consciousness... and so they testify... They do not attempt to interpret anything, encode in a logical language and transmit information (They just "show")... They participate experientially in a common experience...

So, we are talking here about people who experience a non-subjective perception, and they all experience it the same... that is why we speak of "objective consciousness"... At this level of awareness they participate, simply participate, in an objective situation, in something Greater than subjective perception... There are many gradations of such awareness. Consciousnesses do not automatically become “one consciousness” with the exact same experience... This happens at much deeper levels of awareness and we cannot talk about them...

So, when we talk about "objective consciousness", about a "universal objective existence", about a "wider reality" we are talking about something that some people experience... and it is outside the system of thought that "works" with the subject-object opposites, etc...

How can a person integrate the secret experience into the system of thought that "works" with opposites?... Simply, he cannot... Within the system of thought, which is by nature subjective, it is not possible to approach of objectivity... "objective" remains a subjective, mental conception.

He who has Experience "speaks" of an Objectivity he experiences... Man without Experience "speaks" of an "objectivity" to be perceived, of a mental perception of objectivity, of "information" to be communicated to all, or some, to be understood and as long as it is agreed upon by all to be accepted as "objectivity"... They are obviously talking about different things...

The man of Experience "speaks" of something completely outside this whole system of thought...

And something about "religion". The term does not have the same meaning for all people...

For some people it is not a ready-made system of perception to be applied... This is "official" (and often "dirty") religion... Religion, true religion, is the experiential but verifiable and verifiable investigation of our True Nature... which is something far beyond conscious thought... inquiry that extends to higher levels of awareness... And the experience of all esoteric tradition in east and west shows that there are higher levels of awareness... the "enlightened" are not delusional they are not crazy either.. but above all they are not stupid…

…

Αντικειμενική Συνείδηση

Η Εσωτερική Θεώρηση

Η Συνείδηση είναι το απόλυτο μυστήριο της ύπαρξης. Η Συνείδηση εκδηλώνεται, αναδύεται, εμφανίζεται, σαν Αντίληψη. Είναι Αντίληψη. Και αυτή είναι μία πρώτη διαφοροποίηση που οδηγεί στην εκδήλωση, στην δημιουργία. Η Αντίληψη στην φυσική της εκδήλωση είναι χωρίς περιεχόμενο. Αλλιώς υπάρχει μία αντίληψη κενότητας μια Επίγνωση χωρίς ιδιότητες Και αυτή είναι η δεύτερη διαφοροποίηση που αποτελεί την Βάση το υπόβαθρο της δημιουργίας. Αυτή η Βάση υποστηρίζει όλες τις εκδηλώσεις και τα φαινόμενα ύπαρξης που εμφανίζονται.

Σε ένα πιο «εξωτερικό» πεδίο θεώρησης η κατάσταση της κενότητας είναι η Νύχτα της Ύπαρξης (στην Ορφική Παράδοση). Είναι η Μεγάλη Μητέρα της Δημιουργίας (στην Ινδική Μυθολογία) που τα αγκαλιάζει όλα. Είναι η Πλατυτέρα των Ουρανών (των μυστικών στο Χριστιανισμό).

Αυτή η Κατάσταση σε μία αντίστροφή της θεώρηση μπορεί να ιδωθεί θετικά σαν το Όλον που δημιουργεί τα πάντα. Είναι ο Ήλιος της Δημιουργίας. Είναι Ο Φάνης των Ορφικών είναι ο Ισβάρα της Ινδικής Παράδοσης είναι ο Λόγος των Ουρανών στον Χριστιανισμό.

Η Κατάστασή του Όλου είναι Ένας Ανοιχτός Ωκεανός Επίγνωσης, Αίσθησης της Ύπαρξης, χωρίς άλλες ιδιότητες. Είναι το Μεγάλο Υποκείμενο που έχει Αντικειμενική Υπόσταση, Περιεχόμενο και Συμπεριφορά. Η Διαφοροποίηση του Υποκειμένου οδηγεί στο περιορισμένο υποκείμενο, στην ατομικότητα

Ο Μηχανισμός που οδηγεί από το Παγκόσμιο Υποκείμενο στο ατομικό oν είναι φυσικός απλός και γνωστός. Η Αντίληψη έχει την φυσική δυνατότητα, ικανότητα, να συλλαμβάνει φυσικά, ανεμπόδιστα, χωρίς αλλοιώσεις. Και αυτό οδηγεί σε μία αντικειμενική αντίληψη. Μπορεί εξίσου φυσικά να «παρεμβαίνει» στις διαδικασίες της σύλληψης, με διάφορους τρόπους. Και αυτό οδηγεί από την αντικειμενική αντίληψη που αποτελεί πάντα την βάση της αντιληπτικής δράσης σε μία υποκειμενική θεώρηση.

 Έτσι το Μεγάλο Υποκείμενο που έχει αντικειμενική φύση και συμπεριφορά οδηγεί (με την «διαφοροποίησή» του) στην ανάδυση του περιορισμένου υποκειμένου και στο ατομικό υποκείμενο. Η Αντίληψη, πάντα, σε όλα τα Πεδία Εκδήλωσης που αναδύονται λειτουργεί σε μία αντικειμενική βάση που διαφοροποιείται σε υποκειμενικές θεωρήσεις. Είναι αυτές ακριβώς οι υποκειμενικές θεωρήσεις που αποτελούν τους πυρήνες της ατομικής ύπαρξης και είναι αυτές οι ατομικές υπάρξεις που εκδηλώνονται στους κατώτερους κόσμους (νοητικό και αστρικό) και ενσωματώνονται στον υλικό κόσμο.

Η Αντίληψη πάντα λειτουργεί και σε αντικειμενική βάση και σε υποκειμενική διάσταση (που αποτελεί μία διαφοροποίηση της αντικειμενικής βάσης της  αντίληψης).  Η Ενσωματωμένη Συνείδηση έχει από την φύση της την ικανότητα να αντιλαμβάνεται (πρώτα) αντικειμενικά και (μετά) υποκειμενικά Ακόμη και η νόηση λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει αντικειμενική παρατήρηση και κατανόηση. Και υπάρχει υποκειμενική θεώρηση και σκέψη. Και οι αισθήσεις λειτουργούν έτσι. Στην όραση, για παράδειγμα, υπάρχει η γενική όραση (βλέπω) και η εστιασμένη όραση (κοιτάζω).

…

 Από την αρχή της ζωής όλα τα πλάσματα του πλανήτη είχαν ένα μοναδικό πρόβλημα, την επιβίωση. Έπρεπε να δώσουν όλη την προσοχή τους σε αυτό. Ο άνθρωπος κληρονόμησε (από τους προ-ανθρώπινους και ανθρώπινους προγόνους του) αυτή την τάση να διαμορφώνει την φυσική αντικειμενική αντίληψη σε υποκειμενική και προσωπική θεώρηση της πραγματικότητας, για να μπορέσει όχι μόνο να έχει αντίληψη του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις ανάγκες του, αλλά και να προσαρμόζει τη δράση του για να επιβιώσει. Αυτό δεν είναι απλά μία τάση του ανθρώπου σαν είδος. Οι άνθρωποι από την αυγή της ανθρωπότητας κατανόησαν ότι πρέπει να ζουν σε ομάδες. Εξαρχής λοιπόν ο άνθρωπος γεννιόταν και ζούσε μέσα σε μία κοινωνία (με την οποιαδήποτε οργάνωση). Η κοινωνία, που ήθελε να διατηρηθεί σαν κοινωνία και σαν άτομα, όχι μόνο υιοθέτησε την υποκειμενική θεώρηση της ζωής, σαν τρόπο αντίληψης, αλλά και την κωδικοποίησε πάντα, σύμφωνα με τις ανάγκες, σε «κανόνες» συμβίωσης και την περνούσε στις επόμενες γενιές μέσα, από την μύηση, την εκπαίδευση, την αγωγή και την παιδαγωγική. Έτσι εδώ και χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος μαθαίνει ένα τρόπο αντίληψης, διδάσκεται πώς να αντιλαμβάνεται και τι να αντιλαμβάνεται. Ο άνθρωπος σε όλες τις κοινωνίες είναι μία εικόνα της κοινωνίας. Και οι άνθρωποι, χιλιάδες χρόνια τώρα, ζουν σαν μέλη της ομάδας τους (που μπορεί να περιλαμβάνει πολλές ομάδες).

 Οι άνθρωποι ανατρέφονται μέσα σε κοινωνίες και ακολουθούν πάντα τα «πρότυπα» της κοινωνίας Οι εποχές αλλάζουν, τα ήθη οι συμπεριφορές αλλάζουν. Οι άνθρωποι που μεταβαίνουν από την παλιά νοοτροπία στα νέα είδη «αντίληψης» νομίζουν ότι εξελίσσονται, προοδεύουν, ή απελευθερώνονται από τις παλιές προκαταλήψεις. Στην πραγματικότητα εξακολουθούν να ελέγχονται και να κατευθύνονται από την κοινωνία στα νέα πρότυπα. Απλά αλλάζουν «θέση» στην «φυλακή» της κοινωνίας. Δεν πηγαίνουν πουθενά αλλού.

 Με το γύρισμα της χιλιετηρίδας οι δυτικές κοινωνίες (κατά κύριο λόγο) έχουν αλλάξει ήθη. Υπάρχει μία γενική απαξίωση των πάντων, μία βαθιά χαλάρωση των ηθών και συμπεριφορές που δεν γίνονταν ανεκτές τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι σύγχρονοι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι νομίζουν ότι απελευθερώνονται από τις ηθικές δεσμεύσεις του παρελθόντος. Στην πραγματικότητα απλά υιοθετούν τα νέα «πρότυπα» που τους επιβάλλουν αυτοί που κατευθύνουν τις κοινωνίες. Οι άνθρωποι ήταν πάντα αγέλες και πάντα χειραγωγούνταν  και κατευθύνονταν. Έτσι ελάχιστοι είναι αυτοί που είναι στον κόσμο αλλά δεν είναι εκ του κόσμου.

…

Η Ενσωματωμένη Συνείδηση λειτουργεί πάντα σε μία αντικειμενική βάση αντίληψης την οποία διαμορφώνει σύμφωνα με την κατανόησή της. Αυτή η κατανόηση της ζωής προέρχεται από φυσικές δυνατότητες, από την ανατροφή μέσα στην κοινωνία, από προσωπικές ανάγκες και εμπειρίες και από το συγκεκριμένο περιβάλλον. Έτσι η Συνείδηση λειτουργεί υποκειμενικά, η ζωή είναι πάντα προσωπική και η δράση πάντα ιδιαίτερη.

Σε πρακτικό επίπεδο, ποιες είναι οι λειτουργίες που κάνουμε και προσωποποιούν την φυσική αντικειμενική αντίληψη;

1) Απλοποιούμε και επιλέγουμε τις πληροφορίες σύμφωνα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα μας. Όχι μόνο δίνουμε την δική μας ερμηνεία στα πράγματα (σύμφωνα με το ιδεολογικό μας οικοδόμημα) αλλά προτιμούμε και απορρίπτουμε καταστάσεις, ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα.

2) Συνδέουμε τις προσωπικές καταστάσεις μας (και τις σωματικές καταστάσεις μας) με το περιβάλλον. Οι ενέργειές μας προγραμματίζονται καθοδηγούνται οργανώνονται. Έτσι οι προσωπικές ανάγκες (και ενδιαφέροντα) συντονίζονται με τον εξωτερικό κόσμο.

3) Καθορίζουμε προτεραιότητες για δράση με προσωπικά κριτήρια. Επιβίωση, ασφάλεια, πείνα υγεία και πόνος, σχέσεις, κοινωνικοί συσχετισμοί, είναι παράγοντες που μας επηρεάζουν.

4) Προσαρμόζουμε τις πληροφορίες πάντα σύμφωνα με την αποθηκευμένη γνώση και αντίληψή μας. Μετατρέπουμε επιμέρους αντιλήψεις αλλά δύσκολα αλλάζουμε νοοτροπία.

Όλα αυτά που κάνουμε δεν τα κάνουμε πάντα σωστά. Συχνά υπερβάλλουμε στο προσωπικό στοιχείο, λειτουργούμε χωρίς λογικά και αντικειμενικά κριτήρια και συχνά χωρίς κοινωνική υπευθυνότητα και ευαισθησία. Λειτουργούμε υπερβολικά υποκειμενικά. Έχουμε πολύ εγώ. Και έτσι προκύπτουν τα προβλήματα και σε κοινωνικό επίπεδο και σε προσωπικό επίπεδο.

Μπορούμε να διορθώσουμε την κατάσταση: Ο μόνος δρόμος είναι να γίνουμε πιο αντικειμενικοί, λιγότερο υποκειμενικοί. Αυτό σημαίνει να ξαναγυρίσουμε στις Αιώνιες Αρχαίες Αξίες. Αλήθεια, Δικαιοσύνη, Ενότητα (κοινωνία ψυχών και αγάπη) και όλα όσα προκύπτουν από τις Βασικές Αξίες. Ποιος θα το κάνει;

Στην Εσωτερική Παράδοση (και στις επιμέρους θρησκευτικές παραδόσεις) ο Στόχος είναι να πάμε πέρα από το υποκείμενο, στην Αντικειμενική Μη-δυαδική Συνείδηση. Έτσι η Συνείδηση μπορεί να Αναδυθεί στην Πραγματικότητα, στην Ελευθερία (από όλους τους περιορισμούς), στην Ολότητά (δηλαδή στην Ενότητα των πάντων).

Τα μέσα που χρησιμοποιούνται εδώ είναι η Ακινησία (σε όλα τα επίπεδα), η Απάρνηση (των περιορισμών), η Απόσυρση (από όλες τις εξωτερικές λειτουργίες).

Η Εσωτερική Ελευθερία που πραγματοποιείται έτσι Διευρύνει την Επίγνωση, Φωτίζει την Δράση και Καθοδηγεί τη Ζωή στον ορθό δρόμο.

Ο Απόλυτος Ορισμός του Διαλογισμού (ή της Προσευχής ή της Πνευματικής Δράσης) είναι η Ακινησία. Ακινησία στο σώμα, Ησυχία στις αισθήσεις, Σιωπή στην σκεπτοδιαδικασία, Εξάλειψη του εγώ.

Η «Νέα Συνείδηση» που αναδύεται Βιώνει την Πραγματικότητα, Αντιλαμβάνεται ορθά, Δρα όταν πρέπει, προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι υπόδειγμα ζωής. Αυτό είναι ο Φωτισμένος Άνθρωπος. Κάποιος που ολοκλήρωσε τον προορισμό του στους Κόσμους της Μορφής και μπορεί, Ελεύθερος, να Ανυψωθεί στους Ανωτέρους Ουρανούς όπου είναι η Πραγματική Κατοικία των όντων. Στους Κόλπους του Όλου, στο Όλον, στο Παν,  στο Αιώνιο Μυστήριο της Συνείδησης (που οι άνθρωποι ονομάζουν Θεό).

 Η Θρησκειολογική Ανάλυση

Δεκαετίες τώρα σοβαροί επιστήμονες φυσιολόγοι-ψυχολόγοι (που κατέχουν και πανεπιστημιακές έδρες και), που ασχολούνται με το φαινόμενο της «επίγνωσης» (της συνείδησης), έχουν διαπιστώσει, καταρχήν, το εξής απλό...

Το σύστημα εξαγωγής του εγκεφάλου-συνείδησης (απαγωγικό), επηρεάζει το σύστημα εισαγωγής (προσαγωγικό): ο εγκέφαλος-συνείδηση είναι ικανός να «εκλέγει τα ερεθίσματά του»...

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Ότι η επίγνωση του συνηθισμένου ανθρώπου είναι «κατασκευή»... Η συνείδηση δεν «φωτογραφίζει» ψυχρά τον φυσικό κόσμο, αλλά επεμβαίνει στην διαδικασία πρόσληψης, επιλέγοντας, υπερτονίζοντας, απορρίπτοντας, κατηγοριοποιώντας, συνθέτοντας με βάση εντυπωμένα πρότυπα-μοντέλα, κλπ., κλπ...

Δηλαδή; Η επίγνωση που έχουμε διαμορφώνεται συνεχώς, κατασκευάζεται συνεχώς, είναι τελείως υποκειμενική... (Ο καθένας «ζει» στον κόσμο του...)...

Κάνοντας όμως πειράματα, οι ίδιοι επιστήμονες, με ανθρώπους που διαλογίζονταν (χριστιανούς που προσεύχονταν, δασκάλους του Ζεν που διαλογίζονταν, γιόγκι που ήταν σε σαμάντι, κλπ), διαπίστωσαν (εκτός από το γεγονός ότι, όλων ο εγκέφαλος δεν λειτουργούσε στην συχνότητα Β του συνηθισμένου ανθρώπου, αλλά σε χαμηλότερη συχνότητα Α), το εξής αξιοσημείωτο..

Αυτοί οι άνθρωποι με διαλογισμό έφταναν σε μία κατάσταση συνείδησης όπου δεν παρενέβαιναν στο σύστημα προσαγωγής του εγκεφάλου (ερεθίσματα) κι είχαν ταυτόχρονα όλοι την ίδια ανταπόκριση σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα... Η συνείδηση σε αυτή την κατάσταση και ήταν άδεια και δεν ήταν: Δεν ασχολιόταν με τα περιεχόμενά της, απλά τα περιείχε, τα δέχονταν, τίποτα άλλο... Μία τέτοια συνείδηση δεν ήταν πιά υποκειμενική, όπως του συνηθισμένου ανθρώπου.. Ο μόνος κατάλληλος όρος να περιγράψουν μία τέτοια συνείδηση ήταν: «αντικειμενική συνείδηση»...

Αυτό που «λέμε», αγαπητοί φίλοι, είναι πολύ απλό... Ο συνηθισμένος άνθρωπος έχει μία επίγνωση που είναι αποτέλεσμα «συναλλαγής» με το περιβάλλον... Οι άνθρωποι όμως της παγκόσμιας εσωτερικής παράδοσης, και στη ανατολή και στην δύση, με τις πρακτικές τους, φτάνουν σε μία κατάσταση συνείδησης αντικειμενική... Ο συνηθισμένος άνθρωπος λειτουργεί μέσα στην σκέψη σε μία κατάσταση, αντίληψη, διττότητας, αντιθέτων, υποκειμενικό-αντικειμενικό, φως-σκοτάδι, πάνω-κάτω, κλπ., κλπ... Κάποιος όμως που έχει πάει πέραν της υποκειμενικής αντίληψης δεν λειτουργεί στο επίπεδο της σκέψης, αλλά σε ένα βαθύτερο επίπεδο επίγνωσης, σε ένα επίπεδο ενότητας: Αντιλαμβάνεται αντικειμενικά «αυτό που είναι» χωρίς να το «σχολιάζει» με την σκέψη και να το εντάσσει στο σύστημα των αντιθέτων της σκέψης...

Η αποδέσμευση, στην συνέχεια, της συνείδησης από τα περιεχόμενά της (είτε αυτά υπάρχουν σαν πληροφορίες από τον εξωτερικό κόσμο, είτε όχι), οδηγεί στην Αντίληψη μίας Παγκόσμιας Αντικειμενικής Ύπαρξης, αντιλαμβάνεται η συνείδηση ότι συμμετέχει, «κοινωνεί» με μία Ευρύτερη Πραγματικότητα... Κι εδώ εισερχόμαστε στο χώρο του Ιερού..

Αγαπητοί φίλοι, υπάρχουν και συγκεκριμένοι επιστήμονες που ασχολήθηκαν με το φαινόμενο της επίγνωσης στα εργαστήρια, και βιβλιογραφία (για όποιον διαβάζει καλά αγγλικά) και ό,τι θέλετε...

Καταλαβαίνετε, ότι δεν μπορούμε να χανόμαστε μέσα στους λαβύρινθους της υποκειμενικής σκέψης... Μπορούμε να μεταβούμε σε μία «ανεπηρέαστη επίγνωση» όπου τα πράγματα φωτίζονται διαφορετικά, κι η Πραγματικότητα αποκαλύπτεται τελείως διαφορετική από αυτήν που βλέπει η σκέψη... Πρέπει επιτέλους να βγούμε από την σπηλιά της σκέψης, έξω, στο Φως.. Κι είναι όμορφος ο κόσμος εδώ.

…

Επίγνωση και Λογική Ανάλυση

Αγαπητοί φίλοι, επιτρέψτε «μας», να «κάνουμε» κάποιες διευκρινήσεις γι’ αυτά που «είπαμε» στην προηγούμενη δημοσίευση, για τα πειράματα ψυχοφυσιολόγων, με ανθρώπους που διαλογίζονταν...

Τα υποκείμενα των πειραμάτων έφτασαν τελείως αυθόρμητα στην διαλογιστική κατάσταση και πραγματοποίησαν μία βαθύτερη επίγνωση (που οι ερευνητές ονόμασαν «αντικειμενική συνείδηση»). Κάποιος άθεος, χωρίς προηγούμενη πρακτική εμπειρία, δεν θα μπορούσε ποτέ αυθόρμητα να εκτελέσει όλη αυτή την διαδικασία και να μπει σε μία ανώτερη επίγνωση. Σε τι λοιπόν πειραματίστηκαν οι επιστήμονες; Προσπάθησαν με παρεμβάσεις στον εγκέφαλο-συνείδηση να δημιουργήσουν μία τεχνητή κατάσταση διαλογισμού. Αυτό όμως είναι επιστημονικό σφάλμα για τον απλούστατο λόγο ότι «εκβίαζαν» τον εγκέφαλο-συνείδηση, να βιώσει και να αποδεχτεί μία κατάσταση στην οποία δεν είχε φτάσει φυσικά μέσω προσωπικής εξέλιξης και αφομοίωσης της εμπειρίας στα διάφορα στάδια. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, ναι μεν υπήρχε τεχνητή κατάσταση διαλογισμού, ναι, υπήρχε κάποιο βίωμα, αλλά αυτή η συνείδηση-εγκέφαλος δεν είχε φυσική εμπειρία αυτής της κατάστασης, δεν μπορούσε να «αφομοιώσει» την κατάσταση... Έτσι η ποιότητα επίγνωσης «έμοιαζε» αλλά δεν ήταν όπως η επίγνωση εκείνων που έφταναν εκεί φυσιολογικά. Από επιστημονική άποψη η «μαρτυρία» του άθεου, ήταν άχρηστη...

Ακούστε όμως το χυδαίο της υπόθεσης... Υπήρξαν ψευδοεπιστήμονες και έμποροι, που έχουν φτιάξει, ακόμα και σήμερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες (από όπου έχουν έλθει πολλά κακά...) κλινικές αναψυχής και κέντρα όπου προκαλούν με μηχανήματα τεχνητές καταστάσεις διαλογισμού και «μεταφυσικής εμπειρίας»... Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με την Εσωτερική Παράδοση... Επειδή υπάρχουν ηλίθιοι στις ΗΠΑ δεν σημαίνει ότι είμαστε όλοι ηλίθιοι...

Μετά κάτι άλλο...

Οι άνθρωποι που φτάνουν φυσιολογικά (μέσω διαλογιστικών πρακτικών) σε ένα ανώτερο επίπεδο επίγνωσης, όπου, η συνείδηση δεν παρεμβαίνει πιά, με επεξεργασία, στο σύστημα πληροφόρησης, απλά βιώνουν μία ανώτερη κατάσταση συνείδησης... και γι’ αυτό μαρτυρούν... Δεν επιχειρούν να ερμηνεύσουν τίποτα, να κωδικοποιήσουν σε μία λογική γλώσσα και να μεταδώσουν πληροφορία (Απλά «δείχνουν»)... Μετέχουν βιωματικά σε μία κοινή εμπειρία..

Μιλάμε λοιπόν εδώ, για ανθρώπους που βιώνουν μία μη-υποκειμενική αντίληψη και την βιώνουν όλοι το ίδιο. .. γι’ αυτό μιλάμε για «αντικειμενική συνείδηση»... Σε αυτό το επίπεδο επίγνωσης μετέχουν, απλά μετέχουν, σε μία αντικειμενική κατάσταση, σε κάτι Ευρύτερο της υποκειμενικής αντίληψης... Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις μίας τέτοιας επίγνωσης. Δεν γίνονται αυτόματα οι συνειδήσεις «μία συνείδηση» με την ίδια ακριβώς εμπειρία... Αυτό συμβαίνει σε πολύ βαθύτερα επίπεδα επίγνωσης και δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτά...

Όταν λοιπόν μιλάμε για «αντικειμενική συνείδηση», για μία «παγκόσμια αντικειμενική ύπαρξη», για μία «ευρύτερη πραγματικότητα» μιλάμε για κάτι που κάποιοι άνθρωποι βιώνουν... κι είναι έξω από το σύστημα σκέψης που «δουλεύει» με τα αντίθετα υποκείμενο-αντικείμενο, κλπ...

Πως, κάποιος άνθρωπος μπορεί να εντάξει την μυστική εμπειρία μέσα στο σύστημα σκέψης που «δουλεύει» με τα αντίθετα;... Απλά, δεν μπορεί...Μέσα στο σύστημα σκέψης, που είναι από την φύση του υποκειμενικό, δεν είναι δυνατή η προσέγγιση της αντικειμενικότητας... το «αντικειμενικό» παραμένει μία υποκειμενική, μία νοητική σύλληψη.

Αυτός που έχει Εμπειρία «μιλά» για μία Αντικειμενικότητα που βιώνει... Ο άνθρωπος χωρίς Εμπειρία «μιλά» για μία «αντικειμενικότητα» που πρέπει να αντιληφθούμε, για μία νοητική αντίληψη της αντικειμενικότητας, για «πληροφορία» που πρέπει να κοινοποιηθεί σε όλους, ή κάποιους, να γίνει κατανοητή κι εφ’ όσον συμφωνηθεί από όλους να γίνει αποδεχτή σαν «αντικειμενικότητα»... Μιλούν, προφανώς, για διαφορετικά πράγματα...

Ο άνθρωπος της Εμπειρίας «μιλά» για κάτι τελείως έξω από όλο αυτό το σύστημα σκέψης...

Και κάτι για την «θρησκεία». Ό όρος δεν έχει για όλους τους ανθρώπους το ίδιο περιεχόμενο...

Για κάποιους ανθρώπους δεν είναι έτοιμο σύστημα αντίληψης που πρέπει να εφαρμοσθεί... Αυτή είναι η «επίσημη» (και συχνά «βρώμικη») θρησκεία... Θρησκεία, αληθινή θρησκεία, είναι η βιωματική αλλά επαληθευόμενη και επαληθεύσιμη διερεύνηση της Πραγματικής Φύσης μας... που είναι κάτι πολύ πέρα από την συνειδητή σκέψη... διερεύνηση που επεκτείνεται σε ανώτερα επίπεδα επίγνωσης... Κι η εμπειρία όλης της εσωτερικής παράδοσης σε ανατολή και δύση δείχνει ότι υπάρχουν ανώτερα επίπεδα επίγνωσης... οι « φωτισμένοι» ούτε φαντασιόπληκτοι είναι, ούτε τρελοί.. αλλά προπάντων δεν είναι ηλίθιοι...