Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Wednesday, June 5, 2024

The Inexpressibility of Truth: Metaphysical Theory

Synopsis:

This theory explores the concept that Truth is an incomprehensible, inexpressible experience that transcends human perception and rationalization. It argues that any attempt to articulate or institutionalize Truth inherently distorts its essence, reducing it to mere symbols and constructs of the human mind. The theory posits that Truth is a pure, universal phenomenon that belongs to all and is experienced directly rather than conveyed through teachings or doctrines.

1. The Nature of Truth

1.1. The Ontology of Truth:

Truth, in its purest form, is an absolute reality that exists independently of human cognition. It is an ontological entity that transcends subjective interpretations and linguistic limitations. Unlike empirical facts or logical propositions, Truth is not contingent upon human understanding or articulation.

1.2. Truth as an Experience:

Truth is fundamentally an experiential phenomenon. It is an immediate, direct encounter with reality that eludes intellectual capture. This experience is beyond perception, thought, or language, placing it in the realm of the ineffable. It is akin to a profound, inner knowing that defies expression.

2. The Limits of Language and Reason

2.1. The Failure of Symbols and Formulas:

Symbols, formulas, and linguistic constructs are inherently limited in their capacity to convey Truth. These tools of communication are products of the human mind, shaped by cultural, social, and cognitive constraints. Consequently, they can only offer approximations or representations of Truth, not Truth itself.

2.2. The Deception of Dogma:

When individuals or institutions claim to possess and disseminate Truth through teachings or doctrines, they commit a fundamental error. Such proclamations not only misrepresent Truth but also perpetuate falsehoods. By reducing Truth to dogma, they constrain the infinite within the finite, leading to spiritual and intellectual impoverishment.

3. The Role of the Seeker

3.1. Beyond Intellectual Comprehension:

To grasp Truth, one must move beyond the confines of reason and embrace a state of open, non-conceptual awareness. This entails letting go of preconceived notions, beliefs, and intellectual pursuits. The seeker must cultivate an intuitive, contemplative approach, allowing Truth to reveal itself organically.

3.2. The Pitfalls of Arrogance:

Those who claim to have mastered Truth and offer to teach it to others are often driven by ego and arrogance. Such individuals, by asserting ownership over Truth, not only deceive themselves but also mislead others. True wisdom lies in recognizing the limitations of one's understanding and remaining humble before the vastness of the unknown.

4. The Universality and Purity of Truth

4.1. Truth as Universal and Inclusive:

Truth is a universal phenomenon, accessible to all regardless of background or status. It is not the exclusive property of any individual, group, or institution. This universality underscores the inherent unity of all beings, connected through a shared reality.

4.2. The Purity of Truth:

Truth, in its essence, is pure and untainted by human flaws. It remains untouched by social, economic, or spiritual corruption. Attempts to exploit or commodify Truth degrade its purity and lead to further alienation from its true nature.

5. The Ethical Imperative

5.1. Respecting the Inexpressibility of Truth:

An ethical approach to Truth involves respecting its inexpressibility and refraining from distorting it through misguided interpretations or teachings. This requires a commitment to personal integrity and a recognition of the limits of one's knowledge.

5.2. Fostering a Culture of Openness:

Cultivating a culture that values direct, personal encounters with Truth over dogmatic instruction promotes spiritual and intellectual freedom. Encouraging individuals to seek Truth through personal experience rather than relying on external authorities fosters a deeper, more authentic connection to reality.

Conclusion

The inexpressibility of Truth underscores its profound, transcendent nature. Any attempt to capture or convey Truth through human constructs inevitably falls short, distorting its essence. By embracing a humble, experiential approach and recognizing the limitations of our understanding, we honor the purity and universality of Truth. This metaphysical perspective invites a shift from dogmatic adherence to open, contemplative exploration, fostering a deeper connection to the ultimate reality.

…

Το Ανέκφραστο της Αλήθειας: Μεταφυσική Θεωρία

Σύνοψη:

Αυτή η θεωρία διερευνά την έννοια ότι η Αλήθεια είναι μια ακατανόητη, ανέκφραστη εμπειρία που υπερβαίνει την ανθρώπινη αντίληψη και εξορθολογισμό. Υποστηρίζει ότι κάθε προσπάθεια άρθρωσης ή θεσμοθέτησης της Αλήθειας εγγενώς διαστρεβλώνει την ουσία της, μειώνοντάς την σε απλά σύμβολα και κατασκευές του ανθρώπινου νου. Η θεωρία υποστηρίζει ότι η Αλήθεια είναι ένα καθαρό, παγκόσμιο φαινόμενο που ανήκει σε όλους και βιώνεται άμεσα αντί να μεταφέρεται μέσω διδασκαλιών ή δογμάτων.

1. Η Φύση της Αλήθειας

1.1. Η οντολογία της αλήθειας:

Η αλήθεια, στην πιο αγνή της μορφή, είναι μια απόλυτη πραγματικότητα που υπάρχει ανεξάρτητα από την ανθρώπινη γνώση. Είναι μια οντολογική οντότητα που υπερβαίνει τις υποκειμενικές ερμηνείες και τους γλωσσικούς περιορισμούς. Σε αντίθεση με τα εμπειρικά γεγονότα ή τις λογικές προτάσεις, η Αλήθεια δεν εξαρτάται από την ανθρώπινη κατανόηση ή άρθρωση.

1.2. Η αλήθεια ως εμπειρία:

Η αλήθεια είναι ουσιαστικά ένα βιωματικό φαινόμενο. Είναι μια άμεση, κατευθείαν συνάντηση με την πραγματικότητα που διαφεύγει από την πνευματική σύλληψη. Αυτή η εμπειρία είναι πέρα από την αντίληψη, τη σκέψη ή τη γλώσσα, τοποθετώντας την στη σφαίρα του άρρητου. Είναι παρόμοιο με μια βαθιά, εσωτερική γνώση που αψηφά την έκφραση.

2. Τα όρια της γλώσσας και του λόγου

2.1. Η αποτυχία των συμβόλων και των τύπων:

Τα σύμβολα, οι τύποι και οι γλωσσικές κατασκευές είναι εγγενώς περιορισμένες στην ικανότητά τους να μεταφέρουν την Αλήθεια. Αυτά τα εργαλεία επικοινωνίας είναι προϊόντα του ανθρώπινου μυαλού, διαμορφωμένα από πολιτιστικούς, κοινωνικούς και γνωστικούς περιορισμούς. Κατά συνέπεια, μπορούν να προσφέρουν μόνο προσεγγίσεις ή αναπαραστάσεις της Αλήθειας, όχι της ίδιας της Αλήθειας.

2.2. Η εξαπάτηση του δόγματος:

Όταν άτομα ή ιδρύματα ισχυρίζονται ότι κατέχουν και διαδίδουν την Αλήθεια μέσω διδασκαλιών ή δογμάτων, διαπράττουν ένα θεμελιώδες λάθος. Τέτοιες διακηρύξεις όχι μόνο παραποιούν την Αλήθεια, αλλά και διαιωνίζουν τα ψέματα. Ανάγοντας την Αλήθεια σε δόγμα, περιορίζουν το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, οδηγώντας σε πνευματική και διανοητική εξαθλίωση.

3. Ο ρόλος του αναζητητή

3.1. Πέρα από την πνευματική κατανόηση:

Για να συλλάβει κανείς την Αλήθεια, πρέπει να ξεπεράσει τα όρια της λογικής και να αγκαλιάσει μια κατάσταση ανοιχτής, μη εννοιολογικής επίγνωσης. Αυτό συνεπάγεται την απαλλαγή από προκαταλήψεις, πεποιθήσεις και πνευματικές αναζητήσεις. Ο αναζητητής πρέπει να καλλιεργήσει μια διαισθητική, στοχαστική προσέγγιση, επιτρέποντας στην Αλήθεια να αποκαλυφθεί οργανικά.

3.2. Οι παγίδες της αλαζονείας:

Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχουν κατακτήσει την Αλήθεια και προσφέρονται να τη διδάξουν σε άλλους οδηγούνται συχνά από το εγώ και την αλαζονεία. Τέτοια άτομα, διεκδικώντας την κυριότητα της Αλήθειας, όχι μόνο εξαπατούν τον εαυτό τους αλλά και παραπλανούν τους άλλους. Η αληθινή σοφία βρίσκεται στο να αναγνωρίζει κανείς τους περιορισμούς της κατανόησής του και να παραμένει ταπεινός μπροστά στην απεραντοσύνη του αγνώστου.

4. Η Οικουμενικότητα και η Καθαρότητα της Αλήθειας

4.1. Η αλήθεια ως καθολική και περιεκτική:

Η αλήθεια είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, προσβάσιμο σε όλους ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή το καθεστώς. Δεν είναι αποκλειστική ιδιοκτησία οποιουδήποτε ατόμου, ομάδας ή ιδρύματος. Αυτή η καθολικότητα υπογραμμίζει την εγγενή ενότητα όλων των όντων, που συνδέονται μέσω μιας κοινής πραγματικότητας.

4.2. Η Καθαρότητα της Αλήθειας:

Η αλήθεια, στην ουσία της, είναι καθαρή και αμόλυντη από ανθρώπινα ελαττώματα. Παραμένει ανέγγιχτη από κοινωνική, οικονομική ή πνευματική διαφθορά. Οι προσπάθειες εκμετάλλευσης ή εμπορευματοποίησης της Αλήθειας υποβαθμίζουν την αγνότητά της και οδηγούν σε περαιτέρω αποξένωση από την αληθινή της φύση.

5. Η Ηθική Επιταγή

5.1. Σεβασμός στο ανέκφραστο της αλήθειας:

Μια ηθική προσέγγιση της Αλήθειας περιλαμβάνει το σεβασμό της ανέκφρασής της και την αποχή από τη διαστρέβλωσή της μέσω εσφαλμένων ερμηνειών ή διδασκαλιών. Αυτό απαιτεί δέσμευση για προσωπική ακεραιότητα και αναγνώριση των ορίων της γνώσης κάποιου.

5.2. Προώθηση μιας κουλτούρας ανοιχτότητας:

Η καλλιέργεια μιας κουλτούρας που εκτιμά τις άμεσες, προσωπικές συναντήσεις με την Αλήθεια έναντι της δογματικής διδασκαλίας προάγει την πνευματική και πνευματική ελευθερία. Η ενθάρρυνση των ατόμων να αναζητήσουν την Αλήθεια μέσω της προσωπικής εμπειρίας αντί να βασίζονται σε εξωτερικές αρχές ενθαρρύνει μια βαθύτερη, πιο αυθεντική σύνδεση με την πραγματικότητα.

Συμπέρασμα

Το ανέκφραστο της Αλήθειας υπογραμμίζει τη βαθιά, υπερβατική φύση της. Οποιαδήποτε προσπάθεια σύλληψης ή μετάδοσης της Αλήθειας μέσω ανθρώπινων κατασκευών αναπόφευκτα αποτυγχάνει, παραμορφώνοντας την ουσία της. Αγκαλιάζοντας μια ταπεινή, βιωματική προσέγγιση και αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς της κατανόησής μας, τιμούμε την αγνότητα και την καθολικότητα της Αλήθειας. Αυτή η μεταφυσική προοπτική καλεί μια στροφή από τη δογματική προσκόλληση στην ανοιχτή, στοχαστική εξερεύνηση, ενισχύοντας μια βαθύτερη σύνδεση με την απόλυτη πραγματικότητα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES