The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Sunday, June 16, 2024

Cosmic Consciousness

The Internal Contemplation

In recent years it has become accepted in "informed" academic circles (where serious scientists work) and scientifically substantiated the view that the experiences of subjects are ultimately grounded in an Objective Cosmic Consciousness (Perception). It does not matter whether the subject is aware of this fact. In fact, any subjective perception is nothing more than a "configuration" (and an "alteration" at the same time) of a general objective perception. All subjects "improvise" on the same Objective Basis of Perception.

One who "realizes" this, feels that it is easier to "manage" the content of his Perception, to "see," "discern," and "remove" the processes or causes that distort his objective perception. Why? Precisely because he "feels" the objective ground of his perception.

Conversely someone who is totally absorbed in the present current perception of reality is trapped in his limited perception. In the first place he thinks (wrongly) that he has a complete perception when clearly, from the way his perception is "constructed", it appears to be limited, biased and relative. Although he feels "trapped" he still cannot reach the "Outside". All the roads he "attempts" are dead ends. The only open path is the total "renunciation" of the content of limited and "restrictive" perception and the abandonment of all egoic processes, efforts and pursuits. Only in this way can the limited consciousness "feel" the objective ground of its operation, be freed and see.

However, whether we "Sense" the Objective Basis of our Perception, or "Discover" it through the painful abandonment of ego, the fact is that our perception Emerges into a Greater Objective Reality that has nothing to do with egoic "dreams".

For the "Philosophy of Consciousness" the important thing is that people now realize that the ordinary consciousness that people experience "emerges" from an Objective Cosmic Base and again, in its final evolution, "dissolves" into Objectivity. This is a New Approach to Reality for the Western world. In the East it is the Essence of their worldview, in Vedanta, Buddhism, Taoism, etc. It seems that after all, in the West, the Mystics like Meister Eckhart were right, and those who follow the theology of the dual perception that "places" the God outside and away from the human soul (Consciousness, Perception, Awareness) were wrong. After all, "dualistic theology" is already "outdated". Of course, the problem is not the people of the West, it is the standard-bearers of duality and the antiquated way of perceiving reality.

By prioritizing the Ontology of Consciousness we do not reject God, we "Find" Him in the Deepest Essence of Consciousness, of the Human Soul, of the True Essence of Man. This means that we must completely revise what we "knew" about Human Consciousness. Consciousness not only has Ontological Priority but at the same time constitutes the Infinite Depth of Being. No Properties, No Space, No Time. Pure Being. This Consciousness is not only the Background of Everything, every State or Perception but is also the Objective Ground of ordinary consciousness. It is our Essence. It is not something Outside, something Foreign. It is our Reality. Certainly, we should not expect that this new (for the West) perception of reality can be adopted by ordinary people. Civilization in the West (at least at the mental level) has a "time lag".

Consciousness (as the Indefinable Depth of Being) is Immanent in all "Creation", in the All Universe (of Form) and "Imbues" with its Presence all things, from Man (of Self-Consciousness) to the probiotic microscopic entities, even what we consider "inanimate" matter. Whether we recognize it or not, whether we want it or not, we are This Consciousness, We are, through our Nature, Connected to All, to Everything, even to the particle of dust. Life Emerges from Consciousness, is Supported by It and Completed by It. It has no destination, development, history or future and purpose. It is simply the Flowering of Consciousness and the Return to Absolute Silence.

The Fields, Levels, States of Consciousness "Extend" from the Vast Depth to Universal Consciousness, Individual Consciousness and Embodying in Form. It is logical and expected that limiting Awareness to a Specific State isolates perception and prevents "seeing" other states of Consciousness. Thus, the View of Reality from a Point is never the Complete Interpretation of Reality. We can't talk or speculate about things we don't experience and don't know. The Deepening of "Understanding" leads to more Expanded States and Broader Visions of Reality. This is the Unique Evolution there is. And it is simply the Process of Completion that leads the identification of Z with A to the Completion of the Circle of Life. This is how it is explained, how from the simplest elementary forms of consciousness we reach Human Self-Consciousness, Cosmic Consciousness which is the Foundation of Creation, and the Vast Ontological Depth of Consciousness Itself.

…

We've said it before. One may know more than he says, or implies, that he knows. He has his reasons for doing it. And one may imply, or let it be implied, that he knows more than he really does. It's a matter of ethics. Scientists working at Cambridge on the "program of panpsychism" (which has been widely discussed in the last three decades) are concerned and investigate whether Human Consciousness is structured and organized by elementary physical "consciousnesses" or whether it arises from the "deconstruction" of a Cosmic Consciousness.

In fact, in other circles of "knowledge", they know much more. The problem posed by the above scientists is actually a linguistic one, it is not a real problem, or a problem of reality (it is a pseudo-problem). Why? They mentally investigate how things happen or how they can be interpreted, documented, in order to formulate a "theory of consciousness".

On the experiential level, things unfold differently. Consciousness is neither "structured" from more elementary forms, nor "deconstructed" from a larger situation. Consciousness Is One and Unique and "Creates" all Phenomena ("Objective" States and "Subjective" Perceptions) in a "State of Overlapping". It's All Simultaneously Here, Now. Consciousness is "Limited" or "Freed" from its limitations. This is an Inherent Physical Process that creates all phenomena. It is not an "external" "objective" "evolution" as seen by the dualistic mind and conceptual thinking, where things are constructed or deconstructed.

It is different to See and Observe something that Happens in Nature and different to mentally describe what we perceive. The First Path is the Path of Esotericism. The second path is the path of science. Who reaches the Truth is judged by things.

What we know in the Inner Circles and which is difficult to understand is this: The Only True Power, The Only Evolution and The Only Completion is Self-Knowledge. It is what ultimately remains of the Experience of Life. We are talking about Partial Self-Awareness, Full Self-Awareness. All Phenomena are transitory and leave no trace, clouds that dissolve in the Sun of Self-Knowledge, the Full Self-Knowledge of Nature's Divinity.

…

The Religious Approach

People who have a wider experience of Reality (a "higher experience")... understand that the Objectivity of Experience is not in themselves, in their means, in their way... but in Experience itself:

The subject undergoes a gradual, natural but amazing transformation, relative to the ordinary man... (the transformed man is as far from the ordinary man... as man is from the other primates... as bad as that sounds for man... because the perspective of man's development that opens before him is not taken into account...)...

Therefore, the perception of Objectivity shifts from individual experience to What is Experienced... and This Is a Greater Reality, which escapes our control...

So, if all the "subjects" that participate in such an experience, "retreat" for This Other to Emerge, then it becomes understandable why Reality Is One...

This new perception, although "individual" is in constant communication with Something Greater... It is a new kind of consciousness that some call the cosmic consciousness of man....

A Christian who has reached a pure mind and has an experience of God (to the extent that he has it):

He differs in nothing from the Sufi who experiences Being (to the extent that he experiences it), and is led towards the Pure Being of God.

He is no different from the Buddhist who experiences the inner states of consciousness and moves towards Asamskrita (the uncompounded, the unborn...).

He is no different from the follower of the Kabbalah who experiences the Self (in the Keter of Ashiya), and communicates... with God.

Etc., etc...

All of them (as long as they experience the experience) not only understand each other, but also understand that they have the same experience, because the experience has escaped them, beyond the culture in which it was structured, beyond the worldview in which it operated, beyond individual perceptions and descriptions: Based on the Revealed Reality Itself (and This Reality, not controlled by the little man...)...

Such people can walk among us doing very humble things, like making their child breakfast, or standing in line to pay a bill, or having some financial problem, or some accident... but all these they do, or exist, in a completely different way from that of the ordinary person... The "saints" are not in heaven, they move among us…

…

Κοσμική Συνείδηση

Η Εσωτερική Θεώρηση

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αποδεκτή στους «ενημερωμένους» πανεπιστημιακούς κύκλους (όπου εργάζονται σοβαροί επιστήμονες) και τεκμηριώνεται επιστημονικά η άποψη ότι οι εμπειρίες των υποκειμένων τελικά θεμελιώνονται σε μια Αντικειμενική Κοσμική Συνείδηση (Αντίληψη). Δεν έχει σημασία αν το υποκείμενο έχει επίγνωση αυτού του γεγονότος. Στην πραγματικότητα οποιαδήποτε υποκειμενική αντίληψη δεν είναι παρά μια «διαμόρφωση» (και μια «αλλοίωση» ταυτόχρονα) μιας γενικής αντικειμενικής αντίληψης. Όλα τα υποκείμενα «αυτοσχεδιάζουν» πάνω στην ίδια Αντικειμενική Βάση Αντίληψης.

Κάποιος που το «συνειδητοποιεί» αυτό νοιώθει ότι είναι ευκολότερο να «διαχειριστεί» το περιεχόμενο της Αντίληψής του, να «δει», να «διακρίνει» και να «απομακρύνει» τις διαδικασίες ή τις αιτίες που αλλοιώνουν την αντικειμενική αντίληψή του. Γιατί; Επειδή ακριβώς «διαισθάνεται» το αντικειμενικό έδαφος της αντίληψής του.

Αντίθετα κάποιος που απορροφιέται ολοκληρωτικά στην παρούσα τρέχουσα αντίληψη της πραγματικότητας είναι εγκλωβισμένος στην περιορισμένη αντίληψή του. Καταρχήν θεωρεί (λανθασμένα) ότι έχει μια πλήρη αντίληψη ενώ ολοφάνερα, από τον τρόπο που «οικοδομείται» η αντίληψή του φαίνεται ότι είναι περιορισμένη, μεροληπτική και σχετική. Αν και νοιώθει «εγκλωβισμένος» εν τούτοις δεν μπορεί να προσεγγίσει το «Έξω». Όλοι οι δρόμοι που «επιχειρεί» είναι αδιέξοδοι. Η μόνη ανοιχτή οδός είναι η ολοκληρωτική «παραίτηση» από το περιεχόμενο της περιορισμένης και «περιοριστικής» αντίληψης και η εγκατάλειψη όλων των εγωικών διαδικασιών, προσπαθειών και επιδιώξεων. Μόνο έτσι μπορεί η περιορισμένη συνειδητότητα να «αισθανθεί» το αντικειμενικό έδαφος της λειτουργίας της, να απελευθερωθεί και να δει.

Όπως και να έχει, είτε «Διαισθανόμαστε» την Αντικειμενική Βάση της Αντίληψής μας, είτε την «Ανακαλύπτουμε» μέσα από την επίπονη εγκατάλειψη του εγώ, το γεγονός είναι ότι η συνειδητότητά μας Αναδύεται σε μια Ευρύτερη Αντικειμενική Πραγματικότητα που δεν έχει καμία σχέση με τις εγωικές «ονειροφαντασίες».

Για την «Φιλοσοφία της Συνείδησης» το σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πλέον σήμερα ότι η συνηθισμένη συνείδηση που βιώνουν οι άνθρωποι «αναδύεται» από μια Αντικειμενική Κοσμική Βάση και πάλι, στην τελική εξέλιξή της «διαλύεται» μέσα στην Αντικειμενικότητα. Αυτή είναι μια Νέα Προσέγγιση της Πραγματικότητας για τον κόσμο της Δύσης. Στην Ανατολή είναι η Ουσία της κοσμοθεώρησής τους, στην Βεδάντα, στον Βουδισμό, στον Ταοϊσμό, κλπ. Φαίνεται ότι τελικά, στην Δύση, είχαν δίκηο οι Μυστικοί σαν τον Μάϊστερ Έκχαρτ κι είχαν άδικο όσοι ακολουθούν την θεολογία της δυαδικής αντίληψης που «τοποθετεί» τον Θεό έξω και μακριά από την ανθρώπινη ψυχή (συνείδηση, συνειδέναι, συνειδτότητα). Τελικά η «δυαδική θεολογία» είναι ήδη «ξεπερασμένη». Βέβαια, το πρόβλημα δεν το έχουν οι άνθρωποι της Δύσης, το έχουν οι σημαιοφόροι της δυαδικότητας και του απαρχαιωμένου τρόπου αντίληψης της πραγματικότητας.

Δίνοντας προτεραιότητα στην Οντολογία της Συνείδησης δεν απορρίπτουμε τον Θεό, τον «Βρίσκουμε» στην Βαθύτερη Ουσία της Συνείδησης, της Ανθρώπινης Ψυχής, της Αληθινής Ουσίας του Ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τελείως ότι «γνωρίζαμε» για την Ανθρώπινη Συνείδηση. Η Συνείδηση όχι μόνο έχει Οντολογική Προτεραιότητα αλλά ταυτόχρονα αποτελεί το Άπειρο Βάθος του Είναι. Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς Χώρο, Χωρίς Χρόνο. Καθαρό Είναι. Αυτή η Συνείδηση όχι μόνο Είναι το Υπόβαθρο των Πάντων, κάθε Κατάστασης ή Αντίληψης αλλά είναι και το Αντικειμενικό Έδαφος της συνηθισμένης συνείδησης (συνειδητότητας). Είναι η Ουσία μας. Δεν είναι κάτι Έξω, κάτι Ξένο. Είναι η Πραγματικότητά μας. Ασφαλώς δεν πρέπει να περιμένουμε ότι αυτή η νέα (για την Δύση) αντίληψη της πραγματικότητας μπορεί να υιοθετηθεί από τους συνηθισμένους ανθρώπους. Ο πολιτισμός στην Δύση (τουλάχιστον στο νοητικό επίπεδο) έχει «χρονοκαθυστέρηση».

Η Συνείδηση (σαν το Απροσδιόριστο Βάθος του Είναι) είναι Ενυπάρχουσα σε όλη την «Δημιουργία», σε Όλο το Σύμπαν (της Μορφής) και «Εμποτίζει» με την Παρουσία της όλα τα πράγματα, από τον Άνθρωπο (της Αυτοσυνειδησίας) μέχρι τις προβιοτικές μικροσκοπικές οντότητες, ακόμα και αυτό που θεωρούμε «άψυχη» ύλη. Είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, είτε το θέλουμε είτε όχι, είμαστε Αυτή η Συνείδηση, Είμαστε, μέσω της Φύσης μας, Συνδεδεμένοι με το Όλον, με Όλα, ακόμα και με το μόριο σκόνης. Η Ζωή Αναδύεται από την Συνείδηση, Στηρίζεται σε Αυτήν κι Ολοκληρώνεται σε Αυτήν. Δεν έχει προορισμό, εξέλιξη, ιστορία ή μέλλον και σκοπό. Είναι απλά το Άνθισμα της Συνείδησης κι η Επιστροφή στην Απόλυτη Ησυχία.

Τα Πεδία, τα Επίπεδα, οι Καταστάσεις της Συνειδητότητας «Εκτείνονται» από το Αχανές Βάθος μέχρι την Παγκόσμια Συνειδητότητα, την Ατομική Συνειδητότητα και την Ενσωμάτωση στην Μορφή. Είναι λογικό κι αναμενόμενο ότι ο περιορισμός της Επίγνωσης σε μια Συγκεκριμένη Κατάσταση απομονώνει την αντίληψη κι εμποδίζει την «όραση» άλλων καταστάσεων της Συνειδητότητας. Έτσι η Θεώρηση της Πραγματικότητας από ένα Σημείο δεν είναι ποτέ η Ολοκληρωμένη Ερμηνεία της Πραγματικότητας. Δεν μπορούμε να μιλάμε ή να υποθέτουμε για πράγματα που δεν έχουμε εμπειρία και δεν γνωρίζουμε. Το Βάθεμα της «Κατανόησης» οδηγεί σε πιο Διευρυμένες Καταστάσεις και σε Πλατύτερα Οράματα της Πραγματικότητας. Αυτή είναι η Μοναδική Εξέλιξη που υπάρχει. Κι είναι απλά η Διαδικασία της Ολοκλήρωσης που οδηγεί την ταύτιση του Ω με το Α στην Ολοκλήρωση του Κύκλου της Ζωής. Έτσι εξηγείται πως από τις πιο απλές στοιχειώδεις μορφές συνειδητότητας φτάνουμε στην Ανθρώπινη Αυτοσυνειδησία στην Κοσμική Συνειδητότητα που είναι το Θεμέλιο της Δημιουργίας και στο Αχανές Οντολογικό Βάθος της Ίδιας της Συνείδησης.

…

Το έχουμε πει κι άλλοτε. Κάποιος μπορεί να γνωρίζει περισσότερα από όσα λέει, ή αφήνει να εννοηθεί, ότι γνωρίζει. Έχει τους λόγους του που το κάνει. Και κάποιος μπορεί να υπονοεί ή να αφήνει να εννοηθεί, ότι γνωρίζει περισσότερα από όσα γνωρίζει πραγματικά. Είναι θέμα Ηθικής. Οι επιστήμονες που δουλεύουν στο Cambridge πάνω στο «πρόγραμμα του πανψυχισμού» (που συζητείται ευρύτερα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες) προβληματίζονται και διερευνούν για το αν η Ανθρώπινη Συνείδηση δομείται κι οργανώνεται από στοιχειώδεις φυσικές «συνειδήσεις» ή αν προκύπτει από την «αποδόμηση» μιας Κοσμικής Συνείδησης.

Στην πραγματικότητα, σε άλλους κύκλους της «γνώσης», γνωρίζουν πολύ περισσότερα. Το πρόβλημα που τίθεται από τους πιο πάνω επιστήμονες είναι στην πραγματικότητα γλωσσικό, δεν είναι πρόβλημα πραγματικό, ή πρόβλημα της πραγματικότητας (είναι ένα ψευδοπρόβλημα). Γιατί; Ερευνούν νοητικά πως συμβαίνουν τα πράγματα ή πως μπορούν να ερμηνευθούν, να τεκμηριωθούν, για να διατυπωθεί μια «θεωρία της συνείδησης».

Στο βιωματικό εμπειρικό επίπεδο τα πράγματα εκτυλίσσονται διαφορετικά. Η Συνείδηση ούτε «δομείται» από πιο στοιχειώδεις μορφές, ούτε «αποδομείται» από μια ευρύτερη κατάσταση. Η Συνείδηση Είναι Μία και Μοναδική και «Δημιουργεί» όλα τα Φαινόμενα («Αντικειμενικές» Καταστάσεις και «Υποκειμενικές» Αντιλήψεις) σε μια «Κατάσταση Επαλληλίας». Είναι Όλα Ταυτόχρονα Εδώ, Τώρα. Η Συνείδηση «Περιορίζεται» ή «Απελευθερώνεται» από τους περιορισμούς της. Αυτή είναι μια Εγγενής Φυσική Διαδικασία που δημιουργεί όλα τα φαινόμενα. Δεν είναι μια «εξωτερική» «αντικειμενική» «εξέλιξη» όπως την βλέπει ο δυαδικός νους και η εννοιολογική σκέψη, όπου τα πράγματα δομούνται ή αποδομούνται.

Είναι διαφορετικό να Βλέπουμε και να Παρατηρούμε κάτι που Συμβαίνει στην Φύση και διαφορετικό να περιγράφουμε νοητικά τι αντιλαμβανόμαστε. Ο Πρώτος Δρόμος είναι η Οδός του Εσωτερισμού. Ο δεύτερος δρόμος είναι το μονοπάτι της επιστήμης. Το ποιος φτάνει στην Αλήθεια κρίνεται εκ των πραγμάτων.

Αυτό που γνωρίζουμε στους Εσωτερικούς Κύκλους και που δύσκολα γίνεται κατανοητό είναι αυτό: Η Μόνη Αληθινή Δύναμη, η Μόνη Εξέλιξη κι η Μόνη Ολοκλήρωση είναι η Αυτογνωσία. Είναι Αυτό που Μένει τελικά από την Εμπειρία της Ζωής. Μιλάμε για Μερική Αυτογνωσία, για Πλήρη Αυτογνωσία. Όλα τα Φαινόμενα είναι παροδικά και δεν αφήνουν ίχνη, σύννεφα που διαλύονται στον Ήλιο της Αυτογνωσίας, της Πλήρους Αυτογνωσίας της Θεότητας της Φύσης.

Η Θρησκειολογική Ανάλυση

Οι άνθρωποι που έχουν μία πιο ευρεία εμπειρία της Πραγματικότητας (μία «ανώτερη εμπειρία»)... κατανοούν ότι η Αντικειμενικότητα του Βιώματος βρίσκεται όχι στον εαυτό τους, στα μέσα τους, στον τρόπο τους... αλλά στο ίδιο το Βίωμα:

Το υποκείμενο υφίσταται μία βαθμιαία, φυσική αλλά τρομακτική μεταμόρφωση, σε σχέση με τον συνηθισμένο άνθρωπο... ( ο μεταμορφωμένος άνθρωπος απέχει τόσο από τον συνηθισμένο άνθρωπο... όσο ο άνθρωπος από τα άλλα πρωτεύοντα ζώα... όσο κι αν αυτό ακούγεται άσχημο για τον άνθρωπο... επειδή δεν λαμβάνεται υπόψη η προοπτική εξέλιξης του ανθρώπου που ανοίγεται μπροστά του...)...

Συνεπώς η αντίληψη της Αντικειμενικότητας, μετατοπίζεται από την ατομική εμπειρία, προς Αυτό που Βιώνεται... κι Αυτό Είναι Μία Ευρύτερη Πραγματικότητα, που ξεφεύγει από τον έλεγχό μας...

Αν λοιπόν όλα τα «υποκείμενα» που μετέχουν σε μία τέτοια εμπειρία, «υποχωρούν» για να Αναδυθεί Αυτό Το Άλλο, τότε γίνεται κατανοητό γιατί η Πραγματικότητα Είναι Μία...

Η νέα αυτή αντίληψη, αν και «ατομική» είναι σε συνεχή επικοινωνία με Κάτι Ευρύτερο... Είναι ένα νέο είδος συνείδησης που κάποιοι ονομάζουν κοσμική συνείδηση του ανθρώπου....

Ένας χριστιανός που έφτασε στον καθαρό νου κι έχει εμπειρία του Θεού (στο μέτρο που την έχει):

Δεν διαφέρει σε τίποτα από τον σούφι που βιώνει το Είναι (στο μέτρο που το βιώνει), κι οδηγείται προς το Καθαρό Είναι του Θεού.

Δεν διαφέρει σε τίποτα από τον βουδιστή που βιώνει τις εσωτερικές καταστάσεις της συνείδησης κι οδεύει προς το Ασαμσκρίτα (το μη-σύνθετο, το μη-γεννημένο...).

Δεν διαφέρει σε τίποτα από τον οπαδό της Καμπάλα που βιώνει τον Εαυτό ( στο Κέτερ της Ασίγια), κι επικοινωνεί... με τον Θεό.

Κλπ., κλπ,...

Όλοι αυτοί (εφόσον βιώνουν την εμπειρία), όχι μόνο συνεννοούνται μεταξύ τους, αλλά και κατανοούν ότι έχουν την ίδια εμπειρία, γιατί η εμπειρία τους έχει ξεφύγει, πέρα από την κουλτούρα στην οποία δομήθηκε, πέρα από την κοσμοαντίληψη μέσα στην οποία λειτούργησε, πέρα από ατομικές αντιλήψεις και περιγραφές: Βασίζεται στην Ίδια την Πραγματικότητα που Αποκαλύπτεται (κι Αυτή η Πραγματικότητα, δεν ελέγχεται από τον μικρό άνθρωπο...)...

Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να ασχολούνται με πολύ ταπεινά πράγματα, όπως το να φτιάξουν πρωινό στο παιδί τους, ή να σταθούν στην ουρά για να πληρώσουν ένα λογαριασμό, ή να έχουν κάποιο οικονομικό πρόβλημα, ή κάποιο ατύχημα... αλλά όλα αυτά τα κάνουν, ή τα υφίστανται, με τελείως διαφορετικό τρόπο από εκείνον του συνηθισμένου ανθρώπου... Οι «άγιοι», δεν είναι στον ουρανό, κυκλοφορούν ανάμεσά μας...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES