Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Wednesday, July 3, 2024

The Eternal Dance of Reality and Dream

The One Unique Reality

In the vast expanse of existence, there exists a singular, unfathomable Reality that stands beyond the grasp of human comprehension. This Reality is devoid of attributes, unbounded by limitations, and infinitely free. It pulsates with life, flows with an absolute presence, and leaves no trace in its wake. It is the core essence of existence, the fundamental truth that lies at the heart of all things. Yet, it is a truth that many fear to confront within themselves.

This fear stems from the nature of the Reality itself. To approach it means to transcend all that we know and hold dear. It means to let go of the familiar constructs of thought, memory, and time, and to immerse oneself in the boundless, attribute-less expanse of pure being. This is a daunting prospect for many, and so we turn away, seeking solace in the familiar confines of our minds.

The Illusion of Thought

Instead of embracing the living, unfolding reality before us, we imprison our perception in the constructs of thought. We cling to memories, project into the future, and create fixed images of what is essentially a dynamic and ever-changing flow. In doing so, we transform the living pulse of life into static entities, phantoms of what was once alive and vibrant.

We speak of these entities as if they are real, as if they have an existence independent of our thoughts. We construct elaborate narratives, roles, and identities, and we live our lives within these constructs. This is the virtual reality we have created, a reality born from biological origins and social adaptations, a theater of the absurd where we play our parts and follow the script.

The Dream of Life

In this theater, we waste our energy in futile pursuits, always chasing after the dream. We dream of success, of happiness, of fulfillment, and we believe that these dreams will bring us the satisfaction we seek. But the dream, as enticing as it may be, is not real. It is a projection, a reflection of our desires and fears, a creation of our minds.

Yet, is the dream bad? Is it wrong to dream? No, it is not. The dream is a part of the human experience, a phase in the unfolding of life. It is a necessary illusion, a step on the path to awakening. Through the dream, we learn, we grow, and we evolve. We experience joy and sorrow, gain and loss, and through these experiences, we move beyond.

The Flow of Life

Life itself is a continuous flow, a constant state of change. There is no permanence, no fixed point of reference. Everything is in motion, everything is transient. In this flow, there is neither gain nor loss, only the unfolding of existence. We pass through various situations, each one a step on the path to a higher understanding, to a deeper awareness of the truth.

From this higher perspective, reality and dream are seen as two aspects of the same essence. They are not separate, but intertwined, each reflecting the other. They have the same value, the same significance, and together they form the tapestry of life.

The Awakening

Sooner or later, the dreamer awakens to the One Unique Reality. This awakening is a profound realization, a shift in perception that transcends the stillness of reality and the motion of the dream. It is a full awareness of That Which Is, a direct experience of the essence of existence.

In this state of awakening, there is no fear, no hesitation. There is only the pure, unbounded awareness of being. It is a return to the source, a homecoming to the true nature of the self. This is the ultimate goal, the final destination of the human journey.

In conclusion, reality and dream are not opposing forces, but complementary aspects of the same essence. They are phases in the unfolding of life, steps on the path to awakening. Embracing both, we move beyond the limitations of thought and memory, and we open ourselves to the boundless, attribute-less expanse of pure being. In this state of full awareness, we find the true essence of existence, the One Unique Reality that lies at the heart of all things.

…

Ο αιώνιος χορός της πραγματικότητας και του ονείρου

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει μια μοναδική, ανεξιχνίαστη Πραγματικότητα που βρίσκεται πέρα από την κατανόηση της ανθρώπινης κατανόησης. Αυτή η Πραγματικότητα είναι απαλλαγμένη από ιδιότητες, απεριόριστη από περιορισμούς και απείρως ελεύθερη. Πάλλεται από ζωή, ρέει με απόλυτη παρουσία και δεν αφήνει κανένα ίχνος στο πέρασμά της. Είναι η βασική ουσία της ύπαρξης, η θεμελιώδης αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά όλων των πραγμάτων. Ωστόσο, είναι μια αλήθεια που πολλοί φοβούνται να αντιμετωπίσουν μέσα τους.

Αυτός ο φόβος πηγάζει από τη φύση της ίδιας της Πραγματικότητας. Το να το προσεγγίσουμε σημαίνει να ξεπεράσουμε όλα όσα γνωρίζουμε και αγαπάμε. Σημαίνει να εγκαταλείψει κανείς τις γνωστές κατασκευές της σκέψης, της μνήμης και του χρόνου και να βυθιστεί στην απεριόριστη, χωρίς χαρακτηριστικά έκταση της καθαρής ύπαρξης. Αυτή είναι μια τρομακτική προοπτική για πολλούς, και έτσι αποστρέφουμε, αναζητώντας παρηγοριά στα γνωστά όρια του μυαλού μας.

Η ψευδαίσθηση της σκέψης

Αντί να αγκαλιάσουμε τη ζωντανή, εκτυλισσόμενη πραγματικότητα μπροστά μας, φυλακίζουμε την αντίληψή μας στα κατασκευάσματα της σκέψης. Προσκολλόμαστε στις αναμνήσεις, προβάλλουμε στο μέλλον και δημιουργούμε σταθερές εικόνες αυτού που είναι ουσιαστικά μια δυναμική και συνεχώς μεταβαλλόμενη ροή. Με αυτόν τον τρόπο, μεταμορφώνουμε τον ζωντανό παλμό της ζωής σε στατικές οντότητες, φαντάσματα αυτού που κάποτε ήταν ζωντανό και παλλόμενο.

Μιλάμε για αυτές τις οντότητες σαν να είναι πραγματικές, σαν να έχουν μια ύπαρξη ανεξάρτητη από τις σκέψεις μας. Κατασκευάζουμε περίτεχνες αφηγήσεις, ρόλους και ταυτότητες και ζούμε τη ζωή μας μέσα σε αυτές τις κατασκευές. Αυτή είναι η εικονική πραγματικότητα που δημιουργήσαμε, μια πραγματικότητα γεννημένη από βιολογικές καταβολές και κοινωνικές προσαρμογές, ένα θέατρο του παραλόγου όπου παίζουμε τους ρόλους μας και ακολουθούμε το σενάριο.

Το Όνειρο της Ζωής

Σε αυτό το θέατρο σπαταλάμε την ενέργειά μας σε μάταιες αναζητήσεις, κυνηγώντας πάντα το όνειρο. Ονειρευόμαστε την επιτυχία, την ευτυχία, την εκπλήρωση και πιστεύουμε ότι αυτά τα όνειρα θα μας φέρουν την ικανοποίηση που αναζητούμε. Όμως το όνειρο, όσο δελεαστικό κι αν είναι, δεν είναι αληθινό. Είναι μια προβολή, μια αντανάκλαση των επιθυμιών και των φόβων μας, ένα δημιούργημα του μυαλού μας.

Ωστόσο, είναι κακό το όνειρο; Είναι λάθος να ονειρεύεσαι; Οχι, δεν είναι. Το όνειρο είναι ένα μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, μια φάση στο ξετύλιγμα της ζωής. Είναι μια απαραίτητη ψευδαίσθηση, ένα βήμα στο δρόμο προς την αφύπνιση. Μέσα από το όνειρο μαθαίνουμε, μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε. Βιώνουμε χαρά και λύπη, κέρδος και απώλεια, και μέσα από αυτές τις εμπειρίες, προχωράμε πέρα.

Η Ροή της Ζωής

Η ίδια η ζωή είναι μια συνεχής ροή, μια συνεχής κατάσταση αλλαγής. Δεν υπάρχει μονιμότητα, δεν υπάρχει σταθερό σημείο αναφοράς. Όλα είναι σε κίνηση, όλα είναι παροδικά. Σε αυτή τη ροή δεν υπάρχει ούτε κέρδος ούτε απώλεια, μόνο το ξεδίπλωμα της ύπαρξης. Περνάμε από διάφορες καταστάσεις, η καθεμία ένα βήμα στο μονοπάτι προς μια ανώτερη κατανόηση, προς μια βαθύτερη επίγνωση της αλήθειας.

Από αυτή την ανώτερη προοπτική, η πραγματικότητα και το όνειρο θεωρούνται ως δύο όψεις της ίδιας ουσίας. Δεν είναι ξεχωριστά, αλλά αλληλένδετα, το καθένα αντανακλά το άλλο. Έχουν την ίδια αξία, την ίδια σημασία και μαζί σχηματίζουν την ταπισερί της ζωής.

Η Αφύπνιση

Αργά ή γρήγορα, ο ονειροπόλος ξυπνά στη Μία Μοναδική Πραγματικότητα. Αυτή η αφύπνιση είναι μια βαθιά συνειδητοποίηση, μια αλλαγή στην αντίληψη που υπερβαίνει την ακινησία της πραγματικότητας και την κίνηση του ονείρου. Είναι μια πλήρης επίγνωση αυτού που Είναι, μια άμεση εμπειρία της ουσίας της ύπαρξης.

Σε αυτή την κατάσταση αφύπνισης, δεν υπάρχει φόβος, κανένας δισταγμός. Υπάρχει μόνο η αγνή, απεριόριστη επίγνωση της ύπαρξης. Είναι μια επιστροφή στην πηγή, μια επιστροφή στην αληθινή φύση του εαυτού. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος, ο τελικός προορισμός του ανθρώπινου ταξιδιού.

Συμπερασματικά, η πραγματικότητα και το όνειρο δεν είναι αντίθετες δυνάμεις, αλλά συμπληρωματικές πτυχές της ίδιας ουσίας. Είναι φάσεις στο ξετύλιγμα της ζωής, βήματα στον δρόμο προς την αφύπνιση. Αγκαλιάζοντας και τα δύο, κινούμαστε πέρα από τους περιορισμούς της σκέψης και της μνήμης και ανοίγουμε τον εαυτό μας στην απεριόριστη, χωρίς χαρακτηριστικά έκταση της καθαρής ύπαρξης. Σε αυτή την κατάσταση πλήρους επίγνωσης, βρίσκουμε την αληθινή ουσία της ύπαρξης, τη Μία Μοναδική Πραγματικότητα που βρίσκεται στην καρδιά όλων των πραγμάτων.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES