Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Thursday, July 18, 2024

The Mysticism of Meditation: Embracing the Silence of the Mind

In the quest for understanding and enlightenment, meditation stands as a beacon, guiding us beyond the confines of ordinary thought. Yet, what truly is meditation? It is the Silence of the Mind, a profound stillness where thought ceases to dominate, and the constructed self, the false ego, dissolves. This silence is not a void or a state of apathy; rather, it is a State of Alertness, Full Activity, Integral Attention, and True Action, untainted by the distortions of thought.

Meditation is a State of Conscious Attention and Action. In this silence, the mind is fully awake, perceiving reality without the interference of thought. This is the true essence of the Silence of the Mind.

To those who are deeply identified with their thoughts, this concept may seem like emptiness or nothingness. They might perceive it as an absence of meaning or even absurdity. This is a common misunderstanding, as most people are trapped in the habitual identification with thought. They live in a world of concepts, mistaking symbols for the realities they represent. For such individuals, the silence of the mind seems like non-existence. However, true silence of the mind is far from being void; it is a state of profound awareness and clarity.

Consciousness, the true essence of our being, is not thought. It is the awareness that observes thought. While consciousness can engage with thought, adopting various perspectives, beliefs, and goals, it never becomes those thoughts. Thought is a tool, a lens through which consciousness can view the world, but it is not the entirety of our being.

We can change our thoughts, beliefs, and activities, but this remains within the realm of thought. True liberation comes when consciousness rejects the dominance of thought and sees without thinking. In this state of pure perception, we experience reality as it is, here and now, in real time. This direct perception is broader and more profound than thought; it is not merely the absence of thought but a higher state of being.

Meditation, therefore, is Liberated Perception, True Vision, in real time. It is not an effort of the ego to control or overcome thought, nor is it a pursuit of truth or divinity through activity. All these efforts are, themselves, products of thought. True meditation is the culmination of thought, the realization of True Life, experienced Here and Now in the Flowing Moment.

Mysticism reveals that meditation is an embrace of the present moment, a union with the flow of life as it unfolds. It is a state of being where the mind is silent, not through suppression but through a natural cessation of its constant chatter. In this silence, we find the essence of our true nature, unclouded by the constructs of the ego.

Meditation invites us to live fully, to engage with life from a place of pure awareness. It is a journey not of becoming but of being, of realizing the timeless presence that underlies all existence. In this state, we experience the world with a clarity and depth that transcends the limitations of thought.

To meditate is to awaken to the Silence of the Mind, to perceive the world through the eyes of consciousness itself. It is an invitation to live in the purity of the present moment, embracing the fullness of life with a heart unburdened by the past or the future. This is the mysticism of meditation: the realization of True Vision and True Life, Here and Now.

…

Ο Μυστικισμός του Διαλογισμού: Αγκαλιάζοντας τη Σιωπή του Νου

Στην αναζήτηση για κατανόηση και φώτιση, ο διαλογισμός στέκεται ως φάρος, που μας οδηγεί πέρα από τα όρια της συνηθισμένης σκέψης. Ωστόσο, τι είναι πραγματικά ο διαλογισμός; Είναι η Σιωπή του Νου, μια βαθιά ησυχία όπου η σκέψη παύει να κυριαρχεί, και ο κατασκευασμένος εαυτός, το ψεύτικο εγώ, διαλύεται. Αυτή η σιωπή δεν είναι κενό ή κατάσταση απάθειας. μάλλον, είναι μια κατάσταση εγρήγορσης, πλήρους δραστηριότητας, ολοκληρωμένης προσοχής και αληθινής δράσης, αμόλυντη από τις στρεβλώσεις της σκέψης.

Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση συνειδητής προσοχής και δράσης. Σε αυτή τη σιωπή, ο νους είναι πλήρως ξύπνιος, αντιλαμβανόμενος την πραγματικότητα χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της Σιωπής του Νου.

Για εκείνους που ταυτίζονται βαθιά με τις σκέψεις τους, αυτή η έννοια μπορεί να φαίνεται σαν κενό ή τίποτα. Μπορεί να το εκλάβουν ως απουσία νοήματος ή ακόμα και ως παραλογισμό. Αυτή είναι μια κοινή παρεξήγηση, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι παγιδεύονται στη συνήθη ταύτιση με τη σκέψη. Ζουν σε έναν κόσμο εννοιών, μπερδεύοντας τα σύμβολα για τις πραγματικότητες που αντιπροσωπεύουν. Για τέτοια άτομα, η σιωπή του μυαλού μοιάζει σαν ανυπαρξία. Ωστόσο, η αληθινή σιωπή του νου απέχει πολύ από το να είναι άκυρη. είναι μια κατάσταση βαθιάς επίγνωσης και σαφήνειας.

Η συνείδηση, η αληθινή ουσία της ύπαρξής μας, δεν είναι σκέψη. Είναι η επίγνωση που παρατηρεί τη σκέψη. Ενώ η συνείδηση μπορεί να ασχοληθεί με τη σκέψη, υιοθετώντας διάφορες προοπτικές, πεποιθήσεις και στόχους, δεν γίνεται ποτέ αυτές οι σκέψεις. Η σκέψη είναι ένα εργαλείο, ένας φακός μέσω του οποίου η συνείδηση μπορεί να δει τον κόσμο, αλλά δεν είναι το σύνολο της ύπαρξής μας.

Μπορούμε να αλλάξουμε τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τις δραστηριότητές μας, αλλά αυτό παραμένει στη σφαίρα της σκέψης. Η αληθινή απελευθέρωση έρχεται όταν η συνείδηση απορρίπτει την κυριαρχία της σκέψης και βλέπει χωρίς να σκέφτεται. Σε αυτή την κατάσταση καθαρής αντίληψης, βιώνουμε την πραγματικότητα όπως είναι, εδώ και τώρα, σε πραγματικό χρόνο. Αυτή η άμεση αντίληψη είναι ευρύτερη και βαθύτερη από τη σκέψη. δεν είναι απλώς η απουσία σκέψης αλλά μια ανώτερη κατάσταση ύπαρξης.

Ο διαλογισμός, λοιπόν, είναι η απελευθερωμένη αντίληψη, το αληθινό όραμα, σε πραγματικό χρόνο. Δεν είναι μια προσπάθεια του εγώ να ελέγξει ή να υπερνικήσει τη σκέψη, ούτε είναι μια επιδίωξη της αλήθειας ή της θεότητας μέσω της δραστηριότητας. Όλες αυτές οι προσπάθειες είναι από μόνες τους προϊόντα σκέψης. Ο αληθινός διαλογισμός είναι το αποκορύφωμα της σκέψης, η πραγματοποίηση της Αληθινής Ζωής, που βιώνεται εδώ και τώρα στη στιγμή που ρέει.

Ο μυστικισμός αποκαλύπτει ότι ο διαλογισμός είναι μια αγκαλιά της παρούσας στιγμής, μια ένωση με τη ροή της ζωής καθώς αυτή ξεδιπλώνεται. Είναι μια κατάσταση όπου ο νους σιωπά, όχι μέσω καταστολής αλλά μέσω μιας φυσικής παύσης της συνεχούς φλυαρίας του. Σε αυτή τη σιωπή, βρίσκουμε την ουσία της αληθινής μας φύσης, ξεσκέπαστη από τις κατασκευές του εγώ.

Ο διαλογισμός μας καλεί να ζήσουμε πλήρως, να ασχοληθούμε με τη ζωή από έναν τόπο καθαρής επίγνωσης. Είναι ένα ταξίδι όχι γίγνεσθαι αλλά ύπαρξης, συνειδητοποίησης της διαχρονικής παρουσίας που βρίσκεται κάτω από κάθε ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, βιώνουμε τον κόσμο με μια διαύγεια και βάθος που υπερβαίνει τους περιορισμούς της σκέψης.

Το να διαλογίζεσαι σημαίνει να ξυπνάς στη Σιωπή του Νου, να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο μέσα από τα μάτια της ίδιας της συνείδησης. Είναι μια πρόσκληση για να ζήσουμε στην αγνότητα της παρούσας στιγμής, αγκαλιάζοντας την πληρότητα της ζωής με μια καρδιά ελεύθερη από το παρελθόν ή το μέλλον. Αυτός είναι ο μυστικισμός του διαλογισμού: η πραγματοποίηση του Αληθινού Οράματος και της Αληθινής Ζωής, Εδώ και Τώρα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES