Saturday, July 6, 2024

Awareness and brain

The Internal Contemplation

Consciousness is the Gateway to Reality. How is the perception of reality structured and completed? Consciousness perceives, thinks, feels, has experience (contact) of external things. When it uses these possibilities, powers, functions, to form an image of external reality, it automatically becomes a subject who lives in an objective world. It perceives through a center, the world around it, in front of it. In this perception, which can be a more or less accurate recording of external reality, the subject is not taken into account, which is placed outside (as an absolute principle) from the perception of reality. It is a perception of external reality only.

But what is Consciousness, the subjective element? It cannot be interpreted through external knowledge. Knowledge always refers to the external world .

How can we perceive the subject? the true essence? Consciousness can only be investigated through Consciousness, perception, when it is not turned outward but inward, towards the self. When perception is turned inward it automatically becomes inner perception, insight, Direct Seeing of the Nature of Consciousness. When such a process begins we do not immediately gain full knowledge of the nature of the self. We slowly realize who we are, potential and characteristics. What is quickly understood is that Consciousness is not simply the Principle of Existence. We realize that Consciousness is the Sole Principle of Existence. Everything is Consciousness. Within Consciousness everything happens. And all phenomena are but activities, manifestations, happenings, within Consciousness. Everything happens within Consciousness, even the worlds of form and the material world and incorporation into the material world, into a body, and embodied life and external experiences, all.

We see that here the perception of existence, of worlds, of life, has been reversed (in relation to the previous external dualistic perception of the subject being within an objective world). Inner Perception starts from Open Attribute-less Consciousness, which is without content, but welcomes whatever content is structured within its field. This Internal Perception is more complete, since it also includes the external worlds (those that the dualistic subject perceives as objective, external) .

Ultimately, both the Inner Perception of Reality and the outer dualistic conception of existence and life are natural functions of Consciousness. It depends on where we look. How do we see? Consciousness has all the potential to both see and focus its attention and function through a limited center of perception.

In fact, the Right Perception of Existence is the Inner Approach, because it is based on Consciousness and includes all phenomena, objective states and subjective experiences. Here the subject, individuality, is limitations of Open Consciousness in more limited fields, appearing as different worlds. In reality, everything exists within Consciousness, but only that upon which Attention is focused is perceived.

In contrast to the perception of existence through a center of perception, the subject or the still more limited individuality, the perception of reality is incomplete, half-perception. It completely leaves out the subject, the individuality, which experiences existence and examines only the content of perception, the external world.

The biggest philosophical problem for millennia is just this: Consciousness and form, (the material body), the Nature of Consciousness, the Relation of Consciousness to the body. It makes more sense to accept, to admit, that Consciousness Precedes and that form is but a manifestation in which Consciousness lodges and which it leaves when life comes full circle .

The dualistic mind investigating the external world cannot yet find an answer to the Nature of Consciousness. To arbitrarily assume that Consciousness is a product of matter, of the brain, is simply a bad assumption.

The Internal Theory

There is ONE EVER PRESENT SUBSTANCE, Without Attributes. And Within This Essence Exist (as Activities) all the Experiences of existence.

What emerges first is the Perception of Activity, of Differentiation. As Perception Reflects the Immobility of Substance, it Perceives Substance. It is Self-Awareness.

When Perception apprehends Differentiation the phenomena of existence emerge. While all these are only activities, phenomena, as Perception is absorbed in the phenomena, it ceases to see them as mere activities of Essence, transitory phenomena, and experiences them as absolute separate realities.

When Perception Perceives Reality Directly, without processing, Perceives the Oneness of Existence, Experiences the Light Aspect of Existence, "Dwells" in the Heavenly Regions.

When Perception is not limited to what happens, but edits, corrects, completes, makes a picture of Reality in the mental field. It constructs a mental core of being in the mental field and builds around it an ego, composed of temporary characteristics, a personality. It "dwells" in the three lower worlds, as mind, soul, or embodied entity, depending on the purity of his being.

If earth-embodied beings remembered their course in existence, in successive lives, and their return again and again to the material world, where they are bound by desire, they would become confused, or go mad. Fortunately nothing remains of the temporary personalities. Nature always works in a wise way.

And so beings come to earth, ignorant of the Essence in which They Exist, ignorant of what they really are, ignorant of the existence of the higher worlds they cross to reach earth, and to which they periodically retire to come again to earth.

The World of Shadow, of Mind, of Soul, of Matter, is at the lowest levels of existence. And of all these worlds, the world of matter is the darkest

The Religious Approach

Dear friends... Awareness, the "viewer", (the real entity, if you will), is not identified with the ego, nor with the mental process, nor with the perception of the external world... It has knowledge of all these but it's something more...

Awareness, associated with the brain, cannot be located “anywhere”. But the ego process, the mental process and perception, are located in specific parts and functions of the brain...

Specifically:

The release of awareness, from the mechanisms ego, thought, perception, is also observed in the brain activity... More specifically, the way the released awareness works is completely different from that of the ordinary person. While in liberated awareness no particular place and function is located, when the ego, thinking, perception is functioning, these are located in specific parts and functions of the brain...

This, that awareness is something broader than the brain, we also suspect from the fact that awareness exists even though there is no information from the outside world, no mental process, no ego perception... It seems that awareness does not even need the brain. Certainly, however, an interruption of even an "invisible" relationship with the brain would bring death... But all this allows us to believe that awareness survives the separation from the body...

The liberated awareness not only appears to be more than the brain that holds it here in the organism...but, as it participates in something Greater, it appears to be not simply an individual entity but to be connected to the Universal...

If all this is so, then awareness is both here (since it is connected to the brain...) and at the same time it is beyond here... What topology are we talking about? Liberated awareness has no topology because it is here and at the same time spreads out into the Greater, the Universal, the Objective...

It is pernicious, before science finally decides... and it may take hundreds of years for that to happen... to limit awareness to the brain... it would all be fantasy then... This creature, which we are describing, will he was a lonely madman in the universe…

…

Επίγνωση και εγκέφαλος

Η Εσωτερική Θεώρηση

Η Συνείδηση είναι η Πύλη της Πραγματικότητας. Πώς δομείται και πώς ολοκληρώνεται η αντίληψη της πραγματικότητας; Η Συνείδηση αντιλαμβάνεται, σκέφτεται, αισθάνεται, έχει εμπειρία (επαφή) των εξωτερικών πραγμάτων. Όταν χρησιμοποιεί αυτές τις δυνατότητες, δυνάμεις, λειτουργίες, για να σχηματίσει μια εικόνα της εξωτερικής πραγματικότητας αυτόματα καθίσταται ένα υποκείμενο που ζει σε ένα αντικειμενικό κόσμο. Αντιλαμβάνεται μέσα από ένα κέντρο, τον κόσμο γύρω της, απέναντί της. Σε αυτή την αντίληψη, που μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο ακριβής καταγραφή της εξωτερικής πραγματικότητας δεν λαμβάνεται υπόψιν το υποκείμενο, που τοποθετείται έξω (σαν απόλυτη αρχή) από την αντίληψη της πραγματικότητας. Είναι μια αντίληψη μόνο της εξωτερικής πραγματικότητας.

Τι είναι όμως η Συνείδηση, το υποκειμενικό στοιχείο; Δεν μπορεί να ερμηνευθεί μέσω της εξωτερικής γνώσης. Η γνώση αναφέρεται πάντα στον εξωτερικό κόσμο.

Πώς μπορούμε να αντιληφθούμε το υποκείμενο; την αληθινή ουσία; Η Συνείδηση μπορεί να ερευνηθεί μόνο μέσω της Συνείδησης, της αντίληψης, όταν δεν στρέφεται προς τα έξω αλλά προς τα έσω, προς τον εαυτό. Όταν η αντίληψη στρέφεται έσω καθίσταται αυτόματα εσωτερική αντίληψη, ενόραση, Άμεση Όραση της Φύσης της Συνείδησης. Όταν ξεκινά μια τέτοια διαδικασία δεν αποκτάμε αμέσως πλήρη γνώση της φύσης του εαυτού. Συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά αυτό που είμαστε, δυνατότητες και χαρακτηριστικά. Αυτό που κατανοείται γρήγορα είναι ότι η Συνείδηση δεν είναι απλά η Αρχή της Ύπαρξης. Συνειδητοποιούμε ότι η Συνείδηση είναι η Μοναδική Αρχή της Ύπαρξης. Όλα είναι Συνείδηση. Μέσα στη Συνείδηση συμβαίνουν όλα. Και όλα τα φαινόμενα δεν είναι παρά δραστηριότητες, εκδηλώσεις, συμβάντα, εντός της Συνείδησης. Όλα συμβαίνουν μέσα στη Συνείδηση, ακόμα και οι κόσμοι της μορφής και ο υλικός κόσμος και η ενσωμάτωση στον υλικό κόσμο, σε ένα σώμα, και η ενσωματωμένη ζωή και οι εξωτερικές εμπειρίες, όλα.

Βλέπουμε ότι εδώ η αντίληψη για την ύπαρξη για τους κόσμους, για τη ζωή, έχει αντιστραφεί (σε σχέση με την προηγούμενη εξωτερική δυαδική αντίληψη του υποκειμένου που είναι μέσα σε έναν αντικειμενικό κόσμο). Η Εσωτερική Αντίληψη ξεκινά από την Ανοιχτή Χωρίς Ιδιότητες Συνείδηση, που είναι χωρίς περιεχόμενο, αλλά υποδέχεται οποιοδήποτε περιεχόμενο δομείται μέσα στο πεδίο της. Αυτή η Εσωτερική Αντίληψη είναι πιο ολοκληρωμένη, αφού συμπεριλαμβάνει και τους εξωτερικούς κόσμους, (αυτούς που το δυαδικό υποκείμενο αντιλαμβάνεται σαν αντικειμενικούς, εξωτερικούς).

Τελικά, τόσο η Εσωτερική Αντίληψη της Πραγματικότητας όσο και η εξωτερική δυαδική σύλληψη της ύπαρξης και της ζωής είναι φυσικές λειτουργίες της Συνείδησης. Εξαρτάται από Πού βλέπουμε. Πως βλέπουμε. Η Συνείδηση έχει όλες τις δυνατότητες και να βλέπει και να εστιάζει την προσοχή της και να λειτουργεί μέσα από ένα περιορισμένο κέντρο αντίληψης.

Στην πραγματικότητα, η Ορθή Αντίληψη της Ύπαρξης είναι η Εσωτερική Προσέγγιση, γιατί βασίζεται στην Συνείδηση και περιλαμβάνει όλα τα φαινόμενα, αντικειμενικές καταστάσεις και υποκειμενικές εμπειρίες. Εδώ το υποκείμενο, η ατομικότητα είναι περιορισμοί της Ανοιχτής Συνείδησης σε πιο περιορισμένα πεδία, που εμφανίζονται σαν διαφορετικοί κόσμοι. Στην πραγματικότητα όλα υπάρχουν μέσα στη Συνείδηση, αλλά γίνεται αντιληπτό μόνο αυτό στο οποίο εστιάζεται η Προσοχή.

Αντίθετα στην αντίληψη της ύπαρξης μέσα από ένα κέντρο αντίληψης, το υποκείμενο ή την πιο περιορισμένη ακόμα ατομικότητα, η αντίληψη της πραγματικότητας είναι ανολοκλήρωτη, μισή αντίληψη. Αφήνει τελείως έξω το υποκείμενο, την ατομικότητα, που βιώνει την ύπαρξη και εξετάζει μόνο το περιεχόμενο της αντίληψης, τον εξωτερικό κόσμο.

Το μεγαλύτερο φιλοσοφικό πρόβλημα εδώ και χιλιετηρίδες είναι ακριβώς αυτό: Η Συνείδηση και η μορφή, (το υλικό σώμα), η Φύση της Συνείδησης, η Σχέση της Συνείδησης με το σώμα. Είναι πιο λογικό να αποδεχτούμε, να παραδεχτούμε, ότι η Συνείδηση Προηγείται και ότι η μορφή δεν είναι παρά μια εκδήλωση στην οποία ενοικεί η Συνείδηση και την οποία εγκαταλείπει όταν η ζωή κάνει τον κύκλο της.

Ο δυαδικός νους που ερευνά τον εξωτερικό κόσμο δεν μπορεί ακόμη να βρει απάντηση για την Φύση της Συνείδησης. Το να υποθέσουμε αυθαίρετα ότι η Συνείδηση είναι προϊόν της ύλης, του εγκεφάλου, είναι απλά μια κακή υπόθεση.

Η Εσωτερική Θεωρία

Υπάρχει ΜΙΑ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΥΣΙΑ, Χωρίς Ιδιότητες. Κι Εντός Αυτής της Ουσίας Υφίστανται (σαν Δραστηριότητες) όλες οι Εμπειρίες της ύπαρξης.

Αυτό που Αναδύεται πρώτα είναι η Αντίληψη της Δραστηριότητας, της Διαφοροποίησης. Όσο η Αντίληψη Αντανακλά την Ακινησία της Ουσίας, Αντιλαμβάνεται την Ουσία. Είναι Αυτοσυνειδησία.

Όταν η Αντίληψη συλλαμβάνει την Διαφοροποίηση αναδύονται τα φαινόμενα της ύπαρξης. Ενώ, όλα αυτά, είναι μονάχα δραστηριότητες, φαινόμενα, καθώς η Αντίληψη απορροφιέται στα φαινόμενα, σταματά να τα βλέπει σαν απλές δραστηριότητες της Ουσίας, παροδικά φαινόμενα, και τα βιώνει σαν απόλυτες ξεχωριστές πραγματικότητες.

Όταν η Αντίληψη Αντιλαμβάνεται Άμεσα την Πραγματικότητα, χωρίς επεξεργασία, Αντιλαμβάνεται την Ενότητα της Ύπαρξης, Βιώνει την Φωτεινή Όψη της Ύπαρξης, «Κατοικεί» στις Ουράνιες Περιοχές.

Όταν η Αντίληψη δεν περιορίζεται σε αυτό που συμβαίνει, αλλά επεξεργάζεται, διορθώνει, συμπληρώνει, φτιάχνει μια εικόνα της Πραγματικότητας στο νοητικό πεδίο. Δομεί ένα νοητικό πυρήνα ύπαρξης στο νοητικό πεδίο και χτίζει γύρω του ένα εγώ, που συντίθεται από προσωρινά χαρακτηριστικά, μια προσωπικότητα. «Κατοικεί» στους τρεις κατώτερους κόσμους, σαν νους, ψυχή, ή ενσωματωμένη οντότητα, ανάλογα την καθαρότητα της ύπαρξής του.

Αν τα όντα που ενσωματώνονται στη γη θυμούνταν την πορεία τους στην ύπαρξη, στις διαδοχικές ζωές, και την επάνοδό τους ξανά και ξανά στον υλικό κόσμο, όπου τα δένει η επιθυμία, θα πάθαιναν σύγχυση, ή θα τρελαίνονταν. Ευτυχώς δεν μένει τίποτα από τις προσωρινές προσωπικότητες. Η Φύση λειτουργεί πάντα με σοφό τρόπο.

Κι έτσι έρχονται τα όντα στη γη, αγνοώντας την Ουσία μέσα στην Οποία Υπάρχουν, αγνοώντας τι είναι πραγματικά, αγνοώντας την ύπαρξη των ανώτερων κόσμων που διασχίζουν για να φτάσουν στη γη, και στους οποίους αποσύρονται περιοδικά για να ξαναέρθουν πάλι στην γη.

Ο Κόσμος της Σκιάς, του Νου, της Ψυχής, της Ύλης, είναι στις χαμηλότερες βαθμίδες της ύπαρξης. Κι από όλους αυτούς τους κόσμους, ο κόσμος της ύλης είναι ο πιο σκοτεινός

Η Θρησκειολογική Ανάλυση

Αγαπητοί φίλοι... Η επίγνωση, ο «θεατής», (η πραγματική οντότητα, αν θέλετε), δεν ταυτίζεται ούτε με το εγώ, ούτε με την διανοητική διαδικασία, ούτε με την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου... Έχει γνώση όλων αυτών αλλά είναι κάτι περισσότερο...

Η επίγνωση, που συνδέεται με τον εγκέφαλο, δεν μπορεί να εντοπιστεί «πουθενά». Όμως η διαδικασία εγώ, η διανοητική διαδικασία κι η αντίληψη, εντοπίζονται σε συγκεκριμένα μέρη και λειτουργίες του εγκεφάλου...

Συγκεκριμένα:

Η απελευθέρωση της επίγνωσης, από τους μηχανισμούς εγώ, σκέψη, αντίληψη, παρατηρείται και στην εγκεφαλική δραστηριότητα... Αναλυτικότερα ο τρόπος που λειτουργεί η απελευθερωμένη επίγνωση είναι τελείως διαφορετικός από αυτή του συνηθισμένου ανθρώπου. Ενώ στην απελευθερωμένη επίγνωση δεν εντοπίζεται ιδιαίτερο μέρος και λειτουργία, όταν λειτουργεί το εγώ, η σκέψη, η αντίληψη, αυτά εντοπίζονται σε συγκεκριμένα μέρη και λειτουργίες του εγκεφάλου...

Αυτό, το ότι η επίγνωση είναι κάτι ευρύτερο του εγκεφάλου, το υποψιαζόμαστε κι από το γεγονός ότι υπάρχει επίγνωση κι ας μην υπάρχουν πληροφορίες από τον εξωτερικό κόσμο, ούτε διανοητική διεργασία, ούτε αντίληψη του εγώ... Φαίνεται ότι η επίγνωση δεν έχει καν ανάγκη τον εγκέφαλο. Σίγουρα όμως μία διακοπή της έστω και «αόρατης» σχέσης με τον εγκέφαλο, θα επέφερε θάνατο... Όλα αυτά όμως μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι η επίγνωση επιβιώνει του χωρισμού από το σώμα...

Η απελευθερωμένη επίγνωση, όχι μόνο φαίνεται να είναι κάτι περισσότερο από τον εγκέφαλο που την κρατάει εδώ, στον οργανισμό... αλλά, καθώς συμμετέχει σε κάτι Ευρύτερο, φαίνεται ότι δεν είναι απλά μία ατομική οντότητα αλλά ότι συνδέεται με το Παγκόσμιο...

Αν όλα αυτά είναι έτσι, τότε η επίγνωση είναι και εδώ (αφού συνδέεται με τον εγκέφαλο...) και ταυτόχρονα είναι πέρα από εδώ... Για ποια τοπολογία μιλάμε; Η απελευθερωμένη επίγνωση δεν έχει τοπολογία γιατί είναι εδώ και ταυτόχρονα απλώνεται στο Ευρύτερο, στο Παγκόσμιο, στο Αντικειμενικό...

Είναι ολέθριο, πριν η επιστήμη αποφανθεί τελικά... κι ίσως να περάσουν εκατοντάδες χρόνια, για να γίνει αυτό... να περιορίζουμε την επίγνωση στον εγκέφαλο... όλα θα ήταν φαντασίωση τότε... Αυτό το πλάσμα, που περιγράφουμε, θα ήταν ένας μοναχικός τρελός μέσα στο σύμπαν...

The Path of Introverted Mysticism: A Journey to Consciousness Without Content

Introduction

Introverted Mysticism, often referred to as mysticism of the self, is an esoteric journey that invites practitioners to transcend the familiar confines of thought, memory, and sensory experience. Rooted deeply in both Eastern and Western mystical traditions, this form of mysticism emphasizes the direct, non-conceptual experience of consciousness itself. Unlike other mystical paths that may engage with divine entities or cosmological visions, introverted mysticism seeks the ultimate reality within the self, a state of pure awareness untainted by external impressions.

The Essence of Consciousness Without Content

At the heart of introverted mysticism lies the concept of consciousness without content. This denotes a state of pure awareness devoid of the usual cognitive and sensory imprints. In such a state, the mind is not engaged with thoughts, memories, or sensory stimuli. Instead, it exists in a profound stillness, an undisturbed presence that is both deeply personal and universally accessible.

The experiences in this state are often ineffable, defying conventional language and conceptual frameworks. Descriptions fall short, as they cannot encapsulate the richness and profundity of the experience. Yet, those who have touched this state of being often report a profound sense of unity and interconnectedness, an experience of being at one with the universe.

Historical and Philosophical Foundations

Introverted mysticism finds its philosophical underpinnings in various Eastern traditions such as Advaita Vedanta and Zen Buddhism, as well as in certain Western mystical traditions. In Advaita Vedanta, the self (Atman) is viewed as identical with the ultimate reality (Brahman), and the practice of self-inquiry (Atma Vichara) is employed to realize this truth. The famous Indian sage Ramana Maharshi advocated for this method, urging seekers to constantly inquire, "Who am I?" until all conceptual identities dissolve, revealing the pure self.

Zen Buddhism, on the other hand, emphasizes direct experience through practices such as Zazen (seated meditation). Zen masters often use Koans, paradoxical questions or statements, to break the logical mind and push practitioners into experiencing reality directly. This direct, non-conceptual approach is designed to strip away the layers of thought and bring one into direct contact with pure awareness.

Western mysticism also holds threads of introverted mysticism, particularly within the works of mystics like Meister Eckhart and St. John of the Cross. Eckhart’s notion of "Gelassenheit" (releasement or letting go) echoes the surrender necessary to experience consciousness without content. St. John’s concept of the "Dark Night of the Soul" describes the stripping away of sensory and conceptual distractions, leading to a direct encounter with the divine.

Practices and Techniques

The journey into introverted mysticism often begins with practices aimed at quieting the mind and turning attention inward. Here are some common techniques:

Meditation: This is perhaps the most universal practice. Forms of meditation like Zazen, Vipassana, and transcendental meditation focus on observing the mind and gradually reducing the influence of thoughts and sensory input.

Self-Inquiry: Popularized by Ramana Maharshi, this involves persistently questioning the nature of the self. By asking "Who am I?" and rejecting all answers that arise from the mind, practitioners can potentially experience the pure self.

Breathwork: Techniques such as Pranayama in yoga emphasize control and awareness of the breath. By focusing on the breath, practitioners can quiet the mind and facilitate an inward journey.

Mantra Repetition: Repeating a mantra can help focus the mind and reduce the chatter of thoughts. The repetition of sacred sounds like "Om" in Hinduism or "Namu Myoho Renge Kyo" in Nichiren Buddhism aids in centering the practitioner’s awareness.

Contemplation: Engaging in deep, focused contemplation on a single question or concept can help strip away superficial thoughts and lead to deeper insights into the nature of consciousness.

Experiences and Insights

The ultimate goal of introverted mysticism is to experience the true nature of the self, often described as an experience of oneness with the universe or a sense of transcendence beyond the individual ego. These experiences, while deeply personal, share common themes across different traditions:

Unity and Interconnectedness: A profound sense of being one with all that exists. This is often accompanied by feelings of love and compassion for all beings.

Timelessness and Spacelessness: Experiences of pure consciousness often transcend conventional notions of time and space. Practitioners report feeling as though they exist in an eternal present moment.

Ineffability: These experiences are challenging to articulate because they transcend ordinary language and conceptual frameworks.

Transcendence of the Ego: A dissolution of the individual self, leading to a direct encounter with the fundamental nature of reality.

Impact on Daily Life

The impact of such mystical experiences extends beyond the moments of meditation or contemplation. Practitioners often report a lasting transformation in their perception of life and their interactions with the world:

Increased Compassion and Empathy: A deep sense of interconnectedness fosters greater compassion and empathy towards others.

Inner Peace and Stability: The ability to remain centered and calm even amidst life’s challenges is a common outcome.

Heightened Awareness and Presence: Living in the present moment becomes more natural, leading to a more mindful and engaged approach to life.

Spiritual Fulfillment: A sense of having touched the ultimate truth brings profound spiritual fulfillment and contentment.

Challenges and Considerations

The path of introverted mysticism is not without its challenges. The process of turning inward and confronting the mind can bring up deep-seated fears, attachments, and unresolved emotions. Practitioners may also experience periods of doubt and confusion, particularly when they confront the limitations of language and conceptual thought.

Furthermore, the ineffable nature of these experiences can make them difficult to integrate into daily life. Practitioners may struggle to communicate their experiences to others or find themselves misunderstood by those who have not had similar experiences.

Conclusion

Introverted mysticism offers a profound and transformative journey into the depths of consciousness. By turning away from external distractions and engaging in practices that quiet the mind, practitioners can experience a state of pure awareness, unbound by the limitations of thought and sensory experience. While the path can be challenging, the rewards of inner peace, compassion, and spiritual fulfillment make it a compelling pursuit for those seeking the ultimate truth within themselves.

As we continue to explore the mysteries of consciousness, introverted mysticism stands as a timeless reminder of the vast potential that lies within each of us. It invites us to look beyond the surface of our everyday experiences and discover the profound depths of our true nature. In doing so, we may find not only personal enlightenment but also a deeper connection to the universe and all beings within it.

...

Το Μονοπάτι του Εσωστρεφούς Μυστικισμού: Ένα ταξίδι στη Συνείδηση Χωρίς Περιεχόμενο

Εισαγωγή

Ο Εσωστρεφής Μυστικισμός, που συχνά αναφέρεται ως μυστικισμός του εαυτού, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καλεί τους ασκούμενους να ξεπεράσουν τα γνωστά όρια της σκέψης, της μνήμης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Βαθιά ριζωμένη τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις, αυτή η μορφή μυστικισμού δίνει έμφαση στην άμεση, μη εννοιολογική εμπειρία της ίδιας της συνείδησης. Σε αντίθεση με άλλα μυστικιστικά μονοπάτια που μπορεί να εμπλέκονται με θεϊκές οντότητες ή κοσμολογικά οράματα, ο εσωστρεφής μυστικισμός αναζητά την απόλυτη πραγματικότητα μέσα στον εαυτό του, μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης αμόλυντη από εξωτερικές εντυπώσεις.

Η Ουσία της Συνείδησης Χωρίς Περιεχόμενο

Στην καρδιά του εσωστρεφούς μυστικισμού βρίσκεται η έννοια της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Αυτό υποδηλώνει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης χωρίς τα συνηθισμένα γνωστικά και αισθητηριακά αποτυπώματα. Σε μια τέτοια κατάσταση, το μυαλό δεν εμπλέκεται με σκέψεις, αναμνήσεις ή αισθητηριακά ερεθίσματα. Αντίθετα, υπάρχει σε μια βαθιά ακινησία, μια αδιατάρακτη παρουσία που είναι τόσο βαθιά προσωπική όσο και καθολικά προσβάσιμη.

Οι εμπειρίες σε αυτή την κατάσταση είναι συχνά ανείπωτες, αψηφώντας τη συμβατική γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια. Οι περιγραφές υπολείπονται, καθώς δεν μπορούν να περιλάβουν τον πλούτο και το βάθος της εμπειρίας. Ωστόσο, όσοι έχουν αγγίξει αυτήν την κατάσταση της ύπαρξης συχνά αναφέρουν μια βαθιά αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης, μια εμπειρία να βρίσκονται σε ένα με το σύμπαν.

Ιστορικά και Φιλοσοφικά Θεμέλια

Ο εσωστρεφής μυστικισμός βρίσκει τα φιλοσοφικά του ερείσματα σε διάφορες ανατολικές παραδόσεις όπως η Advaita Vedanta και ο Ζεν Βουδισμός, καθώς και σε ορισμένες δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις. Στην Advaita Vedanta, ο εαυτός (Άτμαν) θεωρείται ταυτόσημος με την απόλυτη πραγματικότητα (Μπράχμαν), και η πρακτική της αυτοδιερεύνησης (Άτμα Βιχάρα) χρησιμοποιείται για να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο διάσημος Ινδός σοφός Ramana Maharshi υποστήριξε αυτή τη μέθοδο, παροτρύνοντας τους αναζητητές να αναρωτιούνται συνεχώς, "Ποιος είμαι εγώ;" μέχρι να διαλυθούν όλες οι εννοιολογικές ταυτότητες, αποκαλύπτοντας τον αγνό εαυτό.

Ο Βουδισμός Ζεν, από την άλλη πλευρά, δίνει έμφαση στην άμεση εμπειρία μέσω πρακτικών όπως το Ζαζέν (καθιστός διαλογισμός). Οι δάσκαλοι του Ζεν συχνά χρησιμοποιούν Koans, παράδοξες ερωτήσεις ή δηλώσεις, για να σπάσουν το λογικό μυαλό και να ωθήσουν τους ασκούμενους να βιώσουν απευθείας την πραγματικότητα. Αυτή η άμεση, μη εννοιολογική προσέγγιση έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει τα στρώματα της σκέψης και να φέρει κάποιον σε άμεση επαφή με την καθαρή επίγνωση.

Ο δυτικός μυστικισμός έχει επίσης νήματα εσωστρεφούς μυστικισμού, ιδιαίτερα στα έργα μυστικιστών όπως ο Μάιστερ Έκχαρτ και ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού. Η έννοια του Eckhart για το "Gelasenheit" (απελευθέρωση ή εγκατάλειψη) απηχεί την παράδοση που είναι απαραίτητη για την εμπειρία της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Η έννοια του St. John για τη «Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής» περιγράφει την απογύμνωση των αισθητηριακών και εννοιολογικών περισπασμών, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με το θείο.

Πρακτικές και Τεχνικές

Το ταξίδι στον εσωστρεφή μυστικισμό ξεκινά συχνά με πρακτικές που στοχεύουν στο να ηρεμήσουν το μυαλό και να στρέψουν την προσοχή προς τα μέσα. Ακολουθούν μερικές κοινές τεχνικές:

Διαλογισμός: Αυτή είναι ίσως η πιο καθολική πρακτική. Μορφές διαλογισμού όπως το Zazen, η Vipassana και ο υπερβατικός διαλογισμός επικεντρώνονται στην παρατήρηση του νου και στη σταδιακή μείωση της επιρροής των σκέψεων και των αισθητηριακών εισροών.

Αυτοδιερεύνηση: Δημοφιλές από τον Ramana Maharshi, αυτό περιλαμβάνει επίμονη αμφισβήτηση της φύσης του εαυτού. Ρωτώντας "Ποιος είμαι;" Και απορρίπτοντας όλες τις απαντήσεις που προκύπτουν από το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν δυνητικά να βιώσουν τον αγνό εαυτό.

Αναπνοή: Τεχνικές όπως το Pranayama στη γιόγκα τονίζουν τον έλεγχο και την επίγνωση της αναπνοής. Εστιάζοντας στην αναπνοή, οι ασκούμενοι μπορούν να ηρεμήσουν το μυαλό και να διευκολύνουν ένα ταξίδι προς τα μέσα.

Επανάληψη μάντρα: Η επανάληψη ενός μάντρα μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση του μυαλού και στη μείωση της φλυαρίας των σκέψεων. Η επανάληψη ιερών ήχων όπως "Om" στον Ινδουισμό ή "Namu Myoho Renge Kyo" στον Βουδισμό Nichiren βοηθά στο να επικεντρωθεί η επίγνωση του ασκούμενου.

Συλλογισμός: Η εμπλοκή σε βαθύ, εστιασμένο στοχασμό σε μια μεμονωμένη ερώτηση ή έννοια μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των επιφανειακών σκέψεων και να οδηγήσει σε βαθύτερες γνώσεις για τη φύση της συνείδησης.

Εμπειρίες και ιδέες

Ο απώτερος στόχος του εσωστρεφούς μυστικισμού είναι να βιώσει την αληθινή φύση του εαυτού, που συχνά περιγράφεται ως εμπειρία ενότητας με το σύμπαν ή μια αίσθηση υπέρβασης πέρα από το ατομικό εγώ. Αυτές οι εμπειρίες, αν και είναι βαθιά προσωπικές, μοιράζονται κοινά θέματα σε διαφορετικές παραδόσεις:

Ενότητα και διασύνδεση: Μια βαθιά αίσθηση του να είσαι ένα με όλα όσα υπάρχουν. Αυτό συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για όλα τα όντα.

Διαχρονικότητα και Διαστημικότητα: Οι εμπειρίες της καθαρής συνείδησης συχνά υπερβαίνουν τις συμβατικές έννοιες του χρόνου και του χώρου. Οι ασκούμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να υπάρχουν σε μια αιώνια παρούσα στιγμή.

Ανέκφραστο: Αυτές οι εμπειρίες είναι δύσκολο να διατυπωθούν επειδή υπερβαίνουν τη συνηθισμένη γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια.

Υπέρβαση του Εγώ: Διάλυση του ατομικού εαυτού, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με τη θεμελιώδη φύση της πραγματικότητας.

Επιπτώσεις στην Καθημερινή Ζωή

Ο αντίκτυπος τέτοιων μυστικιστικών εμπειριών εκτείνεται πέρα από τις στιγμές του διαλογισμού ή του στοχασμού. Οι ασκούμενοι συχνά αναφέρουν μια διαρκή μεταμόρφωση στην αντίληψή τους για τη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο:

Αυξημένη συμπόνια και ενσυναίσθηση: Μια βαθιά αίσθηση διασύνδεσης καλλιεργεί μεγαλύτερη συμπόνια και ενσυναίσθηση προς τους άλλους.

Εσωτερική Ειρήνη και Σταθερότητα: Η ικανότητα να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και ήρεμοι ακόμα και ανάμεσα στις προκλήσεις της ζωής είναι ένα κοινό αποτέλεσμα.

Αυξημένη Επίγνωση και Παρουσία: Η ζωή στην παρούσα στιγμή γίνεται πιο φυσικό, οδηγώντας σε μια πιο προσεκτική και αφοσιωμένη προσέγγιση στη ζωή.

Πνευματική Εκπλήρωση: Η αίσθηση ότι αγγίξατε την απόλυτη αλήθεια φέρνει βαθιά πνευματική εκπλήρωση και ικανοποίηση.

Προκλήσεις και προβληματισμοί

Ο δρόμος του εσωστρεφούς μυστικισμού δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η διαδικασία της στροφής προς τα μέσα και της αντιμετώπισης του νου μπορεί να προκαλέσει βαθιά ριζωμένους φόβους, προσκολλήσεις και άλυτα συναισθήματα. Οι ασκούμενοι μπορεί επίσης να βιώσουν περιόδους αμφιβολίας και σύγχυσης, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς της γλώσσας και της εννοιολογικής σκέψης.

Επιπλέον, η άφατη φύση αυτών των εμπειριών μπορεί να κάνει δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή. Οι ασκούμενοι μπορεί να δυσκολεύονται να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους σε άλλους ή να βρεθούν παρεξηγημένοι από εκείνους που δεν είχαν παρόμοιες εμπειρίες.

Συμπέρασμα

Ο εσωστρεφής μυστικισμός προσφέρει ένα βαθύ και μεταμορφωτικό ταξίδι στα βάθη της συνείδησης. Απομακρυνόμενοι από εξωτερικούς περισπασμούς και συμμετέχοντας σε πρακτικές που ηρεμούν το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν να βιώσουν μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, αδέσμευτη από τους περιορισμούς της σκέψης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Ενώ το μονοπάτι μπορεί να είναι δύσκολο, οι ανταμοιβές της εσωτερικής ειρήνης, της συμπόνιας και της πνευματικής ολοκλήρωσης το καθιστούν επιτακτική αναζήτηση για όσους αναζητούν την απόλυτη αλήθεια μέσα τους.

Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήρια της συνείδησης, ο εσωστρεφής μυστικισμός στέκεται ως μια διαχρονική υπενθύμιση του τεράστιου δυναμικού που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από την επιφάνεια των καθημερινών μας εμπειριών και να ανακαλύψουμε τα απύθμενα βάθη της αληθινής μας φύσης. Κάνοντας αυτό, μπορεί να βρούμε όχι μόνο προσωπική φώτιση αλλά και μια βαθύτερη σύνδεση με το σύμπαν και όλα τα όντα μέσα σε αυτό.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES