Tuesday, July 30, 2024

The Mystic Theory of Eternal Presence

The Luminous Essence of Reality

In the heart of existence lies a profound mystery: the Eternal Presence. This Presence is not something to be grasped through the finite constructs of thought or the accumulated weights of memory, knowledge, and experience. It is an immediate, ever-flowing awareness that transcends the temporal boundaries that typically define our understanding of reality. The True Intellect, or Immediate Intellect, operates not from the past or through the lens of future expectations but within the dynamic Now—the only True Time.

The Flowing Moment

To truly perceive the world, one must engage with the Flowing Moment, experiencing life as it unfolds without the interference of preconceived notions or conditioned responses. This is the realm of pure Intelligence, where the mind is free from the automation of thought patterns rooted in memory. In this state, every moment is fresh, vibrant, and pregnant with meaning, allowing life to be experienced in its fullest, most authentic form.

Beyond Phenomena

In this state of True Understanding, one realizes that existence transcends the constant flux of external and internal phenomena. Our being is not contingent upon these transient occurrences but exists independently, beyond the changes they bring. This realization brings a sense of timelessness, an experience of Eternity within the present moment, positioning us beyond the confines of cosmic time.

Infinite Awareness

Such a consciousness is boundless, devoid of a centralized repository of knowledge. It is an Infinite Awareness, a state of absolute Freedom. True Understanding emerges not from the accumulation of information but from a different mode of perception—a direct engagement with Reality. This is the essence of the mystic's journey: to live in Real Time, to embody Reality, to become one with the Eternal Presence.

The Polymath and the Seer

There is a stark distinction between the polymath, who amasses vast amounts of knowledge, and the Seer, who perceives the Essential. The polymath may know extensively about various subjects, including profound metaphysical theories and advanced meditation practices, but this does not equate to the possession of Truth. True Knowledge, or Understanding, is not about information but about a different way of seeing, a different use of the mind. It is an experiential reality, not merely an intellectual construct.

The Transmission of Light

Truth, akin to Light, is something that must be experienced firsthand. It cannot be taught or transmitted through conventional means. The transmission of Truth is like the lighting of one candle from another; it is a direct sharing of Life Essence. This Transmission is not achieved through teaching, commandments, or practices but through the practical liberation of the blocked intellect. It is the Art of the Wise, a sacred skill known to few and reserved for those who earnestly seek the deeper meanings of life, religion, and existence.

The Path of the Mystic

This path is not for the casual seeker or the dilettante. It is a journey for those who take life seriously, who recognize the profound significance of their existence in the world. It is not something to be commercialized or diluted within the secular institutions or esoteric schools that often reduce profound truths to mere commodities. The Mystic Theory of Eternal Presence calls for a direct, experiential engagement with the essence of Reality, a journey into the heart of Infinite Awareness, where one becomes the very embodiment of Truth.

…

Η Μυστική Θεωρία της Αιώνιας Παρουσίας

Η φωτεινή ουσία της πραγματικότητας

Στην καρδιά της ύπαρξης βρίσκεται ένα βαθύ μυστήριο: η Αιώνια Παρουσία. Αυτή η Παρουσία δεν είναι κάτι που πρέπει να συλληφθεί μέσω των πεπερασμένων κατασκευών της σκέψης ή των συσσωρευμένων βαρών της μνήμης, της γνώσης και της εμπειρίας. Είναι μια άμεση, διαρκώς ρέουσα επίγνωση που υπερβαίνει τα χρονικά όρια που τυπικά ορίζουν την κατανόησή μας για την πραγματικότητα. Η Αληθινή Διάνοια, ή η Άμεση Διάνοια, δεν λειτουργεί από το παρελθόν ή μέσα από το φακό των μελλοντικών προσδοκιών αλλά μέσα στο δυναμικό Τώρα—τον μόνο Αληθινό Χρόνο.

Η στιγμή που ρέει

Για να αντιληφθεί κανείς αληθινά τον κόσμο, πρέπει να ασχοληθεί με τη Ρέουσα Στιγμή, βιώνοντας τη ζωή όπως αυτή εκτυλίσσεται χωρίς την παρέμβαση προκατασκευασμένων αντιλήψεων ή εξαρτημένων απαντήσεων. Αυτό είναι το βασίλειο της καθαρής νοημοσύνης, όπου το μυαλό είναι ελεύθερο από την αυτοματοποίηση των μοτίβων σκέψης που έχουν τις ρίζες τους στη μνήμη. Σε αυτή την κατάσταση, κάθε στιγμή είναι φρέσκια, ζωντανή και πλήρης με νόημα, επιτρέποντας στη ζωή να βιωθεί στην πληρέστερη, πιο αυθεντική της μορφή.

Πέρα από Φαινόμενα

Σε αυτή την κατάσταση της Αληθινής Κατανόησης, συνειδητοποιεί κανείς ότι η ύπαρξη υπερβαίνει τη συνεχή ροή εξωτερικών και εσωτερικών φαινομένων. Η ύπαρξή μας δεν εξαρτάται από αυτά τα παροδικά φαινόμενα, αλλά υπάρχει ανεξάρτητα, πέρα από τις αλλαγές που επιφέρουν. Αυτή η συνειδητοποίηση φέρνει μια αίσθηση διαχρονικότητας, μια εμπειρία της Αιωνιότητας μέσα στην παρούσα στιγμή, τοποθετώντας μας πέρα από τα όρια του κοσμικού χρόνου.

Άπειρη Επίγνωση

Μια τέτοια συνείδηση είναι απεριόριστη, χωρίς μια κεντρική αποθήκη γνώσης. Είναι μια Άπειρη Επίγνωση, μια κατάσταση απόλυτης Ελευθερίας. Η Αληθινή Κατανόηση δεν προκύπτει από τη συσσώρευση πληροφοριών αλλά από έναν διαφορετικό τρόπο αντίληψης - μια άμεση επαφή με την Πραγματικότητα. Αυτή είναι η ουσία του ταξιδιού του μυστικιστή: να ζήσει σε πραγματικό χρόνο, να ενσαρκώσει την Πραγματικότητα, να γίνει ένα με την Αιώνια Παρουσία.

Ο Πολύμαθος και ο Οραματιστής

Υπάρχει μια έντονη διάκριση μεταξύ του πολυμαθούς, που συγκεντρώνει τεράστιες ποσότητες γνώσης, και του οραματιστή, που αντιλαμβάνεται το Ουσιαστικό. Ο πολυμαθής μπορεί να γνωρίζει εκτενώς για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένων βαθιών μεταφυσικών θεωριών και προηγμένων πρακτικών διαλογισμού, αλλά αυτό δεν ισοδυναμεί με την κατοχή της Αλήθειας. Η Αληθινή Γνώση, ή Κατανόηση, δεν έχει να κάνει με πληροφορίες αλλά με διαφορετικό τρόπο όρασης, μια διαφορετική χρήση του νου. Είναι μια βιωματική πραγματικότητα, όχι απλώς μια πνευματική κατασκευή.

Η Μετάδοση του Φωτός

Η αλήθεια, παρόμοια με το Φως, είναι κάτι που πρέπει να βιωθεί από πρώτο χέρι. Δεν μπορεί να διδαχθεί ή να μεταδοθεί με συμβατικά μέσα. Η μετάδοση της Αλήθειας είναι σαν το άναμμα ενός κεριού από ένα άλλο. είναι ένα άμεσο μοίρασμα της Ουσίας Ζωής. Αυτή η Μετάδοση δεν επιτυγχάνεται μέσω διδασκαλίας, εντολών ή πρακτικών αλλά μέσω της πρακτικής απελευθέρωσης της μπλοκαρισμένης διάνοιας. Είναι η Τέχνη του Σοφού, μια ιερή δεξιότητα που είναι γνωστή σε λίγους και προορίζεται για όσους αναζητούν ένθερμα τα βαθύτερα νοήματα της ζωής, της θρησκείας και της ύπαρξης.

Το μονοπάτι του μυστικιστή

Αυτό το μονοπάτι δεν είναι για τον περιστασιακό αναζητητή ή τον ερασιτέχνη. Είναι ένα ταξίδι για όσους παίρνουν τη ζωή στα σοβαρά, που αναγνωρίζουν τη βαθιά σημασία της ύπαρξής τους στον κόσμο. Δεν είναι κάτι που πρέπει να εμπορευματοποιηθεί ή να ενσωματωθεί μέσα στους κοσμικούς θεσμούς ή στις εσωτερικές σχολές που συχνά ανάγουν τις βαθιές αλήθειες σε απλά εμπορεύματα. Η Μυστική Θεωρία της Αιώνιας Παρουσίας καλεί για μια άμεση, βιωματική ενασχόληση με την ουσία της Πραγματικότητας, ένα ταξίδι στην καρδιά της Άπειρης Επίγνωσης, όπου κάποιος γίνεται η ίδια η ενσάρκωση της Αλήθειας.

14. The Flame of True Learning

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

…

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES