Spirit and Matter
The problem of the relationship of Spirit, awareness, with matter... Dear friends... It will not be solved, scientifically, when we learn what Spirit is, awareness... but when we learn what matter is!
Scientists today suspect it... Einstein with his "general theory of relativity" (which is still far from a general theory that explains all phenomena...), tried to give an explanation, at least on a macroscopic level... What we find to exist, is a mathematical, universal, energetic, field... The condensations, the distortions, the localized intensities, within the field, make the mass, the matter appear - which is the four dimensional relative space-time - ... So, what exists is the energy field, distortions, mass, space-time, tangible things (products of long evolution...)... What we see with our eyes, the world of material things, is simply what we see...
How is science progressing, dear friends? From the clues he formulates a theory and then tries to confirm it with the experiment...
So, with the clues, (Clues, which may not be perceived by the ordinary person or the casual mind...) listen to a "beautiful" theory. And don't be too quick to say "theories"!, before reading the whole text...
If the mathematical, universal, energy, field, of scientists, is not self-existent, but a transformation of some other kind of energy? Then? Why should evolution be limited to the perceptible world?
If from this other energy (let's call it mental energy), as it slows down and "freezes", comes the universal energy field (the world of tangible things), what would that mean?
The mental energy slows down, "freezes" and transforms (partly only) in the global energy field (mass, space-time, tangible things...)... Then the mental energy is released from matter (the frozen mental energy ) and emerges as spirit, as awareness..
Conclusions : Spirit and matter are the same thing, though of a different form. Spirit precedes matter both qualitatively and in the evolution of creation. The awareness that emerges from matter (the human brain) is the mental energy that is released. Awareness, although it is the same as matter (the brain), which is frozen mental energy, is nevertheless qualitatively different and superior. Consciousness, although associated with its lower form, matter (the brain), does not need matter... and will ultimately survive matter...
All this, you will say, is a beautiful theory... It is the theory of all religions, restated... Agreed. However, science has no other direction to go... The problem of the spirit-matter relationship (awareness-brain) will be solved, scientifically, not when we learn what spirit is but when we learn what matter is...
If we take all this seriously and try to verify it, then we will vindicate Hegel (yes, yes, that old philosopher who is now forgotten...)...
For Hegel, Perception, (Pure Cognition) is identified with Being (Being is Perception, activity, mental energy, not substance)... Perception is externalized, frozen, in Nature. From Nature, Perception emerges again, as Spirit, Awareness..
It's the same old theory...
Some people, therefore, instinctively understand that awareness is something different and superior to matter which is the same thing, but of an inferior form... They understand that the emergence of awareness from matter is not the first but the third act of creation.. Unfortunately we humans entered this phase of the project...
Awareness is neither identified with matter, the brain, nor does it need it, beyond being expressed within the material realm.
Awareness is the mental energy that preceded matter, that was bound to matter and is now released...
These people understand that awareness, is not the mechanisms of ego, thinking, perception...it transcends all that..
By experience (by transcendental experience, mystical experience, by liberating awareness from the mechanisms of operation, ego, thought, external perception... call it what you will...), they are finally convinced (from the clues), that the awareness that it emerges from matter (which is simply a lower form of mental energy)... it is not something isolated, but a center of awareness of the Universal, the Objective... This is the first contact with That which men call God... And as it deepens awareness increasingly understands their Oneness with the Universal Mind...
Maybe instinct deceives these people and maybe the Objective God they think they perceive isn't That First Perception, which started all this evolution.. maybe these people are just idiots... But at least they went out to find their Ithaca (like Odysseus, as our national poet Homer also says) and were not afraid of anything from the "propaganda"... they were not trapped in the question: What am I? Where am I going? They dared...
Theories are good... and we do not claim any originality in this field... but the fact, dear friends, is one: The problem of the spirit-matter relationship will not be solved, scientifically, when we know what spirit is ( that we will never know): It will be solved when we know what matter is..
Until then we'll wait for some genius like Einstein or someone else to explain it to us... And in the meantime we mere mortals will fight over whether awareness is just a function of the brain or not...
May God (so, abstractly) enlighten us... for it is very dark outside...
...
Πνεύμα και Ύλη
Το πρόβλημα της σχέσης του Πνεύματος, της επίγνωσης, με την ύλη... Αγαπητοί φίλοι... Δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν μάθουμε τι είναι Πνεύμα, επίγνωση... αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη!
Οι επιστήμονες σήμερα το υποψιάζονται... Ο Αϊνστάιν με τη «γενική θεωρία της σχετικότητας» (που απέχει ακόμα από μια γενική θεωρία που εξηγεί όλα τα φαινόμενα...), προσπάθησε να δώσει μια εξήγηση, τουλάχιστον σε μακροσκοπικό επίπεδο... Τι βρίσκουμε ότι υπάρχει, είναι ένα μαθηματικό, καθολικό, ενεργητικό, πεδίο... Οι συμπυκνώσεις, οι παραμορφώσεις, οι εντοπισμένες εντάσεις, μέσα στο πεδίο, κάνουν τη μάζα, την ύλη να εμφανίζεται - που είναι ο τετραδιάστατος σχετικός χωροχρόνος - . .. Λοιπόν, αυτό που υπάρχει είναι το ενεργειακό πεδίο, οι παραμορφώσεις, η μάζα, ο χωροχρόνος, τα απτά πράγματα (προϊόντα μακράς εξέλιξης...)... Αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας, ο κόσμος των υλικών πραγμάτων, είναι απλά αυτό που βλέπω...
Πώς προχωρά η επιστήμη, αγαπητοί φίλοι; Από τις ενδείξεις διατυπώνει μια θεωρία και μετά προσπαθεί να την επιβεβαιώσει με το πείραμα...
Λοιπόν, με τις ενδείξεις, (Ενδείξεις, που μπορεί να μην γίνονται αντιληπτές από τον απλό άνθρωπο ή το περιστασιακό μυαλό...) ακούστε μια «όμορφη» θεωρία. Και μην βιαστείτε να πείτε «θεωρίες»!, πριν διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...
Αν το μαθηματικό, καθολικό, ενεργειακό, πεδίο, των επιστημόνων, δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά μετασχηματισμός κάποιου άλλου είδους ενέργειας; Επειτα? Γιατί να περιοριστεί η εξέλιξη στον αισθητό κόσμο;
Αν από αυτή την άλλη ενέργεια (ας την ονομάσουμε νοητική ενέργεια), καθώς επιβραδύνεται και «παγώνει», προέρχεται το παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (ο κόσμος των απτών πραγμάτων), τι θα σήμαινε αυτό;
Η νοητική ενέργεια επιβραδύνεται, «παγώνει» και μετασχηματίζεται (εν μέρει μόνο) στο παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (μάζα, χωροχρόνος, απτά πράγματα...)... Τότε η νοητική ενέργεια απελευθερώνεται από την ύλη (η παγωμένη νοητική ενέργεια ) και αναδύεται ως πνεύμα, ως επίγνωση..
Συμπεράσματα: Το πνεύμα και η ύλη είναι το ίδιο πράγμα, αν και διαφορετικής μορφής. Το πνεύμα προηγείται της ύλης τόσο ποιοτικά όσο και στην εξέλιξη της δημιουργίας. Η επίγνωση που αναδύεται από την ύλη (τον ανθρώπινο εγκέφαλο) είναι η ψυχική ενέργεια που απελευθερώνεται. Η επίγνωση, αν και είναι ίδια με την ύλη (τον εγκέφαλο), που είναι παγωμένη ψυχική ενέργεια, είναι ωστόσο ποιοτικά διαφορετική και ανώτερη. Η συνείδηση, αν και συνδέεται με την κατώτερη μορφή της, την ύλη (τον εγκέφαλο), δεν χρειάζεται την ύλη... και τελικά θα επιβιώσει από την ύλη...
Όλα αυτά, θα πείτε, είναι μια όμορφη θεωρία... Είναι η θεωρία όλων των θρησκειών, επαναδιατυπωμένη... Σύμφωνοι. Ωστόσο, η επιστήμη δεν έχει άλλη κατεύθυνση... Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης (επίγνωση-εγκέφαλος) θα λυθεί, επιστημονικά, όχι όταν μάθουμε τι είναι πνεύμα αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη...
Αν τα πάρουμε όλα αυτά στα σοβαρά και προσπαθήσουμε να τα επαληθεύσουμε, τότε θα δικαιώσουμε τον Χέγκελ (ναι, ναι, εκείνον τον παλιό φιλόσοφο που τώρα έχει ξεχαστεί...)...
Για τον Χέγκελ η Αντίληψη, (Καθαρή Γνώση) ταυτίζεται με το Είναι (Το Είναι είναι Αντίληψη, δραστηριότητα, νοητική ενέργεια, όχι ουσία)... Η αντίληψη εξωτερικεύεται, παγώνει, στη Φύση. Από τη Φύση, η Αντίληψη αναδύεται ξανά, ως Πνεύμα, Επίγνωση..
Είναι η ίδια παλιά θεωρία...
Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, ενστικτωδώς καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση είναι κάτι διαφορετικό και ανώτερο από την ύλη που είναι το ίδιο πράγμα, αλλά κατώτερης μορφής... Καταλαβαίνουν ότι η ανάδυση της επίγνωσης από την ύλη δεν είναι η πρώτη αλλά η τρίτη πράξη της δημιουργίας. Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι μπήκαμε σε αυτή τη φάση του έργου...
Η επίγνωση δεν ταυτίζεται ούτε με την ύλη, τον εγκέφαλο, ούτε τη χρειάζεται, πέρα από το να εκφραστεί μέσα στην υλική σφαίρα.
Η επίγνωση είναι η διανοητική ενέργεια που προηγήθηκε της ύλης, που ήταν συνδεδεμένη με την ύλη και τώρα απελευθερώνεται...
Αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση, δεν είναι οι μηχανισμοί του εγώ, της σκέψης, της αντίληψης...τα υπερβαίνει όλα αυτά..
Με την εμπειρία (με την υπερβατική εμπειρία, τη μυστικιστική εμπειρία, με την απελευθέρωση της επίγνωσης από τους μηχανισμούς λειτουργίας, το εγώ, τη σκέψη, την εξωτερική αντίληψη... πείτε το όπως θέλετε...), τελικά πείθονται (από τις ενδείξεις), ότι η επίγνωση ότι αναδύεται από την ύλη (που είναι απλώς μια κατώτερη μορφή νοητικής ενέργειας)... δεν είναι κάτι μεμονωμένο, αλλά κέντρο επίγνωσης του Συμπαντικού, του Αντικειμενικού... Αυτή είναι η πρώτη επαφή με Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν Ο Θεός... Και όσο βαθαίνει η επίγνωση καταλαβαίνει όλο και περισσότερο την Ενότητά τους με τον Συμπαντικό Νου...
Ίσως το ένστικτο εξαπατά αυτούς τους ανθρώπους και ίσως ο Αντικειμενικός Θεός που νομίζουν ότι αντιλαμβάνονται δεν είναι αυτή η Πρώτη Αντίληψη, που ξεκίνησε όλη αυτή την εξέλιξη.. ίσως αυτοί οι άνθρωποι είναι απλώς ηλίθιοι... Αλλά τουλάχιστον βγήκαν έξω να βρουν την Ιθάκη τους (όπως ο Οδυσσέας , όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής Όμηρος ) και δεν φοβήθηκαν τίποτα από την «προπαγάνδα»... δεν εγκλωβίστηκαν στο ερώτημα: Τι είμαι; Που πάω ; Τόλμησαν...
Καλές οι θεωρίες... και δεν διεκδικούμε καμία πρωτοτυπία σε αυτόν τον τομέα... αλλά το γεγονός, αγαπητοί φίλοι, είναι ένα: Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν ξέρουμε τι είναι πνεύμα (που ποτέ δεν θα μάθουμε): Θα λυθεί όταν μάθουμε τι είναι η ύλη..
Μέχρι τότε θα περιμένουμε κάποια ιδιοφυΐα όπως ο Αϊνστάιν ή κάποιος άλλος να μας το εξηγήσει... Και στο μεταξύ εμείς οι απλοί θνητοί θα τσακωθούμε για το αν η επίγνωση είναι απλώς λειτουργία του εγκεφάλου ή όχι...
Ο Θεός (έτσι αφηρημένα) να μας φωτίσει... γιατί έξω είναι πολύ σκοτάδι...
