Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, July 7, 2024

Spirit and Matter

The problem of the relationship of Spirit, awareness, with matter... Dear friends... It will not be solved, scientifically, when we learn what Spirit is, awareness... but when we learn what matter is!

Scientists today suspect it... Einstein with his "general theory of relativity" (which is still far from a general theory that explains all phenomena...), tried to give an explanation, at least on a macroscopic level... What we find to exist, is a mathematical, universal, energetic, field... The condensations, the distortions, the localized intensities, within the field, make the mass, the matter appear - which is the four dimensional relative space-time - ... So, what exists is the energy field, distortions, mass, space-time, tangible things (products of long evolution...)... What we see with our eyes, the world of material things, is simply what we see...

How is science progressing, dear friends? From the clues he formulates a theory and then tries to confirm it with the experiment...

So, with the clues, (Clues, which may not be perceived by the ordinary person or the casual mind...) listen to a "beautiful" theory. And don't be too quick to say "theories"!, before reading the whole text...

If the mathematical, universal, energy, field, of scientists, is not self-existent, but a transformation of some other kind of energy? Then? Why should evolution be limited to the perceptible world?

If from this other energy (let's call it mental energy), as it slows down and "freezes", comes the universal energy field (the world of tangible things), what would that mean?

The mental energy slows down, "freezes" and transforms (partly only) in the global energy field (mass, space-time, tangible things...)... Then the mental energy is released from matter (the frozen mental energy ) and emerges as spirit, as awareness..

Conclusions : Spirit and matter are the same thing, though of a different form. Spirit precedes matter both qualitatively and in the evolution of creation. The awareness that emerges from matter (the human brain) is the mental energy that is released. Awareness, although it is the same as matter (the brain), which is frozen mental energy, is nevertheless qualitatively different and superior. Consciousness, although associated with its lower form, matter (the brain), does not need matter... and will ultimately survive matter...

All this, you will say, is a beautiful theory... It is the theory of all religions, restated... Agreed. However, science has no other direction to go... The problem of the spirit-matter relationship (awareness-brain) will be solved, scientifically, not when we learn what spirit is but when we learn what matter is...

If we take all this seriously and try to verify it, then we will vindicate Hegel (yes, yes, that old philosopher who is now forgotten...)...

For Hegel, Perception, (Pure Cognition) is identified with Being (Being is Perception, activity, mental energy, not substance)... Perception is externalized, frozen, in Nature. From Nature, Perception emerges again, as Spirit, Awareness..

It's the same old theory...

Some people, therefore, instinctively understand that awareness is something different and superior to matter which is the same thing, but of an inferior form... They understand that the emergence of awareness from matter is not the first but the third act of creation.. Unfortunately we humans entered this phase of the project...

Awareness is neither identified with matter, the brain, nor does it need it, beyond being expressed within the material realm.

Awareness is the mental energy that preceded matter, that was bound to matter and is now released...

These people understand that awareness, is not the mechanisms of ego, thinking, perception...it transcends all that..

By experience (by transcendental experience, mystical experience, by liberating awareness from the mechanisms of operation, ego, thought, external perception... call it what you will...), they are finally convinced (from the clues), that the awareness that it emerges from matter (which is simply a lower form of mental energy)... it is not something isolated, but a center of awareness of the Universal, the Objective... This is the first contact with That which men call God... And as it deepens awareness increasingly understands their Oneness with the Universal Mind...

Maybe instinct deceives these people and maybe the Objective God they think they perceive isn't That First Perception, which started all this evolution.. maybe these people are just idiots... But at least they went out to find their Ithaca (like Odysseus, as our national poet Homer also says) and were not afraid of anything from the "propaganda"... they were not trapped in the question: What am I? Where am I going? They dared...

Theories are good... and we do not claim any originality in this field... but the fact, dear friends, is one: The problem of the spirit-matter relationship will not be solved, scientifically, when we know what spirit is ( that we will never know): It will be solved when we know what matter is..

Until then we'll wait for some genius like Einstein or someone else to explain it to us... And in the meantime we mere mortals will fight over whether awareness is just a function of the brain or not...

May God (so, abstractly) enlighten us... for it is very dark outside...

...

Πνεύμα και Ύλη

Το πρόβλημα της σχέσης του Πνεύματος, της επίγνωσης, με την ύλη... Αγαπητοί φίλοι... Δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν μάθουμε τι είναι Πνεύμα, επίγνωση... αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη!

Οι επιστήμονες σήμερα το υποψιάζονται... Ο Αϊνστάιν με τη «γενική θεωρία της σχετικότητας» (που απέχει ακόμα από μια γενική θεωρία που εξηγεί όλα τα φαινόμενα...), προσπάθησε να δώσει μια εξήγηση, τουλάχιστον σε μακροσκοπικό επίπεδο... Τι βρίσκουμε ότι υπάρχει, είναι ένα μαθηματικό, καθολικό, ενεργητικό, πεδίο... Οι συμπυκνώσεις, οι παραμορφώσεις, οι εντοπισμένες εντάσεις, μέσα στο πεδίο, κάνουν τη μάζα, την ύλη να εμφανίζεται - που είναι ο τετραδιάστατος σχετικός χωροχρόνος - . .. Λοιπόν, αυτό που υπάρχει είναι το ενεργειακό πεδίο, οι παραμορφώσεις, η μάζα, ο χωροχρόνος, τα απτά πράγματα (προϊόντα μακράς εξέλιξης...)... Αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας, ο κόσμος των υλικών πραγμάτων, είναι απλά αυτό που βλέπω...

Πώς προχωρά η επιστήμη, αγαπητοί φίλοι; Από τις ενδείξεις διατυπώνει μια θεωρία και μετά προσπαθεί να την επιβεβαιώσει με το πείραμα...

Λοιπόν, με τις ενδείξεις, (Ενδείξεις, που μπορεί να μην γίνονται αντιληπτές από τον απλό άνθρωπο ή το περιστασιακό μυαλό...) ακούστε μια «όμορφη» θεωρία. Και μην βιαστείτε να πείτε «θεωρίες»!, πριν διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...

Αν το μαθηματικό, καθολικό, ενεργειακό, πεδίο, των επιστημόνων, δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά μετασχηματισμός κάποιου άλλου είδους ενέργειας; Επειτα? Γιατί να περιοριστεί η εξέλιξη στον αισθητό κόσμο;

Αν από αυτή την άλλη ενέργεια (ας την ονομάσουμε νοητική ενέργεια), καθώς επιβραδύνεται και «παγώνει», προέρχεται το παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (ο κόσμος των απτών πραγμάτων), τι θα σήμαινε αυτό;

Η νοητική ενέργεια επιβραδύνεται, «παγώνει» και μετασχηματίζεται (εν μέρει μόνο) στο παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (μάζα, χωροχρόνος, απτά πράγματα...)... Τότε η νοητική ενέργεια απελευθερώνεται από την ύλη (η παγωμένη νοητική ενέργεια ) και αναδύεται ως πνεύμα, ως επίγνωση..

Συμπεράσματα: Το πνεύμα και η ύλη είναι το ίδιο πράγμα, αν και διαφορετικής μορφής. Το πνεύμα προηγείται της ύλης τόσο ποιοτικά όσο και στην εξέλιξη της δημιουργίας. Η επίγνωση που αναδύεται από την ύλη (τον ανθρώπινο εγκέφαλο) είναι η ψυχική ενέργεια που απελευθερώνεται. Η επίγνωση, αν και είναι ίδια με την ύλη (τον εγκέφαλο), που είναι παγωμένη ψυχική ενέργεια, είναι ωστόσο ποιοτικά διαφορετική και ανώτερη. Η συνείδηση, αν και συνδέεται με την κατώτερη μορφή της, την ύλη (τον εγκέφαλο), δεν χρειάζεται την ύλη... και τελικά θα επιβιώσει από την ύλη...

Όλα αυτά, θα πείτε, είναι μια όμορφη θεωρία... Είναι η θεωρία όλων των θρησκειών, επαναδιατυπωμένη... Σύμφωνοι. Ωστόσο, η επιστήμη δεν έχει άλλη κατεύθυνση... Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης (επίγνωση-εγκέφαλος) θα λυθεί, επιστημονικά, όχι όταν μάθουμε τι είναι πνεύμα αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη...

Αν τα πάρουμε όλα αυτά στα σοβαρά και προσπαθήσουμε να τα επαληθεύσουμε, τότε θα δικαιώσουμε τον Χέγκελ (ναι, ναι, εκείνον τον παλιό φιλόσοφο που τώρα έχει ξεχαστεί...)...

Για τον Χέγκελ η Αντίληψη, (Καθαρή Γνώση) ταυτίζεται με το Είναι (Το Είναι είναι Αντίληψη, δραστηριότητα, νοητική ενέργεια, όχι ουσία)... Η αντίληψη εξωτερικεύεται, παγώνει, στη Φύση. Από τη Φύση, η Αντίληψη αναδύεται ξανά, ως Πνεύμα, Επίγνωση..

Είναι η ίδια παλιά θεωρία...

Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, ενστικτωδώς καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση είναι κάτι διαφορετικό και ανώτερο από την ύλη που είναι το ίδιο πράγμα, αλλά κατώτερης μορφής... Καταλαβαίνουν ότι η ανάδυση της επίγνωσης από την ύλη δεν είναι η πρώτη αλλά η τρίτη πράξη της δημιουργίας. Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι μπήκαμε σε αυτή τη φάση του έργου...

Η επίγνωση δεν ταυτίζεται ούτε με την ύλη, τον εγκέφαλο, ούτε τη χρειάζεται, πέρα από το να εκφραστεί μέσα στην υλική σφαίρα.

Η επίγνωση είναι η διανοητική ενέργεια που προηγήθηκε της ύλης, που ήταν συνδεδεμένη με την ύλη και τώρα απελευθερώνεται...

Αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση, δεν είναι οι μηχανισμοί του εγώ, της σκέψης, της αντίληψης...τα υπερβαίνει όλα αυτά..

Με την εμπειρία (με την υπερβατική εμπειρία, τη μυστικιστική εμπειρία, με την απελευθέρωση της επίγνωσης από τους μηχανισμούς λειτουργίας, το εγώ, τη σκέψη, την εξωτερική αντίληψη... πείτε το όπως θέλετε...), τελικά πείθονται (από τις ενδείξεις), ότι η επίγνωση ότι αναδύεται από την ύλη (που είναι απλώς μια κατώτερη μορφή νοητικής ενέργειας)... δεν είναι κάτι μεμονωμένο, αλλά κέντρο επίγνωσης του Συμπαντικού, του Αντικειμενικού... Αυτή είναι η πρώτη επαφή με Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν Ο Θεός... Και όσο βαθαίνει η επίγνωση καταλαβαίνει όλο και περισσότερο την Ενότητά τους με τον Συμπαντικό Νου...

Ίσως το ένστικτο εξαπατά αυτούς τους ανθρώπους και ίσως ο Αντικειμενικός Θεός που νομίζουν ότι αντιλαμβάνονται δεν είναι αυτή η Πρώτη Αντίληψη, που ξεκίνησε όλη αυτή την εξέλιξη.. ίσως αυτοί οι άνθρωποι είναι απλώς ηλίθιοι... Αλλά τουλάχιστον βγήκαν έξω να βρουν την Ιθάκη τους (όπως ο Οδυσσέας , όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής Όμηρος ) και δεν φοβήθηκαν τίποτα από την «προπαγάνδα»... δεν εγκλωβίστηκαν στο ερώτημα: Τι είμαι; Που πάω ; Τόλμησαν...

Καλές οι θεωρίες... και δεν διεκδικούμε καμία πρωτοτυπία σε αυτόν τον τομέα... αλλά το γεγονός, αγαπητοί φίλοι, είναι ένα: Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν ξέρουμε τι είναι πνεύμα (που ποτέ δεν θα μάθουμε): Θα λυθεί όταν μάθουμε τι είναι η ύλη..

Μέχρι τότε θα περιμένουμε κάποια ιδιοφυΐα όπως ο Αϊνστάιν ή κάποιος άλλος να μας το εξηγήσει... Και στο μεταξύ εμείς οι απλοί θνητοί θα τσακωθούμε για το αν η επίγνωση είναι απλώς λειτουργία του εγκεφάλου ή όχι...

Ο Θεός (έτσι αφηρημένα) να μας φωτίσει... γιατί έξω είναι πολύ σκοτάδι...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES