Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, July 7, 2024

Spirit and Matter

The problem of the relationship of Spirit, awareness, with matter... Dear friends... It will not be solved, scientifically, when we learn what Spirit is, awareness... but when we learn what matter is!

Scientists today suspect it... Einstein with his "general theory of relativity" (which is still far from a general theory that explains all phenomena...), tried to give an explanation, at least on a macroscopic level... What we find to exist, is a mathematical, universal, energetic, field... The condensations, the distortions, the localized intensities, within the field, make the mass, the matter appear - which is the four dimensional relative space-time - ... So, what exists is the energy field, distortions, mass, space-time, tangible things (products of long evolution...)... What we see with our eyes, the world of material things, is simply what we see...

How is science progressing, dear friends? From the clues he formulates a theory and then tries to confirm it with the experiment...

So, with the clues, (Clues, which may not be perceived by the ordinary person or the casual mind...) listen to a "beautiful" theory. And don't be too quick to say "theories"!, before reading the whole text...

If the mathematical, universal, energy, field, of scientists, is not self-existent, but a transformation of some other kind of energy? Then? Why should evolution be limited to the perceptible world?

If from this other energy (let's call it mental energy), as it slows down and "freezes", comes the universal energy field (the world of tangible things), what would that mean?

The mental energy slows down, "freezes" and transforms (partly only) in the global energy field (mass, space-time, tangible things...)... Then the mental energy is released from matter (the frozen mental energy ) and emerges as spirit, as awareness..

Conclusions : Spirit and matter are the same thing, though of a different form. Spirit precedes matter both qualitatively and in the evolution of creation. The awareness that emerges from matter (the human brain) is the mental energy that is released. Awareness, although it is the same as matter (the brain), which is frozen mental energy, is nevertheless qualitatively different and superior. Consciousness, although associated with its lower form, matter (the brain), does not need matter... and will ultimately survive matter...

All this, you will say, is a beautiful theory... It is the theory of all religions, restated... Agreed. However, science has no other direction to go... The problem of the spirit-matter relationship (awareness-brain) will be solved, scientifically, not when we learn what spirit is but when we learn what matter is...

If we take all this seriously and try to verify it, then we will vindicate Hegel (yes, yes, that old philosopher who is now forgotten...)...

For Hegel, Perception, (Pure Cognition) is identified with Being (Being is Perception, activity, mental energy, not substance)... Perception is externalized, frozen, in Nature. From Nature, Perception emerges again, as Spirit, Awareness..

It's the same old theory...

Some people, therefore, instinctively understand that awareness is something different and superior to matter which is the same thing, but of an inferior form... They understand that the emergence of awareness from matter is not the first but the third act of creation.. Unfortunately we humans entered this phase of the project...

Awareness is neither identified with matter, the brain, nor does it need it, beyond being expressed within the material realm.

Awareness is the mental energy that preceded matter, that was bound to matter and is now released...

These people understand that awareness, is not the mechanisms of ego, thinking, perception...it transcends all that..

By experience (by transcendental experience, mystical experience, by liberating awareness from the mechanisms of operation, ego, thought, external perception... call it what you will...), they are finally convinced (from the clues), that the awareness that it emerges from matter (which is simply a lower form of mental energy)... it is not something isolated, but a center of awareness of the Universal, the Objective... This is the first contact with That which men call God... And as it deepens awareness increasingly understands their Oneness with the Universal Mind...

Maybe instinct deceives these people and maybe the Objective God they think they perceive isn't That First Perception, which started all this evolution.. maybe these people are just idiots... But at least they went out to find their Ithaca (like Odysseus, as our national poet Homer also says) and were not afraid of anything from the "propaganda"... they were not trapped in the question: What am I? Where am I going? They dared...

Theories are good... and we do not claim any originality in this field... but the fact, dear friends, is one: The problem of the spirit-matter relationship will not be solved, scientifically, when we know what spirit is ( that we will never know): It will be solved when we know what matter is..

Until then we'll wait for some genius like Einstein or someone else to explain it to us... And in the meantime we mere mortals will fight over whether awareness is just a function of the brain or not...

May God (so, abstractly) enlighten us... for it is very dark outside...

...

Πνεύμα και Ύλη

Το πρόβλημα της σχέσης του Πνεύματος, της επίγνωσης, με την ύλη... Αγαπητοί φίλοι... Δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν μάθουμε τι είναι Πνεύμα, επίγνωση... αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη!

Οι επιστήμονες σήμερα το υποψιάζονται... Ο Αϊνστάιν με τη «γενική θεωρία της σχετικότητας» (που απέχει ακόμα από μια γενική θεωρία που εξηγεί όλα τα φαινόμενα...), προσπάθησε να δώσει μια εξήγηση, τουλάχιστον σε μακροσκοπικό επίπεδο... Τι βρίσκουμε ότι υπάρχει, είναι ένα μαθηματικό, καθολικό, ενεργητικό, πεδίο... Οι συμπυκνώσεις, οι παραμορφώσεις, οι εντοπισμένες εντάσεις, μέσα στο πεδίο, κάνουν τη μάζα, την ύλη να εμφανίζεται - που είναι ο τετραδιάστατος σχετικός χωροχρόνος - . .. Λοιπόν, αυτό που υπάρχει είναι το ενεργειακό πεδίο, οι παραμορφώσεις, η μάζα, ο χωροχρόνος, τα απτά πράγματα (προϊόντα μακράς εξέλιξης...)... Αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας, ο κόσμος των υλικών πραγμάτων, είναι απλά αυτό που βλέπω...

Πώς προχωρά η επιστήμη, αγαπητοί φίλοι; Από τις ενδείξεις διατυπώνει μια θεωρία και μετά προσπαθεί να την επιβεβαιώσει με το πείραμα...

Λοιπόν, με τις ενδείξεις, (Ενδείξεις, που μπορεί να μην γίνονται αντιληπτές από τον απλό άνθρωπο ή το περιστασιακό μυαλό...) ακούστε μια «όμορφη» θεωρία. Και μην βιαστείτε να πείτε «θεωρίες»!, πριν διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο...

Αν το μαθηματικό, καθολικό, ενεργειακό, πεδίο, των επιστημόνων, δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά μετασχηματισμός κάποιου άλλου είδους ενέργειας; Επειτα? Γιατί να περιοριστεί η εξέλιξη στον αισθητό κόσμο;

Αν από αυτή την άλλη ενέργεια (ας την ονομάσουμε νοητική ενέργεια), καθώς επιβραδύνεται και «παγώνει», προέρχεται το παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (ο κόσμος των απτών πραγμάτων), τι θα σήμαινε αυτό;

Η νοητική ενέργεια επιβραδύνεται, «παγώνει» και μετασχηματίζεται (εν μέρει μόνο) στο παγκόσμιο ενεργειακό πεδίο (μάζα, χωροχρόνος, απτά πράγματα...)... Τότε η νοητική ενέργεια απελευθερώνεται από την ύλη (η παγωμένη νοητική ενέργεια ) και αναδύεται ως πνεύμα, ως επίγνωση..

Συμπεράσματα: Το πνεύμα και η ύλη είναι το ίδιο πράγμα, αν και διαφορετικής μορφής. Το πνεύμα προηγείται της ύλης τόσο ποιοτικά όσο και στην εξέλιξη της δημιουργίας. Η επίγνωση που αναδύεται από την ύλη (τον ανθρώπινο εγκέφαλο) είναι η ψυχική ενέργεια που απελευθερώνεται. Η επίγνωση, αν και είναι ίδια με την ύλη (τον εγκέφαλο), που είναι παγωμένη ψυχική ενέργεια, είναι ωστόσο ποιοτικά διαφορετική και ανώτερη. Η συνείδηση, αν και συνδέεται με την κατώτερη μορφή της, την ύλη (τον εγκέφαλο), δεν χρειάζεται την ύλη... και τελικά θα επιβιώσει από την ύλη...

Όλα αυτά, θα πείτε, είναι μια όμορφη θεωρία... Είναι η θεωρία όλων των θρησκειών, επαναδιατυπωμένη... Σύμφωνοι. Ωστόσο, η επιστήμη δεν έχει άλλη κατεύθυνση... Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης (επίγνωση-εγκέφαλος) θα λυθεί, επιστημονικά, όχι όταν μάθουμε τι είναι πνεύμα αλλά όταν μάθουμε τι είναι ύλη...

Αν τα πάρουμε όλα αυτά στα σοβαρά και προσπαθήσουμε να τα επαληθεύσουμε, τότε θα δικαιώσουμε τον Χέγκελ (ναι, ναι, εκείνον τον παλιό φιλόσοφο που τώρα έχει ξεχαστεί...)...

Για τον Χέγκελ η Αντίληψη, (Καθαρή Γνώση) ταυτίζεται με το Είναι (Το Είναι είναι Αντίληψη, δραστηριότητα, νοητική ενέργεια, όχι ουσία)... Η αντίληψη εξωτερικεύεται, παγώνει, στη Φύση. Από τη Φύση, η Αντίληψη αναδύεται ξανά, ως Πνεύμα, Επίγνωση..

Είναι η ίδια παλιά θεωρία...

Μερικοί άνθρωποι, λοιπόν, ενστικτωδώς καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση είναι κάτι διαφορετικό και ανώτερο από την ύλη που είναι το ίδιο πράγμα, αλλά κατώτερης μορφής... Καταλαβαίνουν ότι η ανάδυση της επίγνωσης από την ύλη δεν είναι η πρώτη αλλά η τρίτη πράξη της δημιουργίας. Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι μπήκαμε σε αυτή τη φάση του έργου...

Η επίγνωση δεν ταυτίζεται ούτε με την ύλη, τον εγκέφαλο, ούτε τη χρειάζεται, πέρα από το να εκφραστεί μέσα στην υλική σφαίρα.

Η επίγνωση είναι η διανοητική ενέργεια που προηγήθηκε της ύλης, που ήταν συνδεδεμένη με την ύλη και τώρα απελευθερώνεται...

Αυτοί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι η επίγνωση, δεν είναι οι μηχανισμοί του εγώ, της σκέψης, της αντίληψης...τα υπερβαίνει όλα αυτά..

Με την εμπειρία (με την υπερβατική εμπειρία, τη μυστικιστική εμπειρία, με την απελευθέρωση της επίγνωσης από τους μηχανισμούς λειτουργίας, το εγώ, τη σκέψη, την εξωτερική αντίληψη... πείτε το όπως θέλετε...), τελικά πείθονται (από τις ενδείξεις), ότι η επίγνωση ότι αναδύεται από την ύλη (που είναι απλώς μια κατώτερη μορφή νοητικής ενέργειας)... δεν είναι κάτι μεμονωμένο, αλλά κέντρο επίγνωσης του Συμπαντικού, του Αντικειμενικού... Αυτή είναι η πρώτη επαφή με Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν Ο Θεός... Και όσο βαθαίνει η επίγνωση καταλαβαίνει όλο και περισσότερο την Ενότητά τους με τον Συμπαντικό Νου...

Ίσως το ένστικτο εξαπατά αυτούς τους ανθρώπους και ίσως ο Αντικειμενικός Θεός που νομίζουν ότι αντιλαμβάνονται δεν είναι αυτή η Πρώτη Αντίληψη, που ξεκίνησε όλη αυτή την εξέλιξη.. ίσως αυτοί οι άνθρωποι είναι απλώς ηλίθιοι... Αλλά τουλάχιστον βγήκαν έξω να βρουν την Ιθάκη τους (όπως ο Οδυσσέας , όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής Όμηρος ) και δεν φοβήθηκαν τίποτα από την «προπαγάνδα»... δεν εγκλωβίστηκαν στο ερώτημα: Τι είμαι; Που πάω ; Τόλμησαν...

Καλές οι θεωρίες... και δεν διεκδικούμε καμία πρωτοτυπία σε αυτόν τον τομέα... αλλά το γεγονός, αγαπητοί φίλοι, είναι ένα: Το πρόβλημα της σχέσης πνεύματος-ύλης δεν θα λυθεί, επιστημονικά, όταν ξέρουμε τι είναι πνεύμα (που ποτέ δεν θα μάθουμε): Θα λυθεί όταν μάθουμε τι είναι η ύλη..

Μέχρι τότε θα περιμένουμε κάποια ιδιοφυΐα όπως ο Αϊνστάιν ή κάποιος άλλος να μας το εξηγήσει... Και στο μεταξύ εμείς οι απλοί θνητοί θα τσακωθούμε για το αν η επίγνωση είναι απλώς λειτουργία του εγκεφάλου ή όχι...

Ο Θεός (έτσι αφηρημένα) να μας φωτίσει... γιατί έξω είναι πολύ σκοτάδι...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES