Eternity
Since Reality, Truth, Is Without Attributes, then what are we all talking about? Obviously, everything we discuss is not about the Truth but personal perspectives of reality.
The True World – Reality αs It Is and not as recognized by thought – It is Eternal Perception – whether there is “content” or Not – Sense of Oneness of Existence, Silence, Stillness, Peace… beyond the turmoil of men, the confusion of thought them, the insanity of their desires and the futility of their activity and life.
The Nature of Perception (Pure Cognitive Energy) is related neither to Inactivity nor to Activity... Activity, thought, feeling, etc., is the "vehicle" of existence (the way of being, of living, to have experiences). What "misleads" us is not existence, thought, feeling, life, experience but their incorrect use... the stopping of the process of life, the petrification of thought into static concepts, the obsession with the fabricated, the imaginary…
Eternity Remains Beyond all States… It is the Same in Stillness and Motion… Existence, ego, life, experiences, when properly used are controlled by the will… It is like the clenching of the fist, as soon as the hand relaxes it disappears and the fist… but people look like crazy people who keep their fists stubbornly clenched…
Between the True Nature, the Truth, the Real State and ignorance there is no 'distance'... just as there is no distance between Stillness and Motion - there is either one or the other, nothing in between... When man 'gives up' ignorance rests in the Immensity of Truth... there are no "paths", "spiritual efforts", "techniques", "realizations".
...
Η Αιωνιότητα
Αφού η Πραγματικότητα, η Αλήθεια, Είναι Χωρίς Ιδιότητες, τότε για ποιο πράγμα συζητάμε όλοι μας; Προφανώς όλα όσα συζητάμε δεν αφορούν την Αλήθεια αλλά προσωπικές προοπτικές της πραγματικότητας.
Ο Αληθινός Κόσμος – η Πραγματικότητα Όπως Είναι κι όχι όπως αναγνωρίζεται από την σκέψη – Είναι Αιώνια Αντίληψη - είτε υπάρχει «περιεχόμενο» είτε Όχι – Αίσθηση Ενότητας της Ύπαρξης, Σιωπή, Ησυχία, Ειρήνη… πέρα από την ταραχή των ανθρώπων, την σύγχυση της σκέψης τους, την παραφροσύνη των επιθυμιών τους και την ματαιότητα της δραστηριότητας και της ζωής τους.
Η Φύση της Αντίληψης (η Καθαρή Γνωστική Ενέργεια) δεν σχετίζεται ούτε με την Έλλειψη Δραστηριότητας, ούτε με την Δραστηριότητα… Η Δραστηριότητα, η σκέψη, η αίσθηση, κλπ., είναι το «όχημα» της ύπαρξης ( ο τρόπος να υπάρχουμε, να ζούμε, να έχουμε εμπειρίες)… Αυτό που μας «παραπλανά» είναι όχι η ύπαρξη, η σκέψη, η αίσθηση, η ζωή, η εμπειρία αλλά η λανθασμένη χρήση τους… το σταμάτημα της διαδικασίας της ζωής, η απολίθωση της σκέψης σε στατικές έννοιες, η εμμονή στο κατασκευασμένο, στο φανταστικό…
Η Αιωνιότητα Παραμένει Πέρα από όλες τις Καταστάσεις… Είναι Ίδια και στην Ακινησία και στην Κίνηση… Η ύπαρξη, το εγώ, η ζωή, οι εμπειρίες, όταν χρησιμοποιούνται σωστά ελέγχονται με την βούληση… Είναι σαν το σφίξιμο της γροθιάς, μόλις το χέρι χαλαρώσει εξαφανίζεται κι η γροθιά… αλλά οι άνθρωποι μοιάζουν σαν τους τρελαμένους που κρατούν συνέχεια τις γροθιές τους πεισματικά σφιγμένες…
Ανάμεσα στην Αληθινή Φύση, στην Αλήθεια, στην Πραγματική Κατάσταση και την άγνοια δεν υπάρχει καμιά «απόσταση»… όπως δεν υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην Ακινησία και την Κίνηση – υπάρχει ή το ένα ή το άλλο, τίποτα ανάμεσά τους… Όταν ο άνθρωπος «εγκαταλείπει» την άγνοια αναπαύεται στην Απεραντοσύνη της Αλήθειας… δεν υπάρχουν «δρόμοι», «πνευματικές προσπάθειες», «τεχνικές», «πραγματοποιήσεις».