Meditation and illusions
True Meditation is Total Silence of Existence, Absolute Silence of the mind, Profound Peace of the soul, Complete Immersion in the Stream of Life. It Practically Manifests as Absolute Presence, as a Perception Open, Clear and in Full Contact with Reality. It is the Perception of the Here Without 'center', All-Inclusive, All-Accepting, non-discriminating. As a Perception it can Dwell Simultaneously on Reality and Phenomena, recognizing them as a simple activity of the Essence. Therefore, True Meditation moves in the direction of Full Active Living Presence, Full Awakened Attention, Perceiving the Whole and the parts and Flowing into Eternity Unchanging in Full Bliss. Because He is everywhere, wherever He is locally (at the level of phenomena) He feels Here and not a limited being facing a different world. True Meditation is beyond the activities of men. It is a Secret Path that few follow because they do not want to follow it, since they feel safer in the illusory world they make with their thoughts, since they feel safer in their dream.
The religions of men, their secret teachings and the esoteric schools they make, all that, men have created for thousands of years, now are in the exact opposite direction of True Meditation. Actually, all the methods that people use, meditation techniques, yoga, prayer practices, in the wrong way they are used, lead not to the Liberation of Consciousness but to its activation in the illusory world. All practices motivate us to do something. To concentrate or not to concentrate, to focus on something or to avoid something, so they activate the external perception, thinking, and even the body with posture or movement techniques, breathing etc. They seek to bring us to the "State of Immobility" through of the motion. It takes a lot of intelligence and a lot of effort to achieve it this way. So, while the goal is to exhaust the flame of external activity, people through the wrong use of some techniques constantly feed this flame. It's not just that they don't understand, it's that they misapply what they understand poorly, and thus lead to failure.
People do not understand something very simple, that in order to Experience Life (and not to "dream" awake) we must Experience it Directly as Life, as Presence, as Free Perception (without the interventions and distortions of thought) and Accept it of life, not through some activity. All activities come from a limited perception that distorts reality and what is achieved (if anything is achieved) belongs to the realm of the imaginary.
In the Reality Space There is (manifested) only Life, there is neither having experience (personal experience, memory, knowledge), nor discrimination, nor time, nor any of the things that ordinary people experience. On the contrary, in the Space they experience and in the life they experience there is always a personal existence, experience and experiences, evolution, progress, enlightenment, achievement, all of course imaginary.
Real Life is something you Just Live, not something you make happen.
...
Διαλογισμός κι αυταπάτες
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι Ολοκληρωτική Σιωπή της Ύπαρξης, Απόλυτη Σιγή του νου, Βαθιά Γαλήνη της ψυχής, Πλήρες Άφημα στο Ρεύμα της Ζωής. Πρακτικά Εκδηλώνεται σαν Απόλυτη Παρουσία, σαν μια Αντίληψη Ανοιχτή, Καθαρή και σε Πλήρη Επαφή με την Πραγματικότητα. Είναι η Αντίληψη του Εδώ Χωρίς «κέντρο», που τα Περιλαμβάνει Όλα, τα Αποδέχεται Όλα, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Σαν Αντίληψη μπορεί να Ενοικεί Ταυτόχρονα στην Πραγματικότητα και στα Φαινόμενα, αναγνωρίζοντας τα σαν απλή δραστηριότητα της Ουσίας. Συνεπώς ο Αληθινός Διαλογισμός κινείται προς την κατεύθυνση της Πλήρους Ενεργούς Ζωντανής Παρουσίας, της Πλήρους Αφυπνισμένης Προσοχής, που Αντιλαμβάνεται το Όλο και τα μέρη και Ρέει στην Αιωνιότητα Χωρίς να Αλλοιώνεται μέσα σε Πλήρη Μακαριότητα. Επειδή Βρίσκεται Παντού, όπου κι αν βρίσκεται τοπικά (στο επίπεδο των φαινομένων) Αισθάνεται Εδώ κι όχι περιορισμένο ον απέναντι σε ένα διαφορετικό κόσμο. Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι πέρα από τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Είναι Ένας Μυστικός Δρόμος που λίγοι ακολουθούν επειδή δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς μέσα στον απατηλό κόσμο που φτιάχνουν με την σκέψη τους, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς στο όνειρό τους.
Οι θρησκείες των ανθρώπων, οι μυστικές διδασκαλίες τους κι οι εσωτερικές σχολές που φτιάχνουν, όλα αυτά που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια τώρα έχουν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από τον Αληθινό Διαλογισμό. Στην πραγματικότητα όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, τεχνικές διαλογισμού, γιόγκα, πρακτικές προσευχής, με τον λάθος τρόπο που τα χρησιμοποιούν, οδηγούν όχι στην Απελευθέρωση της Συνείδησης αλλά στην δραστηριοποίησή της μέσα στον απατηλό κόσμο. Όλες οι πρακτικές παρακινούν να κάνουμε κάτι. Να συγκεντρωθούμε ή να μη συγκεντρωθούμε, να εστιάσουμε σε κάτι ή να αποφύγουμε κάτι, κι έτσι δραστηριοποιούν την εξωτερική αντίληψη, την σκέψη, ή και το σώμα με τεχνικές στάσης ή κίνησης, αναπνοής κλπ. Επιδιώκουν να μας φέρουν στην «Κατάσταση της Ακινησίας» μέσω της κίνησης. Χρειάζεται πολλή νοημοσύνη και πολύς κόπος για να το επιτύχουμε με αυτόν τον τρόπο. Έτσι ενώ το ζητούμενο είναι να εξαντλήσουμε την φλόγα της εξωτερικής δραστηριότητας οι άνθρωποι μέσα από λάθος χρήση κάποιων τεχνικών τροφοδοτούν συνεχώς αυτή την φλόγα. Δεν είναι απλά ότι δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι εφαρμόζουν λάθος αυτό που καταλαβαίνουν λειψά, κι έτσι οδηγούνται στην αποτυχία.
Οι άνθρωποι δεν κατανοούν κάτι πολύ απλό, ότι για να Βιώσουμε την Ζωή (κι όχι να «ονειρευόμαστε» ξύπνιοι) πρέπει να την Βιώσουμε Άμεσα σαν Ζωή, σαν Παρουσία, σαν Ελεύθερη Αντίληψη (χωρίς τις παρεμβάσεις και τις παραμορφώσεις της σκέψης) κι Αποδοχή της Ζωής, όχι μέσα από κάποια δραστηριότητα. Όλες οι δραστηριότητες προέρχονται από μια περιορισμένη αντίληψη που παραποιεί την πραγματικότητα κι ό,τι επιτυγχάνεται (αν επιτυγχάνεται κάτι) ανήκει στο χώρο του φανταστικού.
Στον Χώρο της Πραγματικότητας Υπάρχει (εκδηλώνεται) μόνο Ζωή, δεν υπάρχει ούτε κάποιος να έχει εμπειρία (προσωπική εμπειρία, μνήμη, γνώση), ούτε διακρίσεις, ούτε χρόνος, ούτε τίποτα από όλα αυτά που βιώνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Αντίθετα, στον Χώρο που βιώνουν και στην ζωή που βιώνουν οι άνθρωποι υπάρχει πάντα μια προσωπική ύπαρξη, εμπειρία κι εμπειρίες, εξέλιξη, πρόοδος, φώτιση, επίτευξη, όλα βέβαια φανταστικά.
Η Αληθινή Ζωή είναι κάτι που Απλά Ζεις, όχι κάτι που πραγματοποιείς.
