Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, January 5, 2025

Meditation and illusions

True Meditation is Total Silence of Existence, Absolute Silence of the mind, Profound Peace of the soul, Complete Immersion in the Stream of Life. It Practically Manifests as Absolute Presence, as a Perception Open, Clear and in Full Contact with Reality. It is the Perception of the Here Without 'center', All-Inclusive, All-Accepting, non-discriminating. As a Perception it can Dwell Simultaneously on Reality and Phenomena, recognizing them as a simple activity of the Essence. Therefore, True Meditation moves in the direction of Full Active Living Presence, Full Awakened Attention, Perceiving the Whole and the parts and Flowing into Eternity Unchanging in Full Bliss. Because He is everywhere, wherever He is locally (at the level of phenomena) He feels Here and not a limited being facing a different world. True Meditation is beyond the activities of men. It is a Secret Path that few follow because they do not want to follow it, since they feel safer in the illusory world they make with their thoughts, since they feel safer in their dream.

The religions of men, their secret teachings and the esoteric schools they make, all that, men have created for thousands of years, now are in the exact opposite direction of True Meditation. Actually, all the methods that people use, meditation techniques, yoga, prayer practices, in the wrong way they are used, lead not to the Liberation of Consciousness but to its activation in the illusory world. All practices motivate us to do something. To concentrate or not to concentrate, to focus on something or to avoid something, so they activate the external perception, thinking, and even the body with posture or movement techniques, breathing etc. They seek to bring us to the "State of Immobility" through of the motion. It takes a lot of intelligence and a lot of effort to achieve it this way. So, while the goal is to exhaust the flame of external activity, people through the wrong use of some techniques constantly feed this flame. It's not just that they don't understand, it's that they misapply what they understand poorly, and thus lead to failure.

People do not understand something very simple, that in order to Experience Life (and not to "dream" awake) we must Experience it Directly as Life, as Presence, as Free Perception (without the interventions and distortions of thought) and Accept it of life, not through some activity. All activities come from a limited perception that distorts reality and what is achieved (if anything is achieved) belongs to the realm of the imaginary.

In the Reality Space There is (manifested) only Life, there is neither having experience (personal experience, memory, knowledge), nor discrimination, nor time, nor any of the things that ordinary people experience. On the contrary, in the Space they experience and in the life they experience there is always a personal existence, experience and experiences, evolution, progress, enlightenment, achievement, all of course imaginary.

Real Life is something you Just Live, not something you make happen.

...

Διαλογισμός κι αυταπάτες

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι Ολοκληρωτική Σιωπή της Ύπαρξης, Απόλυτη Σιγή του νου, Βαθιά Γαλήνη της ψυχής, Πλήρες Άφημα στο Ρεύμα της Ζωής. Πρακτικά Εκδηλώνεται σαν Απόλυτη Παρουσία, σαν μια Αντίληψη Ανοιχτή, Καθαρή και σε Πλήρη Επαφή με την Πραγματικότητα. Είναι η Αντίληψη του Εδώ Χωρίς «κέντρο», που τα Περιλαμβάνει Όλα, τα Αποδέχεται Όλα, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Σαν Αντίληψη μπορεί να Ενοικεί Ταυτόχρονα στην Πραγματικότητα και στα Φαινόμενα, αναγνωρίζοντας τα σαν απλή δραστηριότητα της Ουσίας. Συνεπώς ο Αληθινός Διαλογισμός κινείται προς την κατεύθυνση της Πλήρους Ενεργούς Ζωντανής Παρουσίας, της Πλήρους Αφυπνισμένης Προσοχής, που Αντιλαμβάνεται το Όλο και τα μέρη και Ρέει στην Αιωνιότητα Χωρίς να Αλλοιώνεται μέσα σε Πλήρη Μακαριότητα. Επειδή Βρίσκεται Παντού, όπου κι αν βρίσκεται τοπικά (στο επίπεδο των φαινομένων) Αισθάνεται Εδώ κι όχι περιορισμένο ον απέναντι σε ένα διαφορετικό κόσμο. Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι πέρα από τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Είναι Ένας Μυστικός Δρόμος που λίγοι ακολουθούν επειδή δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς μέσα στον απατηλό κόσμο που φτιάχνουν με την σκέψη τους, αφού αισθάνονται πιο ασφαλείς στο όνειρό τους.

Οι θρησκείες των ανθρώπων, οι μυστικές διδασκαλίες τους κι οι εσωτερικές σχολές που φτιάχνουν, όλα αυτά που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια τώρα έχουν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από τον Αληθινό Διαλογισμό. Στην πραγματικότητα όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, τεχνικές διαλογισμού, γιόγκα, πρακτικές προσευχής, με τον λάθος τρόπο που τα χρησιμοποιούν, οδηγούν όχι στην Απελευθέρωση της Συνείδησης αλλά στην δραστηριοποίησή της μέσα στον απατηλό κόσμο. Όλες οι πρακτικές παρακινούν να κάνουμε κάτι. Να συγκεντρωθούμε ή να μη συγκεντρωθούμε, να εστιάσουμε σε κάτι ή να αποφύγουμε κάτι, κι έτσι δραστηριοποιούν την εξωτερική αντίληψη, την σκέψη, ή και το σώμα με τεχνικές στάσης ή κίνησης, αναπνοής κλπ. Επιδιώκουν να μας φέρουν στην «Κατάσταση της Ακινησίας» μέσω της κίνησης. Χρειάζεται πολλή νοημοσύνη και πολύς κόπος για να το επιτύχουμε με αυτόν τον τρόπο. Έτσι ενώ το ζητούμενο είναι να εξαντλήσουμε την φλόγα της εξωτερικής δραστηριότητας οι άνθρωποι μέσα από λάθος χρήση κάποιων τεχνικών τροφοδοτούν συνεχώς αυτή την φλόγα. Δεν είναι απλά ότι δεν καταλαβαίνουν, είναι ότι εφαρμόζουν λάθος αυτό που καταλαβαίνουν λειψά, κι έτσι οδηγούνται στην αποτυχία.

Οι άνθρωποι δεν κατανοούν κάτι πολύ απλό, ότι για να Βιώσουμε την Ζωή (κι όχι να «ονειρευόμαστε» ξύπνιοι) πρέπει να την Βιώσουμε Άμεσα σαν Ζωή, σαν Παρουσία, σαν Ελεύθερη Αντίληψη (χωρίς τις παρεμβάσεις και τις παραμορφώσεις της σκέψης) κι Αποδοχή της Ζωής, όχι μέσα από κάποια δραστηριότητα. Όλες οι δραστηριότητες προέρχονται από μια περιορισμένη αντίληψη που παραποιεί την πραγματικότητα κι ό,τι επιτυγχάνεται (αν επιτυγχάνεται κάτι) ανήκει στο χώρο του φανταστικού.

Στον Χώρο της Πραγματικότητας Υπάρχει (εκδηλώνεται) μόνο Ζωή, δεν υπάρχει ούτε κάποιος να έχει εμπειρία (προσωπική εμπειρία, μνήμη, γνώση), ούτε διακρίσεις, ούτε χρόνος, ούτε τίποτα από όλα αυτά που βιώνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Αντίθετα, στον Χώρο που βιώνουν και στην ζωή που βιώνουν οι άνθρωποι υπάρχει πάντα μια προσωπική ύπαρξη, εμπειρία κι εμπειρίες, εξέλιξη, πρόοδος, φώτιση, επίτευξη, όλα βέβαια φανταστικά.

Η Αληθινή Ζωή είναι κάτι που Απλά Ζεις, όχι κάτι που πραγματοποιείς.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES