Thursday, August 8, 2024

The True Knowledge: Embracing the Eternal Flow

In the ceaseless dance of existence, True Knowledge stands apart from conventional understanding. It is not a mere accumulation of mental constructs, nor is it confined to the static grasp of objects or states. True Knowledge, in its essence, is the Right Way to See the ever-changing phenomena. It is Action, a Direct Contact with Reality, unfolding in real time, here and now. This Living Knowledge transcends the bounds of memory and thought, evading the crystallization into static truths.

Beyond the Limitations of Thought

True Knowledge is a Living Flow, a Direct Perception of Reality that exists outside of time and all limitations. It unveils the Oneness of Existence, dissolving the dualities and the artificial constructs of subject and object. This perception operates perpetually in the Eternal Present, the flowing moment that stretches into eternity. In this state, we witness the continuous change of phenomena without being ensnared or absorbed by them. True Knowledge flows with the phenomena, maintaining a detachment that preserves the freedom to respond to the ever-shifting landscape of reality.

Eternal Flow and the Illusion of Stability

This perpetual flow represents an Eternal Change Without Change. While the appearances of phenomena shift ceaselessly, Reality itself remains unaffected. The true essence of reality is not found in the fleeting content of phenomena but in the Movement, the Flow that transcends time. The stability we perceive is a construct of our thinking, an illusion sustained by our imagination.

Living in Real Time

To live in Real Time is to exist in Reality, outside the confines of time and the deceptive images constructed by thought. It is to embrace the flow without becoming attached, to change without changing. In this state, everything emerges within the Universal Essence and dissolves back into it. Motion and stillness become mere phenomena, while our true existence lies beyond them.

Touching the Mystery of Divinity

Those who transcend the duality of motion and stillness touch the Mystery of Divinity. This transcendent state is not bound by the temporal, nor is it confined by the spatial. It is a direct encounter with the divine essence, the Universal Essence that underlies all phenomena. In this sacred space, we exist beyond the limitations imposed by our finite perceptions.

The Path to True Knowledge

The path to True Knowledge is one of profound simplicity and deep awareness. It requires a conscious abandonment of the fixed states and crystallized knowledge that bind us. Instead, we must embrace the fluidity of existence, the eternal flow of phenomena. This path is not one of passive observation but of active engagement with reality, a direct contact that transcends thought and memory.

In embracing True Knowledge, we find ourselves in harmony with the Eternal Flow. We become attuned to the Oneness of Existence, living in the ever-present moment where true reality resides. This mystical journey leads us beyond the illusions of stability and permanence, into the heart of the divine essence that is the true nature of all things.

Thus, True Knowledge is not something to be attained or accumulated. It is a state of being, a continuous engagement with the present moment, an ever-renewing connection with the essence of reality. It is in this perpetual flow that we touch the divine and realize the profound unity of all existence.

...

Η Αληθινή Γνώση: Αγκαλιάζοντας την Αιώνια Ροή

Στον αδιάκοπο χορό της ύπαρξης, η Αληθινή Γνώση ξεχωρίζει από τη συμβατική κατανόηση. Δεν είναι μια απλή συσσώρευση νοητικών κατασκευών, ούτε περιορίζεται στη στατική σύλληψη αντικειμένων ή καταστάσεων. Η Αληθινή Γνώση, στην ουσία της, είναι ο Σωστός Τρόπος για να Δεις τα συνεχώς μεταβαλλόμενα φαινόμενα. Είναι η Δράση, μια Άμεση Επαφή με την Πραγματικότητα, που εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο, εδώ και τώρα. Αυτή η Ζωντανή Γνώση υπερβαίνει τα όρια της μνήμης και της σκέψης, αποφεύγοντας την αποκρυστάλλωση σε στατικές αλήθειες.

Πέρα από τους περιορισμούς της σκέψης

Η Αληθινή Γνώση είναι μια Ζωντανή Ροή, μια Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας που υπάρχει εκτός χρόνου και όλων των περιορισμών. Αποκαλύπτει την Ενότητα της Ύπαρξης, διαλύοντας τις δυαδικότητες και τις τεχνητές κατασκευές υποκειμένου και αντικειμένου. Αυτή η αντίληψη λειτουργεί διαρκώς στο Αιώνιο Παρόν, τη ρέουσα στιγμή που εκτείνεται στην αιωνιότητα. Σε αυτή την κατάσταση, γινόμαστε μάρτυρες της συνεχούς αλλαγής των φαινομένων χωρίς να παγιδευτούμε ή να απορροφηθούμε από αυτά. Η Αληθινή Γνώση ρέει με τα φαινόμενα, διατηρώντας μια απόσπαση που διατηρεί την ελευθερία να ανταποκριθεί κανείς στο συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο της πραγματικότητας.

Η Αιώνια Ροή και η Ψευδαίσθηση της Σταθερότητας

Αυτή η αέναη ροή αντιπροσωπεύει μια Αιώνια Αλλαγή Χωρίς Αλλαγή. Ενώ οι εμφανίσεις των φαινομένων μεταβάλλονται ασταμάτητα, η ίδια η πραγματικότητα παραμένει ανεπηρέαστη. Η αληθινή ουσία της πραγματικότητας δεν βρίσκεται στο φευγαλέο περιεχόμενο των φαινομένων αλλά στη Κίνηση, τη Ροή που υπερβαίνει τον χρόνο. Η σταθερότητα που αντιλαμβανόμαστε είναι ένα κατασκεύασμα της σκέψης μας, μια ψευδαίσθηση που υποστηρίζεται από τη φαντασία μας.

Ζώντας σε πραγματικό χρόνο

Το να ζεις σε πραγματικό χρόνο σημαίνει να υπάρχεις στην Πραγματικότητα, έξω από τα όρια του χρόνου και τις παραπλανητικές εικόνες που κατασκευάζει η σκέψη. Είναι να αγκαλιάζεις τη ροή χωρίς να κολλάς, να αλλάζεις χωρίς να αλλάζεις. Σε αυτή την κατάσταση, τα πάντα αναδύονται μέσα στην Συμπαντική Ουσία και διαλύονται ξανά σε αυτήν. Η κίνηση και η ακινησία γίνονται απλά φαινόμενα, ενώ η αληθινή μας ύπαρξη βρίσκεται πέρα από αυτά.

Αγγίζοντας το Μυστήριο της Θεότητας

Όσοι υπερβαίνουν τη δυαδικότητα της κίνησης και της ακινησίας αγγίζουν το Μυστήριο της Θεότητας. Αυτή η υπερβατική κατάσταση δεν δεσμεύεται από το χρονικό, ούτε περιορίζεται από το χωρικό. Είναι μια άμεση συνάντηση με τη θεία ουσία, την Οικουμενική Ουσία που βρίσκεται κάτω από όλα τα φαινόμενα. Σε αυτόν τον ιερό χώρο, υπάρχουμε πέρα από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι πεπερασμένες αντιλήψεις μας.

Το μονοπάτι προς την αληθινή γνώση

Ο δρόμος προς την Αληθινή Γνώση είναι ένας δρόμος βαθιάς απλότητας και βαθιάς επίγνωσης. Απαιτεί συνειδητή εγκατάλειψη των σταθερών καταστάσεων και της αποκρυσταλλωμένης γνώσης που μας δένουν. Αντίθετα, πρέπει να αγκαλιάσουμε τη ρευστότητα της ύπαρξης, την αιώνια ροή των φαινομένων. Αυτό το μονοπάτι δεν είναι ένα μονοπάτι παθητικής παρατήρησης αλλά ενεργητικής ενασχόλησης με την πραγματικότητα, μια άμεση επαφή που υπερβαίνει τη σκέψη και τη μνήμη.

Αγκαλιάζοντας την Αληθινή Γνώση, βρισκόμαστε σε αρμονία με την Αιώνια Ροή. Συντονιζόμαστε με την Ενότητα της Ύπαρξης, ζώντας την πάντα παρούσα στιγμή όπου εδρεύει η αληθινή πραγματικότητα. Αυτό το μυστικιστικό ταξίδι μας οδηγεί πέρα από τις ψευδαισθήσεις της σταθερότητας και της μονιμότητας, στην καρδιά της θεϊκής ουσίας που είναι η αληθινή φύση όλων των πραγμάτων.

Έτσι, η Αληθινή Γνώση δεν είναι κάτι που πρέπει να επιτευχθεί ή να συσσωρευτεί. Είναι μια κατάσταση ύπαρξης, μια συνεχής ενασχόληση με την παρούσα στιγμή, μια διαρκώς ανανεούμενη σύνδεση με την ουσία της πραγματικότητας. Σε αυτή την αέναη ροή αγγίζουμε το θείο και συνειδητοποιούμε τη βαθιά ενότητα όλης της ύπαρξης.

14. The Flame of True Learning

In the vast tapestry of existence, where the threads of time weave patterns unseen, there lies a subtle truth, a whisper from the eternal: to learn is to be free. J. Krishnamurti, a sage of the silent spaces, beckons us to this truth, not with the weight of doctrine, but with the lightness of a breeze that stirs the soul. Discipline, he says, is not the chain of conformity, nor the yoke of obedience, but the radiant act of learning itself—a flame that burns without consuming, a seeing that pierces the veil of illusion.

To learn, there must be freedom. Not the freedom of chaos, nor the license of indulgence, but the freedom of a mind unburdened by authority, unshackled from the rigid scaffolding of tradition. This freedom is not given; it is not bestowed by another, nor found in the pages of sacred texts. It is a flame kindled within, a silent awakening to the movement of life itself. To learn is to stand at the edge of the known, gazing into the abyss of the unknown, and to step forward without fear, without the crutch of another’s truth.

Discipline, as the world knows it, is a structure of stone—cold, unyielding, built on the pillars of obedience and control. It demands conformity, a bending of the spirit to fit the mold of the past. But Krishnamurti turns this edifice to dust with a single breath: discipline is to learn. It is not the act of following, but the art of seeing. To see the structure of discipline—not to analyze it, not to dissect it with the scalpel of thought, but to perceive its entirety in a single, timeless glance—is itself the discipline of the free. This seeing is not a gathering of fragments, not a slow accumulation of knowledge like pebbles in a stream. It is immediate, whole, a lightning flash that reveals the landscape of truth in an instant.

The mind that learns is a mirror, polished by awareness, reflecting the world without distortion. It does not cling to the images it sees, nor does it reject them. It moves with the rhythm of life, fluid as water, boundless as the sky. To learn is to dance with the unknown, to embrace the mystery of each moment without seeking to possess it. Authority, with its heavy hand, would bind this dance to a script, a set of steps prescribed by another. But true learning denies all authority, for it is born of the heart’s own seeing, the soul’s own listening.

In the stillness of this seeing, there is no obedience, no follower, no leader. The guru, the teacher, the master—all dissolve in the light of understanding. The one who learns is both the seeker and the sought, the question and the answer. To see the implications of discipline, to perceive the chains hidden in its promises of order, is to step beyond them. This is not rebellion, for rebellion is but the shadow of obedience, still tethered to the structure it opposes. True learning transcends both, soaring into a space where the mind is its own teacher, its own disciple.

The world, with its clamor and its certainties, would have us gather knowledge like coins, hoarding it for security, for status, for power. But Krishnamurti’s vision is not of gathering, but of releasing. To learn is to let go of the need to know, to surrender the illusion of control. It is to stand naked before the mystery of existence, unafraid of the vastness that surrounds us. This learning is not a process, not a journey with a beginning and an end. It is an eternal now, a moment of seeing that holds within it the totality of life.

In the heart of this vision lies a paradox: discipline is freedom, and freedom is discipline. Not the discipline of the soldier, marching to another’s drum, nor the freedom of the wanderer, lost in aimless drift. This is the discipline of the eagle, soaring on the currents of its own wings, and the freedom of the river, carving its path through stone. To see the structure of the world—its hierarchies, its dogmas, its endless demands for obedience—is to be free of it. Not through resistance, but through understanding. Not through effort, but through clarity.

And so, we are called to this sacred act of learning, to this discipline that is no discipline at all. It is a call to awaken, to see with eyes unclouded by the past, to listen with ears untouched by expectation. It is a call to be free—not tomorrow, not through years of striving, but now, in this very moment. For in the seeing, in the learning, in the freedom, there is a flame that burns eternal, a light that reveals the infinite within the finite, the timeless within the moment.

Let us then walk this pathless path, where the only guide is the heart’s own seeing, where the only discipline is the joy of learning, where the only freedom is the truth that sets us free. In this, we are not bound, not led, not obedient. We are alive, awake, and whole—forever learning, forever free.

…

Η Φλόγα της Αληθινής Μάθησης

Στο απέραντο υφαντό της ύπαρξης, όπου τα νήματα του χρόνου πλέκουν σχέδια αόρατα, κρύβεται μια λεπτή αλήθεια, ένας ψίθυρος από το αιώνιο: για να μάθεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος. Ο Τζ. Κρισναμούρτι, ένας σοφός των σιωπηλών χώρων, μας καλεί σε αυτή την αλήθεια, όχι με το βάρος του δόγματος, αλλά με την ελαφρότητα μιας πνοής που αναδεύει την ψυχή. Η πειθαρχία, λέει, δεν είναι η αλυσίδα της συμμόρφωσης, ούτε ο ζυγός της υπακοής, αλλά η λαμπερή πράξη της ίδιας της μάθησης — μια φλόγα που καίει χωρίς να καταναλώνει, ένα βλέμμα που διαπερνά το πέπλο της ψευδαίσθησης.

Για να μάθεις, πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Όχι η ελευθερία του χάους, ούτε η άδεια της επιείκειας, αλλά η ελευθερία ενός νου απαλλαγμένου από την εξουσία, απελευθερωμένου από το άκαμπτο ικρίωμα της παράδοσης. Αυτή η ελευθερία δεν δίνεται· δεν χαρίζεται από κάποιον άλλο, ούτε βρίσκεται στις σελίδες ιερών κειμένων. Είναι μια φλόγα που ανάβει μέσα μας, μια σιωπηλή αφύπνιση στην κίνηση της ίδιας της ζωής. Το να μάθεις είναι να στέκεσαι στην άκρη του γνωστού, κοιτάζοντας στην άβυσσο του αγνώστου, και να προχωράς μπροστά χωρίς φόβο, χωρίς το δεκανίκι της αλήθειας κάποιου άλλου.

Η πειθαρχία, όπως την ξέρει ο κόσμος, είναι μια δομή από πέτρα — κρύα, αμετάβλητη, χτισμένη πάνω στους πυλώνες της υπακοής και του ελέγχου. Απαιτεί συμμόρφωση, μια κάμψη του πνεύματος για να ταιριάξει στο καλούπι του παρελθόντος. Όμως ο Κρισναμούρτι μετατρέπει αυτό το οικοδόμημα σε σκόνη με μια μόνο ανάσα: πειθαρχία είναι να μαθαίνεις. Δεν είναι η πράξη της ακολουθίας, αλλά η τέχνη του να βλέπεις. Το να δεις τη δομή της πειθαρχίας — όχι να την αναλύσεις, ούτε να την τεμαχίσεις με το νυστέρι της σκέψης, αλλά να αντιληφθείς το σύνολό της με μια μοναδική, διαχρονική ματιά — είναι η ίδια η πειθαρχία των ελεύθερων. Αυτό το βλέμμα δεν είναι μια συλλογή θραυσμάτων, ούτε μια αργή συσσώρευση γνώσης σαν βότσαλα σε ρυάκι. Είναι άμεσο, ολοκληρωμένο, μια αστραπή που αποκαλύπτει το τοπίο της αλήθειας σε μια στιγμή.

Ο νους που μαθαίνει είναι ένας καθρέφτης, γυαλισμένος από την επίγνωση, που αντανακλά τον κόσμο χωρίς παραμόρφωση. Δεν προσκολλάται στις εικόνες που βλέπει, ούτε τις απορρίπτει. Κινείται με τον ρυθμό της ζωής, ρευστός σαν το νερό, απεριόριστος σαν τον ουρανό. Το να μάθεις είναι να χορεύεις με το άγνωστο, να αγκαλιάζεις το μυστήριο κάθε στιγμής χωρίς να επιδιώκεις να το κατέχεις. Η εξουσία, με το βαρύ της χέρι, θα περιόριζε αυτόν τον χορό σε ένα σενάριο, σε ένα σύνολο βημάτων που υπαγορεύονται από κάποιον άλλο. Όμως η αληθινή μάθηση αρνείται κάθε εξουσία, γιατί γεννιέται από το ίδιο το βλέμμα της καρδιάς, από την ίδια την ακρόαση της ψυχής.

Στην ησυχία αυτού του βλέμματος, δεν υπάρχει υπακοή, ούτε ακόλουθος, ούτε ηγέτης. Ο γκουρού, ο δάσκαλος, ο αφέντης — όλοι διαλύονται στο φως της κατανόησης. Αυτός που μαθαίνει είναι ταυτόχρονα ο αναζητητής και ο αναζητούμενος, η ερώτηση και η απάντηση. Το να δεις τις συνέπειες της πειθαρχίας, να αντιληφθείς τις αλυσίδες που κρύβονται στις υποσχέσεις της για τάξη, είναι να τις υπερβείς. Αυτό δεν είναι επανάσταση, γιατί η επανάσταση είναι μόνο η σκιά της υπακοής, ακόμα δεμένη στη δομή που αντιτίθεται. Η αληθινή μάθηση υπερβαίνει και τα δύο, πετώντας σε έναν χώρο όπου ο νους είναι ο ίδιος ο δάσκαλος, ο ίδιος ο μαθητής.

Ο κόσμος, με τη φασαρία και τις βεβαιότητές του, θα ήθελε να συλλέγουμε γνώση σαν νομίσματα, να τη συσσωρεύουμε για ασφάλεια, για κύρος, για δύναμη. Όμως το όραμα του Κρισναμούρτι δεν είναι για συλλογή, αλλά για απελευθέρωση. Το να μάθεις είναι να αφήσεις πίσω την ανάγκη να γνωρίζεις, να παραδοθείς στην ψευδαίσθηση του ελέγχου. Είναι να στέκεσαι γυμνός μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, χωρίς φόβο για το απέραντο που μας περιβάλλει. Αυτή η μάθηση δεν είναι μια διαδικασία, ούτε ένα ταξίδι με αρχή και τέλος. Είναι ένα αιώνιο τώρα, μια στιγμή βλέμματος που κρατά μέσα της το σύνολο της ζωής.

Στην καρδιά αυτού του οράματος κρύβεται ένα παράδοξο: η πειθαρχία είναι ελευθερία, και η ελευθερία είναι πειθαρχία. Όχι η πειθαρχία του στρατιώτη, που βαδίζει στον ρυθμό του τυμπάνου κάποιου άλλου, ούτε η ελευθερία του περιπλανώμενου, χαμένου σε άσκοπη περιπλάνηση. Αυτή είναι η πειθαρχία του αετού, που πετά στα ρεύματα των δικών του φτερών, και η ελευθερία του ποταμού, που χαράζει τη διαδρομή του μέσα από την πέτρα. Το να δεις τη δομή του κόσμου — τις ιεραρχίες του, τα δόγματά του, τις ατέλειωτες απαιτήσεις του για υπακοή — είναι να απελευθερωθείς από αυτήν. Όχι μέσω αντίστασης, αλλά μέσω κατανόησης. Όχι μέσω προσπάθειας, αλλά μέσω διαύγειας.

Και έτσι, καλούμαστε σε αυτή την ιερή πράξη της μάθησης, σε αυτή την πειθαρχία που δεν είναι καθόλου πειθαρχία. Είναι μια κλήση να ξυπνήσουμε, να δούμε με μάτια ανεπηρέαστα από το παρελθόν, να ακούσουμε με αυτιά ανέγγιχτα από προσδοκίες. Είναι μια κλήση να είμαστε ελεύθεροι — όχι αύριο, όχι μέσα από χρόνια αγώνα, αλλά τώρα, αυτή τη στιγμή. Γιατί στο βλέμμα, στη μάθηση, στην ελευθερία, υπάρχει μια φλόγα που καίει αιώνια, ένα φως που αποκαλύπτει το άπειρο μέσα στο πεπερασμένο, το διαχρονικό μέσα στη στιγμή.

Ας βαδίσουμε λοιπόν αυτό το μονοπάτι χωρίς μονοπάτι, όπου ο μόνος οδηγός είναι το βλέμμα της καρδιάς, όπου η μόνη πειθαρχία είναι η χαρά της μάθησης, όπου η μόνη ελευθερία είναι η αλήθεια που μας απελευθερώνει. Σε αυτό, δεν είμαστε δεμένοι, ούτε οδηγούμενοι, ούτε υπάκουοι. Είμαστε ζωντανοί, ξύπνιοι και ολόκληροι — για πάντα μαθαίνοντας, για πάντα ελεύθεροι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES