Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Tuesday, August 13, 2024

The Truth: Living in the Eternal Now

In the tapestry of existence, Truth is found in the present, in the essence of what is happening here and now. To truly See and Understand the unfolding events is to uncover the Truth, which in turn reveals the appropriate ways to respond and evolve. This understanding propels us forward in life, enabling growth and transformation. The act of seeing—being fully awake in the moment—is a dynamic process that continually renews itself, embodying the essence of True Life.

The Essence of Living Truth

Living Truth is immediate, a direct experience that occurs in real time. It is the ever-renewing contact with Reality, a continuous flow through the eternal present. This connection requires energy and continuous action, a constant engagement with the present moment. For those unaccustomed to such a life, it can be exhausting. However, for those who embrace it, it becomes an inexhaustible source of renewal, peace, and bliss.

The Illusion of Mental Constructs

In an attempt to save energy and simplify their experiences, humans have historically created fixed images and concepts, storing these in memory. This process has led to the formation of a parallel, virtual universe—a mental copy of reality. The error lies not in thought or memory as functions but in their misuse. Unlike animals, which use these functions naturally, humans have transformed thought into a complex system that often leads to distortion and disease.

The fundamental problem with human thinking is that it attempts to impose stability on a reality that is inherently fluid. This results in a static, fossilized world of concepts and objects that contrasts sharply with the continuous flow of external phenomena. People become trapped in this mental construct, raising generations within its confines, perpetuating a cycle of illusion.

Living in Direct Contact with Reality

The Truth is here, now, in direct contact with reality. To live the Truth is to experience it, to embody it, and to walk in it. This is not a theory, teaching, or practice but the very fabric of life. We either live truly, in direct contact with reality, or we dream within the confines of thought. In essence, there is only Truth. The constructs of thought, including the ego, are mere illusions—phenomena without real substance.

The world of thought is a realm of mental fossils, where duality reigns. Here, fixed entities create the illusion of a separate subject and object, leading to a fragmented perception of reality. This dualistic world gives rise to opposites—truth and lie, good and bad, above and below. Within this framework, the ego (a construct of thought) becomes the center of psychological behavior, driving individuals to seek truth, knowledge, happiness, and other perceived goods.

The Pseudo-Problem of the Ego

The search for Truth from the perspective of the ego is a pseudo-problem. The ego, a construct of thought, perceives itself as real and therefore views the world of duality as real. It seeks a constructed "Truth" as an opposite of delusion and ignorance, setting it as a tangible goal. However, the ego, being a false construct, cannot attain True Truth. The ego’s activities, whether prayer, meditation, or other pursuits, remain within the realm of thought and illusion.

People live in a metaphorical Cave of Shadows, mistaking it for the real world. No matter their efforts, they cannot find a way to the Truth as long as they are guided by the ego. There is no path to Truth for the ego because the ego itself is a lie.

The Simple Fact of Seeing

The solution lies in the simple act of Seeing. We must see the nature of thought, how the ego is created, and the illusion of duality and salvation. This does not require complex analysis. It demands a willingness to perceive reality directly, without the distortions of thought. Do we have the desire to do this? If so, we must simply do it. Otherwise, we waste energy and time chasing a false truth set by the ego.

Embracing the Living Truth

To embrace the Living Truth is to step out of the shadows of thought and into the light of direct experience. It is to flow with the eternal present, engaging with reality in a way that is immediate, dynamic, and true. This is the path to genuine peace and bliss, a life lived in harmony with the eternal flow of existence. It is the ultimate liberation, the realization that True Life is here and now, in the direct, ever-renewing contact with Reality.

...

Η Αλήθεια: Ζώντας στο Αιώνιο Τώρα

Στην ταπισερί της ύπαρξης, η Αλήθεια βρίσκεται στο παρόν, στην ουσία αυτού που συμβαίνει εδώ και τώρα. Το να βλέπεις και να κατανοείς αληθινά τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σημαίνει να αποκαλύπτεις την Αλήθεια, η οποία με τη σειρά της αποκαλύπτει τους κατάλληλους τρόπους αντίδρασης και εξέλιξης. Αυτή η κατανόηση μας ωθεί μπροστά στη ζωή, επιτρέποντας την ανάπτυξη και τη μεταμόρφωση. Η πράξη του να βλέπεις - το να είσαι πλήρως ξύπνιος τη στιγμή - είναι μια δυναμική διαδικασία που ανανεώνεται συνεχώς, ενσωματώνοντας την ουσία της Αληθινής Ζωής.

Η ουσία της ζωντανής αλήθειας

Το να Ζεις την Αλήθεια είναι άμεσο, μια άμεση εμπειρία που εμφανίζεται σε πραγματικό χρόνο. Είναι η διαρκώς ανανεούμενη επαφή με την Πραγματικότητα, μια συνεχής ροή μέσα από το αιώνιο παρόν. Αυτή η σύνδεση απαιτεί ενέργεια και συνεχή δράση, μια συνεχή ενασχόληση με την παρούσα στιγμή. Για όσους δεν είναι συνηθισμένοι σε μια τέτοια ζωή, μπορεί να είναι εξαντλητική. Ωστόσο, για όσους το ασπάζονται, γίνεται μια ανεξάντλητη πηγή ανανέωσης, γαλήνης και ευδαιμονίας.

Η ψευδαίσθηση των νοητικών κατασκευών

Σε μια προσπάθεια να εξοικονομήσουν ενέργεια και να απλοποιήσουν τις εμπειρίες τους, οι άνθρωποι έχουν ιστορικά δημιουργήσει σταθερές εικόνες και έννοιες, αποθηκεύοντάς τις στη μνήμη. Αυτή η διαδικασία οδήγησε στο σχηματισμό ενός παράλληλου, εικονικού σύμπαντος - ενός νοητικού αντιγράφου της πραγματικότητας. Το λάθος δεν έγκειται στη σκέψη ή τη μνήμη ως λειτουργίες αλλά στην κακή χρήση τους. Σε αντίθεση με τα ζώα, που χρησιμοποιούν αυτές τις λειτουργίες με φυσικό τρόπο, οι άνθρωποι έχουν μετατρέψει τη σκέψη σε ένα περίπλοκο σύστημα που συχνά οδηγεί σε παραμόρφωση και ασθένειες.

Το θεμελιώδες πρόβλημα με την ανθρώπινη σκέψη είναι ότι προσπαθεί να επιβάλει σταθερότητα σε μια πραγματικότητα που είναι εγγενώς ρευστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα έναν στατικό, απολιθωμένο κόσμο εννοιών και αντικειμένων που έρχεται σε έντονη αντίθεση με τη συνεχή ροή των εξωτερικών φαινομένων. Οι άνθρωποι παγιδεύονται σε αυτό το νοητικό κατασκεύασμα, μεγαλώνοντας γενιές μέσα στα όριά του, διαιωνίζοντας έναν κύκλο ψευδαισθήσεων.

Ζώντας σε άμεση επαφή με την πραγματικότητα

Η Αλήθεια είναι εδώ, τώρα, σε άμεση επαφή με την πραγματικότητα. Το να ζεις την Αλήθεια σημαίνει να τη βιώνεις, να την ενσωματώνεις και να περπατάς μέσα της. Αυτό δεν είναι μια θεωρία, διδασκαλία ή πρακτική, αλλά ο ίδιος ο ιστός της ζωής. Είτε ζούμε αληθινά, σε άμεση επαφή με την πραγματικότητα, είτε ονειρευόμαστε μέσα στα όρια της σκέψης. Στην ουσία υπάρχει μόνο η Αλήθεια. Οι κατασκευές της σκέψης, συμπεριλαμβανομένου του εγώ, είναι απλές ψευδαισθήσεις - φαινόμενα χωρίς πραγματική ουσία.

Ο κόσμος της σκέψης είναι ένα βασίλειο ψυχικών απολιθωμάτων, όπου βασιλεύει η δυαδικότητα. Εδώ, οι σταθερές οντότητες δημιουργούν την ψευδαίσθηση ενός ξεχωριστού υποκειμένου και αντικειμένου, οδηγώντας σε μια κατακερματισμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Αυτός ο δυϊστικός κόσμος γεννά αντίθετα - αλήθεια και ψέμα, καλό και κακό, πάνω και κάτω. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το εγώ (ένα κατασκεύασμα της σκέψης) γίνεται το κέντρο της ψυχολογικής συμπεριφοράς, οδηγώντας τα άτομα να αναζητήσουν την αλήθεια, τη γνώση, την ευτυχία και άλλα αντιληπτά αγαθά.

Το Ψευδοπρόβλημα του Εγώ

Η αναζήτηση της Αλήθειας από την οπτική γωνία του εγώ είναι ένα ψευδοπρόβλημα. Το εγώ, ένα κατασκεύασμα της σκέψης, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως πραγματικό και επομένως βλέπει τον κόσμο της δυαδικότητας ως πραγματικό. Αναζητά μια κατασκευασμένη «Αλήθεια» ως αντίθετο της πλάνης και της άγνοιας, θέτοντας την ως απτό στόχο. Ωστόσο, το εγώ, ως ψεύτικο κατασκεύασμα, δεν μπορεί να αποκτήσει την Αληθινή Αλήθεια. Οι δραστηριότητες του εγώ, είτε προσευχή, διαλογισμός ή άλλες επιδιώξεις, παραμένουν στη σφαίρα της σκέψης και της ψευδαίσθησης.

Οι άνθρωποι ζουν σε ένα μεταφορικό Σπήλαιο Σκιών, παρεξηγώντας το με τον πραγματικό κόσμο. Ανεξάρτητα από τις προσπάθειές τους, δεν μπορούν να βρουν δρόμο προς την Αλήθεια, αρκεί να καθοδηγούνται από το εγώ. Δεν υπάρχει δρόμος προς την Αλήθεια για το εγώ γιατί το ίδιο το εγώ είναι ψέμα.

Το απλό γεγονός της θέασης

Η λύση βρίσκεται στην απλή πράξη του Βλέπειν. Πρέπει να δούμε τη φύση της σκέψης, πώς δημιουργείται το εγώ και την ψευδαίσθηση της δυαδικότητας και της σωτηρίας. Αυτό δεν απαιτεί πολύπλοκη ανάλυση. Απαιτεί διάθεση για άμεση αντίληψη της πραγματικότητας, χωρίς τις στρεβλώσεις της σκέψης. Έχουμε την επιθυμία να το κάνουμε αυτό; Αν ναι, πρέπει απλώς να το κάνουμε. Διαφορετικά, χάνουμε ενέργεια και χρόνο κυνηγώντας μια ψεύτικη αλήθεια που ορίζεται από το εγώ.

Αγκαλιάζοντας τη Ζωντανή Αλήθεια

Το να αγκαλιάζεις τη Ζωντανή Αλήθεια σημαίνει να βγαίνεις από τις σκιές της σκέψης και στο φως της άμεσης εμπειρίας. Είναι να ρέεις με το αιώνιο παρόν, να ασχολείσαι με την πραγματικότητα με έναν τρόπο που είναι άμεσος, δυναμικός και αληθινός. Αυτός είναι ο δρόμος προς την αληθινή ειρήνη και ευδαιμονία, μια ζωή που ζει σε αρμονία με την αιώνια ροή της ύπαρξης. Είναι η απόλυτη απελευθέρωση, η συνειδητοποίηση ότι η Αληθινή Ζωή είναι εδώ και τώρα, στην άμεση, διαρκώς ανανεούμενη επαφή με την Πραγματικότητα.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES