Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Saturday, August 31, 2024

The Language of Reality

What one finds (a serious student of man, history and the evolution of societies, up to today) is…

1) People do not perceive Reality Directly (in what it is, in what happens) but indirectly, differently, in a wrong way...

2) A consequence of this is that (since they do not perceive Reality correctly but in a wrong way) they describe that "Reality" they perceive not in terms that describe Reality as it is but in terms that accurately capture their misperceptions.

3) Since everyone perceives in this way, this way of perception is accepted as Reality. In this constructed reality people live and act, in a "fantasy".

4) When people socialize new members of society, they "indoctrinate" them into precisely this socially acceptable false reality which they interpret and support through the corresponding constructed false language.

5) So, everyone is trapped in what the language "says", in social reality.

Let's leave for the moment what is Reality, How should we perceive it and What real language describes what is happening... Some things are not revealed publicly so as not to fall into hostile (for human) hands... Here now, we are only making observations... Anyone interested may continue reading... Those who will find the findings indifferent simply prove exactly what we are saying, that they perceive not what we are saying, at this moment, but their prejudices, their knowledge, their opinions...

6) What do they teach in Universities? It appears from the language they use (at least in the Western World, of which we have experience). They do not use the Language of Reality, but the wrong language that refers to their wrong perceptions of the world, the wrong reality. We draw our conclusion.

7) How is Politics shaped, all over the planet? Within wrong ideological frameworks, powerful groups dominate and manipulate populations like herds. Political persuasion even though it lies, with a little lying, a little blackmail, produces a political result.

8) What is taught throughout Western Philosophy? Nonsense based on misunderstandings that started millennia ago... Few Philosophers survive.

9) What do we read daily on the Net? Millions of information about everything. But the same thing happens here. The language used is the language that refers to the wrong perceptions, the wrong perception of Reality.

10) Ultimately Truth is exiled from human reason. Mental noise everywhere, incomprehensible chatter that says nothing. No Substantive Message (Truth).

Of course, one might object to all this, that I'm just being stupid and talking nonsense. He is absolutely right . I'm a fool. Why? Because I don't use the Language of Reality (assuming I Perceive Reality and there is a Language that Describes it) but the language of people that refers to the space of misperception...

Yes! But I do it on purpose because I don't want to talk, I don't want to say anything.

But someone will ask (in good faith) is this not disrespectful and insulting to your few readers?

Is it?

Because what I want to say my dear friends is just this: When we use the wrong language (which does not correspond to Reality) we refer to wrong perceptions and in reality we do not say anything, nor do we benefit anyone. It is a foolish game of the people, who are still in infancy (spiritually).

We need to see things differently (as they really happen). We need to learn the Language of Reality. Only then can we Discover the Truth.

But we are talking about Paths Unknown to most people, about Paths Difficult, which some do not want and others cannot follow.

The reason I wrote this article (text, call it what you will) is because when you speak in the language of people (the one they were taught and which stems from and refers to a certain world view) and you try to talk about Reality, to suggest the Truth - insofar as You always understand it - there is the human thought that appropriates all this, that imitates it and uses it for its own benefit, even to obtain material profit... The world is full of teachers who teach what you want, truth, meditation, yoga, healing, relaxation... What makes us laugh is the seriousness with which they treat and project themselves, as a knower, teacher, healer, etc. which proves exactly their lack of seriousness. Blind leading the blind… how far can they go? At most up to themselves, but not up to the Truth.

That is why we say that we must Show Reality As It Is (as It Happens) Using a Language That Corresponds Exactly to What Happens, a Language of Reality, a Language of Truth, that any fool who wants to pretend something won't be able to use it... because he must understand it in order to use it… But He Who Understands Serves his fellow men. He neither wants to manipulate anyone, nor to make any profit... He who won Heaven, easily gives away the whole earth to anyone who thinks he deserves something... for us everything is dirt...

...

Η Γλώσσα της Πραγματικότητας

Αυτό που διαπιστώνει κάποιος (σοβαρός μελετητής του ανθρώπου, της ιστορίας και της εξέλιξης των κοινωνιών, μέχρι σήμερα) είναι…

1) Οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται την Πραγματικότητα Άμεσα (σε αυτό που είναι, σε αυτό που συμβαίνει) αλλά έμμεσα, διαφορετικά, με λανθασμένο τρόπο…

2) Συνέπεια αυτού είναι ότι (εφόσον δεν αντιλαμβάνονται την Πραγματικότητα ορθά αλλά με λανθασμένο τρόπο) περιγράφουν αυτή την «Πραγματικότητα» που αντιλαμβάνονται όχι με όρους που περιγράφουν την Πραγματικότητα όπως είναι αλλά με όρους που αποτυπώνουν ακριβώς τις λανθασμένες αντιλήψεις τους.

3) Εφόσον όλοι αντιλαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο, αυτός ο τρόπος αντίληψης γίνεται αποδεκτός σαν Πραγματικότητα. Σε αυτή την κατασκευασμένη πραγματικότητα ζουν και δρουν οι άνθρωποι, σε μια «φαντασία».

4) Όταν, οι άνθρωποι, κοινωνικοποιούν τα νέα μέλη της κοινωνίας, τα «μυούν» ακριβώς σε αυτή την κοινωνικά αποδεκτή ψεύτικη πραγματικότητα την οποία ερμηνεύουν και υποστηρίζουν μέσω της αντίστοιχης κατασκευασμένης ψεύτικης γλώσσας.

5) Έτσι όλοι είναι παγιδευμένοι μέσα σε αυτά που «λέει» η γλώσσα, στην κοινωνική πραγματικότητα.

Ας αφήσουμε για την ώρα τι είναι Πραγματικότητα, Πως πρέπει να την αντιλαμβανόμαστε και Ποια πραγματική γλώσσα περιγράφει αυτό που συμβαίνει… Κάποια πράγματα δεν αποκαλύπτονται δημόσια για να μην πέσουν σε εχθρικά (για τον άνθρωπο) χέρια… Εδώ τώρα, κάνουμε μόνο διαπιστώσεις… Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να συνεχίσει να διαβάζει… Αυτοί που θα βρουν τις διαπιστώσεις αδιάφορες απλά αποδεικνύουν ακριβώς αυτό που λέμε, ότι αντιλαμβάνονται όχι αυτό που λέμε, αυτή την στιγμή, αλλά τις προκαταλήψεις τους, τις γνώσεις τους, τις απόψεις τους…

6) Τι διδάσκουν στα Πανεπιστήμια; Φαίνεται από την γλώσσα που χρησιμοποιούν (τουλάχιστον στον Δυτικό Κόσμο, από τον οποίο έχουμε εμπειρία). Δεν χρησιμοποιούν τη Γλώσσα της Πραγματικότητας, αλλά την λανθασμένη γλώσσα που παραπέμπει στις λανθασμένες αντιλήψεις τους για τον κόσμο, στην λάθος πραγματικότητα. Εμείς βγάζουμε το συμπέρασμά μας.

7) Πως διαμορφώνεται η Πολιτική, σε ολόκληρο τον πλανήτη; Μέσα σε λανθασμένα ιδεολογικά πλαίσια κυριαρχούν ισχυρές ομάδες και χειραγωγούν τους πληθυσμούς σαν κοπάδια. Η πολιτική πειθώ παρόλο που ψεύδεται, με λίγο ψέμα, λίγο εκβιασμό, παράγει πολιτικό αποτέλεσμα.

8) Τι διδάσκεται σε ολόκληρη την Δυτική Φιλοσοφία; Ανοησίες που στηρίζονται σε παρεξηγήσεις που ξεκίνησαν πριν χιλιετηρίδες… Ελάχιστοι Φιλόσοφοι διασώζονται.

9) Τι διαβάζουμε καθημερινά στο Δίκτυο; Εκατομμύρια πληροφορίες για τα πάντα. Αλλά συμβαίνει κι εδώ το ίδιο πράγμα. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι η γλώσσα που παραπέμπει στις λανθασμένες αντιλήψεις, στην λανθασμένη αντίληψη της Πραγματικότητας.

10) Τελικά η Αλήθεια είναι εξόριστη από τον ανθρώπινο λόγο. Παντού νοητικός θόρυβος, ακαταλαβίστικη φλυαρία που δεν λέει τίποτα. Κανένα Ουσιαστικό Μήνυμα (Αλήθειας).

Βεβαίως, μπορεί κάποιος να αντιτείνει σε όλα αυτά, ότι απλά είμαι ανόητος και λέω ανοησίες. Έχει απόλυτο δίκηο. Είμαι ανόητος. Γιατί; Επειδή δεν χρησιμοποιώ την Γλώσσα της Πραγματικότητας (αν Υποθέσουμε ότι Αντιλαμβάνομαι την Πραγματικότητα κι ότι υπάρχει Γλώσσα που την Περιγράφει) αλλά την γλώσσα των ανθρώπων που παραπέμπει στον χώρο της λανθασμένης αντίληψης…

Ναι! Αλλά το κάνω επίτηδες γιατί δεν θέλω να μιλήσω, δεν θέλω να πω τίποτα.

Αλλά θα ρωτήσει κάποιος (καλοπροαίρετα) αυτό δεν είναι ασέβεια και προσβολή για τους λίγους έστω αναγνώστες σου;

Είναι;

Γιατί αυτό που θέλω να πω αγαπητοί μου φίλοι είναι ακριβώς αυτό: Όταν χρησιμοποιούμε μια λάθος γλώσσα (που δεν ανταποκρίνεται στην Πραγματικότητα) παραπέμπουμε σε λάθος αντιλήψεις και στην πραγματικότητα δεν λέμε τίποτα, ούτε ωφελούμε κανέναν. Είναι ένα ανόητο παιχνίδι των ανθρώπων, που βρίσκονται ακόμα σε νηπιακή (πνευματικά) ηλικία.

Χρειάζεται να Δούμε Αλλιώς τα πράγματα (όπως συμβαίνουν πραγματικά). Χρειάζεται να μάθουμε την Γλώσσα της Πραγματικότητας. Τότε μόνον μπορούμε να Ανακαλύψουμε την Αλήθεια.

Αλλά μιλάμε για Μονοπάτια Άγνωστα στους περισσότερους ανθρώπους, για Μονοπάτια Δύσβατα, που άλλοι δεν θέλουν κι άλλοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν.

Ο λόγος που έγραψα αυτό το άρθρο (κείμενο, πείτε το όπως θέλετε) είναι γιατί όταν μιλάς στην γλώσσα των ανθρώπων (αυτή που διδάχτηκαν και η οποία πηγάζει και αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη αντίληψη του κόσμου) και προσπαθείς να μιλήσεις για την Πραγματικότητα, να υποδείξεις την Αλήθεια – στο μέτρο που την Κατανοείς πάντα – υπάρχει η ανθρώπινη σκέψη που τα οικειοποιείται όλα αυτά, που τα μιμείται και τα χρησιμοποιεί προς ίδιον όφελος, ακόμα και για να αποκομίσει υλικό κέρδος... Έχει γεμίσει ο κόσμος διδασκάλους που διδάσκουν ό,τι θέλεις, αλήθεια, διαλογισμό, γιόγκα, θεραπεία, χαλάρωση… Αυτό που μας κάνει να γελάμε είναι η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν και προβάλλουν τον εαυτό τους, σαν γνώστη, δάσκαλο, θεραπευτή, κλπ. πράγμα που αποδεικνύει ακριβώς την έλλειψη σοβαρότητας που έχουν. Τυφλοί που οδηγούν τυφλούς… μέχρι που μπορούν να φτάσουν; Το πολύ μέχρι τον εαυτό τους, πάντως όχι Ως την Αλήθεια.

Για αυτό λέμε ότι πρέπει να Δείξουμε την Πραγματικότητα Όπως Είναι (όπως Συμβαίνει) Χρησιμοποιώντας μια Γλώσσα που να Ανταποκρίνεται Ακριβώς σε Αυτό που Συμβαίνει, μια Γλώσσα της Πραγματικότητας, μια Γλώσσα της Αλήθειας, που δεν θα μπορεί να την χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε ανόητος που θέλει να παριστάνει κάτι… επειδή θα πρέπει να την καταλαβαίνει για να την χρησιμοποιήσει… Αλλά Εκείνος που Κατανοεί Υπηρετεί τους συνανθρώπους του. Δεν θέλει ούτε να χειραγωγήσει κανέναν, ούτε να αποκομίσει κάποιο κέρδος… Αυτός που κέρδισε τον Ουρανό, με ευκολία χαρίζει τη γη ολάκερη σε όποιον νομίζει ότι αξίζει κάτι… για μας όλα είναι χώμα…

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES