The Life
The
purpose of all Traditions and every True Philosophy of Life is to show us Life
(how to live), i.e., to make us understand Life in its Nature, in its
Manifestations, in its Function, so that we can follow the Path of Life, the
Truth, the Virtue, in order to complete ourselves as beings.
Life
flows, flows and moves forward on its own. It needs no guidance, no discipline,
no goals, no accomplishments. We just need to live. To See, to Understand and
to react through our understanding. If we see clearly then our actions are also
bright. If we have confusion within us then our actions also have no meaning,
orientation, and are outside the Path of Life.
So,
all that is needed is to See and Act according to what we see, nothing else.
Everything else belongs to the chatter of the mind. So, what, practically
speaking, does man need to do? To learn to sit calmly, to distinguish the real
needs from the fake ones, to distinguish the logical from the stupid and the
irrational. Thus, our Action becomes Quiet, Bright and Liberating. This is the
Essence of True Meditation (not something we have to do or perform).
So
what man needs is simply to live, to live and not to worry or interpret or
think about Life. Here. Now. Thus, he is led, by Life itself beyond appearances
and the false, to the Timeless, to Truth, to Eternity, to Freedom which is the
True Essence of Everything.
So,
what's really the problem? Just let Life Bloom in you and bear the fruits of
Freedom. If what you have learned in your life tells you something other than
the simple fact of life, of your life, then maybe you need to see more clearly
and review everything you know or think you know. As a person grows older, he
sees things that he did not see yesterday. Life is something that flows, that
flows, that leads us through changes, constantly, precisely to bring us to the
Timeless, the True, the Eternal. Alas if it stopped, it would be no more life.
Η Ζωή
Σκοπός όλων των Παραδόσεων και κάθε Αληθινής Φιλοσοφίας της Ζωής είναι να
μας δείξει την Ζωή (πως να ζούμε), να μας κάνει δηλαδή να κατανοήσουμε την Ζωή
στην Φύση της, στις Εκδηλώσεις της, στην Λειτουργία της, έτσι ώστε να
ακολουθήσουμε την Οδό της Ζωής, την Αλήθεια, την Αρετή, για να Ολοκληρωθούμε
σαν υπάρξεις.
Η Ζωή ρέει, κυλάει και προχωρεί από μόνη της. Δεν χρειάζεται ούτε
καθοδήγηση, ούτε πειθαρχία, ούτε σκοπούς, ούτε πραγματοποιήσεις. Χρειάζεται
απλά να ζούμε. Να Βλέπουμε, να Κατανοούμε και να αντιδρούμε μέσα από την
κατανόησή μας. Αν βλέπουμε καθαρά τότε κι οι πράξεις μας είναι φωτεινές. Αν
έχουμε σύγχυση μέσα μας τότε κι οι πράξεις μας δεν έχουν νόημα, προσανατολισμό,
κι είναι έξω από τον Δρόμο της Ζωής.
Το μόνο λοιπόν που χρειάζεται είναι να Βλέπουμε και να Δρούμε σύμφωνα με
αυτό που βλέπουμε, τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα ανήκουν στην φλυαρία του νου. Έτσι,
τι χρειάζεται, πρακτικά, να κάνει ο άνθρωπος; Να μάθει να κάθεται ήρεμα, να
ξεχωρίζει τις αληθινές ανάγκες από τις επίπλαστες, να διακρίνει το λογικό από
το ανόητο και το παράλογο. Έτσι η Δράση μας γίνεται Ήσυχη, Φωτεινή κι
Απελευθερωτική. Αυτή είναι η Ουσία του Αληθινού Διαλογισμού (όχι κάτι που
πρέπει να κάνουμε ή να πραγματοποιήσουμε).
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν ο άνθρωπος είναι απλά να ζήσει, να ζήσει κι όχι
να προβληματίζεται ή να ερμηνεύει ή να σκέπτεται την Ζωή. Εδώ. Τώρα. Έτσι
οδηγείται, από την ίδια την Ζωή πέρα από τα φαινόμενα και το ψεύτικο, στο
Άχρονο, στην Αλήθεια, στην Αιωνιότητα, στην Ελευθερία που είναι η Αληθινή Ουσία
του Παντός.
Έτσι, ποιο είναι πραγματικά το πρόβλημα; Απλά άφησε την Ζωή να Ανθίσει μέσα
σου και να φέρει τους καρπούς της Ελευθερίας. Αν όσα έμαθες στην ζωή σου, σου
λένε κάτι άλλο από το απλό γεγονός της ζωής, της ζωής σου, τότε ίσως πρέπει να
Δεις πιο καθαρά και να αναθεωρήσεις όλα όσα γνωρίζεις ή νομίζεις ότι γνωρίζεις.
Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος βλέπει πράγματα που δεν τα έβλεπε χτες. Η Ζωή είναι
κάτι που Ρέει, που κυλάει, που μας οδηγεί μέσα από αλλαγές, συνεχώς, ακριβώς
για να μας φέρει στο Άχρονο, στο Αληθινό, στο Αιώνιο. Αλίμονο αν σταματούσε,
δεν θα ήταν πια ζωή.