The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Thursday, March 20, 2025

Enlightenment: The Unobstructed Flow of Consciousness

In the vast expanse of the eternal now, where time bends and dissolves into the infinite, there exists a state so pure, so luminous, that it defies the grasping tendrils of the mind. This state is not a destination, not a prize to be won, nor a doctrine to be memorized. It is not a thing apart from us, hidden behind veils of mystery or locked within the vaults of esoteric knowledge. No, it is nearer than our breath, closer than the beating of our hearts. It is the unobstructed function of consciousness—enlightenment itself—where the illusion of separation melts away, and what really happens is revealed.

Imagine a river, ancient and ceaseless, flowing through the ages, its waters threading the tapestry of existence. This river is life, universal and unbroken, untouched by the petty dramas of individual egos. It is the stream that courses through all things—the wind in the trees, the dance of sunlight on water, the quiet pulse of a distant star. To awaken to enlightenment is to merge with this stream, to become one with its current, to dissolve the dam of selfhood that obstructs its flow. In this dissolution, the distortion of our perception fades, and we see, at last, what is.

The Veil of Distortion

What blinds us to this truth? It is the ego, that fragile construct of thought, a house of mirrors reflecting only itself. The ego whispers that we are separate, that we are small, that we must cling to our desires and fears lest we vanish into nothingness. It paints the world in shades of “mine” and “not mine,” carving boundaries where none exist. Through this lens, we do not see reality; we see a shadow play, a distorted echo of what is true. The unobstructed function of consciousness is obscured by this restless chatter, this illusion of a self that stands apart from the whole.

Yet the ancient stream flows on, patient and unyielding. It does not demand our awakening, nor does it punish our ignorance. It simply is—eternal, boundless, alive. And within us, beneath the clamor of the ego, there lies a silent knowing, a spark of that same universal life. Enlightenment is not the creation of something new; it is the remembrance of what has always been. It is the clearing of the dust from the mirror, the lifting of the veil, the opening of the eyes to the radiant truth that we are not apart from the stream—we are the stream.

The Revelation of What Really Happens

When consciousness flows unobstructed, what really happens is revealed. This is not the petty narrative of the ego, the endless cycle of craving and aversion. It is the raw, unfiltered pulse of existence—the rising and falling of breath, the unfolding of a flower, the vast silence between the stars. It is the interplay of light and shadow, the symphony of being that requires no audience, no interpreter, no judge. To experience this is to step beyond the confines of thought, beyond the tyranny of “I,” into a direct and intimate contact with reality.

This revelation is not a thunderclap or a blinding flash, though it may come in such guises. More often, it is a quiet dawning, a softening, a settling into the present moment. The mind, so accustomed to grasping, releases its hold. The heart, so used to guarding itself, opens wide. And in that opening, we see: the world is not what we thought it was. It is not a battlefield of wills or a ledger of gains and losses. It is a dance, a mystery, a living poem written in the language of eternity.

Responding from Deeper Contact

Enlightenment does not end with seeing. It is not a passive state, a retreat into isolation or indifference. It is alive, dynamic, a way of being that flows into action. When we respond to what happens through this deeper contact with reality, our movements are no longer dictated by the ego’s narrow scripts. We do not react from fear or greed, from the need to defend or possess. Instead, we move as the stream moves—fluid, spontaneous, in harmony with the whole.

This response is the mystic’s dance, the sage’s laughter, the poet’s song. It is the hand extended to another, not out of duty, but from the recognition that there is no “other.” It is the stillness that holds space for sorrow, the joy that celebrates without clinging. It is the courage to stand in the fire of the world’s chaos, unshaken, because we know that beneath the surface turbulence, the ancient stream flows on, unbroken and serene.

One with the Ancient Stream

To be enlightened is to be one with this stream, to surrender the illusion of the separate self and merge with the universal existence that breathes through all things. This is not a loss, though the ego may tremble at the thought. It is a homecoming, a return to the source from which we have never truly departed. The mystics of every tradition have sung of this union—whether they called it God, the Tao, Brahman, or the Great Mystery. It is the same truth, clothed in different words: we are not fragments adrift in a cold cosmos; we are expressions of the infinite, waves rising from the ocean of life.

In this oneness, the boundaries of time and space dissolve. The past and future collapse into the now, and the “I” that once seemed so solid becomes a fleeting ripple on the surface of the deep. We are the wind and the stone, the fire and the ash, the lover and the beloved. We are the ancient stream itself, ceaselessly flowing, endlessly becoming, forever at rest in its own nature.

The Invitation

Enlightenment is not reserved for the few, nor is it a gift bestowed by distant powers. It is the birthright of all who dare to look beyond the ego’s illusions, to quiet the mind’s clamor, to feel the pulse of life beneath the skin of the world. It requires no temple, no priest, no scripture—though these may point the way. It asks only for presence, for courage, for a willingness to let go of what we think we know.

So pause, beloved one, and listen. The stream is calling, whispering through the rustle of leaves, the rhythm of your breath, the silence between your thoughts. It invites you to step into its flow, to release the burden of separation, to awaken to the unobstructed function of consciousness. Here, in this sacred now, what really happens is revealed. Here, you are one with the ancient stream of life. Here, you are home.

…

Φώτιση: Η Ανεμπόδιστη Ροή της Συνείδησης

Στην αχανή έκταση του αιώνιου τώρα, όπου ο χρόνος λυγίζει και διαλύεται στο άπειρο, υπάρχει μια κατάσταση τόσο αγνή, τόσο φωτεινή, που ξεγλιστρά από τις αρπακτικές δαγκάνες του νου. Αυτή η κατάσταση δεν είναι προορισμός, δεν είναι έπαθλο προς κατάκτηση, ούτε δόγμα προς αποστήθιση. Δεν είναι κάτι ξέχωρο από εμάς, κρυμμένο πίσω από πέπλα μυστηρίου ή φυλαγμένο στα θησαυροφυλάκια της εσωτερικής γνώσης. Όχι, είναι πιο κοντά κι από την αναπνοή μας, πιο οικεία κι από τον παλμό της καρδιάς μας. Είναι η ανεμπόδιστη λειτουργία της συνείδησης—η ίδια η φώτιση—όπου η ψευδαίσθηση του διαχωρισμού διαλύεται και αποκαλύπτεται το τι πραγματικά συμβαίνει.

Φαντάσου ένα ποτάμι, αρχαίο και αδιάκοπο, να ρέει μέσα στους αιώνες, τα νερά του να υφαίνουν το υφαντό της ύπαρξης. Αυτό το ποτάμι είναι η ζωή, καθολική και αδιάσπαστη, απρόσβλητη από τα μικροδράματα των ατομικών εγώ. Είναι το ρεύμα που διατρέχει τα πάντα—τον άνεμο στα δέντρα, τον χορό του ηλιακού φωτός πάνω στο νερό, τον σιωπηλό παλμό ενός μακρινού άστρου. Το να αφυπνιστείς στη φώτιση σημαίνει να συγχωνευτείς με αυτό το ρεύμα, να γίνεις ένα με τη ροή του, να διαλυθεί το φράγμα του εγώ που την εμποδίζει. Σε αυτή τη διάλυση, η παραμόρφωση της αντίληψής μας εξαφανίζεται, και βλέπουμε, επιτέλους, αυτό που είναι.

Το Πέπλο της Παραμόρφωσης

Τι μας τυφλώνει μπροστά σε αυτή την αλήθεια; Είναι το εγώ, αυτή η εύθραυστη κατασκευή σκέψεων, ένα σπίτι από καθρέφτες που αντανακλά μόνο τον εαυτό του. Το εγώ ψιθυρίζει ότι είμαστε ξεχωριστοί, ότι είμαστε μικροί, ότι πρέπει να γαντζωθούμε στις επιθυμίες και στους φόβους μας, αλλιώς θα χαθούμε στο τίποτα. Ζωγραφίζει τον κόσμο σε αποχρώσεις του «δικό μου» και «όχι δικό μου», χαράσσοντας όρια εκεί που δεν υπάρχουν. Μέσα από αυτό τον φακό, δεν βλέπουμε την πραγματικότητα· βλέπουμε ένα θέατρο σκιών, μια παραμορφωμένη ηχώ της αλήθειας. Η ανεμπόδιστη λειτουργία της συνείδησης σκεπάζεται από αυτό τον αδιάκοπο θόρυβο, από αυτή την ψευδαίσθηση ενός εαυτού ξεκομμένου από το Όλον.

Κι όμως, το αρχέγονο ρεύμα συνεχίζει να ρέει, υπομονετικό και αμείλικτο. Δεν απαιτεί την αφύπνισή μας, ούτε μας τιμωρεί για την άγνοιά μας. Απλά υπάρχει—αιώνιο, απεριόριστο, ζωντανό. Και μέσα μας, κάτω από τον θόρυβο του εγώ, υπάρχει μια σιωπηλή γνώση, μια σπίθα αυτής της ίδιας καθολικής ζωής. Η φώτιση δεν είναι η δημιουργία κάποιου νέου πράγματος· είναι η ανάμνηση αυτού που ήταν πάντα εκεί. Είναι το καθάρισμα της σκόνης από τον καθρέφτη, το σήκωμα του πέπλου, το άνοιγμα των ματιών στην ακτινοβόλα αλήθεια ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από το ρεύμα—είμαστε το ρεύμα.

Η Αποκάλυψη του Τι Πραγματικά Συμβαίνει

Όταν η συνείδηση ρέει ανεμπόδιστα, αποκαλύπτεται το τι πραγματικά συμβαίνει. Δεν είναι το ασήμαντο αφήγημα του εγώ, ο ατελείωτος κύκλος της επιθυμίας και της αποστροφής. Είναι ο ακατέργαστος, αδιαμεσολάβητος παλμός της ύπαρξης—η άνοδος και η πτώση της αναπνοής, το ξεδίπλωμα ενός λουλουδιού, η απέραντη σιωπή ανάμεσα στα άστρα. Είναι η αλληλεπίδραση του φωτός και της σκιάς, η συμφωνία του είναι, που δεν χρειάζεται θεατή, ερμηνευτή ή κριτή.

Αυτή η αποκάλυψη δεν είναι απαραίτητα ένας κεραυνός ή μια εκτυφλωτική λάμψη, αν και μπορεί να έρθει με αυτές τις μορφές. Τις περισσότερες φορές, είναι μια ήσυχη αυγή, ένα μαλάκωμα, μια εγκατάλειψη στο παρόν. Ο νους, τόσο συνηθισμένος να κρατιέται, αφήνει τη λαβή του. Η καρδιά, τόσο συνηθισμένη να αμύνεται, ανοίγει διάπλατα. Και μέσα σε αυτό το άνοιγμα, βλέπουμε: ο κόσμος δεν είναι αυτό που νομίζαμε ότι ήταν. Δεν είναι πεδίο μάχης βουλήσεων ούτε λογιστικό βιβλίο κερδών και απωλειών. Είναι ένας χορός, ένα μυστήριο, ένα ζωντανό ποίημα γραμμένο στη γλώσσα της αιωνιότητας.

Η Αντίδραση από Βαθύτερη Επαφή

Η φώτιση δεν τελειώνει με την όραση. Δεν είναι μια παθητική κατάσταση, μια φυγή στην απομόνωση ή στην αδιαφορία. Είναι ζωντανή, δυναμική, ένας τρόπος ύπαρξης που κυλά μέσα στη δράση. Όταν ανταποκρινόμαστε στο τι συμβαίνει από αυτή τη βαθύτερη επαφή με την πραγματικότητα, οι κινήσεις μας δεν υπαγορεύονται πια από τα στενά σενάρια του εγώ. Δεν αντιδρούμε από φόβο ή απληστία, από την ανάγκη να αμυνθούμε ή να κατέχουμε. Αντίθετα, κινούμαστε όπως κινείται το ρεύμα—ρευστά, αυθόρμητα, σε αρμονία με το Όλον.

Αυτή η ανταπόκριση είναι ο χορός του μύστη, το γέλιο του σοφού, το τραγούδι του ποιητή. Είναι το χέρι που απλώνεται στον άλλο, όχι από καθήκον, αλλά από την αναγνώριση ότι δεν υπάρχει «άλλος». Είναι η ακινησία που δημιουργεί χώρο για τη θλίψη, η χαρά που γιορτάζει χωρίς να προσκολλάται. Είναι το θάρρος να σταθείς μέσα στη φωτιά του χάους του κόσμου, ατάραχος, γιατί γνωρίζεις ότι κάτω από την επιφανειακή αναταραχή, το αρχαίο ρεύμα συνεχίζει να ρέει, αδιάσπαστο και γαλήνιο.

Ένα με το Αρχαίο Ρεύμα

Η φώτιση είναι να γίνεσαι ένα με αυτό το ρεύμα, να παραδίνεσαι στην ψευδαίσθηση του ξεχωριστού εαυτού και να συγχωνεύεσαι με την παγκόσμια ύπαρξη που αναπνέει μέσα από όλα τα πράγματα. Αυτό δεν είναι μια απώλεια, αν και το εγώ μπορεί να τρέμει στη σκέψη. Είναι μια επιστροφή στο σπίτι, μια επιστροφή στην πηγή από την οποία ποτέ δεν έχουμε πραγματικά απομακρυνθεί. Οι μύστες κάθε παράδοσης έχουν τραγουδήσει για αυτή την ένωση—είτε την ονόμασαν Θεό, Τάο, Βράχμαν ή το Μεγάλο Μυστήριο. Είναι η ίδια αλήθεια, ντυμένη με διαφορετικά λόγια: δεν είμαστε αποσπασμένα θραύσματα σ’ ένα ψυχρό σύμπαν· είμαστε εκφράσεις του απείρου, κύματα που αναδύονται από τον ωκεανό της ζωής.

Μέσα σε αυτή την ενότητα, τα όρια του χρόνου και του χώρου διαλύονται. Το παρελθόν και το μέλλον καταρρέουν στο τώρα, και το "εγώ" που άλλοτε φαινόταν τόσο συμπαγές γίνεται μια φευγαλέα ρυτίδα στην επιφάνεια του βάθους. Είμαστε ο άνεμος και η πέτρα, η φωτιά και η στάχτη, ο εραστής και ο αγαπημένος. Είμαστε το αρχαίο ρεύμα το ίδιο, που ρέει ασταμάτητα, γίνεται αδιάκοπα, και όμως αναπαύεται για πάντα στη δική του φύση.

Η Πρόσκληση

Η φώτιση δεν προορίζεται για λίγους, ούτε είναι ένα δώρο που χαρίζεται από μακρινές δυνάμεις. Είναι το εκ γενετής δικαίωμα όλων όσων τολμούν να κοιτάξουν πέρα από τις ψευδαισθήσεις του εγώ, να ησυχάσουν τη βοή του νου, να νιώσουν τον παλμό της ζωής κάτω από το δέρμα του κόσμου. Δεν απαιτεί ναό, ιερέα ή γραφή—αν και αυτά μπορεί να δείχνουν το δρόμο. Απαιτεί μόνο παρουσία, θάρρος, και τη θέληση να αφήσουμε ό,τι νομίζουμε πως γνωρίζουμε.

Γι’ αυτό, στάσου, αγαπημένε, και άκου. Το ρεύμα σε καλεί, ψιθυρίζοντας μέσα στο θρόισμα των φύλλων, στο ρυθμό της αναπνοής σου, στη σιωπή ανάμεσα στις σκέψεις σου. Σε προσκαλεί να μπεις στη ροή του, να αφήσεις το βάρος του διαχωρισμού, να αφυπνιστείς στη χωρίς εμπόδια λειτουργία της συνείδησης. Εδώ, σε αυτό το ιερό τώρα, αποκαλύπτεται ό,τι πραγματικά συμβαίνει. Εδώ, είσαι ένα με το αρχαίο ρεύμα της ζωής. Εδώ, είσαι σπίτι.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES