Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Saturday, February 15, 2025

The Deepest Nature

All humans have exactly the same Deeper Nature... They differ only in their "use". Upon the One Deeper Nature each one appropriates the potential and builds his own personal, individual special manifestation... We do not differ in Nature, we become different because we use This Nature differently.

People have a "metaphysical" (from the invisible subtle worlds) origin... They incarnate in the world with their "already modified" Nature... Depending on where they "orientate", what they want, what they pursue, their "powers" are also used... When everyone men, mankind as a whole almost, are oriented towards the external world, when they are seized by external life, it is only natural that they use the appropriate instrument to serve this purpose, thought, external senses, external activities ... Therefore, because of their orientation, choices, pursuits, people are trapped in thinking... It is not the fault of thinking, it is the fault of the deeper desire to orientate towards the external world that declares thought the only instrument of knowledge, perception, action... something that ultimately binds itself, enslaves, falsifies, perverts... and we see the result in the societies that people make, societies of selfish beasts...

Even those who for various reasons envision a better world, God, Peace, Enlightenment... they pursue it in the same old way that humanity learned to use, through thought and selfish effort... They make religions, teachings, organizations... to create in the end a “spiritual” imitation of their social jungle… All their religious organizations are also jungles of wild beasts… nowhere is there Knowledge, Peace, Unity, Love… separation is there, strife, strife and blood…

Even individual people who want to find the True Way do so through the ego... and are led to the same dead ends...

Very few people are sincere, they completely renounce the outer world, thought, ego, and find WITHIN themselves, the TRUTH, their REAL NATURE, GOD.

True Knowledge is rare because the people who follow it are rare...

It is purely a matter of orientation, choices, desire and activity WHERE WE WILL GO... It is not the fault of our NATURE, nor the thought, the ego, it is the obstacle... It is what we choose... And we are completely responsible for our choices... And every choice it leads to its own inevitable outcome… That is why there is Justice and Order in Creation… We determine our course… there is no one else to sit on the seat of justice…

What I write is the result of what I have experienced, what I have understood... They come from the One Nature we all have... Anyone can experience them, check their "truth"... I am saying exactly what Lao Tzu said, the Buddha, the Zen Masters, the masters of the Upanishads, the initiates of the Ancient Mysteries, the Christian fathers of the Neptic tradition... I do not digress, not even a breath... Were they all utopians? Because people don't want to follow this Path, to Feel Inside themselves, their True Nature?

People prefer the easy way... but they shouldn't blame the Way of others... Everyone makes their own choices and they have the corresponding consequences... it's quite simple.

The way I express myself is objective because I do not mix any ego... I say what is understood... For some this is artificial, hypocritical, whatever... I speak according to the feeling that exists and not the perceptions (and ego) of each one... Many reject my words and me supposedly (but only in their minds). let them find better elsewhere, who is stopping them? Only they see what they want to see, not what is there.

4. Since we all have One Nature; how can I separate me? In my Understanding there is no self to be enlightened, a teacher, a knower, separate from others… I am like everyone else… the use of Nature differs… i.e., something external… which is a matter of orientation, choices… No! I am not an Enlightened One, a Master, anything… I am no different from others, only in what I do…

The one I call Master in my writings, was a common man… He never sought and never became anything but a simple man… And I met several “such” people… They just did different things from other people…

Out of respect for the Love of this Man, I addressed him with the word Teacher... And he knew that he was not something and I knew it... humanly, out of Love, I called Teacher, and out of Love he didn't hear it...

...

Η Βαθύτερη Φύση

Όλοι οι άνθρωποι έχουν ακριβώς την Μια Ίδια Βαθύτερη Φύση… Διαφέρουν μόνον στην «χρήση» της. Πάνω στην Μια Ίδια Βαθύτερη Φύση ο καθένας ιδιοποιείται τις δυνατότητες και χτίζει την δική του προσωπική, ατομική ιδιαίτερη εκδήλωση… Δεν διαφέρουμε στην Φύση, γινόμαστε διαφορετικοί επειδή χρησιμοποιούμε Αυτή την Φύση διαφορετικά.

Οι άνθρωποι έχουν «μεταφυσική» (από τους αόρατους λεπτούς κόσμους) προέλευση… Ενσαρκώνονται στον κόσμο με την «ήδη τροποποιημένη» Φύση τους… Ανάλογα που «προσανατολίζονται», τι θέλουν, τι επιδιώκουν, γίνεται και χρήση των «δυνάμεών» τους… Όταν όλοι οι άνθρωποι, η ανθρωπότητα στο σύνολό της σχεδόν, είναι προσανατολισμένη προς τον εξωτερικό κόσμο, όταν αρπάζεται από την εξωτερική ζωή, μόνον, είναι φυσικό να χρησιμοποιεί το κατάλληλο όργανο για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού, την σκέψη, τις εξωτερικές αισθήσεις, τις εξωτερικές δραστηριότητες… Εξαιτίας λοιπόν του προσανατολισμού, των επιλογών, των επιδιώξεών τους οι άνθρωποι εγκλωβίζονται στην σκέψη… Δεν φταίει η σκέψη, φταίει η βαθύτερη επιθυμία προσανατολισμού προς τον εξωτερικό κόσμο που ανακηρύσσει την σκέψη μοναδικό όργανο γνώσης, αντίληψης, δράσης… κάτι που τελικά αυτοδεσμεύει, σκλαβώνει, παραποιεί, διαστρέφει… και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στις κοινωνίες που φτιάχνουν οι άνθρωποι, κοινωνίες εγωιστικών θηρίων…

Ακόμα και αυτοί που για διάφορους λόγους οραματίζονται ένα καλύτερο κόσμο, τον Θεό, την Ειρήνη, την Φώτιση… το επιδιώκουν με τον ίδιο παλιό τρόπο που έμαθε να χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα, μέσω της σκέψης και της εγωιστικής προσπάθειας… Φτιάχνουν θρησκείες, διδασκαλίες, οργανώσεις… για να δημιουργήσουν στο τέλος μια «πνευματική» απομίμηση της κοινωνικής ζούγκλας τους… Όλες οι θρησκευτικές οργανώσεις τους είναι επίσης ζούγκλες άγριων θηρίων… πουθενά δεν υπάρχει Γνώση, Ειρήνη, Ενότητα, Αγάπη… διαχωρισμός υπάρχει, διαμάχη, συγκρούσεις και αίμα…

Ακόμα και μεμονωμένα άτομα που θέλουν να βρουν την Αληθινή Οδό, μέσα από το εγώ το κάνουν… κι οδηγούνται στα ίδια αδιέξοδα…

Ελάχιστοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς, απαρνιούνται ολοκληρωτικά τον εξωτερικό κόσμο, την σκέψη, το εγώ, και βρίσκουν ΜΕΣΑ τους, την ΑΛΗΘΕΙΑ, την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΗ τους, τον ΘΕΟ.

Σπάνια είναι η Αληθινή Γνώση γιατί είναι σπάνιοι οι άνθρωποι που την ακολουθούν…

Είναι καθαρά θέμα προσανατολισμού, επιλογών, επιθυμίας και δραστηριότητας το ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ… Δεν φταίει η ΦΥΣΗ μας, ούτε η σκέψη, το εγώ, είναι το εμπόδιο… Είναι το τι επιλέγουμε εμείς… Κι είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τις επιλογές μας… Και κάθε επιλογή οδηγεί στο δικό της αναπότρεπτο αποτέλεσμα… Για αυτό Υπάρχει Δικαιοσύνη και Τάξη στην Δημιουργία… Εμείς καθορίζουμε την πορεία μας… δεν υπάρχει άλλος να καθίσουμε στο σκαμνί της δικαιοσύνης…

Όσα γράφω είναι αποτέλεσμα αυτών που έχω βιώσει, που έχω κατανοήσει.. Προέρχονται από την Μια Ίδια Φύση που έχουμε όλοι… Ο καθένας μπορεί να τα βιώσει, να ελέγξει την «αλήθεια» τους… λέω ακριβώς όσα έλεγαν ο Λάο Τσε, ο Βούδας, οι Δάσκαλοι του Ζεν, οι δάσκαλοι των Ουπανισάδ, οι μυημένοι στα Αρχαία Μυστήρια, οι χριστιανοί πατέρες της νηπτικής παράδοσης… δεν παρεκλίνω, ούτε μια ανάσα… Όλοι ήταν ουτοπιστές; Επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτή την Οδό, να Νοιώσουν Μέσα τους, την Πραγματική Φύση τους;

Οι άνθρωποι προτιμούν τους εύκολους δρόμους… αλλά δεν πρέπει να κατηγορούν τον Δρόμο των άλλων… Καθένας κάνει τις επιλογές του κι έχει και τις ανάλογες συνέπειες… είναι τελείως απλό.

Ο τρόπος που εκφράζομαι είναι αντικειμενικός γιατί δεν αναμιγνύω κανένα εγώ… λέω αυτό που κατανοείται… Για μερικούς αυτό είναι τεχνητό, υποκριτικό, οτιδήποτε… Μιλώ ανάλογα την αίσθηση που υπάρχει κι όχι τις αντιλήψεις (και το εγώ) του καθενός… Πολλοί απορρίπτουν τα λόγια μου και μένα υποτίθεται (αλλά μόνο μέσα στο μυαλό τους)… ας βρουν αλλού καλύτερα, ποιος τους εμποδίζει; Μόνο που βλέπουν αυτά που θέλουν να δουν, όχι αυτά που υπάρχουν.

Αφού όλοι έχουμε την Μία Ίδια Φύση, πως μπορώ να διαχωρίσω εμένα; Στην Κατανόησή μου δεν υπάρχει εγώ να είναι φωτισμένο, δάσκαλος, γνώστης, ξεχωριστός από τους άλλους… Είμαι όπως όλοι… η χρήση της Φύσης διαφέρει… δηλαδή κάτι εξωτερικό… που είναι θέμα προσανατολισμού, επιλογών… Όχι! Δεν είμαι Φωτισμένος, Δάσκαλος, οτιδήποτε… δεν διαφέρω σε τίποτα από τους άλλους, μόνο σε αυτά που κάνω…

Αυτός που ονομάζω στα κείμενά μου Δάσκαλο, ήταν ένας κοινός άνθρωπος… ποτέ δεν επιδίωξε και ποτέ δεν έγινε τίποτα άλλο από ένα απλό άνθρωπο… Και γνώρισα αρκετούς «τέτοιους» ανθρώπους… Απλά έκαναν διαφορετικά πράγματα από τους άλλους ανθρώπους…

Από σεβασμό στην Αγάπη Αυτού του Ανθρώπου, του απευθυνόμουν με τη λέξη Δάσκαλος… Κι εκείνος γνώριζε ότι δεν είναι κάτι κι εγώ το γνώριζα… ανθρώπινα, από Αγάπη, έλεγα Δάσκαλε, κι από Αγάπη δεν το άκουγε…

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES