Our True Nature
People have been wondering about the Deeper Content of Reality (beyond a superficial conception) for thousands of years. In all Traditions they seek the One Unique Reality (as a Deeper Experience and not simply as an intellectual conception). This search gave birth not only to True Experiential Metaphysics but founded (on the basis of real "personal" experiential experience) the Way, as a Practice of Knowledge and as a Virtue. Truth is an Experience, and is Experienced when the superficial activities of existence and its external limitations are overcome. Then Reality is Revealed as it is and experienced spontaneously as Life and Freedom (and not through some limited consciousness).
This means very simply that Truth, Reality, True Life, is Really, Objectively Experienced and not through some subjective perception. We therefore speak of a Movement of Consciousness from its subjective function to its Objective Nature and Activity. We are talking about a total exit from limited consciousness, from subjective perception, from all ego perception. In this "concept" the Exodus is a real event, beyond time, process, evolution. The perception of a path, a development and a realization within time is simply an illusion of subjective perception.
There is a real transition to Truth, to True Life, but there is no way to get here, no realization, no result, no enlightenment, no liberation. And certainly, there can never be an enlightened ego. Then;
Can one "orientate" by simply observing carefully the Relationship between the One Unified Reality and the multiplicity, the many, the individuality, the ego. In reality (in objective reality and not in a subjective perception of reality) Consciousness, in whatever state it finds itself (we repeat, in whatever state) Contains, by its Nature, in Power, All Nature, all Attributes, all the Features, all the Functions. In reality there is no difference between the All, God, (or whatever we call It) and every being, even the smallest particle of dust. The only difference between beings (external difference, superficial difference) is the Opening of Consciousness, the different degree of Awareness of the True Deeper Nature, which is One for all that exists.
And while this is how things are and perhaps people understand it intellectually, but few discover the True Deeper Nature. People remain trapped in the superficial functions of existence and in their external activities. A real problem (even if it is recognized as a problem) requires a real objective solution and the only solution here is the Exit from the subject, its perception, its world and its experiences, to the Objective Nature. Everything else, subjective perceptions, religions, teachings, religious activities, and practices of an ego trying to realize something, are all within the realm of subjectivism, delusion, and false realization. The illusory world of men contains much, even Truth, and teaching and religious practice, a fairly accurate theatrical imitation of the real. But it is not the Real.
...
Η Αληθινή Φύση Μας
Οι άνθρωποι προβληματίζονται για το Βαθύτερο Περιεχόμενο της Πραγματικότητας (πέρα από μια επιφανειακή σύλληψη) εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σε όλες τις Παραδόσεις αναζητούν την Μια Μοναδική Πραγματικότητα (σαν Βαθύτερο Βίωμα κι όχι απλά σαν διανοητική σύλληψη). Αυτή η αναζήτηση γέννησε όχι μόνο την Αληθινή Βιωματική Μεταφυσική αλλά θεμελίωσε (στην βάση της πραγματικής «προσωπικής» βιωματικής εμπειρίας) την Οδό, σαν Πρακτική Άσκηση της Γνώσης και σαν Αρετή. Η Αλήθεια είναι Βίωμα, και Βιώνεται όταν ξεπερασθούν οι επιφανειακές δραστηριότητες της ύπαρξης και οι εξωτερικοί περιορισμοί της. Τότε η Πραγματικότητα Αποκαλύπτεται όπως είναι και Βιώνεται αυθόρμητα σαν Ζωή και Ελευθερία (κι όχι μέσα από κάποια περιορισμένη συνείδηση).
Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η Αλήθεια, η Πραγματικότητα, η Αληθινή Ζωή, Βιώνεται Πραγματικά, Αντικειμενικά κι όχι μέσα από κάποια υποκειμενική αντίληψη. Μιλάμε συνεπώς για μια Μετακίνηση της Συνείδησης από την υποκειμενική λειτουργία της στην Αντικειμενική Φύση και Δραστηριότητά της. Μιλάμε για μια ολοκληρωτική έξοδο από την περιορισμένη συνείδηση, από την υποκειμενική αντίληψη, από κάθε αντίληψη του εγώ. Με αυτή την «έννοια» η Έξοδος είναι πραγματικό γεγονός, πέρα από τον χρόνο, την διαδικασία, την εξέλιξη. Η αντίληψη ενός δρόμου, μια εξέλιξης και μιας πραγματοποίησης εντός του χρόνου είναι απλά μια αυταπάτη της υποκειμενικής αντίληψης.
Υπάρχει πραγματική μετάβαση στην Αλήθεια, στην Αληθινή Ζωή, αλλά δεν υπάρχει ούτε δρόμος για να φτάσεις εδώ, ούτε πραγματοποίηση, ούτε αποτέλεσμα, ούτε φώτιση, ούτε απελευθέρωση. Κι ασφαλώς δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει φωτισμένο εγώ. Τότε;
Μπορεί κάποιος να «προσανατολιστεί» αν απλά παρατηρήσει με προσοχή την Σχέση ανάμεσα στην Μία Ενιαία Πραγματικότητα και την πολλαπλότητα, τα πολλά, την ατομικότητα, το εγώ. Στην πραγματικότητα (στην αντικειμενική πραγματικότητα κι όχι σε μια υποκειμενική αντίληψη της πραγματικότητας) η Συνείδηση, σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται (επαναλαμβάνουμε, σε οποιαδήποτε κατάσταση) Εμπεριέχει, από την Φύση της, εν Δυνάμει, Όλη την Φύση, όλες τις Ιδιότητες, όλες τις Δυνατότητες, όλες τις Λειτουργίες. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο Όλο, τον Θεό, (ή όπως αλλιώς Το ονομάσουμε) και το κάθε ον, ακόμα και το πιο μικρό μόριο σκόνης. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στα όντα (εξωτερική διαφορά, επιφανειακή διαφορά) είναι το Άνοιγμα της Συνείδησης, ο διαφορετικός βαθμός Επίγνωσης της Αληθινής Βαθύτερης Φύσης, που Είναι Μία για όλα όσα υπάρχουν.
Κι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα κι ίσως οι άνθρωποι το κατανοούν διανοητικά όμως ελάχιστοι ανακαλύπτουν την Αληθινή Βαθύτερη Φύση και μένουν εγκλωβισμένοι στης επιφανειακές λειτουργίες της ύπαρξης και στις εξωτερικές δραστηριότητές τους. Ένα πραγματικό πρόβλημα (αν και εφόσον αναγνωρίζεται σαν πρόβλημα) απαιτεί μια πραγματική αντικειμενική λύση Κι η μόνη λύση εδώ είναι η Έξοδος από το υποκείμενο, την αντίληψή του, τον κόσμο του και τις εμπειρίες του, προς την Αντικειμενική Φύση. Όλα τα άλλα, υποκειμενικές αντιλήψεις, θρησκείες, διδασκαλίες, θρησκευτικές δραστηριότητες, και πρακτικές ενός εγώ που προσπαθεί να πραγματοποιήσει κάτι, είναι όλα μέσα στην σφαίρα του υποκειμενισμού, της αυταπάτης και της ψεύτικης πραγματοποίησης. Ο απατηλός κόσμος των ανθρώπων περιέχει πολλά, ακόμα και την Αλήθεια, και την διδασκαλία και την θρησκευτική πρακτική, μια αρκετά ακριβή θεατρική απομίμηση του πραγματικού. Αλλά δεν είναι το Πραγματικό.