The "Being"

It is easy to understand the difference between the terms, ontological, ontological, etc... and to recognize how each author uses the terms... But there should be (which there isn't) a serious philosophical dictionary that clarifies the terms...

The Key Term is BEING, which means Exist, exist, have presence, which means Existence, etc.

From IS come the terms, ontic, ontological, etc.

The ancient philosophers (like Plato) use the terms, "PERFECTLY BEING" or "REAL BEING", Being, being, mind, soul, phenomenon, etc.

The younger philosophers use the distinctions being, ontological, ontological, etc...

The term being means the immediately existing, that which we perceive with external perception and senses. But this conception, of the things that exist, is immediate, superficial and usually does not tell us anything essential... it simply serves to get along in society, to mean the same things, with the same words.

But when we proceed to a deeper logical analysis, to a deeper knowledge of a thing, we talk about the ontological character of the thing. This deeper approach, the ontological approach reveals the real existential character of the thing but remains mental conception, mental knowledge... deeper than direct perception, more scientific, but still far from what the ancient philosophers called "indeed being", "real being".

Mystics, of all traditions, argue that even the ontological analysis of a being, a thing, does not reveal its ESSENCE, its BEING... It is necessary, beyond thought, to approach, in the context of a Direct Visionary Conception and a Unified Existential Basis, the ESSENCE of the thing, which is part and inextricably linked to the EXISTENTIAL WHOLE. This, the perception of being in this way, is the BEING, the metaphysical being, its transcendent essence.

Thus we have ontic, ontological, ENTITY (the actual being) ...

Real is the immediately externally apprehended,

Ontological is what emerges from the deepest logical analysis, as deep as it can go,

BEING is the TRUE ESSENCE, the metaphysical essence, the transcendent essence, revealed in mystical insight…

I personally use the terms BEING-ontological, wanting to indicate that we must go beyond thought to grasp the TRUE ESSENCE…

Heidegger uses the ontic- ontological pair to show that beyond the immediately existent (the ontic Da - sein) we must find the ontological truth of being (the ontological, SEIN), its true character... which ultimately leads to " SEIN deleted', in “No-Being”, in a mystical ascent...

...

Το «Είναι»

Είναι εύκολο να κατανοήσεις την διαφορά των όρων, οντικός, οντολογικός, κλπ… και να αναγνωρίσεις πως χρησιμοποιεί ο κάθε συγγραφέας τους όρους… Θα έπρεπε όμως να υπάρχει (που δεν υπάρχει) ένα σοβαρό φιλοσοφικό λεξικό που να αποσαφηνίζει τους όρους…

Ο Βασικός Όρος είναι το ΕΙΝΑΙ, που σημαίνει Υπάρχω, υφίσταμαι, έχω παρουσία, που σημαίνει την Ύπαρξη, κλπ.

Από το ΕΙΝΑΙ προέρχονται οι όροι, οντικός, οντολογικός, κλπ.

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι (σαν τον Πλάτωνα) χρησιμοποιούν τους όρους, «ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΙΝΑΙ» ή «ΟΝΤΩΣ ΟΝ», Είναι, Ον, νους, ψυχή, φαινόμενο, κλπ.

Οι νεότεροι φιλόσοφοι χρησιμοποιούν τις διακρίσεις ον, οντικός, οντολογικός, κλπ…

Ο όρος οντικός σημαίνει το άμεσα υπαρκτό, αυτό που συλλαμβάνουμε με την εξωτερική αντίληψη και τις αισθήσεις. Αυτή όμως η σύλληψη, των πραγμάτων που υπάρχουν, είναι άμεση, επιφανειακή και συνήθως δεν μας λέει κάτι ουσιαστικό… χρησιμεύει απλά να συνεννοούμαστε στην κοινωνία, να εννοούμε τα ίδια πράγματα, με τις ίδιες λέξεις.

Όταν όμως προχωράμε σε μια βαθύτερη λογική ανάλυση, σε μια βαθύτερη γνώση ενός πράγματος μιλάμε για τον οντολογικό χαρακτήρα του πράγματος. Αυτή η βαθύτερη προσέγγιση, η οντολογική προσέγγιση αποκαλύπτει τον πραγματικό υπαρξιακό χαρακτήρα του πράγματος αλλά παραμένει νοητική σύλληψη, νοητική γνώση… βαθύτερη από την άμεση αντίληψη, πιο επιστημονική, αλλά πάντως μακριά ακόμα από αυτό που οι αρχαίοι φιλόσοφοι ονόμαζαν «όντως ον», «πραγματικό ον».

Οι μυστικιστές, όλων των παραδόσεων, υποστηρίζουν ότι ακόμα και η οντολογική ανάλυση ενός όντος, ενός πράγματος, δεν αποκαλύπτει την ΟΥΣΙΑ του, το ΕΙΝΑΙ του… Χρειάζεται, πέρα από την σκέψη, να προσεγγίσουμε, στα πλαίσια μιας Άμεσης Ενοραματικής Σύλληψης και σε μια Ενοποιημένη Υπαρξιακή Βάση, την ΟΥΣΙΑ του πράγματος, που είναι μέρος και άρρηκτα συνδεδεμένο με το ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΟΛΟ. Αυτό, η αντίληψη του όντος με αυτό τον τρόπο, είναι το ΟΝΤΙΚΟ, το μεταφυσικό ον, η υπερβατική ουσία του.

Έτσι έχουμε οντικό, οντολογικό, ΟΝΤΙΚΟ (το όντως ον)…

Οντικό είναι τα άμεσα εξωτερικά συλλαμβανόμενο,

Οντολογικό είναι αυτό που προκύπτει από την βαθύτερη λογική ανάλυση, όσο βαθιά μπορεί να προχωρήσει,

ΟΝΤΙΚΟ είναι η ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΥΣΙΑ, η μεταφυσική ουσία, η υπερβατική ουσία, που αποκαλύπτεται στην μυστικιστική ενόραση…

Προσωπικά χρησιμοποιώ τους όρους ΟΝΤΙΚΟ-οντολογικό, θέλοντας να υποδείξω ότι πρέπει να πάμε πέρα από την σκέψη για να συλλάβουμε την ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΥΣΙΑ…

Ο Χάιντεγκερ χρησιμοποιεί το ζεύγος οντικό-οντολογικό δείχνοντας ότι πέρα από το άμεσα υπαρκτό (το οντικό το Da-sein) πρέπει να βρούμε την οντολογική αλήθεια του όντος (το οντολογικό, το SEIN), τον αληθινό χαρακτήρα του… που τελικά οδηγεί στο «SEIN διαγραμμένο», στο «Μη-Είναι» σε μια μυστικιστική ανάβαση…