The Journey of Life
When the Consciousness is Established in its Depth, it rests in its True Nature, it is Quiet and has a real sense of Life (as Existence), of life (as an experiential experience. Spontaneously, from within it springs, pours forth, power that illuminates the perception of reality. Attention is sharp and perception flows without obstruction, deviation or “interference”; attention “slides” completely naturally and unimpeded. Everything seems “fresh”, new, without a sense of time, as if flowing in the 'now'.
In this State Consciousness has no center, ego, unnecessary memories, past, experiences. Experience the Now. It is non-binary and is "everything". Consciousness Here is revealed as Timeless and at the same time experiences time, as now flowing. It is non-local in nature and simultaneously manifests itself in the body, the free senses, the world.
In fact, such a Consciousness Experiences Life, life as "Perception" and not as "content". Even if the body (the vehicle of manifestation in the material world) collapses, if the senses collapse and the world fades from awareness, the Sense of Life is still here, present. Only the "content" changes. The subtlest carrier of Life is activated and we experience another, equally real world.
The "study" and deepening of this simple natural possibility that we have as humans (to withdraw from external activity and experience) can prepare us and guide us in the transition to the invisible worlds.
Indeed, there are even Deeper Experiences of Consciousness, where Life is Experienced beyond "Perception" when we Dive into THAT which has the "experience". Here there is nothing but the homogeneous reality from which all originate and to which all return at the end of cosmic time.
The important thing that must always be present in our awareness is simply that only when we Return to the Depth of Being, of our being, Experience the Stillness, the true perception of life (which brings us to the "present"), do we truly live what is (whatever it is) and we proceed peacefully on the Journey of Life.
There is nothing outside but the imagination of man that creates human and non-human worlds. And depending on the Light we have within us; we live the passage of life or the hell of a dead end. Make haste brethren, make haste and pray that you may not enter into the temptation of imagination.
...
Το Ταξίδι της Ζωής
Όταν η Συνείδηση Εδράζεται στο Βάθος της, αναπαύεται στην Αληθινή Φύση της, είναι Ήσυχη κι έχει μια πραγματική αίσθηση της Ζωής (σαν Ύπαρξης), της ζωής (σαν βιωματικής εμπειρίας. Αυθόρμητα, από Μέσα της πηγάζει, ξεχυλίζει, δύναμη που φωτίζει την αντίληψη της πραγματικότητας. Η Προσοχή είναι οξυμένη κι η αντίληψη ρέει χωρίς εμπόδια, παρεκκλίσεις ή «παρεμβολές», «γλιστράει» τελείως φυσικά κι ανεμπόδιστα. Όλα φαίνονται «φρέσκα» καινούργια, χωρίς αίσθηση χρόνου, σαν να ρέουν στο «τώρα».
Σε αυτή την Κατάσταση η Συνείδηση δεν έχει κέντρο, εγώ, περιττές μνήμες, παρελθόν, εμπειρίες. Βιώνει το Τώρα. Είναι μη-δυαδική κι είναι «όλα». Η Συνείδηση Εδώ αποκαλύπτεται Άχρονη και ταυτόχρονα βιώνει τον χρόνο, σαν τώρα που ρέει. Είναι μη τοπική στην φύση της και ταυτόχρονα εκδηλώνεται στο σώμα, τις ελεύθερες αισθήσεις, τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα μια Τέτοια Συνείδηση Βιώνει την Ζωή, την ζωή σαν «Αντίληψη» κι όχι σαν «περιεχόμενο». Ακόμα κι αν το σώμα (ο φορέας εκδήλωσης στον υλικό κόσμο) καταρεύσει, αν οι αισθήσεις καταρεύσουν κι ο κόσμος σβήσει από την επίγνωση, η Αίσθηση της Ζωής είναι ακόμα εδώ, παρούσα. Μόνο το «περιεχόμενο» αλλάζει. Ενεργοποιείται ο λεπτότερος φορέας Ζωής κι έχουμε εμπειρία ενός άλλου, εξίσου αληθινού κόσμου.
Η «μελέτη» κι εμβάθυνση αυτής της απλής φυσικής δυνατότητας που έχουμε σαν άνθρωποι (να αποσυρόμαστε από την εξωτερική δραστηριότητα κι εμπειρία) μπορεί να μας προετοιμάσει και να μας καθοδηγήσει στην μετάβαση στους αόρατους κόσμους.
Στα αλήθεια υπάρχουν ακόμα Βαθύτερες Εμπειρίες της Συνείδησης, όπου η Ζωή Βιώνεται πέρα από την «Αντίληψη» όταν Βυθιζόμαστε σε ΑΥΤΟ που έχει την «εμπειρία». Εδώ δεν υπάρχει παρά η ομοιογενής πραγματικότητα από την οποία προέρχονται όλα και στην οποία επιστρέφουν όλα στο τέλος του κοσμικού χρόνου.
Το σημαντικό που πρέπει πάντα να είναι παρόν στην επίγνωσή μας είναι απλά ότι μόνο όταν Επιστρέφουμε στο Βάθος της Ύπαρξης, της ύπαρξής μας, Βιώνουμε την Ησυχία, την αληθινή αντίληψη της ζωής (που μας φέρνει στο «παρόν»), ζούμε πραγματικά αυτό που είναι (ό,τι κι αν είναι) και προχωράμε ειρηνικά στο Ταξίδι της Ζωής.
Έξω δεν υπάρχει τίποτα άλλο από την φαντασία του ανθρώπου που δημιουργεί ανθρώπινους και μη-ανθρώπινους κόσμους. Κι ανάλογα το Φως που έχουμε μέσα μας ζούμε το πέρασμα της ζωής ή την κόλαση του αδιέξοδου. Γρηγορείτε αδελφοί, γρηγορείτε και προσεύχεσθε για να μην εισέλθετε στον πειρασμό της φαντασίας.
