Esoterism Academy: The Road of Liberation

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, January 7, 2024

The Road of Liberation

God (the Absolute Reality, which has no religion, philosophy, descriptions, references, “manipulation”…) is the Beginning and End of all existence and all activity… God is the Oneness Within Whom All things merge and catalyze all individual activity … This (this statement), is not a philosophical position that precedes an intellectual analysis… instead it is a storehouse of secret experience that tries to express itself on an intellectual level…

All the Great Mystics (the Great Founders of religions) spoke of the Reality, the Primordial Unity of Being, the Limit of Evolution of all existence... What We Call God (a "word" whose "content" we do not know... we only know that it is the "Existence"...)... The purpose of every "Teaching" and every activity is to lead to This Transcendent State of Oneness... Those who experience This State constitute a Natural Community. The Sacred Community has the meaning of a loose association of people who go from the individual to the Universal and Complete in the Universal that Remains Only This Present... That is, it is a Dynamic Community that Rises to the "Eternal Now of Divinity"... where no profane "I" enters "...

The artificial association of individuals adopting a teaching and organized into hierarchies and activities (a religious community) has nothing to do with the Natural Sacred Community of God... The "Masters of the Upanishads", Buddha , Lao Tzu, Orpheus, Jesus , they spoke of the Holy Community and "tried" to lead people back to their "Natural Source", they did not organize religious communities... the people, the "followers" who were unable to maintain the Purity of the Gospel turned the Living Message into a theory, a teaching , religion, religious community… All these religions are the creation of men who took advantage of the Name of the Founder and made human substitutes for the Natural Sacred Community, to dominate, manipulate, exploit and win… In reality, all religions are a “ fall out", are "mysterious garbage" and "philosophical airs of nothingness"... If we still refer to religions today, it is simply to let's separate the few useful things of the tradition, setting aside all the "garbage" of theories and people who have religion as a profession...

"Man" must Alone, Within himself, Find the Way to the Primordial Unity of Existence, to Being, beyond the surface activities of existence... As long as Existence functions within its individual dimension and perception, the " road' cannot but be individual, personal, lonely... But the exit from the lonely road of the ego leads to the Universal, to the All where everything Becomes One... Here, in the Infinite Reality of Being, there is no loneliness, solitude, isolation, but Unity of All in One…

It is foolish for one to want to find the Path of Redemption, of Enlightenment, within human organizations, or through human activities. Only when all that is human is abandoned can we Emerge into the Light of Reality, into True Existence, into True Life, into the Universal Spirit which is within the Heart of all living creatures... The "True Religious Practice", the "True Meditation", the "True Prayer” is the “end of the activities of (individual) existence”, not activity, technique, or anything else... “True Religious Practice” is the Silence of existence...

God IS Absolute Existence, Living Virtue, Timeless Wisdom.

God MANIFESTS as the Essential Oneness, the Equality of All, the Unconditional Love.

God is REALIZED as Limitless Knowledge, Unshakable Bliss, Unlimited Freedom.

God is EXPERIENCED as the Infinite Serenity, the Deep Stillness, the True Peace.

God MANIFESTS Deep Within Us as Real Nature, Here in Present Awareness, in the Now Standing Above Changes.

…

Ο Δρόμος της Απελευθέρωσης

Ο Θεός (η Απόλυτη Πραγματικότητα, που δεν έχει θρησκεία, φιλοσοφία, περιγραφές, αναφορές, «χειραγώγηση»…) Είναι η Αρχή και Τέλος κάθε ύπαρξης και κάθε δραστηριότητας… Ο Θεός Είναι η Ενότητα Εντός της Οποίας συγχωνεύονται τα Πάντα και καταλύεται κάθε ατομική δραστηριότητα… Αυτό (αυτή η δήλωση), δεν είναι φιλοσοφική θέση που προηγείται μίας διανοητικής ανάλυσης… αντίθετα είναι καταστάλαγμα μυστικής εμπειρίας που προσπαθεί να εκφρασθεί σε διανοητικό επίπεδο…

Όλοι οι Μεγάλοι Μύστες (οι Μεγάλοι Ιδρυτές των θρησκειών) μίλησαν για την Πραγματικότητα, την Αρχέγονη Ενότητα του Όντος, το Όριο Εξέλιξης κάθε ύπαρξης… Αυτό που Ονομάζουμε Θεό (μία «λέξη» της οποίας δεν γνωρίζουμε το «περιεχόμενο»… γνωρίζουμε μόνο ότι είναι η «Ύπαρξη»…)… Σκοπός κάθε «Διδασκαλίας» και κάθε δραστηριότητας είναι να οδηγήσει σε Αυτή την Υπερβατική Κατάσταση Ενότητας… Όσοι βιώνουν Αυτή την Κατάσταση αποτελούν μία Φυσική Κοινότητα. Η Ιερή Κοινότητα έχει την έννοια μίας χαλαρής ένωσης ανθρώπων που οδεύουν από το ατομικό στο Παγκόσμιο κι Ολοκληρώνονται στο Παγκόσμιο που Μένει Μόνο Αυτό Παρόν… Πρόκειται δηλαδή για μία Δυναμική Κοινότητα που Ανυψώνεται στο «Αιώνιο Τώρα της Θεότητας»… όπου δεν εισχωρεί κανένα βέβηλο «εγώ»…

Η τεχνητή ένωση ατόμων που υιοθετούν μία διδασκαλία κι οργανώνεται σε ιεραρχίες και δραστηριότητες (μία θρησκευτική κοινότητα) δεν έχει καμία σχέση με την Φυσική Ιερή Κοινότητα του Θεού… Οι «Δάσκαλοι των Ουπανισάδ», ο Βούδας, ο Λάο Τσε, ο Ορφέας, ο Ιησούς, μίλησαν για την Ιερή Κοινότητα και «προσπάθησαν» να οδηγήσουν τους ανθρώπους πίσω στην «Φυσική Πηγή» τους, δεν οργάνωσαν θρησκευτικές κοινότητες… οι άνθρωποι, οι «οπαδοί» που αδυνατούσαν να διατηρήσουν την Καθαρότητα του Ευαγγελίου μετέτρεψαν το Ζωντανό Μήνυμα σε θεωρία, διδασκαλία, θρησκεία, θρησκευτική κοινότητα… Όλες αυτές οι θρησκείες είναι δημιούργημα ανθρώπων που εκμεταλλεύτηκαν το Όνομα του Ιδρυτή κι έφτιαξαν ανθρώπινα υποκατάστατα της Φυσικής Ιερής Κοινότητας, για να επικρατήσουν, να χειραγωγήσουν, να εκμεταλλευτούν και να κερδίσουν… Στην πραγματικότητα, όλες οι θρησκείες αποτελούν ένα «ξεπεσμό», είναι «μυστικά σκουπίδια» και «φιλοσοφικές αερολογίες του τίποτα»… Αν αναφερόμαστε ακόμα σήμερα στις θρησκείες είναι απλά για να ξεχωρίσουμε τα λίγα χρήσιμα της παράδοσης, παραμερίζοντας όλο το «σκουπιδαριό» θεωριών και ανθρώπων που έχουν την θρησκεία επάγγελμα…

Ο «Άνθρωπος» θα πρέπει Μόνος του, Μέσα του, να Βρει τον Δρόμο προς την Αρχέγονη Ενότητα της Ύπαρξης, προς το Όντως Ον, πέρα από τις επιφανειακές δραστηριότητες της ύπαρξης… Όσο η Ύπαρξη λειτουργεί μέσα στην ατομική της διάσταση και αντίληψη, ο «δρόμος» δεν μπορεί παρά να είναι ατομικός, προσωπικός, μοναχικός… Η έξοδος όμως από τον μοναχικό δρόμο του εγώ Οδηγεί στο Παγκόσμιο, στο Όλον όπου όλα Γίνονται Ένα… Εδώ, στην Άπειρη Πραγματικότητα του Όντος, δεν υπάρχει μοναχικότητα, μοναξιά, απομόνωση, αλλά Ενότητα των Πάντων στο Ένα…

Είναι ανόητο να θέλει κάποιος να βρει τον Δρόμο της Λύτρωσης, της Φώτισης, μέσα σε ανθρώπινες οργανώσεις , ή μέσα από ανθρώπινες δραστηριότητες. Μονάχα όταν όλα τα ανθρώπινα εγκαταλειφθούν μπορούμε να Αναδυθούμε στο Φως της Πραγματικότητας, στην Αληθινή Ύπαρξη, στην Αληθινή Ζωή, στο Παγκόσμιο Πνεύμα που Βρίσκεται μέσα στην Καρδιά όλων των ζωντανών πλασμάτων… Η «Αληθινή Θρησκευτική Πράξη», ο «Αληθινός Διαλογισμός», η «Αληθινή Προσευχή» είναι το «τέλος των δραστηριοτήτων της (ατομικής) ύπαρξης», όχι δραστηριότητα, τεχνική, ή οτιδήποτε άλλο… Η «Αληθινή Θρησκευτική Πράξη» είναι η Σιγή της ύπαρξης…

Ο Θεός ΕΙΝΑΙ η Απόλυτη Ύπαρξη, η Ζωντανή Αρετή, η Άχρονη Σοφία.

Ο Θεός ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ σαν η Ουσιαστική Ενότητα, η Ισότητα των Πάντων, η Χωρίς Όρους Αγάπη.

Ο Θεός ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ σαν η Χωρίς Όρια Γνώση, η Ακλόνητη Μακαριότητα, η Απεριόριστη Ελευθερία.

Ο Θεός ΒΙΩΝΕΤΑΙ σαν η Απέραντη Γαλήνη, η Βαθιά Ησυχία, η Αληθινή Ειρήνη.

Ο Θεός ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ Βαθιά Μέσα μας σαν Πραγματική Φύση, Εδώ στην Παρούσα Επίγνωση, στο Τώρα που Στέκεται Πάνω από τις Αλλαγές.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, January 7, 2024

The Road of Liberation

The Road of Liberation

Ο Δρόμος της Απελευθέρωσης

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright