True Awareness

(In the Sanctuary of the HOLY SPACE)

Awareness (in its Real Experiential Approach - regardless of how man perceives it) is Self-Emerging Perception of Existence, which at its Base, in its Full Function and in its True State, is Perception of Presence Without Attributes, Without Limits, Without Content - An Undifferentiated Perception of Continuity, Eternity, Completeness and Completion.

When Awareness is Associated with Content then it acquires an Unlimited Depth, as a Space of Perception, a Perception Plinth on which the particular can be considered, (founded, observed and analyzed). The Awareness of the Space of Existence, of the Unity of the Undifferentiated, not only Precedes but also Presupposes every awareness of the particular. The awareness of the particular is but a very partial awareness-perception, a conditioned state of perception and never (never) the full integrated awareness. Awareness is the White Background that either Exists By Itself, in its Pure State, or is used as a Background, a Base on which any shape is formed, which is either a complete "meaning", or an element of some meaning (of existence, activity, state , etc.)… This White Background is Full of Potential and Life and not “empty” “non-existent” “space”… Finally, it's a matter of simple common sense: to write something you need paper, or some other material as a base.

Usually people (from philosophers, scientists, to ordinary people) understand "Awareness" and define it as "awareness of something" (precisely because they do not "experience" some other state of awareness). They overlook both their Substantial Presence which Constitutes Awareness, as well as the Contextual Space of Perception and identify and define as awareness only the immediate present coincidental perception of the specific (i.e. they do not perceive the complete phenomenon but only the "content"). This is a very superficial approach to a Phenomenon, which has its Causes, its Roots, its Essential Function, very deep (metaphysically), very far (among the variety of states of awareness possible), and much higher than the simple "gaze" of naive man, and certainly (we laugh at it even if it is formulated by so-called scientists and) we cannot take such a perception seriously... Some still consider awareness as an epiphenomenon of material brain function and cannot accept that it can to have "Awareness" without matter, without brain, without living life. They defiantly overlook the fact that “Awareness” is presupposed in order to come up with all these nice stupid theories - since always the observer is presupposed in every activity, action, knowledge - and then make the scientific stupid mistake of limiting and defining as Life ( which in its real Essence is Motion, Energy, Activity) the material phenomenon of life (and indeed of the earth, while it is mathematically certain that there are millions of planets in the Galaxies with living life, often structured on a different material basis...)... And finally, the fact that these people do not experience a Higher State of Awareness, does not mean that such a state does not already exist: Then the blind man has every right to prove that there is no light, reaction of sense perception, sight. That sounds very scientific!

In reality Awareness Precedes Existence (since existence appears only as perceptual apprehension, qualities, phenomena) whatever the "square" logic of men may say. And in fact, it is Awareness that creates all the phenomena of existence, life, even material phenomena. All are "awareness events", "mental" phenomena, which within the (measurable) "mental" function appear as phenomena of a gross "material" substance... This is what all the Great Masters, Orpheus, Lao Tzu, Buddha... have taught us. And so we found, experientially, that it happens... And if some consider the "secret experience" as subjective insanity and imagination with the same right we in turn consider them fools for not "seeing" what is in front of their eyes. Courtesy is mutual!

Awareness Manifests in various forms (Levels of Awareness, which create the Fields of Activity), as "Being", as "Cognition", as "Energy", as "Phenomenon", which were "studied" by the Hellenic Sages (Orpheus, Pythagoras, Parmenides , Heraclitus, Plato... Plotinus), "clarified" by Lao Tzu in his "Path" and exhausted by Buddhist metaphysics (Siddhartha, Nagarjuna, Asanga and Vasubandhu, Bodhidharma... When Awareness is connected to a material carrier all are created, manifested and function those activities that appear as "psychological function" (which Plato defined as "material soul" and considered it as a temporary phenomenon that owed its existence precisely to the "connection” of Awareness-Soul with the body), as psychosomatic activity... The Awareness can work in this case through the psychosomatic functions and through the senses and be active in the world… but it can Exist (when Released) and without the body… This is the Way of the Wise. Many followed it. Everyone can find out for himself, with his own personal experience...

So, How Can One (Starting from Present Awareness) Advance to the Infinite Depth of Awareness, beyond awareness of the concrete, to the Essence of Awareness, to the very Source of Awareness, which is True Existence, True Life, the Without Limit State, God Himself ( Meister Eckhart's Gottheit )?

This State of Awareness which is not a state but the Transcendence of all states of awareness, in the Boundless Space of Perception, is the Abode of the HOLY, the HOLY, where All things melt into an Infinite Calm Sea of Attribute-less Presence.

…

Η Αληθινή Επίγνωση

(Στο Άδυτο του ΙΕΡΟΥ ΧΩΡΟΥ)

Επίγνωση (στην Πραγματική Βιωματική Προσέγγισή της – άσχετα πως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος) Είναι Αυτοαναβλύζουσα Αντίληψη της Ύπαρξης, που στην Βάση της, στην Πλήρη Λειτουργία της και στην Αληθινή Κατάστασή της, Είναι Αντίληψη Παρουσίας Χωρίς Ιδιότητες, Χωρίς Όρια, Χωρίς Περιεχόμενο – Μια Αδιαφοροποίητη Αντίληψη Συνέχειας, Αιωνιότητας, Πληρότητας κι Ολοκλήρωσης.

Όταν η Επίγνωση Συσχετίζεται με Περιεχόμενο τότε αποκτά ένα Απεριόριστο Βάθος, σαν Χώρος Αντίληψης, Βάθρο Αντίληψης πάνω στο Οποίο μπορεί να θεωρηθεί, (να θεμελιωθεί, να παρατηρηθεί και να αναλυθεί) το ιδιαίτερο. Η Επίγνωση του Χώρου Ύπαρξης, της Ενότητας του Αδιαφοροποίητου, όχι μόνο Προηγείται αλλά και Προϋποτίθεται σε κάθε επίγνωση του ιδιαίτερου. Η επίγνωση του ιδιαίτερου δεν είναι παρά μια πολύ μερική επίγνωση-αντίληψη, μια εξαρτημένη κατάσταση αντίληψης και ποτέ (ποτέ) η πλήρης ολοκληρωμένη επίγνωση. Η Επίγνωση Είναι το Λευκό Φόντο που είτε Υπάρχει Από Μόνο του, στην Καθαρή Κατάστασή του, είτε χρησιμοποιείται σαν Φόντο, Βάση πάνω στην Οποία σχηματίζεται οποιοδήποτε σχήμα, που αποτελεί είτε ένα ολοκληρωμένο «νόημα», είτε στοιχείο κάποιου νοήματος (ύπαρξης, δραστηριότητας, κατάστασης, κλπ.)… Αυτό το Λευκό Φόντο είναι Πλήρες Δυνάμεως Δυνατότητας και Ζωής κι όχι «κενός» «ανύπαρκτος» «χώρος»… Επιτέλους, είναι θέμα απλής κοινής λογικής: για να γράψεις κάτι χρειάζεσαι χαρτί, ή κάποιο άλλο υλικό σαν βάση.

Συνήθως οι άνθρωποι (από τους φιλοσόφους, επιστήμονες, μέχρι τους απλούς ανθρώπους) αντιλαμβάνονται την «Επίγνωση» και την ορίζουν σαν «επίγνωση του κάτι» (επειδή ακριβώς δεν έχουν «εμπειρία» κάποιας άλλης κατάστασης επίγνωσης). Παραβλέπουν, τόσο την  Ουσιαστική Παρουσία (τους) που Συνιστά την Επίγνωση, όσο και το Πλαίσιο Χώρο Αντίληψης και προσδιορίζουν και ορίζουν σαν επίγνωση μόνο την άμεση παρούσα συμβαίνουσα αντίληψη του συγκεκριμένου (δηλαδή δεν έχουν αντίληψη του πλήρους φαινομένου αλλά μόνον του «περιεχομένου»). Αυτή είναι μια πολύ επιφανειακή προσέγγιση ενός Φαινομένου, που έχει τις Αιτίες του, τις Ρίζες του, την Ουσιαστική Λειτουργία του, πολύ βαθιά (μεταφυσικά), πολύ μακριά (μέσα στην ποικιλία των καταστάσεων επίγνωσης που είναι δυνατές), και πολύ ψηλότερα από το απλό «κοίταγμα» του αφελούς ανθρώπου, και ασφαλώς (γελάμε με αυτό ακόμα κι αν διατυπώνεται από δήθεν επιστήμονες και) δεν μπορούμε να πάρουμε μια τέτοια αντίληψη στα σοβαρά… Κάποιοι θεωρούν ακόμα την επίγνωση σαν επιφαινόμενο της υλικής εγκεφαλικής λειτουργίας και δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι μπορεί να υπάρξει «Επίγνωση» χωρίς ύλη, χωρίς εγκέφαλο, χωρίς έμβια ζωή. Παραβλέπουν προκλητικά το γεγονός ότι προϋποτίθεται η «Επίγνωση» για να μπορέσουν να συλλάβουν όλες αυτές τις ωραίες ηλίθιες θεωρίες - αφού πάντα ο παρατηρητής προϋποτίθεται σε κάθε δραστηριότητα, ενέργημα, γνώσης – και μετά κάνουν το επιστημονικό ηλίθιο λάθος να περιορίζουν και να προσδιορίζουν σαν Ζωή (που στην πραγματική της Ουσία είναι Κίνηση, Ενέργεια, Δραστηριότητα) το υλικό φαινόμενο της ζωής (και μάλιστα της γήινης, ενώ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι υπάρχουν εκατομμύρια πλανήτες στους Γαλαξίες με έμβια ζωή, πολλές φορές δομημένη σε διαφορετική υλική βάση…)… Και τέλος το ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν εμπειρία μιας Ανώτερης Κατάστασης Επίγνωσης, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας μια τέτοια κατάσταση: Τότε κι ο τυφλός έχει κάθε δικαίωμα να αποδείξει ότι δεν υπάρχει φως, αντίδραση της αντίληψης των αισθήσεων, όραση. Πολύ επιστημονικό ακούγεται αυτό!

Στην πραγματικότητα η Επίγνωση Προηγείται της Ύπαρξης (αφού η ύπαρξη δεν εμφανίζεται παρά σαν αντιληπτική σύλληψη, ιδιότητες, φαινόμενα) ό,τι κι αν λέει η «τετράγωνη» λογική των ανθρώπων. Και μάλιστα, είναι η Επίγνωση που δημιουργεί όλα τα φαινόμενα της ύπαρξης, τη ζωή, ακόμα και τα υλικά φαινόμενα. Όλα είναι «συμβάντα επίγνωσης», «νοητικά» φαινόμενα, που μέσα στην (μετρήσιμη) «νοητική» λειτουργία εμφανίζονται σαν φαινόμενα μιας χονδροειδούς «υλικής» ουσίας… Έτσι μας δίδαξαν όλοι οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι, ο Ορφέας, ο Λάο Τσε, ο Βούδας… κι έτσι διαπιστώσαμε, βιωματικά, ότι συμβαίνει… Κι αν κάποιοι θεωρούν το «μυστικό βίωμα» σαν υποκειμενική παραφροσύνη και φαντασία με το ίδιο δικαίωμα τους θεωρούμε με τη σειρά μας ανόητους που δεν «βλέπουν» αυτό που είναι μπροστά στα μάτια τους. Η Ευγένεια είναι αμοιβαία!

Η Επίγνωση Εκδηλώνεται σε διάφορες μορφές (Βαθμίδες Επίγνωσης, που δημιουργούν τα Πεδία Δραστηριότητας), σαν «Είναι», σαν «Νοείν», σαν «Ενέργεια», σαν «Φαινόμενο», που «μελέτησαν» οι Έλληνες Σοφοί (Ορφέας, Πυθαγόρας, Παρμενίδης, Ηράκλειτος, Πλάτωνας… Πλωτίνος), που «διευκρίνισε» ο Λάο Τσε στην «Οδό» του κι εξάντλησε η βουδιστική μεταφυσική (Σιντάρτα, Ναγκαρζούνα, Ασάνγκα και Βασουμπάντχου, Μποντιντάρμα)… Όταν η Επίγνωση συνδέεται με ένα υλικό φορέα δημιουργούνται, εκδηλώνονται και λειτουργούν όλες εκείνες οι δραστηριότητες που εμφανίζονται σαν «ψυχολογική λειτουργία» (που ο Πλάτωνας όριζε σαν «υλική ψυχή» και την θεωρούσε σαν ένα πρόσκαιρο φαινόμενο που όφειλε ακριβώς την ύπαρξή του στην «σύνδεση» της Επίγνωσης-Ψυχής με το σώμα), σαν ψυχοσωματική δραστηριότητα… Η Επίγνωση μπορεί να λειτουργεί σε αυτή την περίπτωση μέσω των ψυχοσωματικών λειτουργιών και μέσω των αισθήσεων και να δραστηριοποιείται στον κόσμο… αλλά μπορεί να Υπάρχει (όταν Απελευθερώνεται) και χωρίς το σώμα… Αυτός είναι ο Δρόμος των Σοφών. Τον Ακολούθησαν πολλοί. Ο Καθένας μπορεί να το διαπιστώσει μόνος του, με δική του προσωπική εμπειρία…

Πως Μπορεί λοιπόν Κάποιος (Ξεκινώντας από την Παρούσα Επίγνωση) να Προχωρήσει στο Απέραντο Βάθος της Επίγνωσης, πέρα από την επίγνωση του συγκεκριμένου, στην Ουσία της Επίγνωσης, στην Ίδια την Πηγή της Επίγνωσης, που Είναι η Αληθινή Ύπαρξη, η Αληθινή Ζωή, η Χωρίς Όρια Κατάσταση, η Ίδια η Θεότητα (Gottheit του Μάιστερ Έκχαρτ);

Αυτή η Κατάσταση Επίγνωσης που δεν είναι κατάσταση αλλά Υπέρβαση όλων των καταστάσεων επίγνωσης, στον Χωρίς Όρια Χώρο Αντίληψης, είναι το Άδυτο του ΙΕΡΟΥ, το ΙΕΡΟ, όπου λιώνουν τα Πάντα σε Μια Απέραντη Ήρεμη Θάλασσα Παρουσίας Χωρίς Ιδιότητες.