Esoterism Academy: ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΟΥΣΙΑ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΠΙΓΝΩΣΗ, 1

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, January 19, 2020

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΟΥΣΙΑ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΠΙΓΝΩΣΗ, 1

ΑΥΤΟ που Ονομάζουμε Θεό, Απόλυτο, Πραγματικότητα, Ουσία (της Ύπαρξης), Πνεύμα, Ψυχή, είναι η Υπέρτατη Πραγματικότητα κι όλοι αυτοί οι Όροι δείχνουν (και «περιγράφουν») το ίδιο πράγμα. ΑΥΤΟ, σαν Ουσία, είναι το Σταθερό Υπόβαθρο κάθε αντίληψης ύπαρξης, δραστηριότητας, δράσης και «φαινομένου». Υπάρχει Πάντα, Παντού, πίσω από κάθε ύπαρξη, δραστηριότητα, δράση και φαινόμενο.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Εσωτερική Πραγματικότητα προσεγγίζεται μόνο Βιωματικά. Αυτό σημαίνει ότι ζεις, ότι έχεις Άμεση Επαφή με την Ουσία κι οποιαδήποτε γνώση παράγεται (αναδύεται) από αυτή την άμεση επαφή κι όχι από κάποια διαδικασία αντίληψης, κι είναι άμεση, αυθόρμητη, πηγαία κι αυτοαναβλύζουσα. Αυτό σημαίνει επίσης ότι αυτή η γνώση υφίσταται μόνον στο παρόν, τώρα, όταν εκδηλώνεται, δεν έχει σχέση με τον χρόνο, με την μνήμη, με την αποθηκευμένη ή μεταδιδόμενη πληροφορία, με άλλα λόγια είναι «ζωντανή». Μετά, αυτή η γνώση με τον αυθόρμητο και πηγαίο τρόπο που εκδηλώνεται φανερώνει Αυτό που Υπάρχει, την Αληθινή Ουσία στην Αμεσότητά της, άμεσα, πραγματικά κι όχι μέσω κάποιας αντίληψης που καθιστά «αντικείμενο» αυτό που γνωρίζεται. Με άλλα λόγια είναι Πραγματική Αυτογνωσία κι όχι έμμεση γνώση ή γνώση εξωτερική των ιδιοτήτων ή των δραστηριοτήτων ή των φαινομένων, αυτού που γνωρίζεται, είτε πρόκειται για τον Εαυτό, είτε οποιουδήποτε αντικειμένου. Έτσι η Ουσία Γνωρίζεται μόνο Βιωματικά, άμεσα, και ποτέ μέσω δραστηριότητας ή αντίληψης, Γνωρίζεται στην Απόλυτη Σιγή (κάθε δραστηριότητας).

Αυτοί που προσπαθούν να περιγράψουν την Εσωτερική Πραγματικότητα, από την μια είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουν κάποιους όρους περιγραφικούς κι από την άλλη έχουν την ευθύνη να διακρίνουν τι είναι Ουσία, τι είναι η Δραστηριότητα και σε τι διαφέρει από την Δράση, τι είναι Φαινόμενο ή Περιεχόμενο της Επίγνωσης, και να διευκρινίσουν τι σχέση έχουν όλα αυτά και πως λειτουργεί τελικά η πραγματικότητα (κι ο άνθρωπος) και τι είναι η ύπαρξη και πως σχετίζεται με την ζωή σαν βιωματική εμπειρία. Καθόλου εύκολο έργο, καθώς υπάρχουν εσφαλμένες αντιλήψεις, λανθασμένες πεποιθήσεις και στρεβλές συμπεριφορές.

Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό, σε όποιον θέλει να κατανοήσει την Πραγματικότητα, την πραγματικότητα που αντιλαμβάνεται, και το αληθινό νόημα των πραγμάτων, και να μην χάνεται στην ορολογία και τις περιγραφές, είναι ότι όλοι οι όροι που χρησιμοποιούνται στην θεολογική και φιλοσοφική γλώσσα αναφέρονται σε τρεις βασικές κατηγορίες, της Ύπαρξης, της Αντίληψης, της Ζωής, αναφέρονται είτε στην Ουσία, είτε στην Δραστηριότητα και την Δράση, είτε στο παραγόμενο αποτέλεσμα, στο «Περιεχόμενο» της δραστηριότητας. Έτσι, γίνεται κατανοητό γιατί η Υπέρτατη Πραγματικότητα, το Υπέρτατο Ον, ο Θεός, κλπ. (όροι της Παραδοσιακής Θεολογικής Σκέψης) περιγράφεται με Φιλοσοφικούς Όρους σαν Ουσία-Δραστηριότητα-Επίγνωση (ή «Περιεχόμενο»). Στην Βεδαντική Παράδοση αναφέρεται σαν Στα-Τσιτ-Ανάντ, ενώ στην Χριστιανική Θεολογική Σκέψη αναφέρεται σαν Πατέρας-Λόγος-Πνεύμα (Θεότητα-Θεός-Πνεύμα, στην Μυστική Παράδοση του Μάιστερ Εκκαρτ), και στην Θεοσοφική Διδασκαλία σαν Τρεις Λόγοι, κλπ.

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Σύμφωνα με αυτήν την Βασική Αντίληψη (την Διευκρίνιση και την «διάκριση» Ουσίας της Συνείδησης, Δραστηριότητας και Δράσης της Συνείδησης και Επίγνωσης) Περιγράφεται (στην Εσωτερική Παράδοση) η Δημιουργία, ο Κόσμος, στα διάφορα Πεδία και Επίπεδά του. Υπάρχει Πάντα Μία Ουσία που Δραστηριοποιείται (και Δρα) και Παράγει κάποιο Περιεχόμενο (Επίγνωσης). Μάλιστα Υπάρχει Μόνο Μία Ουσία που απλά Δραστηριοποιείται σε διάφορα Πεδία Εκδήλωσης. Έτσι, Ό,τι εμφανίζεται σαν Διαφορετική ή Περιορισμένη Συνείδηση, δεν είναι Ουσία ή Διαφοροποιημένη Ουσία, αλλά μόνο Δραστηριότητες της (Ουσιαστικής) Συνείδησης και Φαινόμενα. Με άλλα λόγια η Δημιουργία, ο Κόσμος, οι Κόσμοι, δεν υπάρχουν σαν Ουσία (σαν Υπόσταση) υπάρχουν μόνο σε Λειτουργικό Επίπεδο, σαν Λειτουργίες και Φαινόμενα. Αυτό έχει τεράστια σημασία για την (θεολογική και φιλοσοφική) κατανόηση της Πραγματικότητας, αφού σε όποιο Πεδίο ή Επίπεδο Ύπαρξης κι αν αναφερόμαστε συνειδητοποιούμε κι αποδεχόμαστε ότι υπάρχει πάντα ένα Ουσιαστικό Πραγματικό Υπόβαθρο (ή Υπόβαθρο Ουσίας) στο Βάθος, που Υποστηρίζει Εξωτερικές Δραστηριότητες, Δράσεις, Μορφές κι Εμπειρίες (βιώματα ζωής). Αυτό το Βάθος Οφείλουμε να Βιώσουμε όπου κι αν βρισκόμαστε ή νομίζουμε ότι βρισκόμαστε. Αυτό σημαίνει επίσης ότι ποτέ δεν αποχωριστήκαμε από την Μία Ουσία κι όλες οι Διαφοροποιημένες Συνειδησιιακές Καταστάσεις είναι μονάχα Φαινόμενα κι όχι κάτι (ουσιαστικό και) πραγματικό.

Όταν μιλάμε για Συνείδηση λοιπόν στον θεολογικό ή φιλοσοφικό λόγο (ο Όρος Συνείδηση υποδηλώνει τον Αρχαίο Όρο της Ψυχής ή της Πνευματικής Ουσίας) συχνά μπερδευόμαστε γιατί δεν αποσαφηνίζουμε που αναφερόμαστε, αν αναφερόμαστε στην Ουσία, στην Δραστηριότητα, ή στην Επίγνωση. Συχνά επικρατεί η λάθος αντίληψη να ουσιαστικοποιούμε δραστηριότητες κι εκεί που υπάρχει μόνο μια «διαδικασία» εμείς βλέπουμε υποστάσεις. Έτσι όμως εκτροχιαζόμαστε από τον ορθό λόγο και τον αληθινό φιλοσοφικό στοχασμό.. Στην πραγματικότητα η Συνείδηση είναι Μία σαν Ουσία, η Μία Συνείδηση. Όταν μιλάμε για Κοσμική Συνείδηση, Παγκόσμια Συνείδηση, Ατομική Συνείδηση, την Συνείδηση που Σκέπτεται, Αισθάνεται και Βιώνει την υλική ύπαρξη, δεν μιλάμε για Ουσίες ή Διαφοροποιήσεις της Ουσίας αλλά μόνο για Δραστηριότητες, Δράσεις κι Εμπειρίες της Μοναδικής Ουσίας (Συνείδησης). Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η Συνείδηση σαν Ουσία Είναι Μία αλλά ότι οι Δραστηριότητες είναι Πολλές κι ότι σε αυτές τις Δραστηριότητες Οφείλεται η Αντίληψη της Ενότητας, η Μετάβαση από την Ενότητα στην Πολλαπλότητα κι ο Περιορισμός του Παγκόσμιου σε Ατομικότητες, κι ακόμα η Αντίληψη της Ατομικότητας κι η προσωπική εμπειρία κι η ιδιαίτερη ζωή των πλασμάτων.

Αν μπορούμε να διακρίνουμε την Ουσία από την Δραστηριότητα και το Φαινόμενο στην πραγματικότητα έχουμε αποκωδικοποιήσει το Μυστήριο της Ύπαρξης, Κατανοούμε την ζωή και Βλέπουμε τον Δρόμο που Οδηγεί στην Πραγματικότητα (στην Βίωση της Αληθινής Ζωής). Κατανοούμε ότι η Ουσία Είναι Πάντα το Υπόβαθρο της Ύπαρξης που Υποστηρίζει την Δραστηριότητα η Οποία είναι πάντα κάτι δευτερεύον, εξωτερικό που φανερώνει την εξωτερική πραγματικότητα αλλά είναι αδύνατον να συλλάβει την Ουσία που είναι Έσω. Το δεύτερο πολύ σημαντικό που κατανοούμε είναι ότι η Ουσία μπορεί να Βιωθεί μόνο Άμεσα, σαν Εσωτερική Άμεση Βίωση της Ύπαρξης, όταν εγκαταλείπεται κάθε δραστηριότητα κι εξωτερική αντίληψη. Η Αντίληψη μας απομακρύνει από την Ουσία (τον Εαυτό) και μας κατευθύνει είτε προς κάποια Εικόνα του Εαυτού (που καθίσταται έτσι μικρότερο της Αντίληψης και κάτι «αντικειμενικό») είτε προς κάποιο άλλο αντικείμενο μέσα στην Δημιουργία. Έτσι το Υπέρτατο Βίωμα ή η Υπέρτατη Αντίληψη, ή η Υπέρτατη Πραγμάτωση είναι πέρα από κάθε διαδικαστική αντίληψη, πέρα από κάθε διαδικασία, στην Είσοδο στην Απόλυτη Σιγή, στην Καρδιά της Ζωής, στην Θεϊκή Ουσία μας.

Τελικά, η Συνείδηση σαν Ουσία δεν Παραμένει μέσα στην Σιωπηλή Ακινησία της Άμεσης κι Εσωτερικής Αντίληψής Της (στην Αιώνια Υπερβατικότητα και την Αδιατάρακτη Μακαριότητά Της). Η Συνείδηση Δραστηριοποιείται κι έτσι Γεννιούνται τα Διάφορα Πεδία (Λειτουργίας) της Συνείδησης, οι Διάφορες Αντιλήψεις της Ύπαρξης, οι Εξωτερικοί Κόσμοι της Μορφής, κλπ. Όλα αυτά που Εμφανίζονται δεν είναι Ουσία, Ουσίες, αλλά μονάχα Δραστηριότητες της Συνείδησης. Κι έτσι φτάνουμε στο πολύ σημαντικό συμπέρασμα. Τι είναι ο Ενσαρκωμένος Άνθρωπος; Ο Ενσαρκωμένος Άνθρωπος, αυτό που είμαστε, που είναι ο καθένας, στην πραγματικότητα είναι η Μία Μοναδική Συνείδηση που Λειτουργεί σαν παρούσα ατομική περιορισμένη συνείδηση. Λανθασμένα (κι επειδή δεν νοιώθουμε το Πραγματικό Βάθος, την Ουσία της Ύπαρξης) εκλαμβάνουμε λανθασμένα τον εαυτό σαν την περιορισμένη συνείδηση. Αφού όμως έτσι κι αλλιώς η Πραγματική Ουσία Υπάρχει στο Βάθος της Ύπαρξης (σαν Υπόβαθρο της αντίληψης που έχουμε για την ύπαρξη) κι εφόσον η αντίληψη μιας περιορισμένης ατομικής ύπαρξης είναι απλά μια λειτουργία (κάτι που κάνουμε) είναι αρκετό να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην πραγματικότητα, να λειτουργήσουμε διαφορετικά και να πάμε πέρα, πάνω, από τις αυταπάτες στην Ορθή Αντίληψη της Ύπαρξης και στην Αληθινή Ζωή. Είναι αυτό που ονομάζουμε Αφύπνιση, Φώτιση, Απελευθέρωση, Λύτρωση, κλπ. Αυτό δεν οδηγεί απλά σε μια Ανώτερη Αντίληψη της Ύπαρξης, της Ζωής, Οδηγεί στην Καρδιά της Ύπαρξης, στην Ουσία, στον Εαυτό και στην Αληθινή Εσωτερική Ζωή του Εαυτού, στην Υπέρτατη Αφύπνιση, στην Πραγματική Αυτογνωσία, στο Απόλυτο. Με λίγα λόγια, Πάντα, το Υπόβαθρο είναι Ένα, η Μία Μοναδική Ουσία, ενώ ο ατομικός περιορισμός, η ατομική αντίληψη δεν είναι παρά μια δραστηριότητα, μια διαδικασία αντίληψης (και μια βιωματική εμπειρία) που αρκεί να αλλάξει για να αλλάξει η Εμπειρία της Ζωής, η «Αίσθηση» της Ζωής.

Τι είναι λοιπόν ο Άνθρωπος; Είναι η Μία Ουσία που απλά περιορίζει την Λειτουργία της και «νομίζει» ότι είναι μια ατομική οντότητα. «Εκλαμβάνει» την απλή δραστηριότητα (του περιορισμού) σαν ουσιαστική ύπαρξη, σαν ουσία αυτόνομη. Αυτό δεν είναι απλά μια λανθασμένη αντίληψη ή μια εσφαλμένη ερμηνεία (αν και είναι και αυτό). Απλά δεν νοιώθουμε και δεν κατανοούμε το Αληθινό Βάθος της Ύπαρξής μας και το υποκαθιστούμε με μια λανθασμένη αντίληψη, εντύπωση, «ιδέα». Και μέσα από αυτό το φανταστικό κέντρο ύπαρξης (το εγώ) θεμελιώνουμε την ζωή μας στον κόσμο, δομούμε την αντίληψη του κόσμου και προσανατολίζουμε την εξωτερική ζωή μας και την συμπεριφορά μας. Απλά ενδυόμαστε, σαν ηθοποιοί, τον ρόλο της ατομικής ύπαρξης, ενσαρκώνουμε κάποιο ιδιαίτερο χαρακτήρα και υποδυόμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε, κάποιο χαρακτήρα στο θέατρο της ζωής. Το Θέατρο της Ζωής είναι μονάχα Θέατρο, δεν είναι ούτε Τραγωδία, ούτε Κωμωδία, ούτε Σατυρικό Δράμα, όλα αυτά συμπεραίνονται μονάχα από την «υπόθεση» του έργου, που έτσι κι αλλιώς είναι ψεύτικο. Γιατί όλα αυτά; Επειδή δεν θέλουμε να δούμε. Αλλά δεν είναι δύσκολο να δούμε και να κατανοήσουμε. Το δύσκολο είναι να θέλουμε.

(συνέχεια)

ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ «ΣΩΜΑΤΩΝ»

ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ «ΚΕΝΤΡΩΝ»

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ

ΘΑΝΑΤΟΣ

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, January 19, 2020

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΟΥΣΙΑ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΠΙΓΝΩΣΗ, 1

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright