Esoterism Academy: Διαλογισμός... Βήμα Τέταρτο

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, September 24, 2017

Διαλογισμός... Βήμα Τέταρτο

Διαλογισμός είναι (η Έμφυτη ή Εγγενής σε κάθε ύπαρξη) ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ (χωρίς διαδικασία), Ανοιχτή, Χωρίς κέντρο ή περιφέρεια, και χωρίς περιεχόμενο ή αντικείμενο, - πέρα από την εμπειρική ύπαρξη, πέρα από τη σκέψη... Ο Διαλογισμός δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της διαδικασίας της σκέψης, δεν μπορεί να συλληφθεί μέσω της διαδικασίας της σκέψης και δεν μπορεί να περιγραφεί με έννοιες-λέξεις… μόνο αρνητικά περιγράφεται στο επίπεδο της σκέψης.

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Είναι η Ίδια η Πραγματικότητα, Όλος ο Χώρος Εμπειρίας, Εδώ, Τώρα: Αιώνια, Ελεύθερη, Συμπεριλαμβάνει τα Πάντα Μέσα της. Ο περιορισμός της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ, η εξέλιξη, η πτώση κι η λύτρωση είναι μόνο αντιληπτικά γεγονότα: όχι πραγματικά, αλλά φαινομενικά. Αυτό που περιορίζει την ΑΝΤΙΛΗΨΗ είναι όχι η Ίδια η Φύση της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ αλλά οι υποκειμενικές περιοριστικές λειτουργίες της ύπαρξης, (που δημιουργούν φαινομενικά διαφορετικά πεδία εμπειρίας), η απορρόφηση στην διαδικασία (που γίνεται αντιληπτή σαν γέννηση σε διαφορετικά πεδία εμπειρίας), η «λησμονιά» στο περιορισμένο ιδιαίτερο περιεχόμενο της εμπειρίας (που εκλαμβάνεται σαν η μοναδική πραγματικότητα).

Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Διατηρεί Πάντα τη Αντικειμενική Φύση της κι Εν Δυνάμει Εμπεριέχει Όλες τις Δυνατότητες. Η Απελευθέρωση από τις υποκειμενικές περιοριστικές λειτουργίες της ύπαρξης Διευρύνει την ΑΝΤΙΛΗΨΗ Αποκαλύπτοντας την Αληθινή Αντικειμενική Φύση της. Η Ανάδυση της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ στην Αληθινή Φύση της, πέρα από όλα τα όρια, πέρα από όλες τις υποκειμενικές περιοριστικές λειτουργίες είναι η Πραγματική Απελευθέρωση, η Ίδια η Πραγματικότητα, κι είναι μόνο αντιληπτικό γεγονός, όχι πραγματικό αλλά φαινομενικό.

Η Απελευθέρωση της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ σημαίνει ταυτόχρονα την Διεύρυνση της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ πέρα από τα όρια. Η Διεύρυνση της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ σημαίνει να βλέπουμε από μια Ευρύτερη Οπτική που συμπεριλαμβάνει την προηγούμενη περιορισμένη οπτική (και χώρο εμπειρίας). Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ Αντιλαμβάνεται Όλο το Χώρο Εμπειρίας (όλα τα πεδία, ύπαρξης, εμπειρίας), δεν εμποδίζεται από τίποτα, πουθενά. Αυτό που έχει σημασία είναι από πού βλέπουμε, όχι το τι βλέπουμε (το αντιληπτικό γεγονός καθορίζεται από την θέση όρασης, κι όχι το περιεχόμενο, που είναι εξαρτημένο)

Διαλογισμός είναι η Ίδια η ΑΝΤΙΛΗΨΗ όταν λειτουργεί απρόσκοπτα: Τότε Αποκαλύπτεται ότι η ΑΝΤΙΛΗΨΗ είναι η Πραγματικότητα. Διαλογισμός είναι η ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ στην οποία δεν μπαίνουν όρια, ούτε γίνονται παρεμβάσεις. Διαλογισμός είναι η Υπέρβαση των διαδικασιών της υποκειμενικής περιοριστικής λειτουργίας, η απρόσκοπτη Λειτουργία της ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ. Δεν είναι διαδικασία, δεν γίνεται, δεν πραγματοποιείται, δεν επιφέρει αποτελέσματα… Απλά με την Υπέρβαση των διαδικασιών η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Είναι η Ίδια η Πραγματικότητα, Αιώνια, Ανεμπόδιστη, Φυσικά Κενή, που τα Συμπεριλαμβάνει Όλα.

Η Συνείδηση Είναι Εξ’ Αρχής και για Πάντα Ελεύθερη, Αιώνια κι Υπερβατική. Αυτό που μας εμποδίζει να το Βιώσουμε είναι όλη αυτή η επιφανειακή ταραχή, του εγώ, της σκέψης, της αίσθησης, των εξωτερικών καταστάσεων. Απορροφημένοι σε όλη αυτή την εξωτερική κίνηση, ταυτισμένοι με όλη αυτή τη δραστηριότητα δεν Αντιλαμβανόμαστε το Βάθος της Ύπαρξής μας, αλλά μονάχα την εξωτερική δράση της.

Εμμένοντας στο εξωτερικό, στη σκέψη, στη μνήμη, στις γνώσεις, στο πολιτισμό, στη ζωή, σε ό,τι έχουμε συσσωρεύσει (σαν άνθρωποι) χιλιετηρίδες τώρα, προσπαθούμε να οργανώσουμε το χάος της ζωής… Αλλά το χάος δεν οργανώνεται, γιατί απλά είναι χαώδης ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε, όχι η ζωή.

Πρέπει να επανέλθουμε στον Εαυτό μας, γιατί από Εδώ ξεκινούν όλα: Να μάθουμε εξ’ αρχής να βλέπουμε σωστά: Μόνο τότε μπορούμε να κατανοήσουμε και μόνο τότε θα επιφέρουμε τάξη στον εαυτό μας και στη ζωή. Κι αυτή η Αληθινή Κατανόηση είναι ο μόνος ενοποιός παράγοντας που μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους για να φέρουν τάξη στη ζωή, αρετή στη δράση και να οργανώσουν μια καλύτερη κοινωνία.

Η Ίδια η Φύση της Αντίληψης είναι Απλή Αντίληψη, Προσοχή, Απλή Προσοχή Χωρίς Παρεμβάσεις και Χωρίς Παρεκτροπές. Πρέπει ν’ αφήσουμε τη Αντίληψη να Λειτουργεί Αυθόρμητα και να Αυτορυθμίζεται σύμφωνα με τη Φύση της που είναι Καθαρή Ήρεμη Ενατένιση κι Αντιλαμβάνεται «αυτό που είναι». Αν αναδυθεί σκέψη, απλά παρατηρούμε χωρίς να την ακολουθούμε. Αν αναδυθούν αισθήσεις απλά τις αφήνουμε να λειτουργούν χωρίς να σκλαβωνόμαστε σ’ αυτές. Όταν η Προσοχή Καρποφορήσει Κατανοούμε ότι σαν Συνείδηση είμαστε Κάτι ξεχωριστό από αυτό που συμβαίνει. Είμαστε Αυτό που Βλέπει αυτό που συμβαίνει, δεν είμαστε αυτό που συμβαίνει…

Η Αντίληψη Παραμένοντας Σταθερή, πέρα από τη φαινομενική αλλαγή του περιεχομένου της, πέρα από τα φαινόμενα, Βιώνει τη Πραγματικότητα, ζει τη Κατάσταση της Ενότητας, όπου δεν υπάρχουν διακρίσεις (φώτιση-μη φώτιση, πραγματικότητα-κόσμος, λύτρωση-πτώση… όλα αυτά είναι φαινόμενα)…

Σε Αυτή τη Κατάσταση της Ήρεμης Ενατένισης η Αντίληψη Βρίσκεται, Βιώνει και Αντιλαμβάνεται την Πραγματική Αιώνια κι Υπερβατική Φύση της.

Η Αντίληψη Είναι στην πραγματικότητα Δυνατότητα Αντίληψης κι όχι κάποιο «περιεχόμενο»: Είναι Άδειος Χώρος Επίγνωσης που μπορεί να συλλάβει οτιδήποτε εισέρχεται στη περιοχή του… Από την Φύση της η Αντίληψη (απλά, σαν Δύναμη Αντίληψης μόνο) Είναι Ελεύθερη, δεν ταυτίζεται με κανένα περιεχόμενο…. Ο ταυτισμός με το περιεχόμενο είναι μια εσφαλμένη προοπτική αντίληψης, στην οποία παρασυρόμαστε λόγω άγνοιας ή λόγω επιλογών… είναι μια δυνατότητα, όχι η απόλυτη πραγματικότητα…

Για να Βιώσουμε τη Καθαρή Αντίληψη, την Αγνή Κατάσταση της Αντίληψης, την Φυσική Αντίληψη, δεν χρειάζεται να έχουμε κάτι σαν περιεχόμενο της αντίληψης, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε, να νοιώσουμε, να αισθανθούμε κάτι: Έχουμε Όλοι Έμφυτη τη Δυνατότητα της Αντίληψης και μπορούμε να έχουμε Εμπειρία της Καθαρής Αντίληψης απλά αδειάζοντας όλο το περιεχόμενο που μας φορτώνει η σκέψη, η διάθεση, οι αισθήσεις… (εννοούμε να εξαλείψουμε την εξάρτησή μας από αυτό, όχι να εξαλείψουμε το ίδιο το φυσικό φαινόμενο της σκέψης, της διάθεσης, της αίσθησης)…

Μιλάμε συγκεκριμένα για την Αποδέσμευση από το περιεχόμενο της Αντίληψης, για μια συνειδητοποίηση, για μια αλλαγή στο τρόπο που βλέπουμε, για μια δική μας εσωτερική μετατόπιση, που δεν έχει να κάνει με το φυσικό γεγονός αυτό καθ’ εαυτό. Η Αντίληψη μπορεί να Είναι Ήρεμη, Ελεύθερη, ανεξάρτητα αν υπάρχει περιεχόμενο ή όχι… απλά δεν δεσμεύεται στο περιεχόμενό της… Κι αυτό γιατί απλά η Ίδια η Αντίληψη Είναι Επαρκής για τον Εαυτό της, Βιώνει την Παρουσία, είτε υπάρχει περιεχόμενο, είτε όχι. Η Κατάσταση της Ελευθερίας είναι μη-εξάρτηση, όχι απουσία επίγνωσης, υπαρξιακό σκοτάδι, ή οτιδήποτε άλλο φαντάζονται οι άνθρωποι.

Η Αντίληψη Είναι Ελεύθερη και Έξω από το φαινόμενο (στην Αληθινή Φύση της, στην Πραγματική Κατάστασή της, στον Ύστατο Χαρακτήρα της). Η «σύνδεση» της Αντίληψης με περιοριστικές λειτουργίες, σε διάφορα πεδία, (σκέψη, ψυχική κατάσταση, αισθήσεις) περιορίζει την Αντίληψη μέσα στις συγκεκριμένες λειτουργίες και συχνά την ταυτίζει με την εμπειρία που αποκομίζει από αυτές τις λειτουργίες. Άθελα ταυτιζόμαστε με το περιεχόμενο, γινόμαστε ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι νοιώθουμε, ό,τι αισθανόμαστε…

Η εμπειρία που έχει η περιορισμένη αντίληψη από την ύπαρξη δεν είναι Ολόκληρη η Πραγματικότητα, Όλη η Αλήθεια. Είναι αληθινή στο γεγονός ότι, αυτή η εμπειρία, είναι παρούσα στην επίγνωσή μας, αλλά είναι μόνο ένα μέρος της Φύσης μας, της Ύπαρξής μας, της ζωής μας…

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, September 24, 2017

Διαλογισμός... Βήμα Τέταρτο

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright