CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence
Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

 

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

 

The Eternal Undifferentiated Base

 

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

 

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

 

The Manifestation of Differentiation

 

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

 

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

 

The Return to Pure Presence

 

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

 

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

 

The Paradox of Sound and Silence

 

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

 

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

 

Living in the Undifferentiated Awareness

 

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

 

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

 

The Invitation to Silence

 

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

 

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

 

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

 

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

 

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

 

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

 

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

 

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

 

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

 

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

 

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

 

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

 

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

 

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

 

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

 

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

 

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

 

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

 

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

 

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

 

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

 

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

 

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

 

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 7 December, 2025

Friday, November 27, 2015

ΣΑΜΚΥΑ ΓΙΟΓΚΑ




Πουρουσά

Πουρουσά Είναι Αιώνια Πραγματικότητα, χωρίς ιδιότητες. Καθαρή Συνείδηση, Αυτόνομη, Ελεύθερη και ταυτόχρονα Απεριόριστη Αντίληψη που συλλαμβάνει οτιδήποτε «αντικειμενικό», χωρίς να δεσμεύεται πραγματικά. Το Πουρουσά χαρακτηρίζεται στις γραφές σαν Νιργκουνατβατ (χωρί ιδιότητες), νιρσιντάρμα (χωρίς «νοημοσύνη»), Ασάνγκ (χωρίς δεσμά, ελεύθερο), ντραστ («θεατής», απόλυτη συνείδηση, κατ’ εξοχήν όραση).
Πρακρίτι είναι η Ενέργεια που βρίσκεται στην βάση όλων των φαινομένων, που μετασχηματίζεται σε νοημοσύνη, ενέργεια, ύλη.
Το Πουρουσά, χωρίς ιδιότητες, απεριόριστη αντίληψη, συνδέεται με την Πρακρίτι, αντιλαμβάνεται την Πρακρίτι και τους μετασχηματισμούς της. Ταυτόχρονα η Πρακρίτι υπό την επίδραση του Πουρουσά μετασχηματίζεται παράγοντας τον κόσμο των φαινομένων. Αυτή η σχέση, η αντιστοιχία ονομάζεται γιογκγιάτα

Πρακρίτι

Πριν την δημιουργία, το Πουρουσά και η Πρακρίτι είναι ανεξάρτητα. Η Πρακρίτι βρίσκεται σε ακινησία καθώς οι δυνάμεις που την διέπουν (γκούνας) βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία. Αποτελεί μια Ενέργεια χωρίς ιδιότητες, «άμορφη». Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αβυάκτα. Στην αρχή της δημιουργίας (στο ξεκίνημά της) το Πουρουσά που «συνδέεται» με την Πρακρίτι αντιλαμβάνεται την Πρακρίτι σ’ αυτή την κατάσταση ισορροπίας, σαν ενέργεια χωρίς ιδιότητες ενώ η Πρακρίτι «αντανακλά» ακριβώς το Πουρουσά. Έτσι η Ενέργεια υφίσταται τον πρώτο μετασχηματισμό της, γίνεται Μαχάτ, καθαρή νοημοσύνη. Αυτή η «κίνηση» ονομάζεται βυάκτα. Από αυτόν τον μετασχηματισμό θα προκύψουν προοδευτικά όλες οι καταστάσεις της ενέργειας, οι μορφές του γίγνεσθαι, η δημιουργία.
Ήδη, από την στιγμή που η Πρακρίτι πέρασε από την αρχική κατάσταση της τέλειας ισορροπίας (την κατάσταση όπου ήταν χωρίς ιδιότητες) στην κατάσταση της νοημοσύνης, οι δυνάμεις μέσα στην Πρακρίτι διαταράχτηκαν και η Ενέργεια αρχίζει να μετασχηματίζεται. Μπήκε σε μια ροή εξέλιξης, ενεργοποίησης των δυναμικών που ενυπήρχαν ήδη στην Πρακρίτι, σε μία φάση στην οποία ωθείται πλέον να αναπτύξει όλα αυτά που υπάρχουν εν δυνάμει. Αυτή η εξέλιξη της Πρακρίτι ονομάζεται παρινάμα.
Σε αυτή την φάση της εξέλιξης λοιπόν δεν υπάρχει πιά ισορροπία δυνάμεων μέσα στην Πρακρίτι. Εμφανίζονται κάποιες ροπές, δυναμισμοί, δυνάμεις, που ωθούν σε κίνηση, σε μετασχηματισμό. Ο μετασχηματισμός της Πρακρίτι γίνεται σύμφωνα με αυτές τις ροπές, δυνάμεις. Οι αρχές αυτής της εξέλιξης ονομάζονται γκούνας και είναι:
α) σάττβα, η αρχή της ισορροπίας που εκδηλώνεται (σε όποιο κοσμικό πεδίο ή επίπεδο κι αν αναφερόμαστε) σαν αγνότητα, ηρεμία (αγνή νοημοσύνη, αγνή αίσθηση, βούληση, αγνή δράση της ύλης).
β) ράτζας, η αρχή της δράσης (διατάραξη της ισορροπίας) που εκδηλώνεται σαν δυναμικότητα, δραστηριότητα (δραστηριότητα της νοημοσύνης, δραστηριότητα της αίσθησης, δραστηριότητα της ύλης).
γ) τάμας, η αρχή της στατικής αδράνειας (της αντίστασης στην δράση) που εκδηλώνεται σαν επιβράδυνση και διάλυση (νοητική ασάφεια, αισθησιακή σύγχυση).
Τα τρία γκούνας εμφανίζονται σαν ένα «φάσμα δραστηριότητας» στο οποίο διακρίνουμε τρεις επιμέρους περιοχές. Η μετάβαση από την μία περιοχή του φάσματος δραστηριότητας σε μία άλλη περιοχή γίνεται βαθμιαία και ομαλά. Όταν το σάττβα αυξάνεται υπέρ το δέον (προς τα πάνω) περνάμε σε μία «ανώτερη ποιοτικά» κατάσταση. Όταν το τάμας αυξάνεται υπέρ το δέον (προς τα κάτω) περνάμε σε μία «κατώτερη ποιοτικά» κατάσταση.Η κατάσταση, που είναι ένα πεδίο δραστηριότητας, ένας χώρος εκδήλωσης, ύπαρξης ονομάζεται Βικάρα.
Έτσι όταν μέσα στο Μαχάτ (βικάρα) που είναι ένα ομοιογενές πεδίο, κυριαρχεί το σάττβα το Μαχάτ «αντανακλά» το Πουρουσά σαν μία απροσδιόριστη κατάσταση χωρίς ιδιότητες. Όταν κυριαρχεί το ράτζας δημιουργείται η αντίληψη μίας παγκόσμιας συνείδησης. Όταν κυριαρχεί το τάμας τότε επικρατεί η αντίληψη μίας ευρύτερης συνείδησης που απλώνεται σε όλο τον χώρο.
Όταν μέσα στο Μαχάτ αυξάνεται το τάμας υπέρ το δέον (προς τα κάτω) περνάμε σε μία κατώτερη ποιοτικά κατάσταση που είναι η σφαίρα της ατομικοποίησης του Μαχάτ, του Ανταχκαράνα (βικάρα), που είναι ένα πεδίο πολλαπλότητας. Ανάλογα με το ποια δύναμη (σάττβα, ράτζας, τάμας) επικρατεί εκδηλώνονται οι λειτουργίες του Μπούντι, του Αχαμκάρα, του Μάνας (οι μετασχηματισμοί της νοημοσύνης ονομάζονται βρίττις κι ανάλογα με το ποια δύναμη από τα σάττβα, ράτζας, τάμας, κυριαρχεί είναι αντίστοιχα πρακχύα πραβρίττι, στίττι).
Όταν μέσα στο Ανταχκαράνα βικάρα αυξάνεται το τάμας υπέρ το δέον (προς τα κάτω) περνάμε στην σφαίρα του Πράνα (της αιθέριας ενέργειας). Ανάλογα με το ποία δύναμη (σάττβα, ράτζας, τάμας) επικρατεί εκδηλώνονται οι λειτουργίες των τζνάνα ιντρίγιας, κάρμα ιντρίγιας και τανμάτρας.
Όταν μέσα στο Πράνα βικάρα αυξάνεται το τάμας υπέρ το δέον (προς τα κάτω) περνάμε στην σφαίρα του Ακάσα, του υλικού σύμπαντος. Ανάλογα με το ποια δύναμη (σάττβα, ράτζας, τάμας) επικρατεί εκδηλώνονται τα στοιχεία Ακάσα (αιθέρας, διάστημα, χώρος), μαχαμπούτας (αέρας, φωτιά, νερό, γη) και τα διάφορα υλικά σώματα.
Έτσι η Πρακρίτι μετασχηματίζεται σύμφωνα με τις ροπές της και παράγονται όλες οι καταστάσεις, οι μορφές του γίγνεσθαι. Δημιουργούνται έτσι διάφορα πεδία εκδήλωσης που ονομάζονται βικάρα. Ολόκληρη η δημιουργία είναι προϊόν μίας αρχικής ενέργειας που παράγει προοδευτικά νόηση, δύναμη, ύλη. Στα ανώτερα πεδία δραστηριότητας δεν υπάρχει διάκριση υποκειμένου, αντικειμένου. Στα κατώτερα πεδία δραστηριότητας όμως υπάρχει διάκριση υποκειμένου αντικειμένου. Αφού όμως στην πραγματικότητα όλα προέρχονται από μία ενέργεια κι είναι της ίδιας υφής, δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός ότι στην κοσμολογία του Σαμκύα Γιόγκα αναφέρονται υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία χωρίς να διακρίνονται (το αντικειμενικό δεν έχει την έννοια του ανεξάρτητου).
Η Εξέλιξη της Πρακρίτι (παρινάμα) ακολουθεί συγκεκριμένους νόμους που οδηγούν μέσα από μια καθορισμένη πορεία προς ένα συγκεκριμένο τέρμα. Η δημιουργία είναι φαινόμενο κυκλικό και καταλήγει μετά την παρέλευση τεράστιου χρονικού διαστήματος βέβαια ξανά στην αποκατάσταση της ισορροπίας των δυνάμεων μέσα στην Πρακρίτι και στην διάλυση όλων των μετασχηματισμών της Πρακρίτι, όλων των μορφών του γίγνεσθαι. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή σαν Μαχαπραλάγια.

Αστάνγκα Γιόγκα

Το Πουρουσά Είναι Αδιαφοροποίητη Πραγματικότητα, χωρίς ιδιότητες. Όσο το Πουρουσά συγκεντρώνεται στην Πρακρίτι και δίνει όλη την προσοχή Του στους μετασχηματισμούς, απορροφιέται στην ατομική ύπαρξη, στις λειτουργίες της (Μπούντι, Αχαμκάρα, Μάνας), στις ενέργειές της (Πράνα), στις καταστάσεις της (Ακάσα, υλικό σώμα), στα διάφορα κοσμικά πεδία. Η Πραγματική Κατάσταση του Πουρουσά είναι η Αδιαφοροποίητη κατάσταση της Καιβαλγία (Ανεξαρτησία, Μόνωση) κι όχι η σύνδεσή της με την Πρακρίτι, η απορρόφησή Του στους μετασχηματισμούς της. Για να φτάσει το Πουρουσά στην Πραγματική Του Κατάσταση, σε όποιο κοσμικό πεδίο κι αν βρίσκεται στην παρούσα φάση, πρέπει να πάψει να απορροφιέται στους μετασχηματισμούς της Πρακρίτι.
Στο υλικό κοσμικό πεδίο η Πρακτική που οδηγεί στην Απελευθέρωση ονομάζεται Αστάνγκα Γιόγκα και περιλαμβάνει διάφορα στάδια. Τα στάδια αυτά είναι:
1) Καιβαλγία στο υλικό πεδίο, η Μόνωση, αποκοπή από την πρακρίτι στο υλικό πεδίο, από κάθε μετασχηματισμό.
2) Ασαμπράντζνατα Σαμάντι, Έλεγχος του Μαχάτ (τρεις ποικιλίες νοημοσύνης)
3) Τρεις Ποικιλίες του Σαμπράντζνατα Σαμάντι:
1) Ασμιτά Σαμάντι Έλεγχος του Μπούντι (Απάλειψη της εγωικής νοημοσύνης, των
μετασχηματισμών της συνειδητότητας).
2) Ανάντα Σαμάντι, Έλεγχος του Αχαμκάρα (Εξουδετέρωση των νοητικών
διεργασιών, σκέψης, κλπ.
3) Τέσσερις ποικιλίες Σαμάντι, νιρβισάρα, σαβισάρα, νιρβιτάρκα, σαβιτάρκα),
Έλεγχος του Μάνας (Εξάλειψη των αντιληπτικών διαδικασιών μέσω της συγκέντρωσης σε ένα μοναδικό σημείο).
4) Έλεγχος της Αίσθησης, μέσω των Πρατγιαχάρα, και Πραναγιάμα
5) Έλεγχος του Σώματος μέσω των Ασάνα, Νιγιάμα (Συμορφώσεις) και Γιάμα (Απαρνήσεις), δηλαδή μέσω δράσεων που πρέπει να ακολουθηθούν και δράσεων που πρέπει να απορριφθούν.
Εννοείται ότι ανάλογα με την εξέλιξη της ατομικής ύπαρξης το Πουρουσά θα ξεκινήσει από την βαθμίδα που βρίσκεται την δεδομένη στιγμή. Όταν το Πουρουσά επιτύχει την Καιβαλγία (το μούκτι) είναι ένας τζίβαν μούκτι (ζωντανός απελευθερωμένος). Μπορεί να χρησιμοποιεί την Πρακρίτι, τους μετασχηματισμούς, χωρίς να δεσμεύεται πιά.





~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 17. The Silent Sovereignty: A Meditation on the Invisible Throne
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 17. Anger
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
Viveka Chudamani, by Adi Sankaracharya, 11-15 / 3.The Path Beyond Action: A Journey to the Luminous Self
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / California: 2. The Unbidden Grace: A Meditation on the Pathless Path
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
17. The Unveiling: A Journey to the Shores of Transcendence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~