By Unseen
Για τον Πυθαγόρα μπορεί κάποιος να βρει πληροφορίες σε εγκυκλοπαίδειες, στο δίκτυο, σε βιβλία (νεοπλατωνικών και νεότερων). Πέρα όμως από κάποια διαπιστωμένα ιστορικά βιογραφικά στοιχεία τα υπόλοιπα ανήκουν στον χώρο του μύθου. Άλλωστε, πάντα, γύρω από κάθε μεγάλη ιστορική μορφή δημιουργείται μια μυθολογία. Ποιος όμως ήταν ο Πυθαγόρας; Ή ακριβέστερα, τι Ήταν ο Πυθαγόρας;
Αναμφίβολα ο Πυθαγόρας υπήρξε ένας Μεγάλος Σοφός κι αυτό αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, από το «ιστορικό» έργο του. Δεν μιλάμε για την τεράστια επιρροή που είχε στους συγχρόνους του και στους κατοπινούς ανθρώπους. Μιλάμε κυρίως για τον τρόπο που Βίωσε, που Κατανόησε και Περιέγραψε (όσο μπορεί να περιγραφεί) την Πραγματικότητα. Το δεύτερο που πρέπει να έχουμε υπόψη μας, αν θέλουμε να «γνωρίσουμε» τον Πυθαγόρα (την Αντίληψη του Πυθαγόρα, την Θεώρηση της Πραγματικότητας που είχε) είναι ότι ο Πυθαγόρας είναι ο πιο αξιόλογος ίσως Συνεχιστής του Ορφέα, του Έργου του Ορφέα. Δεν είναι μόνο ότι Μυήθηκε στα Ορφικά μυστήρια, στην Ορφική Αντίληψη της Πραγματικότητας, ότι εκπαιδεύτηκε μέσα στους Ορφικούς Θιάσους, αλλά ότι όλο το Έργο του δεν είναι παρά μια «Ερμηνεία» του Ορφέα και μια Πρακτική Βίωση του Ορφικού Βίου. Ο Πυθαγόρας όμως ήταν το Ίδιο Μεγάλος με τον Ορφέα για αυτό κι έβαλε την δική του σφραγίδα στην Ορφική Αντίληψη για την Πραγματικότητα, για τον κόσμο, τόσο που, μετά τον Πυθαγόρα, δεν «μιλούσαν» πια μόνο για Ορφικούς αλλά για Ορφικούς και Πυθαγόρειους, που θα διαμορφώσουν όλη την κατοπινή Ελληνική Φιλοσοφία. Η Μεγαλοφυία του Πυθαγόρα συνίσταται στο γεγονός ότι μετέφερε την θρησκευτική-θεολογική-μυστηριακή αντίληψη-ζωή του Ορφέα σε μια Συμβολική Μαθηματική Γλώσσα κι ένα έμπρακτο θείο βίο.
Τι ήταν λοιπόν οι Αριθμοί του Πυθαγόρα; Έχουν πει κι έχουν γράψει πολλά. Τα πιο πολλά είναι φαντασίες των ανθρώπων. Το Κλειδί για να Κατανοήσουμε την Μαθηματική Σκέψη του Πυθαγόρα είναι να δούμε την άμεση σχέση της Ορφικής Αντίληψης (Κοσμοθεωρίας) με αυτά που «Εξηγούσε» Μαθηματικά ο Πυθαγόρας.
Τα Μαθηματικά, οι Αριθμοί, που Δίδασκε ο Πυθαγόρας, τουλάχιστον στους Κύκλους των Μυημένων του Ομακοείου, δεν έχουν παρά ελάχιστη σχέση με τα εξωτερικά μαθηματικά, που ήταν μια δευτερεύουσα ασχολία για τους πυθαγόρειους. Αυτά τα εξωτερικά μαθηματικά γνωρίζουμε σήμερα σαν άλγεβρα. Οι Αριθμοί του Πυθαγόρα έχουν μεταφυσικό οντολογικό χαρακτήρα και συνιστούν την ουσιαστική ταυτότητα των «πραγμάτων», τον οντολογικό πυρήνα τους. Τι είναι λοιπόν ο Αριθμός; Αριθμός είναι μια αφηρημένη νοητική σύλληψη μιας «σειράς» καταφάσεων και αρνήσεων με βασικά στοιχεία το «0» (κατάφαση) και το «1» (άρνηση). Με άλλα λόγια κάθε «ον» (είτε πρόκειται για «κατάσταση» είτε για «πράγμα») που εισέρχεται στην επίγνωση μπορεί να συλληφθεί με μια σειρά καταφάσεων-αρνήσεων. Δημιουργείται έτσι ένας «σειριακός αριθμός» που είναι μοναδικός για κάθε «ον» (κατάσταση ή πράγμα) κι αποτελεί την οντολογική ταυτότητά του. Αυτός ο αριθμός λοιπόν ονομάζεται «ειδητικός αριθμός» (από το «είδος») γιατί φανερώνει την ουσία, τον χαρακτήρα του όντος. Όλα τα όντα λοιπόν (όσα εισέρχονται στην Αντίληψη) είναι «ειδητικοί αριθμοί».
Αλλά κάθε «ον» δεν είναι απλά και μόνο Ουσία αλλά και ιδιαίτερη μορφή, όψη, εμφάνιση, «ιδέα» (ιδ-ιδείν – οράω – είδος), το «πως φαίνεται». Έτσι η Νόηση (η Καθαρή Αντίληψη, η Καθαρή Νόηση) μπορεί να συλλάβει όχι απλά τον αφηρημένο μαθηματικό οντολογικό χαρακτήρα ενός πράγματος (τον «σειριακό αριθμό» του) αλλά και την εξωτερική όψη του, την «ιδέα» του πράγματος. Συνεπώς «ειδητικός αριθμός» και «ιδέα» είναι το ίδιο, σαν εσωτερική κι εξωτερική όψη του πράγματος (τι είναι και πως φαίνεται).
Όλα αυτά θα τα εξηγήσει ακόμα καλύτερα ο Πλάτωνας στην Ακαδημαϊκή Διδασκαλία του. Είναι ακριβώς οι «ειδητικοί αριθμοί – ιδέες», που αποτελούν τον οντολογικό πυρήνα των πραγμάτων, που δημιουργούν τον αιώνιο κόσμο των ιδεών, ο οποίος εκδηλώνεται με δυναμική μορφή στο ψυχικό επίπεδο κι «υλοποιείται» με υλική μορφή στον κόσμο της ύλης.
Για το ενσωματωμένο ον (όπως ο άνθρωπος) η Άμεση Θεώρηση της Πραγματικότητας, η Ανύψωση στον Χώρο της Πραγματικότητας, στον Ανώτερο Κόσμο των «ειδητικών αριθμών – ιδεών» είναι κάτι πολύ δύσκολο. Αυτό που συλλαμβάνουν οι άνθρωποι με την σκέψη τους δεν είναι η ουσία των όντων (οι ειδητικοί αριθμοί – ιδέες), η αιώνια πραγματικότητα (των ιδεών) αλλά μια «εικόνα», μια έννοια, δηλαδή μία κατασκευή της σκέψης. Είναι φανερό λοιπόν ότι ο «ειδητικός αριθμός – ιδέα» δεν έχει καμία σχέση με την «έννοια», αν και πολλοί μέσα στην αμάθειά τους (ακόμα και μεγάλοι φιλόσοφοι) τα «ταυτίζουν» με επιπόλαιο τρόπο.
Βεβαίως, όπως Δίδασκε ο Πυθαγόρας, οι Αριθμοί έχουν Μία Πηγή, Μία Μοναδική Ουσία, Μία Τάξη, Μία Ιεραρχία και Μία Αρμονική Σχέση Μεταξύ τους. Όχι μόνο τα όντα έχουν έναν οντολογικό «αριθμό-ιδέα» αλλά και οι σχέσεις μεταξύ των όντων μπορούν να ερμηνευθούν με πραγματικές μαθηματικές σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να Ερμηνευθεί Ολόκληρο το Γίγνεσθαι μέσα από μαθηματικές συλλήψεις, ακόμα και ο εξωτερικός κόσμος. Τα μαθηματικά που γνωρίζουμε κι εφαρμόζουμε συνήθως στον εξωτερικό κόσμο δεν έχουν οντολογικό χαρακτήρα αλλά μόνο ποσοτικές ιδιότητες που βοηθούν στις «μετρήσεις» κι εκφράζουν τις ποσοτικές σχέσεις των εξωτερικών πραγμάτων. Πρόκειται βέβαια για κάτι τελείως διαφορετικό.
Σιγά-σιγά θα Διερευνήσουμε τους Ιερούς Αριθμούς του Πυθαγόρα, πάντα σε σχέση με την Ορφική Αντίληψη-Κοσμοθεωρία. Αυτό έκανε ο Πυθαγόρας και πρέπει να το σεβαστούμε και να μην γλιστρήσουμε σε δικές μας φανταστικές ερμηνείες. Θα εξηγήσουμε έτσι το Βαθύτερο Νόημα του Μηδενός, της Μονάδας, της Δυάδας, της Τριάδας, της Τετράδας, της Ιερής Δεκάδας. Και φυσικά θα πρέπει να αναφερθούμε και στην μετέπειτα φιλοσοφία που συνέχισε το Έργο του Πυθαγόρα.
Για τον Πυθαγόρα μπορεί κάποιος να βρει πληροφορίες σε εγκυκλοπαίδειες, στο δίκτυο, σε βιβλία (νεοπλατωνικών και νεότερων). Πέρα όμως από κάποια διαπιστωμένα ιστορικά βιογραφικά στοιχεία τα υπόλοιπα ανήκουν στον χώρο του μύθου. Άλλωστε, πάντα, γύρω από κάθε μεγάλη ιστορική μορφή δημιουργείται μια μυθολογία. Ποιος όμως ήταν ο Πυθαγόρας; Ή ακριβέστερα, τι Ήταν ο Πυθαγόρας;
Αναμφίβολα ο Πυθαγόρας υπήρξε ένας Μεγάλος Σοφός κι αυτό αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, από το «ιστορικό» έργο του. Δεν μιλάμε για την τεράστια επιρροή που είχε στους συγχρόνους του και στους κατοπινούς ανθρώπους. Μιλάμε κυρίως για τον τρόπο που Βίωσε, που Κατανόησε και Περιέγραψε (όσο μπορεί να περιγραφεί) την Πραγματικότητα. Το δεύτερο που πρέπει να έχουμε υπόψη μας, αν θέλουμε να «γνωρίσουμε» τον Πυθαγόρα (την Αντίληψη του Πυθαγόρα, την Θεώρηση της Πραγματικότητας που είχε) είναι ότι ο Πυθαγόρας είναι ο πιο αξιόλογος ίσως Συνεχιστής του Ορφέα, του Έργου του Ορφέα. Δεν είναι μόνο ότι Μυήθηκε στα Ορφικά μυστήρια, στην Ορφική Αντίληψη της Πραγματικότητας, ότι εκπαιδεύτηκε μέσα στους Ορφικούς Θιάσους, αλλά ότι όλο το Έργο του δεν είναι παρά μια «Ερμηνεία» του Ορφέα και μια Πρακτική Βίωση του Ορφικού Βίου. Ο Πυθαγόρας όμως ήταν το Ίδιο Μεγάλος με τον Ορφέα για αυτό κι έβαλε την δική του σφραγίδα στην Ορφική Αντίληψη για την Πραγματικότητα, για τον κόσμο, τόσο που, μετά τον Πυθαγόρα, δεν «μιλούσαν» πια μόνο για Ορφικούς αλλά για Ορφικούς και Πυθαγόρειους, που θα διαμορφώσουν όλη την κατοπινή Ελληνική Φιλοσοφία. Η Μεγαλοφυία του Πυθαγόρα συνίσταται στο γεγονός ότι μετέφερε την θρησκευτική-θεολογική-μυστηριακή αντίληψη-ζωή του Ορφέα σε μια Συμβολική Μαθηματική Γλώσσα κι ένα έμπρακτο θείο βίο.
Τι ήταν λοιπόν οι Αριθμοί του Πυθαγόρα; Έχουν πει κι έχουν γράψει πολλά. Τα πιο πολλά είναι φαντασίες των ανθρώπων. Το Κλειδί για να Κατανοήσουμε την Μαθηματική Σκέψη του Πυθαγόρα είναι να δούμε την άμεση σχέση της Ορφικής Αντίληψης (Κοσμοθεωρίας) με αυτά που «Εξηγούσε» Μαθηματικά ο Πυθαγόρας.
Τα Μαθηματικά, οι Αριθμοί, που Δίδασκε ο Πυθαγόρας, τουλάχιστον στους Κύκλους των Μυημένων του Ομακοείου, δεν έχουν παρά ελάχιστη σχέση με τα εξωτερικά μαθηματικά, που ήταν μια δευτερεύουσα ασχολία για τους πυθαγόρειους. Αυτά τα εξωτερικά μαθηματικά γνωρίζουμε σήμερα σαν άλγεβρα. Οι Αριθμοί του Πυθαγόρα έχουν μεταφυσικό οντολογικό χαρακτήρα και συνιστούν την ουσιαστική ταυτότητα των «πραγμάτων», τον οντολογικό πυρήνα τους. Τι είναι λοιπόν ο Αριθμός; Αριθμός είναι μια αφηρημένη νοητική σύλληψη μιας «σειράς» καταφάσεων και αρνήσεων με βασικά στοιχεία το «0» (κατάφαση) και το «1» (άρνηση). Με άλλα λόγια κάθε «ον» (είτε πρόκειται για «κατάσταση» είτε για «πράγμα») που εισέρχεται στην επίγνωση μπορεί να συλληφθεί με μια σειρά καταφάσεων-αρνήσεων. Δημιουργείται έτσι ένας «σειριακός αριθμός» που είναι μοναδικός για κάθε «ον» (κατάσταση ή πράγμα) κι αποτελεί την οντολογική ταυτότητά του. Αυτός ο αριθμός λοιπόν ονομάζεται «ειδητικός αριθμός» (από το «είδος») γιατί φανερώνει την ουσία, τον χαρακτήρα του όντος. Όλα τα όντα λοιπόν (όσα εισέρχονται στην Αντίληψη) είναι «ειδητικοί αριθμοί».
Αλλά κάθε «ον» δεν είναι απλά και μόνο Ουσία αλλά και ιδιαίτερη μορφή, όψη, εμφάνιση, «ιδέα» (ιδ-ιδείν – οράω – είδος), το «πως φαίνεται». Έτσι η Νόηση (η Καθαρή Αντίληψη, η Καθαρή Νόηση) μπορεί να συλλάβει όχι απλά τον αφηρημένο μαθηματικό οντολογικό χαρακτήρα ενός πράγματος (τον «σειριακό αριθμό» του) αλλά και την εξωτερική όψη του, την «ιδέα» του πράγματος. Συνεπώς «ειδητικός αριθμός» και «ιδέα» είναι το ίδιο, σαν εσωτερική κι εξωτερική όψη του πράγματος (τι είναι και πως φαίνεται).
Όλα αυτά θα τα εξηγήσει ακόμα καλύτερα ο Πλάτωνας στην Ακαδημαϊκή Διδασκαλία του. Είναι ακριβώς οι «ειδητικοί αριθμοί – ιδέες», που αποτελούν τον οντολογικό πυρήνα των πραγμάτων, που δημιουργούν τον αιώνιο κόσμο των ιδεών, ο οποίος εκδηλώνεται με δυναμική μορφή στο ψυχικό επίπεδο κι «υλοποιείται» με υλική μορφή στον κόσμο της ύλης.
Για το ενσωματωμένο ον (όπως ο άνθρωπος) η Άμεση Θεώρηση της Πραγματικότητας, η Ανύψωση στον Χώρο της Πραγματικότητας, στον Ανώτερο Κόσμο των «ειδητικών αριθμών – ιδεών» είναι κάτι πολύ δύσκολο. Αυτό που συλλαμβάνουν οι άνθρωποι με την σκέψη τους δεν είναι η ουσία των όντων (οι ειδητικοί αριθμοί – ιδέες), η αιώνια πραγματικότητα (των ιδεών) αλλά μια «εικόνα», μια έννοια, δηλαδή μία κατασκευή της σκέψης. Είναι φανερό λοιπόν ότι ο «ειδητικός αριθμός – ιδέα» δεν έχει καμία σχέση με την «έννοια», αν και πολλοί μέσα στην αμάθειά τους (ακόμα και μεγάλοι φιλόσοφοι) τα «ταυτίζουν» με επιπόλαιο τρόπο.
Βεβαίως, όπως Δίδασκε ο Πυθαγόρας, οι Αριθμοί έχουν Μία Πηγή, Μία Μοναδική Ουσία, Μία Τάξη, Μία Ιεραρχία και Μία Αρμονική Σχέση Μεταξύ τους. Όχι μόνο τα όντα έχουν έναν οντολογικό «αριθμό-ιδέα» αλλά και οι σχέσεις μεταξύ των όντων μπορούν να ερμηνευθούν με πραγματικές μαθηματικές σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να Ερμηνευθεί Ολόκληρο το Γίγνεσθαι μέσα από μαθηματικές συλλήψεις, ακόμα και ο εξωτερικός κόσμος. Τα μαθηματικά που γνωρίζουμε κι εφαρμόζουμε συνήθως στον εξωτερικό κόσμο δεν έχουν οντολογικό χαρακτήρα αλλά μόνο ποσοτικές ιδιότητες που βοηθούν στις «μετρήσεις» κι εκφράζουν τις ποσοτικές σχέσεις των εξωτερικών πραγμάτων. Πρόκειται βέβαια για κάτι τελείως διαφορετικό.
Σιγά-σιγά θα Διερευνήσουμε τους Ιερούς Αριθμούς του Πυθαγόρα, πάντα σε σχέση με την Ορφική Αντίληψη-Κοσμοθεωρία. Αυτό έκανε ο Πυθαγόρας και πρέπει να το σεβαστούμε και να μην γλιστρήσουμε σε δικές μας φανταστικές ερμηνείες. Θα εξηγήσουμε έτσι το Βαθύτερο Νόημα του Μηδενός, της Μονάδας, της Δυάδας, της Τριάδας, της Τετράδας, της Ιερής Δεκάδας. Και φυσικά θα πρέπει να αναφερθούμε και στην μετέπειτα φιλοσοφία που συνέχισε το Έργο του Πυθαγόρα.
