Esoterism Academy: Η Υπέρβαση του εγώ

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, August 28, 2022

Η Υπέρβαση του εγώ

ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η Εσωτερική Θεώρηση

ΑΥΤΟ που Έχει «Αίσθηση» της Ύπαρξης, που «Αντιλαμβάνεται» (που «Αντιλαμβάνεται» γενικά κι όχι κάποιο «περιεχόμενο» της Αντίληψης), δεν έχει Ιδιότητες, ούτε εξαρτάται από κάποιο «περιεχόμενο» της Αντίληψης. Έχει ένα Απέραντο Βάθος που Προσεγγίζεται μόνο Βιωματικά και στην Απόλυτη Σιγή της Αντίληψης, σαν «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ». Το Ονομάζουμε Συνείδηση. Ο όρος είναι από το Αρχαιοελληνικό «Συν+Οίδα». Σημαίνει: Γνωρίζω καλά ότι, έχω πλήρη γνώση, συναισθάνομαι κάτι ενδόμυχα, αναγνωρίζω. Όλες οι λέξεις σημαίνουν την καθαρή γνώση (σαν δυνατότητα) κι όχι την γνώση κάποια «αντικειμένου». Με άλλα λόγια η γνώση αναφέρεται στην Εσωτερική Ύπαρξη, αφορά την Εσωτερική Ύπαρξη κι όχι μια εξωτερική γνώση (κάποιου «αντικειμένου»). Μιλάμε λοιπόν για μια Γνώση Αυθόρμητη, Πηγαία κι Ανεμπόδιστη, μια Γνώση Αντικειμενική. Τι «περιέχει» αυτή η Γνώση; Μόνο την Αυτογνωσία, καμία άλλη Ιδιότητα ή Χαρακτηριστικό. Ό,τι λέγεται είναι πλεονασματική αναφορά, περιγραφική προσέγγιση, μακριά από την βιωματική εμπειρία.

Αυτό που Αντιλαμβάνεται είναι η Αληθινή Γνώση, η Βάση της Γνώσης, πάνω στην Οποία «Χτίζεται» οποιαδήποτε Αντικειμενική Αντίληψη ή Υποκειμενική Σύλληψη. Έχουμε μιλήσει για τις «Ποικιλίες» του Συνειδέναι.

Η Συνείδηση (έτσι όπως την προσδιορίζουμε εδώ) είναι από Μόνη της μια Υπέρτατη Κατάσταση, Υπερέχει οποιασδήποτε άλλης κατάστασης. «Περιέχει» κάθε άλλη κατάσταση, στηρίζει οποιαδήποτε κατάσταση αλλά δεν «ταυτίζεται» απόλυτα μαζί της. Θέλουμε να πούμε πως οποιαδήποτε άλλη κατάσταση Εμπεριέχεται στην Αρχή, Στηρίζεται κι Εξαρτάται από αυτήν. Ταυτόχρονα είναι Ολογραφική Κατάσταση του Όλου καθώς είναι Εν Δυνάμει το Όλον και μπορεί να «Αναπτυχθεί» στο Όλον.

Έχουμε αναφέρει κι άλλες φορές το παράδειγμα του Λευκού Φωτός που Εμπεριέχει Άπειρες Ακτινοβολίες (που η Αντίληψη χονδρικά «Διακρίνει» σε «Χρώματα»), Σχετίζεται με όλες αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με καμιά. Από την άλλη μεριά οποιαδήποτε Ακτινοβολία είναι εν δυνάμει το Λευκό Φως.

Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι μπορούμε να Δούμε το Όλον πάνω στο Οποίο «Χτίζεται» Οποιαδήποτε Κατάσταση (που δεν είναι παρά μια «Κατασκευή») ή μπορούμε να Δούμε Διακριτές Καταστάσεις. Αυτό «οδηγεί» σε διαφορετικές «Προοπτικές» της Πραγματικότητας.

…

Στην Εσωτερική Παράδοση πάντα (εδώ και χιλιάδες χρόνια) μιλάμε για την Υπέρτατη Κατάσταση και την περιορισμένη αντίληψη. Αν Δούμε από την Προοπτική της Πραγματικότητας τότε η Πραγματικότητα Είναι Μία, Είναι Πάντα Εδώ, Λειτουργεί και δεν χρειάζεται απολύτως τίποτα για να «πραγματοποιηθεί». Ζούμε Μέσα στην Πραγματικότητα. Οποιαδήποτε άλλη, περιορισμένη αντίληψη, δεν είναι παρά μια «αλλοίωση» της αντίληψης της Πραγματικότητας, μια θολή εικόνα της Πραγματικότητας, μια άλλη «πραγματικότητα», (που αναγκαστικά πρέπει να «διαλυθεί» για να Αναδυθεί η Πραγματικότητα σε όλη της την Λαμπρότητα).

Αυτό που κάποιοι άνθρωποι βίωσαν, εμπειρικά, οδηγεί σε μια θεωρητική γνώση, σε μια «θεωρία της πραγματικότητας».

Παράδειγμα η Αντβάιτα Βεδάντα. Στην Αντβάιτα πάντα τονιζόταν ότι η Προσέγγιση του Απολύτου πρέπει να γίνεται Βιωματικά, στην απόλυτη σιγή της αντίληψης. Η θεωρητική κατανόηση της «Μιας Πραγματικότητας» δεν είναι η Πραγματικότητα. Η «Μια Πραγματικότητα» που αντιλαμβανόμαστε δεν είναι παρά μια «αντίληψη». Κι αυτό είναι τελείως διαφορετικό και μακριά από την Αλήθεια. Το να κατανοεί κάποιος θεωρητικά ότι Υπάρχει Μόνο το Βράχμαν, ότι Είναι Βράχμαν, δεν σημαίνει ότι είναι Βράχμαν, Όλα αυτά δεν τα Βιώνει, απλά τα «αντιλαμβάνεται». Αυτό μπορεί να «ηρεμεί» τον δυαδικό νου, αλλά δεν είναι η Πραγματικότητα.

Στον Βουδισμό, από την Αρχική Διδασκαλία του Βούδα μέχρι την Μαντυαμάκα, την Γιογκακάρα, το Τσαν (Ζεν) και τις άλλες Σχολές της Διδασκαλίας, πάντα, απέφευγαν να μιλήσουν για το Αληθινό Υπόβαθρο της Ύπαρξης (το Ασαμσκρίτα) ακριβώς για να μην ιδεοποιηθεί, να μην γίνει μια θεωρητική αντίληψη. Περιορίζονταν πάντα στο να «διαλύσουν» τις σχετικές θεωρήσεις της Πραγματικότητας. Τότε μόνον μπορούσε να Βιωθεί η Πραγματικότητα. Μιλώντας «ψυχολογικά» αυτή η «διαδικασία» (ή η παύση των διαδικασιών που παραμορφώνουν την αντίληψη) βιώνεται σαν Απελευθέρωση, σαν Φώτιση, σαν Ανάδυση στην Πραγματικότητα. Γιατί; Επειδή η Αντίληψη απελευθερώνεται, γίνεται Ανεμπόδιστη, γίνεται Αντικειμενική, και Φανερώνει την Πραγματικότητα Όπως Είναι.

…

Πως μπορεί λοιπόν να ξεπερασθεί η περιορισμένη αντίληψη, η υποκειμενική θεώρηση, η εγωική θέαση της Πραγματικότητας;

Όπως είπαμε πιο πάνω από την Προοπτική της Πραγματικότητας, απλά πρέπει να «διαλυθούν» όλες οι «συνθέσεις» της αντίληψης, όλες οι «κατασκευές» της νοημοσύνης και να Αποκατασταθεί η Φύση, η Αντικειμενικότητα.

Όμως κάποιος που είναι εγκλωβισμένος μέσα σε μια ιδιαίτερη αντίληψη έχει μια τελείως διαφορετική προοπτική της Πραγματικότητα, βιώνει μια «άλλη πραγματικότητα». Για τον περιορισμένο νου δεν μπορεί να θεμελιωθεί μια ολική αντίληψη της Πραγματικότητας. Το «περιορισμένο» πάντα νοιώθει ότι υπάρχει το «Εξω», το Πλατύτερο, το «Περιέχον». Αυτό το «Περιέχον» δεν μπορεί να συλληφθεί, να γίνει «περιεχόμενο» της αντίληψης γιατί τότε καταντά μια ιδέα, κάτι ψεύτικο.

Πως μπορεί λοιπόν κάποιος να απελευθερωθεί σε αυτή την περίπτωση; Όχι με ενέργειες της περιορισμένης αντίληψης ή με διαδικασίες ή πρακτικές ή πειθαρχίες. Όλοι οι δρόμοι είναι αδιέξοδοι.

Είτε το Κατανοεί κάποιος είτε όχι πρέπει να «Αποδεχθεί» την Αντικειμενική Υπαρξιακή Βάση του (ακόμα κι αν δεν την «αντιλαμβάνεται»), να κατανοήσει ότι όλοι οι αντιληπτικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιεί παραποιούν την πραγματικότητα και να αποδεσμευθεί από όλες αυτές τις διαδικασίες. Άλλωστε όλες οι Πραγματικές Πρακτικές, όπως ο Διαλογισμός, το Γιόγκα, η Περισυλλογή, η Νήψις, δεν έχουν άλλο στόχο από να οδηγήσουν στην σιγή της αντίληψης (ή πιο σωστά στην διάλυση των μηχανισμών παρέμβασης στην αντίληψη. Μέσα στην ακινησία, την ησυχία, την σιγή της σκέψης, στην διάλυση της εγωικής αντίληψης, η Αντίληψη Γίνεται Αντικειμενική, Αναδύεται η Πραγματικότητα, Βιώνεται η Αλήθεια.

Δεν υπάρχει άλλος Δρόμος.

…

Δείτε αυτά τα βιβλία:

Καρλ Γιάσπερς (Karl Jaspers), Χρήστος Μαλεβίτσης (μετάφραση) - Εισαγωγή στη φιλοσοφία-Δωδώνη (1983)

Ramesh Chandra Pradhan - Metaphysics of Consciousness_ The Indian Vedantic Perspective-Springer Singapore_Springer (2020)

Η Ερμηνεία της Εικόνας

Η Πραγματικότητα Είναι το ΟΛΟΝ που τα Εμπεριέχει Όλα, όλες τις Ιδιαιτερότητες, κάθε Ιδιαιτερότητα.

Το Λευκό Φως της Πραγματικότητας Εμπεριέχει Όλες τις Ακτινοβολίες του Κόσμου, Όλους τους Κόσμους, τους Ανώτερους Ουρανούς του Απείρου και τους Κατώτερους Κόσμους της Μορφής.

Η Ολογραφική Ανθρώπινη Συνείδηση (Πράσινος Κύκλος) Έχει την Δυνατότητα να Εκδηλωθεί σε όλες τις Πραγματικότητες (το Εξάκτινο Λουλούδι στον Πράσινο Κύκλο). Η Ανθρώπινη Συνείδηση Επεκτείνεται στο Εξάκτινο Λουλούδι Έξω από ον Πράσινο Κύκλο, στους Κόσμους, στην Πραγματικότητα.

Η Ανάδυση της Ανθρώπινης Συνείδησης στην Πραγματικότητά της, στην Αληθινή Φύση της, στον Πραγματικό Εαυτό, Γίνεται Μόνο με την «Διάλυση» Όλων των Ακτινοβολιών στο Λευκό Φως της Πραγματικότητας. Τότε το Λουλούδι της Πραγματικότητας Ανθίζει μέσα στην Λαμπρότητα της Αλήθειας.

Η Ελευθερία Είναι η Αληθινή Φύση της Συνείδησης. Τότε Όλα Είναι Δυνατά. Όλα Είναι Ανεμπόδιστα.

Η Θρησκειολογική Ανάλυση

Η Υπέρβαση του εγώ

Αγαπητοί φίλοι... Αν λέμε ότι η ύπαρξη χρειάζεται μία αγωγή και μία ορισμένη συμπεριφορά για να αντιληφθεί και να κατανοήσει με ένα τρόπο διαφορετικό από εκείνον του συνηθισμένου ανθρώπου, την Πραγματικότητα,... γιατί θέλετε να το κάνετε χωρίς εκπαίδευση; (που μπορεί να είναι ατομική, προσωπική, ιδιαίτερη, ή ό,τι άλλο θέλετε...)... Μήπως ζητήσαμε από κανέναν να ασπαστεί κάποια θρησκεία, ή θεωρία; Να δείτε τις δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης μας, ζητήσαμε, έτσι απλά, φιλικά...

Η «διαφορετική λειτουργία της επίγνωσης» που αναφέραμε (και κάποιοι εξεγέρθηκαν επειδή την χαρακτηρίσαμε «ανώτερη επίγνωση»), και αντικειμενική είναι και σε αντικειμενική αντίληψη οδηγεί... στο Ευρύτερο Αντικειμενικό... Μέχρι εδώ... μόνο μέχρι εδώ... Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να προχωρήσουμε σε όλη την παγκόσμια εξέλιξη, κι εδώ μιλάμε για θεωρίες...

Νομίζουμε αγαπητοί φίλοι, ότι η κοινή λογική λέει ότι κανείς δεν μπορεί να αρθρώσει μία αγγλική φράση αν πρώτα δεν έχει εκπαιδευτεί, ως ένα βαθμό, στην αγγλική γλώσσα, στις λέξεις, στην γραμματική, στο συντακτικό (δεν χρειάζεται οπωσδήποτε σχολείο, μπορεί και να μάθει κάποιος την γλώσσα εμπειρικά...)... Λέμε κάτι παράλογο;

Ποτέ δεν μιλήσαμε για «εκπαίδευση» στο πως θα επικοινωνήσουμε με τον Θεό ... Μιλάμε ακριβώς για την αντίθετη διαδικασία, στην οποία πρέπει να μάθεις να «αφαιρείς»....

1) Να αφαιρείς την επιλεκτική διαδικασία, στην αντίληψη (για να φτάσεις στην αντίληψη αυτού που είναι πραγματικά,... ή «φαίνεται» χωρίς παρεμβολές, αν προτιμάτε...)...

2) Να αφαιρείς την διανοητική διάχυση στην μηχανική σκέψη, στην μνήμη, την φαντασία, κλπ. (για να αντιλαμβάνεσαι αυτό που είναι, τώρα, εδώ...)...

3) Να αφαιρείς την διαδικασία «εγώ», γιατί είναι πολύ περιορισμένη (για να αντιληφθείς τον κόσμο από μία «πλατύτερη» σκοπιά, χωρίς εγώ...)...

Αυτό είναι που οδηγεί στην «ανώτερη επίγνωση»...

Για να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται να έχει κάνει σπουδές θρησκειολογίας, ούτε να έχει απομονωθεί για χρόνια σε κάποιο ερημητήριο... πολλοί χριστιανοί μυστικοί ήταν τελείως αγράμματοι... κι ο δάσκαλος του Ζεν Χούι-Νεγκ, δεν ήξερε καν ανάγνωση...

Αληθινός Εαυτός

Σκοπός... αγαπητοί εν τω κόσμω αδελφοί... κάθε αληθινής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής, η διαφωτιστικής, συμπεριφοράς, δεν είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο σε μία ζωή, γεμάτη αρετές, εξαλείφοντας, ή καταπνίγοντας, τις «κακές» επιθυμίες, εμμονές, ιδεοληψίες...

Κάθε «σοβαρή» προσπάθεια (είτε πρόκειται για θρησκευτική πρακτική, είτε φιλοσοφική ενασχόληση, είτε απλά, διαφωτιστική προσωπική προσπάθεια), αποσκοπεί και προσδοκά, πως οι «κακές» επιθυμίες, εμμονές, ιδεοληψίες... θα λιώσουν και θα εξαφανιστούν, κάτω από το φως και την θέρμη μίας διαφωτισμένης, διευρυμένης επίγνωσης...

Ο στόχος λοιπόν κάθε ανθρώπινης προσπάθειας (στα πλαίσια της πιο πάνω δραστηριότητας)... βρίσκεται πέρα από την ηθική με τη γενική έννοια, ή την λογική με την γενική έννοια... αλλά ταυτόχρονα αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μία ηθική μεταμόρφωση, και μία λογική μεταμόρφωση....

Ο αληθινός στόχος κάθε τέτοιας προσπάθειας είναι να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην επίγνωση του αληθινού εαυτού του, πέρα από την ψεύτικη συνείδηση που έχει διαμορφώσει η φύση, το περιβάλλον, ο χρόνος...

Ο «αληθινός εαυτός» (μία «ανώτερη επίγνωση») δεν έχει σχέση με το εγώ και τις επιφανειακές δραστηριότητες που διαστρεβλώνουν την αντίληψή μας...

Τελικά, πρέπει να οδηγηθούμε από τις καταστάσεις του Είναι, από το «γίγνεσθαι», στο Αληθινό Είναι μας (σε μία άμεση, απευθείας συνολική σύλληψη της Πραγματικότητας... ξεφεύγοντας από την ψεύτικη, μέσα από το εγώ, την διανόηση και την επιλεκτική αντίληψη, σύλληψη όχι της Πραγματικότητας, αλλά μίας «φαντασίας...)...

Κι εδώ είναι η Είσοδος στον Αληθινό κόσμο...

Είναι λάθος να νομίζουν κάποιοι ότι μπορούμε, σαν άνθρωποι, να ξεφύγουμε από την αναγκαιότητα, την εξέλιξη, και τον προορισμό της φύσης μας...

Το βασικό πρόβλημα... αγαπητοί εν τω κόσμω αδελφοί... είναι ένα, και σε αυτό πρέπει να απαντήσουμε: «ποιος είμαι; τι είμαι, που πάω; γιατί πάω; πως πάω;»... όλα αυτά τα ερωτήματα έχουν απάντηση μόνο στην επίγνωση του Είναι...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, August 28, 2022

Η Υπέρβαση του εγώ

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright