Esoterism Academy: Αντικειμενική Πραγματικότητα

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, November 14, 2021

Αντικειμενική Πραγματικότητα

Η ανθρώπινη νοημοσύνη μπορεί να Ορίσει την Αντικειμενική Πραγματικότητα σαν «Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά», ανεξάρτητα από την ανθρώπινη αντίληψη (όσο ασαφές κι αν είναι αυτό)...

Όλες οι θρησκείες, και πολλές φιλοσοφικές θεωρήσεις, που διερευνούν ακριβώς την Αντικειμενική Πραγματικότητα στην Ύστατη Ουσία Της («ουσία», τρόπος του λέγειν), υποστηρίζουν (αξιωματικά – και το δεχόμαστε) ότι Υπάρχει Μία Ύστατη Πραγματικότητα, στην Οποία περιέχονται τα πάντα, ή Μία Ύστατη Πραγματικότητα στην Οποία εδράζεται το παν, κλπ.... (Το ονομάζουν Βράχμαν, Νιρβάνα, Ταό, Αγαθόν, Εν, JHWH, Τριαδικό Θεό, Αλλάχ, Καθαρό Είναι, Απόλυτο, Πραγματικότητα, κλπ.)...

Αυτή η Ύστατη Πραγματικότητα είναι Ανεξάρτητη από το υποκείμενο (ανθρώπινη συνείδηση, ψυχή, νους, κλπ.), δηλαδή θα υπήρχε ακόμα κι αν δεν υπήρχε, το συγκεκριμένο υποκείμενο (οποιοδήποτε υποκείμενο)...

Αυτή η Ύστατη Πραγματικότητα είτε «ταυτίζεται» με το υποκείμενο (π.χ. ΑντβάιταΒεδάντα... Μόνον το Βράχμαν υπάρχει...), είτε είναι σε σχέση με το υποκείμενο (π.χ. Χριστιανισμός... Ο Τριαδικός Θεός είναι σε «σχέση» με την ψυχή...)...

Σε όλες τις θρησκείες, και φιλοσοφικές θεωρήσεις, το υποκείμενο βρίσκεται απέναντι σε Αυτή την Αντικειμενική Πραγματικότητα.. Η Εντός του υποκειμένου προσέγγιση, σύλληψη, κατάκτηση, (όπως κι αν το πούμε), της Αντικειμενικής Πραγματικότητας είναι η Αλήθεια... Η Αλήθεια είναι Βίωμα (και μετά ακολουθεί η περιγραφή του Βιώματος...)...

Έτσι η Αντικειμενική Πραγματικότητα «αναδύεται», θεμελιώνεται», κι «εξηγείται», πρακτικά, μέσα από την Εμπειρία, ενώ το υποκείμενο, σαν «ύπαρξη», «υφίσταται», «εξελίσσεται», και «διασώζεται» μόνο σε σχέση και Εντός της Αντικειμενικής Πραγματικότητας...

Συνεπώς, αφού η Αντικειμενική Πραγματικότητα, η Ύστατη Πραγματικότητα, Υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς (το τυχαίο, συγκεκριμένο, υποκείμενο), από την δική μας προσέγγιση (θρησκεία, φιλοσοφική θεώρηση, κλπ.), κι αφού η εντός του υποκειμένου σύλληψη Αυτής της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, συνιστά την Αλήθεια (ανεξάρτητα από την προσέγγιση που ακολουθούμε), τότε, κάθε θρησκεία, ή φιλοσοφική θεώρηση, που μας οδηγεί στην σύλληψη της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, στην Αλήθεια (στο Βίωμα), ισχύει, είναι έγκυρη)... κι όχι μόνο οι θρησκείες ή οι φιλοσοφικές θεωρήσεις, που υπάρχουν ήδη, αλλά κάθε θρησκεία ή φιλοσοφική θεώρηση, που μπορεί να δημιουργηθεί στο μέλλον, και τηρεί τους πιο πάνω όρους...

Αν ο Βούδας λέει «Είμαι το Ντάρμα», κι αν ο Χριστός λέει «Είμαι η Αλήθεια», ταυτίζονται με την Αντικειμενική Πραγματικότητα, με την Βίωση της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, όχι με την προσέγγιση, με την περιγραφή, με την κοσμοθεωρία... Αλλά οποιοσδήποτε Βιώσει την Αντικειμενική Πραγματικότητα, την Αλήθεια, Μετέχει της Αλήθειας, Γίνεται Αλήθεια... Με άλλα λόγια οι ισχυρισμοί του Βούδα, του Χριστού, του οποιουδήποτε, δεν εμποδίζουν κανέναν να προσεγγίσει κι αυτός την Αντικειμενική Πραγματικότητα, μέσα από ένα άλλο δρόμο, ακόμα κι ένα προσωπικό δρόμο, ή την απάρνηση όλων των δρόμων... Αν η Αντικειμενική Πραγματικότητα είναι Ανεξάρτητη από εμάς (και την προσεγγίσουμε), κι αν έστω κι ένα υποκείμενο (δηλαδή άνθρωπος, ανθρώπινη φύση), μπορεί να προσεγγίσει εντός του, την Αντικειμενική Πραγματικότητα, τότε, κάθε άνθρωπος (οποιοσδήποτε άνθρωπος) μπορεί, φτάνει να το επιδιώξει... Κι ακόμα η Αλήθεια είναι η εντός του υποκειμένου κατάκτηση της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, της Ύστατης Πραγματικότητας, είναι Μετοχή του υποκειμένου στο Αντικειμενικό. Είναι μία Κατάσταση που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο αντικειμενική, ή μόνο υποκειμενική... Όπως κι αν έχει όμως η Αντικειμενική Πραγματικότητα Υφίσταται ακόμα κι αν δεν υπάρχει υποκείμενο να την Βιώσει... ενώ το υποκείμενο «διασώζεται» μόνον όταν αναδύεται στο Αντικειμενικό, στους Κόλπους του Αιώνιου... με κανένα άλλο τρόπο...

Όλες λοιπόν οι θρησκείες, κι οι φιλοσοφικές θεωρήσεις (κι όσες πρόκειται να δημιουργηθούν), εφ’ όσον οδηγούν το υποκείμενο στην κατάκτηση της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, ισχύουν, είναι έγκυρες... αν όχι, δεν ισχύουν... Το σημαντικό όμως δεν είναι οι θρησκείες, οι φιλοσοφικές θεωρήσεις, οι περιγραφές, τα λόγια, αλλά η Κατάκτηση της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, δηλαδή το Βίωμα, η Αλήθεια... Το πρόβλημά μας λοιπόν είναι, όχι ο Βούδας, ο Λαό Τσε, ο Πλάτωνας ή ο Πλωτίνος, ο Χριστός, ή κάποιος άλλος Δάσκαλος (ποιος είναι φορέας της Αλήθειας, ποιόν πρέπει να ακολουθήσουμε...), όχι οι θρησκείες κι οι φιλοσοφίες, αλλά αν εμείς (ο καθένας) Προσεγγίζει την Αντικειμενική Πραγματικότητα, αν Βιώνουμε την Αντικειμενική Πραγματικότητα, αν Ζούμε την Αλήθεια, αν είμαστε αυθεντικοί στο Βίωμά μας, και συνεπώς και στον λόγο μας, στους ισχυρισμούς μας... Μόνο ένας βουδιστής που έφτασε στο Νιρβάνα (στην εξάλειψη της προσωπικής ύπαρξης), μιλά αυθεντικά... Μόνο ένας χριστιανός που Ενώθηκε με τον Τριαδικό Θεό και Βιώνει την Αλήθεια, την βασιλεία των ουρανών, μιλά αυθεντικά...

Μπορούμε να μιλήσουμε, να συζητήσουμε σε ένα αντικειμενικό, λογικό, επίπεδο, μόνο αν μιλάμε αυθεντικά. Να μιλήσουμε για το Βίωμα, μέσα από μία συγκεκριμένη προσέγγιση και να κρίνουμε την αυθεντικότητα όλων των παροικούντων μέσα στην συγκεκριμένη κοσμοθεωρία... Να συγκρίνουμε βιώματα μέσα από διάφορες προσεγγίσεις, να βρούμε ομοιότητες και διαφορές... Να καταλήξουμε τέλος πάντων σε μία αντικειμενική θεώρηση του θρησκευτικού (φιλοσοφικού) φαινομένου... Συζητήσεις επί θεωριών και δογμάτων, βιβλιογραφίες, επιχειρήματα (που δεν πηγάζουν από το Βίωμα), δεν έχουν να κάνουν με την Αντικειμενική Πραγματικότητα, με την Βίωση της Αντικειμενικής Πραγματικότητας, με την Αλήθεια... είναι μόνο λόγια... Τέλος να σημειώσουμε ότι η Αντικειμενική Πραγματικότητα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός... αν και όλοι μπορούν να ταυτιστούν μαζί Της. Αποκλειστικοί Δρόμοι δεν υπάρχουν, ο καθένας μπορεί να χαράξει ένα δρόμο προς την Αντικειμενική Πραγματικότητα. Η Αλήθεια δεν είναι προνόμιο κανενός. Η Αλήθεια Ανήκει μόνο στην Αλήθεια... εκπρόσωποι, θεματοφύλακες, ιδιοκτήτες, εκβιαστές της πραγματικότητας, της ιστορίας και των ανθρώπων, πορεύονται στην απώλεια... Όσοι έχουν εμπειρία της Αντικειμενικής Πραγματικότητας είναι ταπεινοί, αφού εγκατέλειψαν το εγώ για να αναδυθούν στο Παγκόσμιο... επομένως τίποτα δεν τους ανήκει... Αυτοί (όσοι έχουν εμπειρία της Αντικειμενικής Πραγματικότητας) μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους... όσοι δεν έχουν εμπειρία έχουν αλήθειες, δόγματα, ισχυρισμούς, διαμάχη, βία, (αλλά όχι Αλήθεια)...

Ακόμα, έχουμε την εντύπωση ότι αυτοί που έχουν πραγματικά Βιώσει την Αλήθεια (μέσα από οποιαδήποτε προσέγγιση) αντιλαμβάνονται ότι τελικά Προσεγγίζουν την Ίδια Πραγματικότητα... Αυτό δεν είναι βλασφημία... είναι ένα θαυμαστό γεγονός... κι ευτυχώς που είναι έτσι... αυτό μας «διασώζει» από τους ιδιοκτήτες της Αλήθειας....

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, November 14, 2021

Αντικειμενική Πραγματικότητα

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright