WHOLE: Η Φιλοσοφία του «Είναι»

Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

Η Φιλοσοφία του «Είναι»

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

Εδώ και εικοσιπέντε αιώνες, ο Πλάτωνας, θεμελίωσε την Φιλοσοφία του ΕΙΝΑΙ, φιλοσοφική σκέψη που κυριαρχεί μέχρι σήμερα στον δυτικό κόσμο. Στην πραγματικότητα ο Πλάτωνας εξάντλησε το θέμα κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι, ακόμα κι αυτοί που τον αγνοούν, απλά κάνουμε σχόλια στην πλατωνική αντίληψη. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα το «τελείως είναι», δηλαδή το Αληθινό Είναι, (το Αγαθόν) είναι πέραν του «είναι», της ουσίας και των προσδιορισμών. Από Αυτό (όπως από τον ήλιο πηγάζει το φως) πηγάζει το Είναι, (η Ουσία), που είναι η πιο αφηρημένη και η πιο κενή (χωρίς προσδιορισμούς) αντίληψη που ταυτίζεται με την Απλή Ύπαρξη. Από την διαφοροποίηση του Είναι προκύπτουν με διάφορους προσδιορισμούς όλα τα είναι, όλα τα όντα. Από το Είναι προκύπτει με την Αυτοσυνείδηση η υποκειμενική αντίληψη (η ψυχή, με την έννοια της νοητής ύπαρξης) και οι αντικειμενικές καταστάσεις (ο κόσμος των όντων, των ιδεών). Ο νοητός κόσμος λοιπόν είναι διττός, νους (η πραγματική ουσία της ψυχής) και νοητό. Αυτά είναι της ίδιας ουσίας («είναι») αλλά διαφοροποιούνται στους προσδιορισμούς τους και στην λειτουργία τους. Κάθε «είναι» (δηλαδή κάθε προσδιοριζόμενο) έχει μία διπλή έννοια: «είναι», (δηλαδή υπάρχει) και «είναι τι» (είναι κάτι, προσδιορισμός). Ο κόσμος των φαινομένων δεν είναι παρά μία αντανάκλαση του νοητού κόσμου, ένα είδωλο, ένα αντίγραφο, το οποίο δεν ανήκει στον χώρο του «είναι» αλλά του γίγνεσθαι (δηλαδή του στιγμιαίου «είναι» που διαφοροποιείται συνεχώς).

Λίγους αιώνες μετά ο Πλωτίνος, ο μεγαλύτερος σχολιαστής του Πλάτωνα θα περιγράψει με σαφήνεια τις τέσσερις σφαίρες του Είναι:

1. Το Ένα, το Αληθινό Είναι, η Πηγή του παντός.

2. Ο νους, η νοητική σφαίρα,

3. Η ψυχή (με την έννοια της ζωτικής αρχής),

4. Η ύλη.

Όπως για τον Πλάτωνα όλα ανήκουν στο Είναι (στο «τελείως είναι») που πρέπει να αντιληφθεί η ψυχή (ο νοητικός πυρήνας) εγκαταλείποντας τον κόσμο των φαινομένων και τον κόσμο των νοητών, έτσι και για τον Πλωτίνο όλα ανήκουν στο Ένα, που μπορεί να προσεγγίσει ο νους εγκαταλείποντας όλες τις εξωτερικές σφαίρες του Είναι, ακόμα και την αντίληψη μίας ξεχωριστής ύπαρξης, δηλαδή κάθε νοητική δραστηριότητα.

Πολλούς αιώνες μετά τον Πλάτωνα ο Χέγγελ αντιλήφθηκε ότι το «Είναι» ταυτίζεται με το Νοείν, αντιλήφθηκε δηλαδή ότι το «Είναι» δεν είναι κάποια ουσία αλλά δραστηριότητα, ενέργεια, λειτουργία. Από το «Είναι» με την δυναμική έννοια, το Νοείν, που ταυτίζεται με το Απόλυτο Μη-Είναι (κι όχι το μη-είναι σαν άρνηση του είναι), όταν διαφοροποιείται, αναδύεται ο κόσμος του Είναι (της ουσίας, του προσδιορισμού) κι από τη διαφοροποίηση του Είναι προκύπτει η νοητική σφαίρα της υποκειμενικής ύπαρξης και της αντικειμενικής κατάστασης. Όλα είναι νόηση. Η περαιτέρω αλλοτρίωση του πνεύματος (της συνείδησης) κι ο ταυτόχρονος εκφυλισμός των νοητών σε φαινόμενα οδηγεί στην σφαίρα της φύσης, του υλικού κόσμου. Η απόσπαση του πνεύματος από τον κόσμο των φαινομένων, η συγκέντρωσή του από τις σκόρπιες νοητικές δραστηριότητες στην Αληθινή Ύπαρξη, στο Αληθινό Είναι, μας βγάζει τελικά έξω από τις σφαίρες του Είναι, στο Απόλυτο Είναι, όπου το Νοείν αντιλαμβάνεται πλέον την Απεραντοσύνη και την Αιωνιότητα της Ύπαρξης.

Τον περασμένο αιώνα οι υπαρξιστές προσπάθησαν μέσα από την Δεδομένη Ύπαρξη (αυτό το «Είναι» που είμαστε κι αγνοούμε το Βάθος του) να ξεχωρίσουν το Πραγματικό Είναι από όλα τα νοητικά σκουπίδια, όλες τις αδιέξοδες νοητικές διαδικασίες και τις μάταιες δραστηριότητες. Το «Είναι» που στέκεται σαν Υπόβαθρο σε κάθε «σχετικό είναι» θα αποκαλυφθεί μόνο όταν εγκαταλειφθούν όλα αυτά που «δεν είναι». Τελικά το Αληθινό Είναι αποκαλύπτεται σαν Μη-Είναι, σαν έλλειψη οποιασδήποτε νοητικής διεργασίας και προσδιορισμού. Η Αληθινή Ύπαρξη είναι τελείως έξω από την σφαίρα της ύπαρξης όπως την αντιλαμβάνονται οι κοινοί άνθρωποι, έξω από την σφαίρα της εμπειρίας, του βιώματος.

Ακόμα και σήμερα η Αναζήτηση του Αληθινού Είναι, η Βίωση του Αληθινού Είναι, πέρα από τις όποιες σχετικές και τελικά άχρηστες και αδιάφορες δραστηριότητες, παραμένει το κύριο πρόβλημα της Αληθινής Φιλοσοφίας. Το «Είναι» σαν υποστήριγμα κάθε ύπαρξης (οποιουδήποτε είδους ύπαρξης) είναι πάντα Παρόν και πάντα Διαθέσιμο για να το Βιώσουμε. Η σπατάλη του χρόνου δεν αφορά το Άχρονο. Είτε το θέλουμε είτε όχι, μα σήμερα, μα σε δέκα χιλιάδες χρόνια, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε όλες τις ανόητες δραστηριότητες για να αναδυθούμε στην Αληθινή Ύπαρξη.

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Το ΕΙΝΑΙ (σαν το Υπόβαθρο κάθε ύπαρξης), η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (σαν Συνείδηση του Είναι), η ΑΛΗΘΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ, Είναι Αιώνια, Αμετάβλητη, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, χωρίς ιδιότητες. Όλες οι δραστηριότητες που διαφοροποιούν την ύπαρξη και την παρασέρνουν μέσα στους σχετικούς κόσμους δεν είναι παρά δευτερεύοντα φαινόμενα, επιφανειακά και σε τελευταία ανάλυση αδιάφορα.

Η διαφοροποίηση της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ οδηγεί σε δόμηση ενός νοητικού πυρήνα στον νοητικό κόσμο, στην σύνθεση ενός αντιληπτικού σώματος στον ενεργειακό κόσμο, ή στην σύσταση ενός υλικού σώματος στον υλικό κόσμο. Η εμπειρία σε αυτούς τους κόσμους θεωρείται από την μη φωτισμένη συνείδηση σαν αληθινή ύπαρξη. Η Συνείδηση ζει σε αυτούς τους κόσμους μία εμπειρία που θεωρεί μοναδική αγνοώντας ότι υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι κόσμοι.

Στην πραγματικότητα η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, σε όποιο κόσμο κι αν εκδηλώνεται, ακόμα και στον υλικό κόσμο, έχει πάντα το ΕΙΝΑΙ (το ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΙΝΑΙ), σαν Υπόβαθρο, Αιώνιο, Αμετάβλητο, Ανέγγιχτο, Ανεξάρτητο από τις όποιες εμπειρίες βιώνει στην επιφάνεια της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. Η Επιστροφή στο Βάθος, στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ, είναι πάντα δυνατή.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ

Το ΕΙΝΑΙ Είναι το Υπόβαθρο της Ύπαρξης, κάθε ύπαρξης. Είμαστε Αυτό το ΕΙΝΑΙ, για πάντα. Είμαστε Αυτό το Αιώνιο, Αμετάβλητο, Άχρονο, κλπ. Η εμπειρία των κόσμων, η μετενσάρκωση, οι ζωές, οι εμπειρίες, δεν αφορούν το Βάθος της Ύπαρξης, αλλά μόνο την επιφάνειά της. Όλες οι επιφανειακές δραστηριότητες ούτε προσθέτουν, ούτε αφαιρούν τίποτα στην Πραγματική Ύπαρξη. Είναι τελικά αδιάφορες.

Εφόσον λοιπόν είμαστε Αυτό που είμαστε, εξαρχής και διαπαντός δεν χρειάζεται να γίνουμε κάτι. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι. Αντίθετα, θα πρέπει να απορρίψουμε όλες τις μάταιες δραστηριότητες που μας παρασέρνουν έξω, στην φαινομενική ύπαρξη. Αυτή η απόρριψη δεν σημαίνει δραστηριότητα αλλά παύση της δραστηριότητας. Δεν είναι μία διαδικασία, μία πράξη, μία τεχνική, ή κάτι άλλο, αλλά απλά το σταμάτημα της δραστηριότητας.

Αυτό το σταμάτημα είναι στην πραγματικότητα μία και μόνη «πράξη» αλλά ανάλογα με το που δραστηριοποιείται η Συνείδηση παίρνει διαφορετικό χαρακτήρα και ονομασία. Έτσι, όταν η Συνείδηση δραστηριοποιείται στον εξωτερικό κόσμο μιλάμε για σταμάτημα της αισθητηριακής δραστηριότητας. Όταν η Συνείδηση δραστηριοποιείται στην εξωτερικευμένη νόηση, μιλάμε για ξεπέρασμα της νόησης. Ενώ όταν η Συνείδηση δραστηριοποιείται στο επίπεδο της υποκειμενικής αντίληψης, μιλάμε για το ξεπέρασμα της αντίληψης του εγώ. Αν και μιλάμε για βαθμίδες, τυπολογικά, στην πραγματικότητα πρόκειται για μία και μόνη «πράξη».

Αυτό το σταμάτημα της δραστηριότητας, που στις διάφορες θρησκείες εμφανίζεται σαν τεχνική, διαλογισμός, κλπ., στην πραγματικότητα είναι μία τελείως φυσική διαδικασία και πραγματοποιείται ουσιαστικά χωρίς κόπο...

Η ΟΔΟΣ - ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

01/ Μάιος/2021

Οι Άνθρωποι του Φωτός και τα ζώα της Σκιάς

Υπάρχουν δύο ειδών όντα στον πλανήτη γη. Οι Άνθρωποι του Φωτός και τα ζώα της Σκιάς. Πως ξεχωρίζουν;
Οι Άνθρωποι του Φωτός είναι αυτοί που έχουν βρει την Υπαρξιακή Ισορροπία τους στο Κέντρο του εγκεφάλου, στο Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, όπως δίδασκε ο Μεγάλος Μύστης του Φωτός, ο Ιησούς, ο Διδάσκαλος των Εσσαίων. Αυτοί οι Άνθρωποι Βιώνουν την Φωτεινή Επίγνωση της Ύπαρξης, μια Ιερή Κατάσταση της Ενοποιημένης Συνείδησης, μια Κατάσταση Μη-δυισμού, όπου δεν υπάρχει υποκείμενο κι αντικείμενο αλλά μια ανοιχτή επίγνωση που αγκαλιάζει τα πάντα.
Τα ζώα της Σκιάς είναι ανθρωπόμορφα ζώα που όμως δεν είναι άνθρωποι. Είναι ζώα που ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με το ποιο κέντρο του εγκεφάλου είναι πιο ενεργό. Οι άνθρωποι-πίθηκοι είναι αυτοί που λειτουργούν πιο πολύ με το ανώτερο κέντρο της νόησης, στην κορυφή του εγκεφάλου. Οι άνθρωποι-θηλαστικά είναι αυτοί που λειτουργούν με το μεσαίο κέντρο της διάνοιας, στον μέσο εγκέφαλο. Οι άνθρωποι-ερπετά είναι αυτοί που λειτουργούν με το κατώτερο αυτοματοποιημένο κέντρο των ενστίκτων, στην βάση του εγκεφάλου.
Κοιτάξτε γύρω σας, Άνθρωποι του Φωτός. Τα όντα διακρίνονται από τον τρόπο που λειτουργούν, από τις αντιδράσεις τους και την συμπεριφορά τους. Η ζωή είναι συνεχείς προκλήσεις για δράση. Πως αντιδρά κάποιος; Η αντίδρασή του φανερώνει το κέντρο δράσης, την περιοχή του εγκεφάλου στην οποία λειτουργεί και από την οποία αντιδρά. Αυτό που είναι το ον, αυτό που έχει μέσα του, αυτό βγάζει έξω, στην δράση του και στην συμπεριφορά του.
Είναι Ελάχιστοι οι Άνθρωποι του Φωτός σε αυτόν τον Σκοτεινό Κόσμο. Είναι λιγοστοί οι άνθρωποι-πίθηκοι και λίγο περισσότεροι οι άνθρωποι-θηλαστικά. Οι πιο πολλοί άνθρωποι, σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης, είναι άνθρωποι-ερπετά.
Αν, αγαπητοί, κατανοείτε αυτά που γράφονται εδώ, πρέπει να αρχίσετε (αν δεν το κάνετε ήδη) να κοιτάτε προσεχτικά γύρω σας, του ανθρώπους και την συμπεριφορά τους. Κοιτάξτε προσεκτικά, τις δικές σας αντιδράσεις, τις αντιδράσεις των άλλων. Δείτε αυτό που είναι πραγματικά. Ο αυτοματοποιημένος νους είναι αφαιρετικός, γενικεύει αφελώς κι επικίνδυνα ό,τι βλέπει. Δεν είναι όλοι άνθρωποι γύρω σας. Οι πιο πολλοί είναι άνθρωποι-ερπετά.
Αν είστε Άνθρωποι του Φωτός κατανοείτε αυτά που λέμε. Μπορεί να είστε μόνοι ή να έχετε ελάχιστους Φίλους, Ανθρώπους του Φωτός. Μην λυπάστε για αυτό. Ούτε χρειάζεται να λυπάστε για τους ανθρώπους-ζώα γύρω σας. Είναι προορισμένοι για την απώλεια. Στην πραγματικότητα ακολουθούν τον πιο μακρινό δρόμο προς το Φως, μέσα από τα σκοτάδια της ύπαρξής τους. Κάποια μέρα, μετά από χιλιάδες ζωές, θα βγουν στο ξέφωτο.
Οι άνθρωποι που διαβάζουν εδώ δεν διαβάζουν τυχαία, ακολουθούν την Οδό του Φωτός. Αλλιώς δεν θα τους ενδιέφεραν όλα αυτά. Οι άνθρωποι-σκιές που τυχαία βρίσκονται εδώ και διαβάζουν όσα λέμε δεν μπορούν να κατανοήσουν και θα τα απορρίψουν όλα αυτά. Είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων-ζώων. Ό,τι δεν κατανοούν, ό,τι δεν μπορούν να εντάξουν στις απολιθωμένες αντιλήψεις τους, στο σκουπιδότοπο της ιδεολογίας τους, το απορρίπτουν. Κι αυτή την αρνητική αντίδραση την ονομάζουν κατανόηση, γνώση, πληροφόρηση, ενημέρωση.
Το Να Ακολουθείς την Οδό Του Φωτός, ή να χάνεσαι στα σκοτάδια της άγνοιας, είναι καθαρά θέμα Ηθικής Επιλογής κι όχι εξωτερικής «μόρφωσης» ή εξωτερικής γνώσης και πληροφοριών. Οι Άνθρωποι του Φωτός είναι Άνθρωποι Αγνοί, Ανόθευτοι, που Ακολουθούν από «ένστικτο» το Φως. Οι άνθρωποι-σκιές μπορεί να είναι και πανεπιστήμονες με δεκάδες μεταπτυχιακά. Αυτό δεν τους κάνει Ανθρώπους. Μόνο αυτό που Νοιώθουμε μας κάνει Ανθρώπους ή ζώα.
Μάθετε λοιπόν, αγαπητοί, να Ακολουθείτε το Φως, να Είστε Φως, όπως Δίδασκε ο Διδάσκαλος του Φωτός, ο Αληθινός Ιησούς της Ερήμου, όχι η ζωγραφιά των χειροποίητων ναών, των καταγωγίων της πνευματικότητας που κατασκευάζουν οι άνοες και στα οποία λατρεύουν τα «είδωλά» τους. Αυτά που λέμε προέρχονται από τον ιερό σεβασμό που νοιώθουμε για τον Διδάσκαλο του Φωτός, στον οποίο «υποκλινόμαστε». Δεν είναι βλαστήμια ενάντια στην θρησκεία των ανθρώπων. Η θρησκεία των ανθρώπων είναι διανοητικά σκουπίδια. Η Αληθινή Θεολογία είναι η Θεολογία της Ζωής, του Ζωντανού Θεού που Είναι Όλα και δεν έχει καμία σχέση με τους διανοητικούς ακροβατισμούς ανάμεσα στο όραμα της αλήθειας και τους βάλτους της σκοτεινής σκέψης.
Αναρωτηθείτε, αγαπητοί, τι νόημα έχουν τα λόγια του Ιησού της Ερήμου (Ιωάννης ΙΔ΄,6). Ποιος πραγματικά Ακολουθεί την Οδό; Ποιος πραγματικά Βιώνει την Αλήθεια; Ποιος είναι πραγματικά Ζωντανός, Ζωή; Μόνον οι Άνθρωποι του Φωτός. Οι άνθρωποι-σκιές, οι άνθρωποι-ζώα, μάταια επικαλούνται τον Θεό. Αν δεν Βρεις τον Θεό Μέσα Σου, στο Μυστικό Κέντρο της Καρδιάς, στα μύχια του εγκεφάλου, δεν θα τον βρεις πουθενά. Χιλιάδες χρόνια να ψάχνεις έξω δεν θα βρεις τίποτα άλλο από το σκοτάδι των ανθρώπων-σκιών.
Έτσι, ακολουθείστε την Αληθινή Οδό! Βιώστε την Πραγματική Αλήθεια! Βρείτε την Ζωή Μέσα σας, το Αληθινό Πνευματικό Βασίλειο του Θείου, την Βασιλεία των Ουρανών! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

18/Απρίλιος/2021

Ο Πνευματικός Κόσμος

Υπάρχει ένας Πνευματικός Κόσμος, ένας Πνευματικός Τόπος, μια Πνευματική Κατάσταση, που Δημιουργείται από την Αρχή, που Δρα σαν Πνευματικός Πυρήνας Ύπαρξης, Πνευματικός Ήλιος, με τον Οποίο επικοινωνούν και κοινωνούν όλες οι οντότητες.

Υπάρχει μια Πνευματική Κοινότητα όλων αυτών που Συνειδητοποιούν το Βάθος της Ύπαρξης που είναι η Δρώσα Αρχή και βιώνουν αυτή την Πνευματική Κατάσταση της Θείας Ενότητας. Είναι η Πνευματική Εκκλησία.

Αυτή η Πνευματική Κατάσταση Ενότητας με τον Πνευματικό Ήλιο, ο Πνευματικός Τόπος, είναι το Βασίλειο του Θείου. Εισέρχεσαι Εδώ όταν Βιώνεις την Βαθύτερη Ανώτερη Κατάσταση της Ίδιας σου της Ύπαρξης.

Η Αληθινή Θρησκεία είναι Πνευματική. Είναι η Εμπειρία αυτής της Ανώτερης Κατάστασης της Συνείδησης. Εισέρχεσαι Εδώ όταν “εγκαταλείπεις” όλες τις “εξωτερικές” δραστηριότητες. Δεν υπάρχει άλλη οδός.

Για την Οδό μίλησαν όλοι οι Μεγάλοι Μύστες κι από την Δράση τους δημιουργήθηκαν οι θρησκείες. Μια ανθρώπινη θρησκεία, στην πραγματικότητα, είναι μια Πύλη, μια Οδός, που Οδηγεί στον Πνευματικό Τόπο, στην Πνευματική Κατάσταση της Ένωσης με την Δρώσα Αρχή, στο Πνευματικό Βασίλειο. Είναι μια Εσωτερική Εμπειρία της Συνείδησης κι όχι μια εξωτερική δραστηριότητα.

Η Αληθινή Θρησκευτική Εμπειρία είναι το Εσωτερικό Βίωμα, της Συνειδητοποίησης του Κοινού Βάθους της Ύπαρξης, της Ενότητας με τον Πνευματικό Ήλιο της Ύπαρξης. Είναι Εσωτερική Κατανόηση, Απελευθέρωση της Συνείδησης από τους περιορισμούς, Ανύψωση πάνω από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα.

Όλες οι ανθρώπινες θρησκείες μιλούν για την ίδια Δρώσα Αρχή, την ίδια Πνευματική Κατάσταση, τον ίδιο Πνευματικό Τόπο, Βασίλειο. Αυτή η Δρώσα Αρχή αναγνωρίζεται σαν ο Ισβάρα (ο Κρίσνα) των Ινδών, ο Διόνυσος των Ελλήνων, ο Λόγος των Χριστιανών, ο Ντυάνι Βούδας Βαϊροτσάνα. Κι η Πνευματική Κατάσταση όπου Βιώνουμε την Εμπειρία της Ενότητας με την Δρώσα Αρχή είναι η Βίωση της Εωτερικής Ύπαρξης, η Ένωση με το Θείο. Είναι το Θείο Βασίλειο, ο Παράδεισος του Ισβάρα, τα Ηλύσια Πεδία, το Νιρβάνα στο Σαμπχόγκα Κάγια.

Οι ανθρώπινες θρησκείες πρέπει να βιώνονται σαν Δρόμοι που Οδηγούν στο Εσωτερικό Βίωμα της Αληθινής Φύσης μας. Οι εξωτερικές δραστηριότητες, οι Ναοί, οι Τελετουργίες και οι ιερές πράξεις, είναι εγκλωβισμένες σε μια δυαδική αντίληψη της πραγματικότητας, όπου η Αλήθεια αναζητείται με εξωτερικές δραστηριότητες. Αυτό όσο ηθικό κι αν φαίνεται, στην πραγματικότητα, είναι μια ανώριμη στάση. Η Αλήθεια δεν είναι “έξω”, είναι Μέσα μας, στην Βίωση του Βάθους της Ύπαρξής μας.

Αυτός που θέλει, πραγματικά, να βρει την Αλήθεια πρέπει να στραφεί Έσω, στην Εσωτερική Κατανόηση, στην Εσωτερική Εμπειρία, να Εισέλθει στο Ανώτερο Πνευματικό Βασίλειο, να Βιώνει Διαρκώς την Ενότητα με την Ανώτερη Πηγή, προς την Οποίο Προσέρχονται όλες οι οντότητες.

Η Αληθινή Θρησκεία είναι Πνευματική Αντίληψη, Πνευματικός Δρόμος κι από την στιγμή που ανοίχθηκε (από κάποιον Μύστη) μένει πάντα Ανοιχτός στην Αιωνιότητα Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι που να ακολουθούν τον συγκεκριμένο Δρόμο. Για μια Πνευματική Εμπειρία δεν χρειάζονται εξωτερικοί οδοιπόροι ή εξωτερικές δραστηριότητες.

23/Σεπτέμβριος/2018

Ενδιαφέρεται κάποιος για τις Θρησκευτικές Πρακτικές, για τον Διαλογισμό κλπ. όταν νοιώθει βαθιά μέσα του, την εσωτερική ανάγκη να Βιώσει την Πραγματικότητα, να Βρει την Αλήθεια για την Ύπαρξή του, την Ζωή, την Πραγματική Ζωή. Αυτό σημαίνει ότι εκπληρώνει μια φυσική ανάγκη της ζωής, ένα βαθύτερο σκοπό της ύπαρξης. Δεν επιβάλει στον εαυτό του μια αυθαίρετη πειθαρχία της οποίας δεν γνωρίζει τον σκοπό, τους στόχους και τους μηχανισμούς της.

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι μια Φυσική Εκπλήρωση, μια Άνθιση της Ζωής, μια Ωρίμανση της Κατανόησης και μια Αληθινή Πραγμάτωση της Ύπαρξης. Είναι το Εσωτερικό Φως που Ανατέλλει, η Νέα Ζωή που Γεννιέται, το Χρυσό Λουλούδι που Ανθίζει. Είναι ο Αληθινός Εαυτός.

09/Σεπτέμβριος/2018

Χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν θρησκευτικές πρακτικές, διαλογισμό, γιόγκα, σαντάνα, προσευχή, ενατένιση, συγκέντρωση κι άλλες παρόμοιες πνευματικές τεχνικές με σκοπό να Βιώσουν την Ανώτερη Πραγματικότητα, να Προσεγγίσουν τον Θεό, να Ζήσουν μια Ανώτερη Κατάσταση της Συνείδησης ή να Πραγματοποιήσουν μια Διεύρυνση της Συνείδησης.

Εντούτοις ελάχιστοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ορθά την θρησκευτική δράση κι ασκούν ορθά την πνευματική πρακτική (όποια πρακτική κι αν εφαρμόζουν). Συνήθως οι άνθρωποι, που είτε δεν εμβαθύνουν στο πνευματικό θέμα είτε πληροφορούνται ανεπαρκώς από ανθρώπους που δεν έχουν πραγματική εμπειρία αυτών των θεμάτων (αλλά έχουν απλώς συσσωρεύσει διανοητικές πληροφορίες περί παντός επιστητού), κάνουν ένα βασικό λάθος.

Στην πρακτική εξάσκησή τους δεν ενεργούν με ορθό τρόπο, πράγμα που θα φανέρωνε μια πραγματική κατανόηση, (και μόνο κάποιοι που έχουν εμπειρία μπορούν να υποδείξουν εδώ το ορθό και το λάθος), αλλά ενεργοποιούν ή δραστηριοποιούν κατώτερα κέντα λειτουργίας που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να τους οδηγήσουν πέρα από τα όρια της φυσικής λειτουργίας τους.

Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι άστοχες δράσεις που οι άνθρωποι ονομάζουν διαλογισμό, συγκέντρωση, κάθε είδους πνευματική δράση, έχουν πραγματικό στόχο (είτε το αντιλαμβάνεται ο ασκούμενος, είτε όχι) την υπέρβαση της ίδιας της διαδικασίας που επιτελεί ο ασκούμενος. Ο Πανταζάλι το ξεκαθαρίζει απόλυτα ήδη στους πρώτους αφορισμούς στο «Γιόγκα Σούτρας». Η Συγκέντρωση πρέπει να τελειωθεί, να οδηγηθεί σε Μη-Συγκέντρωση. Το Σαμάντι (στην «περιοχή» του Διαλογισμού) «πραγματώνεται» (και μόνο τότε) όταν ακριβώς καταλύεται το «κέντρο δράσης» και διαλύεται η διάκριση Διαλογιζόμενου-διαλογισμού-αντικειμένου του διαλογισμού σε μια Ενότητα Επίγνωσης που περιλαμβάνει τα πάντα. Είναι η Μη-Δυαδική Συνείδηση για την οποία μιλούν όλοι αυτοί που φτάνουν στην Εξωτερική Φώτιση που είναι στο Κατώφλι του Εσωτερικού Χώρου και της Πραγματικής Εμπειρίας στα Βαθύτερα Πεδία της Συνείδησης Όπου Ανατέλλει το Εσωτερικό Φως της Ύπαρξης.

Αυτός ο δρόμος είναι ένας δύσκολος και συχνά προβληματικός κι επώδυνος τρόπος για να φτάσουμε να Βιώσουμε την Αλήθεια. Παραμένει όμως ο κλασσικός δρόμος για τους πιο πολλούς ανθρώπους που ζουν μέσα στην δυαδικότητα (στον διαχωρισμό υποκειμένου-αντικειμένου) και δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς τους μηχανισμούς της ύπαρξής τους, ή δεν τους έχει υποδειχθεί η ορθή αντιμετώπιση του προβλήματος (από κάποιους που γνωρίζουν, που γνωρίζουν απλά γιατί έχουν εμπειρία).

Ασφαλώς υπάρχει πιο άμεσος τρόπος δράσης, ακόμα και στιγμιαία μετάβαση στην Αφυπνισμένη Κατάσταση της Μη-Δυαδικής Συνείδησης. Αλλά για τους πιο πολλούς ανθρώπους φαίνεται δρόμος απόκρημνος ή δύσβατος.

Στην πραγματικότητα ο πιο Απλός Εύκολος Φυσικός Δρόμος είναι ο Δρόμος της Ζωής, ο Δρόμος της Φύσης μας, που Ξεκινά από την Ορθή Παρατήρηση του Εαυτού κι Οδηγεί μέσα από την Αληθινή Αυτογνωσία (αυτού που Συμβαίνει, Εδώ, Τώρα) στην Πραγματική Απελευθέρωση, στην Πραγματικότητα, στην Αλήθεια, σε Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν και θεωρούν το πιο Ιερό Βίωμα, στην Καρδιά των Πάντων, στην Βίωση του Όλου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΑΙΩΝΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

ΟΡΦΙΣΜΟΣ – ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ – ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ

«Χάος ἦν καὶ Νὺξ Ἔρεβός τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταρος εὐρύς·
γῆ δ᾽ οὐδ᾽ ἀὴρ οὐδ᾽ οὐρανὸς ἦν· Ἐρέβους δ᾽ ἐν ἀπείροσι κόλποις
τίκτει πρώτιστον ὑπηνέμιον Νὺξ ἡ μελανόπτερος ᾠόν,
ἐξ οὗ περιτελλομέναις ὥραις ἔβλαστεν Ἔρως ὁ ποθεινός,
στίλβων νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν, εἰκὼς ἀνεμώκεσι δίναις.
Οὗτος δὲ Χάει πτερόεντι μιγεὶς νύχιος κατὰ Τάρταρον εὐρὺν
ἐνεόττευσεν γένος ἡμέτερον, καὶ πρῶτον ἀνήγαγεν εἰς φῶς.
Πρότερον δ᾽ οὐκ ἦν γένος ἀθανάτων, πρὶν Ἔρως
ξυνέμειξεν ἅπαντα·
ξυμμειγνυμένων δ᾽ ἑτέρων ἑτέροις γένετ᾽ οὐρανὸς ὠκεανός τε
καὶ γῆ πάντων τε θεῶν μακάρων γένος ἄφθιτον».

(Ορφικός Ύμνος, διασώθηκε από τον Αριστοφάνη, «Όρνιθες, 693 – 702», 8ος – 5ος αιώνας π.Χ.)

Πρωτόγονον καλέω διφυῆ, μέγαν, αἰθερόπλαγκτον,
ᾠογενῆ, χρυσέῃσιν ἀγαλλόμενον πτερύγεσσιν,
ταυρωπόν, γένεσιν μακάρων θνητῶν τ' ἀνθρώπων,
σπέρμα πολύμνηστον, πολυόργιον, Ἠρικεπαῖον,
ἄρρητον, κρύφιον ῥοιζήτορα, παμφαὲς ἔρνος,
ὄσσων ὃς σκοτόεσσαν ἀπημαύρωσας ὁμίχλην
πάντῃ δινηθεὶς πτερύγων ῥιπαῖς κατὰ κόσμον
λαμπρὸν ἄγων φάος ἁγνόν, ἀφ' οὗ σε Φάνητα κικλήσκω
ἠδὲ Πρίηπον ἄνακτα καὶ Ἀνταύγην ἑλίκωπον.
ἀλλά, μάκαρ, πολύμητι, πολύσπορε, βαῖνε γεγηθὼς
ἐς τελετὴν ἁγνήν πολυποίκιλον ὀργιοφάνταις.

(Ορφικός Ύμνος, Πρωτογόνου, 8ος – 6ος αιώνας π.Χ.)

«Kάθαρσις δὲ εἶναι ἆρα οὐ τοῦτο συμβαίνει, ὅπερ πάλαι ἐν τῷ λόγῳ λέγεται, τὸ χωρίζειν ὅτι μάλιστα ἀπὸ τοῦ σώματος τὴν ψυχὴν καὶ ἐθίσαι αὐτὴν καθ᾽ αὑτὴν πανταχόθεν ἐκ τοῦ σώματος συναγείρεσθαί τε καὶ ἁθροίζεσθαι, καὶ οἰκεῖν κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ ἐν τῷ νῦν παρόντι καὶ ἐν τῷ ἔπειτα μόνην καθ᾽ αὑτήν, ἐκλυομένην ὥσπερ [ἐκ] δεσμῶν ἐκ τοῦ σώματος;»

(Πλάτωνας, Φαίδων, 67,c,d, 4ος αιώνας π.Χ.)

~~~~~

ΑΝΤΒΑΪΤΑ ΒΕΔΑΝΤΑ

«Αυτό (το Βράχμαν) είναι η βαθύτερη ουσία. Αυτό είναι η ψυχή όλου του κόσμου. Αυτό είναι η πραγματικότητα. Αυτό είναι το Άτμαν. Αυτό είσαι εσύ»

(Τσαντόγια Ουπανισάδ, 8ος – 4ος αιώνας π.Χ.).

«Αυτό δεν έχει συνείδηση ούτε του υποκειμένου, ούτε του αντικειμένου, ούτε και των δύο. Αυτό δεν είναι ούτε απλή συνείδηση, ούτε αμέτοχη αίσθηση, ούτε σκοτάδι. Είναι αόρατο, χωρίς σχέσεις, ακατανόητο χωρίς αναφορές, χωρίς δυνατότητα περιγραφής – είναι η ουσία της Αυτοσυνείδησης, το τέλος της μάγια»

(Μαντουκία Ουπανισάδ, 8ος - 4ος αιώνας π.Χ.)

~~~~~

ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ

"Υπάρχει, ω αδελφοί, μία σφαίρα ζωής όπου δεν υπάρχει ούτε γη, ούτε νερό, ούτε φωτιά, ούτε αέρας, ούτε η σφαίρα του ατέλειωτου χώρου, ούτε καν η σφαίρα της συνείδησης. Εκεί που σας λέω δεν υπάρχει πραγματικά ούτε αυτός εδώ ο κόσμος, ούτε ο άλλος κόσμος, ούτε η σφαίρα του απείρου διαστήματος, ούτε η σφαίρα της άπειρης συνείδησης, ούτε η σφαίρα της ανυπαρξίας του οτιδήποτε, ούτε η σφαίρα όπου δεν υπάρχει ούτε αντίληψη, ούτε μη αντίληψη. Μιά τέτοια κατάσταση , ω αδελφοί, εγώ θα την περιέγραφα έτσι: ούτε να έρχεσαι, ούτε να πηγαίνεις, ούτε να στέκεσαι, ούτε να γυρίζεις πίσω, ούτε να κατεβαίνεις, μα ούτε και να ανεβαίνεις. Είναι κάτι σαν μη γεννημένο, μη γινόμενο, μη δημιουργημένο, μη συνθεμένο: είναι το τέλος της οδύνης".

(Ουντάνα, VIII, I, 1ος αιώνας π.Χ.).

~~~~~

ΤΑΟΪΣΜΟΣ

«Το Τάο γιά το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε (να το ονομάσουμε Τάο) δεν είναι το «Αμετάβλητο Τάο» (Τσ’ανγκ Τάο).
Το όνομα που μπορούμε να του δώσουμε δεν είναι «Αμετάβλητο Όνομα» (τσ’ανγκ μίνγ).
Αόρατο (Γου) είναι το όνομα που δίνω στο Γεννήτορα του Γιάνγκ και του Γιν.
Ορατό (Γιέου) είναι το όνομα που δίνω στη Μητέρα των δέκα χιλιάδων όντων.
Αληθινά, στο Γου («μη είναι», «μη έχειν προσδιορισμούς», αόρατο) θα θαυμάσουμε το μυστήριο.
Στο Γιέου («είναι», «έχειν προσδιορισμούς», ορατό) θα δούμε τα εξωτερικά φαινόμενα.
Αυτά τα δύο (Γου και Γιέου) πηγάζουν από το ίδιο (Τάο), αλλά οι τρόποι τους είναι διαφορετικοί.
Τούτο το «ίδιο» (Τάο) το ονομάζω το Σκοτεινό (Σιουάν).
Το πιό σκοτεινό αυτού του σκότους είναι η «Πύλη όλων των Μυστηρίων» (Τσ’ανγκ Τάο).

(Τάο Τε Κίνγκ, κεφάλαιο 1, 9ος - 3ος αιώνας π.Χ.).

~~~~~

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

«Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.
Και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου.
Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσι είσθαι εν τη καρδία σου·
και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος.
Και θέλεις δέσει αυτούς διά σημείον επί της χειρός σου και θέλουσιν είσθαι ως προμετωπίδια μεταξύ των οφθαλμών σου.
Και θέλεις γράψει αυτούς επί τους παραστάτας της οικίας σου και επί τας πύλας σου».

(Δευτερονόμιο, κεφάλαιο 6, 4-9, 9ος – 6ος αιώνας π.Χ.)

Διδάσκαλε, ποία εντολή είναι μεγάλη εν το νόμω;
Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου.
Αύτη είναι πρώτη και μεγάλη εντολή.
Δευτέρα δε ομοία αυτής· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Εν ταύταις ταις δύο εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται.

(Ματθαίος, κεφάλαιο 22, 36-40, 1ος αιώνας μ.Χ.)

Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;
Ο δε είπε προς αυτόν· Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πως αναγινώσκεις;
Ο δε αποκριθείς είπε· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Είπε δε προς αυτόν· Ορθώς απεκρίθης· τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει.

(Λουκάς, κεφάλαιο 10, 25-28, 1ος αιώνας μ.Χ.)

«Ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος. εαν ουν ο οφθαλμος σου απλους η, ολον το σωμα σου φωτεινον εσται·
εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η, ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται. ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον;»

(Ματθαίος, κεφάλαιο 6, 22-23, 1ος αιώνας μ.Χ.)

~~~~~

ΣΟΥΦΙΣΜΟΣ

«Χτύπησε, Κι Αυτός θα σου ανοίξει την πόρτα
Εξαφανίσου, Κι Αυτός θα σε κάνει να λάμψεις σαν τον ήλιο
Πέσε, Κι Αυτός θα σε ανυψώσει στους ουρανούς
Γίνε ένα τίποτα, Κι Αυτός θα σε μεταμορφώσει στο παν».

(Τζάλαλ Άντ-Ντιν Ρούμι, 13ος αιώνας μ.Χ.)

~~~~~

WHOLE

ESOTERISM ACADEMY

SELECT YOUR LANGUAGE

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ

Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

Η Φιλοσοφία του «Είναι»

GATE PROJECT

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

Η ΑΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Η ΕΜΜΕΣΗ ΟΔΟΣ (ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ)

Η ΟΔΟΣ - ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΑΙΩΝΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ