CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time
Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

 

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

 

The Illusion of Time

 

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

 

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

 

The Art of Observation

 

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

 

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

 

The Transparency of Phenomena

 

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

 

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

 

The Eternal Present

 

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

 

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

 

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

 

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

 

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

 

Living in the Infinity of Existence

 

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

 

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

 

Conclusion: The Invitation to Eternity

 

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

 

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

 

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

 

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

 

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

 

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

 

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

 

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

 

Η Τέχνη της Παρατήρησης

 

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

 

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

 

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

 

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

 

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

 

Το Αιώνιο Παρόν

 

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

 

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

 

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

 

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

 

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

 

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

 

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

 

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

 

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

 

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

 

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 14 September, 2025

Sunday, February 28, 2021

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ / Το Πρόβλημα της σκέψης

 

Όποια αντίληψη κι αν έχουμε για την προέλευση και την ανάπτυξη του ανθρώπου, το μόνο βεβαιωμένο γεγονός από την ιστορία, και τις επιστήμες που την υποστηρίζουν, είναι ότι ο άνθρωπος βγήκε από το προσυνειδητό χάος εδώ και 500000 χρόνια. Αλλά μόνο τα τελευταία 50000 χρόνια έκανε πραγματική πρόοδο. Μάλιστα καθώς πλησιάζουμε προς την σύγχρονη εποχή τόσο αυξάνονται οι ρυθμοί της ανάπτυξης της ανθρώπινης νοημοσύνης. Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, ακόμα μπουσουλάει μέσα στην ιστορία. Ο πολιτισμός που έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα δεν είναι παρά μια αρχή, αν σκεφτούμε το «άπειρο» μέλλον μπροστά μας.



Ο άνθρωπος παρόλο που έχει μια καταγραμμένη ιστορία πολιτισμού αρκετών χιλιάδων χρόνων, δεν μπορεί να περηφανευθεί για τον πολιτισμό του. Ίσως μπορεί μόνο για την τεχνολογική ανάπτυξη. Και δεν εξετάζουμε το θέμα από μεταφυσική άποψη αλλά από καθαρά ανθρώπινη ιστορική πλευρά. Δέκα χιλιετηρίδες ιστορία κι ο άνθρωπος έχει τα ίδια πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά προβλήματα που είχε και πριν 10000 χρόνια που άρχισε ουσιαστικά ο αστικός πολιτισμός με την εγκατάσταση του ανθρώπου σε μόνιμες περιοχές, πόλεις και χωριά.

Κι αν αναρωτηθεί κάποιος σήμερα για την Οργάνωση της κοινωνίας, έτσι όπως έχει οργανωθεί, για την Δικαιοσύνη, την Θρησκεία, τον Πνευματικό πολιτισμό, τα πράγματα είναι απογοητευτικά. Η Οργάνωση της κοινωνίας είναι τελείως άδικη, Δικαιοσύνη δεν υπάρχει, η Θρησκεία έχει ξεφτίσει σε μεταφυσική απάτη κι ο πνευματικός πολιτισμός έχει ξεπέσει σε διανοητική φλυαρία.

Κι όλα αυτά τα ανθρώπινα προβλήματα είναι φυσικά γιατί είπαμε ότι ο άνθρωπος βρίσκεται ιστορικά ακόμα στο ξεκίνημά του. Ίσως σε δύο, τρεις χιλιάδες χρόνια ο ανθρώπινος πολιτισμός να είναι διαφορετικός. Σήμερα όμως υπάρχει πρόβλημα.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι το ότι είμαστε σε αυτή την κατάσταση. Είπαμε, είμαστε ακόμα σαν είδος στο ξεκίνημα της ιστορίας μας. Το πρόβλημα είναι γιατί έχουμε «κολλήσει» εδώ, γιατί δεν προχωράμε πνευματικά, γιατί δεν προοδεύουμε πολιτισμικά; Γιατί δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια πιο δίκαια κοινωνία, γιατί δεν μπορούμε να λύσουμε βασικά κοινωνικά προβλήματα, γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται καθημερινά, σε ολόκληρο τον πλανήτη; Γιατί υπάρχει τέτοια κοινωνική πολιτική οικονομική ανισότητα, γιατί είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα κοινωνικό σύστημα που δεν έχει διεξόδους; Γιατί υπάρχει τόση αγριότητα, τόση αδιαφορία και τόση δυστυχία στον κόσμο;

Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε, ο τρόπος που σκεφτόμαστε, ο τρόπος που ενεργούμε. Η Ανάδυση της Αυτοσυνείδησης στον Άνθρωπο, του έδωσε την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την Αντίληψη, την σκέψη, για να κατευθύνει τις δραστηριότητές του και να προχωρήσει μέσα στην ιστορία. Όμως η χρήση της σκέψης που ήταν πριν χιλιάδες χρόνια κοσμοϊστορική ανακάλυψη, έγινε με τις χιλιετηρίδες παγίδα που φυλάκισε τον άνθρωπο σε ένα πλαστό πολιτισμό που σήμερα αποδεικνύεται ανεπαρκής γιατί δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα του σημερινού ανθρώπου.

Τι συνέβη ακριβώς; Αυτό πρέπει να δούμε. Κι ίσως έτσι όχι μόνο να βρουν απάντηση όλα τα ερωτήματά μας για τον άνθρωπο και την κοινωνία, ίσως έτσι προσανατολιστούμε και διακρίνουμε τον Δρόμο που πρέπει να πάρουμε σαν ανθρωπότητα.

Η Ανάδυση της Αυτογνωσίας άνοιξε απέραντους ορίζοντες στην χρήση της Νοημοσύνης και απεριόριστες επιλογές στην χρήση της σκέψης. Από τα πολύ παλιά χρόνια ο άνθρωπος έμαθε να αυτοματοποιεί την αντίληψή του, να κατασκευάζει σταθερές εικόνες για την πραγματικότητα. Αυτό έγινε κατά βάση για λόγους επιβίωσης. Η «αυτοματοποίηση της αντίληψης» κι η χρήση της σκέψης για την κατασκευή πρότυπων της πραγματικότητας απελευθέρωσε τον άνθρωπο για να μπορεί να συγκεντρώνεται, να δίνει προσοχή σε επιμέρους συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο άμεσο παρόν. Αυτό όμως ταυτόχρονα τον απέσπασε από την Άμεση Παρατήρηση του όλου περιβάλλοντος και τον κατηύθυνε στα τρέχοντα προβλήματα. Έτσι η γνώση του περιβάλλοντος αφού δεν ήταν πιά αυθόρμητη ζωντανή σε πραγματικό χρόνο έπρεπε να βασιστεί στην μνήμη, στην μάθηση, στην γνώση και στις γνώσεις.

Έτσι σιγά-σιγά οι άνθρωποι έχτισαν τις κοσμοθεωρίες τους, τον πολιτισμό τους, την γνώση τους. Η κοινωνικοποίηση, δηλαδή η ένταξη νέων ατόμων που γεννιόνταν μέσα στην κάθε κοινωνία, ήταν κι είναι ακόμα «μύηση» στις αντιλήψεις της κοινωνίας, στην γλώσσα που χρησιμοποιεί για να περιγράψει την πραγματικότητα και στις δραστηριότητές της. Με άλλα λόγια οι άνθρωποι «ξέχασαν» να έχουν μια άμεση ζωντανή φρέσκια αντίληψη αυτού που συμβαίνει γύρω τους, υιοθετούσαν την έτοιμη αντίληψη της κοινωνίας και ασχολούνταν μόνο με τα τρέχοντα μερικά ζητήματά τους. Έπαψαν να είναι ζωντανοί δημιουργικοί άνθρωποι και να ζουν στο Παρόν και έμαθαν να είναι προγραμματισμένοι από την κοινωνία, με αυτοματοποιημένες αντιλήψεις και στερεότυπες δραστηριότητες. Αντί να χρησιμοποιούν την Άμεση Αντίληψη και να έχουν την σκέψη σαν εργαλείο βοηθητικό, βασίστηκαν στην μνήμη, στην πληροφορία, στο παρελθόν.

Με αυτόν τον τρόπο οι κοινωνίες απολιθώθηκαν. Κι ενώ η ζωή τρέχει κι εμφανίζει νέες απαιτήσεις, δηλαδή καινούργια αντίληψη, αναθεώρηση των σταθερών κοινωνικών απόψεων, οι κοινωνίες αλλάζουν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς.

Θέλουμε να πούμε ότι η «αυτοματοποίηση της αντίληψης» κι η χρήση της σκέψης και της μνήμης, και της μύησης στην κοινωνική γνώση, ενώ στην αρχή, πριν χιλιετηρίδες, εξυπηρέτησε τον άνθρωπο στην επιβίωσή του σιγά σιγά έγινε τροχοπέδη στην εξέλιξή του.

Όλα τα θρησκευτικά κινήματα, αν κάνουμε μια σοβαρή ιστορική μελέτη, υπήρξαν επαναστατικά κοινωνικά κινήματα, πραγματικά επαναστατικά κοινωνικά κινήματα. Στην πραγματικότητα τι δίδαξαν όλοι οι Μεγάλοι Σοφοί της Ανθρωπότητας; Ο Ορφέας, ο Λάο Τσε, ο Βούδας, οι Δάσκαλοι των Ουπανισάδ, ο Ιησούς… Έδειξαν στους ανθρώπους τον Δρόμο να απελευθερωθούν από την αυτοματοποιημένη αντίληψη και τα κοινωνικά στερεότυπα, να Αφυπνισθούν στην Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας, αυτού που συμβαίνει εδώ, τώρα, στην στιγμή που ρέει, σε απόλυτα πραγματικό χρόνο. Να Δουν, με προσωπική εμπειρία την Ροή της Ζωής, την Συνεχή Αλλαγή, να συνειδητοποιήσουν ότι η Ζωή είναι Διαδικασίες κι όχι σταθερά πράγματα όπως τα παρουσιάζει η απολιθωμένη σκέψη, να Συντονιστούν και να Πορευτούν με το Ρεύμα της Ζωής που τώρα τους έφερε εδώ κι αύριο θα τους πάει σε άλλους κόσμους. Γιατί το Βαθύτερο Μήνυμα όλων των θρησκευτικών κινημάτων ήταν να ανοίξει τα μάτια των ανθρώπων να δουν ότι υπάρχει μόνο Αλλαγή κι όχι Απώλεια της Ενέργειας… ότι ο Άνθρωπος είναι Αιώνιος, και είναι κάτι πιο Ουσιαστικό από το σώμα, τις αισθήσεις, τις σκέψεις, τις αντιλήψεις, την προσωπική ύπαρξη… Ο Άνθρωπος Έχει Θεϊκή Ουσία, είναι ο Θεός που μπήκε μέσα στους περιορισμούς, το όνειρο, τις αυταπάτες… Αλλά αργά ή γρήγορα θα αναδυθεί από το σκοτάδι της ύπαρξης στο Φως της Αιώνιας Ζωής.

Όλοι οι Μεγάλοι Σοφοί της Ανθρωπότητας Έδειξαν τον Πλατύ Ανοιχτό Δρόμο της Εξέλιξης του Ανθρώπου στο Μέλλον που τον Οδηγεί Πίσω στην Πατρίδα του, στον Ουρανό, στους Κόλπους του Ακατάληπτου Αγνώστου που τα Στηρίζει όλα αυτά που βλέπουμε ή αντιλαμβανόμαστε.

Κι ενώ όλοι οι Σοφοί της Ανθρωπότητας Δίδαξαν την Αφύπνιση του Ανθρώπου στην Πραγματικότητα… οι οπαδοί τους έφτιαξαν από το Αρχικό Μήνυμα ξανά θεωρίες, θρησκείες, διδασκαλίες, παραδόσεις. Δηλαδή τι έκαναν; Ερμήνευσαν το Ζωντανό Μήνυμα των Διδασκάλων με την σκέψη, το ενέταξαν μέσα στην σκέψη, σαν πληροφορία, γνώση, μνήμη, παράδοση, και τελικά το έφεραν πάλι στα μέτρα τους, στον αυτοματοποιημένο κόσμο τους, το έκαναν κι αυτό «γνώση» τους.

Όμως το Αιώνιο Μήνυμα των Διδασκάλων είναι ότι πρέπει ακριβώς να Αφυπνιστούμε από την Αυτοματοποιημένη Δράση, την σκέψη, την μνήμη, την παράδοση, την γνώση, να Αναδυθούμε στην Άμεση Ζωντανή Αντίληψη της Πραγματικότητας, στην Ζωντανή Φρέσκια Αντίληψη αυτού που συμβαίνει αυτή την στιγμή μέσα μας, γύρω μας, να ξαναγίνουμε Ζωντανοί Άνθρωποι, και να πάψουμε να είμαστε κοινωνικά αυτόματα.

Αυτό, η Αφύπνιση στην Πραγματικότητα, είναι κάτι που πρέπει να κάνει ο καθένας προσωπικά, μέσα του, μόνος του. Να Ανοίξει τα μάτια του και να Δει. Πρέπει να απαλλαχτεί από όλο το διανοητικό σκουπιδαριό που του έχει φορτώσει η κοινωνία, και να δει τελείως ελεύθερος, το τι συμβαίνει πραγματικά. Με άλλα λόγια πρέπει, για να Δούμε, να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση, χωρίς θεωρίες, γνώσεις, μνήμες. Τότε ίσως να μπορέσουμε να απαντήσουμε στα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου:

Ποιος Είμαι;

Τι Είμαι;

Τι κάνω;

Που Πάω;

Χρειάζεται να Αφήσουμε την Ίδια την Ζωή, Εδώ, Τώρα, να μας Απαντήσει, να Εμπιστευτούμε την Ζωή να μας Οδηγήσει, Εδώ, Τώρα… κι όχι να βασιζόμαστε σε γνώσεις, βιβλία, δασκάλους… γιατί όλα αυτά είναι σκέψη, κι η σκέψη, η γνώση, η πληροφορία δεν θα μας δώσει ποτέ απάντηση

Επιτέλους! Η Ζωή Τρέχει, είναι βιώματα, διαδικασίες. Δεν μπορούμε να την ακινητοποιούμε σε θεωρίες, δεν μπορούμε να την κλείνουμε σε λέξεις.

Την Ζωή Πρέπει να την Ζούμε! Όχι να την σκεφτόμαστε, ή να λειτουργούμε μέσα από την αυτοματοποιημένη σκέψη.

Το Αιώνιο Μήνυμα των Διδασκάλων, η Αφύπνιση στην Πραγματικότητα είναι πάντα εδώ. Το φέρνει η Ζωή μπροστά μας. Η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε στο «Ποιος Είμαι;» είναι μέσα μας. Είναι η προσωπική επιλογή μας. Κι η απάντηση που θα δώσουμε είτε θα μας βγάλει έξω στο Φως ή θα μας αφήσει να περιπλανιόμαστε ακόμα στους λαβύρινθους της σκέψης. Τελικά ο καθένας είναι απόλυτα υπεύθυνος του εαυτού του και της πορείας του.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 15. The Masters of the Ineffable Way: A Journey into Sacred Stillness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 15. Happiness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
Viveka Chudamani, by Adi Sankaracharya, 1-5
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / India: 15. The Timeless Gaze: A Journey into Pure Contemplation
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
15. The Ineffable Path: Toward the Experiential Heart of Reality
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~