CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

 

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

 

The Nature of Consciousness

 

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

 

The Duality of Perception: Objective and Subjective

 

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

 

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

 

The One Unique Reality

 

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

 

The Path to Objective Awareness

 

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

 

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

 

Breaking the Walls of Subjectivity

 

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

 

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

 

The Eternal Now

 

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

 

Conclusion: Embracing the Great Space

 

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

 

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

 

 

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

 

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

 

Η Φύση της Συνείδησης

 

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

 

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

 

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

 

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

 

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

 

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

 

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

 

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

 

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

 

Το Αιώνιο Τώρα

 

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

 

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

 

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

 

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 6 July, 2025

Sunday, February 2, 2020

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΟΥΣΙΑ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ-ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΠΙΓΝΩΣΗ 3



ΑΥΤΟ που Ονομάζουμε Θεό, Απόλυτο, Πραγματικότητα, Ουσία (της Ύπαρξης), Πνεύμα, Ψυχή, είναι η Υπέρτατη Πραγματικότητα κι όλοι αυτοί οι Όροι δείχνουν (και «περιγράφουν») το ίδιο πράγμα. ΑΥΤΟ, σαν Ουσία, είναι το Σταθερό Υπόβαθρο κάθε αντίληψης ύπαρξης, δραστηριότητας, δράσης και «φαινομένου». Υπάρχει Πάντα, Παντού, πίσω από κάθε ύπαρξη, δραστηριότητα, δράση και φαινόμενο.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ


ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

Όταν η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ κι οι Ανώτερες Δραστηριότητες, ο Ανώτερος Ψυχισμός γενικά, Εκδηλώνεται σε ένα Κατώτερο Πεδίο Δραστηριότητας, τότε «Διοχετεύεται» Ενέργεια προς αυτό το Πεδίο κι «Εγκαθίσταται» μια «Σχέση». Ο Ανώτερος Ψυχισμός λειτουργεί σαν Αόρατος Εαυτός, Ανώτερες Λειτουργίες (άλλες Ασυνείδητες κι άλλες συνειδητές) ενώ το κατώτερο πεδίο λειτουργεί σαν φορέας εκδήλωσης.. Τι σημαίνει αυτό; Η «Προσοχή» του Ανώτερου Ψυχισμού στρέφεται προς το κατώτερο πεδίο, τον φορέα, υπάρχει μια «σύνδεση» και μια ροή «πληροφοριών» ανάμεσα σε Ανώτερο Ψυχισμό και τον φορέα. Αυτή η «σύνδεση», η ροή «πληροφοριών» κι η «συνέχεια» του φαινομένου είναι η εμπειρία της ζωής (στο κατώτερο πεδίο), η αίσθηση ζωής στο κατώτερο πεδίο. Η Επίγνωση είναι στραμμένη κι απορροφημένη στο κατώτερο πεδίο, εξαιτίας αυτής της «σύνδεσης». Ο Ανώτερος Ψυχισμός γίνεται Εσωτερική Δύναμη και Λειτουργία ενώ είναι εμφανές (λόγω της εξωτερικής πληροφόρησης) μόνο το κατώτερο πεδίο, ο φορέας εκδήλωσης. Προκειμένου για τον Ενσαρκωμένο Άνθρωπο στο υλικό πεδίο ο Ανώτερος Ψυχισμός υφίσταται και δραστηριοποιείται και γίνεται φανερός από την δράση του αλλά είναι αόρατος καθώς αποτελεί μια Ανώτερη Λειτουργία ενώ οι πληροφόρηση μας εμφανίζει μόνο το υλικό στοιχείο, το υλικό σύμπαν, τα πράγματα, το σώμα και τα αντικείμενα. Πάντα, σε όλα τα Πεδία Ύπαρξης το Ανώτερο Λειτουργεί σαν Αόρατη Ανώτερη Λειτουργία και το κατώτερο (λόγω της εξωτερικής πληροφόρησης) σαν απτή ουσία, κάτι χειροπιαστό. Αυτό σημαίνει ότι όσο ανερχόμαστε στα Πεδία Ύπαρξης ότι λειτουργεί σαν Ανώτερος Ψυχισμός θα είναι Αόρατη Δύναμη-Λειτουργία και ο κατώτερος φορέας θα είναι απτή ουσία. Έτσι στο Αστρικό Πεδίο ενώ ο Ανώτερος Ψυχισμός παραμένει Αόρατος, είναι απτή η αστρική ουσία. Στο νοητικό Πεδίο απτή είναι η νοητική ουσία, Στα Ανώτερα Πεδία γίνεται απτή η παγκόσμια ουσία, κλπ. Πέρα από τον Χώρο της Δημιουργίας Υφίσταται η ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΥΣΙΑ, η Πηγή των Πάντων. Και πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι όταν μιλάμε για απτή ουσία ή «ύλη», υλική, αστρική, νοητική, παγκόσμια, μιλάμε για «δραστηριότητες» της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ κι όχι για πραγματικές ουσίες.
Στην Εσωτερική Παράδοση όταν μιλάμε για την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, για τις Δραστηριότητες της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν μιλάμε απλά για κάτι αφηρημένο. Η Δραστηριότητα (πέρα από το ότι Ανιχνεύεται σαν «Κίνηση» της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ) είναι κάτι συγκεκριμένο, είναι Δύναμη, Πεδίο Ενέργειας και Διαμόρφωσης του Χώρου, Ενέργεια που Ανιχνεύεται (από την δράση και τα αποτελέσματά της), έχει μια «ιδέα», μια «όψη», «φαίνεται» κάπως, είναι «Φως». Για αυτό στις διάφορες Παραδόσεις όταν μιλούν για την Δραστηριότητα του Θείου αναφέρονται στο Φως. Όλη η Δημιουργία είναι Δραστηριότητα-Ενέργεια-Φως. Στην Αρχαιοελληνική Ορφική Παράδοση το Πρώτο Γέννημα της Κοσμικής Νύχτας είναι ο «Φάνης» (Αυτός που «Φανερώνει», το Φως). Στην χριστιανική παράδοση ο «Θεός» Είναι Φως κι ο «Λόγος» είναι Φως Εκ Φωτός και το «Πνεύμα» Φως που Φωτίζει. Στην Εβραϊκή Καμπάλα το Απόκοσμο «Άιν» Γεννά το Συνειδητό Άπειρο «Άιν Σοφ», από το Οποίο Εξαπλώνεται το Κοσμικό «Άιν Σοφ Άουρ», το Φως της Δημιουργίας. Και στην Ανατολική Παράδοση γίνεται αναφορά στο Φως. Το «Μπάρντο Τοντόλ» (η «Θιβετανική Βίβλος των Νεκρών») μιλά μονάχα για το Φως και τις «Διαφοροποιήσεις» του. Και στην Ινδική Παράδοση ο Θεός θεωρείται Φως. Έτσι όλα Είναι Φως και Διαφοροποιήσεις του Φωτός. Σύμφωνα με την Παράδοση αυτό που Συμβαίνει σε Παγκόσμιο Επίπεδο συμβαίνει σε όλα τα Επίπεδα και σε όλα τα Μέρη. Η Δημιουργία, το Ολικό Σύμπαν (Αόρατο και Ορατό) είναι Ολογραφικό. Δηλαδή οι Ιδιότητες του Όλου υπάρχουν εν δυνάμει παντού και στο πιο μικρό στοιχείο,  κόκκο ουσίας ή ύλης. Μπορούμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με το Φως βλέποντας πως φανερώνεται το υλικό φως (και πως διαφοροποιείται ανάλογα με την «συχνότητα» δράσης, στο ορατό φάσμα, στο «ουράνιο τόξο»).
Σύμφωνα με την Εσωτερική Παράδοση η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, η ΟΥΣΙΑ, Αυτοαναγνωρίζεται (Αυθόρμητα, Πηγαία, Άμεσα, χωρίς διαδικασία) σαν ΦΩΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, ένα ΛΕΥΚΟ Εκτυφλωτικό Φως (το «εκτυφλωτικό» σημαίνει ακριβώς, την μη αντίληψη, το χωρίς ανιχνεύσιμα στοιχεία), Μια ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, πέρα από όλα τα αντιληπτικά όρια, που Είναι Πηγή των Πάντων, Χωρίς Χώρο ή Χρόνο, Μια Ασύλληπτη Κατάσταση.  Το Κοσμικό Πεδίο γίνεται αντιληπτό σαν Φως Χωρίς Ιδιότητες, ένα Μαύρο Αχανές Φως, Μια Απουσία, ένα Δημιουργικό Κενό που αποτελεί το Υπόβαθρο των Πάντων, κάθε Αντίληψης, Φαινομένου και Μορφής (κι είναι Μαύρο για να μπορέσει να Υποδεχθεί οποιαδήποτε διαφοροποίηση του Φωτός). Είναι η Κοσμική Νύχτα των Παραδόσεων, η «Νύχτα», η Μάχα Σάκτι, το «Μηδέν» της χριστιανικής δημιουργίας, το Πρώτο Μεγάλο Χάσμα (πριν την Δημιουργία) της Καμπάλα.. Τα Ανώτερα Παγκόσμια Πεδία είναι Μπλε Φως (Βαθύ Ιώδες, Μπλε και Γαλάζιο). Είναι οι Ανώτεροι Ουρανοί. Το Μέσο μη Δυαδικό Πεδίο είναι Πράσινο Φως. Είναι τα Ηλύσια Πεδία των Ορφικών, ο Πράσινος Παραδεισένιος Κήπος του χριστιανικού συμβολισμού. Εδώ το Παγκόσμιο εκδηλώνεται σε άπειρες Ατομικότητες. Οι Ατομικότητες (πάντα Δραστηριότητες της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ) εκδηλώνονται σαν φωτεινές παρουσίες με την απόχρωση του Πεδίου. Πιο κάτω, στα Κατώτερα Πεδία Ύπαρξης το Φως Χρωματίζεται ανάλογα. Κίτρινο (ή Τρεις Αποχρώσεις του Κίτρινου) στο Νοητικό Πεδίο, Πορτοκαλί (σαν χρυσαφένιο ηλιοβασίλεμα) στο Αστρικό Πεδίο κι Ερυθρό στο Αιθερικό-Υλικό Πεδίο. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι όταν μιλάμε για «Φως με Χρώμα» εννοούμε Διάφανη Ακτινοβολία με μια «ελαφρά απόχρωση».
Στην πραγματικότητα το ότι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Εκδηλώνεται στις Δραστηριότητές της σαν Φως κι ότι ο Ανώτερος Ψυχισμός, η Ψυχή, στον Ενσαρκωμένο Άνθρωπο είναι Φως, μπορούμε να το διαπιστώσουμε, να το βιώσουμε, να έχουμε εμπειρία, μονάχα στα ανώτερα επίπεδα του Διαλογισμού, όταν βιώνουμε την Μη-Δυαδική Συνείδηση κι αποσυρόμαστε στα Εσωτερικά Πεδία. Μόνο τότε βλέπουμε, αναγνωρίζουμε ότι η Εσώτερη Ουσία μας είναι Φως.


ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ

Όταν η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ο Ανώτερος Ψυχισμός (δηλαδή η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ με τις Ανώτερες Δραστηριότητές της) Εκδηλώνεται σε μια Κατώτερη Δραστηριότητα (που λειτουργεί σαν Φορέας, σαν Απτή Ουσία μέσω των ανάλογων αισθήσεων, σαν «Μορφή») δημιουργεί , επηρεάζει, καταλαμβάνει κάποιο χώρο, για αυτό και λειτουργεί σαν Φορέας, όχημα εκδήλωσης της Ανώτερης Ουσίας, των Ανώτερων Λειτουργιών, αυτό που ονομάζουμε «σώμα». Από εδώ πηγάζει η «Αντίληψη» του Σώματος, των Πολλαπλών Σωμάτων του Όντος, του Ανθρώπου. Με αυτή την «έννοια» αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει ένα Κοσμικό Σώμα, το Σώμα της Νύχτας, από Απρόσιτο Μαύρο Φως, που είναι το Όλον της Δημιουργίας. Το Παγκόσμιο Σώμα (για την Ακρίβεια τα Τρία Παγκόσμια Σώματα, από Ιώδες Μπλε και Γαλάζιο Φως), είναι η Παγκόσμια Ατομικότητα, Κοινή σαν επίγνωση σε όλα τα όντα, το Ουράνιο Σώμα (Σώματα), η Αληθινή Ύπαρξη, είναι ό Χώρος, καταλαμβάνει όλο τον Χώρο. Το Ατομικό Σώμα όμως, σαν συμπύκνωση της Μη-Δυαδικής Νοητικής Ουσίας, καταλαμβάνει συγκεκριμένο χώρο (σαν «σφαίρα» ή μορφή σφαίρας). Αυτό ακριβώς το Ατομικό Σώμα είναι ο Αληθινός  Ατομικός Άνθρωπος, η Ατομική Ψυχή. Στην Πραγματικότητα είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, με τις Ανώτερες Δραστηριότητες της Παγκόσμιας Αντίληψης που Περιορίζεται στον Αληθινό Νοητικό Χώρο, σε μια Αγνή Νοητική Μορφή και λειτουργεί σε αυτό το Πεδίο μέσα από αυτό το Αγνό Νοητικό Σώμα. Αυτή η Ατομικότητα, η Ανθρώπινη Ψυχή (όπως την ορίσαμε) προϋπάρχει στον Ενδιάμεσο Κόσμο, πριν κατέλθει στους Κατώτερους Κόσμους, στον Κατώτερο Νοητικό Κόσμο, στον Αστρικό Κόσμο και στον Αιθερικό-Υλικό Κόσμο (με ένα νοητικό σώμα, ένα αστρικό σώμα κι ένα αιθερικό-υλικό σώμα αντίστοιχα). Είχε δίκηο λοιπόν ο Ωριγένης που, ακολουθώντας τον Διδάσκαλο Πλάτωνα, μιλούσε για την προΰπαρξη των Ψυχών και είχαν άδικο οι αμαθείς χριστιανοί θεολόγοι που έλεγαν ότι η ψυχή δημιουργείται μαζί με το σώμα κατά την «σύλληψη», (κι επειδή υποστήριζαν αυτές τις ανοησίες για αυτό δεν παραδέχονταν και την μετεμψύχωση ή μετενσάρκωση ή μετενσωμάτωση).
Στην πραγματικότητα ο Αληθινός Άνθρωπος (ο Ολοκληρωμένος Άνθρωπος) Εκδηλώνεται στα Τρία Ανώτερα Πεδία, το Κοσμικό, το Παγκόσμιο (Τριπλό) και το Ατομικό Πεδίο, με ένα Κοσμικό Σώμα, ένα Παγκόσμιο (Τριπλό) κι ένα Ατομικό Σώμα, αντίστοιχα. Αυτά είναι τα Τρία Αιώνια Σώματα του Ανθρώπου. Οι Κατώτεροι Κόσμοι (Νοητικός, Αστρικός και Αιθερικός-Υλικός Κόσμος) είναι παροδικοί και φθαρτοί και τα Σώματα με τα οποία εκδηλώνεται ο Άνθρωπος σε αυτά τα Πεδία είναι παροδικά και φθαρτά. Το Ανώτερο Ατομικό Σώμα διατηρείται όσο υπάρχει Ατομική Αντίληψη όσες ζωές κι αν ζήσει ο Άνθρωπος στους Κατώτερους Κόσμους, λαμβάνοντας νέα κατώτερα σώματα κάθε φορά. Έτσι η Ατομικότητα (στην πραγματικότητα η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ με την Κοσμική Δραστηριότητα, και την Παγκόσμια Δραστηριότητα που Εκδηλώνεται σαν Ατομικότητα στο συγκεκριμένο Πεδίο), δηλαδή η Συνείδηση (η Αίσθηση) Ύπαρξης που έχουμε, παραμένει και μετά τον υλικό θάνατο, την διάλυση του αστρικού σώματος και την διάλυση του νοητικού σώματος, στον Ανώτερο Νοητικό Χώρο (στα Ηλύσια Πεδία των Αρχαίων, στον Παράδεισο των δυτικών θεολόγων). Η «Κόλαση» για την οποία μιλούν οι άνθρωποι είναι η «περιπλάνηση» έξω από το Μέσο Νοητικό Πεδίο μέχρι την τελική εξιλέωση που θα επιτρέψει μια ακόμα ενσάρκωση στους κατώτερους κόσμους, μήπως και μπορέσει ο Άνθρωπος να διδαχθεί τι είναι τελικά η ζωή και να γνωρίσει τον Αληθινό Προορισμό του που είναι η Απελευθέρωση προς τους Ανώτερους Ουράνιους Κόσμους.


ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ «ΚΕΝΤΡΩΝ»

Όταν η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Εκδηλώνεται (με τις Δραστηριότητές της) στην Δημιουργία, σε Κατώτερα Πεδία, όταν ο Ανώτερος Ψυχισμός Εκδηλώνεται (σαν Ουσία, σαν Συνείδηση Ύπαρξης) σε ένα (και μέσα από ένα) κατώτερο φορέα (την Μορφή, το Σώμα), τότε εγκαθίσταται μια «Λειτουργική Σχέση» ανάμεσά τους. Είναι οι Ανώτερες Λειτουργίες που «Δραστηριοποιούνται» σαν Δυνάμεις μέσα στο Σώμα. Υπάρχει πλήρης αντιστοιχία. Αυτές οι Ανώτερες Λειτουργίες-Δυνάμεις εκδηλώνονται, «εκφράζονται» σε συγκεκριμένα σημεία, «κέντρα» μέσα στον φορέα. Στην βουδιστική παράδοση ονομάζονται πάντμας (λωτοί), στην ινδική και ταντρική παράδοση ονομάζονται τσάκρας (τροχοί) και στην ελληνική παράδοση αναφέρονται σαν κέντρα λειτουργίας. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι σε όλους τους φορείς που μπορεί να λάβει η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (όταν Εκδηλώνεται στην Δημιουργία, στους Κόσμους) υπάρχουν αντίστοιχα κέντρα και ανάμεσα στα κέντρα ενός ανώτερου φορέα και τα αντίστοιχα κέντρα του κατώτερου φορέα υπάρχει πλήρης «συγχρονισμός». Για παράδειγμα ανάμεσα στο Ανώτερο Νοητικό Κέντρο που υπάρχει στο Νοητικό Σώμα κι εκείνο που υπάρχει στο Αστρικό Σώμα κι εκείνο που υπάρχει στο Αιθερικό Σώμα (το Ατζνα Τσάκρα) κι εκείνο που υπάρχει στο υλικό σώμα (το «εσωτερικό» του εγκεφάλου) υπάρχει πλήρης συγχρονισμός. Έτσι δεν πρέπει να νομίζουμε ότι τα τσάκρας (το σύστημα των τσάκρας) υπάρχουν στο υλικό σώμα ή σε ένα λεπτό σώμα (το αιθερικό ή το αστρικό), υπάρχουν ανάλογα κέντρα σε όλα τα Σώματα.
 Έτσι τι σημαίνει αφύπνιση της συνειδητότητας ή της «ενέργειας» στα κέντρα και τι συμβαίνει πραγματικά κατά την αφύπνιση των Κέντρων; Υπάρχει μεγάλη σύγχυση εδώ. Στην πραγματικότητα όταν μεταβαίνουμε από ένα κατώτερο κέντρο που εκπροσωπεί τον αντίστοιχο φορέα σε ένα ανώτερο κέντρο που εκπροσωπεί ένα ανώτερο φορέα ενεργοποιείται και το αντίστοιχο κέντρο στον ανώτερο φορέα. Για να το εξηγήσουμε, όταν ξεκινάμε από το Σβαντίσθανα Τσάκρα που εκπροσωπεί το Αιθερικό-Υλικό Σώμα κι Ανερχόμαστε στο Αναχάτα που εκπροσωπεί το Αστρικό Σώμα, αφυπνίζεται το Κέντρο στο Αιθερικό-Υλικό Σώμα και το Κέντρο στο Αστρικό Σώμα. Κι όταν ανερχόμαστε στο Άτζνα Τσάκρα που εκπροσωπεί το Νοητικό Σώμα αφυπνίζεται το Κέντρο στο Αιθερικό Σώμα, το Κέντρο στο Αστρικό Σώμα και το Κέντρο στο Νοητικό Σώμα. Έτσι ή «Άνοδος» στα Τσάκρα σημαίνει ταυτόχρονα την άνοδο στα Ανώτερα Σώματα, στα Ανώτερα Πεδία. Έτσι κάποιος που έχει Ανέλθει πραγματικά στο Άτζνα Τσάκρα και το έχει Αφυπνίσει Πλήρως βιώνοντας την Μη-Δυαδική Συνείδηση στην πραγματικότητα έχει συνειδητοποιήσει το Αιώνιο Ατομικό Σώμα (που υπάρχει πάντα πίσω από όλες τις παροδικές ενσαρκώσεις), έχει εμπειρία της Αθανασίας (ακόμα κι όταν καταστρέφεται το αιθερικό-υλικό σώμα, το αστρικό σώμα και το νοητικό σώμα).
Τι εννοούμε όμως πραγματικά όταν λέμε «αφύπνιση» κάποιου Κέντρου; Και τι συμβαίνει κατά την Άνοδο σε Ανώτερα Κέντρα; Στην πραγματικότητα τα Κέντρα υπάρχουν σε όλα τα Σώματα και Λειτουργούν (τουλάχιστον τα κατώτερα). Λέγοντας «αφύπνιση» εννοούμε τον πλήρη έλεγχο και την ηθελημένη απόσυρση από αυτό το πεδίο δραστηριότητας, την εγκατάλειψη των δράσεων σε αυτό το πεδίο. Με άλλα λόγια αφύπνιση του Σβαντίσθανα Τσάκρα σημαίνει να μπορούμε να «καθόμαστε» σε πλήρη σωματική χαλάρωση. Αφύπνιση του Αναχάτα Τσάκρα σημαίνει ότι έχουμε επιτύχει την πραγματική βαθιά «απάθεια». Αφύπνιση του Άτζνα Τσάκρα σημαίνει ότι βιώνουμε την «σιωπή» της σκέψης και στην ολοκλήρωση της «διαδικασίας» βιώνουμε την Μη-Δυαδική Συνείδηση. Η Άνοδος στο Σαχασράρα Τσάκρα σημαίνει την Αφύπνιση του αντίστοιχου Κέντρου σε όλα τα Κατώτερα Σώματα και την Αφύπνιση του Κέντρου στο Παγκόσμιο Σώμα (που είναι Τριπλό). Ουσιαστικά σημαίνει την Απελευθέρωση από την Ατομικότητα, από το Αγνό Νοητικό Σώμα και την «Διεύρυνση» στην Πανταχού Παρουσία, στο Παγκόσμιο Σώμα.
Από όσα είπαμε γίνεται κατανοητό ότι θεωρούμε (σε αντιστοιχία με τα Πεδία Εκδήλωσης και τα Αντίστοιχα Σώματα) ότι υπάρχουν συγκεκριμένα Κέντα Δράσης στον Άνθρωπο, το Τριπλό Σαχασράρα, το Άτζνα Τσάκρα (με διπλή λειτουργία, σαν Αγνό Νοητικό και κατώτερο νοητικό), το Αναχάτα Τσάκρα (που εκφράζει το Αστρικό) και το Σβαντίσθανα Τσάκρα (που εκπροσωπεί το Αιθερικό-Υλικό). Τα άλλα κέντρα που αναφέρονται στην σχετική βιβλιογραφία συχνά έχουν βοηθητική λειτουργία και σημασία (χρησιμεύουν σαν «σύνδεσμοι»).
Έτσι, για να γυρίσουμε στον Ενσαρκωμένο Άνθρωπο θα πρέπει να πούμε ότι στην πραγματικότητα ο Αληθινός Άνθρωπος είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ που Εκδηλώνεται στην Δημιουργία, σε Πολλά Πεδία ταυτόχρονα, σε Πολλά Σώματα ταυτόχρονα και μέσα από Αντίστοιχα Κέντρα Λειτουργίας που συγχρονίζονται σε όλα τα Σώματα, σε όλα τα Πεδία. Ασφαλώς όταν κάποιος δεν έχει βιώσει τα Βαθύτερα Στρώματα της Ύπαρξης δεν είναι και δεν αισθάνεται Ολοκληρωμένος Άνθρωπος. Για αυτό λέμε ότι ο Άνθρωπος χρειάζεται να «εκπαιδευθεί», να συνειδητοποιήσει την Ύπαρξή του σε Όλα τα Πεδία, σε όλα τα Βάθη, να Κατανοήσει πως Λειτουργεί, σαν Ύπαρξη, τι είναι τελικά Ζωή και ζωή στη γη και ποιος είναι ο Αληθινός Προορισμός του Ανθρώπου.


Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ
ΘΑΝΑΤΟΣ



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~