Esoterism Academy: ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΘΕΙΟ

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Sunday, March 26, 2017

ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΘΕΙΟ

Η Πραγματικότητα μπορεί να γίνει Γνωστή, Πραγματικά Γνωστή, με ένα μοναδικό τρόπο, με την Άμεση Βίωση. Όταν σε Κατάσταση Πραγματικής Ησυχίας υπάρχει «άμεση φυσική ανεμπόδιστη ανόθευτη αντίληψη» (η βασική φυσική προεννοιολογική αντίληψη) τότε Αποκαλύπτεται η Ολότητα, η Ενότητα, η Παγκοσμιότητα, της Ύπαρξης, μια Αντίληψη Που Τα Περιλαμβάνει Όλα. Σε Αυτή την Αντίληψη Υπάρχουν Όλα Ταυτόχρονα, Τώρα. Και το Άπειρο Ήσυχο Βάθος της Ουσίας και η Δραστηριότητα της Ουσίας και οι Επιφανειακές Αλλαγές που Συμβαίνουν Τώρα. Αυτό το Τώρα είναι η Παρούσα Στιγμή που Ρέει κι είναι Ουσιαστικά Άχρονο, δεν περιέχει τίποτα άλλο από αυτό που συμβαίνει πραγματικά τώρα (καμιά ενέργεια μνήμης ή φαντασίας που μας βγάζει από το Τώρα σε ένα εικονικό κόσμο).

Αυτή η Αντίληψη, η Άμεση Αντίληψη της Ύπαρξης που είναι μια Πλήρης Όραση της Πραγματικότητας, δεν εκδηλώνεται μόνο διαφορετικά από αυτό που βιώνει ο συνηθισμένος άνθρωπος σαν σκέψη (που είναι μια επεξεργασία εκ των υστέρων και μια παραμόρφωση της πρωτογενούς αντίληψης της πραγματικότητας, μια «κατασκευή», μια εικονική «συμβολική» πραγματικότητα) αλλά εκδηλώνεται και σε διαφορετικό κέντρο του φορέα της Συνείδησης (της Ανώτερης Πνευματικής Ψυχικής Οντότητας, οι όροι είναι συμβατικοί). Εκδηλώνεται συγκεκριμένα στον Εσωτερικό Εγκέφαλο, στο «Σημείο» σύνδεσης (επαφής, αλληλεπίδρασης) με το ανθρώπινο σώμα,. Επίσης η Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας έχει το δικό της Περιεχόμενο (ένα δικό της Βίωμα της Ζωής) διαφορετικό από αυτό που βιώνει ο συνηθισμένος άνθρωπος. Για Αυτόν που «Βλέπει» Είναι Όλα Εδώ, Τώρα. Δεν υπάρχει Μέσα-έξω, Ανώτερο-κατώτερο, Πραγματικό-μη πραγματικό, Κάτι που είναι-κάτι που πρέπει να γίνει. Η Ζωή Είναι Πλήρης, Εδώ, Τώρα. Τα Περιλαμβάνει Όλα. Κι η Ίδια η Ουσία της Ζωής Είναι Ανεξάρτητη από την όποια επιφανειακή δραστηριότητα και από την περιορισμένη ατομική εμπειρία. Ακόμα κι αν το εξωτερικό σύμπαν καταρρεύσει κι όλοι οι κόσμοι σβήσουν, Κάτι Υπάρχει, Κάτι Μένει, η Καρδιά της Ουσίας Συνεχίζει να Χτυπά Μέσα στην Άχρονη Στιγμή, Είναι Παρούσα Παντού, Πάντα, Γεμίζει το Όλο, Είναι το Όλον. Μέχρι να υπάρξει ξανά Δραστηριότητα και Ύπαρξη και Κόσμοι και Εμπειρία και Ζωή στην «Επιφάνεια».

Έτσι, Αυτή η Κατάσταση Ύπαρξης Βιώνεται σαν Ολότητα, σαν Ενότητα, σαν Παγκοσμιότητα και σαν Ελεύθερη Ανεμπόδιστη Αντίληψη και Δράση, σε Όλα τα Επίπεδα, αφού η Βίωση του Απύθμενου Βάθους δεν εμποδίζει την εξωτερική αίσθηση. Αντιλαμβανόμαστε Πάντα στο Τώρα, πάντα αυτό που συμβαίνει πραγματικά τώρα.

Κάποιος που Βιώνει μια Τέτοια Κατάσταση δεν δεσμεύεται από τίποτα και μπορεί να είναι εδώ στη γη ή «αφήνοντας» το σώμα να είναι σε πιο «εσωτερικούς» κόσμους («εσωτερικούς» για την αίσθηση του συνηθισμένου ανθρώπου). Αλλά δεν έχει κανένα λόγο να «καθυστερεί» πουθενά παρά μόνο όπου υπάρχει «εσωτερική» ανάγκη. Στην πραγματικότητα Είναι Απόλυτα Ελεύθερος, Παντού, κι Αναπαύεται στο Απύθμενο Βάθος της Πραγματικής Ουσίας, και Ταυτόχρονα Δρα στην «Επιφάνεια». Είναι Τελείως Ελεύθερος, Ένας Αληθινά Φωτισμένος, Κάτι Πέρα από τον Κόσμο.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος δεν λειτουργεί έτσι. Λειτουργεί στο επίπεδο της σκέψης (της εννοιολογικής επεξεργασίας κι ανάλυσης και «δόμησης»). Λειτουργεί στον εξωτερικό εγκέφαλο δίνοντας περισσότερη («αποκλειστική») προσοχή στην σύνδεσή του με τον εξωτερικό κόσμο, ταυτιζόμενος (σαν Συνείδηση) με την σκέψη. Λειτουργεί σαν «εγώ» διαχωρισμένο από τον κόσμο, μέσα σε μια δυαδική πραγματικότητα (που κατασκευάζει με την σκέψη) και σε σύγκρουση με όλα.

Που ακριβώς ξεγελιέται ο άνθρωπος κι αυταπατάται; Γιατί ξεγελιέται; Τι είναι στην πραγματικότητα η «σκέψη»; Η σκέψη (δηλαδή η επεξεργασία της πρωταρχικής αντίληψης της πραγματικότητας) χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία. Η ίδια η σκέψη βγάζει αυθαίρετα το συμπέρασμα πως η «σύλληψη» κι η επεξεργασία των αληθινών στοιχείων είναι αληθινή (ενώ πρόκειται μόνο για «συμβολική αναπαράσταση της πραγματικότητας»). Στην πραγματικότητα όμως τι συμβαίνει; Τα στοιχεία μπορεί να είναι πραγματικά, όμως η «επιλογή», ο «συνδυασμός», είναι πάντα «προσωπικός» (και συχνά αυθαίρετος). Έτσι, πάντα μια οικοδόμηση, μια σύλληψη της πραγματικότητας, είναι μια «κατασκευή» και τελικά κάτι «ψεύτικο» (με την έννοια του «παραμορφωμένου πραγματικού» κι όχι του «ανύπαρκτου»). Ο κόσμος που έχουμε «απέναντί» μας είναι αληθινός. Αλλά ήδη το γεγονός ότι τον βλέπουμε από ένα «περιορισμένο σημείο» (το εγώ) και «απέναντι», είναι μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας (που γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν υιοθετούμε αυτή την αντίληψη). Στην συνέχεια, οι επιλογές μας κι οι δραστηριότητές μας παραμορφώνουν ακόμα περισσότερο την εικόνα της πραγματικότητας που σχηματίζουμε. Έτσι, ο κόσμος απέναντί μας είναι αληθινός αλλά οι ερμηνείες που του δίνουμε είναι όλες λανθασμένες. Με αυτόν τον τρόπο ξεγελιούνται όλοι οι άνθρωποι.

Κάποιος νομίζει ότι επειδή σκέπτεται (δηλαδή συλλαμβάνει μια συμβολική αναπαράσταση της πραγματικότητας) αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Ότι επειδή σκέπτεται κάτι είναι αληθινό. Ότι επειδή συμπεραίνει κάτι έτσι πρέπει να δράσει. Προφανώς εδώ οι άνθρωποι ταυτίζουν την δική τους εσωτερική δραστηριότητα (την σκέψη) με την αληθινή ανόθευτη αντίληψη της πραγματικότητας, με την πραγματικότητα. Προφανώς «υπερτιμούν» την σκέψη. Οι άνθρωποι, δυστυχώς, ταυτίζονται απόλυτα με την σκέψη. Είναι τόσο «μεθυσμένοι» με την δήθεν «δύναμη» και «δυνατότητα» της σκέψης που νομίζουν ότι είναι θεοί. Στην πραγματικότητα δεν είναι θεοί. Το «Φίδι της σκέψης» (σαν το «Φίδι» του Αγιογραφικού Συμβολισμού της Ιουδαϊκής Μυθολογίας) τους λέει ψέματα. Δεν είναι θεοί, σαν θεοί (όμοιοι). Είναι «σαν» θεοί (μια κακή απομίμηση). Αυτό το «σαν» αποδεικνύει όχι μόνο την ανοησία του ανθρώπου αλλά και την γελοιότητά του και την δυστυχία του. Στην «Γιορτή των Τρελών» του «Σύγχρονου Μεσαιωνικού Πολιτισμού» καθένας μπορεί να παίξει τον Θεό, τον Βασιλιά, ή τον Κωφάλαλο Ζητιάνο. Μόνο που όλα είναι μια «γιορτή» μια «παράσταση» στο θέατρο του χρόνου. Η νύχτα της μέθης δεν συνδέεται με κανένα τρόπο με την Αυγή της Αλήθειας.

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους Αρχαίους Έλληνες Σοφούς, η Ψυχή (η Οντότητα, η Συνείδηση, η Ανώτερη Ύπαρξη, «Αυτό» που Αντιλαμβάνεται, σκέπτεται, συναισθάνεται κι αισθάνεται, μέσα στο σώμα) απλά συνδέεται με το σώμα και θα έπρεπε να είχε ακριβώς μια ανάλογη συμπεριφορά «σύνδεσης». Οι άνθρωποι μεταφέρουν την Ενέργεια της Προσοχής από το Πραγματικό Κέντρο σύνδεσης της Ψυχής με το σώμα στον εξωτερικό εγκέφαλο. Δεν δρουν απλά στον εξωτερικό εγκέφαλο, μέσω του εξωτερικού εγκεφάλου, αλλά κυριολεκτικά, μεταθέτοντας την προσοχή τους στον εξωτερικό εγκέφαλο, «μετακινούνται» στον εξωτερικό εγκέφαλο. Είναι σαν να μπαίνουν σε ένα Σπήλαιο όπου το Φως της Αλήθειας δεν φτάνει και βλέπουν μόνο σκιές των αληθινών πραγμάτων. Όχι τα αληθινά πράγματα όπως είναι και συμβαίνουν αλλά τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνονται, όπως τα «ερμηνεύουν». Βλέπουν τις «σκέψεις» τους. Αυτό είναι το «Σπήλαιο του Πλατωνικού Μύθου».

Ο Πλάτωνας, μιλώντας για το Σπήλαιο, πολύ περισσότερο από το να εξηγήσει τι συμβαίνει στο Σπήλαιο, δήλωνε ότι Έξω από το Σπήλαιο εξελίσσεται η Αληθινή Ζωή. Δυστυχώς οι άνθρωποι θέλουν να ζουν μέσα στο Σπήλαιο με τις «σκιές» τους. Αυτό αποδεικνύεται από την γενική τοποθέτησή τους στην ζωή. Δηλαδή από τον Τρόπο που αντιλαμβάνονται την «Σύνδεσή» τους -σαν Συνειδήσεις- με το σώμα, από την περιοχή του υλικού φορέα στην οποία «λειτουργούν» και από το περιεχόμενο της αντίληψης και της δράσης τους. Μπορεί κάποιος αμερόληπτος παρατηρητής να το δει, στο σύνολο του πλανήτη αλλά και σε κάθε τοπική κοινωνία, και σε κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα.

Οι άνθρωποι είναι σχιζοφρενείς. Ζώντας Μέσα στην Ενότητα της Ύπαρξης (αφού η Ουσία Είναι Μία κι η Πραγματικότητα Είναι Μία κι η Ορθή Αντίληψη Αποκαλύπτει Μια Ενιαία Πραγματικότητα) αυτοί διχάζουν την Ύπαρξη, σε εγώ και ο κόσμος, εγώ κι οι άλλοι, φως και σκοτάδι, καλό και κακό, μέσα κι έξω, ανώτερο και κατώτερο, κλπ. Απομονώνουν αυθαίρετα μια «περιοχή» Μιας Ενιαίας Πραγματικότητας και ζουν σε ένα φανταστικό δυαδικό κόσμο. Το ότι οι άνθρωποι είναι απόλυτα βέβαιοι για τον εαυτό τους και για το ότι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα δεν αποδεικνύει τίποτα. Αυτό οφείλεται στο μέγεθος της «απορρόφησής» τους σε αυτό που κάνουν (στην «σκέψη» τους), στο «όνειρό» τους. Κι οι τρελοί στα ψυχιατρεία είναι απόλυτα βέβαιοι για τα βιώματά τους. Και στις δυο περιπτώσεις «απουσιάζει» ο αληθινός άνθρωπος που θα μπορούσε να «δει». Λειτουργικά λείπει η «διάκριση» της Αληθινής Αντίληψης από την «επεξεργασία» (την «σκέψη»). Μιλάμε για μια άρρωστη κατάσταση. Ή για μια «παιδική» ασθένεια ανωριμότητας μέσα στον χρόνο της ανθρώπινης εξέλιξης. Μετά από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θα είναι τελείως διαφορετικοί.

Τελικά η Πραγματικότητα Είναι Εδώ, Τώρα. Δεν είναι κάτι μακρινό που πρέπει να ψάξουμε να βρούμε. Η Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας είναι Ό,τι πιο Δικό μας, Ό,τι πιο Οικείο Έχουμε. Είναι η Ίδια μας η Ζωή. Αυτό που Ζούμε Εδώ, Τώρα. Αντί να Αφήνουμε την Φύση να Λειτουργεί και να Πορευόμαστε με την Φύση, σε Αρμονία με Όλα, εμείς παρεμβαίνουμε, ταυτιζόμαστε με την σκέψη (με την δραστηριότητα του εξωτερικού εγκεφάλου) και ζούμε μια σχιζοφρενική δυαδική πραγματικότητα. Η Μετάβαση από την Άμεση Αντίληψη της Πραγματικότητας, από την Πραγματική Ανόθευτη Αντίληψη, στην κατάσταση της σκέψης είναι δική μας απόφαση κι ενέργεια κι εμμονή. Το ίδιο κι η εγκατάλειψη της λανθασμένης συμπεριφοράς μας είναι δική μας Απόφαση, Επιλογή και Δράση.

Καθένας Πρέπει να Αναρωτηθεί Ποιος Είναι, Τι Είναι, Τι Κάνει, Τι Θέλει. Τελικά δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε. Εμείς είμαστε οι δημιουργοί της ζωής μας κι εμείς είμαστε οι τελικοί αποδέκτες των πράξεών μας. Στην Σιωπή Ακούγονται Όλα. Για αυτό Ας Κάνουμε Ησυχία. Ας Προσέχουμε ακόμα κι αυτό που σκεφτόμαστε. Κι η παραμικρότερη σκέψη ακούγεται καθαρά. Αδελφοί, ο Δρόμος είναι Μονάχα Ένας Δρόμος. Κάνετε Ησυχία! Αφουγκραστείτε! Εδώ, Μπροστά μας, Ξετυλίγεται, Τούτη την Στιγμή, η Πραγματικότητα Μην κλείνετε τα μάτια για να ονειρευτείτε μια άλλη ζωή γεμάτη από «σκιές» της σκέψης. Δεν υπάρχει άλλη ζωή. Πέρα από την Αλήθεια υπάρχει μόνο το «όνειρο».

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, March 26, 2017

ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΘΕΙΟ

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright