Esoterism Academy: Η Θέα Του Θεού

Monday, 15 September, 2025

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

In the quietude of existence, where the mind surrenders its restless grasp and the heart rests in its own rhythm, there exists a profound reality beyond the clutches of time. It is a reality that is not bound by the ticking of clocks or the unfolding of calendars. It is the Eternal Present—an infinite realm where the essence of all things remains untouched by the transient dance of phenomena. To step into this state, to emerge into Timelessness, is to awaken to a dimension of existence that transcends the ordinary, unveiling the sacred tapestry of Eternity.

The Illusion of Time

Time, as we know it, is a construct of the human mind. It is a framework within which we organize the experiences of our lives—a linear sequence of past, present, and future. Yet, when examined with full attention and silence, this framework begins to dissolve. What is the "past" but memories, ephemeral shadows of what once was? What is the "future" but projections, fragile dreams of what may come to be? Even the "present," when dissected, is a fleeting moment, slipping through our grasp as soon as it arrives.

In the field of deep observation, where thought ceases its ceaseless chatter, this illusion of time begins to fade. The incessant march of moments blurs into a single, infinite now. Here, in this stillness, the veil of time lifts, revealing the timeless essence that underpins all existence.

The Art of Observation

To emerge into timelessness, one must cultivate the art of pure observation—a state of quiet attention devoid of judgment or interpretation. It is not merely seeing with the eyes but perceiving with the whole being. In this state, objects and events lose their superficial meanings. A tree is no longer "a tree" as labeled by the mind, but an intricate play of form, light, and presence. A passing cloud is no longer "a cloud" but a transient manifestation of the infinite.

In such observation, the boundaries between the observer and the observed dissolve. The act of seeing becomes an act of being. The perceived and the perceiver merge into one, revealing the unity of existence.

The Transparency of Phenomena

In the timeless state, all phenomena take on a new quality. They become transparent, as if their true nature shines through their form. The solidity of the world fades, replaced by a sense of fluidity and lightness. Every object, every event, becomes a fleeting ripple on the vast ocean of existence—a ripple that neither adds to nor subtracts from the ocean itself.

This transparency reveals a deeper truth: the impermanence of all things. The universe is a dance of arising and passing away, a ceaseless flow in which nothing remains fixed. Yet, amidst this flow, there is an unchanging background—a formless, eternal presence that pervades all. It is the ground of being, the essence of Eternity.

The Eternal Present

To touch this ground is to awaken to the Eternal Present. It is not a moment in time but a dimension beyond time. In this state, the mind ceases its grasping, the heart releases its attachments, and the soul rests in its natural state of freedom. It is a state of pure being, unconditioned and infinite.

The Eternal Present is the space in which all things arise and dissolve. It is the canvas upon which the transient phenomena of existence are painted, yet it remains untouched by the colors and forms. To live in this present is to live in alignment with the flow of life, to dance with existence without resistance or clinging.

Enlightenment: The Awakening to Timelessness

The emergence into timelessness is the essence of enlightenment. It is not a destination or an achievement but a realization of what has always been. It is the awakening to the truth that you are not separate from the Eternal; you are the Eternal experiencing itself through the lens of time.

In this realization, all fears dissolve, for fear is rooted in the illusion of time. Without time, there is no future to dread and no past to regret. There is only the boundless freedom of the now. This is complete freedom, the liberation that all spiritual traditions point toward.

Living in the Infinity of Existence

To live in timelessness is to embrace the infinity of existence. It is to recognize that life is not a journey from birth to death but a continuous unfolding within the Eternal. Every moment is an expression of the infinite, and every experience is a doorway to the sacred.

This way of living does not withdraw from the world but transforms how one engages with it. Actions arise from a place of stillness and clarity, untainted by the compulsions of the ego. Relationships are imbued with a sense of unity and compassion, for the boundaries of separateness have dissolved. Even the smallest acts—breathing, walking, listening—become sacred rituals in the dance of existence.

Conclusion: The Invitation to Eternity

The emergence into timelessness is not reserved for mystics or sages; it is the birthright of every being. It begins with a single step: the willingness to observe quietly, with full attention, and without the interference of thought. In this simple act lies the key to unlocking the infinite.

As you sit in stillness, as you watch the play of light and shadow, as you listen to the silence beneath the sounds, you may find yourself slipping into the Eternal Present. Here, in the heart of timelessness, you will discover the truth of who you are—not a fleeting shadow but the light itself, eternal and infinite.

Let this be an invitation, a call to awaken. The doorway to Eternity is always open, and the timeless truth is always present. Step through, and emerge into the boundless freedom of existence.

…

Η Ανάδυση στο Άχρονο: Ένα ταξίδι πέρα από το πέπλο του χρόνου

Στην ησυχία της ύπαρξης, όπου το μυαλό παραδίδει την ανήσυχη σύλληψή του και η καρδιά αναπαύεται στον δικό της ρυθμό, υπάρχει μια βαθιά πραγματικότητα πέρα από τα νύχια του χρόνου. Είναι μια πραγματικότητα που δεν δεσμεύεται από το χτύπημα των ρολογιών ή το ξεδίπλωμα των ημερολογίων. Είναι το Αιώνιο Παρόν—ένα άπειρο βασίλειο όπου η ουσία όλων των πραγμάτων παραμένει ανέγγιχτη από τον παροδικό χορό των φαινομένων. Το να μπεις σε αυτή την κατάσταση, να αναδυθείς στη Διαχρονικότητα, σημαίνει να αφυπνιστείς σε μια διάσταση ύπαρξης που υπερβαίνει το συνηθισμένο, αποκαλύπτοντας την ιερή ταπετσαρία της Αιωνιότητας.

Η ψευδαίσθηση του χρόνου

Ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες της ζωής μας—μια γραμμική ακολουθία παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Ωστόσο, όταν εξετάζεται με πλήρη προσοχή και σιωπή, αυτό το πλαίσιο αρχίζει να διαλύεται. Τι είναι το «παρελθόν» εκτός από αναμνήσεις, εφήμερες σκιές αυτού που ήταν κάποτε; Ποιο είναι το «μέλλον» εκτός από προβολές, εύθραυστα όνειρα για το τι μπορεί να γίνει; Ακόμη και το «παρόν», όταν ανατέμνεται, είναι μια φευγαλέα στιγμή, που γλιστράει μέσα από την λαβή μας μόλις φτάσει.

Στο πεδίο της βαθιάς παρατήρησης, όπου η σκέψη σταματά την αδιάκοπη φλυαρία της, αυτή η ψευδαίσθηση του χρόνου αρχίζει να ξεθωριάζει. Η αδιάκοπη πορεία των στιγμών θολώνει σε ένα ενιαίο, άπειρο τώρα. Εδώ, σε αυτή την ησυχία, το πέπλο του χρόνου σηκώνεται, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική ουσία που στηρίζει όλη την ύπαρξη.

Η Τέχνη της Παρατήρησης

Για να αναδυθεί κανείς στη διαχρονικότητα, πρέπει να καλλιεργήσει την τέχνη της καθαρής παρατήρησης - μια κατάσταση ήσυχης προσοχής χωρίς κρίση ή ερμηνεία. Δεν είναι απλώς να βλέπεις με τα μάτια αλλά να αντιλαμβάνεσαι με όλη την ύπαρξη. Σε αυτή την κατάσταση, τα αντικείμενα και τα γεγονότα χάνουν την επιφανειακή τους σημασία. Ένα δέντρο δεν είναι πλέον «ένα δέντρο» όπως χαρακτηρίζεται από το μυαλό, αλλά ένα περίπλοκο παιχνίδι μορφής, φωτός και παρουσίας. Ένα σύννεφο που περνά δεν είναι πια «ένα σύννεφο» αλλά μια παροδική εκδήλωση του απείρου.

Σε μια τέτοια παρατήρηση, τα όρια μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου διαλύονται. Η πράξη του να βλέπεις γίνεται πράξη ύπαρξης. Το αντιληπτό και ο αντιλαμβανόμενος συγχωνεύονται σε ένα, αποκαλύπτοντας την ενότητα της ύπαρξης.

Η Διαφάνεια των Φαινομένων

Στη διαχρονική κατάσταση, όλα τα φαινόμενα αποκτούν νέα ποιότητα. Γίνονται διάφανα, σαν να λάμπει η αληθινή τους φύση μέσα από τη μορφή τους. Η στερεότητα του κόσμου ξεθωριάζει, αντικαθίσταται από μια αίσθηση ρευστότητας και ελαφρότητας. Κάθε αντικείμενο, κάθε γεγονός, γίνεται ένας φευγαλέος κυματισμός στον απέραντο ωκεανό της ύπαρξης – ένας κυματισμός που ούτε προσθέτει ούτε αφαιρεί από τον ίδιο τον ωκεανό.

Αυτή η διαφάνεια αποκαλύπτει μια βαθύτερη αλήθεια: την παροδικότητα όλων των πραγμάτων. Το σύμπαν είναι ένας χορός ανάδυσης και θανάτου, μια αδιάκοπη ροή στην οποία τίποτα δεν μένει σταθερό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη ροή, υπάρχει ένα αμετάβλητο υπόβαθρο - μια άμορφη, αιώνια παρουσία που διαπερνά τα πάντα. Είναι το έδαφος της ύπαρξης, η ουσία της Αιωνιότητας.

Το Αιώνιο Παρόν

Το να αγγίξεις αυτό το έδαφος σημαίνει να ξυπνήσεις στο Αιώνιο Παρόν. Δεν είναι μια στιγμή στο χρόνο αλλά μια διάσταση πέρα από το χρόνο. Σε αυτή την κατάσταση, ο νους παύει να πιάνει, η καρδιά απελευθερώνει τις προσκολλήσεις της και η ψυχή αναπαύεται στη φυσική της κατάσταση ελευθερίας. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, χωρίς όρους και άπειρη.

Το Αιώνιο Παρόν είναι ο χώρος στον οποίο όλα τα πράγματα προκύπτουν και διαλύονται. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται τα παροδικά φαινόμενα της ύπαρξης, ωστόσο παραμένει ανέγγιχτος από τα χρώματα και τις μορφές. Το να ζεις σε αυτό το παρόν σημαίνει να ζεις σε ευθυγράμμιση με τη ροή της ζωής, να χορεύεις με την ύπαρξη χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση.

Διαφωτισμός: Το ξύπνημα στη διαχρονικότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα είναι η ουσία του διαφωτισμού. Δεν είναι προορισμός ή επίτευγμα αλλά συνειδητοποίηση αυτού που ήταν πάντα. Είναι η αφύπνιση στην αλήθεια ότι δεν είστε χωριστοί από τον Αιώνιο. είσαι ο Αιώνιος που βιώνει τον εαυτό του μέσα από το φακό του χρόνου.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, όλοι οι φόβοι διαλύονται, γιατί ο φόβος έχει τις ρίζες του στην ψευδαίσθηση του χρόνου. Χωρίς χρόνο, δεν υπάρχει μέλλον να φοβάσαι και παρελθόν για να μετανιώσεις. Υπάρχει μόνο η απεριόριστη ελευθερία του τώρα. Αυτή είναι η απόλυτη ελευθερία, η απελευθέρωση που δείχνουν όλες οι πνευματικές παραδόσεις.

Ζώντας στο άπειρο της Ύπαρξης

Το να ζεις στη διαχρονικότητα σημαίνει να αγκαλιάζεις το άπειρο της ύπαρξης. Είναι να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι από τη γέννηση μέχρι το θάνατο, αλλά ένα συνεχές ξετύλιγμα μέσα στο Αιώνιο. Κάθε στιγμή είναι μια έκφραση του άπειρου και κάθε εμπειρία είναι μια πόρτα προς το ιερό.

Αυτός ο τρόπος ζωής δεν αποσύρεται από τον κόσμο, αλλά μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ασχολείται κανείς με αυτόν. Οι πράξεις προκύπτουν από ένα μέρος ησυχίας και διαύγειας, αμόλυντο από τους καταναγκασμούς του εγώ. Οι σχέσεις είναι εμποτισμένες με μια αίσθηση ενότητας και συμπόνιας, γιατί τα όρια του χωρισμού έχουν διαλυθεί. Ακόμη και οι πιο μικρές πράξεις –η αναπνοή, το περπάτημα, η ακρόαση– γίνονται ιερές τελετουργίες στο χορό της ύπαρξης.

Συμπέρασμα: Η πρόσκληση στην αιωνιότητα

Η ανάδυση στη διαχρονικότητα δεν προορίζεται για μυστικιστές ή σοφούς. είναι το εκ γενετής δικαίωμα κάθε ύπαρξης. Ξεκινά με ένα μόνο βήμα: την προθυμία να παρατηρείς ήσυχα, με πλήρη προσοχή και χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Σε αυτή την απλή πράξη βρίσκεται το κλειδί για να ξεκλειδώσετε το άπειρο.

Καθώς κάθεστε σε ησυχία, καθώς παρακολουθείτε το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, καθώς ακούτε τη σιωπή κάτω από τους ήχους, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας να γλιστράει στο Αιώνιο Παρόν. Εδώ, στην καρδιά της διαχρονικότητας, θα ανακαλύψεις την αλήθεια του ποιος είσαι—όχι μια φευγαλέα σκιά αλλά το ίδιο το φως, αιώνιο και άπειρο.

Ας είναι αυτό μια πρόσκληση, ένα κάλεσμα για αφύπνιση. Η πόρτα στην Αιωνιότητα είναι πάντα ανοιχτή και η διαχρονική αλήθεια είναι πάντα παρούσα. Προχωρήστε και αναδυθείτε στην απεριόριστη ελευθερία της ύπαρξης.

Sunday, October 14, 2018

Η Θέα Του Θεού

Ο Φωτισμένος Άνθρωπος έχει φθάσει ήδη σε όλες τις απαντήσεις και δεν χρειάζεται να ρωτήσει κανέναν και τίποτα. Είναι οι άλλοι άνθρωποι που θέτουν ερωτήματα, συχνά χωρίς να εξετάζουν ούτε ποιος ρωτά, ούτε αν ρωτά με τον σωστό τρόπο, το σωστό πράγμα. Κι έτσι, συνήθως, απλά παραμένουν στην άγνοια.

Ρωτάνε συχνά οι άνθρωποι: «Υπάρχει Θεός; Πως μπορώ να Γνωρίσω τον Θεό; Πως μπορώ να Ενωθώ με τον Θεό;».

Η Εμπειρία της Ύστατης Πραγματικότητας (του Θεού στην δυτική μεταφυσική ορολογία) έχει περιγραφεί σε διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις. Τι ακριβώς λένε οι Σοφοί των Αιώνων και πως μπορούμε να ελέγξουμε την αλήθεια αυτών που λένε, εμπειρικά, βιωματικά, εμείς οι ίδιοι;… γιατί μόνο η προσωπική εμπειρία μπορεί να μας αποδείξει την αλήθεια του «λόγου».

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ είναι απλός και περιλαμβάνει διάφορες βαθμίδες, σύμφωνα πάντα με την Παράδοση. Το Ερώτημα λοιπόν δεν είναι «Τι Είναι Θεός; Και πως Βιώνουμε τον Θεό, την Θεότητα;», αλλά, το Πραγματικό Ερώτημα, είναι «Είμαστε διατεθειμένοι να το Κάνουμε»; να το δοκιμάσουμε αυτό;

Η Πρώτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον εξωτερικό κόσμο κι είναι η Πραγμάτωση της Απόλυτης Ακτημοσύνης . Δεν πρέπει να δενόμαστε με τίποτα υλικό, ούτε καν με την ζωή του σώματος, γιατί όλα είναι φθαρτά, που σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τον κόσμο ακόμα κι αυτή την στιγμή, τούτη την στιγμή. Μπορούμε να το Κάνουμε;

Η Δεύτερη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον ψυχικό (ψυχολογικό, συναισθηματικό, συγκινησιακό) κόσμο κι είναι η Πραγμάτωση της Πραγματικής Απάθειας. Δεν πρέπει να προσκολλούμαστε σε τίποτα, ούτε ον, ούτε κατάσταση, ούτε αντικείμενο, γιατί είναι όλα παροδικά. Μπορούμε να το Κάνουμε;

Η Τρίτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον κόσμο της σκέψης κι είναι η Πραγμάτωση της Αληθινής Ησυχίας του Νου. Πρέπει ο Νους, (η σκέψη) να Καθαρισθεί από όλες τις λανθασμένες συμπεριφορές, να εγκαταλείψει την «συμβολική σκέψη», την εννοιολογική δραστηριότητα… δηλαδή το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης, τις αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις, τις πεποιθήσεις. Μόνον ο Καθαρός Νους, ο Απλούς Νους, ο Νους που Μετουσιώνεται σε Καθαρό Πνεύμα, μπορεί να Δεχθεί την ΑΛΗΘΕΙΑ. Μπορούμε να το Κάνουμε;

Οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν στην Πρώτη Βαθμίδα, λιγότεροι φτάνουν στην Δεύτερη Βαθμίδα και ελάχιστοι φτάνουν στην Τρίτη Βαθμίδα. Κι από αυτούς τους ελάχιστους μετριούνται στα δάχτυλα αυτοί που φτάνουν στην Τέταρτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό, στην Απελευθέρωση από την Σκέψη, από το εγώ, στην Πραγμάτωση της Παγκόσμιας Συνείδησης.

Σε αυτούς τους ανθρώπους που Πέρασαν το Κατώφλι της Αιωνιότητας, που Εισήλθαν στο Βασίλειο του Θείου, απευθύνονται αυτά που λέγονται παρακάτω.

Είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος, όσο εμπλέκεται σε λανθασμένες δραστηριότητες, δεν έχει ξεπεράσει τις ψευδαισθήσεις που κατασκευάζει η σκέψη, δεν μπορεί να Απελευθερωθεί, να ξεπεράσει τους περιορισμούς, να μετουσιωθεί σε Παγκόσμια Συνείδηση.

Το ότι Αυτή η «Κατάσταση» είναι Δυνατή και Βιώνεται από οποιονδήποτε είναι αποφασισμένος να το κάνει, έχει εξηγηθεί πολλές φορές.

Εκείνο που θέλουμε να διευκρινίσουμε είναι αυτό: Όταν ο Άνθρωπος Απελευθερωθεί από την περιοριστική (και περιορισμένη) σκέψη και Λειτουργεί σαν Απεριόριστη Αντίληψη, σαν Ενιαίος Χώρος Αντίληψης που Περιλαμβάνει τα Πάντα, δεν έχει Φτάσει στο Τέρμα αλλά είναι στην Αρχή της Ατελείωτης Πορείας Μέσα στον Θεό. Ας το εξηγήσουμε αυτό.

Σε Θεωρητικό Επίπεδο η Διδασκαλία, σε Όλες τις Παραδόσεις, μιλά για μια Τριπλή Εμπειρία της Θεότητας, (για Τρεις Όψεις της Θεότητας, Τρεις Αντιλήψεις, έτσι το «συλλαμβάνουν» αυτοί που έχουν έρθει στην ύπαρξη). Αν και το «Απόλυτο» Παραμένει Πάντα Έξω από το Γίγνεσθαι Ταυτόχρονα Εκδηλώνεται και Μέσα στο Γίγνεσθαι, Όχι με την «Ουσία» Του, αλλά με την «Δραστηριότητά» Του, με τις «Ενέργειές» Του.

Στη Βεδάντα, το Βράχμαν Ορίζεται σαν Σατ, Τσιτ, Ανάντ. Κι ενώ σαν Σατ-Τσιτ-Ανάντ Παραμένει έξω από κάθε μεταβολή, Ταυτόχρονα σαν «Τσιτ» και «Ανάντ» Διαπερνά το Γίγνεσθαι.

Στον Ύστερο Βουδισμό, η Ύστατη Πραγματικότητα Ορίζεται σαν Ταθάτα (το Ως Έχει), Αλάγια Βιτζνάνα στην Αγνή Μορφή της, και Αλάγια Βιτζνάνα στην Σχετική Μορφή της.

Στον Χριστιανισμό ο Θεός Ορίζεται σαν Πατέρας, Υιός Λόγος, και Πνεύμα. Κι ενώ σαν Τριαδική Θεότητα Παραμένει σαν Άκτιστο έξω από κάθε Δημιουργία, Ταυτόχρονα σαν «Λόγος» και «Πνεύμα» Διαποτίζει την Δημιουργία.

Και στις Άλλες Παραδόσεις γίνονται ανάλογες διακρίσεις, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, νομίζουμε γίνεται κατανοητό τι θέλουμε να πούμε.

Γιατί όμως γίνονται αυτές οι διακρίσεις; Και τι σημαίνουν; Είναι αποτέλεσμα, καταγραφή της Εμπειρίας κάποιων εξαιρετικών ανθρώπων που τα Βίωσαν όλα αυτά; Ή πρόκειται για θεωρητικά (εννοιολογικά) παιχνίδια της σκέψης; Για κάποιους είναι Εμπειρία, κάποιοι άλλοι έχουν μόνον νοητική πληροφόρηση. Πάντως έχουν γραφτεί χιλιάδες τόμοι –σε όλες τις Παραδόσεις – για να τα εξηγήσουν. Όσοι μιλούν από Εμπειρία μιλούν ουσιαστικά (οι λέξεις τους έχουν περιεχόμενο). Όσοι θεωρητικολογούν απλά φλυαρούν και παραπλανούν και τους άλλους. Όπως κι αν έχει Ελάχιστοι Έχουν Εμπειρία Θεού και Κατανοούν τι σημαίνουν αυτές οι «Διακρίσεις».

Αλλά όλα αυτά δεν είναι ωραίες θεωρίες γιατί σε Τεχνικό Επίπεδο, δηλαδή σε Πρακτικό Επίπεδο, Πραγμάτωσης, Εφαρμογής, Εμπειρίας, έχουν περιγραφεί οι Εμπειρίες Αυτών των «Καταστάσεων», με τεχνικούς όρους.

Στην Βεδάντα η Μόκσα (η Ύστατη Εμπειρία) που Αναφέρεται στο Σατ (το Είναι)-Τσιτ-Ανάντ διαφοροποιείται από το Νιρβικάλπα Σαμάντι που Αναφέρεται στο «Τσιτ» και Πραγματώνεται σαν Απεριόριστη Χωρίς Ιδιότητες Παρουσία κι αυτά τα δύο διαφοροποιούνται από το Σαρβικάλπα Σαμάντι που Αναφέρεται στο «Ανάντ» και Πραγματώνεται σαν Παγκόσμια Ενότητα της Ύπαρξης, σαν Ενιαία Αντίληψη Χωρίς Εμπόδια, όλων των φαινομένων.

Στο Σαμκύα Γιόγκα, του Πανταζάλι οι αντίστοιχοι όροι είναι Καϊβαλγία, Απελευθέρωση, Ασαμπράτζνατα Σαμάντι και Σαμπράτζνατα Σαμάντι. Μονάχα αυτοί που έχουν Εμπειρία μπορούν να εξηγήσουν τι είναι όλα αυτά.

Στον Ύστερο Βουδισμό το Ταθάτα (το Ως Έχει) είναι μια Εμπειρία έξω από τον Τόπο και τον Χρόνο, έξω από το Κοσμικό Γίγνεσθαι. Η Εμπειρία της Αγνής Αλάγια Βιτζνάνα (το Χωρίς Ιδιότητες Απεριόριστο), ο τεχνικός όρος «η Όψη της Φώτισης», παραμένει στην σφαίρα του Γίγνεσθαι, ενώ η Εμπειρία της Σχετικής Αλάγια Βιτζνάνα, ο τεχνικός όρος «η Όψη της Μη-φώτισης», είναι η Αντίληψη της Ενότητας όλων των φαινομένων, η Χωρίς Εμπόδια Αντίληψη που τα Αγκαλιάζει όλα.

Στον Χριστιανισμό ο Καθαρός Νους ( ο Ήσυχος Νους, ο Απλούς Νους, που δεν εμπλέκεται στην εννοιολογική δραστηριότητα) είναι η προϋπόθεση για το Άνοιγμα προς το «Πνεύμα», προς την Αρχική Ένωση με το Πνεύμα του Θεού, που Έρχεται και Κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος από ψυχικός καθίσταται πνευματικός κι Ενώνεται με τον Θεό σε Μια Ατελείωτη Πορεία προς τα Βάθη της Θείας Ύπαρξης… Η Εμπειρία του Πνεύματος είναι η Εμπειρία της Ενότητας της Ύπαρξης, που Ουσιώνεται σε Αγάπη, η Οποία διαλύει όλα τα Εμπόδια κι Ενώνει τα Πάντα σε Ένα… Το Πνεύμα Αποκαλύπτει τον «Λόγο», την Ουσία του Λόγου, το Είναι Χωρίς Ιδιότητες, από το Οποίο Προέρχονται Όλα και στο Οποίο Στηρίζονται Όλα και στο Οποίο Αναφέρονται και «Επιστρέφουν» Όλα… Κι είναι Ακριβώς η Ένωση με τον Λόγο που μας Οδηγεί στον Θεό Πατέρα, γιατί μόνον ο Λόγος είναι Κοντά στον Θεό Πατέρα και μόνον μέσω του Λόγου μπορούμε να Φτάσουμε στον Πατέρα, που Είναι Έξω Από Όλα. Είναι ακριβώς σε αυτό το Ύστατο Στάδιο Τελείωσης που μας Αποκαλύπτεται Ολοκληρωτικά ο Τριαδικός Θεός.

Τι ακριβώς σημαίνει λοιπόν η Εμπειρία του Πνεύματος; Τι είναι Ένωση με τον Λόγο και Πορεία προς τον Πατέρα; Και γιατί η Εμπειρία του Πατέρα (που γίνεται μέσω του Λόγου) Είναι Τελείως Έξω Από Όλα; Και τι σημαίνει «Έξω Από Όλα»; Σαφώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις της Εμπειρίας του Θεού από το Ένα Στάδιο στο Άλλο. Πρέπει όμως κάποιος να έχει προσωπική εμπειρία για να τα διαπιστώσει όλα αυτά και να εξηγήσει με λόγια τι συμβαίνει ακριβώς (όσο είναι δυνατόν να περιγραφούν Εμπειρίες Ζωής, γιατί εδώ μιλάμε για Βιώματα κι όχι για έννοιες που συλλαμβάνει και συσχετίζει η σκέψη). Και πάλι, θα περιγράψει κάτι που ο άλλος δεν έχει ζήσει κι είναι αδύνατο να καταλάβει… Αναγκαστικά θα το συλλάβει νοητικά, πράγμα που για την Ζωντανή Πραγματικότητα, την Αληθινή Ζωή, δεν έχει καμιά χρησιμότητα… αντίθετα αυτό μπερδεύει χειρότερα.

Υπάρχει κάτι ακόμα που μπορούμε να πούμε. Θα το πούμε με επιφύλαξη, γιατί κάποιοι μπορεί να κατασκευάζουν θεωρίες από τις εμπειρίες των άλλων και να τις χρησιμοποιούν για να προβληθούν ή να παραπλανήσουν τους άλλους… Δεν φοβόμαστε όμως γιατί όσοι δεν έχουν Εμπειρία Θεού δεν μπορούν να εξηγήσουν την Ζωντανή Πραγματικότητα, αναγκαστικά διολισθαίνουν στη σκέψη, στην συμβολική συλλογιστική, και στην χρήση εννοιών (δηλαδή διανοητικών απολιθωμάτων της ζωντανής πραγματικότητας).

Η ΥΣΤΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (το ΣΑΤ της Βεδάντα, το ΤΑΘΑΤΑ του Ύστερου Βουδισμού, ο ΠΑΤΕΡΑΣ των Χριστιανών) Είναι ΑΚΙΝΗΤΗ, Έξω από το Γίγνεσθαι.

Είναι οι Άλλες Όψεις της ΘΕΟΤΗΤΑΣ που Εμπλέκονται (Σχετίζονται) με το Γίγνεσθαι, το Ουσιώνουν, το Ζωοποιούν, το Στηρίζουν, και το Καθοδηγούν προς την Τελείωση.

Η Εμπειρία του «Πνεύματος», για να μιλήσουμε με χριστιανικούς όρους, είναι η Εμπειρία της Ενότητας της Ύπαρξης, το Είναι σαν Ύστατη Ουσία Όλων των Φαινομένων, η Ουσία της Αγάπης, δηλαδή της Βαθύτερης Σχέσης Ενότητας των Πάντων.

Η Εμπειρία του «Λόγου» είναι η Εμπειρία της Αληθινής Ουσίας της Κίνησης του Θεού, Χωρίς Ιδιότητες, Απεριόριστη, Αιώνια, Αγνή Παρουσία.

Αλλά η Εμπειρία του Πατέρα είναι η Εμπειρία της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ, Όπου Όλα Είναι Παρόντα Αιωνίως, Έξω από Τόπο και Χρόνο… αφού ΕΔΩ, στο ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, δεν Χρειάζεται Καμία Κίνηση… Ακόμα κι ο Λόγος «Χάνεται Μέσα στον Πατέρα», για αυτό Πρέπει να Γεννάται Αενάως (όσο υπάρχει Δημιουργία), για να Διατηρείται το Γίγνεσθαι στην Πορεία του προς την Ολοκλήρωση στο Σημείο ΑΩ.

(Αλλά υπάρχουν κι άλλα, πολλά ακόμα, για να πούμε… θα τα πούμε σιγά-σιγά).

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

16. The Emergence into Timelessness: A Journey Beyond the Veil of Time

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, October 14, 2018

Η Θέα Του Θεού

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright