CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

 

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

 

The Nature of Consciousness

 

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

 

The Duality of Perception: Objective and Subjective

 

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

 

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

 

The One Unique Reality

 

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

 

The Path to Objective Awareness

 

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

 

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

 

Breaking the Walls of Subjectivity

 

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

 

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

 

The Eternal Now

 

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

 

Conclusion: Embracing the Great Space

 

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

 

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

 

 

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

 

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

 

Η Φύση της Συνείδησης

 

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

 

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

 

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

 

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

 

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

 

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

 

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

 

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

 

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

 

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

 

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

 

Το Αιώνιο Τώρα

 

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

 

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

 

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

 

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.


 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 6 July, 2025

Saturday, June 15, 2013

Η Φύση του Ζεν


Η Αληθινή Φύση σου
Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά Είναι ο Απεριόριστος, Άπειρος, Ανεμπόδιστος Χώρος της Αντίληψης… δεν υπάρχει κανένας εαυτός, κανένα εμπόδιο.
Αυτό που Είσαι Πραγματικά Είναι Πάντα Πίσω: Πίσω από όσα αντιλαμβάνεσαι, πίσω από όσα σκέφτεσαι, όσα νοιώθεις, όσα αισθάνεσαι με τις αισθήσεις.
Εκεί που σβήνει το φως της επίγνωσής σου εκεί που αρχίζει το Σκοτάδι, το Άγνωστο, το Ασυνείδητο, Εκεί Απλώνεται η Πραγματικότητα.
Η σχετική συνείδηση (όσα μπορείς να αντιληφθείς και να κατανοήσεις) δεν είναι παρά μια κηλίδα επίγνωσης στον Ωκεανό της Αληθινής Φύσης, δεν είναι Ολόκληρη η Φύση, αλλά μόνο το φωτισμένο κομμάτι της Φύσης σου.
Για να Γνωρίσεις Αυτό που Είσαι Πραγματικά, τη Πραγματικότητα, την Αληθινή Φύση σου, πρέπει να εγκαταλειφθείς σε Αυτό που σε Γέννησε και σε Στηρίζει (εσένα, σαν σχετική συνείδηση, σαν εγώ).
Το να περιορίζεσαι μόνο εκεί που φωτίζει η επίγνωσή σου, εκεί που φωτίζει η σκέψη σου, ή αισθήσεις σου και να το θεωρεία αυτό σαν όλη την ύπαρξη, τη μοναδική πραγματικότητα και την απόλυτη αλήθεια, είναι απλά άγνοια, αυταπάτη κι έχει πάντα ένα τέλος: Αυτό που συλλαμβάνεις δεν είναι η Ύπαρξη, η Ζωή, αλλά μόνο αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι από την Ζωή (και με ένα ατελή τρόπο).
Αυτό που Είσαι Πραγματικά (η Αληθινή Φύση σου) Είναι Πάντα Εδώ, Διαρκής Παρουσία και Γίνεται Αντιληπτό όταν αφυπνίζεσαι από την ονειρική κατάσταση που σε βυθίζει η αντίληψη (μιας ξεχωριστής ύπαρξης), η σκέψη, οι αισθήσεις.
Είσαι Αυτό που Αντιλαμβάνεται, που σκέπτεται, που αισθάνεται, δεν είσαι η αντίληψη (του εγώ), σκέψη, αίσθηση (σώμα και κόσμος).
Αυτό που Είσαι Πραγματικά Είναι Αιώνιο, Ελεύθερο, Δεν Περιορίζεται, παρά μόνο όταν εσύ αποφασίζεις να περιοριστείς στη σκέψη (να ταυτιστείς με τη σκέψη), ή στις αισθήσεις (να ταυτιστείς με τις αισθήσεις).
Αυτό που Είσαι Πραγματικά Είναι Επίγνωση που Διαχέεται Παντού, Μπορεί να Είναι Εδώ, Εκεί, Οπουδήποτε (πάντα μέσα στον Απέραντο χώρο του Εδώ), δεν είναι επικεντρωμένη σε ένα σημείο, αλλά είναι παρούσα σε οποιοδήποτε σημείο, είναι όλος ο Χώρος, σε Όλο το Χώρο, σε όλα τα πράγματα.
Αυτό που Είσαι Πραγματικά είναι πέρα από όλες τις δραστηριότητες της ύπαρξης, κι έτσι Είναι Αιώνιο: Μπορεί να υπάρχει ακόμα κι αν δεν υπάρχει σώμα, σκέψη, σχετική ύπαρξη, οποιαδήποτε δραστηριότητα. Βυθίζεται στην Απεραντοσύνη και Φτάνει στην Ανυπαρξία, στο Αρχικό Χάος.
Όσο κι αν το ψάχνεις δεν θα Το Βρεις… Όταν σταματήσεις να ψάχνεις θα το Νοιώσεις μες στη χούφτα σου!
Η Φύση του Ζεν
Η Φύση Είναι Αυτό που Υπάρχει Πραγματικά. Είναι η Αληθινή Ουσία όλων των όντων (άσχετα αν το αντιλαμβάνονται ή όχι). Λειτουργεί ανεξάρτητα από το αν εμείς το Βιώνουμε ή αν βιώνουμε κάτι άλλο, διαφορετικό. Λειτουργεί σαν η Βάση, το Φόντο, η Ουσία της Ζωής, πάνω στην Οποία χτίζεται οποιαδήποτε άλλη εμπειρία. Όταν Βιώνουμε την Αληθινή Φύση μας (που είναι Κοινή για όλα και χωρίς εαυτό, χωρίς σκέψη, χωρίς προσωπική εμπειρία…) Βιώνουμε τη Φύση στο Απόλυτο Μυστήριό Της, Βιώνουμε τη Φύση Όπως Είναι, στην απόλυτη Κατάστασή της (ή πιο σωστά Πέρα από όλες τις καταστάσεις).
Η Ηρεμία και η Δραστηριότητα δεν είναι η Φύση Όπως Είναι. Είναι μόνο Καταστάσεις της Φύσης,  Σχετικές Καταστάσεις, Αντιλήψεις της Φύσης. Είναι η Φύση Όπως Φαίνεται. Σε αυτή την περίπτωση δεν βιώνουμε τη Φύση Όπως Είναι (στο Απόλυτο Μυστήριό Της) αλλά Φαινομενικές Καταστάσεις, δηλαδή όχι το Είναι αλλά διαδικασίες, εικόνες, οράματα της Πραγματικότητας, όχι την Πραγματικότητα. Κι ενώ το να Βιώνουμε τη Φύση Όπως Είναι, στο Απόλυτο Μυστήριό Της είναι Σταθερό, Αιώνιο, Πέρα από την μεταβολή, το χρόνο, οτιδήποτε… στην άλλη περίπτωση, όπου βιώνουμε τη Φύση (Όπως Φαίνεται) μέσα στην Ηρεμία και τη Δραστηριότητα, το βίωμα είναι μια συνεχής ροή (αντίληψης), μεταβολή, μια διαρκής αλλαγή. Έτσι αποκαλύπτεται ο Σχετικός Κόσμος της Ροής, της Μάγια, του Γίγνεσθαι, ο Κόσμος της Δυαδικότητας.
Σε αυτό το Χώρο Εμπειρίας, η Ηρεμία (η φαινομενική έλλειψη δραστηριότητας) είναι μια Διάφανη Κατάσταση που αφήνει να φανεί η Φύση όπως είναι. Δεν είναι η Πραγματικότητα αλλά μια φαινομενική κατάσταση  (που αντανακλά) που δείχνει πως είναι η Πραγματικότητα, ένα Όραμα της Πραγματικότητας. Είναι η πιο αληθοφανής κατάσταση μέσα στο σχετικό κόσμο της δυαδικότητας.
Αντίθετα η Δραστηριότητα είναι η κατάσταση (πιο σωστά η διαδικασία) που κάνει την εμπειρία θολή, που αλλοιώνει το όραμα της Πραγματικότητας, που παρεμβάλλει άλλες εικόνες στη Πραγματικότητα. Κι όσο πιο πολύ απορροφιόμαστε σε αυτή τη διαδικασία τόσο απομακρυνόμαστε από τη Πραγματικότητα για να βυθιστούμε όλο και πιο πολύ σε ένα προσωπικό (απατηλό) όραμα της Πραγματικότητας. Σε αυτή την περίπτωση δεν Βιώνουμε τη Πραγματικότητα, δεν βλέπουμε καν πως φαίνεται η Πραγματικότητα στην Πραγματική Κατάστασή της αλλά παραποιούμε την Πραγματικότητα, δημιουργούμε μια άλλη πραγματικότητα, σκεφτόμαστε τη Πραγματικότητα και ρυθμίζουμε τη περαιτέρω δραστηριότητά μας σύμφωνα με αυτό το προσωπικό όραμα της Πραγματικότητας.
Σε αυτή τη κατάσταση είναι βυθισμένα όλα τα πλάσματα, ολόκληρο το σύμπαν. Καθώς όλα τα όντα προέρχονται από Μια Πηγή και Στηρίζονται στην Ίδια Βάση για να δημιουργήσουν το προσωπικό όραμά τους για την Πραγματικότητα είναι φυσικό να έχουν κοινές εμπειρίες της Πραγματικότητας, κοινά στοιχεία και ομοιότητες σε αυτό που αντιλαμβάνονται. Αυτή είναι η  βαθύτερη έννοια της Παγκόσμιας Αυταπάτης. Είναι η διυποκειμενικότητα  (η επικοινωνία δηλαδή ξεχωριστών υποκειμένων πάνω σε μια κοινή βάση) που δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι ζούμε όλοι μέσα σε μια κοινή πραγματικότητα. Όμως αυτή η ψευδαίσθηση καταρρέει όταν τα όντα προσπαθούν να επικοινωνήσουν πραγματικά και να συνεννοηθούν . Τότε αποδεικνύεται ότι καθένας έχει τη δική του αντίληψη του κόσμου κι είναι δύσκολο να κατανοήσει πως αντιλαμβάνεται ο άλλος. Έτσι τα όντα καταλήγουν στη διαμάχη, στη κυριαρχία των πιο ισχυρών, στην αδικία και στο σημερινό χάος του κόσμου.
Πίσω από όλα αυτά που συμβαίνουν κι αντιλαμβανόμαστε η Φύση  λειτουργεί. Ανεξάρτητα από το τι αντιλαμβανόμαστε εμείς (ή τι κατανοούμε εμείς). Πραγματικότητα Είναι Αυτό που Βιώνουμε, όχι αυτό που σκεφτόμαστε. Με αυτή την έννοια Ανόθευτη Αντίληψη της Πραγματικότητας έχει (το ον) αυτός που Βρίσκεται στο Απόλυτο Μυστήριο της Φύσης, που Βιώνει τη Φύση Όπως Είναι πέρα από την δυαδικότητα. Αυτή είναι η Αληθινή Αφύπνιση, η Αληθινή Φώτιση. Η σκέψη δεν είναι Βίωμα, αλλά μίμηση, μερικές φορές πολύ επιτυχημένη, βιώματος.
Όταν βρισκόμαστε μέσα στο σχετικό κόσμο της ροής, του γίγνεσθαι, τότε αντιλαμβανόμαστε την Πραγματικότητα (σαν Φαινόμενο) με τους όρους της δυαδικότητας και διακρίνουμε δύο καταστάσεις, την Ηρεμία, την Παγκόσμια Ενότητα του Είναι, της Αληθινής Κατάστασης (Όπως Φαίνεται) και της Δραστηριότητας, της άγνοιας, της ατομικότητας, της ψεύτικης πραγματικότητας. Αν και η Ηρεμία είναι μια Κατάσταση που Δείχνει την Πραγματικότητα Όπως Είναι, παραμένει όμως ένα Φαινόμενο (και δεν μπορεί να εκλειφθεί σαν Ύστατη Πραγματικότητα). Δεν πρέπει να εκλαμβάνεται σαν η Αληθινή Κατάσταση, η Αληθινή Φώτιση, γιατί όντας μέσα στο κόσμο της ροής, του γίγνεσθαι, δεν είναι παρά ακόμα ένα φαινόμενο, είναι μια ψεύτικη φώτιση. Συχνά όμως τα πλάσματα παραπλανούνται και εκλαμβάνουν αυτή τη κατάσταση σαν την Αληθινή Κατάσταση. Στο κόσμο της Δραστηριότητας, της προσωπικής αντίληψης και δράσης τα πλάσματα βρίσκονται μέσα στο ποτάμι της ζωής και πορεύονται με περισσότερη ή λιγότερη συνείδηση για ό,τι τους συμβαίνει. Ταυτισμένα με τη δραστηριότητα, τη σκέψη, τις αισθήσεις, τα εκλαμβάνουν σαν την απόλυτη πραγματικότητα και συνεχίζουν τον (μεταφυσικό) ύπνο τους.
Όταν είμαστε βυθισμένοι στο κόσμο της δυαδικότητας ξεχωρίζουμε τον κόσμο σε φώτιση και άγνοια, πραγματικότητα και ψευδαίσθηση, ηρεμία και δραστηριότητα, κλπ. Η επιδίωξη της φώτισης οδηγεί σε μια ψεύτικη φώτιση δικής μας κατασκευής (μιας προσωπικής αυταπάτης). Η πλαστή φώτιση στο τέλος αποκαλύπτεται πάντα. Είναι όπως το Χρυσό και το επίχρυσο. Το πλαστό αργά ή γρήγορα πιάνεται στο δίχτυ (στις παγίδες) της δυαδικότητας και αποκαλύπτεται πόσο ψεύτικο είναι. Η κατοχή της φώτισης (η αντίληψη ότι είμαστε –κάποιο εγώ- φωτισμένοι) δεν είναι παρά μια επίσης αυταπάτη του εγώ. Στη κατάσταση της άγνοιας αναδεικνύεται  το εγώ σαν απόλυτος κριτής της Πραγματικότητας, προβάλλεται το εγώ πάνω από όλα, κάνοντας φανερή την εκτροπή της Φύσης κι αποδεικνύοντας το μέγεθος της ανοησίας μας, αλλά τουλάχιστον φαίνεται πόσο αυτή η κατάσταση είναι μη φυσιολογική.

Στην Αντίληψη (στον Κόσμο) του Ζεν Υπάρχει μόνο η Αληθινή Φύση (Όπως Είναι), το Βίωμα της Πραγματικότητας, οτιδήποτε άλλο δεν είναι παρά αυταπάτη. Το Ξύπνημα από το όνειρο της δυαδικότητας είναι η Αληθινή Φώτιση.
Το Αληθινό Φως είναι το Υπερκόσμιο Σκοτάδι των ανθρώπων, όπου όλα είναι διάφανα… Το φως της σκέψης είναι παραμορφωτικό φως με φωτεινά σημεία και σκιές. Δεν το χρειαζόμαστε για να δούμε και συχνά δεν το χρησιμοποιούμε. Άλλοτε πάλι ανάβουμε το φως της σκέψης όχι για να δούμε εμείς αλλά για να μας βλέπουν οι άλλοι. Ο φωτισμένος κόσμος των ανθρώπων είναι πραγματικά πολύ σκοτεινός, αλλά οι τυφλοπόντικες άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν.
...
Η Αληθινή Φώτιση
Στην Καθαρή Επίγνωση, πέρα από την δυαδικότητα, Απλά Υπάρχουμε, Ζούμε την Ενότητα του Όντος που υπερβαίνει όλες τις Καταστάσεις (που η περιστασιακή δράση τους δεν αλλοιώνει την Εμπειρία. Δεν διακρίνουμε Υποκείμενο-Αντικείμενο, δεν είμαστε μέσα στην Εξέλιξη, δεν ερχόμαστε, δεν πηγαίνουμε, δεν γινόμαστε. Όλες οι Δραστηριότητες του Γίγνεσθαι δεν είναι παρά σαν περαστικά σύννεφα στον Απέραντο Ουρανό της Επίγνωσης. Η Αληθινή Φύση μας (που Ζούμε) είναι ο Ουρανός, όχι τα διαβατάρικα σύννεφα της δραστηριότητας.
Η Αληθινή Φώτιση είναι Μια Κατάσταση πέρα από την Δυαδικότητα (πέρα από την Ηρεμία και την Δραστηριότητα που είναι μόνο Καταστάσεις, Εκδηλώσεις της Ουσίας): Ανοιχτή, Χωρίς Όρια, Ανεμπόδιστη Επίγνωση που δεν κάνει διακρίσεις (φώτιση- άγνοια, κλπ.).
Είναι στο επίπεδο της Δυαδικότητας (μέσα στην Κοσμική Δράση των Αντιθέτων, Ηρεμία-Δραστηριότητα) όπου η «φώτιση» τίθεται σαν σκοπός και σαν αντίθετο της άγνοιας. Αλλά μια τέτοια φώτιση που επιδιώκεται, που πραγματοποιείται, δεν είναι παρά μια σχετική φώτιση, μια ψεύτικη φώτιση (του εγώ).
Μονάχα όταν γίνεται αντιληπτή η απάτη και σταματήσουμε να λειτουργούμε στο επίπεδο της δυαδικότητας εγκαταλείποντας όλες τις μάταιες δραστηριότητες μπορούμε να Αναδυθούμε στην Αληθινή Φώτιση: Η Αληθινή Φώτιση Ανθίζει σαν Κατανόηση, Φανερώνεται σαν Απέραντη Επίγνωση και Βιώνεται σαν Ζωντανή Απουσία, Μια Υπερκόσμια Πληρότητα, Μια Απερίγραπτη Μακαριότητα μέσα στην Απόλυτη Σιγή, Μια Αδιαφοροποίητη Κατάσταση που Ανανεώνεται και Ρέει Χωρίς να Αλλάζει, η Ολοκλήρωση όλων των καταστάσεων… κάτι που πρέπει να Βιώσει κάποιος για να καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε και που τα λόγια είναι ακατάλληλα και πολύ φτωχά για να μπορέσουν να συλλάβουν τη Ζωή, την Εμπειρία και να την μεταδώσουν: Η Ζωή Μεταδίδεται σαν Ζωή, Μέσω της Ζωής  και είναι Μόνο Ζωή, όχι λόγια, όχι κοσμική εμπειρία, τίποτα που να χωράει στο μικρό ανθρώπινο μυαλό.
Στην Αληθινή Φώτιση (Στην Ανοιχτή Απέραντη Ανεμπόδιστη Επίγνωση) δεν υπάρχει εαυτός, φωτισμένος, φώτιση, Μόνο Καθαρή Επίγνωση. Η φώτιση που πραγματοποιεί κάποιος (διατηρώντας την αντίληψη του εαυτού) είναι μόνο η προβολή της ιδέας της φώτισης πάνω στην ύπαρξη, μια φανταστική κατάσταση κι όχι η Πραγματικότητα.
Η Αληθινή Φώτιση είναι χωρίς εαυτό. Εαυτός, εγώ, είναι η ταύτιση: η ταύτιση με την αντίληψη ενός εγώ, με την σκέψη, το συναίσθημα, την αίσθηση, το αντικείμενο, τον κόσμο… Αυτό που έχει σημασία είναι από πού Βλέπουμε, Πως Βλέπουμε, όχι αυτό που βλέπουμε. Στην Καθαρή Επίγνωση Όλα Καθρεφτίζονται κι όλα ρέουν χωρίς να ταυτιζόμαστε με τίποτα: Η Καθαρή Επίγνωση Είναι Μόνο Καθρέφτης, χωρίς ίχνος σκόνης… Στην εγωική αντίληψη ταυτιζόμαστε με το εγώ, την σκέψη, την αίσθηση, στεκόμαστε απέναντι στο κόσμο, σε διάσταση με τον κόσμο: αυτή η επίγνωση είναι ένας καθρέφτης γεμάτος σκόνη και βρωμιά (που παραμορφώνει την Πραγματικότητα).
Αν θέλεις πραγματικά να Βιώσεις την Πραγματικότητα εγκατέλειψε απλά τον εαυτό σου, κι όλο το περιεχόμενό του. Στην Απουσία θα «Ξαναγεννηθείς», στην Απόλυτη Σιγή θα αρχίσεις να Ζεις, στο Απέραντο της Επίγνωσης θα είσαι Ένα με Όλα… άλλος Δρόμος δεν υπάρχει.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 14. The Invisible Thread: A Journey Beyond the Veil of Being
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 14. The Buddha (The Awakened)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Radiance of the Self: From Purity to Immortality (Verses 66-68)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / 14. The Flame of True Learning
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~