The Unfathomable
The Unity of Existence also includes the particular,
the partial, the individual, the lost in the vastness of the world.
Life is something deeper than the wheel of desires
that always turns to the same things without changing anything.
If you cannot break free from the prison of thought it
is because there simply is no prison… you feed the thought and you break free
from it… the decision is yours.
Whichever secret path you take, at some point you will
reach the same impasse, the same inevitable dilemma, to personally experience
Reality, to unite yourself with God, to feel Eternity.
As Perception expands into the Space of Ignorance,
Illuminating it, the more general perceptions it grasps... until it reaches the
Unfathomable. And it is What you have to feel yourself, personally, abandoning
(in the end) yourself.
Το Ανεξιχνίαστο
Η Ενότητα της Ύπαρξης
συμπεριλαμβάνει και το ιδιαίτερο, το μερικό, το κάθε τι μεμονωμένο, το χαμένο
στην απλωσιά του κόσμου.
Η Ζωή είναι κάτι πιο βαθύ
από τον τροχό των επιθυμιών που γυρνάει πάντα στα ίδια και τα ίδια χωρίς ν’
αλλάζει τίποτα.
Αν δεν μπορείς να
ελευθερωθείς από την φυλακή της σκέψης είναι γιατί απλά δεν υπάρχει φυλακή… εσύ
τροφοδοτείς τη σκέψη κι εσύ αποδεσμεύεσαι από αυτή… η απόφαση είναι δική σου.
Όποιο μυστικό δρόμο κι αν
πάρεις κάποια στιγμή θα φτάσεις στο ίδιο αδιέξοδο, στο ίδιο αναπόφευκτο
δίλλημα, να βιώσεις προσωπικά την Πραγματικότητα, να ενωθείς εσύ ο ίδιος με τον
Θεό, να ψηλαφίσεις την Αιωνιότητα.
Όσο η Αντίληψη
επεκτείνεται στο Χώρο της Άγνοιας, Φωτίζοντάς τον, τόσο γενικότερες αντιλήψεις συλλαμβάνει…
μέχρι που να φτάσει στο Ανεξιχνίαστο. Κι είναι Αυτό που πρέπει να ψηλαφίσεις ο
ίδιος, προσωπικά, εγκαταλείποντας (στο τέλος) τον ίδιο τον εαυτό σου.