Esoterism Academy: 50. Η Αλήθεια

Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Sunday, February 14, 2016

50. Η Αλήθεια

Η Αλήθεια Είναι Πάντα Εδώ, Τώρα, στην Αληθινή Ζωή, για Αυτόν που Βλέπει. Δεν «Φαίνεται» σε όσους είναι «τυφλοί», απορροφημένοι σε κατώτερες δραστηριότητες όπως η σκέψη ή η επαφή με τον εξωτερικό κόσμο των φαινομένων. Αλλά η Αλήθεια Εκφράζεται ακόμα και στο διανοητικό επίπεδο. Αλλά Μιλάει διαφορετικά από την σκέψη. Όταν Εκφράζεται Δείχνει, Καθοδηγεί και Βοηθά να περάσουμε πέρα από την σκέψη. Δεν μας εγκλωβίζει στην σκέψη. Αν μας εγκλωβίζει στην σκέψη, μας προβληματίζει, ή διαιωνίζει την σκέψη δεν είναι η Αλήθεια, είναι η φαντασία. Ό,τι «ενεργοποιεί» την διανόηση και σε κρατάει μέσα στην διανόηση είναι ψέμα. Δεν πρέπει να το εμπιστεύεσαι.

Η Αλήθεια Είναι Ζωή και Πραγματική Δράση. Δεν είναι αυτοπειθαρχία, ούτε μίμηση, ούτε πειθαρχημένη συμπεριφορά. Ο Άνθρωπος που Είναι Πραγματικός, επειδή έχει περάσει πέρα από την διανόηση, τον εγωισμό, τα προσωπικά συμφέροντα, συμπεριφέρεται με Αληθινή Καλοσύνη. Οι άνθρωποι που είναι εγκλωβισμένοι στην διανόηση μπορεί να έχουν Υποδείγματα Ηθικής, να ακολουθούν κανόνες αρετής, να συμπεριφέρονται με ευγένεια, αλλά όλα αυτά είναι ψεύτικα, κατασκευασμένα. Είναι πειθαρχία ηθικής, μίμηση αρετής κι υποκρισία ευγένειας. Δεν νοιώθουν πραγματικά πέραν του εγωισμού αλλά καταπιέζουν τον εγωισμό τους για να δείξουν ένα άλλο πρόσωπο. Αυτό δεν είναι μόνο υποκριτικό. Είναι και ανώφελο. Δεν βοηθά στην πνευματική ανάπτυξη.

Η Αρετή, κι οι ιδιαίτερες αρετές, είναι αληθινές κι ανθίζουν πραγματικά όταν η Συνειδητότητα ανυψώνεται από τα κατώτερα κέντρα δράσης προς το Ανώτερο Κέντρο της Άμεσης Όρασης της Πραγματικότητας. Όταν εγκαταλείπεται η προσκόλληση στα εξωτερικά φαινόμενα Ανθίζει η Αρετή της Ευσπλαχνίας. Όταν εγκαταλείπονται τα πάθη κι οι λανθασμένοι προσανατολισμοί προς τον απατηλό κόσμο των φαινομένων Ανθίζει η Αρετή της Αληθινής Ηθικής. Όταν εγκαταλείπονται οι αυταπάτες της σκέψης, που ποτέ δεν εφαρμόζονται στην πραγματική ζωή, Ανθίζει η Αρετή του Ορθού Προσανατολισμού. Όταν εγκαταλείπεται τελείως η σκέψη Ανθίζει η Αρετή της Αληθινής Δράσης, η Πραγματική Ενεργητικότητα, πέρα από τον κόσμο της φαντασίας. Όταν εγκαταλείπεται η προσωπική ύπαρξη τότε Βιώνονται οι Γενικές Καταστάσεις της Συνείδησης που είναι Υπερπροσωπικές κι Ανθίζει η Αρετή του Αληθινού Διαλογισμού, Όταν εγκαταλείπεται Ολόκληρος ο Κόσμος της Αυταπάτης και των Φαινομένων τότε Ανθίζει η Αρετή της Αληθινής Σοφίας.

Η Αληθινή Διδασκαλία είναι Καθοδήγηση στην Αληθινή Δράση, στην Αληθινή Ζωή, σε Πραγματικό Χρόνο. Αν η Διδασκαλία δεν μας βοηθά να περάσουμε πέραν της σκέψης, στα Ανώτερα Εσωτερικά Επίπεδα, τότε είναι μόνο όμορφα λόγια, τίποτα άλλο. Αλλά μια μη αποτελεσματική διδασκαλία δεν είναι Αληθινή Διδασκαλία είναι μια μίμηση Διδασκαλίας, ένα ψέμα. Τέτοια ψέματα έχουν κατασκευάσει πολλά οι άνθρωποι, κλέβοντας από την Σοφία του Θεού και των Ανθρώπων του Θεού, φτιάχνοντας ανθρώπινες θρησκείες κι οργανισμούς και ομάδες.

Όλοι οι Μεγάλοι Σοφοί της Ανθρωπότητας έχουν Δείξει την Αλήθεια και την Πρακτική Οδό για να Βιώσουμε την Αλήθεια, πέρα από την σκέψη και τα φαινόμενα. Είναι υποκριτές όσοι λένε ότι δεν άκουσαν, δεν γνωρίζουν, δεν καταλαβαίνουν. Μέσα στην Αγκαλιά του Αδημιούργητου είμαστε πλέον όλοι γνωστοί, κανένας δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν. Οι άνθρωποι επιλέγουν, τίποτα άλλο. Κι ανάλογα με τις επιλογές τους Ανυψώνονται πάνω από τα φαινόμενα ή ρίχνουν νερό στο μύλο του Κάρμα. Οι άνθρωποι που επιλέγουν τους τόπους της σκιάς και τα μονοπάτια της ανεντιμότητας, έχουν κάνει κακή επιλογή. Οι δρόμοι τους οδηγούν πάντα σε βαθύτερα σκοτάδια.

Πέρα από τον κόσμο των εξωτερικών φαινομένων, πέρα από τον ομιχλώδη κόσμο των επιθυμιών, πέρα από τον κόσμο της απατηλής σκέψης που μιμείται την Πραγματικότητα και συχνά μας ξεγελά με την αληθοφάνειά της, Απλώνεται ο Πραγματικός Κόσμος, η Αληθινή Ζωή. Στα Εσωτερικά Βασίλεια Υπάρχει Ελευθερία, Απεραντοσύνη κι Αλήθεια. Οι Εσωτερικές Καταστάσεις, όταν Βιώνονται Πραγματικά, είναι Καταστάσεις Γενικές Απρόσωπης Ύπαρξης, που οδηγούν από την Απατηλή Πολλαπλότητα στην Πραγματική Ενότητα της Ύπαρξης, στο Ένα και Μοναδικό, σε ΑΥΤΟ που Στέκεται Μόνο, Ελεύθερο, Χωρίς Όρια, πέρα από όλες τις δραστηριότητες και τους περιορισμούς και τις απατηλές εμφανίσεις.

Για τον Άνθρωπο που Ανυψώνεται πάνω από τα εξωτερικά φαινόμενα, που εγκαταλείπει όλες τις ατομικές δραστηριότητες κι ενασχολήσεις στον εξωτερικό κόσμο κι Αναδύεται στους Εσωτερικούς Κόσμους δεν υπάρχει τίποτα κρυφό στην ύπαρξη, μήτε τίποτα ανεξήγητο στη ζωή. Βλέπει Πεντακάθαρα την Αλήθεια και Κατανοεί Ολόκληρο τον Μηχανισμό της Ζωής. Αυτοί που έχουν Απελευθερωθεί Πραγματικά, Όλοι, μα Όλοι, Μιλούν για τις ίδιες εμπειρίες. Πέρα από τον κόσμο των εξωτερικών φαινομένων που συντηρούνται από την κατανάλωση της ψυχικής ενέργειας απλώνεται ένας πλατύτερος κόσμος, ο Φωτεινός Κόσμος των Ψυχών, των ενεργειακών οντοτήτων που τροφοδοτούν τον κατώτερο κόσμο της υλικής πραγματικότητας, που είναι ο Άδης των Ψυχών και ταυτόχρονα είναι το Σκαλοπάτι για τον Ανώτερο Κόσμο του Νου, των νοητικών πυρήνων και των ιδεών. Ο Νοητικός Κόσμος, ο Κόσμος των Ιδεών είναι ο Αληθινός Κόσμος των υπάρξεων κι από εδώ πηγάζουν οι αντανακλάσεις των κατώτερων κόσμων, των ψυχών και των σωμάτων. Πέρα από τον Κόσμο του Νου Απλώνονται Ευρύτερες Περιοχές Ύπαρξης, Απέραντες σε Εμπειρία και Περιεχόμενο, Χωρίς Όρια, Είναι οι Ανώτεροι Ουρανοί. Και Πέρα από όλους τους Ουρανούς που Δεν Έχουν Τέλος, Είμαστε ΑΥΤΟ. Η Απόλυτη Απουσία Κάθε Αντίληψης, Κάθε Κίνησης, που Ανασαίνει στην Αιωνιότητα και Ζει Χωρίς Περιορισμούς.

Το Μόνο που Υπάρχει Είναι ΑΥΤΟ. ΑΥΤΟ Αντανακλάται μέσα στους Ψεύτικους Κόσμους της Αντίληψης και πολλαπλασιάζεται σε οντότητες και βιώνει όλες τις εμπειρίες της ζωής. Η Αυταπάτη δεν βρίσκεται σε ΑΥΤΟ αλλά στην μη κατανόηση των όντων και στην σύγχυση των όντων, που θέλουν να «αποκοπούν» από ΑΥΤΟ. ΑΥΤΟ, σαν Φωτιά Κατακαίει τον Χρόνο αφήνοντας μόνο στάχτες. Μόνο ΑΥΤΟ Είναι Αληθινό μέσα σε όλους τους κόσμος της Φαντασίας. Κι όσο τα όντα Μαγεύονται από το όραμα των κόσμων και μεθυσμένα χορεύουν τον χορό της ατομικής ύπαρξης δεν κατανοούν το Βάθος της Μίας Ύπαρξης, δεν κατανοούν ότι Μόνο ΑΥΤΟ Ζει πίσω από όλα. Είσαι ΑΥΤΟ. Όλες οι Μάσκες του Θεάτρου είναι ψεύτικες. Κι όλο αυτό δεν είναι παρά ένα Απέραντο Θέατρο, όπου όλοι είμαστε Υποκριτές (με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου) και Θεατές μαζί κι όπου οι ρόλοι, μεγάλοι και μικροί, είναι όλοι ψεύτικοι, μιμήσεις της Αληθινής Ζωής. Κι η εμπειρία να ζήσεις, να «παίζεις», έχει πάντα την ίδια γεύση. Ο Υποκριτής είναι Υποκριτής και στους μικρούς και στους μεγάλους ρόλους. Πίσω από κάθε Μάσκα Θεάτρου Ζει ο Ίδιος Θεός.

Η Αλήθεια Είναι Κάτι που Υπάρχει και Λειτουργεί και Φανερώνει την Πραγματικότητα. Η Αλήθεια Είναι η Πραγματικότητα. Η Αλήθεια ούτε φτιάχνεται, ούτε ανακαλύπτεται, ούτε κατακτιέται, Όλα αυτά, όλες αυτές τις δραστηριότητες, τα φαντάζονται οι άνθρωποι που ζουν στον φανταστικό κόσμο των σκιών. Στον Κόσμο των Σκιών, της σκέψης και της ατομικής ύπαρξης, η Αλήθεια είναι επίσης μία Σκιά ανάμεσα στις σκιές, η Μεγάλη Αυταπάτη που παραπλανά όλα τα όντα που ψάχνουν να την βρουν και τρέχουν από εδώ κι από εκεί, στα μονοπάτια ψεύτικων θρησκειών, κατασκευασμένων διδασκαλιών και ψεύτικης αρετής. Η Αλήθεια Υπάρχει και Λειτουργεί. Ζει όταν διαλύεται η Ομίχλη της Αυταπάτης. Τότε Βλέπουμε πως Όλα Είναι στην Θέση τους.

Η Αλήθεια Υπάρχει Από Πάντα Μέσα μας. Είναι η Πραγματική Ύπαρξή μας. Όσο κι αν ταξιδέψουμε μακριά από την Ιθάκη για να κατακτήσουμε τον κόσμο και τους θησαυρούς της φαντασίας, τελικά, το Μόνο Σπίτι που Έχουμε είναι η Ιθάκη. Και η Μόνη Ζωή που Έχουμε Είναι Αυτή που Έχουμε από την Αρχή Μέσα μας. Και τα Ταξίδια και οι Εμπειρίες, δεν είναι Πλούτος Αληθινός, Θησαυρός Γνώσης, αλλά παιδιάστικα παιχνίδια και τίποτα περισσότερο δεν υπάρχει σε αυτά από την χαρά της διασκέδασης, είτε κερδίζουμε, είτε χάνουμε. Ένα παιχνίδι είναι όλα. Κι αλίμονο αν τα πάρουμε όλα αυτά για αληθινά κι αρπαχτούμε από αυτά για να σωθούμε. Ο Άνεμος του Κάρμα και τα κύματα των επιθυμιών θα μας τραβάνε πάντα μακριά από τον προορισμό μας.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

Sunday, February 14, 2016

50. Η Αλήθεια

TAOΪSM

BUDDHISM

VEDANTA

jKRISHNAMURTI

RELIGION

Quotes

Constantinos’s quotes

Copyright