CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence
Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

 

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

 

The Eternal Undifferentiated Base

 

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

 

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

 

The Manifestation of Differentiation

 

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

 

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

 

The Return to Pure Presence

 

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

 

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

 

The Paradox of Sound and Silence

 

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

 

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

 

Living in the Undifferentiated Awareness

 

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

 

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

 

The Invitation to Silence

 

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

 

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

 

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

 

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

 

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

 

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

 

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

 

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

 

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

 

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

 

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

 

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

 

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

 

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

 

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

 

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

 

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

 

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

 

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

 

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

 

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

 

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

 

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

 

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
*BOOKS*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, 7 December, 2025

Saturday, August 9, 2025

The Land of Truth: The Realm Beyond Illusion


 

The Land of Truth: The Realm Beyond Illusion

There is a place not found on any map, nor accessible by roads, nor guarded by gates. It has no walls to contain it, no limits to define it, and yet it exists in perfect clarity, always present, always vast, an immensity beyond measure. This place is the Land of Truth.

To step into the Land of Truth is not to move across distance, but to dissolve the veil of illusions that obscures Reality. It is to awaken from the slumber of conditioned perception and to witness the formless essence that has always been here, within and beyond the play of appearances. It is a return to the primal knowing, an encounter with the eternal.

The Illusion of Phenomena

Life in the world of appearances is woven from shifting patterns of light and shadow. Forms arise, dance for a moment, and dissolve again. Every phenomenon—every experience, thought, event, and sensation—is but a ripple on the surface of the Infinite. These ripples seem substantial, but only to the unawakened eye. When the mind is clouded by attachment, it takes the transient as permanent, the passing as real, and thus suffers the turbulence of illusions.

But in the Land of Truth, one sees beyond the shifting waves into the Stillness beneath. The awakened one understands that phenomena are indifferent, neither allies nor enemies, neither curses nor blessings. They simply are—arising, persisting for a while, and passing away. They hold no dominion over the one who has discovered the Eternal.

To be caught in the flux of external conditions is to be lost in dreams. To be free is to let all things take their course, neither resisting nor clinging, neither fearing nor desiring. This is the Ultimate Victory over phenomena: to let them be, while abiding in the peace of the True Self.

The Stillness Beyond Change

What, then, is real? If all that the senses perceive is fleeting, if the mind is an ever-shifting mirror, where is Truth to be found?

Truth is not in the outer spectacle. It is not in the echoes of thoughts nor the turning of time. It is in the unshaken presence that witnesses all things yet remains untouched. It is the luminous awareness that never fades, the Silence at the heart of sound, the Stillness in the midst of movement.

To know this Stillness is to abide in the Land of Truth. It is to be established in a state of being that is at once vast and intimate, eternal yet immediate. In this knowing, gratitude arises—not as a reaction, but as the very fragrance of Reality. One sees that life itself is a boundless gift, a current of pure unfolding, and in that seeing, unshakable bliss is born.

The Liberation of Perception

Awakening to the Land of Truth is not a matter of attaining something new, but of releasing what is false. It is a shift of perception, an unmasking of illusions, a letting go of all that was mistaken for real. When this occurs, life is seen for what it truly is: not a struggle, but a dance; not a battlefield, but a sanctuary of presence.

The one who is liberated moves through the world untouched by its turbulence. Not because they are separate from it, but because they have ceased to resist the natural unfolding of things. In their eyes, even the storms are sacred, even the dissolutions are blessings, for nothing can disturb the boundless Stillness within.

Only Life Is True

In the end, all that is false dissolves. Names fade, structures crumble, ideas shift, and identities dissolve into the river of time. But Life remains—unchanging, boundless, and free. It is not the life defined by birth and death, but the Life that permeates all things, the Pure Being that was never born and will never cease.

To see this is to awaken. To awaken is to dwell in the Land of Truth. And in this land, there are no chains, no barriers, no fears—only the infinite embrace of Reality itself.

Η Χώρα της Αλήθειας: Η Σφαίρα Πέρα από την Ψευδαίσθηση

Υπάρχει ένας τόπος που δεν βρίσκεται σε κανέναν χάρτη, ούτε είναι προσβάσιμος μέσω δρόμων, ούτε φυλάσσεται από πύλες. Δεν έχει τείχη να τον περιορίζουν, ούτε όρια να τον ορίζουν, και όμως υπάρχει με απόλυτη καθαρότητα, πάντα παρόν, απέραντος, μια αχανής έκταση πέρα από κάθε μέτρηση. Αυτός ο τόπος είναι η Χώρα της Αλήθειας.

Το να εισέλθεις στη Χώρα της Αλήθειας δεν σημαίνει να διανύσεις απόσταση, αλλά να διαλύσεις το πέπλο των ψευδαισθήσεων που αποκρύπτουν την Πραγματικότητα. Σημαίνει να αφυπνιστείς από τον λήθαργο της εξαρτημένης αντίληψης και να αντικρίσεις την άμορφη ουσία που υπήρχε ανέκαθεν, τόσο μέσα όσο και πέρα από το παιχνίδι των φαινομένων. Είναι μια επιστροφή στην πρωταρχική γνώση, μια συνάντηση με το αιώνιο.

Η Ψευδαίσθηση των Φαινομένων

Η ζωή στον κόσμο των εμφανίσεων είναι υφασμένη από μεταβαλλόμενα μοτίβα φωτός και σκιάς. Οι μορφές αναδύονται, χορεύουν για μια στιγμή και έπειτα διαλύονται ξανά. Κάθε φαινόμενο—κάθε εμπειρία, σκέψη, γεγονός και αίσθηση—είναι απλώς ένα κύμα στην επιφάνεια του Απείρου. Αυτά τα κύματα φαίνονται ουσιώδη, αλλά μόνο στο αδιάφορο μάτι. Όταν ο νους είναι θολωμένος από την προσκόλληση, λαμβάνει το εφήμερο ως μόνιμο, το παροδικό ως πραγματικό, και έτσι υποφέρει μέσα στη θύελλα των ψευδαισθήσεων.

Αλλά στη Χώρα της Αλήθειας, κάποιος βλέπει πέρα από τα μεταβαλλόμενα κύματα προς την Ακινησία που κείται κάτω από αυτά. Ο αφυπνισμένος κατανοεί ότι τα φαινόμενα είναι αδιάφορα, ούτε σύμμαχοι ούτε εχθροί, ούτε κατάρες ούτε ευλογίες. Απλώς υπάρχουν—αναδύονται, παραμένουν για λίγο και έπειτα χάνονται. Δεν έχουν εξουσία πάνω σε εκείνον που έχει ανακαλύψει το Αιώνιο.

Το να χαθείς στη ροή των εξωτερικών συνθηκών είναι σαν να παρασύρεσαι από όνειρα. Το να είσαι ελεύθερος σημαίνει να αφήνεις τα πάντα να ακολουθήσουν την πορεία τους, χωρίς αντίσταση ή προσκόλληση, χωρίς φόβο ή επιθυμία. Αυτή είναι η Υπέρτατη Νίκη πάνω στα φαινόμενα: να τα αφήνεις να υπάρχουν, ενώ εσύ παραμένεις στην ειρήνη του Αληθινού Εαυτού.

Η Ακινησία Πέρα από την Αλλαγή

Τι είναι λοιπόν αληθινό; Αν όλα όσα αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις είναι εφήμερα, αν ο νους είναι ένας ασταμάτητα μεταβαλλόμενος καθρέφτης, πού βρίσκεται η Αλήθεια;

Η Αλήθεια δεν βρίσκεται στο εξωτερικό θέαμα. Δεν βρίσκεται στα ηχώ των σκέψεων ούτε στην περιστροφή του χρόνου. Βρίσκεται στην αμετακίνητη παρουσία που γίνεται μάρτυρας των πάντων αλλά παραμένει ανέγγιχτη. Είναι η φωτεινή επίγνωση που δεν σβήνει ποτέ, η Σιωπή στην καρδιά του ήχου, η Ακινησία εν μέσω της κίνησης.

Το να γνωρίζεις αυτή την Ακινησία είναι το να κατοικείς στη Χώρα της Αλήθειας. Είναι το να εδραιώνεσαι σε μια κατάσταση ύπαρξης που είναι ταυτόχρονα απέραντη και οικεία, αιώνια και άμεσα παρούσα. Μέσα σε αυτή τη γνώση, γεννιέται η ευγνωμοσύνη—όχι ως αντίδραση, αλλά ως το φυσικό άρωμα της Πραγματικότητας. Βλέπει κανείς ότι η ίδια η ζωή είναι ένα ατελείωτο δώρο, ένα ρεύμα καθαρής εκδήλωσης, και μέσα σε αυτή την όραση γεννιέται η αδιάσειστη ευδαιμονία.

Η Απελευθέρωση της Αντίληψης

Η αφύπνιση στη Χώρα της Αλήθειας δεν είναι ζήτημα απόκτησης κάτι νέου, αλλά απελευθέρωσης από το ψεύτικο. Είναι μια μετατόπιση της αντίληψης, μια αποκάλυψη των ψευδαισθήσεων, μια απελευθέρωση από όλα όσα λανθασμένα θεωρήθηκαν ως πραγματικά. Όταν αυτό συμβεί, η ζωή γίνεται ορατή για αυτό που πραγματικά είναι: όχι ένας αγώνας, αλλά ένας χορός· όχι ένα πεδίο μάχης, αλλά ένα καταφύγιο παρουσίας.

Αυτός που είναι απελευθερωμένος κινείται μέσα στον κόσμο χωρίς να ταράζεται από την αναταραχή του. Όχι επειδή είναι αποκομμένος από αυτόν, αλλά επειδή έχει πάψει να αντιστέκεται στη φυσική ροή των πραγμάτων. Στα μάτια του, ακόμα και οι καταιγίδες είναι ιερές, ακόμα και οι διαλύσεις είναι ευλογίες, διότι τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει την απέραντη Ακινησία μέσα του.

Μόνο η Ζωή Είναι Αληθινή

Στο τέλος, όλα όσα είναι ψεύτικα διαλύονται. Τα ονόματα ξεθωριάζουν, οι δομές καταρρέουν, οι ιδέες μεταβάλλονται και οι ταυτότητες χάνονται στο ποτάμι του χρόνου. Αλλά η Ζωή παραμένει—αμετάβλητη, απέραντη και ελεύθερη.

Δεν είναι η ζωή που ορίζεται από τη γέννηση και τον θάνατο, αλλά η Ζωή που διαπερνά τα πάντα, η Καθαρή Ύπαρξη που ποτέ δεν γεννήθηκε και ποτέ δεν θα πάψει να υπάρχει.

Το να το δεις αυτό είναι να αφυπνιστείς. Το να αφυπνιστείς είναι να κατοικείς στη Χώρα της Αλήθειας. Και σε αυτή τη χώρα, δεν υπάρχουν αλυσίδες, ούτε φραγμοί, ούτε φόβοι—μόνο η άπειρη αγκαλιά της ίδιας της Πραγματικότητας.


 


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 17. The Silent Sovereignty: A Meditation on the Invisible Throne
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 17. Anger
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
Viveka Chudamani, by Adi Sankaracharya, 11-15 / 3.The Path Beyond Action: A Journey to the Luminous Self
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / California: 2. The Unbidden Grace: A Meditation on the Pathless Path
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
17. The Unveiling: A Journey to the Shores of Transcendence
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2025. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~