The Eternal Tapestry of Consciousness: Unveiling the Great Space of Reality

In the vast expanse of existence, there lies a boundless domain where everything transpires—a realm that transcends the finite constraints of time and space. This realm is Consciousness, the fundamental essence that pervades all phenomena, both seen and unseen. It is the canvas upon which the Universe paints its manifold expressions, the stage where the cosmic drama unfolds, and the undercurrent that unites all forms of existence. Consciousness is the Great Space, a timeless continuum that flows into the eternal now, embracing all that is, all that has been, and all that will ever be.

The Nature of Consciousness

Consciousness is the bedrock of reality, an omnipresent, all-encompassing presence that holds within it every possible manifestation. It is the silent witness to the dance of creation, the formless essence that gives rise to form. In its vast openness, Consciousness transcends all boundaries and distinctions, embodying an underlying unity that interconnects all beings and phenomena. Within this infinite expanse, every event, thought, and sensation finds its place, contributing to the rich tapestry of existence.

The Duality of Perception: Objective and Subjective

Objective Perception is the recognition of this vast, unified space of Consciousness in its entirety. It is the awareness that encompasses all dimensions and worlds, perceiving the interconnectedness and oneness of all things. In this state of awareness, there is no separation between the Seer and the seen, the observer and the observed. The Great Space reveals itself in its full splendor, a harmonious symphony of existence where everything flows together seamlessly.

Conversely, Subjective Perception is the experience of reality through a limited, fragmented lens. Here, the individual perceives only a portion of the Great Space, a confined perspective that distinguishes the subject from the objects of perception. This partial view creates the illusion of separation, a sense of being apart from the whole. It is akin to observing the world through a keyhole, catching glimpses of the vast landscape beyond but never fully experiencing its totality.

The One Unique Reality

Despite the myriad perceptions that arise, there is, in truth, only one unique reality—a singular space of existence that contains everything. This reality is akin to a rainbow, displaying various dimensions and sub-worlds that together form a cohesive whole. The outermost layer is the world of the senses, the tangible realm where physical interactions take place. Yet, beyond this sensory world lie deeper, more subtle dimensions that are also part of the unified field of Consciousness.

The Path to Objective Awareness

Objective Perception, the awareness of the entire space of existence, is not a state that evolves or progresses over time. It is an ever-present reality that simply is, always available to be realized. It flows effortlessly with what is happening here and now in the Great Space. This state of being is unbound by temporal or spatial constraints, transcending the need for any form of evolution or transition.

On the other hand, Subjective Perception, confined to a particular region of the Great Space, often senses its own limitations. The subject, aware of a larger reality beyond its immediate experience, yearns for growth, transformation, and a transition to a broader perspective. This longing, however, is a delusion born of limited awareness. The truth is that all beings, all subjects, reside within the Great Space from the beginning and for eternity. The perceived boundaries and confines are self-imposed illusions created by subjective distortions.

Breaking the Walls of Subjectivity

Imagine living in a small, enclosed room, aware that a vast world exists outside its walls. The desire to break free and explore the greater space is natural. However, the journey towards freedom is not one of outward exploration but of inner realization. By dismantling the walls of subjective perception—those barriers created by limited awareness—one can recognize the boundless expanse of the Great Space that has always been there.

In this realization, the trapped subject finds liberation. There is no need for evolution, for becoming something other than what one already is, or for traveling to a distant realm. The key lies in recognizing the true nature of one's situation, free from the distortions of subjective thought. This recognition dissolves the walls, merging the confined space with the infinite expanse of Consciousness.

The Eternal Now

In the unified Space of Existence, everything happens in the eternal now. There is no past to cling to, no future to aspire towards—only the present moment, rich with potential and alive with the unfolding of reality. Here, in this timeless presence, all beings are interconnected, all phenomena are intertwined, and the dance of existence plays out in perfect harmony.

Conclusion: Embracing the Great Space

The journey towards Objective Perception is not one of striving or seeking but of awakening to what already is. It is a return to the fundamental truth of our existence, the recognition of the boundless Consciousness that permeates all. By embracing this Great Space, we transcend the illusions of separation and limitation, entering into a state of harmonious unity with all that exists.

In this state of awareness, life becomes a flowing river of experiences, each moment a drop in the vast ocean of Consciousness. We come to see ourselves not as isolated entities but as integral parts of a greater whole, participants in the eternal dance of creation. This is the true essence of reality, the timeless truth that lies at the heart of all existence.

...

Το Αιώνιο Υφαντό της Συνείδησης: Αποκαλύπτοντας τον Μεγάλο Χώρο της Πραγματικότητας

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, υπάρχει ένας απεριόριστος τομέας όπου τα πάντα συμβαίνουν - ένα βασίλειο που υπερβαίνει τους πεπερασμένους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Αυτό το βασίλειο είναι η Συνείδηση, η θεμελιώδης ουσία που διαπερνά όλα τα φαινόμενα, ορατά και αόρατα. Είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο το Σύμπαν ζωγραφίζει τις πολλαπλές εκφράσεις του, το στάδιο όπου εκτυλίσσεται το κοσμικό δράμα και το υπόγειο ρεύμα που ενώνει όλες τις μορφές ύπαρξης. Η συνείδηση είναι ο Μεγάλος Χώρος, μια διαχρονική συνέχεια που ρέει στο αιώνιο τώρα, αγκαλιάζοντας ό,τι είναι, ό,τι υπήρξε και ό,τι θα υπάρξει ποτέ.

Η Φύση της Συνείδησης

Η συνείδηση είναι το θεμέλιο της πραγματικότητας, μια πανταχού παρούσα, ολόπλευρη παρουσία που κρατά μέσα της κάθε δυνατή εκδήλωση. Είναι ο σιωπηλός μάρτυρας του χορού της δημιουργίας, η άμορφη ουσία που γεννά τη μορφή. Στην απέραντη ανοιχτότητά της, η Συνείδηση υπερβαίνει όλα τα όρια και τις διακρίσεις, ενσωματώνοντας μια υποκείμενη ενότητα που διασυνδέει όλα τα όντα και τα φαινόμενα. Μέσα σε αυτή την απέραντη έκταση, κάθε γεγονός, σκέψη και αίσθηση βρίσκει τη θέση του, συμβάλλοντας στο πλούσιο υφαντό της ύπαρξης.

Η δυαδικότητα της αντίληψης: αντικειμενική και υποκειμενική

Η Αντικειμενική Αντίληψη είναι η αναγνώριση αυτού του τεράστιου, ενοποιημένου χώρου της Συνείδησης στο σύνολό του. Είναι η επίγνωση που περικλείει όλες τις διαστάσεις και τους κόσμους, αντιλαμβανόμενη τη διασύνδεση και την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του Βλέποντος και του ορατού, του παρατηρητή και του παρατηρούμενου. Ο Μεγάλος Χώρος αποκαλύπτεται στο πλήρες μεγαλείο του, μια αρμονική συμφωνία ύπαρξης όπου τα πάντα ρέουν μαζί ομαλά.

Αντίθετα, η υποκειμενική αντίληψη είναι η εμπειρία της πραγματικότητας μέσα από έναν περιορισμένο, κατακερματισμένο φακό. Εδώ, το άτομο αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος του Μεγάλου Χώρου, μια περιορισμένη προοπτική που διακρίνει το υποκείμενο από τα αντικείμενα της αντίληψης. Αυτή η μερική θεώρηση δημιουργεί την ψευδαίσθηση του χωρισμού, την αίσθηση του να είσαι χωριστά από το σύνολο. Είναι παρόμοιο με το να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από μια κλειδαρότρυπα, να τραβάς ματιές στο απέραντο τοπίο πέρα, αλλά ποτέ να μην βιώνεις πλήρως την ολότητά του.

Η Μία Μοναδική Πραγματικότητα

Παρά τις μυριάδες αντιλήψεις που προκύπτουν, υπάρχει, στην πραγματικότητα, μόνο μια μοναδική πραγματικότητα - ένας μοναδικός χώρος ύπαρξης που περιέχει τα πάντα. Αυτή η πραγματικότητα μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο, που εμφανίζει διάφορες διαστάσεις και υποκόσμους που μαζί σχηματίζουν ένα συνεκτικό σύνολο. Το πιο εξωτερικό στρώμα είναι ο κόσμος των αισθήσεων, το απτό βασίλειο όπου λαμβάνουν χώρα οι φυσικές αλληλεπιδράσεις. Ωστόσο, πέρα από αυτόν τον αισθητηριακό κόσμο βρίσκονται βαθύτερες, πιο λεπτές διαστάσεις που αποτελούν επίσης μέρος του ενοποιημένου πεδίου της Συνείδησης.

Το μονοπάτι προς την αντικειμενική επίγνωση

Η Αντικειμενική Αντίληψη, η επίγνωση ολόκληρου του χώρου της ύπαρξης, δεν είναι μια κατάσταση που εξελίσσεται ή προοδεύει με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια πανταχού παρούσα πραγματικότητα που απλά είναι πάντα διαθέσιμη να πραγματοποιηθεί. Κυλά αβίαστα με όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα στον Μεγάλο Χώρο. Αυτή η κατάσταση ύπαρξης δεν δεσμεύεται από χρονικούς ή χωρικούς περιορισμούς, υπερβαίνοντας την ανάγκη για οποιαδήποτε μορφή εξέλιξης ή μετάβασης.

Από την άλλη πλευρά, η Υποκειμενική Αντίληψη, που περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Μεγάλου Χώρου, συχνά αισθάνεται τους δικούς της περιορισμούς. Το υποκείμενο, έχοντας επίγνωση μιας ευρύτερης πραγματικότητας πέρα από την άμεση εμπειρία του, λαχταρά για ανάπτυξη, μεταμόρφωση και μετάβαση σε μια ευρύτερη προοπτική. Αυτή η λαχτάρα, ωστόσο, είναι μια αυταπάτη που γεννιέται από περιορισμένη επίγνωση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα όντα, όλα τα υποκείμενα, κατοικούν εντός του Μεγάλου Χώρου από την αρχή και για την αιωνιότητα. Τα αντιληπτά όρια και τα όρια είναι αυταπάτες που δημιουργούνται από υποκειμενικές παραμορφώσεις.

Σπάζοντας τα τείχη της υποκειμενικότητας

Φανταστείτε να ζείτε σε ένα μικρό, κλειστό δωμάτιο, έχοντας επίγνωση ότι ένας τεράστιος κόσμος υπάρχει έξω από τους τοίχους του. Η επιθυμία να απελευθερωθείς και να εξερευνήσεις τον ευρύτερο χώρο είναι φυσική. Ωστόσο, το ταξίδι προς την ελευθερία δεν είναι ταξίδι εξωτερικής εξερεύνησης αλλά εσωτερικής συνειδητοποίησης. Αποσυναρμολογώντας τα τείχη της υποκειμενικής αντίληψης -αυτά τα εμπόδια που δημιουργούνται από την περιορισμένη επίγνωση- μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη έκταση του Μεγάλου Χώρου που ήταν πάντα εκεί.

Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, το παγιδευμένο υποκείμενο βρίσκει την απελευθέρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για εξέλιξη, για να γίνει κανείς κάτι άλλο από αυτό που είναι ήδη, ή για ταξίδι σε ένα μακρινό βασίλειο. Το κλειδί βρίσκεται στην αναγνώριση της αληθινής φύσης της κατάστασής του, απαλλαγμένο από τις στρεβλώσεις της υποκειμενικής σκέψης. Αυτή η αναγνώριση διαλύει τους τοίχους, συγχωνεύοντας τον περιορισμένο χώρο με την άπειρη έκταση της Συνείδησης.

Το Αιώνιο Τώρα

Στον ενιαίο Χώρο της Ύπαρξης, όλα συμβαίνουν στο αιώνιο τώρα. Δεν υπάρχει παρελθόν για να προσκολληθούμε, κανένα μέλλον για να φιλοδοξούμε - μόνο η παρούσα στιγμή, πλούσια σε δυνατότητες και ζωντανή με το ξεδίπλωμα της πραγματικότητας. Εδώ, σε αυτή τη διαχρονική παρουσία, όλα τα όντα είναι αλληλένδετα, όλα τα φαινόμενα συμπλέκονται και ο χορός της ύπαρξης παίζει σε τέλεια αρμονία.

Συμπέρασμα: Αγκαλιάζοντας τον Μεγάλο Χώρο

Το ταξίδι προς την Αντικειμενική Αντίληψη δεν είναι ένα ταξίδι προσπάθειας ή αναζήτησης αλλά αφύπνισης σε αυτό που ήδη υπάρχει. Είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη αλήθεια της ύπαρξής μας, την αναγνώριση της απεριόριστης Συνείδησης που διαπερνά τα πάντα. Αγκαλιάζοντας αυτόν τον Μεγάλο Χώρο, ξεπερνάμε τις ψευδαισθήσεις του χωρισμού και του περιορισμού, μπαίνοντας σε μια κατάσταση αρμονικής ενότητας με όλα όσα υπάρχουν.

Σε αυτή την κατάσταση επίγνωσης, η ζωή γίνεται ένα ρέον ποτάμι εμπειριών, κάθε στιγμή μια σταγόνα στον απέραντο ωκεανό της Συνείδησης. Φτάνουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας όχι ως απομονωμένες οντότητες αλλά ως αναπόσπαστα μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, συμμετέχοντες στον αιώνιο χορό της δημιουργίας. Αυτή είναι η αληθινή ουσία της πραγματικότητας, η διαχρονική αλήθεια που βρίσκεται στην καρδιά κάθε ύπαρξης.

Sunday, January 14, 2018

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΒΟΥΔΑΣ / ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αντί Προλόγου

Προοίμιο

...

1. Εισαγωγή

Το θέμα «ποιος ήταν πραγματικά ο Βούδας», τι «δίδαξε», ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο όλων αυτών που έκανε, που είπε, που «υπέδειξε», είναι ίσως από τα δυσκολότερα θέματα στην θρησκειολογία. Κι αυτό όχι γιατί δεν υπάρχουν πληροφορίες ή γιατί δεν έχεις τίποτα νέο να πεις μέσα στις εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία που έχουν γραφεί σχετικά με τον βουδισμό. Το αντίθετο συμβαίνει. Τελικά, χρειάζεται να πεις πάρα πολύ λίγα, γιατί «αυτό που είναι ο Βούδας», «αυτό που λέει» είναι εξαιρετικά απλό κι άμεσα κατανοητό από όλους, από τον καθένα. Κι αυτό είναι ότι «ό,τι συνειδητοποίησε ο Βούδας», «ό,τι βίωσε», «ό,τι έγινε» κι «ό,τι είναι», είναι απλά ότι υπάρχει Μια Μοναδική Πραγματικότητα. Όλα τα άλλα, αντιλήψεις, υποκειμενικές καταστάσεις, αντικειμενικά φαινόμενα, δεν είναι παρά «φαινόμενα», λάμψεις σχετικής ύπαρξης που πηγάζουν, στηρίζονται και διαλύονται πάλι στην Παγκόσμια Βάση της Μιας Πραγματικότητας. Αυτό είναι εξαιρετικά απλό κι άμεσα κατανοητό όχι για να το συλλάβεις με τον (ανθρώπινο) νου (που ανήκει στον κόσμο της αυταπάτης και της σχετικής πραγματικότητας) αλλά μονάχα για να το Βιώσεις. Στην Πραγματικότητα όλα είναι όλοι μας είμαστε, ο καθένας είναι η Μια Πραγματικότητα αλλά συνειδητοποιούμε (και νομίζουμε ότι «είμαστε») ακριβώς αυτό που επιλέγουμε να είμαστε. Εδώ ακριβώς βρίσκεται όχι μονάχα το πραγματικό περιεχόμενο της Ελευθερίας μας (σαν «όντων») αλλά και η μεγαλοσύνη του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου. Είμαστε ακριβώς αυτό αντιλαμβανόμαστε (που επιλέγουμε να αντιλαμβανόμαστε). Ο κάθε άνθρωπος έχει την Μια Μοναδική Βουδική Φύση. Δεν μπορεί να είναι (πραγματικά) κάτι άλλο. Όταν επιλέγουμε να Είμαστε Ήσυχοι, πέρα από περιορισμένες αντιλήψεις «είμαστε ο Αληθινός Βούδας». Όταν επιλέγουμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας, να σκεφτόμαστε, να φανταζόμαστε (να βυθιζόμαστε μέσα στην αυταπάτη) είμαστε απλά ο Βούδας που περιορίζεται, που «σκέφτεται», που «φαντάζεται, που «ονειρεύεται», ο ανόητος Βούδας. Είμαστε εμείς, ο Ζωντανός Πραγματικός Άνθρωπος που τα κάνουμε όλα αυτά. Δεν υπάρχει κάτι άλλο από εμάς, ούτε υπάρχει κάποια άλλη πραγματικότητα που πρέπει να βιώσουμε, πέρα από αυτό που βιώνουμε εδώ, τώρα, στο απόλυτο παρόν που ρέει, στον μόνο πραγματικό χρόνο που υπάρχει. Κι εδώ, τώρα, στο απόλυτο παρόν είμαστε ακριβώς αυτό που επιλέγουμε να είμαστε. Είμαστε ακριβώς οι επιλογές μας. Κι εδώ βρίσκεται ακριβώς το μέγεθος της ανθρώπινης (οντολογικής) ευθύνης μας. Κι εδώ αναδύεται το θέμα της «επιλογής» που θα κάνουμε. Κι εδώ τίθεται το θέμα του βουδιστικού διαλογισμού, το τι είναι αληθινός διαλογισμός, πέρα από τις ανοησίες που νομίζουν ότι γνωρίζουν οι άνθρωποι, ή σκέπτονται, ή κάνουν. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα, ξανά, από την αρχή.

Μια Ύπαρξη (Βιτζνάνα στην βουδιστική ορολογία, Κάτι που έχει Συνείδηση ότι Υπάρχει, ότι είναι εδώ, ότι κάτι συμβαίνει), ένα νοητικό ον (Μάνας, στην βουδιστική ορολογία, Κάτι που μπορεί να διανοείται, να «σκέπτεται» δηλαδή, να «δημιουργεί» μια εικόνα της πραγματικότητας, των πραγμάτων), ένας «άνθρωπος» (με την βουδιστική έννοια του όρου, Κάτι Υπερβατικό, μια Συνειδητή Πνευματική Ενέργεια, που εκδηλώνεται μέσα σε αυτό εδώ το σώμα, κάτι που είμαστε όλοι μας, όσοι ζούμε ενσαρκωμένοι εδώ στην γη, για να μην μιλήσουμε για τις εκατοντάδες χιλιάδες κατοικημένους πλανήτες στο Σύμπαν), από την οντολογική κατάσταση που βρίσκεται και αντιλαμβάνεται, αντιλαμβάνεται το προφανές, το πραγματικό, το αληθινό. Και μόνο η βεβαιότητα που έχει κάποιος κι η εμπιστοσύνη στην αντίληψή του, στην σκέψη του, στην «αίσθησή» του, στα ίδια του τα μάτια αρκεί για να τον κάνει να παραδεχθεί πως ζει στην πραγματικότητα.

Από την άλλη μεριά, είναι βέβαιο (από την πρακτική εμπειρία) ότι υπάρχουν όντα με διαφορετικό βαθμό κατανόησης (ή εμβάθυνσης σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικότητα, εμβάθυνσης στον «τρόπο» που αντιλαμβανόμαστε κι όχι σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε, το εξωτερικό αντικείμενο).Ακόμα και το ίδιο ον μπορεί να αλλάξει κατάσταση ή θέση θεώρησης των πραγμάτων και να αντιληφθεί την πραγματικότητα από μια διαφορετική «προοπτική». Αυτό, αυτόματα, οδηγεί στο συμπέρασμα πως το προηγούμενο συμπέρασμά μας (ότι αντιλαμβανόμαστε άμεσα και προφανώς την πραγματικότητα) είναι λανθασμένο. Με άλλα λόγια όλες οι θεωρήσεις της πραγματικότητας, των πραγμάτων, είναι σχετικές κι εξαρτώνται από την θέση που είμαστε κάθε φορά (από την θέση που «επιλέγουμε» να είμαστε). Άρα δεν υπάρχει απόλυτη θεώρηση των πραγμάτων, της πραγματικότητας, δεν υπάρχει μια απόλυτη αντικειμενική πραγματικότητα που να ισχύει έτσι κι αλλιώς για όλους. Είναι αυτό σωστό;

Γίνεται κατανοητό, αν δεχθούμε αυτό που είπαμε πιο πάνω, ότι το ερώτημα «τι είναι πραγματικότητα», «τι είναι το συγκεκριμένο πράγμα», δεν έχει νόημα. Όλες οι απόψεις είναι σχετικές κι εξαρτώνται από την δική μας αντιληπτική, οντολογική, ανθρώπινη κατάστασή μας. Ποιος θα απαντήσει; Και για ποιο πράγμα;

Με αυτήν την «έννοια» το ερώτημα «Ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας;» δεν έχει νόημα. Ποιος αντιλαμβάνεται; Και τι αντιλαμβάνεται; Μετά τον Βούδα έχει δημιουργηθεί μια τεράστια παράδοση, φιλοσοφική, θρησκευτική, ακαδημαϊκή, κοινωνική. Έχουν γραφεί εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία. Έχουν ασχοληθεί με το θέμα εκατομμύρια άνθρωποι. Έχουν δοθεί μυριάδες απαντήσεις για το ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας. Κι όλες οι απόψεις είναι αληθινές μέσα στις ιδιαίτερε θεωρήσεις τους (από την άποψη της σχετικής προοπτικής) αλλά στην πραγματικότητα (μιλώντας απόλυτα, αν υπάρχει κάτι τέτοιο) είναι σχετικές κι αναληθείς. Αυτό λέει η «λογική» μας.

Τελικά, για να ξαναδιατυπώσουμε το ερώτημα, μπορούμε να απαντήσουμε ποιος είναι, ποιος ήταν ο Βούδας; Αν επιχειρούσαμε να απαντήσουμε θα διατυπώναμε ακόμα μια άποψη, μέσα στις χιλιάδες απόψεις. Τελικά δεν υπάρχει μια απόλυτα αντικειμενική αληθινή απάντηση; Φαίνεται πως όχι. Σίγουρα όχι; Εκτός αν αφήσουμε να μας απαντήσει ο ίδιος ο Βούδας, ο Φωτισμένος, με τον δικό του τρόπο, που είναι πέρα από τον κόσμο της σχετικότητας, στον απόλυτο κόσμο της πραγματικότητας (στον οποίο καλούμαστε να «εισχωρήσουμε»).

Για να καταλάβουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει και να μην μείνουμε σε μια «θεωρητική» αναζήτηση, στις περιγραφές και στα λόγια, θα πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά αυτό που λέει ο Βούδας και να το κατανοήσουμε με τον τρόπο του, με τον τρόπο που «υποδεικνύει» κι όχι μέσα από την δική μας προσωπική περιορισμένη κατάσταση και προοπτική. Αυτό σημαίνει πως ίσως χρειάζεται εμείς οι ίδιοι να υπερβούμε τον εαυτό μας, την παρούσα πνευματική κατάστασή μας και να εμβαθύνουμε στην αντίληψή μας, σε χώρους πέρα από αυτό που αντιλαμβάνεται ο συνηθισμένος άνθρωπος. Αυτό σημαίνει μια άμεση, πραγματική, αληθινή προσέγγιση της αλήθειας κι όχι απλά μια ακόμα διανοητική σύλληψη της πραγματικότητας και των πραγμάτων.

Στην πραγματικότητα, μιλώντας για τον Αληθινό Βούδα, μέσα από τα λόγια του Ίδιου του Βούδα(κι όχι μέσα από αυτά που σκέπτονται ή φαντάζονται οι άνθρωποι), αυτό που θέλουμε (κατά την πραγματική διδασκαλία του Βούδα) είναι ακριβώς να δείξουμε (όπως ήθελε να δείξει ο Βούδας) την Αληθινή Βουδική Φύση μέσα σε όλα, μέσα σε όλους μας, μέσα στον καθένα. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να κατανοήσουμε «ποιος ήταν ο ιστορικός Βούδας», να κατανοήσουμε το τι είναι ο Βούδας, τι δίδαξε, τι μπορούμε εμείς οι ίδιοι, ο καθένας, να βιώσουμε. Όπως θα εξηγήσουμε στα επόμενα άρθρα κάθε ον, σε όποια πνευματική κατάσταση κι αν βρίσκεται, είναι σε μια «θέση ισορροπίας» από την οποία δρα. Αυτό σημαίνει ότι έχει διάφορες επιλογές. Το ζήτημα λοιπόν είναι «τι επιλογές κάνουμε».

…

2. Η Βουδική Φύση, Ποιος ήταν και Τι ήταν πραγματικά ο Βούδας

Η Αληθινή Φύση του Βούδα

Η Βιωματική προσέγγιση κι η αληθινή διδασκαλία

Η αντίληψη των ανθρώπων (η αντικειμενοποίηση της αλήθειας)

…

3. Η Βουδική Αντίληψη της Μιας Πραγματικότητας

Φώτιση και άγνοια

Η άμεση προσέγγιση της Αλήθειας, η διδασκαλία της μη-ύπαρξης

Η έμμεση προσέγγιση της Αλήθειας, η Πρακτική του Διαλογισμού, η Εξωτερική Διδασκαλία

Το Ξέπεσμα της «Διδασκαλίας»

…

4. Ο Βουδικός (Βουδιστικός) Διαλογισμός

Τι είναι Διαλογισμός

Αληθινός Διαλογισμός, και Διαλογιστική δραστηριότητα

Τα Σαμμαπάτι

Τα Ντυάνα

Η εξωτερική διδασκαλία

…

5. Η Αληθινή Επίτευξη

Η επίτευξη χωρίς «επίτευξη»

…

6. Η Μη-Δυαδική Πραγματικότητα (Πέρα από το Σαμσάρα)

Το Ασαμσκρίτα

…

7. Επιλεγόμενα

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT