Esoterism Academy is a Spiritual Institution whose purpose is to bring to people who are interested in the "Truth of Religion", or the "Religion of Truth". Reality Is One. Man can Experience in the Innermost Depth of his Being, the Unique Reality, which is Beyond Time and Space, All, Divinity. Therefore we are talking about a Religion of Experience. There are no teachings, theories, doctrines, concepts.
ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Sunday, November 4, 2018
Η Συνειδητότητα στο βάθος του όντος
The
Mystical Journey
of the Jivan Mukta in Atma Bodha (Verses 51-55)
In
the timeless verses of Atma
Bodha, Adi Shankaracharya presents profound insights into the nature of
spiritual
liberation, or Jivan Mukti, and the final realization of Brahman, the
Supreme
Consciousness. Through verses 51 to 55, Shankaracharya unveils the
inner
journey of one who has attained self-knowledge, transcended worldly
desires,
and dissolved into the eternal essence of existence. This article will
explore
these mystical teachings, aiming to illuminate their meaning and
provide a
pathway for contemplating the true nature of the self.
Verse
51: The Inner Radiance of the
Self-Realized Soul
"The
self-abiding Jivan Mukta,
relinquishing all his attachments to the illusory external happiness
and
satisfied with the bliss derived from the Atman, shines inwardly like a
lamp
placed inside a jar."
In
this verse, Shankaracharya
describes the Jivan Mukta as one who has transcended attachment to the
fleeting
pleasures of the external world. The term Jivan Mukta refers to someone
who has
attained liberation (Moksha) while still in the body. This state is one
of
profound inner satisfaction, free from the continual search for
external
happiness, which is recognized as illusory.
The
image of the Jivan Mukta as a
lamp shining within a jar conveys both isolation and illumination. The
lamp's
light, symbolizing the Atman's bliss, shines inwardly, undisturbed by
external
distractions. Here, the jar represents the body, mind, and senses,
which
contain but cannot obscure the brilliance of the self-realized soul.
The inner
light of the Atman does not need fuel from the outer world, for it is
self-sustaining and self-fulfilling. This blissful state is serene and
whole,
and the soul’s quiet radiance emanates from a deep understanding that
everything it has ever sought externally is, in truth, an aspect of its
own
divine essence.
Verse
52: The Liberation Beyond Attachment
"Though
he lives in the
conditionings (Upadhis), he, the contemplative one, remains ever
unconcerned
with anything or he may move about like the wind, perfectly
unattached."
The
term Upadhis refers to the
limiting adjuncts—such as body, mind, and ego—that can distort the
perception
of one's true nature. While the Jivan Mukta still inhabits these
Upadhis, they
no longer hold power over his consciousness. He remains Asanga, or
detached,
like the wind that moves freely through the world, yet remains
untouched by it.
In
this state of freedom, the
liberated soul may continue to engage in the activities of life but
without
attachment. His presence in the world is like the wind: free,
boundless, and
unaffected by what it encounters. This quality of detachment is not a
coldness
or indifference but rather a deep, unshakeable inner freedom. This
liberated
state signifies a level of self-realization where the individual is not
burdened by worldly concerns, moving through life with an ease and
lightness
born of profound spiritual insight.
Verse
53: Merging into the Infinite
"On
the destruction of the
Upadhis, the contemplative one is totally absorbed in Vishnu, the
All-pervading
Spirit, like water into water, space into space, and light into
light."
In
this verse, Shankaracharya
describes the dissolution of the Upadhis upon physical death, a moment
when the
Jivan Mukta fully merges into the universal spirit, Vishnu, the
All-pervading.
This merging is akin to water blending seamlessly into water, space
into space,
and light into light. The individual consciousness, having realized its
inherent unity with Brahman, loses its sense of separateness and
dissolves into
the totality of existence.
The
analogies used here—water, space,
and light—each represent an aspect of this dissolution. Water
symbolizes
fluidity and continuity, suggesting that individual consciousness was
never
truly separate from the universal essence. Space represents the
infinite and
boundless, suggesting that all perceived separations were only
illusions of
limited perception. Light symbolizes knowledge and purity, illuminating
the
truth that the self, free from ignorance, is one with the eternal
radiance of
Brahman.
This
absorption is not annihilation
but a return to the natural state of oneness. It signifies the end of
all
individuality and the realization of absolute unity with the cosmic
source. In
the final dissolution, the soul is forever liberated from the cycle of
birth
and rebirth, existing eternally as part of the infinite.
Verse
54: The Attainment Beyond All
Desires
"Realise
That to be Brahman,
the attainment of which leaves nothing more to be attained, the
blessedness of
which leaves no other blessing to be desired, and the knowledge of
which leaves
nothing more to be known."
In
this verse, Shankaracharya
reveals Brahman as the ultimate goal, the supreme attainment beyond
which
nothing further remains to be achieved. The satisfaction derived from
Brahman
is not one of ordinary contentment but is absolute. It fulfills all
aspirations
and longings, erasing any trace of desire.
For
the seeker, this realization
means that once one truly knows Brahman, there is no further knowledge
to
pursue. This state is the pinnacle of all spiritual attainment,
embodying both
complete liberation and ultimate fulfillment. It speaks to the
ineffable
experience of wholeness, where all the fragments of perceived reality
come
together, no longer separate or divided. Realizing Brahman brings an
end to the
search, for nothing remains unknown, nothing left to desire, and
nothing left
to achieve.
Verse
55: The Vision of Unity and
Freedom from Rebirth
"Realise
that to be Brahman
which, when seen, leaves nothing more to be seen, which having become
one is not
born again in this world and which, when knowing leaves nothing else to
be
known."
In
the closing verse of this series,
Shankaracharya echoes and emphasizes the essence of Brahman as the
source of
all. The realization of Brahman is a revelation that all that was once
sought
externally is contained within. It is a vision so all-encompassing that
nothing
beyond it exists.
When
one merges with Brahman, the
cycle of reincarnation ceases, as there remains no individual identity
that
needs to continue the cycle of birth and rebirth. The soul, having
recognized
its eternal nature, is no longer bound by ignorance or illusion. This
realization completes the soul's journey, culminating in the mystical
knowledge
that it is one with all, free from desires, liberated from the confines
of time
and space.
Conclusion:
The Journey to the
Eternal
Through
these verses, Shankaracharya
provides a roadmap to the mystical experience of Atma Jnana, the
knowledge of
the self, and the ultimate realization of Brahman. The teachings in
Atma Bodha
offer a vision of liberation not as an abstract ideal but as an
attainable
reality for those willing to undertake the inward journey. The journey
leads to
the dissolution of separateness, an immersion into the bliss of the
Atman, and
the discovery that the ultimate truth has always been within.
In
this spiritual culmination, the
seeker transcends the illusions of the world, abides in the
self-luminous
Atman, and ultimately merges into Brahman. Shankaracharya invites each
of us to
undertake this transformative journey, revealing that the truth of
existence,
the essence of all reality, and the source of all joy, is the divine
presence
within.
...
Το Μυστικό Ταξίδι του Jivan
Mukta στο Atma
Bodha (Στίχοι 51-55)
Στους διαχρονικούς στίχους του Atma
Bodha, ο Adi
Shankaracharya παρουσιάζει βαθιές γνώσεις για τη φύση
της πνευματικής απελευθέρωσης, ή τον Jivan
Mukti, και την τελική συνειδητοποίηση του Brahman, της Υπέρτατης Συνείδησης. Μέσα από τους στίχους
51 έως
55, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το εσωτερικό ταξίδι
κάποιου που έχει επιτύχει την αυτογνωσία, έχει υπερβεί τις εγκόσμιες
επιθυμίες
και έχει διαλυθεί στην αιώνια ουσία της ύπαρξης. Αυτό το άρθρο θα
διερευνήσει
αυτές τις μυστικιστικές διδασκαλίες, με στόχο να φωτίσει το νόημά τους
και να
παράσχει ένα μονοπάτι για τον στοχασμό της αληθινής φύσης του εαυτού.
Στίχος 51: Η εσωτερική ακτινοβολία της
αυτοπραγματοποιημένης ψυχής
«Ο αυτοσυντηρούμενος Jivan
Mukta, εγκαταλείποντας όλες τις
προσκολλήσεις του στην απατηλή εξωτερική ευτυχία και ικανοποιημένος με
την
ευδαιμονία που προέρχεται από το Atman, λάμπει εσωτερικά σαν μια λάμπα
τοποθετημένη μέσα σε ένα βάζο».
Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τον Jivan
Mukta ως κάποιον που έχει ξεπεράσει την προσκόλληση
στις
φευγαλέες απολαύσεις του εξωτερικού κόσμου. Ο όρος Jivan
Mukta αναφέρεται σε κάποιον που έχει επιτύχει την
απελευθέρωση
(Moksha) ενώ είναι ακόμα στο σώμα. Αυτή η
κατάσταση είναι μια κατάσταση βαθιάς εσωτερικής ικανοποίησης,
απαλλαγμένη από
τη συνεχή αναζήτηση για εξωτερική ευτυχία, η οποία αναγνωρίζεται ως
απατηλή.
Η εικόνα του Jivan
Mukta ως μια λάμπα που λάμπει μέσα σε ένα
βάζο μεταφέρει τόσο την απομόνωση όσο και τον φωτισμό. Το φως του
λαμπτήρα, που
συμβολίζει την ευδαιμονία του Άτμαν, λάμπει εσωτερικά, αδιατάρακτο από
εξωτερικούς περισπασμούς. Εδώ, το βάζο αντιπροσωπεύει το σώμα, το μυαλό
και τις
αισθήσεις, που περιέχουν αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τη λάμψη της
αυτοπραγματοποιημένης ψυχής. Το εσωτερικό φως του Άτμαν δεν χρειάζεται
καύσιμο
από τον εξωτερικό κόσμο, γιατί είναι αυτοσυντηρούμενο και
αυτοεκπληρούμενο.
Αυτή η ευδαιμονική κατάσταση είναι γαλήνια και ακέραια, και η ήσυχη
λάμψη της
ψυχής πηγάζει από μια βαθιά κατανόηση ότι όλα όσα έχει αναζητήσει ποτέ
εξωτερικά είναι, στην πραγματικότητα, μια πτυχή της δικής της θεϊκής
ουσίας.
Στίχος 52: Η Απελευθέρωση Πέρα από την Προσκόλληση
«Αν και ζει στις συνθήκες (Upadhis), αυτός, ο στοχαστικός, παραμένει
αδιάφορος για τίποτα ή μπορεί να κινείται σαν τον άνεμο, τελείως
αδέσμευτος».
Ο όρος Upadhis αναφέρεται στα περιοριστικά πρόσθετα -
όπως το σώμα, το μυαλό και το εγώ - που μπορούν να διαστρεβλώσουν την
αντίληψη
της αληθινής φύσης κάποιου. Ενώ ο Jivan
Mukta εξακολουθεί να κατοικεί σε αυτούς τους
Upadhi, δεν έχουν πλέον εξουσία πάνω στη
συνείδησή του. Παραμένει Asanga, ή αποκομμένος, όπως ο άνεμος που
κινείται ελεύθερα στον κόσμο, αλλά παραμένει ανέγγιχτος από αυτόν.
Σε αυτή την κατάσταση ελευθερίας, η απελευθερωμένη
ψυχή
μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με τις δραστηριότητες της ζωής αλλά
χωρίς
προσκόλληση. Η παρουσία του στον κόσμο μοιάζει με τον άνεμο: ελεύθερος,
απεριόριστος και ανεπηρέαστος από αυτό που συναντά. Αυτή η ιδιότητα της
απόσπασης δεν είναι ψυχρότητα ή αδιαφορία, αλλά μάλλον μια βαθιά,
ακλόνητη
εσωτερική ελευθερία. Αυτή η απελευθερωμένη κατάσταση σηματοδοτεί ένα
επίπεδο
αυτοπραγμάτωσης όπου το άτομο δεν επιβαρύνεται από εγκόσμιες ανησυχίες,
κινείται στη ζωή με μια ευκολία και ελαφρότητα που γεννιέται από βαθιά
πνευματική ενόραση.
Στίχος 53: Συγχώνευση στο Άπειρο
«Στην καταστροφή των Ουπαντί, ο στοχαστικός
απορροφάται
πλήρως από τον Βισνού, το Παντοδύναμο Πνεύμα, όπως το νερό στο νερό, το
διάστημα στο διάστημα και το φως στο φως».
Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τη διάλυση των Upadhis μετά τον φυσικό θάνατο, μια στιγμή που ο Jivan
Mukta συγχωνεύεται πλήρως στο παγκόσμιο πνεύμα, τον Vishnu, τον Παντοδύναμο. Αυτή η συγχώνευση μοιάζει με το
νερό
που αναμειγνύεται απρόσκοπτα στο νερό, το διάστημα στο διάστημα και το
φως σε
φως. Η ατομική συνείδηση, έχοντας συνειδητοποιήσει την εγγενή ενότητά
της με το
Μπράχμαν, χάνει την αίσθηση της χωριστικότητας και διαλύεται στην
ολότητα της
ύπαρξης.
Οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται εδώ - νερό,
χώρος και
φως - αντιπροσωπεύουν το καθένα μια πτυχή αυτής της διάλυσης. Το νερό
συμβολίζει τη ρευστότητα και τη συνέχεια, υποδηλώνοντας ότι η ατομική
συνείδηση
δεν ήταν ποτέ πραγματικά ξεχωριστή από την συμπαντική ουσία. Ο χώρος
αντιπροσωπεύει το άπειρο και το απεριόριστο, υποδηλώνοντας ότι όλοι οι
αντιληπτοί
διαχωρισμοί ήταν μόνο ψευδαισθήσεις περιορισμένης αντίληψης. Το φως
συμβολίζει
τη γνώση και την αγνότητα, φωτίζοντας την αλήθεια ότι ο εαυτός,
απαλλαγμένος
από την άγνοια, είναι ένα με την αιώνια λάμψη του Μπράχμαν.
Αυτή η απορρόφηση δεν είναι εκμηδένιση αλλά
επιστροφή στη
φυσική κατάσταση της ενότητας. Σηματοδοτεί το τέλος κάθε ατομικότητας
και την
πραγματοποίηση της απόλυτης ενότητας με την κοσμική πηγή. Στην τελική
διάλυση,
η ψυχή ελευθερώνεται για πάντα από τον κύκλο της γέννησης και της
αναγέννησης,
που υπάρχει αιώνια ως μέρος του απείρου.
Στίχος 54: Η επίτευξη πέρα από όλες τις επιθυμίες
«Συνειδητοποιήστε ότι για να είστε Μπράχμαν, η
επίτευξη
του οποίου δεν αφήνει τίποτα άλλο να επιτευχθεί, η ευλογία του οποίου
δεν
αφήνει καμία άλλη ευλογία να είναι επιθυμητή και η γνώση του οποίου δεν
αφήνει
τίποτα άλλο να γίνει γνωστό».
Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το Brahman ως τον απώτερο στόχο, το υπέρτατο επίτευγμα πέρα
από το
οποίο δεν μένει τίποτα άλλο να επιτευχθεί. Η ικανοποίηση που προέρχεται
από το Brahman δεν είναι μια συνηθισμένη ικανοποίηση αλλά είναι
απόλυτη. Εκπληρώνει κάθε φιλοδοξία και λαχτάρα, σβήνοντας κάθε ίχνος
επιθυμίας.
Για τον αναζητητή, αυτή η συνειδητοποίηση σημαίνει
ότι
από τη στιγμή που κάποιος γνωρίσει αληθινά το Μπράχμαν, δεν υπάρχει
περαιτέρω
γνώση για επιδίωξη. Αυτή η κατάσταση είναι η κορυφή όλων των
πνευματικών
επιτευγμάτων, ενσωματώνοντας ταυτόχρονα την πλήρη απελευθέρωση και την
τελική
εκπλήρωση. Μιλάει για την άφατη εμπειρία της ολότητας, όπου όλα τα
θραύσματα
της αντιληπτής πραγματικότητας ενώνονται, δεν χωρίζονται πια ή
διακρίνονται. Η
συνειδητοποίηση του Μπράχμαν φέρνει ένα τέλος στην αναζήτηση, γιατί
τίποτα δεν
παραμένει άγνωστο, τίποτα δεν μένει να επιθυμείς και τίποτα δεν μένει
να
επιτύχεις.
Στίχος 55: Το όραμα της ενότητας και της
ελευθερίας από
την αναγέννηση
«Συνειδητοποίησε ότι το να είσαι Μπράχμαν που,
όταν το
δεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να φανεί, που αφού γίνει ένα δεν
ξαναγεννιέται σε
αυτόν τον κόσμο και που, όταν γνωρίζεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να
γίνει
γνωστό».
Στον τελευταίο στίχο αυτής της σειράς, ο Shankaracharya απηχεί και τονίζει την ουσία του Brahman ως πηγής όλων. Η συνειδητοποίηση του Μπράχμαν
είναι μια
αποκάλυψη ότι όλα όσα κάποτε αναζητούνταν εξωτερικά περιέχονται μέσα
τους.
Είναι ένα όραμα τόσο περιεκτικό που δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό.
Όταν κάποιος συγχωνεύεται με το Μπράχμαν, ο κύκλος
της
μετενσάρκωσης παύει, καθώς δεν υπάρχει ατομική ταυτότητα που χρειάζεται
να
συνεχίσει τον κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης. Η ψυχή, έχοντας
αναγνωρίσει την αιώνια φύση της, δεν δεσμεύεται πλέον από άγνοια ή
ψευδαίσθηση.
Αυτή η συνειδητοποίηση ολοκληρώνει το ταξίδι της ψυχής, με αποκορύφωμα
τη
μυστικιστική γνώση ότι είναι ένα με όλα, απαλλαγμένη από επιθυμίες,
απελευθερωμένη από τα όρια του χρόνου και του χώρου.
Συμπέρασμα: Το Ταξίδι στο Αιώνιο
Μέσα από αυτούς τους στίχους, ο Shankaracharya παρέχει έναν οδικό χάρτη για τη μυστικιστική
εμπειρία
του Atma
Jnana, τη γνώση του εαυτού και την απόλυτη
συνειδητοποίηση του Brahman. Οι διδασκαλίες στο Atma
Bodha προσφέρουν ένα όραμα απελευθέρωσης όχι ως
αφηρημένο
ιδεώδες αλλά ως εφικτή πραγματικότητα για όσους επιθυμούν να αναλάβουν
το
ταξίδι προς τα μέσα. Το ταξίδι οδηγεί στη διάλυση της χωριστικότητας,
σε μια
βύθιση στην ευδαιμονία του Άτμαν και στην ανακάλυψη ότι η απόλυτη
αλήθεια ήταν
πάντα μέσα.
Σε αυτό το πνευματικό αποκορύφωμα, ο αναζητητής
υπερβαίνει τις ψευδαισθήσεις του κόσμου, μένει στο αυτόφωτο Άτμαν και
τελικά
συγχωνεύεται στο Μπράχμαν. Ο Shakaracharya προσκαλεί τον καθένα μας να
αναλάβει
αυτό το μεταμορφωτικό ταξίδι, αποκαλύπτοντας ότι η αλήθεια της ύπαρξης,
η ουσία
όλης της πραγματικότητας και η πηγή κάθε χαράς, είναι η θεϊκή παρουσία
μέσα
μας.
Quotes
Constantinos’s quotes
Copyright
!doctype>
Intellectual
property rights
The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.
Δικαιώματα
πνευματικής ιδιοκτησίας
Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας
τόπου,
συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων,
ειδήσεων,
γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων
υπηρεσιών και
γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής
ιδιοκτησίας (copyright)
και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής
Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.
Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή,
αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή,
έκδοση,
εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε
τρόπο,
τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του
Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα
συναινέσει,
ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks)
στο
σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή
του
αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη
συναίνεση του
Ιδρύματος.
Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση
και
αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για
αυστηρά
προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς),
χωρίς
πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση
της
αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’
οιονδήποτε
τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.
Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για
λόγους
προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την
προϋπόθεση ότι
θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής
ιδιοκτησίας,
δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.
Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες
του
Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα
πνευματικής
ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως
έχει να
κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.