Sunday, March 24, 2024

Kabbalah - The Kabbalah, The Kabbalistic Work

The True Spiritual Seeker who walks a True Spiritual Path and does not simply follow an external religion (which cannot lead him far anyway), feels, in order to accomplish his Work, the need for True Knowledge, for Full "Information"… and for Right Practical Management of his Powers which he recognizes upon his Entry into the Stream of Spiritual Life, in Path.

Kabbalah is an extremely difficult path, like all true spiritual paths, for many reasons. In fact, beyond some basic knowledge, which one can find both in books and on the net (today), the Real Kabbalah remains unknown, because the Tradition has always been oral, always within closed circles of initiates, and above all because the Kabbalistic Work it was always purely practical, to be understood, managed and realized. Although we are bound by an oath of silence, we will say some things, to prove exactly what we say, without of course offending the Secrets of the Tradition.

The Real Teaching and Practice remains well guarded. In fact, on purpose, some "wrong information" and misleading descriptions and diagrams are given in books and on the net... So, that those who know and recognize each other see that one does not possess True Knowledge but false knowledge. One should either join (if found) a Kabbalistic Group or find the Truth on his own (which is very difficult). But he who really Seeks the Truth, will Find it... it will be Revealed to him.

There are some Basic Principles in Kabbalistic Teaching that one should keep in mind.

1. God Belongs to another Ontological Area, from that of Creation.

2. Between God, Creation, Being (and man) there is Proportion and Full Correspondence.

3. In the Tree of Life there is all Theoretical and Practical Knowledge.

4. Everything Exists From the Beginning Within God, as Potentialities, and Manifests Only When Consciousness Descends to the Worlds.

5. Creation Follows a Circular Course.

6. Knowledge Leads to the Dominion of the Worlds, but the Supreme Purpose is God.

7. The Return to God means precisely the Transcendence of the individual and Cosmic Spirit and Union (Merging) with the Infinite.

According to the Tradition the Supreme (which Belongs to another Ontological Area than the one in which we function as beings, in the present phase) has no Properties, nothing to "conceive", to characterize, to understand, it is an absolute void, it is Emptiness, Zero, Nothing (the “Being”)... At the same time, This Attribute-less One, Is Presence, Beyond Time and Change, and thus Is the Absolute Manifestation of “Being” (the “Ein Sof”)... As a Presence, It Manifests as Consciousness, Understanding, Knowledge, Will, as a Light that Realizes What it Conceives (the "Ein Sof Aur").

It is from the Infinite Light that the Creative Movement is Born (in "another" Ontological Field), which will Bring Everything into Being. It is the Principle (the Keter) that Activates Manifesting All the Possibilities of Existence that are concretized in Ten Divine Powers (Sefirot, Spheres, Spaces of Manifestation, Existence, Life) .

In the Highest Absolute Field, of the True Divine World (Atsilut) the Powers (Sefirot) Manifest, Exist, Complete and Active.

The Ten Forces are:

Keter, Hochma and Binah,

(Daat, the Abyss, the Dividing Boundary between the Divine World and the Lower Worlds),

Tipheret, Hesed and Geburah,

Jesont, Netzach and Ont,

Malkut.

It is precisely the Four Master Sefirot, Keter, Tipheret, Jesont, Malkut, that are Active creating the Four Fields, Worlds.

Keter Creates the World of Absolute Spirit, Atsilut .

Daat mediates, Abyssos.

Tipheret Creates the Mental World of Creation, Beria.

Jesont Creates the World of Life, Yetsira.

Malkut Creates the World of Outer Phenomena, Asiya.

The Tree of Sephiroth, (Otz Haim), the Tree of Life, is thus Manifested in the Four Lower Worlds. But how the Powers in the Various Fields are related is a Secret revealed only to the initiated. There are (intentionally) incorrect descriptions and representations in the books.

In fact, in each Field, or World, the Real Actives are only the Sephiroth that relate to it and Create it, that constitute its Essence. The Upper Sefirot are "Inner" and the Lower are not Activated, they are "Outer".

In the World of Asiya (in which we live) Only Malkut is truly Active. All the Higher Sefirot are Internal. What this means only the insiders know.

In the Four Worlds, Existences, Beings, manifest with Carriers (Bodies).

In the World of Atsilut the Cosmic Spirit (Ruach), (In the Image of the Oneness of the Spirit), Passes into the State of the Individual Spirit (Ruach)... But the real multiplicity of beings is realized in the World of Beria, of intelligence, where beings have as a vehicle the Nesamach, the mental core... In the World of the Inner Life, Yetsira, beings use as a vehicle the Light Nephes, the "astral" body... In the world of Phenomena, Asiya, beings put on a material body ("they are the "leather tunic" of Hagiographic Symbolism), the Gof.

The Real Essence, the Ruach, the Nesamach, the Nephes, are the invisible bodies, the invisible inner forces all embodied in the material body, Gof.

The Talmud and the Old Testament accept the classification we mentioned. The "Sefer Ha Zohar", the "Book of Splendor", one of the most important Kabbalistic Texts, of the 13^th century, considers the Nesamach as Spirit and the Ruach as Intellect, but the terms are of little importance, once we clarify the content of words.

The Essential in the Kabbalistic Conception of Reality is that between God, Creation (of the Divine World Atsilut) and Being (and Man, the Powers of Man) there is Complete Correspondence.

Precisely the True Knowledge, the Complete "Information" and the Right Practical Use of what we recognize, can Lead us Back, to the Supreme Purpose, to God. We Are From God, We Are In God's Image and Likeness, and to God We Must Return. The "Kabbalist Project" has this very Purpose.

When we Enter the Path we realize that as we turn within ourselves, to our Inner Powers, and rise to our various Higher Principles (and operate at Higher Levels), we simultaneously rise to the corresponding Cosmic Fields (always in "meditation"... Kavanah, inner attention, etc.) until we have Experiences of God, (devekut).

1. On the Outer Plane (corresponding Field of Malkut) we are active in the body, Gof, and we are only concerned with external activities. The Right Orientation, the "rejection" of the phenomenal world, of illusory phenomena, is the Entry into the Stream of Life.

2. On the Inner Level (corresponding Field of Jesont) we are active in the Nephes, and here there are two levels of work to be done, an outer one that concerns our attachments to external things, and an inner one that concerns the deeper desires and passions that shape memory and keep us captive in the outer worlds.

3. In the Higher Mental Level of Nesamach (corresponding Field of Tiferet) there are three levels of work which refer to the Activity of Mind in the external world, to Memory, of accumulated knowledge, experiences, beliefs, etc., and to Pure Mental Activity... All this they must be "controlled", "eliminated", in order to rise above all mental processes, into the True World of Spirit.

4. In the Innermost Field of Ruach (corresponding Field of Keter) there are Four Work to be done, Four Levels of Experience to be Experienced and "overcome".

On the First Level we still have perception of the outer world, but through the Liberated Expanded Perception of the Unity of Being (where the ego and ego-world separation has been overcome), but the Three Higher States are Completely Internal, and Related to the 'Transition ” from the Individual to the Universal Spirit which “Mirrors” God (but without “Being” God).

5. The True God Is Beyond All These, He is the Limitless, Limitless... he is the Immeasurable Presence, the Spiritual Abyss where everything Dissolves into Everything and Nothing.

If one observes carefully in the above description, he will find that the deeper we penetrate into our Nature, the higher we rise in our Inner Principles, and in the Corresponding Cosmic Fields, the more our levels of activity and our Spiritual Action increase, because they are precisely related to the Inner Our operations and with the Inner Worlds, of which we gain awareness, control and mastery. At the Higher Level (and Corresponding Field) we have Full Awareness of the lower Levels (worlds).

But "How" all this "functions" in the Cosmic Tree of Life and Within us, "how" they are related, "how" they are recognized, and how we "manage" the "Powers", is, as we said, a purely practical issue.

In Kabbalah you absolutely need a "guide", you cannot proceed either through theoretical descriptions, nor through books, nor by yourself, because you are in danger of accepting as truth something that is incomplete or falsified, of accepting half-knowledge as complete knowledge and as real progress engaging in unrelated extraneous or inferior activities. Needs attention.

…

Καμπάλα - Η Καμπάλα, Το Καμπαλιστικό Έργο

Ο Αληθινός Πνευματικός Αναζητητής που βαδίζει ένα Πραγματικό Πνευματικό Μονοπάτι και δεν ακολουθεί απλά μια εξωτερική θρησκεία (που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να τον οδηγήσει μακριά), νοιώθει, για να πραγματοποιήσει το Έργο του, την ανάγκη για Αληθινή Γνώση, για Πλήρη «Πληροφόρηση», και για Ορθή Πρακτική Διαχείριση των Δυνάμεών του που αναγνωρίζει κατά την Είσοδό του στο Ρεύμα της Πνευματικής Ζωής, στην Οδό.

Η Καμπάλα είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο μονοπάτι, όπως όλα τα αληθινά πνευματικά μονοπάτια άλλωστε, για πολλούς λόγους. Στην πραγματικότητα πέρα από κάποιες βασικές γνώσεις, που μπορεί να βρει κάποιος και σε βιβλία, και στο δίκτυο (σήμερα), η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑ παραμένει άγνωστη, επειδή η Παράδοση ήταν πάντα προφορική, πάντα μέσα σε κλειστούς κύκλους μυημένων, και κυρίως γιατί το Καμπαλιστικό Έργο ήταν πάντα καθαρά πρακτικό, που έπρεπε να κατανοήσεις, να διαχειριστείς και να πραγματοποιήσεις. Αν και δεσμευόμαστε με όρκο σιωπής θα πούμε κάποια πράγματα, για να αποδείξουμε ακριβώς αυτό που λέμε, χωρίς βέβαια να προσβάλουμε τα Μυστικά της Παράδοσης.

Η Πραγματική Διδασκαλία και Πρακτική παραμένει καλά φυλαγμένη. Μάλιστα, επίτηδες, δίνονται σε βιβλία και στο δίκτυο κάποιες «λανθασμένες πληροφορίες» και παραπλανητικές περιγραφές και διαγράμματα…. Έτσι αυτοί που γνωρίζουν κι αναγνωρίζονται μεταξύ τους να βλέπουν ότι κάποιος δεν κατέχει την Αληθινή Γνώση αλλά την πλαστή γνώση. Θα πρέπει κάποιος ή να μπει (αν βρει) σε κάποια Καμπαλιστική Ομάδα ή να βρει μόνος του (πράγμα πολύ δύσκολο) την Αλήθεια. Αυτός όμως που πραγματικά Αναζητά την Αλήθεια, θα την Βρει… θα του Αποκαλυφτεί.

Υπάρχουν κάποιες Βασικές Αρχές στην Καμπαλιστική Διδασκαλία που κάποιος πρέπει να έχει υπόψη του.

1. Ο Θεός Ανήκει σε άλλη Οντολογική Περιοχή, από αυτήν της Δημιουργίας.

2. Ανάμεσα στον Θεό, στην Δημιουργία, στο Ον (και στον άνθρωπο) υπάρχει Αναλογία και Πλήρης Αντιστοιχία.

3. Στο Δένδρο της Ζωής υπάρχει όλη η Θεωρητική και Πρακτική Γνώση.

4. Όλα Υπάρχουν Εξ’ αρχής Μέσα στον Θεό, σαν Δυνατότητες, και Εκδηλώνονται μόνο όταν η Συνείδηση Κατέρχεται στους Κόσμους.

5. Η Δημιουργία Ακολουθεί Κυκλική Πορεία.

6. Η Γνώση Οδηγεί στην Κυριαρχία των Κόσμων, αλλά Υπέρτατος Σκοπός είναι ο Θεός.

7. Η Επιστροφή στον Θεό σημαίνει ακριβώς την Υπέρβαση του ατομικού και Κοσμικού Πνεύματος κι Ένωση (Συγχώνευση) με το Απεριόριστο.

Σύμφωνα με την Παράδοση το ΥΠΕΡΤΑΤΟ (που Ανήκει σε άλλη Οντολογική Περιοχή από αυτήν που λειτουργούμε εμείς σαν όντα, στην παρούσα φάση) δεν έχει Ιδιότητες, τίποτα να «συλλάβεις», να χαρακτηρίσεις, να κατανοήσεις, είναι ένα απόλυτο κενό, είναι το ΜΗΔΕΝ, Τίποτα (το «ΕΙΝ»)… Ταυτόχρονα, Αυτό το Χωρίς Ιδιότητες, Είναι ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Πέρα από τον Χρόνο και την Μεταβολή, κι έτσι Αποτελεί την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΕΙΝΑΙ» (το «ΕΙΝ ΣΟΦ»)… Σαν ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Εκδηλώνεται σαν Συνείδηση, Κατανόηση, Γνώση, Θέληση, σαν ΦΩΣ που Ουσιαστικοποιεί Ό,τι Συλλαμβάνει (το «ΕΙΝ ΣΟΦ ΑΟΥΡ»).

Είναι από το ΑΠΕΙΡΟ ΦΩΣ που Γεννιέται η Δημιουργική Κίνηση (σε «άλλο» Οντολογικό Πεδίο), που θα Φέρει σε Ύπαρξη τα Πάντα. Είναι η ΑΡΧΗ (το ΚΕΤΕΡ) που Δραστηριοποιείται Φανερώνοντας Όλες τις Δυνατότητες της Ύπαρξης που συγκεκριμενοποιούνται σε Δέκα Θεϊκές Δυνάμεις (Σεφιρότ, Σφαίρες, Χώροι Εκδήλωσης, Ύπαρξης, Ζωής).

Στο Ανώτερο Απόλυτο Πεδίο, του Αληθινού Θεϊκού Κόσμου (ΑΤΣΙΛΟΥΤ) οι Δυνάμεις (Σεφιρότ) Εκδηλώνονται, Υπάρχουν, Πλήρεις κι Ενεργές.

Οι Δέκα Δυνάμεις είναι:

ΚΕΤΕΡ, Χοχμά και Μπινά

(ΝΤΑΑΤ, η Άβυσσος, το Διαχωριστικό Όριο ανάμεσα στον Θεϊκό Κόσμο και τους Κατώτερους Κόσμους)

ΤΙΦΕΡΕΤ, Χέσεντ και Γκεβουρά

ΓΙΕΣΟΝΤ, Νέτσαχ και Οντ

ΜΑΛΚΟΥΤ

Είναι ακριβώς οι Τέσσερις Κύριες Σεφιρότ, ΚΕΤΕΡ, ΤΙΦΕΡΕΤ, ΓΙΕΣΟΝΤ, ΜΑΛΚΟΥΤ, που Δραστηριοποιούνται δημιουργώντας τα Τέσσερα Πεδία, Κόσμους.

Το ΚΕΤΕΡ Δημιουργεί τον Κόσμο του Απόλυτου Πνεύματος, ΑΤΣΙΛΟΥΤ.

Μεσολαβεί η ΝΤΑΑΤ, η Άβυσσος.

Το ΤΙΦΕΡΕΤ Δημιουργεί τον Νοητικό Κόσμο της Δημιουργίας, ΜΠΕΡΙΑ.

Το ΓΙΕΣΟΝΤ Δημιουργεί τον Κόσμο της Ζωής, ΓΙΕΤΣΙΡΑ.

Το ΜΑΛΚΟΥΤ Δημιουργεί τον Κόσμο του Εξωτερικού Φαινομενισμού, ΑΣΙΓΙΑ.

Το Δένδρο των Σεφιρότ, (Ότζ Χαίμ), το Δένδρο της Ζωής, Εκδηλώνεται έτσι και στους Τέσσερις Κατώτερους Κόσμους. Αλλά πως σχετίζονται οι Δυνάμεις στα Διάφορα Πεδία είναι Μυστικό που αποκαλύπτεται μόνο στους μυημένους. Στα βιβλία υπάρχουν (επίτηδες) λανθασμένες περιγραφές κι αναπαραστάσεις.

Στην πραγματικότητα, σε κάθε Πεδίο, ή Κόσμο, Πραγματικά Δραστήρια είναι μόνο η Σεφιρότ που σχετίζεται μαζί του και τον Δημιουργεί, που αποτελεί την Ουσία του. Οι Ανώτερες Σεφιρότ είναι «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ» και οι Κατώτερες δεν έχουν Δραστηριοποιηθεί, είναι «ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ».

Στον Κόσμο της ΑΣΙΓΙΑ (που ζούμε) Πραγματικά Δραστήρια είναι μόνο το ΜΑΛΚΟΥΤ. Όλες οι Ανώτερες Σεφιρότ είναι ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ. Το τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουν μόνο οι μυημένοι.

Στους Τέσσερις Κόσμους, οι Υπάρξεις, τα Όντα, εκδηλώνονται με Φορείς (Σώματα).

Στον Κόσμο του ΑΤΣΙΛΟΥΤ το ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ (ΡΟΥΑΧ), (Κατ’ εικόνα της Μοναδικότητας του Πνεύματος), Μεταβαίνει στην Κατάσταση του Ατομικού Πνεύματος (Ρούαχ)… Αλλά η πραγματική πολλαπλότητα των όντων πραγματοποιείται στον Κόσμο του ΜΠΕΡΙΑ, της ΝΟΗΣΗΣ, όπου τα όντα έχουν σαν φορέα το Νέσαμαχ, τον νοητικό πυρήνα… Στον Κόσμο της Εσώτερης Ζωής, του ΓΙΕΤΣΙΡΑ, τα όντα χρησιμοποιούν σαν φορέα το Φωτεινό Νέφες, το «αστρικό» σώμα… Στον κόσμο των Φαινομένων, του ΑΣΙΓΙΑ, τα όντα ενδύονται ένα υλικό σώμα («είναι ο «δερμάτινος χιτώνας» του Αγιογραφικού Συμβολισμού), το Γκωφ.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, το Ρούαχ, το Νέσαμαχ, το Νέφες, είναι τα αόρατα σώματα, οι αόρατες εσωτερικές δυνάμεις που ενσωματώνονται όλες στο υλικό σώμα, Γκωφ.

Το Ταλμούδ κι η Παλαιά Διαθήκη δέχονται την κατάταξη που αναφέραμε. Το «Σεφέρ Χα Ζοχάρ», η «Βίβλος της Λαμπρότητας», ένα από τα σημαντικότερα Καμπαλιστικά Κείμενα, του 13^ου αιώνα, θεωρεί το Νέσαμαχ σαν Πνεύμα και το Ρούαχ σαν Νόηση, αλλά λίγη σημασία έχουν οι όροι, από την στιγμή που διευκρινίζουμε το περιεχόμενο των λέξεων.

Το Ουσιαστικό στην Καμπαλιστική Σύλληψη της Πραγματικότητας είναι ότι ανάμεσα στον Θεό, στην Δημιουργία (του Θεϊκού Κόσμου ΑΤΣΙΛΟΥΤ) και στο Ον (και στον Άνθρωπο, τις Δυνάμεις του Ανθρώπου) υπάρχει Πλήρης Αντιστοιχία.

Ακριβώς η Αληθινή Γνώση, η Πλήρης «Πληροφόρηση» κι η Ορθή Πρακτική Χρήση αυτών που αναγνωρίζουμε, μπορεί να μας Οδηγήσει Πίσω, στον Υπέρτατο Σκοπό, στο Θεό. Έχουμε Προέλθει από τον Θεό, Είμαστε Κατ’ Εικόνα και Ομοίωση του Θεού, και στον Θεό Πρέπει να Επιστρέψουμε. Το «Καμπαλιστικό Έργο» έχει αυτόν ακριβώς τον Σκοπό.

Όταν Εισερχόμαστε στην ΟΔΟ αντιλαμβανόμαστε ότι, όταν στρεφόμαστε μέσα μας, προς τις Εσωτερικές Δυνάμεις μας, κι ανυψωνόμαστε στις διάφορες Ανώτερες Αρχές μας (και λειτουργούμε σε Ανώτερα Επίπεδα), ταυτόχρονα ανυψωνόμαστε στα αντίστοιχα Κοσμικά Πεδία (πάντα μέσα στον «διαλογισμό»… Καβανά, εσωτερική προσοχή, κλπ.) μέχρι να έχουμε ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, (ντεβεκούτ).

1. Στο Εξωτερικό Επίπεδο (αντίστοιχο Πεδίο του ΜΑΛΚΟΥΤ) δραστηριοποιούμαστε στο σώμα, Γκωφ, κι έχουμε να κάνουμε μόνο με εξωτερικές δραστηριότητες. Ο Ορθός Προσανατολισμός, η «απόρριψη» του φαινομενικού κόσμου, των απατηλών φαινομένων, είναι η Είσοδος στο ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

2. Στο Εσωτερικό Επίπεδο (αντίστοιχο Πεδίο του ΓΙΕΣΟΝΤ) δραστηριοποιούμαστε στο Νέφες, κι εδώ υπάρχουν δύο επίπεδα εργασιών που πρέπει να γίνουν, ένα εξωτερικό που αφορά τις προσκολλήσεις μας στα εξωτερικά πράγματα, κι ένα εσωτερικό που αφορά τις βαθύτερες επιθυμίες και πάθη, που χαράζουν την μνήμη και μας κρατούν δέσμιους στους εξωτερικούς κόσμους.

3. Στο Ανώτερο Νοητικό Επίπεδο του Νέσαμαχ (αντίστοιχο Πεδίο του ΤΙΦΕΡΕΤ) υπάρχουν τρία επίπεδα εργασιών που αναφέρονται στην Δραστηριότητα της Νόησης στον εξωτερικό κόσμο, στην Μνήμη, των συσσωρευμένων γνώσεων, εμπειριών, πεποιθήσεων, κλπ., και στην Καθαρά Διανοητική Δραστηριότητα… Όλα αυτά πρέπει να «ελεγχθούν», να «απαλειφθούν», για να ανυψωθούμε πάνω από κάθε νοητική διαδικασία, στον Αληθινό Κόσμο του Πνεύματος.

4. Στο Εσώτατο Πεδίο του Ρούαχ (αντίστοιχο Πεδίο του ΚΕΤΕΡ) υπάρχουν Τέσσερις Εργασίες που πρέπει να γίνουν, Τέσσερα Επίπεδα Εμπειρίας που πρέπει να Βιώσουμε και να «ξεπεράσουμε».

Στο Πρώτο Επίπεδο έχουμε ακόμα αντίληψη του εξωτερικού κόσμου, αλλά μέσα από την Απελευθερωμένη Διευρυμένη Αντίληψη της Ενότητας της Ύπαρξης (όπου έχει ξεπερασθεί το εγώ κι ο διαχωρισμός εγώ-κόσμος), αλλά οι Τρεις Ανώτερες Καταστάσεις είναι Τελείως Εσωτερικές, και Σχετίζονται με την «Μετάβαση» από το Ατομικό στο Παγκόσμιο Πνεύμα που «Καθρεφτίζει» τον Θεό (αλλά χωρίς να «Είναι» Θεός).

5. Ο Αληθινός Θεός Βρίσκεται πέρα όλων Αυτών, είναι το Χωρίς Όρια, Περιορισμούς… είναι η Αβυθομέτρητη Παρουσία, η Πνευματική Άβυσσος όπου όλα Διαλύονται στο ΠΑΝ και στο ΤΙΠΟΤΑ.

Αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά στην παραπάνω περιγραφή θα διαπιστώσει ότι όσο πιο Βαθιά Εισχωρούμε στην Φύση μας, όσο πιο ψηλά ανυψωνόμαστε στις Εσωτερικές Αρχές μας, και στα Αντίστοιχα Κοσμικά Πεδία, τόσο αυξάνονται τα επίπεδα δραστηριότητάς μας και Πνευματικής Δράσης μας, γιατί σχετίζονται ακριβώς με τις Εσωτερικές Λειτουργίες μας και με τους Εσωτερικούς Κόσμους, των οποίων αποκτάμε επίγνωση, έλεγχο και κυριαρχία. Στο Ανώτερο Επίπεδο (κι Αντίστοιχο Πεδίο) έχουμε Πλήρη Επίγνωση των κατωτέρων Επιπέδων (κόσμων).

Το «ΠΩΣ» όμως «λειτουργούν» όλα αυτά στο Κοσμικό Δέντρο της Ζωής και Μέσα μας, «πως» σχετίζονται, «πως» αναγνωρίζονται, και πως «διαχειριζόμαστε» τις «Δυνάμεις», είναι όπως είπαμε καθαρά πρακτικό ζήτημα.

Στην Καμπάλα χρειάζεσαι οπωσδήποτε έναν «οδηγό», δεν μπορείς να προχωρήσεις ούτε μέσα από θεωρητικές περιγραφές, ούτε μέσα από βιβλία, ούτε μόνος σου, γιατί κινδυνεύεις να εκλάβεις για αλήθεια κάτι που είναι ελλιπές ή παραποιημένο, να εκλάβεις σαν πλήρη γνώση την ημιμάθεια και σαν πραγματική πρόοδο την ενασχόληση με άσχετες εξωτερικές ή κατώτερες δραστηριότητες. Χρειάζεται Προσοχή.

13. The Eternal Temple: A Journey into the Heart of Sacred Silence

In the vast expanse of existence, where time bends and the winds of eternity whisper through the ages, there stands a place untouched by the fleeting concerns of the mortal world—a sanctuary of stone and spirit known only as the Eternal Temple. Its columns, weathered yet resolute, rise from the earth like the bones of some ancient, cosmic being, their surfaces etched with the cryptic sigils of a forgotten tongue. The Wind of Eternity still sings between these pillars, a haunting melody that carries within it the weight of ancient secrets, eternal truths, and the profound enigma of Sacred Silence. To step into the shadow of this temple is to cross a threshold, to leave behind the clamor of the temporal and enter a realm where the soul is laid bare before the infinite.

The Ruins That Stand Beyond Time

The Eternal Temple is no mere relic of a bygone era; it is a living testament to the enduring mystery of creation itself. Its origins are shrouded in a mist that defies the historian’s quill and the archaeologist’s spade. Some whisper that it was raised by hands not of this world, a gift from star-born travelers who sought to anchor their wisdom in the soil of Earth. Others claim it is older still, a monument birthed in the primal chaos when the universe exhaled its first breath. The stones themselves seem to hum with a resonance that speaks of aeons—of galaxies spiraling into being, of suns igniting and fading, of civilizations rising and crumbling into dust.

The columns, though cracked and worn, stand as sentinels of an unyielding truth. They are not arranged in the rigid symmetry of human design but in a pattern that mirrors the unseen currents of the cosmos—a spiral, perhaps, or a constellation frozen in stone. Between them, the Wind of Eternity weaves its ceaseless song, a sound that is both a lament and a hymn. It is said that those who listen long enough may hear their own name carried on its gusts, a call from the depths of their being to remember what they have always known but long forgotten.

The Wind of Eternity: Voice of the Unseen

The Wind of Eternity is no ordinary breeze. It does not bow to the seasons or the whims of weather. It flows ceaselessly, a current of energy that binds the temple to the greater tapestry of existence. Mystics and pilgrims who have ventured to the ruins describe it as a presence—a living force that brushes against the skin like the touch of a distant ancestor, stirring memories that lie buried beneath the surface of consciousness. To hear it is to feel the pulse of the universe itself, a rhythm that transcends language and speaks directly to the soul.

Legends tell of sages who sat for days among the columns, their eyes closed, their breaths synchronized with the wind’s rise and fall. In its song, they claimed to discern the echoes of creation—the first light piercing the void, the forging of stars, the weaving of fate’s intricate threads. Others speak of visions: shadowy figures moving among the pillars, their forms cloaked in light, whispering truths too vast for mortal minds to fully grasp. The wind, they say, is the keeper of these secrets, a guardian that reveals only what the seeker is prepared to bear.

The Sacred Silence: Gateway to the Infinite

Yet, for all its song, the true heart of the Eternal Temple lies not in sound but in silence—the Sacred Silence that dwells within and beyond the wind’s embrace. This is no mere absence of noise; it is a presence, a stillness so profound that it seems to swallow time itself. To stand within the temple’s bounds is to feel this silence settle over you like a mantle, heavy with meaning yet light as a feather. It is a silence that deafens the chatter of the mind, stripping away illusion until only the essence remains.

The mystics call it the Voice of the Void, the soundless hymn that underlies all existence. In this silence, the boundaries of self dissolve, and the seeker becomes one with the eternal. It is said that those who surrender fully to it may glimpse the face of the divine—not as a figure or a form, but as a boundless awareness that permeates all things. The Sacred Silence is both a mirror and a doorway: it reflects the truth of the seeker’s soul and opens the path to realms beyond comprehension.

The Ancient Secrets Unveiled

What secrets does the Eternal Temple guard? The answers are as varied as the seekers who have pondered the question. Some believe the temple is a repository of lost knowledge, its stones inscribed with the keys to forgotten sciences—alchemy, astronomy, the manipulation of energies unseen. Others see it as a spiritual crucible, a place where the soul is tested and refined in the fires of eternity. There are tales of hidden chambers beneath the ruins, sealed by spells older than humanity, where treasures of wisdom lie waiting for the worthy.

Yet the truest secret of the temple may be its simplicity: it is a reminder. A reminder that beyond the chaos of the world, beyond the rise and fall of empires, there exists a stillness, a truth, an eternity that endures. The Wind of Eternity sings of this, and the Sacred Silence holds it close. To stand among the columns is to touch that truth, to feel the thread that connects all things—the living and the dead, the seen and the unseen, the finite and the infinite.

A Pilgrimage of the Spirit

The Eternal Temple calls to those who hear its song, though few find their way to its ruins. It is not a place easily reached by roads or maps; it reveals itself only to those whose hearts are attuned to its frequency. The journey is as much inward as outward, a pilgrimage through the landscapes of the self. Some come seeking answers, others seeking solace. All leave changed, carrying within them a fragment of the temple’s mystery.

To sit among its columns is to become part of its story—a story that stretches back to the dawn of time and forward into the uncharted future. The Wind of Eternity will sing long after the last pilgrim has departed, its voice weaving through the stones, bearing witness to the eternal dance of existence. And the Sacred Silence will remain, an ever-present invitation to step beyond the veil and know the unknowable.

The Temple’s Legacy

The Eternal Temple stands as a paradox: a ruin that is whole, a silence that speaks, a wind that carries the weight of stillness. It is a beacon for the lost, a mirror for the seeking, a song for the silent. Its columns rise like fingers pointing to the stars, its secrets linger like shadows at the edge of dreams. And though the world may crumble around it, the temple endures—an eternal witness to the truths that lie beyond the grasp of time.

So listen, if you dare, to the Wind of Eternity as it sings between the columns. Step into the Sacred Silence and let it envelop you. The Eternal Temple waits—not as a destination, but as a revelation. For in its ruins lies the heartbeat of the infinite, and in its presence, the soul finds its home.

…

Ο Αιώνιος Ναός: Ένα Ταξίδι στην Καρδιά της Ιερής Σιωπής

Στην απέραντη έκταση της ύπαρξης, όπου ο χρόνος λυγίζει και οι άνεμοι της αιωνιότητας ψιθυρίζουν μέσα από τους αιώνες, υψώνεται ένα μέρος ανέγγιχτο από τις φευγαλέες έγνοιες του θνητού κόσμου—ένα ιερό από πέτρα και πνεύμα γνωστό μόνο ως ο Αιώνιος Ναός. Οι κίονές του, φθαρμένοι μα ακλόνητοι, αναδύονται από τη γη σαν τα οστά κάποιου αρχαίου, κοσμικού όντος, με τις επιφάνειές τους χαραγμένες με τα αινιγματικά σύμβολα μιας ξεχασμένης γλώσσας. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας εξακολουθεί να τραγουδά ανάμεσα σε αυτούς τους κίονες, μια στοιχειωμένη μελωδία που κουβαλά το βάρος αρχαίων μυστικών, αιώνιων αληθειών και το βαθύ αίνιγμα της Ιερής Σιωπής. Το να περπατήσεις στη σκιά αυτού του ναού είναι σαν να διαβείς ένα κατώφλι, να αφήσεις πίσω σου τον θόρυβο του προσωρινού και να εισέλθεις σε μια σφαίρα όπου η ψυχή απογυμνώνεται μπροστά στο άπειρο.

Τα Ερείπια που Στέκονται Πέρα από τον Χρόνο

Ο Αιώνιος Ναός δεν είναι απλώς ένα απομεινάρι μιας περασμένης εποχής· είναι μια ζωντανή μαρτυρία της διαρκούς μυστηριότητας της ίδιας της δημιουργίας. Η προέλευσή του καλύπτεται από μια ομίχλη που αψηφά το μελάνι του ιστορικού και το φτυάρι του αρχαιολόγου. Κάποιοι ψιθυρίζουν ότι υψώθηκε από χέρια που δεν ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο, ένα δώρο από ταξιδιώτες γεννημένους στα αστέρια που επιδίωξαν να αγκυροβολήσουν τη σοφία τους στο έδαφος της Γης. Άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι ακόμα παλαιότερος, ένα μνημείο που γεννήθηκε στο αρχέγονο χάος, όταν το σύμπαν εξέπνευσε την πρώτη του ανάσα. Οι ίδιες οι πέτρες φαίνεται να βουίζουν με μια αντήχηση που μιλά για αιώνες—για γαλαξίες που στροβιλίζονται στη δημιουργία, για ήλιους που ανάβουν και σβήνουν, για πολιτισμούς που υψώνονται και καταρρέουν σε σκόνη.

Οι κίονες, αν και ραγισμένοι και φθαρμένοι, στέκονται ως φρουροί μιας ακλόνητης αλήθειας. Δεν είναι διατεταγμένοι με την άκαμπτη συμμετρία του ανθρώπινου σχεδιασμού, αλλά σε ένα μοτίβο που αντικατοπτρίζει τα αόρατα ρεύματα του κόσμου—ίσως μια σπείρα, ή ένας αστερισμός παγωμένος στην πέτρα. Ανάμεσά τους, ο Άνεμος της Αιωνιότητας υφαίνει το αδιάκοπο τραγούδι του, έναν ήχο που είναι ταυτόχρονα θρήνος και ύμνος. Λέγεται ότι όσοι ακούν αρκετά μπορεί να ακούσουν το όνομά τους να μεταφέρεται στις ριπές του, μια κλήση από τα βάθη της ύπαρξής τους να θυμηθούν αυτό που πάντα ήξεραν αλλά από καιρό ξέχασαν.

Ο Άνεμος της Αιωνιότητας: Φωνή του Αόρατου

Ο Άνεμος της Αιωνιότητας δεν είναι ένα συνηθισμένο αεράκι. Δεν υποκλίνεται στις εποχές ή στις ιδιοτροπίες του καιρού. Ρέει αδιάκοπα, ένα ρεύμα ενέργειας που συνδέει τον ναό με το ευρύτερο υφαντό της ύπαρξης. Μυστικιστές και προσκυνητές που έχουν τολμήσει να φτάσουν στα ερείπια τον περιγράφουν ως παρουσία—μια ζωντανή δύναμη που αγγίζει το δέρμα σαν το άγγιγμα ενός μακρινού προγόνου, ξυπνώντας μνήμες που κείτονται θαμμένες κάτω από την επιφάνεια της συνείδησης. Το να τον ακούς είναι σαν να νιώθεις τον παλμό του ίδιου του σύμπαντος, έναν ρυθμό που υπερβαίνει τη γλώσσα και μιλά απευθείας στην ψυχή.

Οι θρύλοι μιλούν για σοφούς που κάθισαν για μέρες ανάμεσα στους κίονες, με τα μάτια κλειστά, τις αναπνοές τους συγχρονισμένες με την άνοδο και την πτώση του ανέμου. Στο τραγούδι του, ισχυρίστηκαν ότι διέκριναν τους απόηχους της δημιουργίας—το πρώτο φως που διαπέρασε το κενό, τη σφυρηλάτηση των αστεριών, την ύφανση των περίπλοκων νημάτων της μοίρας. Άλλοι μιλούν για οράματα: σκιώδεις φιγούρες που κινούνται ανάμεσα στους κίονες, οι μορφές τους τυλιγμένες στο φως, ψιθυρίζοντας αλήθειες πολύ μεγάλες για να τις συλλάβουν πλήρως τα θνητά μυαλά. Ο άνεμος, λένε, είναι ο φύλακας αυτών των μυστικών, ένας θεματοφύλακας που αποκαλύπτει μόνο ό,τι ο αναζητητής είναι έτοιμος να αντέξει.

Η Ιερή Σιωπή: Πύλη προς το Άπειρο

Ωστόσο, για όλο το τραγούδι του, η αληθινή καρδιά του Αιώνιου Ναού δεν βρίσκεται στον ήχο αλλά στη σιωπή—την Ιερή Σιωπή που κατοικεί μέσα και πέρα από την αγκαλιά του ανέμου. Αυτή δεν είναι απλή απουσία θορύβου· είναι μια παρουσία, μια ηρεμία τόσο βαθιά που φαίνεται να καταπίνει τον ίδιο τον χρόνο. Το να στέκεσαι μέσα στα όρια του ναού είναι σαν να νιώθεις αυτή τη σιωπή να σε τυλίγει σαν μανδύας, βαριά με νόημα αλλά ελαφριά σαν πούπουλο. Είναι μια σιωπή που κουφαίνει την πολυλογία του νου, απογυμνώνοντας την ψευδαίσθηση μέχρι να μείνει μόνο η ουσία.

Οι μυστικιστές την αποκαλούν Φωνή του Κενού, τον άηχο ύμνο που υποβαστάζει όλη την ύπαρξη. Σε αυτή τη σιωπή, τα όρια του εαυτού διαλύονται, και ο αναζητητής γίνεται ένα με το αιώνιο. Λέγεται ότι όσοι παραδίδονται πλήρως σε αυτήν μπορεί να διακρίνουν το πρόσωπο του θείου—όχι ως μορφή ή σχήμα, αλλά ως μια απεριόριστη επίγνωση που διαπερνά τα πάντα. Η Ιερή Σιωπή είναι ταυτόχρονα καθρέφτης και πύλη: αντανακλά την αλήθεια της ψυχής του αναζητητή και ανοίγει τον δρόμο προς σφαίρες πέρα από κάθε κατανόηση.

Τα Αρχαία Μυστικά Αποκαλύπτονται

Ποια μυστικά φυλάει ο Αιώνιος Ναός; Οι απαντήσεις είναι τόσο ποικίλες όσο οι αναζητητές που έχουν αναρωτηθεί για το ερώτημα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο ναός είναι αποθήκη χαμένης γνώσης, με τις πέτρες του χαραγμένες με τα κλειδιά ξεχασμένων επιστημών—αλχημεία, αστρονομία, χειρισμός ενεργειών αόρατων. Άλλοι τον βλέπουν ως πνευματικό χωνευτήρι, ένα μέρος όπου η ψυχή δοκιμάζεται και εξευγενίζεται στις φωτιές της αιωνιότητας. Υπάρχουν ιστορίες για κρυφούς θαλάμους κάτω από τα ερείπια, σφραγισμένους με ξόρκια παλαιότερα από την ανθρωπότητα, όπου θησαυροί σοφίας περιμένουν τους άξιους.

Ωστόσο, το αληθινό μυστικό του ναού μπορεί να είναι η απλότητά του: είναι μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση ότι πέρα από το χάος του κόσμου, πέρα από την άνοδο και την πτώση των αυτοκρατοριών, υπάρχει μια ηρεμία, μια αλήθεια, μια αιωνιότητα που αντέχει. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας τραγουδά γι’ αυτό, και η Ιερή Σιωπή το κρατά κοντά. Το να στέκεσαι ανάμεσα στους κίονες είναι σαν να αγγίζεις αυτή την αλήθεια, να νιώθεις το νήμα που συνδέει τα πάντα—τα ζωντανά και τα νεκρά, τα ορατά και τα αόρατα, το πεπερασμένο και το άπειρο.

Ένα Προσκύνημα της Ψυχής

Ο Αιώνιος Ναός καλεί όσους ακούν το τραγούδι του, αν και λίγοι βρίσκουν τον δρόμο προς τα ερείπιά του. Δεν είναι ένα μέρος που φτάνεις εύκολα με δρόμους ή χάρτες· αποκαλύπτεται μόνο σε όσους έχουν τις καρδιές τους συντονισμένες στη συχνότητά του. Το ταξίδι είναι τόσο εσωτερικό όσο και εξωτερικό, ένα προσκύνημα μέσα από τα τοπία του εαυτού. Κάποιοι έρχονται αναζητώντας απαντήσεις, άλλοι αναζητώντας παρηγοριά. Όλοι φεύγουν αλλαγμένοι, κουβαλώντας μέσα τους ένα κομμάτι του μυστηρίου του ναού.

Το να κάθεσαι ανάμεσα στους κίονες του είναι σαν να γίνεσαι μέρος της ιστορίας του—μια ιστορία που εκτείνεται πίσω στην αυγή του χρόνου και μπροστά στο αχαρτογράφητο μέλλον. Ο Άνεμος της Αιωνιότητας θα τραγουδά πολύ μετά την αποχώρηση του τελευταίου προσκυνητή, η φωνή του να υφαίνει μέσα από τις πέτρες, μαρτυρώντας τον αιώνιο χορό της ύπαρξης. Και η Ιερή Σιωπή θα παραμένει, μια διαρκής πρόσκληση να περάσεις πέρα από το πέπλο και να γνωρίσεις το άγνωστο.

Η Κληρονομιά του Ναού

Ο Αιώνιος Ναός στέκεται ως παράδοξο: ένα ερείπιο που είναι ολόκληρο, μια σιωπή που μιλά, ένας άνεμος που κουβαλά το βάρος της ηρεμίας. Είναι φάρος για τους χαμένους, καθρέφτης για τους αναζητητές, τραγούδι για τους σιωπηλούς. Οι κίονες του υψώνονται σαν δάχτυλα που δείχνουν τα αστέρια, τα μυστικά του παραμένουν σαν σκιές στην άκρη των ονείρων. Και αν ο κόσμος καταρρεύσει γύρω του, ο ναός αντέχει—ένας αιώνιος μάρτυρας των αληθειών που βρίσκονται πέρα από την εμβέλεια του χρόνου.

Άκουσε, λοιπόν, αν τολμάς, τον Άνεμο της Αιωνιότητας καθώς τραγουδά ανάμεσα στους κίονες. Βάδισε στην Ιερή Σιωπή και άφησέ την να σε τυλίξει. Ο Αιώνιος Ναός περιμένει—όχι ως προορισμός, αλλά ως αποκάλυψη. Γιατί στα ερείπιά του βρίσκεται ο χτύπος του απείρου, και στην παρουσία του, η ψυχή βρίσκει το σπίτι της.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES