Saturday, March 23, 2024

Christianity - The Christian Tradition, the Pure Mind, and Union with God

Irrespective of the opinions of sages and theologians, and regardless of the perceptions of most so-called Christians, what Jesus of Nazareth gave to people is the Experience of God, the Knowledge (as Direct View) of God, the Life in God.

True Christianity is something much more, and infinitely deeper than the doctrines and the external (sacramental) life of the church. The church very quickly fell into superficial and formal worship, losing the Deeper Meaning of the Joyful Message of Jesus and the practical experience of the Kingdom of Heaven.

Those who, in the circles of the church but essentially cut off, preserved the Sacred Tradition of Jesus, the Experience of God (the True View of God) are the fathers, starting with Origen and Evagrius and then with Dionysius the Areopagite (pseudonym of a Syrian monk of the 5^th century), Maximus, Simeon, up to Palamas and Nicodemus the Saint...

The Essential Message of the fathers is that man Can Really Know God (with a Direct Inner Vision), Unite with God.

On this Experience was based the whole Neptic Tradition, the Nepsis, the Pure Prayer, the View of God. And this Experience was recorded by the fathers (as far as the secret experience can be recorded) over the centuries.

Makarios Notaras, in the 18th century, made a first anthology of patristic texts referring to the Neptic tradition, which was supplemented and edited by Nikodemos the Saint. The Venice Edition of 1782, the Philokalia, is perhaps the most important yet published in the Christian world. It contains the essence of the Experience of holy people who Really Experienced God, who entered the Kingdom of God. (The Philokalia exists in a modern five-volume edition).

The Experience of God and the Way have been thoroughly described by the fathers, so it is the least hypocritical of nominal Christians to say that they do not know how to approach God, how to reach the Theosis (deification): they do not want, with all that entails this.

1. In order to progress on the Path of God, one needs to psychologically unhook from the external world and material things. The Deepest Meaning of Possession, non-possession, relates to the psychological attachment to things and not to each of these things. Things are just to be used, nothing more... and we use what we need, we don't accumulate wealth...

2. On a deeper level we should give up all external desires, all external pursuits, reach Apathy, where nothing touches us. Apathy does not mean insensitivity or lack of discernment of things, it simply means not to be disturbed by anything, nor to run after "things"... just to Walk Quietly on our Way.

3. Mind, Thought, as a function, is active at various levels. It relates, through the senses, to the external world. It accumulates experiences, memories, beliefs, on which it structures the perception of the world and orients our action. And on a deeper level it is the simple, objective view, free of additional elements.

Different kinds of activity, of thinking, are thus distinguished, which the fathers call symbolically:

"Demonic thinking", everything related to attachment to the external world.

"Human logic", human thought based on memory, experience, and is "formed".

"Angelic cognition", the pure thinking, the objective consideration.

But all this activity keeps us in the cosmic field and all this must be overcome in order to go beyond thought, into Pure Mind.

4. The Mind Becomes Pure when we go beyond thinking, when we go beyond all kinds of thinking.

Pure Mind is the Gateway to God, to Eternity, the Prerequisite for Elevation to the View of God, to God. And here Experience has various Depths, which have been described by the fathers.

5. The True God is Beyond all these.

When we Pass Beyond thought (beyond all mental activities), in Pure Mind, there are (and have been described by the fathers) Three Levels of Experience, and then Union With God.

1) The Formless Mind:

The Mind, passing beyond thought, becomes formless as to external things: It perceives (and discerns all things) without clinging to anything: It experiences the Oneness of the Whole Field of Existence.

2) The Shapeless Mind:

The Mind is not only formless and indifferent to the external world (external stimuli) but, exploring its depths, it does not recognize an inherent, internal, by nature, need to be transformed and remains Formless Internally (remains quiet in its nature).

3) The Single Mind:

In this State the Mind (turning towards God) Considers God, the One and Becomes itself One. The Mind Acts as a "Mirror of the Infinite"... But it is still in the "process" of Approaching God, it is not the Infinite.

4) The Photooid Mind

Only when the Mind Passes Beyond All Motion of Perception and Immerses in the Being of God, and Becomes One with God, Does it Reach Completion and Become "All Light-like," Integrally and Endless Divine Light.

All that we are describing is what the fathers have explained in detail... but few are interested and recognize the Way.

Maximos writes:

"But being born of God (the mind), it becomes always formless and shapeless; for the monoid facing becomes monoid and all light-like"

(Philokalia, II, 40)

Maximus uses exactly four distinct (and not synonymous) terms:

All Formless, Shapeless, One-sided, All Lite-like.

Those who have experience know what the holy father is talking about. Those who mentally approach the text are lost in the interpretations.

In reality, true Christians in history are few and far between (and those who are baptized Christians, or those who go to church are not Christians).

Those who Do what Jesus Showed and those who Experience, like the fathers, the Union with God, are few. Most operate on the mental level of faith and belief (and their God is just an "idea", not the Living God) and get caught up in external worship, external activities... they are petrified Christians, not living Christians who Walk the Way of the Living God… yet all these heathens, have a strange indifference that they are Christians…

…

Χριστιανισμός - Η Χριστιανική Παράδοση, ο Καθαρός Νους, κι η Ένωση με το Θεό

Άσχετα από τις όποιες απόψεις των σοφών και των θεολόγων, κι άσχετα από τις αντιλήψεις των περισσοτέρων κατ’ όνομα χριστιανών, αυτό που Έδωσε ο Ιησούς από την Ναζαρέτ στους ανθρώπους είναι η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, η Γνώση (σαν Άμεση Θέα) του Θεού, η Εν Θεώ Ζωή.

Ο Αληθινός Χριστιανισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο, κι άπειρα βαθύτερο από τα δόγματα και την εξωτερική (μυστηριακή) ζωή της εκκλησίας. Η εκκλησία πολύ γρήγορα ξέπεσε σε επιφανειακή και τυπική λατρεία, χάνοντας το Βαθύτερο Νόημα του Χαρμόσυνου Μηνύματος του Ιησού και την έμπρακτη βίωση της Βασιλείας των Ουρανών.

Αυτοί που, στους κύκλους της εκκλησίας αλλά ουσιαστικά αποκομμένοι, διατήρησαν την Ιερή Παράδοση του Ιησού, την Εμπειρία του Θεού (την Αληθινή Θέα του Θεού) είναι οι πατέρες, ξεκινώντας από τον Ωριγένη και τον Ευάγριο και μετά με τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη (ψευδώνυμο Σύρου μοναχού του 5^ου αιώνα), τον Μάξιμο, τον Συμεών, μέχρι τον Παλαμά και τον Νικόδημο τον Αγιορείτη…

Το Ουσιαστικό Μήνυμα των πατέρων είναι ότι ο άνθρωπος Μπορεί να Γνωρίσει Πραγματικά τον Θεό (με μια Άμεση Εσωτερική Όραση), να Ενωθεί με τον Θεό.

Πάνω σε αυτή την Εμπειρία βασίστηκε όλη η Νηπτική Παράδοση, η Νήψις, η Καθαρά Προσευχή, η Θέα του Θεού. Κι αυτή την Εμπειρία οι πατέρες την κατέγραψαν (όσο μπορεί να καταγραφεί το μυστικό βίωμα) στην διάρκεια των αιώνων.

Ο Μακάριος Νοταράς, τον 18^ο αιώνα, έκανε μια πρώτη ανθολόγηση πατερικών κειμένων που αναφέρονται στην νηπτική παράδοση, την οποία συμπλήρωσε κι επεξεργάστηκε ο Νικόδημος ο Αγιορείτης. Η Έκδοση της Βενετίας, του 1782, η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ, είναι ίσως το πιο σημαντικό που έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα στο χριστιανικό κόσμο. Περιέχει το απόσταγμα της Εμπειρίας αγίων ανθρώπων που Βίωσαν Πραγματικά τον Θεό, που εισήλθαν στο Βασίλειο του Θεού. (Η Φιλοκαλία υπάρχει σε σύγχρονη πεντάτομη έκδοση).

Η Εμπειρία του Θεού κι η Οδός έχει περιγραφεί διεξοδικά από τους πατέρες κι έτσι είναι το λιγότερο υποκριτικό από τους κατ’ όνομα χριστιανούς να λένε ότι δεν γνωρίζουν πώς να Προσεγγίσουν τον Θεό, πώς να Φτάσουν στη Θέωση: δεν θέλουν, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

1. Για να προχωρήσει κάποιος στην Οδό του Θεού χρειάζεται να απαγκιστρωθεί ψυχολογικά από τον εξωτερικό κόσμο και τα υλικά πράγματα. Το Βαθύτερο Νόημα της Ακτημοσύνης, η μη-κατοχή, σχετίζεται με την ψυχολογική προσκόλληση στα πράγματα κι όχι με αυτά κάθε’ αυτά τα πράγματα. Τα πράγματα είναι απλά για να τα χρησιμοποιούμε, τίποτα περισσότερο… και χρησιμοποιούμε όσα χρειαζόμαστε, δεν συσσωρεύουμε πλούτο…

2. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο θα πρέπει να εγκαταλείψουμε όλες τις εξωτερικές επιθυμίες, όλες τις εξωτερικές επιδιώξεις, να φτάσουμε στην Απάθεια, όπου τίποτα δεν μας αγγίζει. Η Απάθεια δεν σημαίνει αναισθησία ή έλλειψη διάκρισης των πραγμάτων, σημαίνει απλά να μην ταραζόμαστε από τίποτα, ούτε να τρέχουμε πίσω από τα «πράγματα»… απλά να Βαδίζουμε Ήσυχα τον Δρόμο μας.

3. Ο Νους, η Σκέψη, σαν λειτουργία, δραστηριοποιείται σε διάφορα επίπεδα. Σχετίζεται, μέσω των αισθήσεων, με τον εξωτερικό κόσμο. Συσσωρεύει εμπειρίες, μνήμες, πεποιθήσεις, πάνω στα οποία δομεί την αντίληψη για τον κόσμο και προσανατολίζει την δράση μας. Και σε ένα βαθύτερο επίπεδο είναι η απλή, αντικειμενική θεώρηση, απαλλαγμένη από πρόσθετα στοιχεία.

Διακρίνονται έτσι διάφορα είδη δραστηριότητας, λογισμού, που οι πατέρες ονομάζουν συμβολικά,

«δαιμονιώδη λογισμό», ό,τι σχετίζεται με την προσκόλληση στον εξωτερικό κόσμο,

«ανθρώπινο λογισμό», η ανθρώπινη σκέψη που βασίζεται στην μνήμη, την εμπειρία, κι είναι «διαμορφωμένη»,

«αγγελικό λογισμό», ο καθαρός λογισμός, η αντικειμενική θεώρηση.

Όμως όλη αυτή η δραστηριότητα μας κρατά μέσα στο κοσμικό πεδίο κι όλα αυτά πρέπει να ξεπερασθούν για να περάσουμε πέραν της σκέψης, στον Καθαρό Νου.

4. Ο Νους Γίνεται Καθαρός όταν περάσουμε πέραν της σκέψης, όταν ξεπεράσουμε όλα τα είδη λογισμού.

Ο Καθαρός Νους είναι η Πύλη Προς τον Θεό, προς την Αιωνιότητα, η Προϋπόθεση για την Ανύψωση ως την Θέα του Θεού, ως τον Θεό. Κι εδώ η Εμπειρία έχει διάφορα Βάθη, που έχουν περιγραφεί από τους πατέρες.

5. Ο Αληθινός Θεός είναι Πέρα από όλα αυτά.

Όταν Περάσουμε Πέραν της σκέψης (πέραν των λογισμών), στον Καθαρό Νου, υπάρχουν (κι έχουν περιγραφεί από τους πατέρες) Τρία Επίπεδα Εμπειρίας, και μετά η Ένωση Με Τον Θεό.

1) Ο Άμορφος Νους

Ο Νους, περνώντας πέραν της σκέψης, γίνεται άμορφος ως προς τα εξωτερικά πράγματα: Αντιλαμβάνεται (και διακρίνει τα πάντα) χωρίς να προσκολλάται σε τίποτα: Βιώνει την Ενότητα Όλου του Πεδίου της Ύπαρξης.

2) Ο Ασχημάτιστος Νους

Ο Νους όχι μόνο είναι άμορφος κι αδιάφορος ως προς τον εξωτερικό κόσμο (στα εξωτερικά ερεθίσματα) αλλά διερευνώντας τα βάθη του δεν αναγνωρίζει εγγενή, εσωτερική, από την φύση του, ανάγκη να μετασχηματιστεί και παραμένει Ασχημάτιστος Εσωτερικά (παραμένει ήσυχος στην φύση του).

3) Ο Μονοειδής Νους

Σε αυτή την Κατάσταση ο Νους (στρεφόμενος Προς τον Θεό) Θεωρεί τον Θεό, τον Μονοειδή και Γίνεται ο ίδιος Μονοειδής. Ο Νους Λειτουργεί σαν «Καθρέφτης του Απείρου»… Αλλά βρίσκεται ακόμα μέσα στην «διαδικασία» Προσέγγισης του Θεού, δεν είναι το Άπειρο.

4) Ο Φωτοειδής Νους

Μόνο όταν ο Νους Περάσει Πέραν κάθε κίνησης της Αντίληψης και Βυθιστεί στο Είναι του Θεού, και Γίνει Ένα με τον Θεό, Φτάνει στην Ολοκλήρωση και Γίνεται «Όλος Φωτοειδής», Ολοκληρωτικά και Τελειωτικά Θείο Φως.

Όλα αυτά που περιγράφουμε είναι όσα έχουν επεξηγήσει με λεπτομέρειες οι πατέρες… αλλά ελάχιστοι ενδιαφέρονται κι αναγνωρίζουν την Οδό.

Γράφει ο Μάξιμος:

«Εν δε τω Θεώ γενόμενος (ο νους), άμορφος πάντη και ασχημάτιστος γίνεται· τον γαρ μονοειδή θεωρών μονοειδής γίνεται και όλος φωτοειδής»

(Φιλοκαλία, ΙΙ, 40)

Ο Μάξιμος χρησιμοποιεί ακριβώς τέσσερις διακριτούς (κι όχι συνώνυμους) όρους:

Άμορφος πάντη, Ασχημάτιστος, Μονοειδής, Όλος Φωτοειδής.

Όσοι έχουν εμπειρία γνωρίζουν για τι πράγμα μιλά ο άγιος πατέρας. Όσοι προσεγγίζουν νοητικά το κείμενο χάνονται στις ερμηνείες.

Στην πραγματικότητα οι αληθινοί χριστιανοί μέσα στην ιστορία είναι ελάχιστοι (και δεν είναι χριστιανοί όσοι βαπτίζονται χριστιανοί, ή όσοι πηγαίνουν στην εκκλησία).

Αυτοί που Πράττουν όσα Έδειξε ο Ιησούς κι όσοι Βιώνουν, όπως οι πατέρες, την Ένωση με τον Θεό, είναι ελάχιστοι. Οι περισσότεροι λειτουργούν στο νοητικό επίπεδο της πίστης και των πεποιθήσεων (κι ο Θεός τους είναι απλά μια «ιδέα», κι όχι ο Ζωντανός Θεός) και εγκλωβίζονται στην εξωτερική λατρεία, στις εξωτερικές δραστηριότητες… είναι απολιθωμένοι χριστιανοί, όχι ζωντανοί χριστιανοί που Πορεύονται την Οδό του Ζωντανού Θεού… παρόλα αυτά, όλοι αυτοί οι ειδωλολάτρες, έχουν μια περίεργη αμεριμνησία ότι είναι χριστιανοί…

The Path of Introverted Mysticism: A Journey to Consciousness Without Content

Introduction

Introverted Mysticism, often referred to as mysticism of the self, is an esoteric journey that invites practitioners to transcend the familiar confines of thought, memory, and sensory experience. Rooted deeply in both Eastern and Western mystical traditions, this form of mysticism emphasizes the direct, non-conceptual experience of consciousness itself. Unlike other mystical paths that may engage with divine entities or cosmological visions, introverted mysticism seeks the ultimate reality within the self, a state of pure awareness untainted by external impressions.

The Essence of Consciousness Without Content

At the heart of introverted mysticism lies the concept of consciousness without content. This denotes a state of pure awareness devoid of the usual cognitive and sensory imprints. In such a state, the mind is not engaged with thoughts, memories, or sensory stimuli. Instead, it exists in a profound stillness, an undisturbed presence that is both deeply personal and universally accessible.

The experiences in this state are often ineffable, defying conventional language and conceptual frameworks. Descriptions fall short, as they cannot encapsulate the richness and profundity of the experience. Yet, those who have touched this state of being often report a profound sense of unity and interconnectedness, an experience of being at one with the universe.

Historical and Philosophical Foundations

Introverted mysticism finds its philosophical underpinnings in various Eastern traditions such as Advaita Vedanta and Zen Buddhism, as well as in certain Western mystical traditions. In Advaita Vedanta, the self (Atman) is viewed as identical with the ultimate reality (Brahman), and the practice of self-inquiry (Atma Vichara) is employed to realize this truth. The famous Indian sage Ramana Maharshi advocated for this method, urging seekers to constantly inquire, "Who am I?" until all conceptual identities dissolve, revealing the pure self.

Zen Buddhism, on the other hand, emphasizes direct experience through practices such as Zazen (seated meditation). Zen masters often use Koans, paradoxical questions or statements, to break the logical mind and push practitioners into experiencing reality directly. This direct, non-conceptual approach is designed to strip away the layers of thought and bring one into direct contact with pure awareness.

Western mysticism also holds threads of introverted mysticism, particularly within the works of mystics like Meister Eckhart and St. John of the Cross. Eckhart’s notion of "Gelassenheit" (releasement or letting go) echoes the surrender necessary to experience consciousness without content. St. John’s concept of the "Dark Night of the Soul" describes the stripping away of sensory and conceptual distractions, leading to a direct encounter with the divine.

Practices and Techniques

The journey into introverted mysticism often begins with practices aimed at quieting the mind and turning attention inward. Here are some common techniques:

Meditation: This is perhaps the most universal practice. Forms of meditation like Zazen, Vipassana, and transcendental meditation focus on observing the mind and gradually reducing the influence of thoughts and sensory input.

Self-Inquiry: Popularized by Ramana Maharshi, this involves persistently questioning the nature of the self. By asking "Who am I?" and rejecting all answers that arise from the mind, practitioners can potentially experience the pure self.

Breathwork: Techniques such as Pranayama in yoga emphasize control and awareness of the breath. By focusing on the breath, practitioners can quiet the mind and facilitate an inward journey.

Mantra Repetition: Repeating a mantra can help focus the mind and reduce the chatter of thoughts. The repetition of sacred sounds like "Om" in Hinduism or "Namu Myoho Renge Kyo" in Nichiren Buddhism aids in centering the practitioner’s awareness.

Contemplation: Engaging in deep, focused contemplation on a single question or concept can help strip away superficial thoughts and lead to deeper insights into the nature of consciousness.

Experiences and Insights

The ultimate goal of introverted mysticism is to experience the true nature of the self, often described as an experience of oneness with the universe or a sense of transcendence beyond the individual ego. These experiences, while deeply personal, share common themes across different traditions:

Unity and Interconnectedness: A profound sense of being one with all that exists. This is often accompanied by feelings of love and compassion for all beings.

Timelessness and Spacelessness: Experiences of pure consciousness often transcend conventional notions of time and space. Practitioners report feeling as though they exist in an eternal present moment.

Ineffability: These experiences are challenging to articulate because they transcend ordinary language and conceptual frameworks.

Transcendence of the Ego: A dissolution of the individual self, leading to a direct encounter with the fundamental nature of reality.

Impact on Daily Life

The impact of such mystical experiences extends beyond the moments of meditation or contemplation. Practitioners often report a lasting transformation in their perception of life and their interactions with the world:

Increased Compassion and Empathy: A deep sense of interconnectedness fosters greater compassion and empathy towards others.

Inner Peace and Stability: The ability to remain centered and calm even amidst life’s challenges is a common outcome.

Heightened Awareness and Presence: Living in the present moment becomes more natural, leading to a more mindful and engaged approach to life.

Spiritual Fulfillment: A sense of having touched the ultimate truth brings profound spiritual fulfillment and contentment.

Challenges and Considerations

The path of introverted mysticism is not without its challenges. The process of turning inward and confronting the mind can bring up deep-seated fears, attachments, and unresolved emotions. Practitioners may also experience periods of doubt and confusion, particularly when they confront the limitations of language and conceptual thought.

Furthermore, the ineffable nature of these experiences can make them difficult to integrate into daily life. Practitioners may struggle to communicate their experiences to others or find themselves misunderstood by those who have not had similar experiences.

Conclusion

Introverted mysticism offers a profound and transformative journey into the depths of consciousness. By turning away from external distractions and engaging in practices that quiet the mind, practitioners can experience a state of pure awareness, unbound by the limitations of thought and sensory experience. While the path can be challenging, the rewards of inner peace, compassion, and spiritual fulfillment make it a compelling pursuit for those seeking the ultimate truth within themselves.

As we continue to explore the mysteries of consciousness, introverted mysticism stands as a timeless reminder of the vast potential that lies within each of us. It invites us to look beyond the surface of our everyday experiences and discover the profound depths of our true nature. In doing so, we may find not only personal enlightenment but also a deeper connection to the universe and all beings within it.

...

Το Μονοπάτι του Εσωστρεφούς Μυστικισμού: Ένα ταξίδι στη Συνείδηση Χωρίς Περιεχόμενο

Εισαγωγή

Ο Εσωστρεφής Μυστικισμός, που συχνά αναφέρεται ως μυστικισμός του εαυτού, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καλεί τους ασκούμενους να ξεπεράσουν τα γνωστά όρια της σκέψης, της μνήμης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Βαθιά ριζωμένη τόσο στις ανατολικές όσο και στις δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις, αυτή η μορφή μυστικισμού δίνει έμφαση στην άμεση, μη εννοιολογική εμπειρία της ίδιας της συνείδησης. Σε αντίθεση με άλλα μυστικιστικά μονοπάτια που μπορεί να εμπλέκονται με θεϊκές οντότητες ή κοσμολογικά οράματα, ο εσωστρεφής μυστικισμός αναζητά την απόλυτη πραγματικότητα μέσα στον εαυτό του, μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης αμόλυντη από εξωτερικές εντυπώσεις.

Η Ουσία της Συνείδησης Χωρίς Περιεχόμενο

Στην καρδιά του εσωστρεφούς μυστικισμού βρίσκεται η έννοια της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Αυτό υποδηλώνει μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης χωρίς τα συνηθισμένα γνωστικά και αισθητηριακά αποτυπώματα. Σε μια τέτοια κατάσταση, το μυαλό δεν εμπλέκεται με σκέψεις, αναμνήσεις ή αισθητηριακά ερεθίσματα. Αντίθετα, υπάρχει σε μια βαθιά ακινησία, μια αδιατάρακτη παρουσία που είναι τόσο βαθιά προσωπική όσο και καθολικά προσβάσιμη.

Οι εμπειρίες σε αυτή την κατάσταση είναι συχνά ανείπωτες, αψηφώντας τη συμβατική γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια. Οι περιγραφές υπολείπονται, καθώς δεν μπορούν να περιλάβουν τον πλούτο και το βάθος της εμπειρίας. Ωστόσο, όσοι έχουν αγγίξει αυτήν την κατάσταση της ύπαρξης συχνά αναφέρουν μια βαθιά αίσθηση ενότητας και διασύνδεσης, μια εμπειρία να βρίσκονται σε ένα με το σύμπαν.

Ιστορικά και Φιλοσοφικά Θεμέλια

Ο εσωστρεφής μυστικισμός βρίσκει τα φιλοσοφικά του ερείσματα σε διάφορες ανατολικές παραδόσεις όπως η Advaita Vedanta και ο Ζεν Βουδισμός, καθώς και σε ορισμένες δυτικές μυστικιστικές παραδόσεις. Στην Advaita Vedanta, ο εαυτός (Άτμαν) θεωρείται ταυτόσημος με την απόλυτη πραγματικότητα (Μπράχμαν), και η πρακτική της αυτοδιερεύνησης (Άτμα Βιχάρα) χρησιμοποιείται για να συνειδητοποιήσει αυτή την αλήθεια. Ο διάσημος Ινδός σοφός Ramana Maharshi υποστήριξε αυτή τη μέθοδο, παροτρύνοντας τους αναζητητές να αναρωτιούνται συνεχώς, "Ποιος είμαι εγώ;" μέχρι να διαλυθούν όλες οι εννοιολογικές ταυτότητες, αποκαλύπτοντας τον αγνό εαυτό.

Ο Βουδισμός Ζεν, από την άλλη πλευρά, δίνει έμφαση στην άμεση εμπειρία μέσω πρακτικών όπως το Ζαζέν (καθιστός διαλογισμός). Οι δάσκαλοι του Ζεν συχνά χρησιμοποιούν Koans, παράδοξες ερωτήσεις ή δηλώσεις, για να σπάσουν το λογικό μυαλό και να ωθήσουν τους ασκούμενους να βιώσουν απευθείας την πραγματικότητα. Αυτή η άμεση, μη εννοιολογική προσέγγιση έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει τα στρώματα της σκέψης και να φέρει κάποιον σε άμεση επαφή με την καθαρή επίγνωση.

Ο δυτικός μυστικισμός έχει επίσης νήματα εσωστρεφούς μυστικισμού, ιδιαίτερα στα έργα μυστικιστών όπως ο Μάιστερ Έκχαρτ και ο Άγιος Ιωάννης του Σταυρού. Η έννοια του Eckhart για το "Gelasenheit" (απελευθέρωση ή εγκατάλειψη) απηχεί την παράδοση που είναι απαραίτητη για την εμπειρία της συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Η έννοια του St. John για τη «Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής» περιγράφει την απογύμνωση των αισθητηριακών και εννοιολογικών περισπασμών, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με το θείο.

Πρακτικές και Τεχνικές

Το ταξίδι στον εσωστρεφή μυστικισμό ξεκινά συχνά με πρακτικές που στοχεύουν στο να ηρεμήσουν το μυαλό και να στρέψουν την προσοχή προς τα μέσα. Ακολουθούν μερικές κοινές τεχνικές:

Διαλογισμός: Αυτή είναι ίσως η πιο καθολική πρακτική. Μορφές διαλογισμού όπως το Zazen, η Vipassana και ο υπερβατικός διαλογισμός επικεντρώνονται στην παρατήρηση του νου και στη σταδιακή μείωση της επιρροής των σκέψεων και των αισθητηριακών εισροών.

Αυτοδιερεύνηση: Δημοφιλές από τον Ramana Maharshi, αυτό περιλαμβάνει επίμονη αμφισβήτηση της φύσης του εαυτού. Ρωτώντας "Ποιος είμαι;" Και απορρίπτοντας όλες τις απαντήσεις που προκύπτουν από το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν δυνητικά να βιώσουν τον αγνό εαυτό.

Αναπνοή: Τεχνικές όπως το Pranayama στη γιόγκα τονίζουν τον έλεγχο και την επίγνωση της αναπνοής. Εστιάζοντας στην αναπνοή, οι ασκούμενοι μπορούν να ηρεμήσουν το μυαλό και να διευκολύνουν ένα ταξίδι προς τα μέσα.

Επανάληψη μάντρα: Η επανάληψη ενός μάντρα μπορεί να βοηθήσει στην εστίαση του μυαλού και στη μείωση της φλυαρίας των σκέψεων. Η επανάληψη ιερών ήχων όπως "Om" στον Ινδουισμό ή "Namu Myoho Renge Kyo" στον Βουδισμό Nichiren βοηθά στο να επικεντρωθεί η επίγνωση του ασκούμενου.

Συλλογισμός: Η εμπλοκή σε βαθύ, εστιασμένο στοχασμό σε μια μεμονωμένη ερώτηση ή έννοια μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των επιφανειακών σκέψεων και να οδηγήσει σε βαθύτερες γνώσεις για τη φύση της συνείδησης.

Εμπειρίες και ιδέες

Ο απώτερος στόχος του εσωστρεφούς μυστικισμού είναι να βιώσει την αληθινή φύση του εαυτού, που συχνά περιγράφεται ως εμπειρία ενότητας με το σύμπαν ή μια αίσθηση υπέρβασης πέρα από το ατομικό εγώ. Αυτές οι εμπειρίες, αν και είναι βαθιά προσωπικές, μοιράζονται κοινά θέματα σε διαφορετικές παραδόσεις:

Ενότητα και διασύνδεση: Μια βαθιά αίσθηση του να είσαι ένα με όλα όσα υπάρχουν. Αυτό συχνά συνοδεύεται από συναισθήματα αγάπης και συμπόνιας για όλα τα όντα.

Διαχρονικότητα και Διαστημικότητα: Οι εμπειρίες της καθαρής συνείδησης συχνά υπερβαίνουν τις συμβατικές έννοιες του χρόνου και του χώρου. Οι ασκούμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να υπάρχουν σε μια αιώνια παρούσα στιγμή.

Ανέκφραστο: Αυτές οι εμπειρίες είναι δύσκολο να διατυπωθούν επειδή υπερβαίνουν τη συνηθισμένη γλώσσα και τα εννοιολογικά πλαίσια.

Υπέρβαση του Εγώ: Διάλυση του ατομικού εαυτού, που οδηγεί σε μια άμεση συνάντηση με τη θεμελιώδη φύση της πραγματικότητας.

Επιπτώσεις στην Καθημερινή Ζωή

Ο αντίκτυπος τέτοιων μυστικιστικών εμπειριών εκτείνεται πέρα από τις στιγμές του διαλογισμού ή του στοχασμού. Οι ασκούμενοι συχνά αναφέρουν μια διαρκή μεταμόρφωση στην αντίληψή τους για τη ζωή και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο:

Αυξημένη συμπόνια και ενσυναίσθηση: Μια βαθιά αίσθηση διασύνδεσης καλλιεργεί μεγαλύτερη συμπόνια και ενσυναίσθηση προς τους άλλους.

Εσωτερική Ειρήνη και Σταθερότητα: Η ικανότητα να παραμείνετε συγκεντρωμένοι και ήρεμοι ακόμα και ανάμεσα στις προκλήσεις της ζωής είναι ένα κοινό αποτέλεσμα.

Αυξημένη Επίγνωση και Παρουσία: Η ζωή στην παρούσα στιγμή γίνεται πιο φυσικό, οδηγώντας σε μια πιο προσεκτική και αφοσιωμένη προσέγγιση στη ζωή.

Πνευματική Εκπλήρωση: Η αίσθηση ότι αγγίξατε την απόλυτη αλήθεια φέρνει βαθιά πνευματική εκπλήρωση και ικανοποίηση.

Προκλήσεις και προβληματισμοί

Ο δρόμος του εσωστρεφούς μυστικισμού δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η διαδικασία της στροφής προς τα μέσα και της αντιμετώπισης του νου μπορεί να προκαλέσει βαθιά ριζωμένους φόβους, προσκολλήσεις και άλυτα συναισθήματα. Οι ασκούμενοι μπορεί επίσης να βιώσουν περιόδους αμφιβολίας και σύγχυσης, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουν τους περιορισμούς της γλώσσας και της εννοιολογικής σκέψης.

Επιπλέον, η άφατη φύση αυτών των εμπειριών μπορεί να κάνει δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στην καθημερινή ζωή. Οι ασκούμενοι μπορεί να δυσκολεύονται να μεταδώσουν τις εμπειρίες τους σε άλλους ή να βρεθούν παρεξηγημένοι από εκείνους που δεν είχαν παρόμοιες εμπειρίες.

Συμπέρασμα

Ο εσωστρεφής μυστικισμός προσφέρει ένα βαθύ και μεταμορφωτικό ταξίδι στα βάθη της συνείδησης. Απομακρυνόμενοι από εξωτερικούς περισπασμούς και συμμετέχοντας σε πρακτικές που ηρεμούν το μυαλό, οι ασκούμενοι μπορούν να βιώσουν μια κατάσταση καθαρής επίγνωσης, αδέσμευτη από τους περιορισμούς της σκέψης και της αισθητηριακής εμπειρίας. Ενώ το μονοπάτι μπορεί να είναι δύσκολο, οι ανταμοιβές της εσωτερικής ειρήνης, της συμπόνιας και της πνευματικής ολοκλήρωσης το καθιστούν επιτακτική αναζήτηση για όσους αναζητούν την απόλυτη αλήθεια μέσα τους.

Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήρια της συνείδησης, ο εσωστρεφής μυστικισμός στέκεται ως μια διαχρονική υπενθύμιση του τεράστιου δυναμικού που βρίσκεται μέσα στον καθένα μας. Μας προσκαλεί να κοιτάξουμε πέρα από την επιφάνεια των καθημερινών μας εμπειριών και να ανακαλύψουμε τα απύθμενα βάθη της αληθινής μας φύσης. Κάνοντας αυτό, μπορεί να βρούμε όχι μόνο προσωπική φώτιση αλλά και μια βαθύτερη σύνδεση με το σύμπαν και όλα τα όντα μέσα σε αυτό.

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

ESOTERISM STUDIES