True Perception and Primordial Thought

 

Perception (that is, the cognitive energy with which we "know" our existence and "recognize" our environment) is obvious and self-evident to everyone. But how Perception Works to Lead us to the "true perception of existence", of the world, i.e to "Reality" is neither so obvious, nor so simple.

Men stumble in the very operation of perception and so instead of perceiving adequately (for absolutely it cannot be attained by anyone) what is happening (for themselves and) around them, "what is", (note, the "is" always refers to flowing reality, not fixed substances, it means process, movement), people weave visions of the world, imaginary worlds.

That this erroneous mode of perception may be universal or mass does not automatically declare it to be Truth. Humanity can easily go astray (and this happens in reality) as much as a single human being. The "fallacy" can be found in the very nature of man (in the way he perceives) or in ways of perception that have prevailed for thousands of years, that have been imposed (through education, education, often by force), which are imposed on us perhaps because it serves the "interests" of some (groups or people).

After all, misleading, deception, manipulation and exploitation have been the essence of Politics for at least 10,000 years, since the first urban civilizations began to form. Today, misleading and deception are the science of science. This is taught at least where the leaders of humanity, bankers, politicians and fellow travelers of power "study". It is imperative what will be taught as truth in the universities, what image will the reality presented by official information and the mass media have, what information will be promoted and in general how public opinion will be formed. Deception is therefore not only the essence of Political Activity today but also of cognitive process, philosophy, culture and everyday life.

But most people, either because the situation is convenient for them, or because it leaves what they think is their interest intact, do not care to investigate the matter or deal with it.

But for the one who is interested, for whatever reason, in the Truth, the Right Operation of the Perception That Can Lead to the Truth, to the Perception of Reality, to the minimization of the risk of being deceived, is not only an important philosophical problem but also a matter of vital importance that has to do with our life, our daily life.

So, what does it mean to Get Right? to perceive in the right way?

It means very simply to perceive what is happening with direct and unconditional observation: That is, with direct cognitive action that happens now, in the moment it flows and is not based on knowledge or memories, which are often supposed to be confirmed information, but they are often "certain lies" imposed by society or vested interests.

What we realize, if we stop for a moment and observe carefully, is that Reality is a Stream of Phenomena, a Flowing Wholeness, Within Which Manifests Many Individual Processes, Artificially Isolated for Observation, But Actually Always Referring to the Flowing Wholeness and they are always correlated with each other.

"Beings", "things", "phenomena", appear and exist and cease to exist within a Flowing Reality, a Flowing Wholeness, a Field that is constantly transforming locally. So, they do not exist as fixed entities, substances, but only as local manifestations of a Whole. The very nature, the essence, the existence, of individual phenomena is precisely their projected process, their evolution, their flowing "presence," not some fixed substance.

Thus, all phenomena appear within Becoming, exist within evolution, in time (in the moment it flows) and are transitory (since they cannot last forever). These kinds of phenomena, processes, are all that enter the Field of Perception, what we perceive, think, empathize, feel, material things, everything.

Everything is Fluid, everything is process. There are no fixed concepts-substances, no fixed images, no fixed material things. Nothing fixed.

What for thousands of years now the Sages, Lao Tzu, Buddha, Heraclitus and others Affirm, that All Flow, must be understood literally, as the Sages understood it, and not in a relative way, mentally, as the people.

Perception, thought, sensation, the world, things, are all processes that must be experienced and perceived as processes within the general process of Life, Existence.

But people don't see it that way. They perceive through thought static logical concepts, entities, that interrelate or flow as “entities”.

While Reality as a Whole is a Process of Perception, Open, Expanding Infinitely… they perceive it as static concepts, entities: Reality, God, the World, etc. Any process or phenomenon is perceived as a static state or as a flow of fixed components (substances) such as "imaginary" individuals, etc.

We live in a Dynamic, Flowing Energy Universe that takes various forms, from perception and thought to "matter" and "material things" and we misunderstand them as "substances" or "substances" that transform.

That is, instead of Perception Functioning as a Dynamic Apprehension of what is happening now, at the moment it flows, (processes that exhaust themselves without leaving a trace, giving way to other processes, which also give way to other processes) it makes a false constant image, of a world that "moves" at a very slow pace, (precisely because we cannot grasp the process, the "movement") and where everything is almost "the same" even if we fall into aphasia for years. This world that people make up with their thoughts is completely fake, imitation, and the fact that people agree that this is the way things are doesn't prove anything. It's just that people agree that it is so. But is it so?

It is necessary, when we are interested in the Truth, to revise the way we perceive. To understand that we need a new descriptive language to describe Reality. To understand that the old way of thinking is a primitive way of "perceiving" Reality that does not describe the living world but our imagination. To understand that what is happening are processes that must be captured while they are happening, in their evolution, in their unfolding, that cannot be imprisoned in stable static logical concepts-substances. To understand that the world of fixed things, of substances, that the languages of men describe do not describe the Flowing Reality but the imaginary world of human thought, of men. We need to understand all of this and begin to communicate and get along in True Reality, not False Reality. The old world of thought, of people, is now obsolete, useless and burdened with many misguided human actions.

…

Η Αληθινή Αντίληψη κι η Αρχέγονη Σκέψη

Η Αντίληψη (δηλαδή η γνωστική ενέργεια με την οποία «γνωρίζουμε» την ύπαρξή μας και «αναγνωρίζουμε» το περιβάλλον μας) είναι φανερή κι αυταπόδεικτη στον καθένα. Το πώς Λειτουργεί όμως η Αντίληψη για να μας Οδηγήσει στην «αληθινή αντίληψη της ύπαρξης», του κόσμου, δηλαδή στην «Πραγματικότητα» ούτε τόσο προφανές είναι, ούτε τόσο απλό.

Οι άνθρωποι σκοντάφτουν στην ίδια την λειτουργία της αντίληψης κι έτσι αντί να αντιλαμβάνονται επαρκώς (γιατί απόλυτα δεν μπορεί να επιτευχθεί από κανένα) αυτό που συμβαίνει (για τους ίδιους και) γύρω τους, «αυτό που είναι», (προσέξτε, το «είναι» είναι απαρέμφατο του «ειμί» και σημαίνει διαδικασία, κίνηση), οι άνθρωποι  πλέκουν οράματα του κόσμου, φανταστικούς κόσμους.

Το ότι αυτός ο λανθασμένος τρόπος αντίληψης μπορεί να είναι πανανθρώπινος ή μαζικός δεν τον ανακηρύσσει αυτόματα σε Αλήθεια. Κάλλιστα μπορεί να πλανάται η ανθρωπότητα ( κι αυτό γίνεται στην πραγματικότητα) όσο κι ένας μονάχα άνθρωπος. Μπορεί η «πλάνη» να βρίσκεται στην ίδια την φύση του ανθρώπου (στον τρόπο που αντιλαμβάνεται) ή να βρίσκεται σε τρόπους αντίληψης που έχουν επικρατήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια, που έχουν επιβληθεί, (μέσω της αγωγής, της εκπαίδευσης, πολλές φορές με την βία), που μας επιβάλλονται ίσως γιατί αυτό εξυπηρετεί τα «συμφέροντα» κάποιων (ομάδων ή ανθρώπων).

Άλλωστε η παραπλάνηση, η εξαπάτηση, η χειραγώγηση και η εκμετάλλευση αποτελούν την ουσία της Πολιτικής εδώ και, τουλάχιστον, 10.000 χρόνια, από τότε που άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτοι αστικοί πολιτισμοί. Σήμερα η παραπλάνηση κι η εξαπάτηση αποτελεί την επιστήμη των επιστημών. Αυτό διδάσκεται τουλάχιστον εκεί που «φοιτούν» οι ηγέτες της ανθρωπότητας, τραπεζίτες, πολιτικοί και συνοδοιπόροι της εξουσίας. Επιβάλλεται τι θα διδάσκεται σαν αλήθεια στα πανεπιστήμια, τι εικόνα θα έχει η πραγματικότητα που προβάλει η επίσημη ενημέρωση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τι πληροφορίες θα προωθούνται και γενικά πως θα διαμορφώνεται η κοινή γνώμη. Η εξαπάτηση λοιπόν αποτελεί όχι μόνο την ουσία της Πολιτικής Δραστηριότητας σήμερα αλλά και της γνωστικής διαδικασίας, της φιλοσοφίας, του πολιτισμού και της καθημερινής ζωής.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, είτε επειδή η κατάσταση τους βολεύει, είτε επειδή αφήνει αυτό που νομίζουν συμφέρον τους ανέπαφο, δεν ενδιαφέρονται να ερευνήσουν το θέμα ή να ασχοληθούν με το ζήτημα.

Για εκείνον όμως που ενδιαφέρεται, για τον οποιοδήποτε λόγο, για την Αλήθεια, η Ορθή Λειτουργία της Αντίληψης που Μπορεί να Οδηγήσει στην Αλήθεια, στην Αντίληψη της Πραγματικότητας, στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου να εξαπατηθούμε, είναι όχι μόνο σημαντικό φιλοσοφικό πρόβλημα αλλά και ζήτημα ζωτικής σημασίας που έχει να κάνει με την ζωή μας, την καθημερινή ζωή μας.

Τι σημαίνει λοιπόν να Αντιλαμβανόμαστε Ορθά;

Σημαίνει πολύ απλά να αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει με την άμεση και χωρίς όρους και προϋποθέσεις παρατήρηση: Δηλαδή με άμεση γνωστική ενέργεια που συμβαίνει τώρα, στη στιγμή που ρέει και δεν βασίζεται ούτε σε γνώσεις, ούτε σε μνήμες, που πολλές φορές υποτίθεται ότι είναι επιβεβαιωμένες πληροφορίες, αλλά συχνά είναι «βεβαιωμένα ψέματα» που επιβάλλονται από την κοινωνία ή συμφέροντα.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, αν σταθούμε μια στιγμή και παρατηρήσουμε με προσοχή, είναι ότι η Πραγματικότητα είναι μια Ροή Φαινομένων, μια Ρέουσα Ολότητα, Εντός της Οποίας εκδηλώνονται πολλές επιμέρους διαδικασίες, που απομονώνονται τεχνητά για να παρατηρηθούν, αλλά στην πραγματικότητα πάντα αναφέρονται στην Ρέουσα Ολότητα και πάντα συσχετίζονται μεταξύ τους.

Τα «όντα», τα «πράγματα», τα «φαινόμενα», εμφανίζονται και υπάρχουν και παύουν να υπάρχουν μέσα σε μια Ρέουσα Πραγματικότητα, σε μια Ρέουσα Ολότητα, Ένα Πεδίο που μετασχηματίζεται διαρκώς σε τοπικό επίπεδο. Δεν υπάρχουν λοιπόν σαν σταθερές οντότητες, ουσίες, παρά μόνο σαν τοπικές εκδηλώσεις μιας Ολότητας. Η ίδια η φύση, η ουσία, η ύπαρξη, των επιμέρους φαινομένων είναι ακριβώς η προβαλλόμενη διαδικασία τους, η εξέλιξή τους, η ρέουσα «παρουσία» τους, όχι κάποια σταθερή ουσία.

Έτσι, όλα τα φαινόμενα εμφανίζονται μέσα στο Γίγνεσθαι, υπάρχουν μέσα στην εξέλιξη, στον χρόνο (στη στιγμή που ρέει) κι είναι παροδικά (αφού δεν μπορούν να διαρκούν αιώνια). Αυτού του είδους φαινόμενα, διαδικασίες, είναι όλα όσα εισέρχονται στο Πεδίο της Αντίληψης, όσα αντιλαμβανόμαστε, σκεπτόμαστε, συναισθανόμαστε, αισθανόμαστε, υλικά πράγματα, όλα.

Όλα είναι Ρευστά, όλα είναι διαδικασίες. Ούτε σταθερές έννοιες-ουσίες υπάρχουν, ούτε σταθερές εικόνες, ούτε σταθερά υλικά πράγματα. Τίποτα σταθερό.

Αυτό που χιλιάδες χρόνια τώρα οι Σοφοί, ο Λάο Τσε, ο Βούδας, ο Ηράκλειτος κι άλλοι Βεβαιώνουν, ότι Όλα Ρέουν, πρέπει να εκλαμβάνεται στην κυριολεξία του, όπως το αντιλαμβάνονταν οι Σοφοί, κι όχι με σχετικό τρόπο, νοητικά, όπως το κατανοούν οι άνθρωποι.

Η Αντίληψη, η σκέψη, η αίσθηση, ο κόσμος, τα πράγματα, είναι όλα διαδικασίες, που πρέπει να βιώνονται και να γίνονται αντιληπτά σαν διαδικασίες στα πλαίσια της γενικής διαδικασίας της Ζωής, της Ύπαρξης.

Οι άνθρωποι όμως δεν αντιλαμβάνονται έτσι. Αντιλαμβάνονται μέσω της σκέψης στατικές λογικές έννοιες, οντότητες, που αλληλοσυσχετίζονται ή ρέουν σαν «οντότητες».

Ενώ η Πραγματικότητα σαν Ολότητα είναι μια Διαδικασία Αντίληψης, Ανοιχτή, Διευρυνόμενη επ’άπειρον… την αντιλαμβάνονται σαν στατικές έννοιες, οντότητες: η Πραγματικότητα, ο Θεός, ο Κόσμος, κλπ…. Οποιαδήποτε διαδικασία ή φαινόμενο το αντιλαμβάνονται σαν στατική κατάσταση ή σαν μια ροή σταθερών συστατικών (ουσιών) όπως τα «φανταστικά» άτομα, κλπ….

Ζούμε σε ένα Σύμπαν Δυναμικό, Ρέουσας Ενέργειας, που λαμβάνει διάφορες μορφές, από την αντίληψη και την σκέψη μέχρι την «ύλη» και τα «υλικά πράγματα» και τα αντιλαμβανόμαστε, λανθασμένα, σαν «ουσίες» ή «ουσίες» που μετασχηματίζονται.

Αντί δηλαδή η Αντίληψη να Λειτουργεί σαν Δυναμική Σύλληψη αυτού που συμβαίνει τώρα, στη στιγμή που ρέει, (διαδικασίες που εξαντλούνται χωρίς να αφήνουν ίχνη, παραχωρώντας την θέση τους σε άλλες διαδικασίες, που επίσης παραχωρούν τη θέση τους σε άλλες διαδικασίες) φτιάχνει μια ψεύτικη σταθερή εικόνα, ενός κόσμου που «κινείται» με πολύ αργούς ρυθμούς, (επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να συλλάβουμε την διαδικασία, την «κίνηση») κι όπου τα πάντα είναι σχεδόν «ίδια» ακόμα κι αν εμείς πέσουμε σε αφασία για χρόνια. Αυτός ο κόσμος που φτιάχνουν οι άνθρωποι με την σκέψη τους είναι τελείως πλαστός, ψεύτικος, και το γεγονός ότι οι άνθρωποι συμφωνούν ότι έτσι είναι τα πράγματα δεν αποδεικνύει τίποτα. Απλά οι άνθρωποι συμφωνούν ότι είναι έτσι. Αλλά είναι έτσι;

Χρειάζεται, όταν ενδιαφερόμαστε για την Αλήθεια, να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε. Να κατανοήσουμε ότι χρειαζόμαστε μια νέα περιγραφική γλώσσα για να περιγράψουμε την Πραγματικότητα. Να κατανοήσουμε ότι ο παλιός τρόπος της σκέψης είναι ένας αρχέγονος τρόπος «αντίληψης» της Πραγματικότητας που δεν περιγράφει τον ζωντανό κόσμο αλλά την φαντασία μας. Να κατανοήσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν είναι διαδικασίες που πρέπει να συλλαμβάνονται την ώρα που συμβαίνουν, στην εξέλιξή τους, στο ξετύλιγμά τους, που δεν μπορούν να φυλακιστούν σε σταθερές στατικές λογικές έννοιες–ουσίες. Να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος των σταθερών πραγμάτων, των ουσιών, που περιγράφουν οι γλώσσες των ανθρώπων δεν περιγράφουν την Ρέουσα Πραγματικότητα αλλά τον φανταστικό κόσμο της ανθρώπινης σκέψης, των ανθρώπων. Χρειάζεται να τα κατανοήσουμε όλα αυτά και να αρχίσουμε να επικοινωνούμε και να συνεννοούμαστε στην Αληθινή Πραγματικότητα, όχι στην πλαστή Πραγματικότητα. Ο παλιός κόσμος της σκέψης, των ανθρώπων, είναι   πλέον απαρχαιωμένος, άχρηστος κι επιβαρυμένος  με πολλές άστοχες ενέργειες του ανθρώπου.