CIRCLE OF LIGHT

CIRCLE OF LIGHT
The Essence of Consciousness and the Mystical Conundrum of AI
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM STUDIES

ESOTERISM STUDIES
The Way
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE

ESOTERISM ACADEMY NEW ARTICLE
Thursday, 14 November, 2024

Tuesday, September 12, 2023

True Perception and Primordial Thought


 

True Perception and Primordial Thought

 

Perception (that is, the cognitive energy with which we "know" our existence and "recognize" our environment) is obvious and self-evident to everyone. But how Perception Works to Lead us to the "true perception of existence", of the world, i.e to "Reality" is neither so obvious, nor so simple.

Men stumble in the very operation of perception and so instead of perceiving adequately (for absolutely it cannot be attained by anyone) what is happening (for themselves and) around them, "what is", (note, the "is" always refers to flowing reality, not fixed substances, it means process, movement), people weave visions of the world, imaginary worlds.

That this erroneous mode of perception may be universal or mass does not automatically declare it to be Truth. Humanity can easily go astray (and this happens in reality) as much as a single human being. The "fallacy" can be found in the very nature of man (in the way he perceives) or in ways of perception that have prevailed for thousands of years, that have been imposed (through education, education, often by force), which are imposed on us perhaps because it serves the "interests" of some (groups or people).

After all, misleading, deception, manipulation and exploitation have been the essence of Politics for at least 10,000 years, since the first urban civilizations began to form. Today, misleading and deception are the science of science. This is taught at least where the leaders of humanity, bankers, politicians and fellow travelers of power "study". It is imperative what will be taught as truth in the universities, what image will the reality presented by official information and the mass media have, what information will be promoted and in general how public opinion will be formed. Deception is therefore not only the essence of Political Activity today but also of cognitive process, philosophy, culture and everyday life.

But most people, either because the situation is convenient for them, or because it leaves what they think is their interest intact, do not care to investigate the matter or deal with it.

But for the one who is interested, for whatever reason, in the Truth, the Right Operation of the Perception That Can Lead to the Truth, to the Perception of Reality, to the minimization of the risk of being deceived, is not only an important philosophical problem but also a matter of vital importance that has to do with our life, our daily life.

So, what does it mean to Get Right? to perceive in the right way?

It means very simply to perceive what is happening with direct and unconditional observation: That is, with direct cognitive action that happens now, in the moment it flows and is not based on knowledge or memories, which are often supposed to be confirmed information, but they are often "certain lies" imposed by society or vested interests.

What we realize, if we stop for a moment and observe carefully, is that Reality is a Stream of Phenomena, a Flowing Wholeness, Within Which Manifests Many Individual Processes, Artificially Isolated for Observation, But Actually Always Referring to the Flowing Wholeness and they are always correlated with each other.

"Beings", "things", "phenomena", appear and exist and cease to exist within a Flowing Reality, a Flowing Wholeness, a Field that is constantly transforming locally. So, they do not exist as fixed entities, substances, but only as local manifestations of a Whole. The very nature, the essence, the existence, of individual phenomena is precisely their projected process, their evolution, their flowing "presence," not some fixed substance.

Thus, all phenomena appear within Becoming, exist within evolution, in time (in the moment it flows) and are transitory (since they cannot last forever). These kinds of phenomena, processes, are all that enter the Field of Perception, what we perceive, think, empathize, feel, material things, everything.

Everything is Fluid, everything is process. There are no fixed concepts-substances, no fixed images, no fixed material things. Nothing fixed.

What for thousands of years now the Sages, Lao Tzu, Buddha, Heraclitus and others Affirm, that All Flow, must be understood literally, as the Sages understood it, and not in a relative way, mentally, as the people.

Perception, thought, sensation, the world, things, are all processes that must be experienced and perceived as processes within the general process of Life, Existence.

But people don't see it that way. They perceive through thought static logical concepts, entities, that interrelate or flow as “entities”.

While Reality as a Whole is a Process of Perception, Open, Expanding Infinitely… they perceive it as static concepts, entities: Reality, God, the World, etc. Any process or phenomenon is perceived as a static state or as a flow of fixed components (substances) such as "imaginary" individuals, etc.

We live in a Dynamic, Flowing Energy Universe that takes various forms, from perception and thought to "matter" and "material things" and we misunderstand them as "substances" or "substances" that transform.

That is, instead of Perception Functioning as a Dynamic Apprehension of what is happening now, at the moment it flows, (processes that exhaust themselves without leaving a trace, giving way to other processes, which also give way to other processes) it makes a false constant image, of a world that "moves" at a very slow pace, (precisely because we cannot grasp the process, the "movement") and where everything is almost "the same" even if we fall into aphasia for years. This world that people make up with their thoughts is completely fake, imitation, and the fact that people agree that this is the way things are doesn't prove anything. It's just that people agree that it is so. But is it so?

It is necessary, when we are interested in the Truth, to revise the way we perceive. To understand that we need a new descriptive language to describe Reality. To understand that the old way of thinking is a primitive way of "perceiving" Reality that does not describe the living world but our imagination. To understand that what is happening are processes that must be captured while they are happening, in their evolution, in their unfolding, that cannot be imprisoned in stable static logical concepts-substances. To understand that the world of fixed things, of substances, that the languages of men describe do not describe the Flowing Reality but the imaginary world of human thought, of men. We need to understand all of this and begin to communicate and get along in True Reality, not False Reality. The old world of thought, of people, is now obsolete, useless and burdened with many misguided human actions.

Η Αληθινή Αντίληψη κι η Αρχέγονη Σκέψη

Η Αντίληψη (δηλαδή η γνωστική ενέργεια με την οποία «γνωρίζουμε» την ύπαρξή μας και «αναγνωρίζουμε» το περιβάλλον μας) είναι φανερή κι αυταπόδεικτη στον καθένα. Το πώς Λειτουργεί όμως η Αντίληψη για να μας Οδηγήσει στην «αληθινή αντίληψη της ύπαρξης», του κόσμου, δηλαδή στην «Πραγματικότητα» ούτε τόσο προφανές είναι, ούτε τόσο απλό.

Οι άνθρωποι σκοντάφτουν στην ίδια την λειτουργία της αντίληψης κι έτσι αντί να αντιλαμβάνονται επαρκώς (γιατί απόλυτα δεν μπορεί να επιτευχθεί από κανένα) αυτό που συμβαίνει (για τους ίδιους και) γύρω τους, «αυτό που είναι», (προσέξτε, το «είναι» είναι απαρέμφατο του «ειμί» και σημαίνει διαδικασία, κίνηση), οι άνθρωποι  πλέκουν οράματα του κόσμου, φανταστικούς κόσμους.

Το ότι αυτός ο λανθασμένος τρόπος αντίληψης μπορεί να είναι πανανθρώπινος ή μαζικός δεν τον ανακηρύσσει αυτόματα σε Αλήθεια. Κάλλιστα μπορεί να πλανάται η ανθρωπότητα ( κι αυτό γίνεται στην πραγματικότητα) όσο κι ένας μονάχα άνθρωπος. Μπορεί η «πλάνη» να βρίσκεται στην ίδια την φύση του ανθρώπου (στον τρόπο που αντιλαμβάνεται) ή να βρίσκεται σε τρόπους αντίληψης που έχουν επικρατήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια, που έχουν επιβληθεί, (μέσω της αγωγής, της εκπαίδευσης, πολλές φορές με την βία), που μας επιβάλλονται ίσως γιατί αυτό εξυπηρετεί τα «συμφέροντα» κάποιων (ομάδων ή ανθρώπων).

Άλλωστε η παραπλάνηση, η εξαπάτηση, η χειραγώγηση και η εκμετάλλευση αποτελούν την ουσία της Πολιτικής εδώ και, τουλάχιστον, 10.000 χρόνια, από τότε που άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτοι αστικοί πολιτισμοί. Σήμερα η παραπλάνηση κι η εξαπάτηση αποτελεί την επιστήμη των επιστημών. Αυτό διδάσκεται τουλάχιστον εκεί που «φοιτούν» οι ηγέτες της ανθρωπότητας, τραπεζίτες, πολιτικοί και συνοδοιπόροι της εξουσίας. Επιβάλλεται τι θα διδάσκεται σαν αλήθεια στα πανεπιστήμια, τι εικόνα θα έχει η πραγματικότητα που προβάλει η επίσημη ενημέρωση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τι πληροφορίες θα προωθούνται και γενικά πως θα διαμορφώνεται η κοινή γνώμη. Η εξαπάτηση λοιπόν αποτελεί όχι μόνο την ουσία της Πολιτικής Δραστηριότητας σήμερα αλλά και της γνωστικής διαδικασίας, της φιλοσοφίας, του πολιτισμού και της καθημερινής ζωής.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως, είτε επειδή η κατάσταση τους βολεύει, είτε επειδή αφήνει αυτό που νομίζουν συμφέρον τους ανέπαφο, δεν ενδιαφέρονται να ερευνήσουν το θέμα ή να ασχοληθούν με το ζήτημα.

Για εκείνον όμως που ενδιαφέρεται, για τον οποιοδήποτε λόγο, για την Αλήθεια, η Ορθή Λειτουργία της Αντίληψης που Μπορεί να Οδηγήσει στην Αλήθεια, στην Αντίληψη της Πραγματικότητας, στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου να εξαπατηθούμε, είναι όχι μόνο σημαντικό φιλοσοφικό πρόβλημα αλλά και ζήτημα ζωτικής σημασίας που έχει να κάνει με την ζωή μας, την καθημερινή ζωή μας.

Τι σημαίνει λοιπόν να Αντιλαμβανόμαστε Ορθά;

Σημαίνει πολύ απλά να αντιλαμβανόμαστε αυτό που συμβαίνει με την άμεση και χωρίς όρους και προϋποθέσεις παρατήρηση: Δηλαδή με άμεση γνωστική ενέργεια που συμβαίνει τώρα, στη στιγμή που ρέει και δεν βασίζεται ούτε σε γνώσεις, ούτε σε μνήμες, που πολλές φορές υποτίθεται ότι είναι επιβεβαιωμένες πληροφορίες, αλλά συχνά είναι «βεβαιωμένα ψέματα» που επιβάλλονται από την κοινωνία ή συμφέροντα.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, αν σταθούμε μια στιγμή και παρατηρήσουμε με προσοχή, είναι ότι η Πραγματικότητα είναι μια Ροή Φαινομένων, μια Ρέουσα Ολότητα, Εντός της Οποίας εκδηλώνονται πολλές επιμέρους διαδικασίες, που απομονώνονται τεχνητά για να παρατηρηθούν, αλλά στην πραγματικότητα πάντα αναφέρονται στην Ρέουσα Ολότητα και πάντα συσχετίζονται μεταξύ τους.

Τα «όντα», τα «πράγματα», τα «φαινόμενα», εμφανίζονται και υπάρχουν και παύουν να υπάρχουν μέσα σε μια Ρέουσα Πραγματικότητα, σε μια Ρέουσα Ολότητα, Ένα Πεδίο που μετασχηματίζεται διαρκώς σε τοπικό επίπεδο. Δεν υπάρχουν λοιπόν σαν σταθερές οντότητες, ουσίες, παρά μόνο σαν τοπικές εκδηλώσεις μιας Ολότητας. Η ίδια η φύση, η ουσία, η ύπαρξη, των επιμέρους φαινομένων είναι ακριβώς η προβαλλόμενη διαδικασία τους, η εξέλιξή τους, η ρέουσα «παρουσία» τους, όχι κάποια σταθερή ουσία.

Έτσι, όλα τα φαινόμενα εμφανίζονται μέσα στο Γίγνεσθαι, υπάρχουν μέσα στην εξέλιξη, στον χρόνο (στη στιγμή που ρέει) κι είναι παροδικά (αφού δεν μπορούν να διαρκούν αιώνια). Αυτού του είδους φαινόμενα, διαδικασίες, είναι όλα όσα εισέρχονται στο Πεδίο της Αντίληψης, όσα αντιλαμβανόμαστε, σκεπτόμαστε, συναισθανόμαστε, αισθανόμαστε, υλικά πράγματα, όλα.

Όλα είναι Ρευστά, όλα είναι διαδικασίες. Ούτε σταθερές έννοιες-ουσίες υπάρχουν, ούτε σταθερές εικόνες, ούτε σταθερά υλικά πράγματα. Τίποτα σταθερό.

Αυτό που χιλιάδες χρόνια τώρα οι Σοφοί, ο Λάο Τσε, ο Βούδας, ο Ηράκλειτος κι άλλοι Βεβαιώνουν, ότι Όλα Ρέουν, πρέπει να εκλαμβάνεται στην κυριολεξία του, όπως το αντιλαμβάνονταν οι Σοφοί, κι όχι με σχετικό τρόπο, νοητικά, όπως το κατανοούν οι άνθρωποι.

Η Αντίληψη, η σκέψη, η αίσθηση, ο κόσμος, τα πράγματα, είναι όλα διαδικασίες, που πρέπει να βιώνονται και να γίνονται αντιληπτά σαν διαδικασίες στα πλαίσια της γενικής διαδικασίας της Ζωής, της Ύπαρξης.

Οι άνθρωποι όμως δεν αντιλαμβάνονται έτσι. Αντιλαμβάνονται μέσω της σκέψης στατικές λογικές έννοιες, οντότητες, που αλληλοσυσχετίζονται ή ρέουν σαν «οντότητες».

Ενώ η Πραγματικότητα σαν Ολότητα είναι μια Διαδικασία Αντίληψης, Ανοιχτή, Διευρυνόμενη επ’άπειρον… την αντιλαμβάνονται σαν στατικές έννοιες, οντότητες: η Πραγματικότητα, ο Θεός, ο Κόσμος, κλπ…. Οποιαδήποτε διαδικασία ή φαινόμενο το αντιλαμβάνονται σαν στατική κατάσταση ή σαν μια ροή σταθερών συστατικών (ουσιών) όπως τα «φανταστικά» άτομα, κλπ….

Ζούμε σε ένα Σύμπαν Δυναμικό, Ρέουσας Ενέργειας, που λαμβάνει διάφορες μορφές, από την αντίληψη και την σκέψη μέχρι την «ύλη» και τα «υλικά πράγματα» και τα αντιλαμβανόμαστε, λανθασμένα, σαν «ουσίες» ή «ουσίες» που μετασχηματίζονται.

Αντί δηλαδή η Αντίληψη να Λειτουργεί σαν Δυναμική Σύλληψη αυτού που συμβαίνει τώρα, στη στιγμή που ρέει, (διαδικασίες που εξαντλούνται χωρίς να αφήνουν ίχνη, παραχωρώντας την θέση τους σε άλλες διαδικασίες, που επίσης παραχωρούν τη θέση τους σε άλλες διαδικασίες) φτιάχνει μια ψεύτικη σταθερή εικόνα, ενός κόσμου που «κινείται» με πολύ αργούς ρυθμούς, (επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να συλλάβουμε την διαδικασία, την «κίνηση») κι όπου τα πάντα είναι σχεδόν «ίδια» ακόμα κι αν εμείς πέσουμε σε αφασία για χρόνια. Αυτός ο κόσμος που φτιάχνουν οι άνθρωποι με την σκέψη τους είναι τελείως πλαστός, ψεύτικος, και το γεγονός ότι οι άνθρωποι συμφωνούν ότι έτσι είναι τα πράγματα δεν αποδεικνύει τίποτα. Απλά οι άνθρωποι συμφωνούν ότι είναι έτσι. Αλλά είναι έτσι;

Χρειάζεται, όταν ενδιαφερόμαστε για την Αλήθεια, να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε. Να κατανοήσουμε ότι χρειαζόμαστε μια νέα περιγραφική γλώσσα για να περιγράψουμε την Πραγματικότητα. Να κατανοήσουμε ότι ο παλιός τρόπος της σκέψης είναι ένας αρχέγονος τρόπος «αντίληψης» της Πραγματικότητας που δεν περιγράφει τον ζωντανό κόσμο αλλά την φαντασία μας. Να κατανοήσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν είναι διαδικασίες που πρέπει να συλλαμβάνονται την ώρα που συμβαίνουν, στην εξέλιξή τους, στο ξετύλιγμά τους, που δεν μπορούν να φυλακιστούν σε σταθερές στατικές λογικές έννοιες–ουσίες. Να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος των σταθερών πραγμάτων, των ουσιών, που περιγράφουν οι γλώσσες των ανθρώπων δεν περιγράφουν την Ρέουσα Πραγματικότητα αλλά τον φανταστικό κόσμο της ανθρώπινης σκέψης, των ανθρώπων. Χρειάζεται να τα κατανοήσουμε όλα αυτά και να αρχίσουμε να επικοινωνούμε και να συνεννοούμαστε στην Αληθινή Πραγματικότητα, όχι στην πλαστή Πραγματικότητα. Ο παλιός κόσμος της σκέψης, των ανθρώπων, είναι   πλέον απαρχαιωμένος, άχρηστος κι επιβαρυμένος  με πολλές άστοχες ενέργειες του ανθρώπου.

 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TAOΪSM

TAOΪSM
Chapter 11. Embracing the Power of Emptiness: Reflections on Chapter 11 of the Tao Te Ching
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

BUDDHISM

BUDDHISM
Chapter 10. The Mystical Path to Compassion and Self-Mastery
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

VEDANTA

VEDANTA
(Atma Bodha - By Adi Sankaracharya) / The Mystical Journey of the Jivan Mukta in Atma Bodha (Verses 51-55)

The Mystical Journey of the Jivan Mukta in Atma Bodha (Verses 51-55) 

  

In the timeless verses of Atma Bodha, Adi Shankaracharya presents profound insights into the nature of spiritual liberation, or Jivan Mukti, and the final realization of Brahman, the Supreme Consciousness. Through verses 51 to 55, Shankaracharya unveils the inner journey of one who has attained self-knowledge, transcended worldly desires, and dissolved into the eternal essence of existence. This article will explore these mystical teachings, aiming to illuminate their meaning and provide a pathway for contemplating the true nature of the self. 

  

Verse 51: The Inner Radiance of the Self-Realized Soul 

  

"The self-abiding Jivan Mukta, relinquishing all his attachments to the illusory external happiness and satisfied with the bliss derived from the Atman, shines inwardly like a lamp placed inside a jar." 

  

In this verse, Shankaracharya describes the Jivan Mukta as one who has transcended attachment to the fleeting pleasures of the external world. The term Jivan Mukta refers to someone who has attained liberation (Moksha) while still in the body. This state is one of profound inner satisfaction, free from the continual search for external happiness, which is recognized as illusory. 

  

The image of the Jivan Mukta as a lamp shining within a jar conveys both isolation and illumination. The lamp's light, symbolizing the Atman's bliss, shines inwardly, undisturbed by external distractions. Here, the jar represents the body, mind, and senses, which contain but cannot obscure the brilliance of the self-realized soul. The inner light of the Atman does not need fuel from the outer world, for it is self-sustaining and self-fulfilling. This blissful state is serene and whole, and the soul’s quiet radiance emanates from a deep understanding that everything it has ever sought externally is, in truth, an aspect of its own divine essence. 

  

Verse 52: The Liberation Beyond Attachment 

  

"Though he lives in the conditionings (Upadhis), he, the contemplative one, remains ever unconcerned with anything or he may move about like the wind, perfectly unattached." 

  

The term Upadhis refers to the limiting adjuncts—such as body, mind, and ego—that can distort the perception of one's true nature. While the Jivan Mukta still inhabits these Upadhis, they no longer hold power over his consciousness. He remains Asanga, or detached, like the wind that moves freely through the world, yet remains untouched by it. 

  

In this state of freedom, the liberated soul may continue to engage in the activities of life but without attachment. His presence in the world is like the wind: free, boundless, and unaffected by what it encounters. This quality of detachment is not a coldness or indifference but rather a deep, unshakeable inner freedom. This liberated state signifies a level of self-realization where the individual is not burdened by worldly concerns, moving through life with an ease and lightness born of profound spiritual insight. 

  

Verse 53: Merging into the Infinite 

  

"On the destruction of the Upadhis, the contemplative one is totally absorbed in Vishnu, the All-pervading Spirit, like water into water, space into space, and light into light." 

  

In this verse, Shankaracharya describes the dissolution of the Upadhis upon physical death, a moment when the Jivan Mukta fully merges into the universal spirit, Vishnu, the All-pervading. This merging is akin to water blending seamlessly into water, space into space, and light into light. The individual consciousness, having realized its inherent unity with Brahman, loses its sense of separateness and dissolves into the totality of existence. 

  

The analogies used here—water, space, and light—each represent an aspect of this dissolution. Water symbolizes fluidity and continuity, suggesting that individual consciousness was never truly separate from the universal essence. Space represents the infinite and boundless, suggesting that all perceived separations were only illusions of limited perception. Light symbolizes knowledge and purity, illuminating the truth that the self, free from ignorance, is one with the eternal radiance of Brahman. 

  

This absorption is not annihilation but a return to the natural state of oneness. It signifies the end of all individuality and the realization of absolute unity with the cosmic source. In the final dissolution, the soul is forever liberated from the cycle of birth and rebirth, existing eternally as part of the infinite. 

  

Verse 54: The Attainment Beyond All Desires 

  

"Realise That to be Brahman, the attainment of which leaves nothing more to be attained, the blessedness of which leaves no other blessing to be desired, and the knowledge of which leaves nothing more to be known." 

  

In this verse, Shankaracharya reveals Brahman as the ultimate goal, the supreme attainment beyond which nothing further remains to be achieved. The satisfaction derived from Brahman is not one of ordinary contentment but is absolute. It fulfills all aspirations and longings, erasing any trace of desire. 

  

For the seeker, this realization means that once one truly knows Brahman, there is no further knowledge to pursue. This state is the pinnacle of all spiritual attainment, embodying both complete liberation and ultimate fulfillment. It speaks to the ineffable experience of wholeness, where all the fragments of perceived reality come together, no longer separate or divided. Realizing Brahman brings an end to the search, for nothing remains unknown, nothing left to desire, and nothing left to achieve. 

  

Verse 55: The Vision of Unity and Freedom from Rebirth 

  

"Realise that to be Brahman which, when seen, leaves nothing more to be seen, which having become one is not born again in this world and which, when knowing leaves nothing else to be known." 

  

In the closing verse of this series, Shankaracharya echoes and emphasizes the essence of Brahman as the source of all. The realization of Brahman is a revelation that all that was once sought externally is contained within. It is a vision so all-encompassing that nothing beyond it exists. 

  

When one merges with Brahman, the cycle of reincarnation ceases, as there remains no individual identity that needs to continue the cycle of birth and rebirth. The soul, having recognized its eternal nature, is no longer bound by ignorance or illusion. This realization completes the soul's journey, culminating in the mystical knowledge that it is one with all, free from desires, liberated from the confines of time and space. 

  

Conclusion: The Journey to the Eternal 

  

Through these verses, Shankaracharya provides a roadmap to the mystical experience of Atma Jnana, the knowledge of the self, and the ultimate realization of Brahman. The teachings in Atma Bodha offer a vision of liberation not as an abstract ideal but as an attainable reality for those willing to undertake the inward journey. The journey leads to the dissolution of separateness, an immersion into the bliss of the Atman, and the discovery that the ultimate truth has always been within. 

  

In this spiritual culmination, the seeker transcends the illusions of the world, abides in the self-luminous Atman, and ultimately merges into Brahman. Shankaracharya invites each of us to undertake this transformative journey, revealing that the truth of existence, the essence of all reality, and the source of all joy, is the divine presence within. 

... 

Το Μυστικό Ταξίδι του Jivan Mukta στο Atma Bodha (Στίχοι 51-55) 

  

Στους διαχρονικούς στίχους του Atma Bodha, ο Adi Shankaracharya παρουσιάζει βαθιές γνώσεις για τη φύση της πνευματικής απελευθέρωσης, ή τον Jivan Mukti, και την τελική συνειδητοποίηση του Brahman, της Υπέρτατης Συνείδησης. Μέσα από τους στίχους 51 έως 55, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το εσωτερικό ταξίδι κάποιου που έχει επιτύχει την αυτογνωσία, έχει υπερβεί τις εγκόσμιες επιθυμίες και έχει διαλυθεί στην αιώνια ουσία της ύπαρξης. Αυτό το άρθρο θα διερευνήσει αυτές τις μυστικιστικές διδασκαλίες, με στόχο να φωτίσει το νόημά τους και να παράσχει ένα μονοπάτι για τον στοχασμό της αληθινής φύσης του εαυτού. 

  

Στίχος 51: Η εσωτερική ακτινοβολία της αυτοπραγματοποιημένης ψυχής 

  

«Ο αυτοσυντηρούμενος Jivan Mukta, εγκαταλείποντας όλες τις προσκολλήσεις του στην απατηλή εξωτερική ευτυχία και ικανοποιημένος με την ευδαιμονία που προέρχεται από το Atman, λάμπει εσωτερικά σαν μια λάμπα τοποθετημένη μέσα σε ένα βάζο». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τον Jivan Mukta ως κάποιον που έχει ξεπεράσει την προσκόλληση στις φευγαλέες απολαύσεις του εξωτερικού κόσμου. Ο όρος Jivan Mukta αναφέρεται σε κάποιον που έχει επιτύχει την απελευθέρωση (Moksha) ενώ είναι ακόμα στο σώμα. Αυτή η κατάσταση είναι μια κατάσταση βαθιάς εσωτερικής ικανοποίησης, απαλλαγμένη από τη συνεχή αναζήτηση για εξωτερική ευτυχία, η οποία αναγνωρίζεται ως απατηλή. 

  

Η εικόνα του Jivan Mukta ως μια λάμπα που λάμπει μέσα σε ένα βάζο μεταφέρει τόσο την απομόνωση όσο και τον φωτισμό. Το φως του λαμπτήρα, που συμβολίζει την ευδαιμονία του Άτμαν, λάμπει εσωτερικά, αδιατάρακτο από εξωτερικούς περισπασμούς. Εδώ, το βάζο αντιπροσωπεύει το σώμα, το μυαλό και τις αισθήσεις, που περιέχουν αλλά δεν μπορούν να κρύψουν τη λάμψη της αυτοπραγματοποιημένης ψυχής. Το εσωτερικό φως του Άτμαν δεν χρειάζεται καύσιμο από τον εξωτερικό κόσμο, γιατί είναι αυτοσυντηρούμενο και αυτοεκπληρούμενο. Αυτή η ευδαιμονική κατάσταση είναι γαλήνια και ακέραια, και η ήσυχη λάμψη της ψυχής πηγάζει από μια βαθιά κατανόηση ότι όλα όσα έχει αναζητήσει ποτέ εξωτερικά είναι, στην πραγματικότητα, μια πτυχή της δικής της θεϊκής ουσίας. 

  

Στίχος 52: Η Απελευθέρωση Πέρα από την Προσκόλληση 

  

«Αν και ζει στις συνθήκες (Upadhis), αυτός, ο στοχαστικός, παραμένει αδιάφορος για τίποτα ή μπορεί να κινείται σαν τον άνεμο, τελείως αδέσμευτος». 

  

Ο όρος Upadhis αναφέρεται στα περιοριστικά πρόσθετα - όπως το σώμα, το μυαλό και το εγώ - που μπορούν να διαστρεβλώσουν την αντίληψη της αληθινής φύσης κάποιου. Ενώ ο Jivan Mukta εξακολουθεί να κατοικεί σε αυτούς τους Upadhi, δεν έχουν πλέον εξουσία πάνω στη συνείδησή του. Παραμένει Asanga, ή αποκομμένος, όπως ο άνεμος που κινείται ελεύθερα στον κόσμο, αλλά παραμένει ανέγγιχτος από αυτόν. 

  

Σε αυτή την κατάσταση ελευθερίας, η απελευθερωμένη ψυχή μπορεί να συνεχίσει να ασχολείται με τις δραστηριότητες της ζωής αλλά χωρίς προσκόλληση. Η παρουσία του στον κόσμο μοιάζει με τον άνεμο: ελεύθερος, απεριόριστος και ανεπηρέαστος από αυτό που συναντά. Αυτή η ιδιότητα της απόσπασης δεν είναι ψυχρότητα ή αδιαφορία, αλλά μάλλον μια βαθιά, ακλόνητη εσωτερική ελευθερία. Αυτή η απελευθερωμένη κατάσταση σηματοδοτεί ένα επίπεδο αυτοπραγμάτωσης όπου το άτομο δεν επιβαρύνεται από εγκόσμιες ανησυχίες, κινείται στη ζωή με μια ευκολία και ελαφρότητα που γεννιέται από βαθιά πνευματική ενόραση. 

  

Στίχος 53: Συγχώνευση στο Άπειρο 

  

«Στην καταστροφή των Ουπαντί, ο στοχαστικός απορροφάται πλήρως από τον Βισνού, το Παντοδύναμο Πνεύμα, όπως το νερό στο νερό, το διάστημα στο διάστημα και το φως στο φως». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya περιγράφει τη διάλυση των Upadhis μετά τον φυσικό θάνατο, μια στιγμή που ο Jivan Mukta συγχωνεύεται πλήρως στο παγκόσμιο πνεύμα, τον Vishnu, τον Παντοδύναμο. Αυτή η συγχώνευση μοιάζει με το νερό που αναμειγνύεται απρόσκοπτα στο νερό, το διάστημα στο διάστημα και το φως σε φως. Η ατομική συνείδηση, έχοντας συνειδητοποιήσει την εγγενή ενότητά της με το Μπράχμαν, χάνει την αίσθηση της χωριστικότητας και διαλύεται στην ολότητα της ύπαρξης. 

  

Οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται εδώ - νερό, χώρος και φως - αντιπροσωπεύουν το καθένα μια πτυχή αυτής της διάλυσης. Το νερό συμβολίζει τη ρευστότητα και τη συνέχεια, υποδηλώνοντας ότι η ατομική συνείδηση δεν ήταν ποτέ πραγματικά ξεχωριστή από την συμπαντική ουσία. Ο χώρος αντιπροσωπεύει το άπειρο και το απεριόριστο, υποδηλώνοντας ότι όλοι οι αντιληπτοί διαχωρισμοί ήταν μόνο ψευδαισθήσεις περιορισμένης αντίληψης. Το φως συμβολίζει τη γνώση και την αγνότητα, φωτίζοντας την αλήθεια ότι ο εαυτός, απαλλαγμένος από την άγνοια, είναι ένα με την αιώνια λάμψη του Μπράχμαν. 

  

Αυτή η απορρόφηση δεν είναι εκμηδένιση αλλά επιστροφή στη φυσική κατάσταση της ενότητας. Σηματοδοτεί το τέλος κάθε ατομικότητας και την πραγματοποίηση της απόλυτης ενότητας με την κοσμική πηγή. Στην τελική διάλυση, η ψυχή ελευθερώνεται για πάντα από τον κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης, που υπάρχει αιώνια ως μέρος του απείρου. 

  

Στίχος 54: Η επίτευξη πέρα από όλες τις επιθυμίες 

  

«Συνειδητοποιήστε ότι για να είστε Μπράχμαν, η επίτευξη του οποίου δεν αφήνει τίποτα άλλο να επιτευχθεί, η ευλογία του οποίου δεν αφήνει καμία άλλη ευλογία να είναι επιθυμητή και η γνώση του οποίου δεν αφήνει τίποτα άλλο να γίνει γνωστό». 

  

Σε αυτόν τον στίχο, ο Shankaracharya αποκαλύπτει το Brahman ως τον απώτερο στόχο, το υπέρτατο επίτευγμα πέρα από το οποίο δεν μένει τίποτα άλλο να επιτευχθεί. Η ικανοποίηση που προέρχεται από το Brahman δεν είναι μια συνηθισμένη ικανοποίηση αλλά είναι απόλυτη. Εκπληρώνει κάθε φιλοδοξία και λαχτάρα, σβήνοντας κάθε ίχνος επιθυμίας. 

  

Για τον αναζητητή, αυτή η συνειδητοποίηση σημαίνει ότι από τη στιγμή που κάποιος γνωρίσει αληθινά το Μπράχμαν, δεν υπάρχει περαιτέρω γνώση για επιδίωξη. Αυτή η κατάσταση είναι η κορυφή όλων των πνευματικών επιτευγμάτων, ενσωματώνοντας ταυτόχρονα την πλήρη απελευθέρωση και την τελική εκπλήρωση. Μιλάει για την άφατη εμπειρία της ολότητας, όπου όλα τα θραύσματα της αντιληπτής πραγματικότητας ενώνονται, δεν χωρίζονται πια ή διακρίνονται. Η συνειδητοποίηση του Μπράχμαν φέρνει ένα τέλος στην αναζήτηση, γιατί τίποτα δεν παραμένει άγνωστο, τίποτα δεν μένει να επιθυμείς και τίποτα δεν μένει να επιτύχεις. 

  

Στίχος 55: Το όραμα της ενότητας και της ελευθερίας από την αναγέννηση 

  

«Συνειδητοποίησε ότι το να είσαι Μπράχμαν που, όταν το δεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να φανεί, που αφού γίνει ένα δεν ξαναγεννιέται σε αυτόν τον κόσμο και που, όταν γνωρίζεις, δεν αφήνει τίποτα άλλο να γίνει γνωστό». 

  

Στον τελευταίο στίχο αυτής της σειράς, ο Shankaracharya απηχεί και τονίζει την ουσία του Brahman ως πηγής όλων. Η συνειδητοποίηση του Μπράχμαν είναι μια αποκάλυψη ότι όλα όσα κάποτε αναζητούνταν εξωτερικά περιέχονται μέσα τους. Είναι ένα όραμα τόσο περιεκτικό που δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό. 

  

Όταν κάποιος συγχωνεύεται με το Μπράχμαν, ο κύκλος της μετενσάρκωσης παύει, καθώς δεν υπάρχει ατομική ταυτότητα που χρειάζεται να συνεχίσει τον κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης. Η ψυχή, έχοντας αναγνωρίσει την αιώνια φύση της, δεν δεσμεύεται πλέον από άγνοια ή ψευδαίσθηση. Αυτή η συνειδητοποίηση ολοκληρώνει το ταξίδι της ψυχής, με αποκορύφωμα τη μυστικιστική γνώση ότι είναι ένα με όλα, απαλλαγμένη από επιθυμίες, απελευθερωμένη από τα όρια του χρόνου και του χώρου. 

  

Συμπέρασμα: Το Ταξίδι στο Αιώνιο 

  

Μέσα από αυτούς τους στίχους, ο Shankaracharya παρέχει έναν οδικό χάρτη για τη μυστικιστική εμπειρία του Atma Jnana, τη γνώση του εαυτού και την απόλυτη συνειδητοποίηση του Brahman. Οι διδασκαλίες στο Atma Bodha προσφέρουν ένα όραμα απελευθέρωσης όχι ως αφηρημένο ιδεώδες αλλά ως εφικτή πραγματικότητα για όσους επιθυμούν να αναλάβουν το ταξίδι προς τα μέσα. Το ταξίδι οδηγεί στη διάλυση της χωριστικότητας, σε μια βύθιση στην ευδαιμονία του Άτμαν και στην ανακάλυψη ότι η απόλυτη αλήθεια ήταν πάντα μέσα. 

  

Σε αυτό το πνευματικό αποκορύφωμα, ο αναζητητής υπερβαίνει τις ψευδαισθήσεις του κόσμου, μένει στο αυτόφωτο Άτμαν και τελικά συγχωνεύεται στο Μπράχμαν. Ο Shakaracharya προσκαλεί τον καθένα μας να αναλάβει αυτό το μεταμορφωτικό ταξίδι, αποκαλύπτοντας ότι η αλήθεια της ύπαρξης, η ουσία όλης της πραγματικότητας και η πηγή κάθε χαράς, είναι η θεϊκή παρουσία μέσα μας. 

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

jKRISHNAMURTI

jKRISHNAMURTI
The Only Revolution / The Mystical Dance of Stillness and Action: Unveiling the Essence of True Meditation
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

RELIGION

RELIGION
Freedom
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Quotes

Constantinos’s quotes


"A "Soul" that out of ignorance keeps making mistakes is like a wounded bird with helpless wings that cannot fly high in the sky."— Constantinos Prokopiou

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Copyright

Copyright © Esoterism Academy 2010-2024. All Rights Reserved .

Intellectual property rights


The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~