Monday, 8 December, 2025

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

In the depths of stillness, beyond the turbulence of mind and the fleeting echoes of form, there exists a sound that is not a sound, a resonance beyond perception. It is the Sound of Silence, the eternal hum of Pure Presence, the unchanging song of Undifferentiated Existence. This is the primordial essence from which all differentiation arises and into which all experience dissolves. To hear this sound is to awaken to the fundamental nature of Being itself.

The Eternal Undifferentiated Base

Before thought, before sensation, before the dance of light and shadow that forms the fabric of perception, there is a silent presence. This presence is not bound by time or space. It does not belong to the realm of past, present, or future. It simply is. And yet, within it lies the potentiality of all things—the vast, uncharted ocean from which the waves of existence emerge and into which they inevitably recede.

This silent presence is the undifferentiated base of all phenomena. It is the foundation upon which the universe manifests and dissolves, the unseen substratum that supports the visible world. Like the sky behind passing clouds, it remains unshaken by the coming and going of form. To rest in this presence is to recognize the ephemeral nature of differentiation, to see that all appearances are temporary fluctuations upon an eternal, unmoving ground.

The Manifestation of Differentiation

From the undifferentiated base arises the intricate play of differentiation. Space appears, delineating the vastness into here and there. Time unfolds, marking the transition between before and after. Perception comes alive, dividing experience into sight, sound, touch, taste, and thought. Form emerges, defining and shaping the formless into patterns of existence.

Yet, all differentiation is merely a transient dream. It is a flickering light upon the still waters of pure being. Though we become absorbed in this play, immersed in the ever-changing spectacle of life, the truth remains: all distinctions, all forms, all movements of experience are but momentary expressions, destined to dissolve once more into the silent abyss of the undifferentiated.

The Return to Pure Presence

No matter how deeply we wander into the realms of differentiation, the journey always leads back to the source. The flame of experience burns until its fuel is spent, and then—silence. The mind spins in its endless pursuit, only to arrive at stillness. The dream of form plays itself out, and the sleeper awakens to the vast, boundless presence beyond all dreams.

This return is not an ending but a homecoming. It is the dissolution of the illusion of separateness, the recognition that nothing was ever apart, that all manifestations are but ripples upon the same infinite ocean. To listen deeply, to surrender to the Sound of Silence, is to merge with that which is eternal, to be absorbed into the fundamental hum of existence itself.

The Paradox of Sound and Silence

The Sound of Silence is not an absence, nor is it merely the lack of auditory stimuli. It is a paradoxical presence, a fullness that is beyond form yet ever-present in all forms. It is the vibrating essence that pervades all things, the subtle echo of the formless within form.

Many spiritual traditions have spoken of this sound—the unstruck sound, the celestial resonance, the Nada, the voice of the Absolute. To hear it is to touch the eternal, to remember what has always been known yet often forgotten in the distractions of form and perception.

Living in the Undifferentiated Awareness

To live in awareness of this undifferentiated presence is to move through life with profound peace. One no longer clings to passing forms, nor is one disturbed by the ebb and flow of experience. The world remains as it is—a play of differentiation upon the silent stage of being—but the one who knows the base sees through the illusion of separation.

The enlightened one does not escape the world but moves through it with clarity. To hear the Sound of Pure Presence is to walk in both realms—to honor the play of differentiation while remaining anchored in the undifferentiated. It is to see all things as fleeting waves, yet to know oneself as the ocean beneath them.

The Invitation to Silence

The Sound of Pure Presence is not distant. It is not hidden in some faraway realm, nor does it require complex rituals to uncover. It is here, now, within and around all things. It is the sound of being itself, waiting to be recognized.

In the quiet spaces between thoughts, in the pause between breaths, in the stillness at the heart of experience, the silent sound can be heard. It calls not with force, but with an irresistible depth, drawing the seeker back into the source.

Listen deeply. Be still. And in that stillness, hear the eternal resonance of Pure Presence.

…

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας: Ένα Μυστικιστικό Ταξίδι στην Αδιαφοροποίητη Ύπαρξη

Στα βάθη της ησυχίας, πέρα από την αναταραχή του νου και τις φευγαλέες ηχώ των μορφών, υπάρχει ένας ήχος που δεν είναι ήχος, μια αντήχηση πέρα από την αντίληψη. Είναι ο Ήχος της Σιωπής, το αιώνιο βουητό της Καθαρής Παρουσίας, το αμετάβλητο τραγούδι της Αδιαφοροποίητης Ύπαρξης. Αυτή είναι η πρωταρχική ουσία από την οποία προκύπτει κάθε διαφοροποίηση και μέσα στην οποία διαλύεται κάθε εμπειρία. Να ακούσει κανείς αυτόν τον ήχο σημαίνει να αφυπνιστεί στη θεμελιώδη φύση του Είναι.

Η Αιώνια Αδιαφοροποίητη Βάση

Πριν από τη σκέψη, πριν από την αίσθηση, πριν από το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς που υφαίνει τον ιστό της αντίληψης, υπάρχει μια σιωπηλή παρουσία. Αυτή η παρουσία δεν δεσμεύεται από τον χρόνο ή τον χώρο. Δεν ανήκει στη σφαίρα του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος. Απλώς είναι. Και όμως, μέσα της υπάρχει η δυναμική όλων των πραγμάτων—ο απέραντος, ανεξερεύνητος ωκεανός από τον οποίο αναδύονται και μέσα στον οποίο επιστρέφουν τα κύματα της ύπαρξης.

Αυτή η σιωπηλή παρουσία είναι η αδιαφοροποίητη βάση όλων των φαινομένων. Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο το σύμπαν εκδηλώνεται και διαλύεται, το αόρατο υπόστρωμα που στηρίζει τον ορατό κόσμο. Όπως ο ουρανός πίσω από τα περαστικά σύννεφα, παραμένει ατάραχη από το πέρασμα των μορφών. Να αναπαυθεί κανείς σε αυτή την παρουσία σημαίνει να αναγνωρίσει την εφήμερη φύση της διαφοροποίησης, να δει ότι όλες οι εμφανίσεις είναι προσωρινές διακυμάνσεις πάνω σε μια αιώνια, αμετακίνητη βάση.

Η Εκδήλωση της Διαφοροποίησης

Από την αδιαφοροποίητη βάση αναδύεται το περίπλοκο παιχνίδι της διαφοροποίησης. Ο χώρος εμφανίζεται, διαχωρίζοντας την απεραντοσύνη σε εδώ και εκεί. Ο χρόνος εκτυλίσσεται, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από το πριν στο μετά. Η αντίληψη ζωντανεύει, διαιρώντας την εμπειρία σε όραση, ήχο, αφή, γεύση και σκέψη. Η μορφή αναδύεται, ορίζοντας και διαμορφώνοντας το άμορφο σε σχέδια ύπαρξης.

Κι όμως, κάθε διαφοροποίηση είναι απλώς ένα παροδικό όνειρο. Είναι ένα τρεμόπαιγμα φωτός πάνω στα ήρεμα νερά της καθαρής ύπαρξης. Αν και απορροφιόμαστε σε αυτό το παιχνίδι, βυθιζόμαστε στο αέναα μεταβαλλόμενο θέαμα της ζωής, η αλήθεια παραμένει: όλες οι διακρίσεις, όλες οι μορφές, όλες οι κινήσεις της εμπειρίας δεν είναι παρά στιγμιαίες εκφράσεις, προορισμένες να διαλυθούν ξανά στη σιωπηλή άβυσσο του αδιαφοροποίητου.

Η Επιστροφή στην Καθαρή Παρουσία

Όσο βαθιά κι αν περιπλανηθούμε στους κόσμους της διαφοροποίησης, το ταξίδι οδηγεί πάντοτε πίσω στην πηγή. Η φλόγα της εμπειρίας καίει μέχρι να εξαντληθεί το καύσιμό της, και τότε—σιωπή. Ο νους στριφογυρίζει στην ατέρμονη αναζήτησή του, μόνο για να καταλήξει στην ακινησία. Το όνειρο της μορφής παίζεται μέχρι τέλους, και ο ονειρευτής ξυπνά στη απέραντη, απεριόριστη παρουσία πέρα από όλα τα όνειρα.

Αυτή η επιστροφή δεν είναι ένα τέλος αλλά ένας επαναπατρισμός. Είναι η διάλυση της ψευδαίσθησης της χωριστότητας, η αναγνώριση ότι τίποτα δεν ήταν ποτέ διαχωρισμένο, ότι όλες οι εκδηλώσεις δεν είναι παρά κυματισμοί στον ίδιο άπειρο ωκεανό. Να ακούσει κανείς βαθιά, να παραδοθεί στον Ήχο της Σιωπής, σημαίνει να συγχωνευθεί με το αιώνιο, να απορροφηθεί στον θεμελιώδη παλμό της ίδιας της ύπαρξης.

Το Παράδοξο του Ήχου και της Σιωπής

Ο Ήχος της Σιωπής δεν είναι μια απουσία, ούτε απλώς η έλλειψη ακουστικών ερεθισμάτων. Είναι μια παραδοξολογική παρουσία, μια πληρότητα πέρα από τη μορφή και ταυτόχρονα πανταχού παρούσα μέσα σε όλες τις μορφές. Είναι η δονητική ουσία που διαπερνά τα πάντα, η λεπτή ηχώ του άμορφου μέσα στη μορφή.

Πολλές πνευματικές παραδόσεις έχουν μιλήσει για αυτόν τον ήχο—τον άκτιστο ήχο, την ουράνια αντήχηση, τη Νάντα, τη φωνή του Απολύτου. Να τον ακούσει κανείς σημαίνει να αγγίξει το αιώνιο, να θυμηθεί αυτό που ήταν πάντα γνωστό αλλά συχνά λησμονημένο μέσα στους περισπασμούς της μορφής και της αντίληψης.

Ζώντας μέσα στην Αδιαφοροποίητη Επίγνωση

Να ζει κανείς με επίγνωση αυτής της αδιαφοροποίητης παρουσίας σημαίνει να κινείται μέσα στη ζωή με βαθιά ειρήνη. Δεν προσκολλάται πλέον στις παροδικές μορφές, ούτε ταράζεται από την παλίρροια της εμπειρίας. Ο κόσμος παραμένει όπως είναι—ένα παιχνίδι διαφοροποίησης πάνω στη σιωπηλή σκηνή του Είναι—αλλά αυτός που γνωρίζει τη βάση βλέπει μέσα από την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού.

Ο φωτισμένος δεν διαφεύγει από τον κόσμο, αλλά κινείται μέσα σε αυτόν με διαύγεια. Να ακούει κανείς τον Ήχο της Καθαρής Παρουσίας σημαίνει να περπατά και στους δύο κόσμους—να τιμά το παιχνίδι της διαφοροποίησης ενώ παραμένει αγκυροβολημένος στο αδιαφοροποίητο. Είναι να βλέπει όλα τα πράγματα ως εφήμερα κύματα, αλλά να γνωρίζει τον εαυτό του ως τον ωκεανό που τα στηρίζει.

Η Πρόσκληση στη Σιωπή

Ο Ήχος της Καθαρής Παρουσίας δεν είναι μακρινός. Δεν είναι κρυμμένος σε κάποιον απόμακρο κόσμο, ούτε απαιτεί περίπλοκες τελετές για να αποκαλυφθεί. Είναι εδώ, τώρα, μέσα και γύρω από όλα τα πράγματα. Είναι ο ήχος του ίδιου του Είναι, περιμένοντας να αναγνωριστεί.

Στους ήσυχους χώρους ανάμεσα στις σκέψεις, στην παύση ανάμεσα στις αναπνοές, στην ακινησία στην καρδιά της εμπειρίας, ο σιωπηλός ήχος μπορεί να ακουστεί. Δεν καλεί με δύναμη, αλλά με μια ακαταμάχητη βαθύτητα, τραβώντας τον αναζητητή πίσω στην πηγή.

Άκουσε βαθιά. Μείνε ακίνητος. Και μέσα σε αυτή την ακινησία, άκουσε την αιώνια αντήχηση της Καθαρής Παρουσίας.

Monday, September 11, 2023

Human: Reality as our Inner, Real, Nature

Consciousness Is One, Infinite, Eternal, Limitless... The Activity of Consciousness within created, limited fields, is a secondary phenomenon...

The "Manifestation" of Consciousness in the limited fields, the created worlds, its "connection" with some "carrier" in these worlds, is a temporary phenomenon and follows a chronological cycle in which the Beginning and the End coincide. In this "connection" (in "incarnation" in some world) the Perception and Understanding of Reality is Completed only in Self-Knowledge (i.e in the Perception of the Real Essence of Consciousness) and not in the peripheral manifestations of Consciousness and in "worldly experience"...

In this material world, Consciousness perceives Reality when it has Self-Awareness, i.e Perception of its own Essence, which is Infinite, Eternal, and not when it is absorbed in the peripheral experiences it derives from its "connection" with the material carrier.

Self-Realization (Enlightenment, Liberation, Salvation) is possible when the Consciousness Returns to the Self abandoning all external activities (which can of course be "activated" whenever necessary). The "secret experience" of all initiates is liberation from the world, not cut off and isolation from the world. Meditation (True Prayer, etc.) is overcoming the activities of the mind, not some activity, i.e stopping the channeling of consciousness in its "connection" with the carrier, in the "mind (which is a creation of this "connection"), in the brain, nervous system. As long as there is any connection, activity through the "connection", the mind, the brain, we are still on a psychosomatic, mental, cerebral level. True Meditation Liberates Consciousness, Functioning in its Real State and Perception, as Pure Consciousness, Directly, without the aid of "connection" to the material carrier, the mind (which arises from this "connection"), the brain, extra-intellectually ... Nirvana (the exhaustion of interdependent processes-phenomena, of relative existence, resulting from our “connection” with the material carrier), in Buddhist terminology, is Full Perception, not “perceptual emptiness”... Theosis (deification), according to Christian mystics, is a Realization of the Divine Consciousness, which has nothing to do with the spiritual - material ego (which results from the "connection" of the soul with the material carrier)...

The Realization, the Perception of the Real State, of Reality (Enlightenment, etc.) is a matter of "Understanding" (i.e Experience) and not of mental activity, mental perception. It is a transition to another higher, deeper, existential level and not a movement (always on a mental level) from one theoretical concept to another theoretical concept. True Understanding which is an experiential action (and not an intellectual activity) means going beyond the intellect, means silence of the mind (and the brain), means Direct Action of Consciousness (and not through the "mind", the brain), Perception and "Understanding", extracorporeal... So, how can one attempt to interpret, to explain, such a transition with mental descriptions and terms? When we "attempt" it, it is a representation of the Experience, actually a pseudo-initiation, pseudo-meditation, pseudo-realization, pseudo-enlightenment...

Whoever Silently Understands (mentally), whoever tries to realize "something", through activity, simply remains "attached" to the carrier, the psychosomatic mechanism, the brain and the nervous system, does not Understand... Nirvana, Absorption in God, the Silence of the mind, everything, marks the passage to Pure Consciousness, the Pure Operation of Consciousness without the mediation of the "carrier", the passage "Beyond"... The Beyond is a Sacred Place, Inviolable. You arrive here by giving up all "connection" with the material carrier, the mental activity, the intellect. And when You Arrive, You Understand that there is no “realization” (as the mind wrongly assumes), no enlightenment, nothing. All is simply Manifesting, returning to our True State and Nature, to the Reality that is Always Here, Eternal (and which we are not aware of due to the "connection" to the material carrier and distorting psycho-mental activity). The "dream" just ends... When one becomes a Buddha, he realizes that Everything Is Buddha, from the beginning and forever... only the dream has the nature of time... So, what "thing" are we talking about? We're just chatting. Why; No reason... Just to chat... Intelligence is not the way, it explains nothing, it leads nowhere...

When a Consciousness has realized this Deeper Level of Understanding and is finally Freed from the ego (the "connection" to the carrier, the psycho-mental activity, the intellect, the brain), It Is, Perceives, and Works, in its Eternal Nature, beyond the worlds, beyond time... What exactly is such a Consciousness? What shall we say? That it was born then, here or there? that it grew up anyway? that it studied, does it or does it not have degrees? does it have this or that job? anything; All this is unimportant... Even the activities, the creation or not of a family, financial situations, etc., all are indifferent, unimportant, because they belong to the "cosmic space"... Consciousness, however, extends far beyond the cosmic space (and a material carrier)...

Life is Experience, not "interpretation"... all "interpretations" are useless... Experiencing Reality is a breath away from the present, without effort, without any activity... experiences, studies, searches, it's all useless... All we need is to Experience our Nature, nothing else. This Nature is Free, Infinite, Eternal, beyond any "connections" with various agencies, beyond occasional mental and cerebral functions...

Reality (as our Inner, Real, Nature) can be Experienced, "indicated" to be Experienced by others, but it can neither be interpreted, nor described, nor be the basis of a theoretical approach, a theory... Anyone who tries to approach or access Reality through the intellect simply does not Understand what we are saying...

...

Ο Άνθρωπος

Η Συνείδηση Είναι Μία, Άπειρη, Αιώνια, Χωρίς περιορισμούς... Η Δραστηριότητα της Συνείδησης μέσα σε δημιουργημένα, περιορισμένα πεδία, είναι δευτερεύον φαινόμενο...

Η «Εκδήλωση» της Συνείδησης στα περιορισμένα πεδία, τους δημιουργημένους κόσμους, η «σύνδεσή» της με κάποιο «φορέα» σε αυτούς τους κόσμους, είναι φαινόμενο προσωρινό κι ακολουθεί ένα χρονολογικό κύκλο στον οποίο Αρχή και Τέλος συμπίπτουν. Σε αυτή την «σύνδεση» (στην «ενσάρκωση» σε κάποιο κόσμο) η Αντίληψη και η Κατανόηση της Πραγματικότητας Ολοκληρώνεται μόνο στην Αυτογνωσία (δηλαδή στην Αντίληψη της Πραγματικής Ουσίας της Συνείδησης) κι όχι στις περιφερειακές εκδηλώσεις της Συνείδησης και στην «κοσμική εμπειρία»...

Σε αυτόν τον υλικό κόσμο, η Συνείδηση αντιλαμβάνεται την Πραγματικότητα όταν Έχει Αυτογνωσία, δηλαδή Αντίληψη της Ιδίας Ουσίας της, που είναι Απέραντη, Αιώνια, κι όχι όταν απορροφιέται στις περιφερειακές εμπειρίες που αποκομίζει από την «σύνδεσή» της με τον υλικό φορέα.

Η Αυτοπραγμάτωση (η Φώτιση, η Απελευθέρωση, η Σωτηρία) είναι δυνατή όταν η Συνείδηση Επανέρχεται στον Εαυτό εγκαταλείποντας όλες τις εξωτερικές δραστηριότητες (που μπορούν βέβαια να «ενεργοποιηθούν» οποτεδήποτε κρίνεται αναγκαίο). Η «μυστική εμπειρία» όλων των μυημένων είναι απελευθέρωση από τον κόσμο, όχι αποκοπή κι απομόνωση από τον κόσμο. Διαλογισμός (Αληθινή Προσευχή, κλπ.) είναι το ξεπέρασμα των δραστηριοτήτων του νου, όχι κάποια δραστηριότητα, δηλαδή σταμάτημα της διοχέτευσης της συνειδητότητας στην «σύνδεσή» της με τον φορέα, στο «νου (που είναι δημιούργημα αυτής της «σύνδεσης»), στον εγκέφαλο, στο νευρικό σύστημα. Όσο υπάρχει οποιαδήποτε σύνδεση, δραστηριότητα μέσα από την «σύνδεση», τον νου, τον εγκέφαλο, βρισκόμαστε ακόμα σε ψυχοσωματικό, σε νοητικό, σε εγκεφαλικό επίπεδο. Ο Αληθινός Διαλογισμός Απελευθερώνει την Συνείδηση, που Λειτουργεί στην Πραγματική Κατάστασή της και Αντίληψη, σαν Καθαρή Συνείδηση, Άμεσα, χωρίς την βοήθεια της «σύνδεσης» με τον υλικό φορέα, τον νου (που προκύπτει από αυτή την «σύνδεση»), τον εγκέφαλο, εξωδιανοητικά... Το Νιρβάνα (η εξάντληση των αληλεξαρτώμενων διαδικασιών-φαινομένων, της σχετικής ύπαρξης, που προκύπτει από την «σύνδεσή» μας με τον υλικό φορέα), κατά την βουδιστική ορολογία, είναι Πλήρης Αντίληψη, όχι «αντιληπτικό κενό»... Η Θέωση, κατά τους χριστιανούς μυστικούς είναι Πραγμάτωση της Θείας Συνείδησης, που δεν έχει καμία σχέση με το πνευματο-υλικό εγώ (που προκύπτει από την «σύνδεση» της ψυχής με τον υλικό φορέα)...

Η Πραγμάτωση, η Αντίληψη της Πραγματικής Κατάστασης, της Πραγματικότητας (η Φώτιση, κλπ.) είναι θέμα «Κατανόησης» (δηλαδή Βιώματος) κι όχι διανοητικής δραστηριότητας, διανοητικής αντίληψης. Πρόκειται, για Μετάβαση σε ένα άλλο υψηλότερο, βαθύτερο, υπαρξιακό επίπεδο κι όχι για μετακίνηση (πάντα σε νοητικό επίπεδο) από μία θεωρητική αντίληψη σε μία άλλη θεωρητική αντίληψη. Η Αληθινή Κατανόηση που είναι μία βιωματική δράση (κι όχι διανοητική δραστηριότητα) σημαίνει το πέρασμα πέραν της νόησης, σημαίνει σιωπή του νου (και του εγκεφάλου), σημαίνει Άμεση Δράση της Συνείδησης (κι όχι μέσω του «νου», του εγκεφάλου), Αντίληψη και «Κατανόηση», εξωσωματική... Πως λοιπόν μπορεί να επιχειρηθεί να ερμηνευθεί, να επεξηγηθεί, μία τέτοια μετάβαση με νοητικές περιγραφές και όρους; Όταν το «επιχειρούμε» πρόκειται για μία αναπαράσταση του Βιώματος, στην πραγματικότητα για ψευτομύηση, ψευτοδιαλογισμό, ψευτοπραγμάτωση, ψευτοφώτιση...

Όποιος Κατανοεί σιωπά (νοητικά), όποιος προσπαθεί να πραγματοποιήσει «κάτι», μέσω δραστηριότητας, απλά μένει «συνδεδεμένος» με τον φορέα, τον ψυχοσωματικό μηχανισμό, τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, δεν Κατανοεί... Το Νιρβάνα, η Απορρόφηση στο Θεό, η Σιωπή του νου, όλα, σηματοδοτούν το πέρασμα στην Καθαρή Συνείδηση, στην Καθαρή Λειτουργία της Συνείδησης χωρίς την μεσολάβηση του «φορέα», το πέρασμα «Πέραν»... Το Πέραν είναι ένας Τόπος Ιερός, Απαραβίαστος. Φτάνεις Εδώ εγκαταλείποντας κάθε «σύνδεση» με τον υλικό φορέα, την ψυχονοητική δραστηριότητα, την νόηση. Κι όταν Φτάσεις, Κατανοείς ότι δεν υπάρχει καμία «πραγματοποίηση (όπως λανθασμένα υποθέτει η νόηση), καμία φώτιση, τίποτα. Απλά όλα Φανερώνονται, Επανερχόμαστε στην Πραγματική μας Κατάσταση και Φύση, στην Πραγματικότητα που Είναι Πάντα Εδώ, Αιώνια (και που δεν αντιλαμβανόμαστε λόγω της «σύνδεσης» με τον υλικό φορέα και της παραμορφωτικής ψυχονοητικής δραστηριότητας). Απλά τελειώνει το «όνειρο»... Όταν κάποιος γίνεται Βούδας, αντιλαμβάνεται ότι Όλα Είναι Βούδας, εξ’ αρχής και για πάντα... μόνο το όνειρο έχει την φύση του χρόνου... Για τι «πράγμα» μιλάμε λοιπόν; Απλά φλυαρούμε. Γιατί; Χωρίς λόγο... Απλά για να φλυαρούμε... Η διανόηση δεν είναι ο δρόμος, δεν εξηγεί τίποτα, δεν οδηγεί πουθενά...

Όταν μία Συνείδηση έχει πραγματοποιήσει Αυτό το Βαθύτερο Επίπεδο Κατανόησης και Απελευθερωθεί οριστικά από το εγώ (την «σύνδεση» με τον φορέα, την ψυχονοητική δραστηριότητα, την νόηση, τον εγκέφαλο), Είναι, Αντιλαμβάνεται, και Λειτουργεί, στην Αιώνια Φύση της, πέρα από τους κόσμους, πέρα από τον χρόνο... Μία τέτοια Συνείδηση τι «είναι ακριβώς»; Τι θα πούμε; Ότι γεννήθηκε τότε, εδώ ή εκεί; ότι μεγάλωσε έτσι ή αλλιώς; ότι μαθήτευσε, έχει ή δεν έχει πτυχία; έχει αυτή ή την άλλη εργασία; οτιδήποτε; Όλα αυτά είναι ασήμαντα... Ακόμα και οι δραστηριότητες, η δημιουργία ή όχι οικογένειας, οικονομικές καταστάσεις, κλπ., όλα είναι αδιάφορα, ασήμαντα, γιατί ανήκουν στον «κοσμικό χώρο»... Η Συνείδηση όμως, Απλώνεται Πολύ Πέραν του κοσμικού χώρου (κι ενός υλικού φορέα)...

Η Ζωή είναι Βίωμα, όχι «ερμηνεία»... όλες οι «ερμηνείες» είναι άχρηστες... Η Βίωση της Πραγματικότητας απέχει μία ανάσα από το παρόν, χωρίς προσπάθεια, χωρίς δραστηριότητα καμιά... εμπειρίες, σπουδές, αναζητήσεις, είναι όλα άχρηστα... Το μόνο που χρειάζεται είναι να Βιώσουμε την Φύση μας, τίποτα άλλο. Αυτή η Φύση είναι Ελεύθερη, Άπειρη, Αιώνια, πέρα από τις όποιες «συνδέσεις» με διάφορους φορείς, πέρα από περιστασιακές ψυχονοητικές κι εγκεφαλικές λειτουργίες...

Η Πραγματικότητα (σαν η Εσώτερη, Πραγματική, Φύση μας) μπορεί να Βιωθεί, να «υποδειχθεί» για να Βιωθεί από άλλους, αλλά δεν μπορεί ούτε να ερμηνευθεί, ούτε να περιγραφεί, ούτε να αποτελέσει θεμέλιο μίας θεωρητικής προσέγγισης, μίας θεωρίας... Όποιος προσπαθεί να προσεγγίσει ή να προσπελάσει την Πραγματικότητα μέσω της διανόησης απλά δεν Κατανοεί αυτό που λέμε...

Intellectual property rights

The entire content of our website, including, but not limited to, texts, news, graphics, photographs, diagrams, illustrations, services provided and generally any kind of files, is subject to intellectual property (copyright) and is governed by the national and international provisions on Intellectual Property, with the exception of the expressly recognized rights of third parties.
Therefore, it is expressly prohibited to reproduce, republish, copy, store, sell, transmit, distribute, publish, perform, "download", translate, modify in any way, in part or in summary, without the express prior written consent of the Foundation. It is known that in case the Foundation consents, the applicant is obliged to explicitly refer via links (hyperlinks) to the relevant content of the Foundation's website. This obligation of the applicant exists even if it is not explicitly stated in the written consent of the Foundation.
Exceptionally, it is permitted to individually store and copy parts of the content on a simple personal computer for strictly personal use (private study or research, educational purposes), without the intention of commercial or other exploitation and always under the condition of indicating the source of its origin, without this in any way implies a grant of intellectual property rights.
It is also permitted to republish material for purposes of promoting the events and activities of the Foundation, provided that the source is mentioned and that no intellectual property rights are infringed, no trademarks are modified, altered or deleted.
Everything else that is included on the electronic pages of our website and constitutes registered trademarks and intellectual property products of third parties is their own sphere of responsibility and has nothing to do with the website of the Foundation.

Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

Το σύνολο του περιεχομένου του Δικτυακού μας τόπου, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά, των κειμένων, ειδήσεων, γραφικών, φωτογραφιών, σχεδιαγραμμάτων, απεικονίσεων, παρεχόμενων υπηρεσιών και γενικά κάθε είδους αρχείων, αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας (copyright) και διέπεται από τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με εξαίρεση τα ρητώς αναγνωρισμένα δικαιώματα τρίτων.

Συνεπώς, απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «λήψη» (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά η περιληπτικά χωρίς τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος. Γίνεται γνωστό ότι σε περίπτωση κατά την οποία το Ίδρυμα συναινέσει, ο αιτών υποχρεούται για την ρητή παραπομπή μέσω συνδέσμων (hyperlinks) στο σχετικό περιεχόμενο του Δικτυακού τόπου του Ιδρύματος. Η υποχρέωση αυτή του αιτούντος υφίσταται ακόμα και αν δεν αναγραφεί ρητά στην έγγραφη συναίνεση του Ιδρύματος.

Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η μεμονωμένη αποθήκευση και αντιγραφή τμημάτων του περιεχομένου σε απλό προσωπικό υπολογιστή για αυστηρά προσωπική χρήση (ιδιωτική μελέτη ή έρευνα, εκπαιδευτικούς σκοπούς), χωρίς πρόθεση εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης και πάντα υπό την προϋπόθεση της αναγραφής της πηγής προέλευσής του, χωρίς αυτό να σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Επίσης, επιτρέπεται η αναδημοσίευση υλικού για λόγους προβολής των γεγονότων και δραστηριοτήτων του Ιδρύματος, με την προϋπόθεση ότι θα αναφέρεται η πηγή και δεν θα θίγονται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, δεν θα τροποποιούνται, αλλοιώνονται ή διαγράφονται εμπορικά σήματα.

Ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις ηλεκτρονικές σελίδες του Δικτυακού μας τόπου και αποτελεί κατοχυρωμένα σήματα και προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας τρίτων ανάγεται στη δική τους σφαίρα ευθύνης και ουδόλως έχει να κάνει με τον Δικτυακό τόπο του Ιδρύματος.

Esoterism Academy

CIRCLE OF LIGHT

18. The Sound of Pure Presence: A Mystical Journey into Undifferentiated Existence

ESOTERISM STUDIES